장음표시 사용
51쪽
Esse bonum summum rerum cognoscere 'eausta,
Labitur facili, species quem fallit intinis, : Ii l , . Nec Species saliquem sillam vecta potesti , τ675. Confirmatur. enim Vero res veres, beata .: U. li . nes byna, perpetuo res habitura statum, Falsaque res lassit, perimit peritura, icademque 0pprimit, infelix quisquis adhaeret ei. iii contmptum mundi parit haec, spereulatio rerum 680. . , 0use iotau proprio cuncta perire pr0bant. Contemptus mundi verus Via prima salutis, . Fallit enim mundus praecipitatque Su0S.
Nam mundanus amor cateaecat lumina. mentis..1:: inlinicinat, in miseram caeca sequela necem.
Per tenes m. iDe eontemptu mundi et livetu elu .
685. : Nullus amare Deum : mundumque quia Amor mundanus
Unius adventu pellitur ulter amori' ii Nissius amatorum:mundi nosten sapientis .Ril: Povidet, oppositus est amor iste Deo. l inii mundum: spernu, illii dominatui et hostis 690. Debilitat inest et . pede, sal premit Spes, doloni ira, i metus ut honorum cateca cupido, i .: . Gaudia, d8mna, lucrum sunt velut aura levis.l viundus pressuram tribuit, , sopieulia: pacem, .li Et mala cuncta sugat et bona quaeque laVet.
69, Contemptus mundi conditus amore superant Timor Dei mundi
.., Omnia, quae Spermi, in Sua jura trabiti, ideuicti homine,
- ι, V. 671. Arg. notitia veri Lin, Veri notitia um.. - Aristotelem H, Aristotilem L. V. 672. Aristoteles Η, AristotineR L. t Ita uiaque. nomen repetitur. V. 6J9. Arg. e Lm depromptum in Isin deest. V. 695. Arg. dei sieat immines Lari, homines deisseat I m. . t IDiuit ipso by Cooste
52쪽
Hoc sine nemo sapit, fovet hunc timor ille beatus,
Qui dat principium, Philosophia, tibi.
Insitus hic 'sanctum timor introducit amorem, 700. Iloo fit homo sapiens, hoc si umore Deus.
Quod unus Deus Natura Deila est unus, Sed munere plureε,
multi per gratiam. Gratia quos numen Imrticipare facit.
Natura Deus est unus, sed gratia multos
Consortes voluit numinis . esse Sui.
unus De suis amen distinetae proprietatibus. ouod tres personae inius naturae fiunt, voluntatis et ope rationis.
Nam pater et natus cum stamine sunt Deus unus, i . Sed retinent proprium prosopa quaeque suum. Sint licet unius naturae, numinis, actus, i censentur propriis prompa quaeque Sui S. Filius aeterni patris et virginis almae iii 710.i Natura Deus est, munere lactus homo. Muneris est, quod homo verus verus Deus idem, Exaequans meritis praemia lance pari, Et quod eum nexis genibus res omnis adorat Aequalem Ius Deo praedicat esse patri. 71b. Et qui tanta patris accepit munera gratis, Scit dare militibus optima dona suis, Acceptum munus dedignat solas habere, . Quos amat, illustrat et facit esse Deos, . Provehit ad summum, quos malia mater adoptat, 720. Proque gradu meriti sumna tenere facit.
V. 69Ioi Ad voc. hune timor illa etc. glossa inter lineas in L haec: timor Domini sanetus a. manet in a. V. 698. Ad. Voc. prine pium glossa inter lin. haee in L r immum sapientias timor Domini. V. 01. Arg. ex Lm depromptum in Um deest. V. 705. Arg. Quod tres personae etc. Lm, tres personae sunt suis Proprietatibus distinetae, unus tamen Deus um. V. 707. Arg. ex Lm depromptum in IIm deest. V. 716. Scit dare militibus L et Η, vel largitur membris m. V. 719. Provehit ad summum in s eorrectioin et II, sie super astra vehit L. V. 720. Summa tenere saeit in eorreetio) et II, saneeit sic in in arce Deos L. Diuit ipso by Cooste
53쪽
i Sed fastus rationis' obest erroris amicus;
i . Quo maculante fides evacuata perit. , hominis deissealio
Pessimus erroris comes est elata voluntas, Quae fractas mentes curvat ad omne malum. φ 725. Tertia praedictis adjuncta superbia vitae Omnem virtutem subruit atque inecat. Distrahitur miser Arcesilas et iii omnibus anceps Aca
Fluctuat' et nescit, ' quo Velit eSSe loco, rum Areesilas prin-
Pervigili studio semper sugientia quaerit
730. . . t Vera, i nec in studiis norit habere modum, , Omnia perlustrat . sapientum dogmata tandem
PBrpetuo, nam vera latent, si creditur illi: 'Non ea. mortalis pervia sensus habet. 735. Posse nihil sciri laudatur Zeno probasse, i Haerens in cunctis et dubitare jubens. . Scire , nihil sinis . operae . longique Iaboris, Et quaestus magnis sumptibus iste datur.
Adi Samii nomen nullus conscendit . in ipso,
740. . ' , It Veleres perhibent, plena Sophia suit.. 1Αd frugem vitae', melioris, molle Tarentum . ,: .: Pertrahit, ut m0Itim Summus in orbe satoE
0uinque polum abnbe distinguunt, aera quinque,
. Est eadem i ponti Sectio sive i soli. 745. , At, Samius tres esse docet, mediamque' colonis .i ii ,Tradit, ut in res uis algor et aestus agunt.
i Tradere rem dubium seclis putat esse prosanum , Neque velit sapiens esse poeta vetati
V. 721. Arg. Scientiae, rationis L, rationis, Scientiae II. V. 739. Arg. dogmate eius L, eius dom. H. Vv. 741--764 in L, margini adscripti.
54쪽
De foerale e ctoritate ejus dogmate.
Et quia certa trium , valet esse scientia, veras 750. Tres docet, in reliquis esse poema Sinit. Temperiem mediae faciunt extrema, jubetque Ut medium teneat, qui bonus eme cupit. Grataque temperies animalia corpora nutrit, Ut natura jubet, haec magis, illa minus. 755. Pervia spiritibus sunt corpora densu, sed illosi .i Nunc cohibet major arbitriumve Dei. Corpus spiriteum non laedunt algor et aestus, Vis elementorum nulla nocero poteSt. Sed torquetur ab his animalis vita, capitque 760. Congrua pro meritis praemia quisque suis.
Faeceque decocta cunctis recreatur origo Purior et redeunt aurea Secta patrum.
Multa probo docuit illoque perutilis amo, later praecipuos summus in orbe fuit. 765. I inc tamen arguitur, animas quod ab aethere lapsas serit, et corpus carceris esse loco, Et quod eas propriis exclusas in nova mitti' corpora pro morum conditione putat, Et quod eas proprios tandem deducit ad ortus 770. corporis, ut cupide rursus' ad ima cadant.. cum semel haec fuerint illo tradente recepta, Convincit ratio plurima s salsa sequi. Ante pedes Socratis humiles sternuntur alumni, . Indigitemque Deum Graecia tota colit.
77b. , Quaertare, si cunctos praecessit vera docendo,Vixerit an sancte, creditur ram SceluS. Exercent alii numeros et pondera rerum, Quae mensurandi regula, quive m0di;
V. 7 3. Arg. De Socrate ete. Lm, vocabula avetoritate et alterum et desunt in I m.
55쪽
Parcarum: mentem: : sunt qm, Speculentur in astris. 780. , Et rerum motus. consiliumque Dei; : si lar Sunt vii rimantur naturae viscera, sunt quos sis Nerio causarum, Signaque Sola tenent: s . . Sic aciem mentis vegant et in Onera spargunt, , Et privata suo ἰ lumine corda manent. 785. . 'M Socrates hominum curas contemnit inanes: . Et latebras cordis r quemque videre moVit,
Extera cuncta ' notat s et . contemplatust ad . imum ,
- it Et, quanti novit singula; tanta facit.
. Contrahit in sese mentis radios; Deus: illi Quod Soerates ani
790: Est animis, mundus: Victhha; Seri a caro; bulbi. Illicitosi motus corruptae camis abhorretri Naturaeque malum sub ratione domat, Instituit mores vitamque serenat,s eoque, Iudico virtutum maxima Sciro pati. 795. Si commetiri mentem mundumque iliceret .
Haec major, minor hic, servit hic, illa regit. Nam carui mundus, servitque caro rationi, Quae pars est animi participata Deo. Omnia sic laeto Socrati sumulantur eique, 800. 0uom vis nulla potest laedere, mundus Obit. Haec hominis doctrina fuit, tamen error in illa est, Quod cujusque animum credidit esse Deum. Hinc hominis mentem pro numine dicit habendam, Ut cui divinus est tribuendus honor. 805. Vix aliquem tanta sors dote beavit, ut illum. Non queat erroris praecipitare malum.
duod mundus animo minor est et re et dignitate. De errore socratis.
V. 479. Speculentur L, speculantur II. V. 795. Arg. Quod munduS etc.. Lm. Vocabula Quod et re et dignitate desunt in Hin. ζ
56쪽
De Anaxagor eius domaie. Da Aristotele et dogmate et De errore Ari totelis.
Tradit Anaxagoras animas ex traduce nasci Et causam teneris ossibus ossa dari. Quod de came caro, sanguis de sanguine manat, 810. Transit et in sobolem tota figura patrum. Sectio particulae corpus minuit, sed in ipsam Simplicitalem animae sectio nulla cadit; Ut calor ex aestu, lumen ex lumine prodit, Sic ortum ex uno spiritus alter habeti 815. Pura fides prohibet animas de traduce credi, Quas Deus infundit et facit usque novas. Ex nihilo fiunt et nunc in corpore clausae, Nunc sine corporibus jussa creantis agunt, Nec pereunt, quoniam ratio virtusque perennis 820. Essciunt, ut in his constet imago Dei. Magnus Aristoteles sermonum possidet artes Et de virtutum culmine nomen habet, Judicii libros componit et inveniendi Vera, facultates tres famulantur ei: 825. Physicus est moresque docet, sed logica servit Auetori semper ossiciosa suo.
Ilaec illi nomen proprium facit esse, quod olim Donat amatori sacra Sophia suo; Nam qui praecellit, tituli communis honorem 830. , . Vindicat; hoc sertur jure poeta Maro. Sed tamen erravit, dum sublunaria casu 'Credidit et salis ulteriora geri. Non est arbitrii libertas vera creatis, Quam solum pleno dicit habere Deum.
V. 807. Arg. ex IIm depromptum deest in Lm. Vv. 807820 in L margini sunt adscripti. V. 82 . Arg. dogmate ejus Lm, ejus d. I m. V. 830. vindieat Η, vendieat L. V. 834.
57쪽
860. 0uicquid Iuna premit, ex quatuor est elementi S, Et quae transcendunt, simpliciora putat. Illaque perpetua definit pace vigere, 0uae Supra Solem circaeus altus habet. Non ibi committunt aliquod contraria bellum, Nam tranquilla quies ulteriora fovet. Ut fierent animae, Substantia quinta creatur, De qua signiferi constat origo poli.
Illa beatorum sedes, haec aula Deorum, Nam magis apta Deo, quae gravitate carent. Aeternum mundum flatuit tempusque coaevum,Hisque coaeternus dicitur esse locus. Nilque perire docet, sed in Orbem cuncta rotari Et loca temporibus quaelibet apta sui S. Est individuum, quicquid natura creavit, conformisque status est rationis opus. 'Si quis Aristotelem primum non censet habendum, Non reddit meritis praemia digna suis. Cunctis principium finemve dedisse probatur Artibus; evincit, quicquid habere cupit. 0uod potuit quemquam ratio mundana docere, Huic dedit, ut fierent dogmata plena fide. 0uicquid enim docuit, docuisse putatur Apollo, A quo progenitum sabula Graeca refert. Plurima cum recte doceat, tamen errat in illo, Quod semper reliquis obvius ire parat; Nam licet in summis fuerit praeclarus habendus, Captator laudis immoderatus erit.
euod animae de quinta ementi . Quod natura sin. laria tantum novit, universalia quasi quaedam rationis fig
Quod Aristoteles dietus est filius Apollinis. duod Aristotele omnibus studuit
V. 837. desinit II, dimnit L. V. 849. Arg. Ouod deest in
Ilm, quaedam rationis Lm, rationis qu. Ηm. Vv. 857 et 859. Argg. desunt in uni.
58쪽
Quod Aristotelem vieit gloria, quam verbis impugnavit.
vanam gloriam fugat, vieta prius vo luptate et avaritia. duae e-reeant
duod alia vitia oriuntur ex aliis, sed superbia etiam ex virtute.
890. Philosophum virtus clarum , non gloria Vana Reddit, honor verus laudis amore perit. philosophus satagit, ut mens respondeat Ori, Ut proba sit verbis consona vita bonis. Non ut quis recte loquitur, mox philosophatur, Sed qui sic vivit, ut bona semper Rgat. Nam Venerem culpare potest lasciva puella, Virtuti laudes dicero scurra poteSt, Indocti possunt sapientum Verba referre, Peccat et interdum lingua perita loqui. Vincit Aristoteles alios, hunc gloria ιVans, Quam tamen impugnat et docet esse nihil. Haec est, praestantes quae deserit ultima mentes, ouam tandem victrix Philosophia sugat. Indicit bellum virtuti prima libido, Cum caro, cum Sanguis uritur igne novo. Hunc poterunt sedare labor tenuisque diaeta, Quique placet causis, res fugitiva, timor. Bella secunda movet amor irrequietus habendi, Succendens animas pronus ad omne nefas; Instigant oculi mentem, cum Singula Spectant, Ut velit esse suum, quod putat eSSO bonum. Conterit hoc vitium rerum Speculatio cauis, Et divinus amor suppliciique metuS. Ex vitiis aliis aliorum constat origo, Et de principiis sunt mala multa malis. Aestus avaritiae gignit plerumque rapinas, Saepe facit cupidum luxuriosa Venus.
V. 873. Arg. deest in Hiii. V. 875. Arg. Quod philosophia et c. L, Philosophia devicta voluptate et avaritia vanam gloriam sugat V. V. 887. Arg. Quod deest in rim, oriuntur ex aliis
59쪽
parvorum magna vilia generat. De vilio ingratitudini a
Immoderata parit Venerem gula, dat furor ausum, Livor edax odium, sit vetus ira furor. Sic vitium vitio dat causam datque sequelam, Res etenim turpis sola munere nequit. 895. Si modicum spernis, paulatim magna Sequuntur, Et venit a minimis saepe ruina graris. Gloria nobilium manans de sonte bonorum Praetendit generis nobilitate decus. Nam cum semento virtus corrupta tumescit,900. De misero coitu nata superba Venit. Haec paribus sese praesert Spernitque minores, Nescit et auctori stulta subesse suo Et sic de meritis veniens aut sanguine claro Est ingrata Deo, munera cujus habet. 905. Ingrati crimen, cui gratia nulla cohaeret, ingratum prohibet civis habere locum.
Est ingrata Deo, quas doni captat honores, Da vana gloria
Quae laudes operis vult retinere boni. Praeripit auctori quisquis titulos meritorum, 910. Provocat ultrices in Sua damna man . Gloria vana quid est, nisi sumus et umbra son que,
0ui simul, ut coepit, incipit esse nihil γ
. Hanc tamen assectant omnes, quia semper adesse Verae virtutis testificatur opus. 915. Gloria, dulco malum, magnorum pectora mulcet 'Et tamen haec eadem languidiora facit. 0uos caro non noctii, nec amor pervertit habendi,
Gloria de facili praecipitare solet.
Hanc tamen perimunt rerum speculatio, mundi, prim ni
920. Contemptus, poenaa terror, amorque Dei.
v. 892. Livor edax odium I in seorreetio), Odia livor edax L. - Arg. ouod deest in II m. Diuit ipso by Cooste
60쪽
945. 950. Si sua quis plene recolit mala, Si bona semper Cogitat alterius, unde superbus erit 'Si meritum vitae penset, si vindicis iram Pomeque respiciat, unde superbus erit' Unde Superbus erit, si Se speculatur ad unguem, Terra, cinis, vermis, sam, vapor, umbra, lutum Non habet elatus virtutum dona, sed illi Et Deus est hostis, hostis et omnis homo. Et ali vitium, quo nullum majus habetur, Non sinit elatum fratris amore frui.
Digni sunt humiles virtutum munere, digni Scire Deum, dignis vita beata datur. Qui docet haec verbis, praetendit philosophantis Nomen, philosophus haec facit atque docet. Haec et Aristoteles seriis docuisse loquendo, Fortius exemplis quilibet istu doeet At Plato s3mmystos veri distinguit in ipsis Scibilibus, quid res scire creata queat. Nam licet interdum sidei contraria dicat, Suiu lamen illius plurima grata bonis. Principio docet esse Deum, distinguit ab aevo Tempus et ideas applicat, aptat hylen.
Invenit hanc animus, dum cuncta resolvit agitque, Ut prodant causas cuncta creata Sum. Si specularis hylen, nunc est substantia quaevis, contra nunc eadem creditur esse nihil. Quam dum vestigat ratio, quasi somnia sentit, Dumque tenere cupis, mox fugitiva latet. Auris abesse sonum sic audit, dum nihil audit, Sic oculis tenebras cerne videndo nihil,
V. t 29. reeolat L, recolit H correctio). V. in . Cogitat Ib, Cogitet II storreelio). V. 923. vindicis L, juditis II. V. Mo. speculatur L, speculetur u scorrectio .