장음표시 사용
381쪽
oo XXVI dist. Quaest unica lib. primi.
rum 2 esp. Lichetus aliorum solutionem ponit istius dubi , s . Si dicatur. quod verum est de realitate singularitatis, ted non de realitate subsi-itentiae, seu suppoliti. Contra, quaero, an ratio suppositi dicat aliquid positiuum, si sic, idem videtur. Si non vi, videtur tenere Sco. d. IS. lib. r. lib. . d. i. o. r9. Quot tunc, licet ilon faciat compositionem
increaturis, ili Deo Iaciet, cum dicat entitatem positivam , ut tenet Sco lib. I. d. 23. lib. . d. r. I. Deinde, sic respondet. Dico breuiter, quod entitas posciua,4 si sit conci activa naturae, actus nat m, quia tamen identificatur cum natura, Vt ait Fianc. lib. 2. d. 3. Oasacit cum natura compositionem ' posito, quod improprie faciat Juasi compositionem propter diuis bilitatem naturae in plura induti
ua, in diu in IS tamen non sequitur, quia natura diuina ex sua entitatem mali est in ultima actualitate.Dico secundo, in creatum posito,quod actus indiuidualis faciat ali quam compositione: iacum natula, actus tamen suppositatis etiam posciuus, poneretur, nullam paenitus saceret composuionem cum natura sino utari, cuiu Sestialis actus, vi patet ex . 16 pranu . Vel dic, quod realitas propciae subsistenta noxia facit compositionem idest non facit maius secundum periectionem, quia proprietas personalis non videtur addere aliquam pei sectionem, cum sit actus hi postaticus; sed relatio, quae est iii creaturis, quae dicta actumentitatiuum, facit compositionem; aut dic, quo LScotus non loquitur secundum mentem propium, quoniam iste non tenet personationem
fieri per aliquod positiuum . Est ergo aliorum opinio, quae duo falsa dicit, quod proprietas perisnalis erat positiva, o quod cum natura non Laciebat compositionem. Vel dic, quod Scotus loquitur exemplariter Tandem o melius ideo non iacit compositionem , Quia dato quod proprietas personalis si positiva, non tamen dat esse, sed tantum est ratio recipiendi esse. Idcirco non facit compositionem. Iacobus Scotus lib. I. d. is ad N dicit. In diuinis, natura dat toraliter esse pers nae diuinae. Oppositum huius habet Aug. sic dicens. Alio pater est D us , Malio pater est pater, quia Deus deitate, late paternitate,ergo videtur, quod natura non dat totaliter esse personae. Lutas. Resp. Scotus loquitur de esse dicente perfectionem, vel de esse communicabili, aut tandem, quia aliud est loqui deesse simpliciter, aliud est loqui de esse tale, proprietas non dat aliquod esse, sed iacit elle tale idest incommunicabile. Iacobus Scotus lib. a. d. 26 ad O. dicit Aequalitas est persectior ine qualitate sor- maliter ωnon solum ratione fundainenti Oppositum habet Lb. r. d. I9. inr. resp. ad secundum principale ubi vult aequalitateira dici t tum periectionem praeexigitive. αι ι Res' Scotus lib. t. d. is loquitur de aequalitate inter personas diuinas, quae non dicit persectionem d. vel 16. p. loquitur de aequalitate in is creaturis, quae secundum suam rationem formalem dicit persectiones Dices, periectio uniuersi est in aequalitate ergo non videtur, quod simpliciter equalitas si proponenda nequalitati. Resp. Scotus I9 d. r.
ruod semperaeaualitas est perfectio inaequat ut ite in his, quae sunt eius-em speciei, sed non an alijs quoniam Her species ei uidem generis est ordo essentialis, hagis et ellentialis inter genera, ordo vero essentialis necessario vult inaequalitatem sic habes, quaado qualitas rit preponeuda inaequalitati, quando nou.
382쪽
XXVI dist. Quaest unica, lib. primi. Or
Iacobur Scotus lib. I. d. 26. ad . Habet pro inconuenienti, relationem fundari super relatione, nolens aequalitatem fundar super paritatem Oppostum habet . 4. Quot Malibi, ubi vult proprietatem fundari iuper
Lucas. Rei p. Non negat Scotus absolute 26. d. I. relationem fundari super relationem, sed tantum negat de aequalitate . inaequalitate . Vult euam equalitatem non posse fundari in inaequalitate .ε. Iacobtis Scotus lib. t. d. 26 ad A. dicit. Ipsa etiam ex hoc quod est relatio est oppositi necessario, ut termini. Oppos tum huius habet lib. . d. I 1. Q a conci et ubi vult respectuma a sui esse fundamentum Iequitere. Lucas, Res p. a aeque essentialis sit habitudo relationis ad terminum, vel ad sumdamentum. Resp. Quaere Dices. Vnde eit, quod relatio constituit
personam FIanc. 26. d. t. in uicit Primo Generatio actaua in spatre, laternitas sunt idem realiter similiter filiatio δε generatio passiua n vilio; haec talia sunt diiuncta ex natura rei. Secundo dicit. Generatio activa praeti iligitur paternitati,& similiter generatio past, uasiliationi dertio dicita oprietas generativa patriS, magis videtureon: tautaua subracione generationis activae, quam sub ratione paternitatis, de sic proportionabiliter dicatur de alijs,4 addit. Relatio, inquantum comparatur ad oppositum , non constituit, sed tantum, Quantum comparatur ad fundamentum, quod relatio non conitituit lecundum suam quidditatem, sed ecundum tuam pallionem, e tecsequuntur ex dictis eius. Mais oppositum tenet u 3 o. p. arta 3. Quod relatio magis distinguit, ut proprietas , quam ut origo, ira magis constituitur pater per paternitatem quam per generationem activam. Scotus d.26. p. ait quod i elatio constituit in quantum sormaliter distincta ab essentia, ta non curat, an constituat, in quantum Origo, Veli quantum relatio, cx q. Quot non vult, quod geneiatio activi, ia- ternitas non ditiinguantur nisi pertiuellectum. γ' - εβ Scotus lib. i. d. 16. ad Qt dicit, quod essentia non refertur realiter . Oppost huius sc videtur Si essentia non resertur ad fili uin ergo restri per intellectum, quod est talium invia Scoci. Lacas. Resp. Essentia distinguitur ex natatra rei a patre, in refertur ad eum , sed illa relatio non est realis, at ob id non sequitur, quod sit per uitellectum imam eli realis, idest a parte rei, sed non realis, quod habeat
conditiones distinctionis realis.Nam dat medium inter relationem. pure realem , iure rationis ias Iacobus. cotus lib. i, l. 16 ad . dicit Paternitas non prius inest Essentiae,quain pater. Oppositum sic videtur. Tum, quaa paternitas mediate publulat ab Ellentia, ut ait Scotus 18. P. Tuam, quia paternitas non praei upposui suppositum patris, ut patet a Scor, Quot Tuin , quia quando iunt duo constituentia intrivii cce prius eli habitudo adinvicem, quam
ad constitutum . . . . . . , a. ἔ
cas Resp. Liclietus sic resp. ad has instantias, Aliquic prius inesse alteri contingit dupliciter Primo, ut actus informans, siue perliciens, alio modo, ut ratio subsiliendi in natura, in qua subsistit. Primo , Paternitas non inest prius Essentiae, quia non est ac us perficiens Essentiam . Secundo Inesi prius Euhatiae,quam patri, quia proprietas personalis prius. praeintelligitii in natura, cui binii, quam intelligatur suppositum con uitulum L natura, o tali proprietates Sidicazur, a pateriura prius.
383쪽
3 1 XXVI. list. Quaest unicii lib. primi
inest Essentiae, isto modo, ergo patemitas denominat Elffentiam. Res'
quaere ex 2. Qi d. s. lib. t. vel dic Relatio prius est Elsentiae,quam patri, ut tale ens, sed non sub ratione deno in inataui, quia primum . quod ab ea denorminatur, est suppositum ipsum , licet altero modo, prius altero insit. Et nota, quod relatio adueniens Eilentiae non potestiolam denominares, licet identice de ea pollit praedicari potest tamea denominare Elientiam in concreto, ut dicendo, Deus generat.' ι-ρι-- Scotus lib. ad R. dicit Ammatum predicatur dehon Hue per se primo, de corpore per se non primo . idque clarius habet . Quot art. 3. Oppositum patet ibidem ex 26. d. r. a Sco. Nam animatum non dicitur de homine nisi prius dicatur de corpore ergo videtur quod primo dicatur de corpote Rei p. auarulo licitur, Antinatum praedicatur de homine per se primo, Ii primo Dicit totalitatem, seu adaequationem , t sic expostus re
competit homini, non corpori , quia homo et tuerimnus totalis. Vnde Scotusa. Quot art. . id expresse docet. Vide eum . Expea.
de quod torina praedicatur per sede supposito, ut dicitur . sed Sco. euouit per se , iecundo inodo, vel per accidens. ο ιβ ρς scotus lib. i. d. 16 ad B dicit. Quod est quale qualitate non est posterius qualitate. Oppositu in sic patet. Nam concretum est tale, deest posterius suo abstracto Reip. Scoli dictum intelligitur de quali iundamentalice , non autem si de quali pro formali, quia sic posterius qualitate . Scotus lib. i. d. 26. ad T. dicit . niuersaliter eflectus dependensa princiet a liuo, uallivo necessario requirit relationem realem . Oppositum huius patet de secundis intentionibus ubi est a clivum, depat 1iuum, tamen non est relatio realis. με a Res Mo loquitur, si ille effectus sit realis. Vel dic secundae intemtionis ad suas causas estes lectus realis prωportionabiliter , Omodo, quo res est . Et nota , quod relationes reales ex natura rei, quae non Iunt pure reales , nec pure rationis , possunt esse in eodem , ut patet de animalia hominem , econtra tales quandoque a Sco appellantur reales, 'uandoque rationis.
L .ι-οβ- Scotus lib. t. d. 16. ad D. videtur dicere , quod ordo originis non stat in uno signo naturae . Oppositum huius habet . Quot in princi ecl. 18. t. in 3 ubi ait , quod ordo originis stat in uno signo naturae, sicut ordo naturae in uno signo eniporis. Resp. Arguitiue se habet Scotus d. 16. pr. negando ordinem Originis si
re in uno signo nature. Nam est in argumentis secundae viae contra viam communem de coaltitutione diuinaruin personarum, quod id sit verum patet , quia respondendo ad illa arguimenta dicta id, quod habet L . Quol. Franc. I 3. t. in . arguit concra hanc sententiam
Sco. vult , quod sicuti uno iustanti temporis potest et me totus ordona uiae, ita ciue conuuerso , in uno initanti naturae potest eis e totus ordo temporis. etiam in uno instauci origini potest eis e totus Ordo originis temporis; id probat quadrupliciter. At vectosicio, Franc. aduersatur Scoto , nisi velit dicere, quod Scotus - Quot non
dicit, quod totus ordo naturae non possit eu eo uno signo origini , sed quod ordo originis no necessario praeexigit ordinem natura: I. io en
384쪽
I 3. Dcobus. Seotus lib. I. d. 26 ad D. Motus non potest esse in ad aliquid, nisi per accidians. Oppositu S. Phili arunt Parisienses; quod ad relationem ei per
Luear. Reip. Scoci dictum. a intelligitur, ut glosat ipse inci . Quot ubi per accidens, idest ad alterius aequisitionem. M. Dcolus Scotus lib. I. d. 26. ad invidetur habere, quod relatio sit terminus formalis, sevi brina. Oppositum nabet lib. i. d. s. 4 1 ubi negat Iel tionem esse terminum sorinalem. Latas. Reip. Scotus 26 P. loquitur argu uiue Vel dic, quod vocat ultimum conititutivum petionae, quod potest sic dici forma cie alia ration
fuit dicta Elientia terminus brinatis d. s. in 1 sicut etiam in Ieacuris, terminus formalis generationis est natura, tamen disterentia individualis eius eu forma, quantum ultimate constituit. Dices fir
latio est vias encia,quare non denominat Essentiam Dico, aliquid non potest denominare aliquod uisi quando illud susceptiuum fit limitatu, nisi praedicatio illa denominatiua importet subiectum esse proprium,
distinctum ab opposito Dices. Haec non videtur solutio imam a voluntas est illimitata, ut eliciat, dc recipiat volitionem, destamen ab uno quoque illo tum denominatur. Negatui similitudo, ratio est,
3 mavoluntas distinguitur realiter ab eo, quod recipit, non autem EGentia ab eo, quod recipit, cuius est proprium susceptiuum.
3 e bas Scotus lib. I. d. 26 ad V. dicit, quod omnis motus recipit speciem a te mino formali motus Oppositu in habet lib. I. d. a. p. 2. M.&lib. Id. t . in I. v bi tenet, quod idem terminus potest acquiri, pei diuersos motus, ut idem ubi potest acqlliri per motum circularem, o per m tum rectum, destamen sunt motu, incomparabiles,ut ait Arist. Dilii Lxi ergo videtur, quod a termino non stat specificatio motus. ωas. Resp. Dico motus illos ire omnes locales , intum specie accidentali differae, Sco. d. x6. p. loquitur de dii serentis essentiali specifica. Quarcs, an relatio polii rei minare motum Dico, si sit relatio extrinsecus adueniens, potest terminare motum, ut patet de ubi, devmone naturae allum piae a verbi si vero sit intrinlecus adueniens,oriens ex natura extremorum , tunc non pote. per se primo terminar motum , si autem sit relatio non veniens ex natura e1 tremorum , sed consti uens extrema , tunc si non relatio, altem relatiuum per eam
eoastitutum, po erit per eam per se primo terminare generationem. Idque valueio. iderabis.1έ.Dcca . Scotus lib. t. d. 16 ad E. tenet, quod continere formaliter est persectiusquam continere virtualiter. Oppositum habet lib. I. d. I. Q. I. Md. g. invit ubi ait, quo dirima caula ei tri sectior ex hoc, quod contanee virtualiter causalitatem causarum secvadarum , quam si contineret
eas tormal es.seat. Resp. Scotus in i s. Quol. lib. a. d. at sic respondet, quod si aliquid sit
capax alicuius sol malitatis sol maliter, tunc Dei tectius eli, quod habeat eam formaliter quam viitualiter tantum . exemplum sit de intel
lectu . de intellectione . Si autem non sit capax recipiendi illud sor nisi iter, tunc perseetius est, ut habeat illud virturaliter . Exemplum est de Deo. causalitate causarum secunda una. y.DtAm. Motub lib. I. d. 26 ad Y dicit, quod potest haberi aliquis conceptus com minis, qui dicituτ inquid degeneratione, ocipuatione diuina imo P forte
385쪽
oc XXVI dist. Quaest unica lib. primi.
forte, qui dicatur in quid de paternitate diuina, creata Oppositum habet lib. I. d.43 ubi non vult quod possit colligi talis concinina colly
-as. Resp. Quaere, respontum Vigerius ait dum Scotus inquit, quod sorte
etia da. urco cepius, qui piaedicam in quid de palernitate Ica a, increata,dicii quod potuit io: te,quia illud dictu non e it demente Mus Sed id non potest rare. Supposita enim univocation e n I in mia, dccreatui a Pita contoria uter a bet dici de paternitate comi se uni ad creatam, cinci eat praedicatur O manter, cin quid, mon tam tum est Dia dicatum,niuocum in scias, quod Sco non loquitur de Vltimi uitierenti j constituentibus unum per se, sed de conititutivi diuina Ium rei sonarum, quae non constituunt unum Perse , sed vitiam
per accidens , Ogice locli elido ideo non est par ratio de diserenti avitii nis et constitutauis ultimis, sicque de ultimis iuberenti js non piae dicatur in quid de constitutivis vero sic Liclietus inducendis S . ad contrad. sic ait. Nam d. 13. p. inquit Sco. Ab vltimis constitutivis non potest abitrahi conceptus dictus in quid. D. 26. vero dicit , quod sic Dico . Nezo, quod Sco. d. 23. p. neget talem conceptum a per sonis diuinis . similiter ab earum constitutivis, imo dicit, quod per so uis, duis constituti uis est conceptus communis positivus si euannegat, a constitutivis indiuiduorum negat, non abistis. Dices. d. 3.
p. ait Scotus quod periona dicitur de tribus, de dicit conceptum positi i iuum, noli specificum, sed magis proprium. Dico, quod, dum inquit Sco quod ille conceptus non et co .ceptus speciei sed proprij, loqui'
turde constitutivis individuorum, non de conitituti ut personarum. Dubitat Lichetus dicens Videtur, quod conceptus entis dictu d
Deo, non proprie dicatur in quid; sed hoc patet esse falsum in via Sco.At nunquid conceptus collectus ab ultimis cotist tutiuis si tantum realis, adest conceptus uniuocus 4 non sormalis, idest in quid Lite xa Scoti est clara , quod est conceptus formatis,4 in quid. Et si alicu
bireperiatur in dictis Scoti, quod non sit conceptus formalis, erasi
cantur illa dicta de conceptu indiuiduorum, vltimarum differetia rum qui vero tenere vellet, ciuod non sit conceptus Brmalis, dicat sic , quod ab aliquibus potest abstrahi conceptus communis , realis, larinalis, Spotentialis, idestini maliter inclusus, vi conceptu malis ab homine, Masino, aliquando abstrahitur conceptus nitimus communis, malis, qui tamen non est realis, nec potentialis Cou tralubilis, ut est cenceptusentis, qui ab lirahitur a Deo creatura, qui praecise est per intellectum, ut Vult Scotus d. 8 p. q. 3. Aliquando austrahatur conceptus tantum realis, ioa formalis, ita quod includatur in ipsis in primo modo dicendi per se, 6 iste est entis, cla gene rum respectu ultimarum disterentiarum in creaturis. Alio modo PO test et se conceptus non formalis, sed tantum realis, tamen ille conce plus non est a parte rei, sed tantum per intellectum, non dicitur. quod sit a parte rei, sed dicitur realis', ita quod non sorinalis hic est conceptus entis, respectu ultimorum constitutivorum personarum diuinarum,ci sic intelligatur Scotus d. 26. p. cum ait illum conceptum
esse realem . idest non tormalem. Si sic teneas, opus est respondere Sco. d. 26. p. quid ait, quod est praedicatum in quid, quod perii, inquid, intellexit praedicavuIn Vnruocum, sed non uni uoce dictum .
386쪽
XXVI dist. Quaest unica, lib. primi. O I
Vel quod accepit pudicari in quid improprie, ut distinguitur conua praedicari ii quale accidentale, iou proprie, ut et praedicatum auidditatiuum . Et ad dictum sco. lib. i. d. a. p. 2. in I. dicitur,quodum Sco dixit. Eo praedicatur de istisic se primo, liter se primo.noa debet exponi in primo modo dicendi per te, sed habet intelligi,
quod per suam formalitatena de illis praedicetur, oc non istum in quai tum sunt idem realiter cum essentia, sicut ii diceremus . Rationale est res per se primo,idest per suam lavos e formalem, non in qua tum identilicatur idem realiter cum homine Tamen hae exi Osici oues videntur voluntariae; hinc magis cenerem alium modum , quod ne voluntariae, extorqueant textum, patet sic Paternitas a. d. r. lib. dicit Scocus in quantum paternitas est eus, accipiendo ens vir u modo, scilicet reduplicatius, de specificatiue, sed quando eas stat rea duplicative, tunc reduplicat rationem formalem, quando ratio sor malis adeit; sed quando non adest, reduplicat illam rationem, quam sibi necessario repuit conuenire subiecto, ut puta, conceptum realem, ut hic Rationale, tu quantuin rationale, est eus Vlterius, helius dici potest, quod aliud est , quod ii iii quantum ponatur a parte su tecti.&quando ponitura parte praedicat quoniam primo modo re- duplicat rationem tormalem subiecti, de non predicati; si a parte
Praedicata reduplicat racionem formalem praedicati. Dicit ergo Scotus uod Paternitas, in quantum paternitas, estens, dc non dicit, quod Deus , in quantum eas. Vnde sic haec est Vera Rationale, in quantum rationale est ens, non ista Rationale eli ens, in quantum ensi. g. Deabur Scotus lib. i. d. ais ad H. dicit Secunda subitat iano ineludit aliquid, quod
non fit tormaliter sub tantia. Oppositum sic patet. Homo inclum dira tionale; quod non est formaliter substantia, ergo c. LacaI. Resp. Scotus d. 16. arguuiue se habet. Vel dic, quid intelligi , quod sit tormaliter, idest quod noa sic alterius generis, ut ibi patet ex pro
celluliterae scoti. 1ν. Iacobnti Scotin 16. I. d. ad H. dicit substantia non est ex non substantia . oppositum habe. i. praedicameatis in s ubi dicit, quod ea non subitantia-
Tuear . Resp. Scotus iri praedicamentis intellexit, ut ipse declarat, per non sub stantiam id quod noua labet geueralisssimum subitantiae , quod de illo possit quiddilataue praedicari,16. vero primi tutellexit per nou substantiam rem alterius generis.
agacobas Scotus d. 16 p. ad Id. tenet,innod substantia per ea, quae sunt sui generis. oteli habere vltimum actum seu esse, idque uou conuenit accidenti. us, propter suam imperiectionem . Oppositum sic patet. Quero, ut intelligit tu Sco per istud intimum esse; si diserentiam ii uiualem ac deitia hoc habent per aliquid sui generis, sicut substantia ex Scoto lib. 2. L . ina si intelligat rationem suppositatem , illa nonsbiaiiest per aliquid sui generis cum si duplex negatio praci e ea Scoto ubique nos Resp. co loquitur de differentia indiuiduali, secundum illam positi nem tenentem, quod individuatio accidcntium tiat ex habitudine ad substantiam; arguit enim ad hominem. Vel dic, quod loquitur de ratione suppositati,in substantiae ex suo genere habent, quod eis instat Elae duae negatioves, quod tamen non habent accidentia. P c
387쪽
it Iacisus Scotus lib. I. d. 16 ad I b. dicit. Ab absoluto , Se respectivo potestis, strahi aliquod commune quidditatiue, oppositum videtur habere e metu. d cens, quod ab incommunicabili tali,& tali poten abstralia aliquod commune, sed non quidditatiuε.
Lavas Reli'. corus bene dicit, qnod ab abibluto, resipemuo cc. Non autem au incommunicabili tali, tali abstrahitur conceptus quid litaturus, uia a tribus personis diuinis, cum non sint entia per se, o κῆ loque o, non potest abstrahi conceptus quidditativus, quia nihil ni id si ta-tiue pote it de eis or.edicari. Et si a diuinis personis non poteit abstra hi conceptus quia litatiuus,ergo a fortiora, non poterit a persona cre ta Mincreata abiti alii. At, an pollit ab Ptia hi conceptus quidditatiuus e constituti uis personarum creatarum . Dico, quod, cum ratio persinnae creatae siti duplex negatio non potest abstrahi conceptus positivus. Sed tenendo per onam creatam personari, per aliquod posuiuum,tunc
dico posse abiti alti conceptum communem, Muocum, calem apo stuli cieatis, e uncreatis, sed iion tormalam , idest via uoce diis cati m. Et nota, quod Boet. 6c Riccar. disti iliunt personam in comm m ad creatam Sc increatam. Dices , ergo persona sic dis uita sincommuni est munca cum lolius uni uoci sit dulinitio . Dico , quod
non est dii finitio , sed descriptio. Vel dic, quod est vivom, sed non univoce dicta de persona creata, desincreata hoc in creaturis, capiendo poritiuurn pro singulari Vel tenendo personam esse talem per
aliquod positiunm, quod tamen non tenet Sco sed tenendo , ut Sco. , quod eonstituatur per duas negationes, tunc nihil est commune nau cum persone diuine, se creatae. 2.Iacobur Scotus lib. r. d. 26. ad . dicit. Potest exponi, quod origines non distin suuntur formaliter, sed belle principiatiue. Oppositum videt habere eamet Dist quod scilicet relatio sit ratio distinguendi. I cas. Resp. D. Tho. p. r. in o. ar et dicit, quod relatio constituit, non vi or go, sed ut proprietas 5 sic inter originem, de relationem ex Thoma est distinctio ex natura rei. Occam non ponit distanctionem interrelationem, originem 5c proprietatem Sco sic res p. inquantum proprietas constituit formaliter, desin quantum origo constituit quas principiatiue Dubitabis. Vtrum omnis relatio constituat. Occam dicit.
Constitutivum est duplex, primum, quo est de eisentia alicuius , distinctum tamen ab eo ex natura rei secundum, pro illo quod est do essentia alicuius distinguens illud ab omni alio; pcimo modo , spira
tio activa constituit, secundo modo non accipiendo constitutivum. Scotus dici quod spiratio ac tua eli aduenticia,& quas accidens primpi se adae personae,&non constituit. 23. Iacobus Scotus lib. i. d. 16 ad Dd dicit. Intellectualitatem esse modum intrinsecum . Oppositum habet r. Q. Quol. 6cd. s. lib. i. Repori ubi vult quod si Essemia diuina diri iniretur, intellectualitas esset de ovis ratione
Luc.u . Resp. sitellectualitas capitur dupliciter. Primo, testactus primus, &sic est de rormati ratione. Secundo, ut est quaedam habilitas, sci residici modus imi insccus, vel aptitudo, sic potest dici locutum tuis se Scorum lib. 2. d. r. in s. dum aiebat, quod licet Angelus, Mammadiiserant species, tamen earum intellectualitates specie non differunt.
vel dic, quod ita inter se habent ordinem; pruno,praedicata essenti La
388쪽
XXVI dist Quaest unica, lib. primi. O
lia Dei. Secundo nodi intrinseel. Tertio attributa Scotus hic probat intellectualitatem non esse attributum, Mut id faceret, sufficiebat eam remouere a tertio loco, S. collocate in loco priori Idcirco dixit ipsam esse modum intrinsecum, ut excluderet eam non esse attributum, cnon quod intendat eam esse motum intrinsecum, quia ibi in litera immediate praecedente Scotus comparauit intellectualitatem rationali sed mani se tum est, quod rationale non est modus intriniecur houuta sed elt de eius ratione formali distinitiva.
Irin. eap. 3. Nihil plus in prole, quam innarente, V detur dicere, quod actus non perrectius . venus reo praesentat obiectum, quam species. Oppositum habet
ac ius verius repratsentet obiectum quam spectes.
uti Rei p. Scotus per prolem, non intelligit actum, sed
illam Deciem , quam Oncbat Egulius , quae erat spe Cies intelligibilis secunda cla per patentem intelligit primam. Vel dic quamuis adius ei tectius repraesentet obiectum, tamen noua ratione intelligibilis, sed in ratione cogniti A ut clic Iu parente est tantum is unum representativum silicet pecies intelligibitis, ita is prole debet esse unum tantum reptaesentativum, sci et actus intelligendi. Et scias , quod de verbo noli ro variae sunt oputiones Prima est, Verbum est sola notitia actualis dic laiativa. Secunda vel bum est species intelligibilis repraesentans obiectum. Tertia, Verbum et qui ita obiecti eogusti uuam, Verbum est obiectum cognatum dumcla, Verbum est actus livelligendi em productam conruiens meis intellecto, exue stetissimilitudo, o imago rei uora de quo gignituu . Sexta, Verbum est idolum seu similitudo. Septima, Verbum ii O. et lotus actus intelligenci, nec solum actus dicetus , sed aggregat hos duos actus Octaua, Verbum est actus intelligenda in specie, in qua obiectum reluceti. Nona Veibum est omnis actus intellectus, tam inplex,quam complexus. Decima, Veibum est species genita ui inteli gentia de spemem memocia. Vndecima, e tum ei Laticiuad per actum intellige nculormatum Duodecima , cibum est piamet tutellectio , Ut quaei
389쪽
3ox XXVII dist.' is unica, lib. primi.
passio causata a se , t actio Taudem iecundum Scotum . Verbut aest actus intelligentiae a memoria potecta productus, non liabens elles ne actuali intellectione reprataeinaus Verbum diuinum.
a. Dcobus Scocus lib. d. 27 ad F. dicit,quod iuelle tio non potet cite productiva alicuius termini. Opposcum habet lib. r. d. . invul in solutione
vulta arg. d. 7. p. quod intellectus potest euc Principium tormale
productivum habitus. Lucas. Rei p. Nulla eli conti adictio in vel bis Scoti, ait Lichetus. Nam Scotu 27. p. dixit, quod intellectio non est actio de genere amouis , QPIM . cliuic c. Non autem negat quin sit principium roriuiale productivum habitus. Si dicatur, saltemvrra intellectio poceu produc re aliarn, bc tamen producta dicitur verbum, hoc nulli eit, quia tuac non elici rara ior ratio de una, quam de alia, ut diceretur Verbum haec Lichecus. 3. Iacobus Scotus lib. I. d. 17 ad F. videtur dicere quod angelu non diIcurrat Orpositum Patet a Moto lib. 2. d. a. a. ubi vult, quod Angelu di
LM H eip. Quaere resp. loquitur enim Scotus 16 p. ad hominem , arguit contra Thom Dubitabis. An notitia causata a Mo in latione alicuius veritati sit verbum. Resp. 1 ranciscus d. x 7. p. quod si totaliter cause satur a Deo, non potest dici verbum, quia Deus non dicit ad eaetra, si cui nec generat. Quaeres iterum. Num notitia reuelata ab Angelo. fit verbum Francticus dicit quod est verbum. Adde tu, quod icco cum tenentes notitiam, verbum debere esse eiusdem luppositi, di sendum est, quod non eli verbum Qui vero teneat lio nou reqιuria dicant consequenter, talis notitia secundum Scotum, appei cur au dicio, non visio. Quaeres adhuc. Vtrum Deus D lac unae aliquod verbum ad Extra , . Resp. Francilcus , quod Deus no . FOtela causare verbum ad extra, quia quicquid caurat ad extra , causat me drance voluntate, sed voluntati repuguat dicere, ergo non potest ad ea tra verbum caulare. Dices Scotusa. d. i. parte a. in . t tu. 4 dicit quod disparitas ortus non variat speciem, ergo actus caulatus a Deo verbum erit. Rei p. Et si disparitas ortus speciem esse utialem non variet, accidentalem tamen variat, sed quod notititia alicuius obiecti sit verbum, vel non , eli tantum variatio accidentalis, idea viliu existenti in tali nouua, uiae differentia accidentalis potest variari 1 disp.
4. Iacobs Scotus lib. I. d. x . ad G dici quod qualibet intellectio actualis , quae gignitur de memoria est verbum , Ex quo sequitur, quod beati in Palaia non lubent verbum . Oppositum habet ibidem paulo ant a ubi videtur a tertio argumenis coatra D. Thora ponere, quod beati
Iura, Reip. ranc dicit, quod si potentia intellectiva beati concurret active, Potest dici, quod habeat verbum, si concurrat palliue minime. Scintus autem qui tenet, quod intellectus se habeat active minus principa liter coiisequenter habet dicere, quod est verbum. At quia Scotus in
Positum dicit hic Dico, Ad hoc quod aliqua notitia fit vel bum opor tet quodiuellectus se habeata uis principaliter, si habet se active
minus Piuicipaliter non est verbum,vers est,eii verbum diti uia uiui Ec in summa apud Scotum, ut est videroci . Quoi Beatus non babet. POP icveLbum lupatria Quicqvid cucat Vorium in sententiarum
390쪽
XXVII dissi Quaest unica dib. primi os
Mad dictum Scoti 17. p. dico quod est ad hominem 5 in parte argubtilia, ubi non est ac pleiada aliqua determurario. s. Deabus Scotus lib. I. d. 7 ad . dicit , quod notitia actuali distincta, quae habe tur via inquisicionis, impii init habitualent in memoria peti ecla. OUpositum, habet pluribus in locis. Nam species non cauiatur per actum sed abluellectu agencein iantasmate.
eas. Resp. Verum est, quod si mica nou causatur per ac rum, sed bene augetur per pium, sicque si uon causa me monam bsolute, causaestani eneam in quantum ei perfecta. Et scias, quod nec species habitualis ,
quae unprimitur a notitia est species dii lincia in intellectu repraesentans tale obiectum diitHacte, cuius memo semper cum voluetimus in
telligere distincte , intelligimus sine aliqua inquisitione. . Iacobus Scotus lib. I. d. 27, ad hi dicit Opeiatio seu notatia non est productiva alicuius, sed est ipsa producta actione, quae est de genere actionis. OPpositum habet d. o. p. in ubi vuli notitiam elle productivare anabitus.
Lacas. Resp. Scotus 27. p. intendit hoc, quod operatio non est productiva scuta tus produc tuus producit, qui est de genere actionis: sed est princi rium tormale, ut est qualitas activa, dk producit habitum. licet ipsa notitia non stactio degenere actionis, tamen appellatur actio. Ex Scoto 3. QSQuot art. . propter duas conditiones, in quibus conuenit cum actione prima , oc sicut actio est in continua depelidentia,quM proprie non tu ted elicitur, nam si proprie feret, esset processus in influitum; ita, operatio licet non lit ens successivum altera i est, quia operatio transit in obiectum, sicut in terminum licet per ipsam non accipiat esse, quia praesuppositum est in suo esse. 7. Dcobus Scotus lib. i. d. 17. ad i. tenet, sicut in tota quaest. Quod detur tantum verbum notionale in Deo, non autem verbum essentiale oppositum sic patet. Nam dicitur communiter, quod Beata videlit Omnia in UeI-ho, cibi verbum capitur essentialiter. Lueas. Resp. Frauc. 17. d. i. Ο Balol. Rubion. Ze Riccata negant verbum ensentiale in diuinis. huiusmodi ratio est, quia verbum, filius, imago Patris, e notitia genita sunt unum, ridem, sed mani testum est, haeerantum essem secunda persona. Ad illud, quod dicitur . Beati vident in verbo, dicitur quod abutuntur vocabulo, oh sensu eit, Vident it verbo, idest in Elientia diuina. Et notat Franc quod tenentes verbum ese speciem, motitiam declarativam, oblectum cognicum, ne-eesiatio habent ponere verbum essentiat quia omnia illa sunt communia tribus. Sed tenentes quod verbum sit notitia genita ut tenet Scotus ydice te habent, quod tantum detur vel biam notionale . Qua xes, per quod magis exprimitur secunda persona, nomine illi . : . verbii Dico, quod magis nomine iiij, quia filius vult naturam viue
tem, Ut dicit Sco. d. 8. 3.&hic, non autem verbum sic. Et scias,quod verbum nolirum, d Veibum diuinum conueniunt, disserunt.Cora ueniunt, quia unumquodque producitur per memoriam . Secundo, conueniunt; quia sicut Veibum diuinum est declarativum memori e
Perseiahae, ita oc verbum nolirum est declaratilium obiecti relucentis in intellectu Disierunt, quia verbum diuinum est substantia per se subsiliens, eque pei sectum cum pioducente; verbum autem nostrum est totum oppositum. Etiam cibum noctium Pertici veIbautet is,