장음표시 사용
411쪽
XXXIX. dist. Quin unica, lib. primi
A noni testis assibus esse siue alia neeessitate,de fi libri in se, saltem in suis causis, sed iis successivis, ut in notu max irris in via Phil. elae
necessit ineuitabilitatis absque necessitate immutabilitatis , esse Sc preposuit necessi. atem immutabilitatis alteri necessitati. 11. Dcob. I. Scotus lib. t. d. 9. ad . dicit. .iod Cytherem in Deo non est pers
clio sinpliciter . Opt ostium habet s. p. contra Thom. Henr ubi supponit hali propo ictoaerri, ut veram . intelligere lapidem est per
Rei p. Bargius refert plures resp. daras ad id a Gaddio Prima quod 31. p arguat ad hominem. Secunda quod illud di tum eli verum qu
ad absolutum non quoad con notatum. Tertia, quo est vera i mosensu diuiso, SP alia in ensu compos o Quarta, quod Scotuq ibi loquitur de perte boue extrinseca, io ontruis a Quinta, quod eliverum subiective, non terminative. Sexti, quod ei vera pra exigitiue,&nodi brinaliter. Septima, quod e vera complexiue, quia
comple litii periectionem simpliciter. Et ad dictum Scota hic dicas, quod est perrectio si inpliciter cum addito, quod uecessario concomita
DI Scotu lib. t. d. ες ad Y dicit Ad hoc quod sequatur consequentia ν, ex maiori de necessario, o minori de inesse, opus est, quod illa minor si de nesse asimpliciter, oh hoc non tantum quod sit vera pro omni te pore', sed quod sit necessano vera, ut Necesse est omne animal esse subitantiam . Omnis critinere anima ergo necesse est hominem elis substantiam Oppositum habet Aristi Primo, Priorum, d ibidem Sc . . . . ubi dicunt, quod non remi iratur minorem de inesse fore neces, sariam , ita facieit esse desineta , ut nunc. Rei p. Dico, quod sit sensu composito, ut loquitur hic scotus, requiritur quod minor fit de mella, necessaria. In sensu vero diuiso, ut primo Prior loquitur Arist. disterenter est bonum argumentum, siue sit de inesse viriue, siue fit de mei se impliciter siclinia r. Prior. .ar. 3.du. I. Dices ergo non docuisset . altu modii arguendi prarier e , que docuit, quomodo ex duab'de nece sario sequitur coclu.de nece uario. Dico atmodii docui: se quonia in sensu diuiso valet, quado minor est de inesse, nec tu requiritur,quod sit de inesse simpliciter et dic quodno esset ea de nuxtio quia licet omnis prorostro de meis sit simpliciter necelsariano tame omitis de cellario ei necessaria ideo Arist.debuit dare alium moduarguedi. Nec propontio de meae impliciter est necessaria. quia aliqua te inperest vera de inelse simpliciter, nec tamen e t necessaria , tristata Nix est alba , aes per se, necelsaria, e tamen est
de messe simpliciter, quia vera pro Inal tempore
412쪽
. Iacobira m C a VI lib. r. d. o. ad A. ait Praedestinatio est actus
voluntatis Oppositum D patet. Nam dira distinatio, cdetur ius equi praescietio iuxta illud Pauli ad Rom. e. 8' Praesciuit,o praedestinauit; ergo non videtur e te actus ipsius voluntatis. Resp. O l. Paulus scriptor aiunt quod praedis linatio insequitur parat scientiam , Maesum uellectus insequitur, sicut electio consilium : sed id noti potest
tueri in via Seoti. Nam veritas contingens prius est determinata a,O-hintate diuina , quam sit scita ab intellectu quia ut dicit Scoturi Actis intellectit concomitatur praedestinationem . Et scias, quod piades 'natio capitur tribu nodis , uno modo improprie, rila quodcunque contingens praeuasum dicitur prades mature . Alio modo magis proprie, sic est ordinatio creaturae rationalis,tam ad bonum , quam ad malum δε hoc facto damnati ponunt dici praedestinata TeIta mindo capitur pioprajissime, o sic de ea loquitur Scotus hic. Et nota,quod nicti voluntas creata potest pra desimare, nulla creaIura irrationalis potest praedestinari, de nulla gratia invia facit hominem pia destinatum inpliciter, sed finalis gratia acit hominem impliciter praedellanatum , at secundum quid, leu secundum pia sentem iustitiam grauata in prς senti praedestinat, o dii erunt he nomina , scientia , pialcieu- scientia, prouidentia praedestinatio, reprobatio, propositum, electio. Scientia est cognitio Dei omnium possibilium donorum,oc a lorum. Praescientia est scientia respectu futurorum tant zm, lana binnorum, quam malorum . Prouidentia est praeicientias actica lutur Oxum in finem ordinatorum. Praedestinatio est respectu futurorum sal uandorum. Reprobatio est respectu tutulorum damnandorus, Pr positum est actus volendi, tam ii spectu fututorum agendo um, quam permittendoris Electio addit supra propositum diici et ion in electit suo contrario. Insuper scias 'nod liber vitae est duplex : simplicuer, c secundum praesentem ultitiam, qui sunt reripti simpliciter in libro vitae, sunt indelebiles, at qui tantum secundum quid sunt delebiles,' de his intelli itur
illud psalmi . Deseantur de labro viventium. Et Exodi 2. Delem de libro tuo, Donainus ad Moisen. Qui pecca in mihi delebo eum uti libio meo
413쪽
g mira ES C OT VI lib. r. d. r. recitat opinionem Aug. 6: o.
r. Iacobas. - Nilo qui tenent, quod pie vellitiaticluis non detuIcauta a quod etiam Scotus tenet Oppolitum nutu Mi Pa. cc. Nam si Deus sine causa praeaemnat , videtur irratio. nabiliter praedestinare, quia voluutas iaciens aliquita sine ratione ellinacionalis. Reip. Voluntas quaecunque facit diuiua rationabiliter iacit ideo ulrrationabiluer praedestinat o Frauci ait hic, quod voluntas regulata a ratione, si agat sine ea, irratiouauiliter agitia voluntas diuina in concingentibus eii pruna regula ornarauia nullo regulabilis. Et Ba solus ait, quod iuvitia accipitur uno modo stri pro iustitia commutativa, te uitiitributiva, o non oportet sic, quod tu omnibus operibus iudicia reluceat De . Alio modo capitur pro condecentra diuis ae voluntatis, bc sic in omnibus relucet tultitia quia nihil facit, nisi quod decet tuam bonitatem, sicque sine cauta predestinat, sed non irrationabiliter. Dices . Anielmus ait . Sicuc omnis volutas habet quid,uili et cur. Frac.rem quod i.li, cur re feratur ad obiectum, taliam est, sed si referatur ad potentiam, habet , Cur, scilicet complacentiam, qua sibi complacet. Et scias de praede stinatione decem fore opiniones. Prima est D. Thomae, quod Azne Irali potet assignari ratio, at non in speciali iratio predeicinationiai agenerali est, ut bonitas diuina inani vitetur , rati rςHobmotus est,ut manifestetur iuilitis diuina. Secunda op est Henr videlicet quod: nus usus liberi arbitrixa Deo praeuisus eitcauia pratilemnatio im, iratus, ius pratullus eli causa reprobationis, bc haec Opinio est tripasuta. Nam quidam posuerunt, quod est propter bonum visuri uberi arbitri quo ad actum Credendi. An Ddixe Iulii, propter bonum, tum lil actu credendi, ut actus a Deo libere procedentes. Alij dixerunt, quod b*nus usus liberi arbitrire si duplex, cilicet meritorius vite tertiae, sed ille non eii caula praedestinationis , sed euectus eius , alius et bonug nuate morali de hic est caula praedemnationis de congi uo leuioade condiguo Tertia op cit, quod ex pari l. a deliinacionis non datur cauta, at reprobationi exin causa ratio eat, quia repi obauo fit e iustitia praeiupponente culpam, seu detectum. Quarta est opinis a. Istii in tueri teneauis, quod nec si aedella ratiotus, nec reprobationisatur causa. In primo, A insecu udo tignoiaci ci tui Scotata sed bene datur causa praede luarationis factae in quarto siguo . Quinta opinio est Ilio. de Argentina, quod I cub. luiuio grati praeta itulat, ut Beatam'. v. . Ioa bap. 6c alios in utero sanctitica os . Alica vero pio-pte merita praedestinat. Sexta opimo est Oaachi Cirtertiensis, quod heus nullum sincia a iustificat, nec repiobat, sed quem videt ducei-
414쪽
XXXXI. dist. Quest unica, lib. primi. 333
monali vel Grinnali, septi)b . repti mappini tribuitur Origeni,via reter hiemice de est, quod L eu S praedelli propter merita anima ii Tum te qua II siIRcolporibus unitae aed illa panio est salsa, quia non creauitura II ae, antequani inporibus uniamur, ut patet lib. 2. et in Octaua opinio est, quod causa pr destinationis est praescientia metuorum. Nopa opinio relata a reg. est; quod caula predestinati ni tantum datur priuat tua scilicet non ponere obicem gratiae nobis oblatae,5 causa reprobationas est positiva ponendo scilicet obicem gratize nobis oblate Decima opinutio est quorundam dicet rium,quod praede itinationis, & reprobationis datur causa, sed illa non poteli cognosci a nobis. At communiter tenetur quaria, Vel quinta opinio. . scotus lib. t. d. i. dicit, quod praescientia futurorum contini: ent in m sequitur determinationem diuinae voluntatis,4 adeo scit contingenter contingentia a parte obiecti accepta. Hoc idem ait clarius d. s. pr. postum inquit ad Rom. c. 8 Paulus. Nam quos praesciuit, iri deliina ull&c ergo prael clenta praecedit, non sequitur determinationem diuinae voluntatiS.
Iuroj Resp. Illa praescientia, de qua loquitur Apostolus est tantum respectis mplicium complexorum contingentium, talis cognitio pIscedit d terminationem diu in voluntatis, ut patet ex Scoto in materia predestinationis. Vel dic, quod scientia capitur a Paulo, vi est eadem cum
Iaciam Scotus lib. I. d. qI. ad A. dicit quod reprobationis est aliqua causa. γpositum patet ad Rom. e. p. Vbi dicitur de Iacob, Esau . Cum nondum nati essent, aut aliquid egissent boni, vel mali, non ex operibus, sed ex vocante latctii eli quod malo seruiet minori, multae uot possunt induci. IMAE . R eprobatio capitur dupliciter in via Scoti; primo ut idem est, quod nubti dare gloriam in primo instanti, J gratiam an secundo hic non aest assignanda causa reprobationis, ecundo ut idem est , quod velle instigere poenam, haec habet causam, de ista loquitur Scotur,
per hanc distinctionem conciliantur multae opiniones, sati Ffit multis locis scripturete et dictis fanctorum . Praedestinationis. autem non est causa. Dices. Non minus eli Deus rationalis in dando, quam in
non dando, sed in non dando habet causam , ergo in dando. Resp. quaere. Dices finis est causa medij, d non e contra. Dico verum est
in intentione, at non in ellecutione , Quaeres, quomodo tempOIale est
causa arterni podeuinatio, ueprobatio sunt aeterna ct in ritum, demeritum sunt temporalia. Dico, quod meritum, demolium, ut prauisa, eodem modo sunt atteiua, sicut predestinatio, crestin
415쪽
Gut COTVS lib. d. t. ad s. dieit . si Philosophi non potuerunt per rationem naturalem concludere Deum Posse contingenter agere, quanto magis, nec posse in mediate in quemcunque essectum, vel in quodcunque quod potest producere meditantibus causis secundis Oppositum habet lib. t. d. a. int .m clarius La invit ubi ait, quod nulla concingentia potest eis in re. bus, nisi prima causa contingenter causet na
Laevi. Resp. Quaere ex Lich rer . Verdic, quod Philosophi sic dixerunt at non Ecbuerunt sic dicere Scotus iritur hic loquitur secundum iid, quod dixerunt Philosophi Q in s. a. r. loquitur lacundum id, quod dicere vcbebant odie sibi non contradicit. D Scotus lib. r. d. x .ad R. tenet,quod obiectum omnipotentiae est ens pos sibile.Oppositum habet lib. t. d. g. Q. vlt ubi vult, quod stat aliquid esse in se ibi maliter necesssiarium tamen et sectum ab alio. cM. Resp. Scotus 3. d. t. loquitur secundum Philosophos, 3 non ex mento sua , imo in via sua implicat contraditionem, aliquid est in se necessarium de esse eneetiue ab alio Vel dic, quod Scotus pereas possibi te intellisit ens causabile .
COTVs h b. r.d. 3 ad A. arguit contra pr. p. Henr. quod scilicet impossibilitas si ex parte rei possibilitas ex parte Dei. appositum sciatet; nana Scotus te. net quoque hanc sententiam , quomodo igiturim pu
tentiae passiuae tu creatura, in Deo sit Omni Lotentia, hoc est alsum. Nam res producuntur in esse possibili ab intellectu diuino, non a voluntate, quae pro substrato eii Omni roteirili, quo ad hoc impugnatur Henr a Sco quaeres si impossi-Dile est impossibile ratione tui, quocunque eminseco remoto, an si militer nonabile si possabile, quocun eadio circum scorto Ad nocr , cccus L . i. quod uti u do de possibili logico, tale possibile
416쪽
XXXXIII dist. Quaest unica, lib. 'i'
datur sine aliquo activo sibi correspondente, ut sibi cor rela uleat illo sibi accidit, ed possibile obiectivum non datur sine activo sibi corteo
Iacobur Scotus tib i. st 3 ad E. dicit quod res in esse possibili producuntur ab in-
te lectu diuino. Oppositum sic patet. In illo priori antequam piod cantur in tali esse , yci habent esse possibiles, vel non fit habetia esse ὼε possibile ergo antequam produc a litui in eis e possibili, habent este pollibile, quod ei salsum. Si habent elle impossibile , ergo eis sibi r
Lacas. Rei p. Scotus non dixit, quod res producatitur in esse possibili, sed quod producantur in esse cognito, iosi in ecundo signo concomitatur e Gie possibile, ut passo Vel dic quod res antequam pioducantur in cise possibili, habent elle impo,sbale negatiue, non autem contrarie, sediimpo,sibili negariue non repugnat potirin este possibili contrarie Vel clic quod tunc habent elle possibile logicum, sed non possibile obiectivum. Dices,nihil recipit esse causabile ab aliqua causa , ergo nec si rimittet esse possibile. Nego consequentiam , nam possibile pio duc tu non habet lationem cautabilis, sed causati eodem modo , quo est ibi causatio. Dico esse robsi bile per Sco in secundo signo sequitur ex esse cognito rei. Contra, hoc medium est commune tam possibilibus, , quam impossibilibus, quia immuabilia etiam habent elle cognitum 1,
ergo si elle cognitum infert in secundo signo esse possibile, igitur imispoisibilia habent esse possibile. Dico , quod Scotus loquatur de cule cognito suas lici, quale est non habent impossibilia Scias, quod -ctores mouent in illam dat lauitatem . Si Deus potest facete preteri tum non praer iij ite Greg. ini. d. 3. docet tenere ambas parte, ,etc. citat Porretanum tenentcm Deum pollis sacere praeteritum non prae terijsse, at ipse declinat ad pallem negatiuam,quam tenent ferme Omnes Doctores Iranc. t. in huius diit. legat, quod potentia producabua Dei sitiunmta, nam tuncesilat fruitra, cum non pio ducat et reclum infinitum . Sed tu cum Scoto teneas, lega , quod sit potentiam ustri, quia Deus potest multa facere, quae lainen nunquam facit, Scisdis hilOininus illa potentia non esi iusti L. Secundo, non est i rustra , quia potentia intinua non tantum requiritur respectu infiniti producendi, sed etiam respectu cuiuscunque finiti, creando, ut iucu Scotus lib. . d. I. in . ertio non est frustra, lutari non exit in actum,
est, quia ei te Pugnantia in adiecto, d illa propositio est vera , obiecto non repugnatue, Vel dic, quod
si non exeat in ac iam, ut creativa ad c Illa,
IntIa. Vade Lich. hic resoluentem iuOuua. Occam, quia mul-
417쪽
OT VI lib. i. d. 4 dicit. Quod Deus de potentia
ala soluta potest dispensate, quamcunque legem . Orpositum patet sic. Nam d. a. lib. 3. ait Praecepta l. gis non esse dispensabilia.
I Mai. 49 Reip. Duo praecepta primae tabulae non potest Deus
imi dispensare , quia iunt de re naturae stricte captae,circa. Σια Lyci, te tium preceptum Scotus remanet dubius. At praec pia secunde tabulae tenet Deum polita dispensare, noutantum negatrue, idest, ut non tenear ad illa praecepta, sed etiam contrarae ita quod faciendo oppositum non solum erat licitum , sed etiam
meritorium, ratio est , Quia non sunt de rure naturae , proprie acce
rte Idque habet Franc. lib. I d. s. in x. addit, quia non Omne quod est melius secundum regulas naturales, et melius secundum, luntatem diuinam, quia dare Elemosinam est melius secundum regulas naturales, quam actus baptaandi sed totum oppositum est secundia voluntatem acceptam a voluntate diuina, quia actus baptizandi purgat originale peccatum, quod non tacit elemomia. Quaerit hic Paulus '' iis .: I FSi Deus portit me obligare ad impossibile. Resp. quod non potest me obligare ad tacere impossibile, at bene obligat me ad velle impostibile: quia obligatur peccator ad nolle pecca ille,&tame preteritiamsi potest noesse: etiam non baptizatus obligatur ad iustitiam Originalem habendam vel equivalens ei, quod tamen ex se habere non potest, licet ex se possit se disponere. Quoniam Magister hic quaerit. An Deus potitit face-cere res melius quam fecit,4 Scotus non disputat hoc . sed utrum Deus possit tacere aliter res, nam ab ipso ominatum est fieri. Quid dicendum est ad questionem Magistra in via Scoties Hae conclusiones .in via Scoti sunt habendae. Prima Deus non potest facere mundos in
saltos numero ac bu eiusdem rationis cum isto, quia inlinitas in num ro actu est impossibilis, ut docet Scotus lib. 2. d. I. Q . Secunda. Deous non potest tacere istum mundum maiorem extensue in infinitum, quia corpus actu infinitum non potest facere Deus in via nostra.Tertia. Deus non potest tacere hunc mundum meliorem in infinitum bolina.
te accidentali,quia qualitatem infinitam intensiue Deus non potest producere, ut habet Scotus lib. . d. r3. Quarta est, Delis non potestir ducere uafinitos mundos specie distisi nos, quia multitudo numerat is in actu non potest dari, minus ergo dabitur innatas specierum in actu. Quinta, Tenendo quod summa natura sit dates Nam de hoc Scotus, detur problematicus lib. . in a. d. a 3. in Reporta d. praesenti in 'Dςus noniorest sacere alium mundum meliorem isto essentialiter,sed renendo quod non sit data, dicendum est, quod Deus potest tacere alium mundum isto meliorem essentialiter Sexta, Deus potest ac ke hunc notandum, Meuam alium eiusdem speciei meliorem acciden ta- later
418쪽
XXXXIV. dist. Quaest. v ni cadib. primi se
terinam in accidentalibus, Deus non semper facit quod melius est, quia anime noltrae sunt tantae capacitatis, sicut anima Christi, tamen eis non datur tanta gratia Septima, Deus potest facere multos mundos eiusdem rationis essentialis cum isto, sed non intinatos. Octaua, Deus potest tacete hunc mundum,& alios eiusdem rationis meliores ipso e tensiue licet non in si uite, ioc praesupponendo, quod de iacto noa fit maximus homo, e sic de alijs animalibus. Haec in hac materia, invia Scoti. At dices, haec determinatio est contra Arist. I. Caeli o. usq; adio ubi probat, quod non pollunt esse plures munda. Primo, si essent plures mundi, ergo teri a naus esset eiusdem rationis cum terra ab terius, cita naturaliter mouerentur ad eundem locum, aerra alte. Ducia centrum nostrum moueretur,4 e conuerso. Resp. Quaere ex Par o recitante responsiones Occam. aliorum, ad ratioae Ailli. super d. 44. lib. I. versus tinem.
COTVS lib. I. d. s. ad B. dicit . Intellectus diuinua prius comparat obiectum intellectum ad ei plum . . quam ad volitum . Oppositum habet d. p. pr. ubi di cit, voluntatem prius componere, vitequam intelle. clui, intelligat illam compositionem. Resp. De complexis contigentibus loquitur Scotus d. 39 P. hic vel , de sinplicibus , Sic cessat contiadi. ctio; dum hic dicit Scotus. Intellectus prius comparat obiectum, ut volitum ad voluntatem, quam, ut Obiectum intellectum ad ipsum intellectum , sic intelligat . Sunt tria signa, primo est obiectum intellectum . Secundo , est volitum, k tertio est volitum intellectum, in tertio signo intelligit Sco- Ius quod intellectus prius comparat obiectum voluntati, quam volitum cognatum volvum cognolcen , Δ α
419쪽
ORTA CP b i. d. s. dicit, quod voluntas beneplaciti
luntate antecedente, consequente , eliciente, concinmitante, eu complacente, pro oluntate bea laetii ocvolutate ligna voluntas antecedens non aspicit, merita, nec demerita , coincidit sic cum voluntate si- Lai, di tinguitur contra voluntate in c=a sequenter Voluntas con-ic quo ii respicit merita, o demerita creaturarum, coincidit eun voluntatς beneplacit , adimplegur. Voluntas eliciens est voluntas
compatri ad ii quem actura . i. spectat proprie ad voluntatem,
lic dicitur, quod Deus Iuli, diligit, k spirat voluntate eliciente v lunia colicomita. elici luntas uiui complacensile aliquo actu alicu- au potentiae prioris ea,4 sic dicitur, quod voluntas Dei intelligiti ita uiuiitas Deneplacita est, qua , vult Deus aliquid et icaciter extia, de . illuluitur colura voluntatem signi Voluntas signi, secuti uini ranc. d. s. a. 3. lib. t. nouem modis capitur, ex sic pollurnus cicere, qu d nouem continenta sub voluntate signi Preceptum ici
lice Prombitio coanlium, monitio, comminatio lunata , permisi 1io, impleti O,&remuneratio Licet Vma S. Victore ex his nouem, Ponat cantum quatuor, icilicet ceptima, prohibitionem, ei mis .
Loozm Opeiationem Et Massilier d. s. addit his quatuor coasi M u 00. i, quod diuisio voluntatis in volutata te beneplaciti, ta ligus it diuisio analogi in a analogata. Ad sorinam a te in contrad. eis'. quaere. Dices Pueris momentibus ante batismum non dat eis antecedentia ad saluten necetiaria, quia enim dat morientibus in matri utero loa Maioris d. s. ita rei p. Deus quam est ex te dat necelsaria ad salutem secundum communem legem, sed ex errore na-xentum interdum mori utitur,4 sic dat illis satiatem antecedenter Dices, corus d. l. p. dicit, quod in primo imiam vult Petro gloriam , in secundo, gratiam, de in illis in tantibus nihil vult Iudae, quomodo dat omnibus aequalibus antece .lenter mico, quod avi aliis signis vult talutem sudae antecedenter , tua ni-n mali vult coutra ludam, non ainen, quod lia' beat iique in actum positi uti in At posset dici velle quantum non it ibi uolle, licet ibi si non velle.
420쪽
niat M. Mae, et mo TV lib. I. d. 4 . tenet, Quod permisso diuina non est actus posuiuus voluntatis, idest , Deus non in test mala velle. Oppositum patet de Abraham cui pre cepit mala, idest interficere illum Hebreis piaec pit ut sui arentn Egystios. Et seae mandauit, VP c-
Lucas Ress. Quo aditimum de Abraham inquam non a peccasse, cepit enim potestatem a Deo. Dices Deus malefaciebat volens interficere iustum. Dic ex 4. r. inio Deus p teit sacere oppositum eorum , quae tecit, alias instituendo leges, cita iuste potest iustum flagellare . Vel diceae iccardo d. 47. . . . quod licet Isaac fuerit innocens neccato actuali,erat tame debitor mortis ex peccato odio in ali . Quoad Syptios furatos, ait Franc. d. q. p. Ota6.
Deum dispenta se legem. At Scotus lib. d. 7 inquit, quod Deusiron dispelisauit legem,ses transtulit donamium vasorum . Vnde istae Iaccepit rem suam addit quod iiij lsrael meruerunt talia accipere seruiendo lon; tempore gyptijs . Quoad thrnicariam dicit Rie. non fili se uitentionem Domini , quod Oseas sornicaretur , sed quod acciperet in uxorem mulierem prius somicariam ita bod iiiij ex ea
nati dicerentur si iij mrnicationi v non quia nati de sorti ictaione , sed quia de iam soriticam nati. Balotus dicit, quod Deus dispensavit legem ut Oseas sorti c.rretur. Dices . Reg. t. Dixit Dominus spiritui mei daci offeretit se ad decis endum per mendacui: Regem irael. Decipies, ireualebis. Egredere S ac ita sud menda. um est malum, ergo Deus pote precipere malum . Ric. ic ait in pie ient , quod il- Iud verbum imperativi in odi, non znetur imperative, sed tantus e milliue Addit etiam , quod verbum imperat ut modi, aliquando aecipitur indicariue in ista auctorii ate. Et scias,' uiod distet entia ea inter malefacere. malum facere ' inter malum iacere, I laceres malum, primum, 'uartum non concediliciar in Deo, sed tertiuiti,& secundum possunt concedi de ii Ore semionis . At, vid cunt Theolo. nostri non sunt concedenti tales propolitionorio pter icandalum et nota , quod e si Scotus ponat Deo hic actum reflexiuum, non tamen proprie sonitur, ita quod actus, super quem fit reflexio, si aliquod posuiuum distincturn a primo obiecto intelle. to, sed sonitur ita Deo, tres lectit e super