장음표시 사용
401쪽
31 XXXV. dist. sst unica, lib. primi.
sunt obiective, non subiective. Secunda. Rerum factibilium distin, ctae sunt Meae . Terta omnes partes tam antefrales, quam essentiales habent proprias deas. Quarta Ideae primo iunt singularium, de nonum uerialium, quia singularia sunt primo prodacibilia. Quiuia, Deus habet innuitas deas, cum habeat infinitas res cognitas. Sexta, Priua laua negativa non habent Ideas in mente diuina. Septima secundae intentiones non habent Ideas,sed nec ultima propositio eli dub:tabilis, quia secundae inteationes cum sint cognitae, ut patet d. 3 ini viden
tu habere Ideasci tamen Basol dicit, quod res ectus, o entiara tionis deas non nabent, quia illa istum, quae in esse reali sunt produci bilia deas habent. Adde tu, quod esse volitum non est Idea , quia none it in mente diuina Impolubilia non habent deam iii mente diuina, quia non sunt aedibilia, desideo non ponitur ut ratio cognoscends,quia Eisentiae it unica ratio cognoIcendi in Deo, sed ponitur, ut Deus sitia tionabiliter operans. Sed an Idea sit eadem realiter Deo i Bonau. lib.
I. d. s. 43. dicit, quod omnes Ide sunt unum in re cum Essentia, de distet unciola ratione Voril. dc Viger dicunt,quod Ideae non sunt idem realiter cum Deo, cum ex parte sui non sint res, , sic dea diuina Lilentia non identificantur realiter quia dealbrinaliter est ens ratio nis nec est distinctarealiteriquia Idea non dicit rem distinctam veram ad hunc sensum potest dici realiter cum Et lentia,ut ait Franc.L 7.D. r. quod non disterunt realiter, sed tantum formaliter a diuina Ea sentia . Sed ausint infinita Communiter aiunt Doctores , quodiunt infinitae. At an beatus videat omnes ideas infinitas Resp. Franc. quod non, addit, quod est adoranda realiter, sed non brinaliter. Et x orii dicit, quod iii Ide is est ordo, quia qualis est ordo rerum, talis et ordo dearum a quod dea abstrahit ab abioluto de respectivo, scut, adeatum , de nota quod complexa contingentia non habent Ideas, quia intellectus diuinus cognoscit ea tantum post determinati nem diuinae voluntatis. Sed an Iaerae dicant perfectionem ' Resp. V rit e Ricc quod non. Et idem quod dicit Scotus , quod terminata uenon dicuntperfectionem. Qiiceres, quidnam sentit Plato circa Ideas I
cotus dicit Ilitentionem Platonis fuisse ponete Ideas in mente diui
uina ad modum Aug. non Arist. qui Platoni falsum imposuit. Queres. Cur Arist. Platoni imposuit istud falsum ' Resp. Franc. d. 7. p. Q. . quod id fecit ex inuidia. Secundo, quia Arist. sitit optimus Phic sed pellimus Meth de ideo nequiuit abstrahere,ob idque iecit peiurina
Methaph. Vorti ait, quod intentio Platonis fuit ponere deas in mente diuitia, e hanc deam vocavit Oin vi ieiere Macrobius in lib. d.
iomno Scipionis, mediantibus, quibus uniuersa creauit, ut patet in Ilumeo. V de Boet citans eius dictum Metri . . de consol ait. Mumdum meate gerens, similique imagini ibi mans, idest gerens in mente mundum exemplarem,& ad eius imagines mundum creans sensibilem ideo non posuit deas realiter distingui a Deo, de hoc probatur tri plici auctoritate. Prima est Aug. 7. confidicentis. Formalii mihi domine quosdam Platonicorum libros, ex greca lingua latinam veribri
ibi legi non eisdem verbis, sed eisdem sententijs, quod in principio erat verbulai c. usque ibi, de Verbum caro iactum ubi Aug. per Verbum capit deas, cita est realis dentitas, quia dicitur, c Deus erat Verbum. Secunda est Eustratij in cona. p. Ethic in expositione opini
402쪽
XXXV. dist. Quaest unica lib. primi et r
. nistratonis, qui ponit bovum per se esse hominis felicitatem . Vbi increpans Arist. de impugnatione Platonis ast . Poteras o Arist. aliud dicere, subdit, quod aliud impugnabat Arist. Maliud sentiebat Pilato quod non apparet, nisi quia Plato ponebat deam boni, Deum esse . S. Aristaiebat, quod ponebat singulare separatum. Tertia es t ranc. d.4. p. χ' ubi dicit Platonem recte de deis sensisse, Arist. ex inuidia eum impugnasse. Haec Orition. Possunt tamen colici liari Plato, PArist. sic primo per Auer I 2 Meth. c. 8 ubi dicit, quod istae proportiones 4 virtutes , quae fiunt in elementis amotibus solis, Maliarum stellarum, sunt deae, quas reputauit Plato formas, eas intendit,sed longe respiciebant eas, quia eas dicebant formas . Secundo possunt conciliari; dicendo, quod Plato per deas intellexit naturas rerum, si uespecies annexas, secundum se consideratas per abstractionem nitellectus a singularibus, eo modo, quo Auic s. Meth dicebat. Equim 'tas est tantum equinitas si sic intellexit, non est arguendus Plato, nec Arist. rationes contra eum Valent . hoc concilium est Zerbi . Tertio, possunt conciliari per Aug. scilicet quod Plato posuit Ideas in mento diuina ad modii theologornm, quo loquuntur de deis theologi d.3 s. p. a Iacans Scotus lib. t. d. I. ad L. ponens signa , in quibus contemplatur absoluta relationes; dicit, quod in tertio signo consurgit relatio effectus ad causam, e contra si relatio sit mutua. Oppositum habet lib. a. d. t. in et ubi ait, quod relatio effectus ad causam sequi tui in tertio signo causae ad ei lectum in quarto .. - . Resp. Vigerius dicit sic Scotum in x. loqui uniuersaliter ex parte esset clus, ideo li primum non debet exponi, idest prius, sed primum, idest uniuersaliter quia in causa aliquando nullus est respectus; imo si sit relatio dato illas relationes esse simul natura, tamen via est prior . alia origine, scilicet relatio causae ad eflectum
A C et VI lib.a. d. 36.ad B videtur habere,quod ex m- D. tentia obiectiva, o actu sibi correspondente non fiat
compositio; nam volentia obiectiva, Maetus sibi co- respondens sunt in inpolii biles. Oppositum habet lib. I. d. . in 1. Vbi dicit, quod ex actu, di potentia Obie
Resp. Lich. ita soluit quod non est compositio pote:-tie obiectivae, lactus rei, eiurei, sed non negat sco. quod ex actuo potentia obiectiva non fiat compositio simpliciter Vel dic, quod non eli compositio ex actu. o potentia obieetiua correspondente illi ad Utid ex illo actu ,. potentia ob ectiva altius gradus en
403쪽
titatis , quo caret vel relatione enci, ni compositio, de illo modo, denoa alio m compositio ex aciti. potentia obiectiva. . Iacobus Scotus lib. I. d. 36 ad I . dicit Prima distinctio entis videtur esse inens extra acum ain, Meus in a rimam Oppositum habet s. quot ubi vult
quod prima diuisio entis sit in eas quantum, non quantum. Itiba Reip. Viger ait Scinum dic loqui de diuisione entis in ens reale, Sciati nis . ista et pruna diuisio entis, at s. Quot loquitur de prima divisione entis reat s. Si vero intelligatur dictum Scoti hic, quod diuid
turens iu animam et eatia animam iso ealia , ut exponit Lichetus tunc non est prior diuisio obidque Scotusi titur illa notula, videtur;
sed prima diuisio est per quantum, non quantum, de sic data ista
diuisione entis, notes, quod membra huius diuisionis non sunt ordinata, sed excedunt, ut patet ex litera hic Dices, iii autem Scotus ait.
Quod ense tra animam diuiditur in actum , dc potentiam 5 quod utrumque istorum , scilicet en in actu, Mens in potentia quae sunt extra animam l potest habere esse in anima. quod quodcunque ensui habet esse in anima diminuit de sua entitate, quia ti, cognitum est determinatio diminuens. At si hoc sit verum, ergo habet inuiuas effeta intellectiens in potentia obiectiva, quam in se ipso, quod tamen non videtur verunt, cum ii se ipso habeat elle pure negati uina, in intellei tu positiuum, ergo res non habet verius esse in se ipsa ritiam
in intellesu. Vtique habet verius esse in intellectu, quam in te pia, loquendo de esse simpliciter, sed non de esse tali, nam quantum ad sese tale dilaninuuntur, Momnis res quantumcunque miluina, etiam Pu ra negatio, quo ad hoc , potest habere esse diminutum. Quaeres , An haecentia diminuta aliquid horum persectius alio vivat in Deo, ut pura, homo, mulca Aiunt aliqui, quod sic, quia dea hominis est perfectior dea mulcae.Sed Vorit quod Ideae nullam dicunt perlectionem.
idcuco unum non habet deam persectiorem alio, sed deam princi pallorem de alterius: sicque vivit in Deo unum alio principalius. Ῥed non periectius, de gradus istius principalitati lcognoscuntur secundum proportionem graduum Ideatorum, quia alia ratione conditus. est homo Id alia asinus. Sed qua vita vivuntsin Deo speculativa, at spraclica Resp. sco in Repori. d. 36. in . Quod illa vita est praesica, quia cle sunt exemplaria ad modum arcis,summe dirigentia arci Piceni tu exequuone peris, 3. Iacobus Scotus d. 36. si ad I. videtur didere, quod intellectus diuinus sit Metha. Nam intellectio sua est Meth. realis Oppositum habeto. 4Prol Mis. Quol. I lib. 4 d 6. Q 2. ubi vult, quod Deus sit tantum ille
lagus, quia ex quo cognoscit, tantum in Euentia cognoscit.
υι Rei p. Vocat Scotu, intellectum diuinum Meth eo quia non est logicus; o ratio est, quia illud est eas logicum, cui repugnat ecliciens real ut sunt iecundae liuentiones, ita res coemtae sic se habent, quod eis non repugnat per diuinam potentiam habere verum illa reale, de ideo talium cogi ucio dicitur cognitio Metti non abiolute, sed in respectivo
De Inri Scotu lib. t. d. 7 6 ad L. dicit, quod negatio potest in et Te alicui, non proster repugnantiam alicuius posciui Oppositum videtur Labere tro. Quoi cc alibi, quod negatio non inest alicusans per alfirmationem oppositam. Re D
404쪽
XXXVI dist. Quaest unica, lib. primi αῖ
Idicaa. Resp. Scotus se exponit lib. a d 3 in a. quod illud dictum, non esti patio, nisi per affirmationem c c. non verificatuPde omni negatione; Id tantum de illa, quae ponit formalem repugnantiam , ut ibi decla rat Scotus, talis non est negatio haec, de qua loquitur Scotus mau perficie .
Coa VI lib. t. d. I, in argumento ad oppositum imitet quod Deus non sit extra uniuersum, licet aliquid missu causare extra uniuersum. Oppositum patet sic. Quod nusquam est, videtur esse extra omnem l ulla.
Deus nuuluam est ergo c. Rei p. Riccaris. d. I. Q. q. art. I. tenet cum Scoto,
quod Deus non est extra uniuersum secundum essenti si quia Deus in nullo est , quod non sit in is m, sed extra mundum non esi aliquid, quod sit in Deo, ergo Deus non est extra svruuersum. Tum extra mundum nihil est Deus non est in nihilo,e go Deus non est extra mundum . Vnde Deum esse extra mundum stat duplio vir, uno modo quod eius immensitas excedit mundum, non dependet a mundo, nec dii nititur a mundo, sic est, verum, Deum esse extra mundum inlinitum enim excedit finitum, ne I ependet a linito,nec concri ur finito,quia i initi ad intimium nulla est pro portio Alio modo potest intelligi esse extra mullit,ita quod sit dare spati extra mundii, in quo sit Deus, quod est alium, scilicet Deum sic esse extra mundum; nam id ponete,esset confirmare opinionem illorum ponentium ultra ultimum caelum eue spatium actu infinitum, quae opi
mo reicitur . Haec Riccard. virmat id nau. d. 7. I. art. 2. Q. a. ubi vult, qnodesse ubique non conueniat Deo aeternali teli, sed tantum is
creaturis creatis,4 positis inesse . Et per Riccardidistinctionem patet ad dii ficultatem, ad dictum Ecclesiae, Virgo Dei genetrix quem l tus non capit orbis. Dicea uist primo caeli os . e cim dicit . Extra caelum non est locus, nec vacuum nec tempus, subiungit . uvis ergo illic est fixa, sempiterna , quia nec finitur , nec deficit igi
tur vita , sempitetna , si extra , mundum , , sequitur Delim iesie extra mundum , Respondet Riccardus, quod sorte Arist. n
luit intelliget e vitam illam esse extra caelum, sed in ultimo caelo, ita is tuod per li, illic, demonstretur vltimum caelum, de quo immediate ante loquiuus est. Vel dic, Deum esse extra celum ut supra loan Maior tenet quod extra uniuersum est smatium infinitum impinarium ain quo est Deus. Arist. 3. Pius 84 dicit, quod Deus habitat in circum-lereulia primi celi, quia ibi magis apparet eius actio. Et Auer ibidem
405쪽
3 4 XXXVII dist. Quaest unica ib. primi.
ait, quod omnes leges conueniunt in laoc quod habitat in caelo Dices Quomodo dicit primo caeli. Quod vita sempiterna habitat caetra lum. Resp. Pari, primo caeli in a. quod Deus N lutelligenti non sunt
in caelo, nec extra caelum circunlcmptiue, quia carent sili ch magusetudine. 5 quod Deus, antelligentiae sunt extra mundum priuaciae,
quia non habent situm in mundo, ut dicatur. Ilitelligentia sunt partes mundi ergo sunt in mundo. Verum est, at non sunt in mundo ci cunscriptiue, de quandoArist. ait, Quod extra caelum sunt ei a capitii, extra, priuatiue, idest sum entia i quae non habetit situm in caelo. Plato in lumeo dicit Deum habitare in centro terrae, quia dicito um habitare ubi ei maxima quies Saraceni imaginantur Deum esse in caelo edentem, super solium excelsum substentaturn ab octo spiristibus Iudei dicunt. Quod Deus habet caput in caelo, d pedes in terra i ta illud CEuara. c. . mea sedes,terra aute scabellum pedum me rum Christiani vero volunt Deum esse ubique praesentialiter, tul-libi circunscriptiue, nec diis nitiuE. Et notat Oril. quod in eo Fles . sensu, quo conceditur Deum elle in loco , ita etiam debet concedi Deum esse in tempore, at ista secunda propositio non est in usu sicut prioma. Rursus notat, quod quando Arist. I. Post dicit . niuersalia esse ubique, Verum est perabilegationem, idest nulli bi Q9arres . An Deus sit equalitet in omnibus creaturis. Resp. Ric quod sic per natu
ram, donon per gratiam . Sed an esse ubique per praesentiam, potentiam, Messentiam . sit proprium Deo inei p. Ric quod esse ba tu per se, irimo,soli Deo conuenit potest tamen per accidens competere creature,sicut minus annitularet omnia reseruando istum hominem, tunc competeret illi animae esse ubique, Mid per accidena, cnon per se sibi competit. Dices Creatura est ubique ergo esse ubiq; non est proprium Deo . Resp. Mars Q o. p. Quod cic creatura sit ubique nulla tamen creatura est ubique Boii dicit, quod esse ubique vi dicunt Sancti, conuςnit soli Deo, non alij nec conuenire potest. Occam dicit potest intelligi dupliciter, uno modo si inpliciter , ut verba sonantiita quod aliquo casu pollit esse in omnibus. Alio modo,quod hoc necessario sequitur ad suum este, ita quod repugnet suum esse , cnon esse omnibus exilieribus primo modo non est proprium ipsi Deo,
uia per potentiam diu unam potest alicui creaturae comunicari. Nam cui Deus potet tacere unum corpus, in diuersis ubi, ita potest facere ipsum esse ui omnibus ubi, quia non est maior ratio de pluribus,qualia de omnibus Secundo modo, dicit, quod est proprium soli Deo, ita loquuntur Sancti, sicque sunt intelligendi. Dices . Inquit Aug. Poti urdicitur, quod in Deo sunt omiua, quam ipse sit in omnibus; si etiam , Deus esset in alijs,de alia essent in plo, Deus elset in se, quod elides sum. Dico, quod consequentia deductae dicto Aue non valet, uisi accipiatur,nitormiter esse in se. Deus enim est in rebus per praesentiam, potentiam, Messentiam; sed isto modo non sunt res in Deo, tantum virtualiter, in ipso cognito obiective, Euleo non sequitur, ouod Deus sit in se. Dices adhuc . Si Deus est ubique Deus incepit ebie, ubi non fuit, quod est falsum , sicque mutaretur. Dico quod mutatio est in creatura, noua relatio est in creatu a ad Deum . Dices tandem . Totum est extra quod nihil eli et Plin. sed totus eli Deir, se aliquo loco, ei sonon est extra illum locum. Dico, quod si , Hra res ar
406쪽
XXXVII dist. Qus unica, lib. primi rue
ret eratur ad totum, sic propositio est vera , sub hoc sensu. Totum est alicubi, idest in aliquo loco extra quem locum nihil est, quod ipsum totum est secundo modo pote ii dici de anima, quae est tota in digito extra enim pium digitum nihil est ipsius, ipsa tamen bene est tota e tra digitum , primo modo est vera secundo est falsa. Sic parisorianter de Deo dicatur. scilicet quod hextra reseratur ad Deum, extra quem nihil eit, quod iit ipsum, sed in arguendo resertur ad locum limitatum Mite non concludit.
e aeternitatis ad tempus dicit relationem realem Oppo stum patet d. o. pr. quod Dei ad creaturam non est
tu ,, G Resp. quod existentia est relatio realis, sed tantum
ex parte creatura . non est realis ex parte Dei, i coexistentia est relatio aequiparanti realis tantum ita
I.1cobus Scotus lib. t. d. p. ad Y. dicit, quod est imaginatio Mathematicorum opunctuin fluentem causaretineam . Oppositurin habet lib. z. d. a. s. diu. . princip. ubi vult, punctum fluentem caulare neain , Sis non est imaginatio Mathematicorum, sed veritas. eas. Resp. Scotus dicit , quod secundum imaginationem Mathem punctus fluens causat lineam, haec veritas rei est, quam sustinet Sco lib. t. loco citato. Vbi Ostendit per multa experim enta ita esse. Dices. Si veritas est ita, cur ait, quod sit imaginamo Geometrorum Dico, quod hic loquitur comuniter,cum no sit locus proprius. At quid ad Arali. 2.
Phis. 62.3c 6. Phis r. a. Phis o. 46. aicentem Indiuisibile non posse moueri. Resp. quaere. D ' Mi Scotus lib. i. d. 39. ad R. dicit. Causapinis naturaliter, simpliciter respicit effectum suum , quam causa posterior ergo in illo priori c. Ompositum habet lib. 1. d. 7 ubi vult, quod causa prima non praecedat mitura causam secundam in agendo. LM ini. Rei p. in via coli, id est tenendum, sciliaeet ouod causa prior , seu sup rior non prius natura causet, quam posterior, sed sin, ut natura, o addictum Sco hic, quod est auci de causis, sic mouit Sco quod dcbet exponi, priu, naturaliter respicit obiectum, idest persectius . Dices. Si sic est ergo argumentum Sco non procedit contra D. Tho igitur debet intelligi, quod sit prior de ordate naturae. Vigerius dicit argu trientum esse ad hominem . Alii, quod est argumentum tantum topi' cum ta abj, quod loquitur de ordine negativo . De quo loquitur lib.
407쪽
316 XXXIX. dist. Quaest unica, lita primi.
a. d. l. o. a. Et alii, quod loquitur hae scutub. q. d. II. in . tu. ptatic videlicet,quod haec prioritas est tantum prioritas agentas ex Par re,scsti ex pari adito iris vel termina, ut recipitur in pullo quia sic si In ulla uia ei minatur actio agentiu Oidinatoru in rati ad crinam ,
sciat ordio agentium inter te, sed non reipe tu tertij. s. rei Poadent, scinum no uille dicere causami unam in aliquo nitanti priori natali ae Causa te prius, quam causam secundam, quia in eodem instant caulai; iud voluit; quod ex parte effectus prius exuto res puclus ad causam priniam , quam ad secundam. Nam ad primam est elicaualis ad secundam non. Iacobus Scotus lib. i. d. 9. ad C. videtur dicere, quod dis initio passionis sim dium in demolliata cine i ait enim sic. Et ideo non poteti esse medium inter ipsum suaria passionem, quia neutrius ei diis nitio, quae possit ei e medium ii demoliratione. Oppositum habet lib. 2. d. . u. 6.
ubi Caliditi initionem subiecti esse medium.
I. Aca . Resp. Vtique distinatio subiecti es medium in demostratione potissima , tu via Sco e propter quid, dicit lib. et S ad eius ductum inc dicitur, quod non se deteianinat, quid si medium, cum non sit locus proprius. Dices Aris x. Poster passionem vult predicam serue iecundo irodo de subiecto conseqi. ente ricte demonstram. Dico, quod Arist.linquitur de passionibus habentibus das initionena, vel qua distiniuntur. x Dices amplius. Omnis pall. oei simpliciter simplex , ergo nulla erit dii inibilis. Resp. quod pastiones hinnatae sunt saltem deicias tibales,l
cet ara Iliones entis nec di irini bilem, nec deicii plabiles existant vel dic, palliones hinnata non elle onines simplices , nec unquam Sco. 'dixit, sed lib. i. d. Q. dixit tantum omne. vltima, dicterendias,&entis pastiones esse smplicite sinplices; sed non dian de pallionibus alloium , quia lib. a. d. ix. Q. i. dicit, quod cutens potest est simplex, vel compositum, ita, lassio eius, scilicet unitas potest esse simplex , vel comi Osta. I. Dccbu . Scotus lib. i. d. P. ad C. dicit quod non est ordo inter passiones entis, si ellet, non viderentur propositiones assumptae pro praemissis este eula dentiores conclusionibus , senon demonstratur una passio de alia. Oppositum videtur habere r. prol.& lib. . d. r . . . de alibi , Vbi vult, quod pallio posterior per priorem demonstrari potest . .
cos. Resp. illis in locis conditionaliter, vere emplariter Sco loquitur; hic au tem , ubi est locus proprius, oppositum tenet. Sive hs dciendete Ant. And dic consequenter. Dices, ordinem esse in pastionibus viderii dicere Sco. 37. d. i. c. Idem subiectum in quo eli recessario detei minnatus ordo, quia una immediatius sequitur subiectum , quam alia, s Mella. 59 ponit expresse hunc ordinem. Dico, de si de hoc Sco.d bitari. declin at tamen ad hanc partem, quod talis ordo non detur,ita Viger. 5 Barg. tenent, Mad illud d. i7. r. sic rei p. quod Scotus loquitur exemplariter , vel condicionaliter. vel communiter . Auc, quod ibi hoc dicit in pari , qua arguit ad partem negati m. Idque patet, nam argumenta ibi facta , ab eodem fluuntur. Ad illud de . Melli dicitur, quod Sco ibi non loqu: tui de passionibus entis, sed 'ς pallionabus quantitatis, vel cum lividetur,. non a Tertiue, ol quod in c. ii sequitur viam communiter. .ε. Iacob co lib. i. d. q. ad G dicit, quod cerua logica concomita ur potem tiara
408쪽
tam realem ipsius voluntatas oppositum huius habet lib. 2. d. i. Q. a. ubi vult in primo signo elle pocetitiam logicam, in secundo rem cognitam , is tertiolorentiam obiectivam , 5 etiam d. s. ubi apparet Sco. velle potentiam logicam praecedere potentiam obiectivam, Iesemper , d . potentiam Obiectivam precedere realiter, ergo Potenualogica praecedit realem. Lia L. Resp. Omnis comparatro debet seri uniformiter; potenti logica tantum
reperitum complexibi pineucia autem reatis, tam in complexas,quam in incomplexis, o cum incomi lex a praecedat. t Cplexa, ideo poten tia realis praecedi potentram logicam, in quantum Potentia realis te
peritur in incoplexis,in quibus no eit poteti logica insuper. Potetia realis no potest dari,nullo intellectu stare,d nulla propositione state, nouute ioci ci logica. Ex quo paret,quod ordo Maia a.d 36.iutelligitur incinplexis , de non in incomplexis Vel dic, quod potenti logica sequitur Halem, nonam pectu et Iectus,quem iam habet, sed ei pectu et tectus quem non habeet, potes tamen habere loco illius, quem habet. Vel tandem dic,quod Sco in illis locis comparat potentiam logicam adi tentiam obiectivam, hac Veio ad potentiam activam Lespectu duorum efffectuum . Adde, quod Scotus dicit, concomitatur non dicit, sequitur. ν -- ' Scotus lib. i. d. o. ado impugnat B n. dedi uinctione composita, Mili- uisa quomodo Deus necessario ciat lapidem . Oppositum patet intuenti liceram Scoti, quia eius seittenta videtur omnino coincidere
raea . Resp. Bon posuit illinctionem necestitatis scientiae in se, it transit super obiectum Sco vel o non addit, ut transit super obiectum. Vel dic Sco conuenire cum Pon in sententia,& eum tantum impugnare,quculdistinctio sua non sit logica, sed an scientia Dei possit augeri, minui idei quod possit scire plura, quam scit, vel pauciora s On. . . I ani dicit, quod cognitio Dei est triplex, approbataonis, visionis,& intestigentiae, cognitio approbationis et solum de his, ad quae se extendit beneplacitum voluntatis, Z haec est solummodo de his, quae fiunt, de bona sunt, SP haec pote. eile plurium . Cognita visionis est eorum, quorum ab aetemo fuit praeuatio, d haec est solum eorum, quae sunt. fuerunt, vel erunt haecque coramio potest esse plurium . quam scit. Cognitio intellis entiae est, qua scit omne possibile, d tibi, o alijs,ae hac cognitione icit Deus infinita, Z hac nullo modo potet elle pluriu. r. Deo ἔπι Scotus lib. I, d. 3 9. ad P. tenet, quod Deus cognoscit. determinate sutura contingentia , qua itum ad alteram partem Oppositum habet Arist. primo, Perierna. Quod de suturis contingentibus non est determinata
Is r. Resp. Rice rd. d. g. I. Q i. sol u. t. dicit, quod hoc et intelligendum
aut accipiendo determinatam veritatem , pro nece ilaria veritate, aut Proveritate certa per compa iacionem ad intellectum nostrum suis ua. turalibus derelictu quamuis enim in illis de futuro contingenti non .sit altera pars de tei minace de necelsitate vera neces Iitate absoluta tamen altera pars vera est,et a diuino intellectu certitudinaliter cognita Haec Riccard. Tu velo dic, quod propositio Philolophi ei vera iecusedum eum, at non secundum Theologos, o maxime est vera, zcundum Phulosopli. Ponendo quod Deus nihil intelligit eatra se, de secum
409쪽
348, XLIX. dist. Quaest unica, lib. primi
dii in Theologum debet verineari per comparationem ad causas secus
das, sed non per c raparationem ad Deum, e ad Theologos contradi. cimi is cuiu,tio cauera pars est determinata ted ad Pallos nulla pars furun est determ irata. Sed quae sit illa solus Deus nouit,&cui volu erit reuellare . vel dic quod propositio Phalosophi, quantum ad rea te in exilientiam, intelligitur, via sic veritas noadum est determura tali elio intellexit , quod non si veritas deterininata quantum ad De prelotamia n. Clita tia torum aliqui dicunt, quod de futuro contingenta non dererminata veritas de pollibili, sed bene de inesse. Die tu cum maioribus tuis, quod Arist turpiter errauit in propositionibus de futuris contingentibus. Dices: Si voluntas Diuina alteram partem decerminat, ergo Vanum est consiliari. Dico, quod haec determinauit, contuigenter, ideo est consiliandum, Vel dic quod sicut determ iis nauit aliquod, ira,& media ad illud Consule exemplum Sco apud Vota L dum disputabat , cum ruitico Anglico Aut dic, quod, licet om nia futura sint determinata in notitia da uina, ob id tamen non oportet cessare a consilio. alijs messus, quia λωli sint determinata , ut cadat sub determinatione diuinae volutatis, se tame sunt inde ter nata, modus deueniendi ad illa est cosiliu apud illos,quibus no sui determinata,nec in se,nec in notita , antequam fiant, determinatum est apud Deu, nec oportet Deu confitiari,cuiuo oportet determinari. Ex quo paret prouidentia Dei super omnia , is dicas.Nunquid de bobus cura edi Deo Resp. quere. Si addatur. Omnis prouisor excludit mala in quantum potest. Dico, prouiso particularis excludit omne malum quanis tum potest, sed non proviso unuersalis quia permittit aliquem de sectum in particulari, ut uniuersum nranu teneatur , Vel dic , quod Deus permittit multa mala penae ad utilitatem nostram, Hala culpenon excludit ob liberuiri arbit rum.
Iacobur Scotus lib. i. d. 39. ad indicit ex una dei neue Mallera deposimili propositione, nec silogi ilice, nec necedario sequitur eonclusio de pol tibili oppositum habet Arist. r. Poster ubi vult, quod ex una de melle,&altera de possibili , sequatur conciusio de polubili sicut etiam ex una de ineuα,4 altera de contingenti, sequatur conclusio de contra
cas. Reip. Lich. ad hoc dicit dupliciter,primo quod Sco hic non loquitumn . uersaliter sed tantum de illis propositionibus. Deus nouit me sessurum cras, possum non sedere cras , ergo Deus potest decipi . sed id mittit,quod regula Arist. no sit vera uniuersaliter. Idcirco ait Secudo,quod quando illa de inesse est de inesse, venunc, tunc non licet ex tali de inesele, ina de possibili interre nam de possibili, ut omne animal curarit, sed possibile est hominem non currere,ergo possibile est hominem ueste anunal; haec conclusio non sequitur, quia illa de inesse est tantum vera, ut nunc, sed quando est de inesse sim liciter , tunc est bonum argumentum ut homo est animal, sed possibile et album esse animal haec sequitur, quia de inesse vera est simpliciter. Dices, he ne valet, animal currit, possibile est album esse animal, ergo possibile est album currere,in tamen propositio est vera, ut nunc Dico,quod quando illa de inesse est simpliciter , tunc talis modus arguendi est formalis,&de.forma tenet, at quando est de inesse, ut nunc, tunc si te. net, de materia tenet, non formaliter. Et scias, quod propositio de
410쪽
XXX in dist. Quaest unica, lib. primi
contingenti, de de possibili conuertuntur, etiam conuertuntur de mesi se simpliciter, c necessaria. o.Desias Scotus lib. s. d. o. ad R, dicit, quod ad positioriem possibi is non sequitur impossibile. Oppositum videtur habere lub. d. o. t s. sol u. princ ubi ait, quod expositione possibilis neue sequitur nouan possibilitas. Inear. Resp. apositio ae possibilis in ei fecertum est, ex Arist. rico non sequi impossibile, sed si cum possibili addatur aliqua propositio de inelle si hi repugnans, tunc sequitur impossibile, non ratione postibilis, sed ratione repugnantis, ex hoc patet contra distinguentes, possibile esse duplex, cui annexum est impossibile, cui non est annexum impossibiti,&de isto est verum . quod possibili posito inesse nullum sequitur
imposfibile a sed no . est verum laeta alio, cui est annexum impossibile et sed hoc non . diuidit o sibile , sed diuulit possi
bile, &impossibile Alij aiunt, quod propositioli , Possibili posito
inesse non sequitur aliqua impossibilitas est vera per se, falsa per accidens. Et ista modus videtur Sco in niuers. Σ33. declaratur ex Arist. 6. Phic γε volui a motu esse determinatae velocitatis,4 tarditatis,ac sic illa ropositao Motus est in infinitum velocitabilis, est vera per se, de talia per accidens. Tamen hic modus reicitur a Scoto . Meth. mx, Vide ibi Alij, quod haec propoficio, possibili posito inel-
se Sec est vera, cessante. remota lagatione, sed non , stante obligatione . Id parum est . qui ruta obligatio potes tollere , qui , passio competat suo proprio subiecto Dices . Aristoteles 6. Pluscorum . 36 sic ait, licet igitur poniam possibile esse, nullum impossibile accidit, falsum tortassis, e ita Αaist videtur velle, ex possibili posito sequi falsum. Hoc nihil facit quia Auer Inco m. Ibi ait,
ruod ex possibili posito in esse,bene sequitur falsum possibile, sed non
illam impossbile, ergo secundum Arist. expositione possibilis inesese saltem sequitur talium. Dico, ut ait hic Scotus, quod non sequitur ratione, quia possibile est postum in esse, sed illa de inesse repugnat huic. Aut dic,quod Arist. loquitur, cui tanαAlij taciunt disterentiam inrer propositioiicene possibile M propositione de o sibilLEt alii quod propositio de possibili, potest esse de iensu composito, vel de se diui-1o,sist de sesucoposito, si ponatur inesse, nullusequitur impossibile, si sit de easu uiano tunc sequitur impossibile,sed modo, quo dicit Sco. Et scias, Vallam ablolute negasse hanc propositionem Possibili posito in elle aut una sequatur impossibile . . At grammaticus, Morator fuit,3c partim, aut ninis habuit de Philosophia, ok Theologia. De filogi
sui ex oppositis contule aiar. 2. Prior. Optime dicentcm. t eobus Scotus lib. , d. 9. ad V. dicit. Necessitas immutabilitatis iwn priuat, nissi possibilem luccessioliem oppositi ad oppositum. Necessitas vero sim-llicitur priuat absolute possibilitatem huius oppositi. Oppositum hae du8. P. Lut ubi Draeponderat nec 25sitatem immutabilitatis super necessitateiri ne tutabilitatis, igitur videtur, quod necessitas immutabilitatis magis strue cellitas simplipliciter, quam alia Luca, Ress. Simplici ernecerasiab neuitabilitatis eli nccessitas, quia negat actu&po enciam ad Ops rusium oci necessita vero immutabilitatis est necetiitas recundum , quid, cum solum atatim neget, e ad Scotum S. p. dico, quod illuc Imauentibus, praeualet necessitas incumbilitatis,