장음표시 사용
371쪽
nitas Dei, qudd creaverit hominem, praesciendo ipsum esse pece
turum, quintamen peccatum causaVerit; modus autem, quo Lusius
hoc ostendit, quoad substantiam, est idem ac ab omnibus explicatur; nam supponens , quod quaelibet substantia per se tendit ad transmistendam suam simillitudinem, tamen aliquando hoc non fit, quia medium,per quod deberet transmittere, est contrarium suo principio, d suo fini ita homo, qui debet agere juxta persectiones sibi h Deo collatas, ut in Deum tamquam ad suum finem tendat, se deviat ab illo fine, dc facit actus devios, non solum a fine ad quem est creatus, sed etiam contrarios persectionibus sibi a Deo inditis cistae enim creatae hominis persectiones, per se dc ex vi divinae ordinationis tan-ttim sunt ad h0num, homo autem, quia a nihilo venit,& ad nihilum tendit, easden persectiones deviat ac deflectit; eisque abutitur igit
malum, ad quod agendum non sunt creatae; im ex ordine sua cre tionis tantlim sunt ad bonum. XXXIV. Itaque in verbis relatis , num 3 o. dicit, qudd homo ca sat peccatum in semetipso, convertens se contra Deum, qui est suum
principium 4nis hoc Ariando feta termino ad quem creatus est, hoc est deviando se , bono, quia creatus est ad agendum bonum in Dei obsequium; διm eligit terminum oppositum per suam liberam olum talem id est, eligendo malum per liberam voluntatem, quatenus ex libera sua voluntate habet facultaten eligendi bonum , vel malum; dum autem in hac integra clausula dicit dum eligit terminum προ- situm Ohoc est malium per suam liberam voluntatem, non tamen Perliberum arbitrium creatum, sed per hoc d quo homo dependet, in quantum es de nihilo productus , quoniam propter hoc habet liberautem ad causandum peccatum in subjecto , cum peccatumst nihil in se quam integram clausulam non examinavit debita reflexione laudatus Ce
soro apere distinguit , non duplex liberum arbitrium, sed duplicem ipsius considerationem Prima quatenus est creatum ' Ω-cundlim persectionem , quam importat vi creationis alia es, quatenus venit & est productum de nihilo Liberum arbitrium seu libera voluntas potest facere peccatum quatenus venit a nihilo, Waynihilum se inclinat, clim peccatum nihil sis; at quatenus est a Deo creatum ' secundlim persectionem quam habet vi creationis , Cordinationem quam ei indidit Deus, non potest secere peccatum , quia tota ejus creata persectio ad bonum tendit, ordinatur.
XXXV. Adeoque clim homo ejusque libera voluntas, seu liberum arbitrium, sit ex nihilo,in propter hoc possit peccatum lacere,
372쪽
hbmo , ut ait Lullus, eligit pecoatum per suam liberam voluntatem, non tamen hoc facit per liberum arbitrium creatum , id est , quatenus est creatum, vel viis ordinatione suae creationis, vel ob sespersectionem a Deo per creationem impertitam, quia sic unico tendit
ad bonum sed per hoc, a quo homo dependet , in quantum est de nihilo productus, id est, sed per hoc qud est desectivus, qualis est,
e quia est de nihil , alim sic ad nihilum, quale est peccatum, tendat inclinetur. Hunc sensum magis ostendit exemplum hiulio propositum, quia scut lapis ob fui ponderositatem tendit in centrum,
ita homo ablato eo quod habet a Deo per creationem , reverter titu ad nihilum, atque adeo ejus tendentia in nihilum, quale est pec catum, non est per id, quod habet per creationem , vel non peccat per creatam persectionem , sed per desectum annexum , quatenus ex nihilo est productus.
XXXVL Unde si insere', ut aptitis explicatur inmanuscripto, Obd homo sic existens in libero arbitrio, id est, ita habens liberum arbitrium, quod ipsum tota ejus persectio sito Deo reatum ad
bonum, utpote ordinatum ad ipsum Deum quia est ex nihilo dc propterea ad nihilum tendit inclinatur , pores eligere bonum per liberum arbitrium creatum, id est, quatenus est quaedam h Deo creata persectio, quia est creatum ad bonum tantiun, di in vi creationis unichad ipsum se habet; malum potest eligere per liberum arbitrium ,-ci habetperse tantum, quod non es creatum ad malam , id est, per liberum arbitrium ut desectuosum cinclinatum ad nihilum , quat nus ex nihilo est Qquia haec tortuositas, desectus liberi arbitrii non venit a Deo, sed est in homine occasione suimet, e quia re tura necessisi est ex nihilo ideo illud liberum arbitrium 1ic desec- taosum homo habet per se tanium in non , Deo illud liberum .arbitrium non est creatum ad malum, quia Deus imic illud creat ad bonum; propterea per ipsum qua creatum homo non eligit malum, de tantum per ipsum qua ex nihilo ortum,in ad nihilum e ns: atque adeo tota quaestionis dissicultas solvitur ex distinctione liberi a bitrii, quatenus persecti ex vi creationis, quatenus desectuosi ex vi ejus dependentiae 1 nihilo. XXXVII. Tota haec doctrina claritis patet ex lib. Mor fici tu . ad quem provocat in textu notato , non quidam in Arbore umanasi ut per errorem videtist ibi notari, quia in hac Arbore tantum leviter attingit hanc materiam, sed in Arb imperiali nam ibi in Ramis , litide libertare principis, ita nuntio scribit: M Libertas est forma inte,
373쪽
, Ioctualis data homini, ut liber bonum faeist,in liber malum eviis, tet quoniam bonum est ita nobile , qud de ejus nobilitate est, is ut libera fiat, non mam; oc vitium d peccatum , est tantum, malum d vile, quod sibi non convenit qubd coin sit deamatum iis Et ideo data est libertas voluntati hominis ad faciendum bonum,
, & vitandum malum . . . in quoniam homo libertatem habet ἀ, faciendum bonum, d ad vitandum malum in bocium faciatis mareo lum evitet, habet meritum, ratione cujus malus bonum assequitur,
is qu m bonum quod secit is ii faciat malium , Mev tet bonum, habet culpam, ratione cujus consequitur majus malium,in perdit, majus bonum, quam bonum quod facere noluit rin in hoc passuis significatur alia vita cum magnitudine justitiae Dei. Deus homini, libertatem non dedit, ut malium faciat, clim ita sit, quod ei liber, talem dedit, ut bonum faciat malum evitet; in Deus homini, libertatem dedit , ut malum issere posset, libertatem creavisset, contra ibertatem, S creavisset duas potestates, unam bonam , Maliam mahm,ec duas libertates, unam bonam,in aliam malam;
, qubd est impossibile , quod Deus sat creator mali, inub una si
, bertas in uno subjecto sit contra aliam, cujus libertates sint partes, intelleiniales, quoniam lam forent formae necessariae secundhm cur, sum naturalem . . . , ratio, quare homo libertatem habet ad , malum , est hm, quia tenet sive habet de natura , de qua est, Vi- . . delicet de non esse, de quia pescatum originale est. Unde fic habes, libertatem nolendi malum ratione naturae fibi appropriatae , quae is est ex parte nihili, qιπι est suum centrum, ad quod cum peccato, descendit libeia, sicut lapis, qui ad centrum cum ponderositate, descendit, quam quidem ponderositatem ei suum centrum appro-
is priavid, ut possit esse centrum illius, d labd lapis possit in illo, quiescere Et in hoc passu datur cognitio, cum qua possunt cognosta, principia libertatis quam homines habent ad faciendum malum, , quae libertas si privatio libertatis, qua homines uti volunt, siciendo, bonum id est , dum faciunt bonum Y evitando malum. Et iste, passus est valde utilis, subtilis ad sciendunt is XXXVIII. Consonat sibi ullus in aliis locis, nam in Ub Sent.
q. 64. num. I. docet, Fbd liberum arbitrium per se est instrumentum , ' quod homo οὐ eligere bonum , O vitare malum in tam tam per accidens anima ad honestum vel inhonestum habet liberiam arbitrium. In Libro Provere clom. 6. pari I. can. q. hium. 3. scribit libertas, quam homines hia ent in iaciendo bonum,
374쪽
M est similis libertati bonitatis Dei. Si libertas , quam homines ha- , bent m potestate faciendi malam esset similis libertati potestatis
Deiri una eadem potestas esset subjectum concordantiae bone is mata libertatis. Nulla mala libertas est creata Si aliqua mala libe , ras .esso creata, Deus creavisset creaturam contra suani bonitatem
is clibertatem. Nulla causa scienter producit suum ericturi contra seipsam o Pariter in libro de homine distinctione a par. a. in quaseo ne. de quo es peccam. Scribit In peccato non est aliqua si- militudo Dei, nam si esset, esset aliquod bonum in ipso, climis omnis similitud Dei sit bona, omne peccatum sit malum igi, tu peccarum non est de aliqua re , quam Deus creavit, hoc est deis essenties natura creaturae Ergo peccatum est de alio, quod nonis est creatura, Millud est nihil de quo homo creatus est, ad quod is homo, qui Ecit peccatum , se thclinat, sim peccatum sit contra, esse,in habeati incordantiam trua non esse , Similiter in librori anima tionali Ciom. 6. pari. I. specie . postqua in I. reseruit, quod libertas animae non est ei occasio peccandi, quia est creata a Deo , cui peccatum est contrarium, inquirit poste ritim homo habeat libertatem ccandi, O homos de anima γ dccorpore , quae sunt creaturin de quo est erras peceamdi , quam habet ' E sierespondet: Monu est creatus ex hihilo in in quantum est creatus is ex nihilo, nisi Deus illuministentaret, reverteretur ad hoc , deis quis est :& homo habet libertatem habendi inclinationem ad esse , , & ad non esse ζει libertas, quam habet secundiim esse est crea, tura δε libertas, quam habet secundis inclinationes ipsius nonis esse est inclinatio, quam habet ad peccatum qubd illud faciat, is nam peccatum nihil est aliud, nisi facere ea, quae non debent fieri , - per Fae de enitia ad non esse , quae nullam concordantiam ha- , bent cum eae ideo illa libertas peccandi, quam homo habet, is est de inclinatiose, quam habet ad non em , in quantum est crea-
XXXIX. Non aliam Doctrinam, hin Lussus, trad in hoc petin
seMmdum quod libe- ppa in malam an erius stautionaeha scribit: Quiο modo eontingit loqui de libero arbitris ste 18 in quod repe-- ω ritur in 'rima V,' sic est loqui aerim, d Eeirer aut in quanis tam liberum, aut inritiuntum deficiens. Si in quantum liberum. . sic natum est exhesi actum aequitatis susceptibilem; aequitateis inserinatinae. Si autem loquamur de ipso inmanium'leficiens; fie
375쪽
, liberum arbitrium, in quantum liberum arbitrium pore dc exit, in actum deliberativum , quia deficiens exit in actum deformiatum, is cita in malum. Sic ergo patet, Fb liberum arbitrium secu , dlim quod liberum est, habet objectum bonum,in exit in bonum, , non in malum, sicut rationes adimuntam partem inductae os, , dunt nihilominus tamen, in quantum cum libertate habet desec-
is tibilitatem , potest in malum, ita qui, malitia no est objectum , liberi arbitrii, nec , libero arbitrio secundam quod liberum sed, secundum quod deficiens , Et dist. 34. art. I. q. a. Utrum malum si a v oreta volantare, uir inciem , vel deficiente ' Resolvit eum D. August. Dbd peccatum est , voluntate ut deficie te δε in huius explicatione ait Naturalem defectum oco ipse defectibilitatem, quae inest voluntati, Me i 3 quod es ex nihilosin infra: Unde non necessario sequitur .s alicubis defectus naturalis, qu/d ibis GL Pota voluntas enim non M i 3 peccar, quia es ex nihilo,sed Me i 3 quod es ex nihil , pores deficere, M ipse quMisolamis es ore spotens servare rectitudinem Iustriae LM i diser νω voluntas es ex nimis, potens es , quantum es dese ullam desereres O is defectus ille
circa vestimarem reddit eam ad peccandum posibilem. Ipse D. Bon ven ibidem dist. q. r. r. q. r. resolvit, quod potentia peccaridi, quantum ad defectibilitatem, non es a Deo, sed est in creatura
tionali, quia es ex nihilo; m. Thomas in eadem dist. q. I reso Vis Dbd poetentia peccandi , quantum ad id quod potentia es, Deo es , fg quam ad defectum rici implicarur, non sta Deo. AL. San. tota haec D. Bonavent. dc D. bornae Domina coinciavit cum Lussianari dicit enim quod malium non est , libero arbitrio qua tali, quod idem est, ac non esse ab ipso, quatenus , Deo cre tum est, sed ab ipso ut desectivoram desectivum est , quatenus est ex nihil : quod est idipsum , quod dicit Lullus , esse per ipsum secundiim quod ex nihilo est productiun d quidem tota haec doctrina
est D. August. passim, dum agit contra michaeos, docens ration te creaturas esse desectibiles, quia ex nihilo sunt, non autem qu tenus bonaea Deo creatae sunt Unde lib. contra Dissolam findamenti, cap. 38. postquam docuit, corruptignem naturarum non esse
a Deo, sed ex eo apod de nihilo factae sunt, subjungit Neque illud
dixeris mon faceret Deus naturas corri tibiles , in quantum enim is naturae sunt, secit De G in quantum autem corruptibiles , non, Deus secit . . Cum enim dicitur: aura re inbilis, non unum
is sed duo nomina Item, sim dicitur meus fecit ex nihilo, non
376쪽
, unum , sed duo nomina audivi as Redde ergo istis singulis illi, singula , ut cum audis naturam , ad Deum pertineat clim audis is corruptibilem, ad nihilum D. Sub corruptibilitate autem comprehendit potentiam peccandi in naturis rationalibus. Unde Bert A gustinianus, de Theolog. Discip. lib. a. c. io diςit : Quod ergapsis voluntas ad malum flecti, id non habet ex intrinseca ratione liberi tis , sed conditione creatura defectibilis id lib. 6. cap. a. Proposa seribit Pertinet ad libertatis essentiam posse vere O non agere, non' eris posse peccare : quod ines bibertati creaturarum ob tuarum imper-
XLI. Etiam haec est Doctrina Divi Anselmi , lib. de libero arbitrio, cap. I. ubi probat, qudipowsas peccandi non pertineat ad libem ratem arbitrii cap. a. ait: Per liberum arbitrium peccavit Apostata Angelus , Me primus hamo ; quia per suum arbitrium peccavis, quod se Eberum erat, ut nulla alta re regi postet ad peccandum. . peccavit autem per arbitrium suum , quod erat liberum , sed nori per hoc, unde in herum erat, id est, per pore rem, qua poterat non Peccare, o pec- ω non semire , sed per potestatem , quam habebat, peccandi , qua ne ad non peccandi libertatem jurabatur, nec ad peccandi servitutem
XLIL Planε, sicut Lullus in libero Arbitrio distinguit, quod est
per creationem, inuod est ut ex nihilo descendens ita ut idem liberum arbitrium', qua creatum eligat bonum, inua pendens hnihilo eligat malum, quia λ Deo non est creatum ad malum . sed xurie ad bonum; ita, tum D August. tum D Anselm ωD. Bon ven eamdem duplicitatem in libero arbitrio agnoscunt, cita ut ipsum, per in ut liberiim arbitriam, non valeat ad malum, quod est idem ae disere quod non potest maliam eligere per id quod est cre eum valeat id quod habet a Deo ; sed tantiu per id quo habet de destim, in quantum es x nihilo &-ad nihilum inclinatur: Unde, eun haec sit e dem ac relata LussiDoctrina, immeritb haec taxatur , quoniam rectum explicat sensum is eumdem quem praenti Poctores, im quem onmes actolici, tenent.
377쪽
De mod&, qud divinae dignitates habent suum act- an generatisne spiratione, quoad Propositi. 4 , so- 1, ea se s
1 T VERBA, iis quarto loco minino notantur, sint i a P - is in sua bonisa generat Filium in boniseca, o , O generan do, ut Pilius At honus, O ipsamet bonisa , ἁ-- genitus is omi a s Et mox : Pater de Filius spirant Spiritum Sanctum , O ad Meconcurrunt aequaliae omnes dignitates c id est attributa in Spiritus Sanctus fit bonus per boni are , myrus per magnificine , aternu Peroeternificare Oscde aliis attributis dignimium rasi in inaura sese sent in illa spiratione otiosae , quod es imposibila e Concitari in e M , ud Pater spirat Spiritum Sanctum cum bonisecare , --care, Oc.
IL Quid displieuerit hinc Censeri in huiusmossis inrisio video, nam certum est , Patrem generare Filium de sua ,-itate in si inta ipsa bonitate, ut Filius sit bonus, fit, ob finitatem nasturae me bonitas. Etiam Spiritus Sanctus prefi-ri bomis di det tiate , ut sit bonus, non enim in bonus aict- hoarite pi dueens unde, cum Pater generanda filium, seu naturam ct invium a omnes suas persectiones illicosyrminicet, ideo moduin alaturiatum arri. magmrm, aeternum,dcc ac schonificaturi id innum; magnificat illum, aeternificat tium,&α istaeno exhanahilaliis unificant nisi producere in ratione persectionis, cui attribuuntur zatque adeo Pater generat Filium m bonificandos, magnificando, e- dicitur Ddd Pater generat pyitini in bonificando generando, ut clarius intelligatur, ub64lle actus bonificandi est emet actus; generandi & sicut , nisi Pater ale Deitate meraret Filium ,
378쪽
Filius non esset Deus, ita nisi illum geheraret da sua bonidite, ille non esset honus is sicut pater illum generat de sua Deitate, ut ille sit Deus melaam, it illum generat de sua bonitate, ut ille sithonus d bonitas νὴ quia Pater bonus generat Filium , generando illum bonificat hoc est producit bonum. II Hoc idem intelligitis in spiratione Spiritus Sancti; cam enim
Patre aliuisset iratulo illum pmducant bonum, magnum,in se de careeris dumtutius , omnes dignitates concurrunt ad ejus spirati, nem, hon tamquam Persenae producentes, sed tam piam rationes, is quas Spiritus Sauctus producitur in linea uniuscujiaque v. i. honitas est ratio cur Pater ωFilius producit Spiritum Sanctum timum Ragustudo est ratio cur producunt Ussim magnum, λα ita Spiritus Sanctus est bonus per bonificare id est, per aerum quo producitur bonus. magnus per magnificare , id est , per actum quo Producitur magnus , c. Aitque ita Pater Filius spirant Μῖ- ritum Sanctim cum bonificare, maghificare, c. quia spiratio cum qua spirant , clim sit victus quo ipse producitur bonus, magnus, vic, est bonificare, magnificata , c. seu est actus mducend bonum,mamum inc. Quia verbest necesse , qudd Pater generando Filium illuci producat bonum , amuli sic de caeteris divinis dignitati' bus,, qud Pateris Filius , spirando Spiritum Sanctum , illum Produc ni homam , magnum, c. ipsae dignitates, tum in gener xione . um in spiratione , non possunt esse otiosae, quia nequit esse adium prodisio, quin sit productio boni, magni /c quod idem est e bonificare, magnificare inc. Ideo tam generare , qu ἡθμsare est perbonifieare, magnificare, c. IV. Si sorse tamen hic Censor offensus suis illis verbis , bonificare, num ficare, Oc dum dicitur Patrem bonificare , magnificare , e. Filium,in Spiritum Sanctum tom. . cap. a in ostensam est γλmrapptistes utatur Lullus praedibis verbis ad exprimendum breviter Minis actum , quo Pater bonus Filium moducit bonum, quo P
ter magnus Filium producit magnum, c. hoc idem sufficienter -declaratur iri textu notato, dum dicitur quM Pater generando bonificat Filium, ut Filius sit bonus is quod Pater Filius spirando boniscant, magnificant, c. Spiritum sanetiam , ut spiritu Sanetus sit bonus, magnus: Unde , sicut Christus Ioan ro. 36 desei dicit: Quem aeter sanctificavis, ut ostenderet se naturalem esse ει proprimi Dei Patris Filium Memn, quin Pater sanctus generando sanitificauit: Usam, producendo eumdem sui Otiam de sua sane is,
379쪽
ut exponiint Patres ad hunc locum, ita, clim Pater bonus, magnuscaeternus, &ί producat de sua bonitate, magnitudine , aeternitate , S c Filium bonum, magnum, aetemum, &c illum generando bonificat, magnificat, aeternificat S c dc hoc idem, proportione servata,
est de Spiritu Sancto quoad suam spirationem. Nec mirum, quddLullus efformaverit praedicta verba ad dilucidi, breviter expri-niendum suum sensum, ut stiph occurrit in Mitoribus adhuc steris. ω praeter adducta loco citato, ruin occurrit Divus Aug. qui e Ginat Verbum inteliscrvare ad instar Verbi illuminare Sermon 18. ianal. II 8 ubi , num 4 ait: M Sed ita dicitur Angeluso intellec- , . tum dare homini, inuasi , ut ita dicam , intestimare hominem , quemadmodum quisquam dicitur lucem dare domui, vexilluminan.
V. Ut autem claritis percipiatur Laeli sensus, laturum expono textum qui sic habetur Quaestio quinta , an scue dicimus sic corrigenda videtur editio Panormi hi, bonitas, magnis υ, ω in Deo sum idem num δ, sic possimus dicere persenalitat , Mametas, Oc sivm idem numero ' Si iter utrem bonistrare , riagni are O diligere sint idem numero; . an risero Filius perdiligerespirent Spiritum Sanctum, persenam istiam Filio , O non per bonfore magnificare, M ' Ex tribus , quae hic inquiruntur, ad priminiostendit Ludus, Fbd boni tas, magnitudo dccaetera Dei attributa sunt idem numere .in eodem modo qubd personalitas, bonitas, &c sunt ellam idem munero diqud bohificare, magnificare, c. sunt idem ninnero ad quae claritis explicanda subiungit Sed hici oportet recurrere ad regulas C. D. E. , sunt regulae artis Laelianae fecundiim quam peti ipsemagisteris Thomas solvi has quaestiones ab ipso mpositas in considerare., sic Bonitas Dei. sic de magnitudine & aliis. secundum prias mam speciem regulae de C. secundam suam dissinitionem, est idis ratione cuius bonum agit bonum &persecundamiserae ipsius is regulae C. habet in se coessentiales substantiala bonifieabile, ocis bonificare & ideo bonificare per secundam speciem regulae D. is est de bonificante' bonifieahili. hoc in generatione occipis is tione per regulam E. ut divina bonitas per tertiam peciem πα--.m. lae . sit in alio, hocins Pater in Filiain: Daque Pater destis b- 1 tare genera Filium in boni anis O generando, ut FHuis bonur, , Os ipfirmet nitas , clim sagenitus de tria i a M.' erasata verba saeti potest nisu i quod, olim bonitas di-
380쪽
sua arte , consequenter requirit activum, passivum, .amim de sua linea, & ideo est in ipsa bonificativum, bonificabile, ionificare ais enim vocibus breviter' distinct exprimunturo atque ita per bonificare nihil aliud intelligiciar, quὲm agere bonum , seu actus quo activus in ratione bonitatis agit in suum passivum in eadem ratione, & consequenter bonificare est de utroque , Qquia divina bonitas est ipsemet essentia Dei. ad eumdem finem se habet idecitam in generatione quὲm in spiratione requirit, qudd sit suum bonificaret Adeoque Pater in generando bonificat Filium, hoc est ipsum agit bonum. Hoc posito , subjungit. M Unde sequitur qud bonuis care sit de bonificante di bonificabili formaliter, dc qudd rationeis finIs fit personale , ita quod est Pater, est Filius essentialiter, is sed unun est in Patre ut Pater, δε aliud in Filio ut Filius, & hoc, ratione relationisin distinctionis Patris Filii sicut essentia divi is na , quae sub una ratione est Pater, sub alia ratione est Filius , & sub alia ratione Spiritus Sanctus , ipsa permanente indivisa ,. Haec scribit Lullus , qui , cum bonitati, quae est essentialis Dei persectio , per se conveniant activus, passivus , lactus, sicut ipsa est essentialis Dei persem , ita ad essentiam Dei spectant haec sua essentialia correlativa; sicut una est essentialiter bonitas in Patre Filio , ita unum est in ipsis essentialiter bonificareo' sicut diviana essentia, adeoque divina bonitas, sub una ratione est Pater, sub alia Filius, & sub alia Spiritus Sanctus ita bonificare essentiale sub ima ratione est Pater, tu alia est Falius, de sub alia Spiritus Sanctus atque ita bonificare formaliter Cessentialiter est de bonifieante bonificabili essentialiter sumptis, d ratione finis, id est, ratione
finis ad quem se habet divina essentia cum omnibus attributis & co relativis essentialibus, qui finis est productio unius Personae ab alia, ipsum bonificare est personale , quatenus cum ipso bonificare una Persona producit aliam, dc sic sub diversa ratione est omnes Personae; quia productio personarum est per generationem, & spirationem ideo, ut supra explicuit , bonificare est in generatione is ira
VII. Ut respondeat Ludus ad secundum tertium quaefitum ficdiscurrit Item quando dicitur, quod Pater non spirat Spiritum Sanctum Iti per bonisecare, magnificare, M. Sed Per amare respondeo dicendo scis Secundiam nonam regusam substantia transmittit extra se stram smilitudia aem, O considero di icionem in valiraris: Unde sequitur, quod Patex
is diligendo Filium , O Filius in diligendo Patrem , spirant Spirisum m. III. Aa a