장음표시 사용
391쪽
quod non facit Verbum Diuinum. Et nota, quod verbum filius in creaturis non possunt coincidere, in diuinis auten colacidant. Dices Aug. . de Tria c. t. ait. Eo et tribus, quod Verbum , ergo viL.M. quo lituus, Verbum habeant eamdem habitudinem. Dico, quod Aug. utendit, quod sicut sola secunda persoua dicitur Verbum, iv sola secunda periona dicitur tilius, non quod su eadem ratio, triuim Quaeres, an eadem proprietate dicatur iecunda petiona u. , imago, Ec verbum DBona u. ait. Dicitur Verbum, quia pi editis interiori bubam ago, quia imitatur in exterioribus, Millius somplectatur truq, Ideo communius dicitur filius, quam mago verbum . At, Vestium fit translatum a Deo ad uos, vel e coatri Dicit Bonau quod ratio paternitatis, per prius reperitur in Deo, quam in nobis, tamen ipsum nomen translatum est a nobis ad Deum, sic etiam ravo us . Sapicaciae in ravo Vel bl.
ACOTVS lib. I. d. x . t. in initio dicit, quod imnascibilitas conuenit patra tauquam proprietas. OPPO situm sic apparet Innascibilitas dicit priuationem, cnulla priuatio ponitur in patre, cum fouet imperi
Rcsp. Franciscus d. 18. p. dicit, quod sunt quaedam prauitiones, quae priuant persectiones, sicut ignora tia 5 meicientia, cistae dicunt imperiectionem. Aliae sunt, quae priuant non persectionem simpliciter, sed solum perlectimnem secundum quid, ut inanimatum , cu incorporeum . Aliae sunt aquae priuatit imperfectionem, ut immortale, desincorrupta te, Minerponuntur a Deo, quia dicunt periectionem pio con norat satiem. εAliae sunt, quae priuant aliquid . quod non ponit persectionem, ut in genitum . ianascibile, α istae etiam ponuntur ii Deo, sed noua a omnibus personis. Dices, Quomodo priuationes sunt ut Deo, quoin docunque fit, cum Deus habeat quicquid sit aptus natus habere. Res Franc quod in Deo sunt priuationes ad quas et aptus natus secunἀur rationem transteiulantem, non propriama priuationes ver , quae videntur in Deo ratione sui, ut immortale e c. conuolant aliquod posi--um,in tamen non diKeium a negationibus quia dicunt solam ca
392쪽
XXVIII dist. Quaesi prima, lib. primi. O
rentiam praescindendo ab omni landamento . s. Dolus Scotus lib. t. d. 18. Q. r. ad D. dicit sarcud stas non est aliquod unum 'sitiuum in patre, nisi Essentia. Oppositum habet lib. p. d. a. pari. . Q. . alibi in doctrina sui, ubi vult memoriam necundam, di volunta tem secundam et se taecunditatem , seu fontalem plenitudinem. Laear. Resp. Dum dicit Scotus hic, quod Est entia elida cuti litas, sub Egentia a comprehendit potentias, quia non loquitur de Edentia, vidistinguitur contra Essentiam, sed tantum contra pei sonale. 4 acebus Scotus lib. r. l. et 8.QLI. ad D. dicit . Et tunc et sent quinque notiones. quod non conceditur communiter. Oppositum patet. Nam sere omnes Theologi concedunt quisque notiones, ut patet ex Gabriele V ril. c.
63. Resp. Vigerius Dicit,quod liter Scoti sic debet iacere tune essent sex notiones, quod tamen non conceditur commututer. At hoc non videtur
stare. Nam si consideres literam Scoti non potest sequi ex suo argu mento nis quod sint quinque notiones, die litera Scoti bene iacet,
tunc dico, quod non conceduntur quinque Ociones communiter apud antiquos doctores,de eta quantu ad doctores posteriores, vidi. tet de Occam. Aut dic quod non sunt quinque notiones positiuae. taq;
sonant verba Scotu, si recte inspiciantur i. I. Huj. Scotu lib. I. d. 23. Q. r. ad D. arguit donau eo quod dicat ingenitum praesupponere connotatum . Opposit, in sic patet a Scoto. Nam vult
quod omnis negatio praesupponat affirmationem, ingenitum autem, cum sit negatio, connotabit positivum. - . Res p. ingenitum ex Scoto praelupponit positiuum aliquod, quia praesuin ponit constitutivum patris. sed tantum negare vult Sco. quod non couis notat id , quod dicebat Bonau scilicet illam totalem plenitudinem; nam ingenitum praesupponit paternitatem, tanquam priorem proprietate, quia in via Sco ut colligitur . Quot artio paternitas precedit ingenitum . Nam primo est paternitas secundo est prunitas originis.
o. Desius Scotus lib. i. d. 18. . r. dicit, dando regulam, quomodo valeat conlataquentia,a negativa de praedicato sinato ad affumatiuam de praedicato infinito, scilicet denegatione in genere. extra genus i. q. lib. I. r. dat aliam limitationem , scilicet quod illa regula non valet in prae catis compositis. Oppositum habet a. de Interp. in a. ubi vult, quod valeat in compositis.
Est Resp. Exponit se Scotus et de Interp. scilicet,quod verum est, quando illa praedicata sic se habent, quod unum non est nccerse dici de quolibet quando non dicitur de quolibet, tunc non vadet, ut hoc est album
lignum, hoc est non album tignum,de Sorte utrumque negatur, ideo non valet co sequet tia . Vel dic, quod tantum valet in negatione extra genus, non autem in regatione in genere, ionaequiritur co stantia subiecti ad hoc , ut i a cinsequentia teneat. Dio I. Icotus lib. l. i. d. 8. Q. r. ad F. dicit Negatio non est de se incommunicabilis, nee etiam inest alicui, nisi per aliquod rostitium. Et id satet . Quol. ε lib. a. d. 3. Q. a. Oppositum habet lib. . d. i. Q. r. Etro Ouot ubi vult naturam creata persoLam Cer duas .esatione ab Ucorrespondentia alicuius rostiti.
Laeas. Resp. relicta proliaitate Licheu, breuiter inquam. Persona diuina per
393쪽
si S XXVIII dist. Quaest. prima lib. primi.
Baatur per tres negationes, actualem, scilicet aptitudinem, &pote tialem, usiaciuat, naiti negatio iem simpliciter. Persona creata per duas personatur, quae et ilia duplex incommunicabilitas, ut quo,
Vt tui 1 quae ramunt, nam negationem secunduin quid . Tunc dicatur
quod negatio simpliciter non poteli inelse, nisi per aliquod possitiuum, sed beneralegatio Acuadam ciuid potest inesse hae quo positivo sibi
. Iacobus CC TV lib. i. d. xs in a. dicit sortes nou ut substratum,sed subo paternitate est prior orignie silio . Oppositum huius habet . Qilol. ubi vult, quod tantum Soties pro sub irato praecedit origine filium, ocnon proco mali. Lucas. Rei p. Standum eli in hac dii scultate ad id,quod determinat Sco. .Quoi .
quia ibi se correxit, Mixit exemplum positum et se dubium Vel dic, non et curaudum de vernate huius exempli, nam ponitur ad declara dam prioritatem Originis in Deo. Nam litius pro brinali non habeti esse pro formali a patre, destam ea pater prius origine eli c. Et scia , quod in creaturis paternitas non est ratio agendi, nec condit Io conc'mitans suppositum inquantum agens, sed requiritur ad suppositum; at in diutius in si paternitas non in ratio agendi, ut patet exa. d. I. est tamen conditio requisita ad suppositum. Ex quo sequitur, quod filius producitur a patre capiendo patre in pro formali, sed non in creaturis, sed tantum a patre pro materiali e c. a. Dcobias Scotus lib. d. 28. L3 ad G citat diistum Auic. 6. Meth. Causa, in quantum causa, est prio natura causato, inquantum causato, quod exponitur prior natura, idest origine. Vel quod exponitur pro substrato,&non pro B ali. Nam pro formali sunt simul natura . Oppositum is huius videtur habere Sco lib. a. d. r. Q. a. M alibi, ubi dicit, quod primo est absolutum in causa; secundo, e . absolutum in enectu; tertio est respectus et sectus ad causam, quarto , siquis sit , est respectus
cauis ad et tectum, et go ex Sco relata ua non sunt simul natura, nec pro tandamento , nec pro sori Pali.
ω ' Res . Si illi duo respectas exurgant ex natura extremorum , tunc ambo sunt simul in tertio unum; si autem unus fit ex natura rei alius per intellectum, ut est respectus ad propositum Scoti in x. Tunc respectus realis et Lia tertio signo in respectus rationis in quarto signo.
394쪽
ti,4 rationis non est aliquod commune idem i quia et , quod ei secundum quid tale, ei, quod elisit plicuertate , Loti est commune univocum . Oppositum tamen huius videtur dicere Sco. 3. quot ubi dicit. quod ens est univocum enti reali, Menti ratiouis.
LMai. aer Rei p. Communiter invia Scoci tenetur, quod ens
commune enti reali Menti rataonis, est aequivocum, coniugiunt cotistae ad sic tenendum ad istum locum. Et ad dictum Sco. 3. Quol. dicitur, quod non loquitur ibi a sertiue vel quod in re spectivo et moue se habet. Nam ibi cornparatens commune entire. ti, ementi rationis δwenti hctitio ad ens commune tantum enti reali. entique rationis,& manifestum est,quod ens tantum commune ad ista duo debet dici,niuocum per reipectum ad illam αἱ sicque poteli esse Fru cum Iespective.
do inter seriona diuinas. aeqLaluas non dicunt re lationes cales , his vel bis. Quia modo non ponitur ese te rationis, nisi te inualec timccn araniem is an smagnitudinem unam CDPostum habet lib. t. d. p. . . di . . dos. Quot ubi romtinatitudinem indi uinis, aequalitatc mi elatioties reales.
Ita a Resp rici exu ait, quod Sccius sui non eorradicit. quia hic vult exemplum Ionete, quoc si re impos bile et sent ibi dupma jtud incaueatite, bacia.xuancicidi ietur ad aliam realiterina a de non
395쪽
sio XXX dist. Q ivst unica ib. primi.
cknonoegat, quod ibi no a si ii nititudo realis secundo, dico, quod Ibi pote libelle similitudo Latiouis, comparando illam magniatulinein tantum ad se ipsam re nocte ac tum iit tellectus negociantis, quia omnis coinparatio eiusdem ad se, siue relatio est tantum rationis. S . autem n locis pr allegatis ponit; exire ina qualia, de similia te se realiter distincta habentia , eamdem inagnitudinem quae eli iandamentuu aequalitaeis, positi talibus ex remis , ex natim rei uitur aequalitas eorum. Vel si hoc dicit hic, quod e t tantum similitudo, & ualuas relatio rationis, quia fundam eluum est unum, Q quitur Sco. secundum opinionem Henr qui expresse negat in Deo, Vel in personis diuinis similitudinem , aequalitatem desidentitatem esse relationes Teates, ut patebit d. Hec icta Se hec tertia responsio est ad me tem Sco Bargius addit, quod litera Scoci, ubi ait, quod similitudo, de
aequalitas est relatio rationis, e t unum extra, de vacat, cum intercipiatur uater se puncta, ut Patet. Scotus lib. i. d. o. ad F. nabet, quod relatio creaturie necessario non ter
minatur ad relationem in Deo, sed ad absolutum , scilicet ad Dei voluntatem Oppositum patet. Nam relativa, ex Arist. dicuntur ad comuertentiam, ergo unum et terminus alterius,ac e contra Resp Concedo relativa dici ad conuertetitiam , at nego unum relati uum , et se terminum alterius . Dices in post Praedicam cap. de
oppos dicitur. Quaecunque, ut relativa opponuntur, ea ipsa quidem oppositorum dicuntur,ergo relat sua dicuntur ad sua opposita, sed quod' opponitur relativo, non est absolutum, sed relatiuum, ergo dec. NOgo hanc consequentiam, scilicet diculus, ergo terminantur. Vel dic,
quod capitur oppositum profundamento, non pro formali. Dices adhuc. In diutius, pater resertur ad filium, de non ad aliquod absolutum . Nego consequentiam, tenendo quod persone constituantur per absoluta , sed tenendo viam communem , dico', quod cum in diuisus relatio constituat suppositum, refertur filius ad relativum, non se a rem increaturis. Et scias de mente Sco relationem creature reterri ad aliquod absolutum, non ad aliquam relationem Basolus ait Dei ad creaturarii nulla est relatio rationis nbuaser intellectum diuinunia facta secundo, ait, Dei ad creaturam esse multas relationes nouas fac a per intellectum creatum. At melius Vorilion inquit, quod non sunt nouae Mec per inteli lectum diuinum me per intellectum ci earum, secundum patet, quia destructo intellectu creato, caeterae res non te minarentur ad Deum , quod est alsum . Quod non per intellectum diuinum riuias tutellectus diuinus de nouo produceret en rationis, cum id ens rationis de nouo esset in eo; tunc mutaretur, quod est ab sui du. Confirmatur, quia dato, per impossibile, quod primum ens non intelligeret, adllucres terminarentur in eum . Vnde dico, quod res reseruntur in Deum, non ratione alicuius noui respectus, sed sub xatione absoluta . Haec Votalion Dices. Si tales relationes lationis ponulitur in Deo an simul fuit cum respectu creatur ad Deum 'Sco. lib. 2. d. i. 1a dicit. Non nam primo est absolutum in causa . Secundo absolutum in effectu tertio respectus ad causam; qua to, respectus causae ad est ectum, si talis respectus in causa detur. Dices. Relativa sunt simul natura, ergo c. Dico, quod est verum, ubi respectursauri: uat ex natatra rei, cd non, b Vnd. ci: ccua: ra ici, alius pet
396쪽
XXX dist. Quaest unica, Iib primi. II
intellectum tantum , ut in proposito. a. neolus Scotus lib. r. d. o. ad i. citando Arist. s. Meth. 2 o. dicit Tertius modus relati uoltim distinguitur a duobus primis per referri mutuo, non
mutuo. Idque habet etiam d. r. p. 43. Quol. alibi. Oppositum
huius habri, me ill Q. 3. Vbi ait Tertius modus non distinguitura duobus, nisi Ieriua undamenta. cas. Resp. Distinctio modotum relativorum duobus modis inuestigatur psertio, effectaue,4 dixti in udice, d lic distinguuntur periundamenta, quibus PI plicantur secundo modo intrinsece . tot maliter, Misc tertius modus a duobus distinguitur per mutuo, di non mutuo. Et cias,quod omnes relationes creature ad Deum in via Scoci, sunt in tertio modo relativorum, quicquid dicant alij. 6. IacoIMI Scottis lib. I. d. 3 o. ad G. dicit, Distiniri relatiuum Iersundarinentum sui correlatius, non per correlativum. Hoc idem habet Sco. d. s. 4 S alibi. Oppos tum huius satet Q. II. Vniu sol u. vlt. In
Predica Q. 26. v baiula Scotus, quod relativum dassinitur rerum
Musa. Rei p. cco . in logica . Meth. sere est insecutus opinionem communem Attenendum est id, quod detei minat in sementijs. Vel dae,vdrit Sco. dietum Relativum dcbet distinuiser absolutum , habet intelligi d diffinitione data per pratis, notius sed non de dicti nitione ab Iolute,scque glosam pol sunt auc'. Arist. Auer in cap. de ad aliquid. Si quis
dist nitIue nouerit num i elativosum, di irinitaue noscet, reliquum.
Altera 6. Top. ubi dicit . Duplum , non fine dimidio di finiti, quaecunque per se, id aliquid dicuntur. Et auct Porphiri,cap. de specie . Necesse est in virorumque rationibus utrisque uti vel dic,vet ait Scotus Is Vniuersalium . Ad Quintum , dic , quod absolutum potest cognosci in is se per essentialia , iotiora , . Et ideo in eius ditisInitione alia poni non debent. Illud autem quod per se, secum
dum quod est dependet ad aliud sine illo cognosci non potest, sicut
dicitur ii Praedicam.cap. de Relatione, ideo ponitur,quod relatiuum non ut notius, sed quia sine eo di finitum cognosci non potet . Haς Scotus.Tatar cap. de specie ait, relatiuum diuinitur Per tuum correlativum idest perfundamentum sui correlativi, quod ei prius, ex notius. Et in Praedicam. ait. Dicta Arist. Porph. de rigore sermonis alia esse, nisi exponantur adsensum datum G quod communiteri les diis nitiones sunt insuiscientes de addit, quod relativum refertu ad correlatiuum, sed non terminatur ad illud , sed ad eius fuit lamem .
eum, quod debet di finiri per suum fundamentum, ter fundame
tum sui correlataui. Et quod quis noteli cognoscere dulinire unum te latiuum per suum sundamentum d per tuu lamentum sui cori elativi, absque hoc quod cognoscat suum correlatilium. s. ω M. Scora, lib. i. d. 3O ad . dicit. Nihil autem aliud a Deo est ita formaliter nece sarium, sicut Deus, secundum quamcunque positionem ' Opi stum videtur habere Scotus lib. i. d. 8. Q Vlt ubi vult, quod intelli genti a prima sunt secundum Phil ex se necessariae sormaliter. cara et Rei p. Scotus hic tantum negat, quod illud tale non erit formaliter necessarium ex se, d a se, sed non negat, quod non sit in se sormaliteris . . celarium Dubitat oration. Si Deus posset assumere relationem ali. quam M aitate iussostri4 illiu glacia refcII Icaliter Dacos uno,
397쪽
st XXX dist. .iaest unica, lib. primi.
quod repugnat relationi assumi per se, & primo, quia ad eam non, et
per se pruno motus s. Pnis io iecundo, quod si aliumeret, uo iere Ietur uaturaliter illa relatione, quia inco .nmunicatione idiomacum a exigitur, quod illud, quod commvilicatur, primo conuenia communicantia, sicut quia nomo vultus Deo dicitur monuus, ideo De dicροtur mortuus relatio vero non rei ertur,quia effec procellus in iunnit nideo non potest dici Deum ea retecta. Haec uoi ilion. Et icias quod co. ia Reporta meminit de partibus organicis respe la aluuiae tutellectivaea in via eius anima immediate iniormat tormam coralem, Minoa toe mas organicas particulares,in paruales Idque docet cocus lib. 3. d. v. in 3. lib. 4. d. a. 46. L 3. Q. s. a. t. 3. Lε
lem tria lulficiunt. Primo, quod uadamentum sit reale, uerminus realis. Secundo, quod extremorum sit dii tinctio realis. Tertio, quod ex natura extremo
rum sequatur relatio absque opere intellectus Oppo situm patet de relationibus moueatas, moti, quam do idein nouet se ipsum, quia tunc non omnis relatio realis praelupponit extrema realia realiter diiuncta. Resp. Quicquid sit de relatioue ii se reali an requirat haec, lira dicit sci tamen relatio, de qua et hic sermo, ex ε. Quot requirit illa tria, ne celsat Osi xigit extrema realiter diluacta. Ad illud de relationeis uenus O N Oci, in ruam, ut dicit Scotus lib. a. d. is quod ad hoc, ut relatio sit realis non requiritur, quod movetis,4 motum sint distincta realiter, sed sufficit, quod sit distinctio realis inter mouens, id quod causatur u motu, ut voluntas, quando movet seipsam sufficit distii etio realis inter ipsam voluntatem, volitionem causatam tu ea, la. Lia:is, P QPorci ii viliter cucatur de ali s.' Scotus lib. t. d. a. ad M. concedit in patre esse aliouam aequalitatem adsilium, aliquam ad Spiratum S. Oppositum fi patet . Nam si lic. tunc in patre eruut plurestes, quod vide u repugilare dictis Theol Re p. Aliqui dicunt, in patre esse plutes res sormaliter, Munam remeta Dan realiter . At ita tente uia consistere non valet, quia termini tua realiter iit iacti . scilicet tilius , QSpiritus Sanctus respecta aequa ita is Patris ergo erunt realuer distincti . Dic igitur ad me tem Scoci non ore inconueniensia patre plures re notionale ae R ei diauatata eae Hecque lente uua patet ea Scoco lib., d. 3. Q vati xxx Il. I.
398쪽
titiae genitae expressus, ut dicit relationem ad exprimet-tem est in secundo modo relativorum.O positum ha bet d. 6. p. ubi ait gignitionem verbi es de genere Resp. Quod generatio diuina , prout coire mondet actioni de genete relationis et in secundo modo relativorum; ed prout correspondet actioni degener εactionis, sic dicitur de tali genere. Quaeres . Num sicut pater dicit vilio, ita lilius dicat patri dico quod non, quia napei Iosia non dicit alia ablative so aliter , sed bene principiatiue hoc tantum conpetit patri respectu iiij, d non e contra. Et hac est ratio cur haec non conceditur pater est sapiens sapientia genita, 1 tamen. ac filius est sapiens sapientia ingenua . Marsiliis ponit has concius cne . Pr,ma, filius est sapiens sapientia genua Urivaliter. Secunda, filius sor maliter est sariens sapientia, quae non est sol maliter genita, nec anginnita, quae est apientia esentiali, Tertia, illius ei sapiens sapientia in renita oliginaliud. Quarta, filius non est sapiens sapientia ingenita formatiter. Adde, quod nusquam. Pater est sapiens sapientia genita, sed tantum sapientia uagenita, obessentiati, cita pater est tantum sapiens Mimallier, o non Originative. Dices , cur illae duae concedun- .rur . Pater diligit Spitatu Sancto. Pater dicit Verbo,&iamentita non conceditur. Pater sapit filiod Bon. d. r. p. ari et dicit. Id est, quia diligere, de dicere possunditulisserenter accipi, Q. e lenitaliter, notionaliter, S mixtim Ied sapientia semperissent: aliter, de hoc, est, quod esse sapientem semper essentialiter, c nullo modo notion
. Dciοἴαι tS OT VI lib. t. d. r. in p. arg. ad oppositum videturl , . dicere, quod in Deo sit actus reflexilius dicit enim sic Deus prius antet iligit aha a se, quam intelligat se inte, ligere illa, quia aitus reflexivus praesuppolin actum re- cstum . Oppositum patet sic. In Deo non est aettis re flexivus, quia actus reflexiuus villi aliud obiectum, ab obiecto actus ieciti, sed cum inteligere Dei sit Deus, s ιμ-
399쪽
st D XXXV. diit. Quaest unica ib. primi.
si intelligat suam intellectionem, non tamen habet acturn reflexum. Lucas. Resp. c latum eli, in vi a Scoti,non esse in Deo actum retaxum, quan do ait hic, quod in Deo sit actus reflexus, arguitiue se habet in alios. Vel dic Scotum in Deo ponere actum rellexum secundum equi ualen tiam, sed non vero. Et scias,ouo siquandoq; actus resexus est perrectis actu recto, ut quando intelligo, me intelligere aliquam relatiOaema seu secundam intentionem. Dices Scotus d. 17. p. ait, quod actu rectus semper est persectior actu reflexo Resp. quaere Vel dic,quod litera illa d. 7. p. est unum extra , quia in veteribus impressionibus
Dcεώαι Sciatu lib. I. d. s. ad A. dicit. In intellectu non oportet ponere distinctionem, ad hoc vidistincte intelligat, quia etiam intellectus noster, ut omnino indistinctus, secundum rationem potentiae potest plura telligere. Oppositum huius habet Scotus lib. a. d. r. Q 6 ubi vult no
titiam Angeli, de hominis respectu eiusdem obiecti Luerre specie en
Iuris, Rei p. De uno, Ceodem intellectu ad diuersa comparato hic loquitus Motus de lib. a. de duobus intellectibus ad unum Obiectum comparatis loquitui, unde stante hac intelligentia cessat omnis dissicultas. D cotu 33 ad C. dicit Plancipium quo operandi debet esse per se unum Oppositum tamen huius habet lib. r. l. 3. Q 6. Sco ubi ait intellectus, de species intelligibilis iaciunt unum per accidens, dctamen sunt unum quo cognoscedi. Iaia, Resp. Non inconuenit ex obiecto, SP potentia fieri unum per accidem, sed est inconueniens, quod aliquid solum se habens in ratione pote tiae, vel bium in ratione obiecti sit unum per accidens hac vero essentia, & relatio ambo se habeat in ratione obiecti, de hoe est inco
tirebas Scotu lib. I. d. s. int ad C. dicit, quod cognitio lapidis in Deo est una
operatio per se. Oppositum huius dicit ibidem, uni vult,quod ens a solutum Iesens rationis dicantur tantum unum per accidens , ergo non erat una operatio per se. Iaras. Resp. Poteris ex Franci ico responsum habere. Vel a Franc lacheto hic
optime duficultatem explicante.
Dcisus Scotus lib. r. d. s. acla dicit. Terminus relationis est absolutum, ut absolutum. Oppositum tamen huius babel 3. Quot. Se alibi ubi ait,quod proportionabilitas fundatur super proportione ergo relatio potest terminari ad aliud, quam ad ablolutum.
Lia ι. Resp. Dico, quod tunc relatio habet vicem absoluti, sicut paternitas, quando refertur ad aliud Vel dicaco loqui de tunda meat ultimo. ita mediato siue mi mediam. Iacabus Scotus lib. r. d. s. ad . quod intellectio nostra, inquit, mensuratur a suo obiecto Oppositum patet sic. Nam cum intellectio nostra termina.
tur ad aliquia vilius se, ut ad quantitatem,adens rationis, de firmita νῖψuomodo potest tunc talis intellectio mensurari a tali obieci, Puta, Reip. Duplex est mensura, persectionis, de quantitativa. Omnis scientia mensuratur a suo subiecto mensura quantitativa, sed non mentura persectionis, ciuita ab obiecto dicitur communis, vel particularis. Di ces, etiam ab obiecto dicitur intellectio persecta, vel impersecti ergo videtur quod me utatur mensura persectionis ab obiecio, d uora
400쪽
XXXV. dist. Quaest unica, lib. primi is
tantum quantitatiua; dicimus elum logicam imperiectam esse , quia de tali obiecto, aheologiam perrectam, quia de tali obiecto. Dico quod cientia tribus modis dicitur pei rectior impe tectior primo. ratione HL vlia I in diale iunciae nobis ignotp, quod ella Prioli intritu
ce e se maliter. Secundo, a priora extrinsece, inirective. Tertio, a priori S a causa sine qua uoa,4 sic dicitur talis altiori ab obiecto,ui Inina lue . GratianuS lib. 2. d. . in V. sic soluit Scientia mensu.
tu ab obiecto niens a persectionis est verum de mentura innote laeuuaeu quia videt: cet periectio scientiae innotescit nobis per suum obieelum Duces, si scientia dicitur persecta a pDori, ab Obiecto motitio, ersto logica ei it scibilior Mailiematica . Quod est alium, patet sie pio scientiam de specie fundata in homino, maniseitum eii , quod haec scientia liabet periectius obiectum motivum, quam Massicinati xc , ergo eri perrectior ea. Dico, ad hoc, quod una scientia sit peis cliora jia ι loli Iullicit, quod habeat perlectius obiectum , sed quod illa perfectis illius scienti non repugnet, modo repugnat logica ha bere tantam perfectionein, sicut habet Mathem. At quare sibi repu gnat Quia hoc est hoc, Millud est illud sit tamen dare vellem usi gicam , diceremus, quia sibi repugnat per suam ultimam disterentiam. vel dic ad principale dubium acientia dicitur perfecta, imperfecta ab obiecto denominatione extrinscca, seu mensula innotescentie Sc. Dices, si logica non mensuratur suo obiecto mensura rei rectionis, a quo ergo mensura Dico, quod mensuratur a periectistima specie
sui generas, scilicet a Meth. mensuratur per acccessum, iecere una ad viam , . Quod specie Stirnpei secti Oies a perlectiora specie mensurari debeant. Docet Arist. io Meth. x licet talis imperfectio nobis inno testat per talem obiectum , d ita denominatiotie ex uinlcca aluo Obiecti id bet mensurati. Et scias, quando obiectum estpei lactius scien tia , tunc se habet ad scientiam secundum triplicem respectum, cita licet eitcchivum , mensuratiuum,4 tei minativum. τ. Desias Scotus lib. i. d. s. ad i. dicit. Idea est ratio aeterna in mente diuina; secundum quam aliquid est ibi mabile extra secundum propriam rationem eius Oppositum tamen huius sic patet. Nam qui bet arti ex habet ratibnem, exemplar, tamen non est aeterva.
Lutat. inaes p. dea capitur dupliciter proprie, impropie; proprie est tantum
ratio in mente diuina terna. Improprie uicitur dea in quolibet artifice agente secundum rationem . At cum hic sit de deis seimo, aliquid de eis dicamus Idea, inquit Alex. t. p. sum. diciturabidor quod ei laqua, scui eium in aqua repraesentantur arae imaginea, sic uiuo platent tu ipse res per Ideas. Seneca lib. S. Aepui A pnt. l. dicit, quod dea dici urudor ventu astiliciato , cc in saec habet tria nomina. Idea scilicet Etlumogium. Paradigma. Ita latino v x catur ars, exemplar, di ratio De deis, quadruPlex eli opinio. Prior, Idea est
ibiam Ideam. Et lia ui opinio Marii j&Rubionis d. 3 i. r. Altera opinio, quod Idea sit relatio . e si opinio Tho. I cni e Iranc ec illi ponunt infinitas Ideas serua opinio dicit,quod ex effencia, de relatione ei altaregatio. Quarta est opinio Sco. Gabr. Occam, accon, VOad. 5 Scocistarum comuniter, quod dea, icu: . est ipsa re cognita. t.