장음표시 사용
151쪽
Actae non ullo rege Duertiae Mutataeque simul togae. Cressa ne careat pulchra dies nota, Neu promptae modus nitiphorae,
Neu morem in Salium sit requies pedum, Neu multi Damalis mori Bassum Threicia vincat amystide, Neu desint opulis rosne, Neu vivax apium, neu breve lilium.
Omnes in Dumalin Deponunt oculos,
Aetne non ullo rege Puretirist. Pueri solebant rounn eι mrioisfrnitia ludere. Eligehunt rogos sivo sorte. Sive nitimi et eorporis excellentia. Ilarat. I. Epist. I. M. pueri luduniea. Rexeris, ni in , Si roete inelas. Iustin. I. 5. rus reae inter tiden es sorte eleestis. Vid. Cassub n. ad Aelium Ni,artian. in Severo I. et Torrunt. ad Sueton.
Neron. 35. Graeci vocant i3tio λία et iraσιλέυen 'rtii M. Illi habebunt inulta istiusmodi ludorum genera. Videatur egregia annotatio Coheti in Novis Lectio a. p Mo. Lamia iam in pueritialam sestivus erat et alacer, ut in Iudis
Νemlier esset rex. Suavissima illa te. N rvo aetatis memoria reduei Numidae suum orga Lamiam umorem augebat. Haec interpretatio mea non est Nova,
sed timebam no seret nimis antiqua. Sunt enim interpretes rocentiores, quihoe puerile dicant. Est sane puerile, quia ex aetate et sensu puorilis innocentias, et apud multas nationes usi. tatum. Iudaeam quoque. Vide interpr. ad Matthaol Evangel. XI. 16. Sidon.
m remporibus nati , mnolatria usi,virtihus instituti, lusibus otiari. Brou k-hv liis putabat huc lacere Manil. V. 45o. Componet teneros etiam qui nutritie nnnos. Et dominiam clominus
i yrneteae ne lege se vitiar. Pueri saepol sunt discordes, nec semper regna sor-l tiuntur. Nemo non rex esse vult. Lniamino nutom semper in his et aliis lusi-buq regnum cedebant. Neti multi sumtitia meri Basaumi Thre in einens iamWfide. Haec mel lius alio ordine timentur: Neti ae ineopulis ros , Neu Timae Ninum, neu breve lilium, Neu mulli Diamtilia meris . Mallem etiam, quod in nonnullis libris exstat: me inti si Gnma ial meri, Bossum Thre In vineat ramus. fide. Idque alitor quum vulgo si interpretor, nempor et Damalis, quae non multi meri est, nune, proptor ino titiam, Bassum vineat. Ita Damalis
laudatur. Nequo vidis eur tam strenua ivitatrix adeo ab omnibus peteretur. Callistium c ossa e raπινομένη meminratur ab Modylo apud Athon. XI. Ti.
Dnmalis erat nomen sarcinatricis Liviae. Vid. Additum. ad Grutori In seripi. p . 5M. Non multi meri, ut Suetonius Augusti Isi. Erat minimi eiM Luean. VIII. 123 Aeserni Mnrtia Alanos. Vid. Cori. ad Lucani VII. 54l omnes in Gnmnlin patres Deponent oeulos. Oud dorpius ad Hirtium do B. Asr. 26. utitur hoe loco ad dosen. dendum lectionem MSS: Oetius m .
152쪽
i ivolletur adultero, Laseivis hederis ambitiosior.
tium iungebat putres in Damalin, ut Pers. Sat. V. 58. Ille in Venerem putris est. Sie enim MSS. habent, et laudat Serv. ad IV. Georg. im. vulgo purres. Comm. nimio potu murceis seontes et libidino resolutos. qnos Virilius foetias appellat ' Respieit VIII. Λen. alo. Mirti tir. furilesque oculos fert omnia eireum. Ubi Servius 'mobi. Da uino V Putres igitur oculi, ex sententia Grammaticorum, sunt molles, resoluιi, sero ut putris ole . solum, Di apud Virgilium. Nee seio aliter interpretari. Remanet dii te ultus in lo-l eutione inuesitnta oculos clermnere, Pro infenuere, desistere.
Νnno est bibendum, nunc pede libero Pulsanda tellus, nunc Saliaribus
Oriture pulvinar Deorimi Tempus orat dapibus, sodales. Antehac nostis depromore Caecubum
Regina dementes ruinas Funus et imperio parabatCARMEN XXXVII
Oare puleinar Deorum Trimpus ortit. Seholiastae dicunt: erat, pro est. Alii interpretes o Graecorum ratione explicant, qui imperfecto utantur
pro praesenti, sigura n Grammatieis lHeterosi appellata. Ad eam locum II ratii retulerunt meliner. in Hellenol. lpax. 153. et nonnulli ad Vigerum do Idiot. pag. 2l4. Verbo etiam in Ho. ratio defendit IIousing. ad Mallium de Metris pag. 55. Mihi illa ueterosis
omnino fieta res esse videtur . tam in nominibuκ quam in verbis. Si enim loea scriptorum aecuratius intueamur, reperiemus imperi tum non poni proprae*enti, ni i quum ipsa sententiae ratio vel sorat vel postulet. Neque signitieatio temporum Graecorum Latinorumque ex nostra loquendi consue. tudino iudientida ost. Vid. Hermnn. do Emend. ratione Graecae Gramma-l tie. Vol. I. p. lso. Non melius Bur-
mann. ad Petron. 28 erne pro esset voeat elegantem Enalia n, dum ex-s plicat notam illam direndi formulam
ι oum est. Nam hie loeus es- non potest Enullagae, quia veteros Romuni nunquam fieri bant lovum esset, seu semper est. Petronius ibi dixit longum errat, quia verba sunt narrantis. Neque apud Horatium tempus errat significat tempua esset, ut vult Hurnaan. nus. Tempus errat Aigniscat: iam ilia. dum tempus orat. Quid ornare e sati s pulvinar ' Sed in his me duas res essendunt. prior, quod verba temptis rene sintim subiunguntur antecedenti. hus nurie ose blaeti me nitera, quod nune temptis rent limitum sit pro inm. iam ludiam temptis renid cuius locutionis non erodo inveniri exemplum. Vi-doo laudari Proport. II. R. l4. 3In i
153쪽
Contum inato cum grege turpium Morbo virorum, quidlibet impotons Speraro fortunaquo dulci Ebria. Sed minuit surorem
nune erat oris opus. Sed ibi Ox opti mis MSS. editur eris, quod postulat
sententiae ratio. Nune tempus eras est: nunc debebam . nunc par errae,
nune a re f. Λtquo hoe plerumque diei muμ, istum contrarium accidit, quam piod iuro quodam postulare nobis vi. demur. Liv. VIII. I. Tempus erae rundem iam eoa hiseum nihil pro imp/ria noere. Ovidius IV. Trist. 8.1. Nune erat, tit posito deberem sine laborum Vivere. Statius XI. Theb. III.
Tune tempus erat, eum sanouis A ehi-ntim Inteoer. Contra de re ipsa prae-Νenti, nune est. Plaut. Capt. III. 3. I. Nune illuu es , om me fuisse, qutim erae, nimio viseelim. Claudian. II. Rufin. 3II. Nune epultis tempuA,soriis nu=ue Ionon Drare Munera.
Omisit est. Nemo ibi cogitat rempus ero . Non igitur illa in Horatio m.
plius serenda sunt: ntine est hibendum, num temptis erae. In lectioniq vario. lato nullum invenitur adiumentum. In quibusdam MSS. legitur erit. Schra.dorus eorrigit: Nune, nune bibendum.
Vir doetus in Diario Class. Britann.
tempus et est pthtio. Ego arbitror Horatium scripsisse: Nune Salioribus Orntite putrinar moriam, Tempus erat. dapibus, Eo les. Ornate. Dudum tempus erat. Iam diu haec victoria Augusto debebatur. Sie Aristoph. Geleq. 872. H rror' ciνδρες οὐχῆεουσιν; Iora e ,ιν πάλσι. Plin. I. Ep. 3. Quin tu, tempus est enim, humiles et sordiana ea ras aliis naran a. Dion. Halim . T. I. p. 128. ed. Ate
piis, ades. Ex puleherrima emendatione IIeinsii pro nune tempus ades . SiI. Ital. XI. 395. Verum astite, o metitur , precor, iam temptia. ad te. Pro antehis in uno Leti vidi ante hane. Coninminuto eum oreue turmiam Moras virorum. In uno ΜS. vidi mirirorum, in uatero eri torum. Quae sunt glossae. Bentleius pro morbo virorum legit opprobriorum. Alii morbo
Syrorum, orbo Pirorum. Puto locum magis esse explicandum, quam corrigendum. Singulas voces eonfamisertis, strea, turpis, liubent contemptum vehementissimum. Contemptus m non lin-rum augetur, quod illi viri non tantum die tur turpes, sed etiam turpes morbo, hoe est, narrina, studio, Ditis, voluntare. Habent hunc morbum, ut non turpes esse non possint. Horatius quoque acerbe tangit Romanos, qui erunt in comitatu Cleopatraoot Antonii. Vide Dion. Cass. I. M. Talem notavit Planeum Velleius Pa.
tore. II. M. Inter hune apparatum belli, Planetis non i isto reela Ie-stendi, neque amore reipulli e titil estiria, seu moris proditor, cum fuisset humillimus assentia or restinae,
et infra aereos elieris, eum olfeneniarimarum rerum at auctor es minister, eum in omnia et in omnibus venalia, eum etieruleratus es nudi , eaputque redimitus nrundine, et eaudiam trahens , oenibus innixus, Glatieum anItas. sol in Gnnimo, truns me ad Caeaarem. Plancus moria proclifor, ut h. a. morbo turpis. Ruhnhonius comparat Ciceron pro Cluent. 65. ubi Graevium negle. xisso dieit laudaro Gronov. ad Senecae
154쪽
Vix uim sospes navis ab ignibus, Menteni ille lymphatam Mareotio Redegit in veros timores Caesar, ab Italia volantem Remis adurgens, accipiter velut Molles columbas, nut leporem citus
nil. renides. Hune hiabel morbum Νυ νον ιχει est apud Epicharmum. Manil. V. 155. bi ne sub peefore coe Ambitio. et morbum virtutis nominninefans. Idem signi stetit ei Ium. Liv.
XXVIII. 12. Mos elato etium irim ussenti, per latrocinis militiam erer.rendi. Minus recto G nov. volebat
senis iamplexus euisti puella sint. Ovid. m. Metum. 4so. FIn set ei lagentisque suo e. Curi. VIII. 5. Non ingenio solum, sed etiam tintionis rition furtitor. Theopomp. apud Athon. XII.
uine fortasso emendari potest illud Τaeiti Germ. XII. Distinctio poenarum ex delicto. Proclitores et trans- ma arb9ribus suspeniatini. I tiroser imbelles et corpore infames eo vitie palude, inlaeta super errare, mer. sunt. Dii resistis stipplieit ilitie respiei , enmqtitim seriora os eniti oportens,
locondum coniicio: tis morbo in mes. Proditores et transfugae possunt osse viri sortes, qui committunt crimen variis de mussis, non iunaviae tribuendis. Sed qui natura et vitio sunt ignavi
et imbelles. emendarique nilco, ut np-Paruit, non Possunt. hos gravior poena manet Proditorum igitur scelera per poenae genus ostenduntur, flagitia ignavorum et imMllium quasi una cum nocentibus e no et palude absconduntur. Un, tum dicitur eorum , qui, invenerato metu, proelia semper detractam. Morat. III. Cnrm. I. 26. Auror pensus Viliret nerior Miles redibit,
hie lostendum sit Moriatiso. Oudend. in Annot. MS. hoc reiicit, quia Meriae est aliud. Corruptum Seholion Com
264. De hoe vino leuo milium ad Gratii Cyneg. at 3. V ri timores hie
opponuntur runis, quos Panteos ni ellant. Alioquin contrarius reri est sietus, simulatus. Liv. II. M. Mepitis simia. luto , quum vero pravore refugerunt. Vulor. Fluce. VI. 459. veros metuenAsper re fimores. Meinekius impotentem reginae fiduciam intelligit, euircete opponantur veri timor . siquidem vana erat nimia illa animi fiducia. Aut Ieporem et tis Venator. Augiis-tus Cleopatram remis ad urguet. ut necipiter adurguet columba . venator letiorem. Withos emendavit renatur. Burgess. Aeschyl. Ε amen. vs. 229. ennis reniatur. Citus mihi propterea
quoquo suspectum est, quia mox sequitur esto. Et Horatius vocabula eadem tam brevi intervallo itorum di. ligenter ovitat. Idquo facilius saetuerat in brevibuq Orminibus, quam Virgilio. v. e. in longioribus Men son. tentia os et lectici elegantior: ans leporem premis. Propior similitudinem praecedentium syllabarum porem, PNeidere ivituit syllaba prima in immi/, euius ultima syllaba se mutata o i incitus. ut metro consuleretur. Non du
155쪽
VOnator in onmpis nivulis Haemoniae, durui ut cateni Alyniale motistrum: illine generi fixi,
Iurire quaserens, nec muliebriter Expavit uiis , nec latentes
bito. quin, si vel in uno MN. inveniretur premis, hoe omnes vulgatis es.soni praelaturi. Virgil. I. Aen. 324. Atis ammontis iapri eursiam einmori prementem. III. Georg. 4l3. Inuentem clamore premes Dd relin ereetim
Ovid. IV. IIeroid. 41. In nemus ire libet . pressisque in retiti remis, Hor
vestigant, errans. Cum Prosoquuntur
Ab eo monto Haemo, in e stilo lThraeiae et Thessaliae utraque ronio
imbuit nomon, et saepe inter so mero leoniusne. Nomen memoriirio se late Oxtendit. Saepe v. d. hic malo Criti. cen mercuerunt. ut in Statio II.
Fit V. G. M. Vide Molam II. 2.VO . ad Catuli. p. lim. Rouhior in Epist. M s. p. 164. et me ad Mean. I. GI9. Haemoniti ni iis quid disiseultatis haberet, docere eonatus est
Moineuitis in Setinoidowini Philol. tibi
coniecit Pnponine: posion quoque con i ii Enanthi . Me infenses onsae ei a repti vi oras. Meus difficilis, qui mo maximo inanium vexavit. Crasse. dicunt . prounti nure Viri docii ite eo saeaw oue. riint, ut nil Luca i. VIII. III. Fr
tin. IV. I. Romin 1. 18. Sneton. Cnesar. 39. Hoe ita sit in aliiΜ ii tamina locis, quamquam de multis haud immerito dubitari possit: hoc loco ensi unifieatio admitti non recto potest. Paullo enim anto Cleopatrae eis DNn noris fuit sospes de magna Classe Nune isdem non bene diceretur ceti et se Aogypti intoriora potere. Neque oras repn uit, pro niliit, Latinum est. Inueniose Bentleius penetraeis. idque exempli,s aptissimis commendat. quibus alia addere possim. v. c. Flori III. 22. de Sertorio: Eritii et pro otia δε ita iiiiiiis inbuine, vir summNEt quidaem. Mu en timi ostie virtutis, vinis iis suis nitiria terrasque permis uir. et ioni Afrisne, irim Bnteriribus instilia for tinnm expolus, missumtie in
Oceanum. Fortuntistis insulas penetrN-
vir. lntid in Hispaniam n urit. Con. tra Benileium disputat vir docilis in Observ. Mi ollan. Novis Vol. II. Ima. 422. xplicans: Cleopu rn omnem Amistum Mili arer e nmiserest. Seu potuisset Henrn el se muto eiciori eripere. et sui reetiponro. Atqui contrarium ex historia apparet. Nihil ex Aerepto ami-erat, minim Λπypti interiora. Pugna apud Aeritim pugnata est initio modisis Soptonatiricantii 31 a. Clar. Augustus anno demum 5equenti, mense Ianuario. in Aegyptum Aloxandriam venit. Igitur Cleo. patra satis temporis habuit reparanduo lassi ot Aegypto muniendae. Taceo
sontentiam Titii ad Cyneget. Gratiivs. 244. cui videbatur Horatiuq p tui o scribere repediseit. Longe melius
156쪽
Ausu et incentein visere regium Vultu sereno, sortis et asperari
L. Bos: ire poriarii ortis. Withois r Aerarii. Λlii: euare paravit. Meino. kius: sollieittire pararit. Elegans h. I. est Seholion Comment. Cruq. MLD- tentes oras, fines regni: id ost, non collegit donuo exorcitum ex intimis regni partibus, sibi faventibus. Perditis enim Cleopatra rebus, dum Omnis in eius auxilium Aegyptus conspiraret, ne reparato bollo ad interiora descendens. aut genti suae exsisteret gravis, aut occasionem mortis gloriosne essu ueret, contemsit amorem et studium suae gentis. Non immerito fortas dicas, haec sumin osse ex historico, v. c. ex Livio, quein ad us. M nar. r so ait, Cleopatram, cum ab Au-
Aio eapta indulgentius do industrintractaretur. dicere solitam: non trivm-r hor. Bumann. ad Properi. III.
D. M. dicit: vorba in Livio frustra hodie quaeras. ' Livius, credo, ea Aeripsit in libro CXXXIII, cuius superest Epit me. Ereto Commentator sive ipse librum vidit integrum . sive ex antiquioribus scholiis tradidit. In Epi- tome Liviana legitur: Caesar, Alexandria in potestatem redacta, Cleopatrn,
no in arbitrium victoris veniret. πο- luntaria morte defuncta, in urbem reversus, tres triumphos egit. ' In his tertius erat de Cleopatra. Sed ipsa, ne triumpharetur, eaVerat. Cleopiam, puto
Graeeo dixit: ου Θριαμβευσομni. Ethoe Livius narrasso videtur. Porphyriust Nam T. Livius refert illam, eum de industria ab Augusto in capti. vitate indulgentius tractaretur, identidem di re solitam suisse. ου Miaμβευσοιμι, id est, non triumphabor.
Regina, eredo, cum Romanis praesertim , Graeco sermone utebatur. Comment. etiam laudavit Virgil. VIII. Aen. Tia. ubi Servius: MLegitur Cleopatram praesagio mortis suturae oblitam osse recessus Aegypti petero, in quibus sa-cile poterat bellii reparare. De quu rose moriens dieitur increpasso. Ex hiMSeholiis et ipsa carminis sententia sa-eile intellectu est, quid Horatius voluerit, nemper Cleopntra non belltiminastiuravit auxilio Amypti interioris Ut Pompeius apud Lucan. IX. I sis.
Nessiatiens quaerens Mamua reparare rui s. Ense iacte nostro. In Aegypto. ut notum, occisus. Quid seripserit Horatius, divinatu non facile est. M usa et iacentem visere reseram Viatti sermo, fortis et iasperias. Perversndistinctio oecupavit plurimas editiones,
Vultu sereno fortis, et titisti tractare. Fortis, cum ntisti et ut isti foeno coniunctum, languet. Num et ruitti se . reno multum signiscat . ut Ambros. T. II. pag. 17 . Dum retis morum supplieio fareret, indestinor utillia fremias mortem non recusavit. Et fortia erae. Ore serpentes Graecum et Lyrieum est: δεινὼo nempe utuntur Graeci suppoin retins non laudandis. Sie Liv. VII. 40. Nondum erunt tam fortes numn inem eicilem. Tibull. III. 2. 5 Non eoo D eis in hoe. Stat. III. Silv. 2. Ira. Fortis es Eoas ineti o Gmnare satis . Atque Horatii locum iam Oadem rutione distinguebat Bentleius, cui tamen illud in mentem venit, haee iam praetervecto, ad III Carm. 4. 69. Pro inrentem idem Bon.
ticius egregie eorrexit forentem, quod maximo convenit cum ingenio aulicorum . et corismatur historia omnium temporum. Reges tunc soli sunt. Exomplis a Bonil. laudatis adde Sueton. Vitoll. 16. RUerri se in palatium pos-atis est: tat eum deserta omnia re.
perisset, di tibentibus etiam . qtii simul erant M. Herodian. II. 12. Iulianus
ἐφονε Dan. Altum circa eos silentium.
157쪽
Corpore combiberet venenum Deliberata morte ferocior:
Naevis Liburnis scilicet invidens Privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho.
ullius in praesutione historiae suae naris rei do Carolo V. i,ostquam imperium abdicaverat, quid Franci de morte Ludoviei XIV. deque aula Nai, leontis iterum deiecti. is optime regium Cleopatrae ene tem intelliget. Emendationem Bent leti paucis commondavit Cori. ad Lucan. II. 693. vid. et Markl d. ad Statii I. Silv. a. m.
Corpore eombiberet renenum. Cor. pore nora sine eontemta. Potuisset pe-etore. Et sie legitur in MS. Montol. sed neque de parte corporis, cui serpentes admoverit, nune constat, mulio minn'. quum Horatius hoe earmen scribobat. Seliruderus annotavit: UNon invenustius Iogeretur tiui s. Victorius V et . IV. 22. putat erraro novos pictores. ulieri serpentem admoventes, cum non liectori sed brachio admovit.
Fuero tamen alii, qui pectori admovisse dieant. Eutychius in Λnnal. Zo- nola Cent. Prov. V. M. et Anthol. Burmann. T. I. p. 225. Et sie conspicitur in gemma apud Gortaeum I ae. tyl. P. II. ii. 196. Vido Drahen b. ad Sil. II. 417.V P nanus in Anthol. Burinania. I. pag. 225. etiam pectus nominat. Pieta fuit quon m Phtirii roserin Canini, Ar uici foramιta munis, num virere serpens Creditur, et moranoti ens dure ftita papilla. O qtium nivit ostias quam paene sistura uolo. rem Sentit . et ex ipso moritur plasti veneno 3 Tollo ex versibus pulehor. rimis ingratam repetitionem: aerpens virit, opus ricis, et lege: O quam spirat opust Sil. Ital. ΙΙ. 429. A senior Sietilis eastillae Nomii r in areis: spirian em retaris eo amine anhela morere. Thooerit. Idyll. A. 42.
veri eredenses. Vid. Heinsii Adver-Aar. pag. 722. Dum n. ad Vuler. Flaeei II. 465. Oudend. ad Appul. Metam. 1,ag. IM. Corrigendus etiam hie est Stat . III. Silv. 2. 19. Anytii- feramque domum, bliando qua meriti veneno Actias Musonitis fumi Geo-putra eatentia. Lege morsu veneno, id est morsa colithris blandi veneni, quod somno hominem exstinguit. Ita iam Heliasius emendaverat. Deliberti a morte ferocior. Interpretationi sint haee Plinii I. Epist. 22. Nam impetu quodvim et instinetu pro-
eurrere ad mortem, eommune cum mulis fur de inerare vero, et eatissas eius
expendere. instentia est animi. Dictum Horatii multis videtur placuisse, qui imitando expresserunt. Lue . IV. 534. alabat de in itinenltis Damnata inmitiee fror. Statius XII. Theti. Isaram letale furens, nsque nuncla morte futura. Tacit. II. Hist. 46. O aeris. tur Otho nuntium, nequnquiam tre. rescitis et consilii reritis. Seneca Agum. 2lo. Non melior Aitia, morte Merefra rens. Ambrosius T. II. Ρsg. 540. Contemtti morte feraetor. Cons. COrt. ad Lucan. IV. I. In Porphyr. pro monita leg. videtur eouilata. Mediis Liburnis. Hos volebat Papias, dicens promptos nil moriendtim. Itaquo non reete Crumerus ad Iuvenal. Sat. VI.744. corrigit promptos nil eurrendum.
158쪽
Persicos odi, Puer, i Paratus, Displicent nexae philyra coronne: Mitte sectari, rosa quo locorum
Simplici myrto nihil allabores
Sedulus curo: neque te ministrum Dedecet myrtus, neque me sub nrta
armen argumenti tam Iovis . lantae brevitatis, praeterea scriptum puero ministro. Viatarius quoque reprehendit. Non satis quidem Latine sciebat, ut
de praestantia veterum lioetarum Sem
per et ubique vero iudieare posset, et quis potest haud raro tamen et ille et similes et Franei. qua sunt ingenii olegantia, aliquid sentiunt, quod vel eruditissimos homines fugit. Si scire.
Diando et quare Uorsit ius sin. . uula carmina conη-uisset, multu iu- eundius legeremus. Hoc quidem, si Horatius scripsit, edi certe noluit. 3Iitte aretari, rosti quo Deorum Sera more tir. Mitte sectari rosam, quo locorum moretur. P. Branuma in SI - cim. Observat. cap. R. legit Miltiri vel seriatori. Minus eleganter, quum vulgatum. Symmach. IV. Epist.28. Omitte Mestiri per ratifurtim inciliora. In IIS. D'Orvili. est: quo moretur area locorum. Suetum ordinem servat Victo. in . pun. 2604. Rosa seria accipiatur
illa primis, non do hibernis. Sie et
Comment: Vettit puerum afudisse ro- a quNerere, qutie non nisi peruris rere solent inveniri. Sema, turda. Ut: Aestotem inermitans aeriam. VerSus,
quem laudat. est Vir illi IV. Georg.
i M. Primus rere rosum utque svetumno earpere risD- - Aestatem -- erepitans seram Zephyrosque moriantes.
Cicero V. in Verr. lo. Cum nutem No esse me pertit, euitia milium isto non a Faronio, neque tib tillatio narro notabae, seu eum rosam videriat, tunc incipere ver arbitrabatur. Luxus poni solet in prima novitate. Lauduntur et rosuo hiberniae, flores tilioni temporis,
ut dieit I. Capitolin. in Vero 4. Vid. interpr. ad Flor. II. 8. Sed noquomyr tis neque risia hiberno temi ore gratiam habent. Incidunt in rosas rer-ntis, non in hibernas et urto coactus.
Simplici myrto nihil tilinbores se- utilus cura. Benti. nihil nIta res Se- titilus, eurn. In MS. Mentel legitur curae. Unde corrigo: Simpliei myrto nihil alliabores. Seuuitim curae neque e minis rum Dedecet myr tis, neuties i. Non opus est tibi nee mihi mulio florum ornatu. Te myrtus et seduli.
159쪽
Motum sex Metullo consule civicum nollique caussas et vitia et modos Ludumque Fortunae graveSque Principum amicitias et urina Nondum expiatis uncta cruoribus, Periculosae plenum Opus aleae, Tractas, et incedis per ignes Suppositos cineri doloso. Paulum Aerorae Musa tragoediae
Non dubito. quin Latinum sit armnatin ima tin ere. Nam Sil. Ital. IX. la. seripsit: hostilique tinguere primus Teu cruore. Quem loeum tractavit N. Heins. in Advers. pag. 263. Sic Stat. XII. Theh. Iol. adhue sordentia taho leuiti. Longe tamen usitatius est: tela veneno unouere svid. interpr. ad Lucan. III. 266.) sod sanuvino si non re, euius locutionis plurima exempla praebuit Bonileius ad confirmandam emendationem tinesti ervor us. Ego potius legerim: Non m e latis uilia ervo.rtutis. IIoe magis est coloris poetici, si accuratius deelarat bellum civile cito iteratum: Luean. VII. 853. Meserique
secundo Priaratnbis nondum sie a hoe aranguine enmpos. Manil. I. 908. Viae inni siem mitea Noninnus orerin Osani virum inere que prius stiper ada . . .
artus. Λmmian. Marcellin. XXIII. pag. 265. mitia in olocliis nonatim nostrna propinquiratis eortiit cruor. Orellius Latino diei negaturnin υ H l oribus. At dirit Iuvenalis Sat VIII. 24 l. quontum Thrastiliae eampis Oetaritianhalti it udo medium nasiduis Oladio. Suppositos cineri Ioso. Florus ini hoc loco variando sibi plucuit. Vid. III. l 4. M tittis amissis, dum per tim olial eis stimen equi titur. III. 5. -- stinetis portim Meliter inrenditi, in ioret stimanti reeidisetine. IV. 2. Acri
multo a que vehemensitia Thoastilia in. e dii eineres reen vere. IIoratiuna eum Graecis comparavit Rulinhon. Epist. Crii. II. pag. 176. Pnullum serea e Mnati ἐν oecline Desil fhentris Intorpretes mulini a operam dederunt, ut senteni iam huiu earmini, explicarent. In eo tamen
160쪽
Matius convenitini. ut dicunt, Horatium
suadere Pollioni, ne duas res simul nunt, hoe est, ne seribat historiam hel lorum ei, ilium et tragoedius. Sed hoe lnon de ret Horatium, et es t adnaim initio rustiea. Ipse Pollio so meliuA lexcusaret. sateus. se non esse parem l
trique muneri eodem tempore olviundo. luorat tu, de ingenio et sucullule Pollionis honeste dubitare non poterat. Itu IPlinius V. Epist. 8 nil Cuptionem: Dices: potis simul et rescribere victis- lnes et eomponere historium. Utinnm
Humaniuq quoquo Aper, in Dialogo
do Caus Corrupi. Elm. a. ad Mater. num, qui reeitaverat tragoediam Cn. mem . et Thyesten iam di positum in. tra se ipse formaverat: Adeo te tria.
Decline irine non antiunt, quominus,omiaris oris Ioniam ei etiriartim studiis. Omne semptis, modo cireti Mederam, ecce, nune e reti Thyesten eonsumtis cum tot amicorum entisaue, to &niariam et nitinieipiorum elientesne in forum Poeant. quihua viae sumerariis, o iram si non noeum tibi ipse timesium imporitisses Alias dimetiliares mox ulti Deum. Nunc mihi unusquisque unimadvertat, quam apte coitu, ita sit universi carminis ratio, his quatuor versibus deletis. oecupatus eri. POllio. in scribenda l lorum civilium historia. Opus mautium ne dimetiet
robus praesertim nondum ita comi-itis, ut Omniti sine inultorum cissensione
tructari possint. Sed perieulosa illudimetilia, te, pro ii in o an tantiit, uravitate, et vori timore. v eonsilio tuo
non deterrebit. Equidem pracclara quaevis de lut re tuo uiiuuror. Fuciudieii , exaequabis. Rehu, u ic narran. dis tum nune mihi interesso vide r. Triste argumentuml Num quantum civilis sanguinis ubique susum esti Sed quid ego et ipse memoriam rerum moesiarurn revoco 3 Abhorret ab inuenio Musae meae. Neque illud omittondum , nunc orationem melius pro dere Traestis opus perietilostim et incedisper ignes eineri suppositos, o Pollio,ins; e moes is praesiuitim reis. Haec
oratio impeditur interiectis illis pniι .
dias componere. Theatra illis aliquamdiu careant V No sae theatris, ut Ovid. V. Τrist. I. v. nil feci thentris Quasi vero Pollio et iam multas composuisses, et, stans sero in uno pede . quotannis duas . tres, ut nonnulli in Francia, adiicereti Ncivimus. quantum temporis et laboris Ronuini uni traxi,oditio in s derent. Credo tu .men auctorem luκ voluisset uomatiuΑ dixerat Pollionem inridere per i raeincti doloso suppogitos. quia nondum tutum erat ile hellis serihero, quibu, multi etiam viventes interfuerant. Λt. quo illud inradis p r i es. nondum
tutum est historiam talem scribere mi. nime edere, his vorsibus expressit: De.
sit paullum Musa hystoriae ira iove
thout i,. Repetuq grande munus. historiam amolves et in lucem edes mori.
ubi eum Augusto. Maeeennte et Agripparos publicas ordinaveris, ut metus no omni bellorum fuerit sublatiis V satis laeno hi loriam lolorum ei vilium ui)lvilluxit Istiarim trisu clino. Iia lihrilieri olei nomino Musarum in igniun. tur. Et helia ei itin -unt re . tragica . . t Prillis, utebatur tumido ,erihendi