장음표시 사용
271쪽
CONs T. CAM A L. . Ut autem bat omnia addiscere, O obstruare u leant, assignetur et ouilijs conuersis a Praelato, peculiaris magister, O Confessarius, qui eos de his omnibus frequenter admoneat ut sic, ne aliquam religionis formam ipsi etiam nacti esse ui
Conversipost professionem,si aliquo pacto deliquerint ut alij prose si emendentur, O punian
tur. At uero Commissi,si vitiosam duxerint vita
possint a Praelato de consilio seniorum csi emendatio non speratur habitu religionis exuti,a monaserio licentiari. Ad hos enim tam reci tendos, quam licentiandos,non requiritur assensu totius capituli,sed tantum seniorum, patrum. Placet patribus, ut Prelatus possit Conuersis qui legere scian dare licentiam ossiciolum uirgifiis dicendi lotosuorum Pater noster; similiter ossicium mortuorum. Verum istud in proprijs cestis persoluant,aut in aliquo alio loco reposito, ne forte spiritusuperbiae tententur,aut admirationem alicui ingerant,uelscandalum. Vetuerunt praeterea,ne aliquis conuersus pes mittatur fieri sacerdos,vel clericus': eo enim quis redditur indignus, ct tanto munere,cum illud presumptuose querit, non uocatus maiorum imperio, immo ipsis mustis,ad tantum gradum nititur. ascendere. Quicumq; autem,per viam extraordinariam quemadmodum aliquando contingito id muneris nancisceretur, ct Sacerdos uel clericus
feret , absq; suorum p latorum licentia, ueluti fur, latro cum per hostium non intrauerito censeatur
272쪽
LragR I. statur,o in nostra congregatione nunquam, nisi pro Conuerso recipiatur. Et si redeat, ali s quoq; grauioribus poenis mulctetur. 2 N; pQ it ad c lebrandum habilitari,nisi a Domitorio, per tria capitula succesue celebrata, ct conformia. Et Prioribus quinque annis a sua reuersione in congregationem ultimum locum teneat inter Conuersos, sit omnia nouismus,nec uocetur domnus.sedfrater,ut alis Conuersio Clerici non Sacerdotes. Quod si quis eum Domnu uocauerit, dicat de
eosuam culpam in capitulo coram omnibus. iasi quis uouitius Clericus,vel Conuersus, i fra annum probationis,habitum abqciens recesserit,uel obsua demerita a patrib. expulsus fuerit .
non audeat Praelatus eiusdem Monasterii, neque
alicuius alterius nostra congregationis ipsum siediscessum,uel expulsum denuo recipere, nisi de liacentia speciali Patrum D initorum.Idem quos fieri madant circa eos,qui alterius religionis VI viiij fuerint. Quodsi P latins contra iecerit per
tres annos in poena i priuatus uoce tam actiua , cuam passiua,in electione Dessinitorum in eapitis Io. Teneantur omnes Osingulifratres Conversi, ae etiam Comissi quotidie aritequam manum suis exercit's apponant, Missam audire:nec idpretermittant,quauis de causa, cumscriptumsit. Primum querite regnum dei &c. Si quisecus fecerint ad arbitrium Pralati puniatur. Eiectio Magiriri P ouitiorum ad Praelatum solum pertis hi qui diligentius consideret cui, parui sui Gregis curam comotis .cum ro uera,nusium uideatur of
273쪽
'di 8 CONSIL CAM A L. ficium in Religionibus Magisterio Nouitiorum di cilius,ac maioris momenti. Et si inueniri quia dem posset,ialis ad id muneris obeundum, deligendus esset,qui uti Elnichus ille cecinit) esset integer vita, scelerisq; purus: Immo uero ut psaltes
ait,innocens manibus, mundo corde.
Pauperum,qui offeruntur.Cap.LIX. 1 quis sorte de nobilibus offert filium situm Deo in
OMonasterio, si ipse puer minori aetate est, parente eius iaciant petitionem, quam supra diximus, ct cum Oblatione ipsam petitionem ,& manum pueri inuoluant in palla Altaris, & sic cum offerant. De rebus aure suis, aut in senti petitione promittant sub iureiurando,quia nunquam per se, nunquam per suspectam personam,nee quolibct modo ei aliquando alia quid dent,aut tribuant occasione habendi. Vel certes hoc facere noluerint,& aliquid offerre voluerint in eleemosnam Monasterio pro mercede sua, faciant ex rebus quas dase volunt Monasterio, donationem, roseruato sibi,si ita voluerint usu fructu . Atque ita omnia obstruantur, ut nulla fulicio remaneat puero , perquam deceptus perire possit quod absit quod eκ perimento didicimus. Similiter autem & pauperiores faciant. Qui vero ex toto nihil habent, simpliciter petitionem faciant, & cum oblatione offerant filium suum coram testibus.
Hoc capitulum Regulae no uidetur multa egere deesaratione,cum iam dictum sit, nullum recipi debere ad habitum,qui sit minor quindecim.
annorum. et on enim modo, uti tempore D. Pa
tris Benedictitueri a Parentibus, imbuendi s
274쪽
eris moribus, nostris monasteri s traduntur . Et quidem sacrosanctum Tridentinu concilium prudenter egit, inbibens ne quis ante decimum sexta anuum expletum, faciat professionem. Sinainq; cum pueris regularis obseruantiae rigor non flecteretur facile infirmarentur,aut debiles fierent, Ominime secundum corpus, pro aetate perficerentur: Si vero sacrae religionis austeritates cum eis dispensarentur, iam monastica obseruantia minui
quis non uideat Quod ad nobilitatem in nostra congregation absq; viro discrimine, latu Nobiales,quam ignobiles, ct humili nati loco, recipiuntur,dumodo caetera adsint; ct bene educati sint,
O cum timore Dei. am ct Christus humili natus es locoscilicet apud Betheleem in praesepio,et pauperes, piscatores in hoc mundo elegit sibi discipulos, amicos. ubi in regula dicitur. Vel certe si hoc facere voluerint.Precipiunt Patres,s nullus solo, ae principali res edis,aut spe diuitiarum, uel hereditatis vlla patio in nostra congregatione recipiatvrsed habeatur in primis dumtaxat ratio bonia
talis,morum,ac meritorum. Von enim reru te
renarum auiditate,in domo Dei admitti debent, qui prorsus indigni existimantur, nec ad munera religionis obeunda viro modo sunt apti. Vbi dicitur. Vt nulla suspitio remaneat puero &c. Omni diligentia curetur, ut pueris ad nonram religionem transeuntibus , nulla spes amicitiae, dia uitiarum, aut cognationis in seculo remaneat ,
per quam possint a diMinoseruitiosacile. oram
275쪽
a o CONST. CAM ALIdcirco,post habitus receptionem eum adhortenturummo cogant,ut ante professione renuntiationem faciat omnium,qus inseculo poissidebat, iuxta decretum sacri Concili1 Tridentini: et omnino ab omnibus secularibus se expediat. Caveat etia2 Iagiser, siub grauiori poena,ne permittat quempiam Nouitium loqui cum secularibus, nisi ipse , uel alius uice sui,eum comitetur.
voluerint in Monasterio habitare .
I quis de ordine sacerdota in monasterio se sust ipi
Srogauerit, non quidem ei citius assentiatur. Τ men si omnino perstiterit in hac supplicatione,sciat se omnem rcgulae disciplinam seruaturum , nec aliquid ei relaxabitur, ut sicut scripto est, Amice ad quid venisti Concedatur ei tamen post Abbatem stare & benedicere, aut missas tenere, si tamen iusserit ei Abbas. Sin alias,nullatenus aliqua praesumat,sciens se discipline regulari subditum,&magis humilitatis exempla omnibus det . Si sorte ordinationis, aut alicuius rei causa suerit in monasterio, illum locum attendae quando ingressus est monasterium, non illum qui ei pro reuerentia sacerdotii concessus est . Clericorum autem si quis eodem desiderio monasterio sociari vo-Iuerit, loco mediocri collocetur,si promittit tamen ipse de obseruatione regulet vel propria stabilitate.
CVm nunqμam consueuerit nonra congregatio, neq, Sacerdotes , neq; alios, qui fuerint alterius religionis recipere, eam conssuetudinem mandat Patres nunc et lac in posterum obseruari
276쪽
LIag Ra L Hrixari. Si tamen aliquando qui iam literatus, ac bonis moribuspreditus,cum licentia suorum superioru,peteret in nostram Congregatione , t aquam
adfrictiorem uitam admitti, recipipodit ad probationemJedper annum cum proprio habitu maneat. Transacto uero anno , si mores, merita.
eius id exposcerint, fueritq; ipse eiusdemet animi,de licentia Patris Generalis, aut Desinitoris, proponatur fratribus, si ab eis receptusfuerit c cum iam per annu sub magistri disciplina, qua quam in proprio habitu,perj euerauerit sacro babitu nostro induatur,et simul professonem faciat, uti moris erat tempore Diui Benedicti. Et siqui dem fuerit acerdos,amoveatur a cura magistri, o locum sua profesonis inter fratres sacerdo tes obtineat. NUbilominus qui ante eum professionem fecerint,cufuerint, ipsi Sacerdotes, eupracedant. Si autemsacerdos non fuerit, manebit sub cura Magistri, ut alij usq; ad sacerdotium
ipsum. 'c autem intelligi debent de regularibus. nam quo ad Sacerdotes Seculares,recipiantur, iuduantur,ac prositeantur scut, O ceteri, qui a seculo ueniunt.Sint tamen Prelati circa hoc pruarenne facile recipiendo Mes regulares,νel Sacerdotes laicos, endant,aut scandaligni eos,a quibus discesserunt. Cum autem contigerit Sacerdotes,seu praesbiteros in Tirocinio recipi, ob reverentiam Gradus; omnes alios Nouitios, non prE citeros. antecellent, nullo tamensacto prati di-
277쪽
qualiter suscipiantur.Cap. LXI.
DTquis Monactus peregrinus de longinquis prouin- , bcijs superuenerit, si pro hospite voluerit habitare in Monasterio,& eontentus fuerit consuetudine loci, quam inuenerit,& non sorte superfluitate stra portue libat MonasteriuGed simpliciter contentus est quod in auenerit,suscipiatur quanto tepore cupit. Si qua sane irationabiliter & eu humilitate charitatis reprchedit, aut ostendit,tractet Abbas prudenter, ne sorte cu propter hoc ipsu dominus direxerit. Si vero postea 'olue rrit stabilitatem suam firmare, non renuatur talis vo- tiuntas:& maxime quia tempore hospitalitatis potuit ieius vita dignosci. Quod si stiperfluus aut vitiosus inuentus fuerit,icpore hospitalitatismon solum, n5 de lbet sociari corpori monasterii: verum etiam dicatur ei honeste ut discedat:ne eius miseria etia alij vitientur . Quod si non fuerit talis,qui mereatur proijei: non solum si peterit suscipiatur congregationi sociandus: verum etiam suadeatur ut stet: ut eius exemplo, alij erudiantur:& quia ut omni loco uni domino seruitur:ubi regi militatur. Quem si etiam talem perspexe rit Abbas,liceat cum in superiori aliquantulum mnstituere loco. Non solum autem Monactum, sed etiade supradictis gradibus sacerdotu vel elericorum,st bilire potest Abbas in maiori quam ingreditur, loco,s eius talem prospexerit esse vitam. Caveat autem' Abbas ne aliquando de alio not Monasterio Mon elium ad habitandum sitscipiat,sine eosensu Abbatis eius, aut literis comendaticiis: quia seriptum est. Quod tibi non vis fieri,alteri ne seceris.
CIrca capitulum hocsexagesimum primo, pracedenti non absimile,sunxerunt in primis pa
278쪽
piantur At vero non ita facile in congregatione asmittantur. Siquidem sunt complures,qui non 'elo vita sed magis leuitate quadam ducti, seu magis indignatione proprias dimittat religiones, et altenas querunt. Huiusmodi itaq; peregrini Monachi ac prysbiteri, de quoru vita, ct moribus nulla certa informatio haberi potes,non possint recipι inter nos riside licentia De luto . Immo vero in recipiendis etia illis,qui de proximo veniunt,ma- rure procedant Prslatiocum plerumq; tales antiquis eoru moribus minime renuntiantes, cateris perturbatiori, et fasidio esse βοleant. Quod ad mε dicantes,stante constitutione Martini Quinti: qui eos recipere esset ipso facto excomunicatus,et φse quoq; receptus teneretur ad ordine suum rediare. Vbi in regula dicitur, Quanto tempore cupit, declarant Patres, quod monachi peregrini, ac bo*ites non admittantur, ut en supradictum, in nostris Monaneriis νltra tres dies.Id enim exigere videntur tempora,in quibus nos in presentis sumus.
OI quis Abbas sibi praesbiterum vel Diaconu ordinabri petierit, de suis eligat qui dignus sit sacerdotio sungi. Ordinatus aute caueat elatione aut superbia Inec quicquam pretiumat,nisi φ ei ab.Abbate praecipi. -ruciens se multo masis disciplinae regulari iiibduε.
279쪽
Necoeeasione sacerdotij obliviscatitu regulae obediεtiam&clisciplinam,sed magis ac magis in deum proficiat.Locum vero illum seinper attendat quo ingret sus est Monasterium: praeter ossicium Altaris, aceti sorte electio congregationis,& voluntas Abbatis, pro vitae merito eum promouere voluerit. Qui tamen rcgulam a decanis, vel Praepositis constitutam sbi seruandam sciat. Quod si aliter praesumpserit non ut facerdos , sed ut rebellio iudicetur. Et saepe ammonitus si non correxerit ; etiam Episcopiis adhibeatur intestimonium. Quod si ncc se emendauerit; clarescentibus culpis, proiiciatur de monasterio:si tamen talis fuerit eius contumacia, ut subdi aut obedire regulet nolit.
Od ad Sacerdotes Monasterii, uolunt patres, i cum,mittendisunt iuuenes ad sieros ordines suscipiendos,ea omnia, quo ad mores doctrinam, aetatem,seruentur, qua in concilio sacro Tridentino,notata sunt. Nullum praeterea Praelatus mittere possi,nisi de seniorum consilio , O approbatione: quorum consitientias grauana nunc Patres,si vel odio,vel amore, a iunitia doniantes, quempiam indignum admiserint, uel diagnum,ct idoneum amouere, ac reicere prasum pserint. Prius itaq; in monasterio tales promo- .
Mendi examinentur, circa aetatem, mores, Odoctrinam. Et si idonei reperti fuerint, tum ad scopum transmittantur cum aliquo sieniore. LV ullus absque licentia Patris Generalis, ad aliquem ordinem sacrum promoueri possit, nisi tantum ad quatuor minores,ad quossuscipiendossus ciat licentia Praelati sui ordinari e cum consilio seniorum. ad sacerdotium vero nudus promoveatur, ni
280쪽
LIBER I. 24Ssi pon decennis a receptione habitus noriri, nisi forte cum aliquo dispensetur per Patres Desini
rores. Prccipiunt etia Praelatis omnibus nostracta regationis,quod quando cantatur missae Vouelie,non permittant fieri inuitationes, neq; oblationessolemnes, sed cum simplicitate magis, ac deuotione ea omnia fiant, ut religiosos decet.Qui uero secus fecerit,grauiori poena puniatur. Quicumque, per νiam extraordinariam. aut fraudem , ordinem aliquem sacrum indignus,st non prascriptoseruato ordine ,susceperit , detecta eius fraude , suspendatur, nec post tali os
cio fungi, quo ad νιsumfuerit P. Generali. . Et Praelati, qui huiusmodi indignos, menter ordinari permiserint, per biennium omni regimine sint priuati. Ad confusiones uero audiendas, praecipue secularii , diligenti e caueant Praelati, ne tales exponant,qui eo munere sint indigni, sed viros duntaxat probatos, bonos, ct doctos, quistiant morbis animarum salutarem adhibere medicimam , praesertim considerantes, quod qui non
sunt in quibusdam casibus maxime periti, facilli me ca*itare possint. Et quamquam, ob priuilegia acultatem episcopalem in abluendis peccata habere videamur,nihilominus parce, cum
moderatione ea uti debemus: ne ansam peccatoribui recidiuand obtentu nouae absolutioms,demus . Pro confessionibus autem, nihil omnino petere audeant fratres nostri , immo nee si osserantur accipiant . Si tamen aliquando quidpiam