장음표시 사용
161쪽
Insigne maestis praesidium reis Et consulenti, Pollio, curiae, Cui laurus aeternos honor Dalmatico peperit triumpho.
Iam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures, iam litui strepunt, tum sulgor umorum sugacos
Terret equos equitumque vultu S.
nere, sere ut Plutarchus in vita De ni Osib. cap. 2 l. de Thoo1κ,nipo dieit.
itelliit Ilieron. Epist. 26. A. Gell. N. Att. II. 23. verba fa mei tumoris. Qua sito de tragoediis Pollionis Donsuelle ud liquidum ducotur. Nominacerio uuius vel ultorius cognovissemus. Cur autem Quintilianus, qui Pollioni Fune non parcit, nihil de tragoedii- illius ditat, cum Ovidii Medeam reprehendat et in argumento de tragoediis Romunis ipso versetur. cur Quintilia. Dus nullum omnino Pollionis tragoodiam laudet vol vituperet, non intelligo. Sed haee non sunt huius loci. Ostoruo pretium est legis,e, quac dore ista exposuit Curvius Sehilleos in Comment. Horat. Dimiae 1837. Ubi publietis Itis ordintiris. Dicere
debuerat rem publietim. Tum ordinare rem publicam tuniuin suit eorum, qui ipsi summam potestatem habebant. non micorum, quales Maoconas. Pollio otΛ rippa Augusto adorant. Suei . Caesar. 40. Coestir conversva tia or-uinnndum rei publicae stiarum. Flor IV. 3. Augustus stipientiu auri atque Aolertiti pereulaum tinuique ac pertur
sum ordinaris imperii corpus. Idomi V. I. Ordinaria in friurari st repti- lhlisti. Et seruntur orationes Sallustiinu Caesarem de oratanti In rose licarvid. Arniisen. ad Aurel. Viei. Viros Il. lustri cap. II. Interpret ordin reh. l. explieant vel conseribere, relnGrrtire, quomouo res aine ordiri fiae. Sed, ni dixi, ordinumus rem publicum, non res publieas. Seribimns res Romantis, res populi Romani, hoc est rhistoriam seribimus, non seribimus rea pulli is, nisi opponantur robus prirntiar quae vox vel additur, vel ox son- tonita loel intelligitur. Pro meropio thurno Holusius coniiciebat Germpios rethurnos. Dentleio non placebat: itemsterhusio perquam elegans uI O-sitio abblandiebatur. Insione mnestis praesi itim ν eis. Auson. Mosella us. 4 . lmumque entos itin- dique potentes. Proesidium stib inae reia GaImrifieo peperit triumpho. Nulla in MSS. esse videtur varietas. Nonnulli fortasse praeserent Delmatico.
Velius Long. de Orthographia p. tua:
l . dicit . in optimo et antiqui imo IIS. D Orvili. osse lotir. Quod prae
fert, oi iam quia apud Homerum Molvi invenitur xti eos στεporri . Comiti.
162쪽
Audire mi gnoμ inni videor ducos Non indecoro pulvero sordidos,
Et cuncta terrarum subacta, Praeter atrocem animum Catonis. Iuno et Deorum quisquis amicior
Anu rvi momos iram Dideor iliae Puriis modis haee accepta sunt. Bentleius et alii legunt: niurio innsnos iamria r rea, laudante et confirmante Amtunio ad Plinii Panegyr. 17. Ego Horatium dedi sis puto: Sti Inre annum iam rideo diae . Tum per strinxi, aures. litiai strepunt, suletur torret equos, video diices. Vidwo in tali re iam ipsum melius est, quia rem praesentem magis ostendit. lite nutem propter praecedentia sere requiritur. Sie ouet etiam in tribus exemplis, quae laudat Benileius, ut suum videre videor tueretur. Vir- uilii: bellti ho i eerno. Petronii: Cerno iam strutos Murto Philippos. Claudiani: Inm eicios Babylona mpi Addo Sil. Ital. I. Im. Ideoque Meuas u rati es antistiirae re o. Senecae
Phoen. 43. G sti, seni orem rides 8buo video. Sucior autem et putris sere semper in laudo ducum iunguntur. Sallustius D. Iug. 85. Sudorem etpti rerem et alia trilin relinqvnnt nobis, quiatis iam epulis iucundiora stiris. Plin. Panegyr. 13. Cum in ilia me-cli tilione enmpestri militiaristia turmis
imperatorium 'tileerem sucioremque miseeres. Idem IX. Ep. 2. Cum nrann resim, eum crastra, cum denique eornua, tu a, sudorem, pti rerem, solos
emittimus. Statius IX. Theh. IIo. Bel- nn em tisque imo su me et pulcere rarum. Qui locus o nostro duetus esse videtur. Ut Eumenii in Orat. pro instaur. Seholis 2. Au re et pulcere Midus. Sidon. Apollin. III. Epist. 4. Alii oratilis pulterem tuum rupiunt,
eiris Sudor. Vid. Oudendorpius ad Iul. Caesar. VII. B. Gall. s. Claudian. III.
Cons. Honor. l46. quem merui, te non su inrise, triumphum. IIoe est sine tuo an re. Nam numnann. ad Anthol. Latin. T. I. p. 2an. non recte hunc locum explietit, quasi Claudiunus dixi sset te stia infe triumphum. Non inde ro pulcere sorupiam. Xenoph. II. Cyrop. 4. Toρωτι aetii σπου-κεxoπημί, e. Claudianus IV. Cons. IIonor. 532. ptileher sudore patuestrue. Sidon. Apollin. VIII. Epist. a. Ve. nertibili mutilare pretiosum. Praeter atroeem animum Catonia. Aereae est unimosus, animi impotens. iras o ulture nescius: vid. Ernest Tadit. IV. Annal. 52. Itino es Deorum quisquis amicior. Nomon Catonis. qui se Uticao u se interfecit, anetori huius glossae Asrieam in mentem vocavit. Glossa linee est: Caesar omnis adversuricis ubique Suhegit, praetor Catonem, qui noluit superstes esse chilli, qua exercitus Pompeianorum in Africa sere omni A suit dolotus V Talem glossam ametico ornatii investivit, ut dixerit, Iunonem hos Romanos dedi, o inferias Iugurthao Λd hoc inveniendum non optiuerat multo ingenio. Iunonem cognΟΝ-
bat ex initio Virgilianae Aeneidos. Cessertit tellure, ex II. Aen. Mi.
Ereessere omnes, nolis arisque re.
lietis, Dἔ, qtimus imperium hoe strio- l. Inseritis eri Lucano praecipue, quem Scholastici admiratiantur. Luci IV. IM. Ereitet inpistis ili, ne Gr/h Inia timhrus Infe/iis for tinn no-
163쪽
ris inultu cesserat impotesno Tellure, cictorum nePotes
Retulit inferias Iu Furi M. Quis non Latino sanguine pinguior Campus sepulcris impia proelia restatur auditumque Medis
Qui gurges, aut quae istum inii lugubris nam belli 3 quod maro Daunino
Non decoloravere caedes 3 Quae caret ora cruore nostro 3
Sed no relictis, Musη Procax, iocis
Ceae retractes munera n noti ine,
et Poena fiam uiria pineisti monos. Ubi legendum Tyrine Grthnoinis. Num statim utra repetitur. De inserit, istis in ulla annotavit Cortius ad Lucan. II.l75 quihus adde Iustinum XIII. a.
Sed quanto melius Lucanus et alii inserias tulerunt Poenis, quorum urbs post tria gravissima bellu funditus suit deleta. quam rrhne, cui bonus poeta tantum honorem non tribueret Videtur hie nomen Iuutirlhne tam metri caussa e o poqitum, quam restiti inserias, Ρm usitato tutis vel misit vol clit. Quisquis timiciori lones. Var. Leet. quia Diu nilaus. Forte auctor seripserat quidutiae timietua. Et V. Ei, d. l. D. ortim qui sititu in eoelo reuit. Intiitra cras. ι impotens. MS. Vossit inristi e serit. Gogau. Praeterni. P. 27. lovebat: intilω hntiu e M t.
v ippus de Exeid. Hieros. II. p. 248. Nee eris ultri resuto no tri expers cruoris
Cene refriae ea munerti nuenitie. Ego quid sit retro Iare munera Cerae urae.
nine, non intelliuo Heliis. Ierii fune. ra, Bentiri. exl licui vulguium: Noli suscipere munus viribus tuis impar. quod mavlari Musae magis convenit. Sed Horatius, Luscipiens munus Sim nidis, illud trae tit, non retriae tit, ni ilain antea tractavisset. Et quid sunt Nitinera n nines Novimus munera Homeri, munera Simonidis. Homori erat, eanere heroicum carmen: Simo. nidis . naenias. Iam aliquis recte suseipit munera Homeri, non munera eorminis Homeriri. Nisi et i κ,tius dieondum esset munus. Ita apud Silium XIV. a ad Musas: Muneris his restriliabor ea . Quoniam igitur huie loco
non conveniant huec munera ret .efolia , legumus parva mutationo: C rriractes euinerti nnenia. Vulnera
Chubes. in MSS. invenit. Sed non invenerit. Nam Bouileius dubi iuro videtur. Nuo vo es propter litorarum similitudinem centies a librariis suerunti mutatae: vid. Martilan l. ad Statii V. v. 3. 45. Cons mi esui. Trist. II. 19.
164쪽
procedere. Vi l. II ins. ad Ovid. III. Trist ll. M. Gracv. ad Ciceron. III. ad Attio. II. et Ruhnken. ad Terent. pag. 2ss. Leriore piret . Emendandus in hae voeo est Statili; I. Silv. 4.M. Sperne ii tenuiore turri. Tentii e. quod ad metrurn attinet, vix explicari I t i. Santonio quoque ad Teroni. Maurum p. 4: . durius videbatur. Leuamu- l
Ieriore lyra. Nemesian. Cynox. 63. Moae reat a meliore lyra memoriare
eritin hos Accinoor. Ubi vetus liber haliet mutore. Quod Barth. recie Praesert. Sidon. Ai,oll. XIV. Carna. 27 Et Chiron eo inis minore piis res. Vidi tamen ad i. l. Statii Gr ovium. Et Statili, iterum XII. Theh. 2 inattin-
Nullus urgento color est uvaris
Abdito terris, inimico lamnite Crispo Sallusti, nisi temperato
Splendeat HSu. Vivot extento Proculeius BuVO,
Notus in fratres animi paterni: s CARMEN II
Abdito terris. Hare melius intelligimus. si sciamus Sallustium habuisse metallum. Plin. Nat. Hist. XXXIV. 2. Aes proximiam homin/nte Die M
Iusti intim, in Centronum Alpino emetti, non tonse et ipsum aevi. Mecessitque ei Li innum in Gultiti. Utrumqtia timetiariorum nominis nypetratum, ilitiutib tim o Diei Auytisti. Vid. Lipsium ad T iti I. Λnnal. s. Nisi tempertim splendetis rasti. No. ratius Graecos imitatur. Sophoclis ex.
sitit Fragm. LXXII. Λωπυ γὰρ ἐν
xmitia νιν ἐυισπ ii ευπρεπει χαλ c. Ut supra dixit nullus eoior es'. sic vetus poeta apud Plutarch. de vitioso Pudore Vol. III. paet. 148. visae ,σr ιν ἄντροις λειώ aργυρoe. Imitati deinde alii sunt Horatium. Sinlius Silv. II. a Io. Idem nuri Deilis conrem . or es opsimus idem Condere dirisios, opibusque immittere Itieem. Ubi Hem tere. volebat promere inritiris. Qui, lego melius arbitror, quam Gronorinnum eomere. Appulei. Florid. p. 35 l. Gladitia usti aptenti eis, ritu riah;yinne. Boeth. Consol. II. 5. Q. M H
Proeti itis. Vid. Ruhithon. ud RutilLupum Pax. tu. Hami dissimilis animi Oxemplum ruet apud Plutaret, . in
165쪽
Illum aget penna metuente solvi
Spiritum, quam si Libyam remotis
Gadibus iungas et uterque Poenu' Serviat uni.
Crescit indulgens sibi dirus hydrops,
Aemilio Paulo M. Aemilius δεμφυτε-
teri. Laudat haec Hildebortus in Philosophia Philosophia Moruli pag. 987.
tibi oditum est yrtidibus urastis. Uterque Poenus se, nitit tinL Quinum suo int ultori Poeni praeier Rurthaginienses, ignoro. Dicunt populi istini oristine Poena. Sed nusquam legi, thos nominari Poenos. Praeterea Poeni Karthaginienses non amplius exstabunt. Do tali populo diei non potest: at tibi serrint. Dieendum erat: Usi tibi servibret populus, qualis olim fuit Poenus.'Horatius in hoc carmine utitur Oxemplis praesentibus, Proeuluit, et Phraatis, adeo ut credibilo sit eum h. l. idem fecisse. In M8S. nulla est varietius, nisi quod in uno inveni Penus. Poenus etiam est apud Augustin. de Civ. Dei V. 13. ubi hos versus laudavit. Dudum
mihi in montem veneriit: et titerque Phoebus: vel, Nierque pontus. Post
vidi titerque ponitis tum a Schraderosuisse oecupatum. Exo hoc ita expli-eubam: MEris potentior, quam si tibi semiat, quidquid est Romanae ditionis. Nam immonsum Romanorum imi rium a poetis indicatur per utrumqtie m re, hoc est: regiones mundi, quae sunt in oriente et Oeeidente: vid. exempla apud Schraderum, et ex iis dolo illud Ovidii I. Art. Ana. III. Nempe ab iit que muri .urenes renere. Hoc enim ullo spectat, quod etiam indieavii Burmunia. ad Virgil. III. Georg. m. Ego praeterenunnotaverum Senec. Here. Oet. 1698. metis Muris eanis Utrumque Phoebili tis, et s2I. cipit hie Deia implere famem. Nee tamen omnia plussa oemmiferi Susirit Istri. Nee si tofus servitis Hebrtis. Mamertin. Genusu Maximi. 6. Vobia Rhentis et Ister et Nilus es eum oemino I tu rio Euphrate et titerque , quia solem neeipit et re ruit, Oeerantis. Neque alterum illuitutemne Phoebus auctori tuto aliorum scriptorum careret. Phoebus uterque illi servit, in euius ditiono sol oritur ot oecidit. Claudian. B. Gildon. 48. Aia oolom elatriae utrumque eucurri. . Sil. Ital. I. I 45 imperium Hispaniae . vocat opes solis ouidui. Sie automplane Ovid. I. Metam. 338. Litora re raptet sub iitroque iurentia Phoebo. Idem IX. IIeroid. lsi. mplesti meritis solis utramque domum. vid. Bur mann . et interpretes ad Rutilii Itor II. 28. Cl. Moserus putat, si recto dieatur Litora mihi aer itine aith utroque Phoebo Me fiti, noli inde sequi. diei posse, mihi servis titerque Phoebus. Quoininus diei possit. quid impedii Figura hae via procedit: Oriens et Oeeidens mihi serviunt, domus, latus solis orientis ot occidentis, Eoi et Hes-l l erit, otios utriusque solis, sol, Phoebus uterquo mihi servit. Unum tamen exemplum probati scriptoris pluo valet, quam tulis urgumentatio. Exemplum non inveni. Meinckius contieti titerque binia. Creseis indutuens sibi dirus hsdropa.
166쪽
Nue sitim pullit, nisi cutissa mortii
Fugerit venis et aquosus albi Corpore languor.
Dissidens plebi numero beatorum Eximit Virtus, populumque salsis Dedocet uti Vocibus, regnum et diadema tutum Deserens uui propriamque laurum,
me altim pellit. Hydrops sit,i indulget. 11Orhu' semi,er studet erosecro et suas viros nuetere. Nunquam conatur se ipse pellere. Iloe saetiant natura, illa sui conservatrix, ut medicamenta. Interpretantur hu ops pro hydropi . Hoe sori non potest. Nam neque non ius hie recie diceretur dirus, nequeereseere. Tamen et sie accepit Iuldub. Carmin. pag. lam. Plus nequirenti Altis in ridet eupienti, Hydrops --hatialis ut mosa inclee nutiis. Illim tintio, si is hille Uneseit hnbendo. Vir doetus in observ. Miscellan. Vol. VIII. pag. IBI. Horatium explicat per notam fguram, qua verbum ponitur unum in duobus membris Oratio. nis, quod proprie ad unum aceommodari possit: tum, per metonymium, morbo tribui, quod homini eonveniat At quam faciliora et magis Latina hace Aunt, si seribas: Nee sitim pellus. Forto ita vidit Comment. Criiq. sicut sitis mann follitur, nisi negritudine fu- D. Pellas, ut supra: Lotius re-ones. I. Carm. l. Nunquram demovens. Comparationem avaritiae et hydropis multi exemplis illustraverunt. L cum
elogantem Polybii XIII. l. iam india eaverat Nodellus in Notis Crit. cap. 4. Stolineus in Sem. X. T. 46. retulit simile dietum Diogenis. Millia apud eundem Serm XCV. T. at In hanerem disputat Totoq. Qui liber indi ori lia seu ipse seri, seu ulterum sacero
i ea Doc, si nempe togas ὁ πένων. Nam ad rem dictum est, ut Phaedrus IFub. 25. νtipso inevit eorpore. Nom-lium cogitabat Prudentiuq Cuthem. VIII. et reqtiosus tilbis utimor in renia minatur Phrtinten. Usitata optimis seriptoribus terminatio, non Phraatem: vid. i'. ad Lucan. II. 637. Di istaens plebi numero b forti m.
Plihi tuetur Burinan n. ad Velloi. Patere. II. M. Alii: plebis. Pro b forum nonnulli o MSS. hetitum. Quid, hi legamus herator Ovid. III. Ain. 2. Auriati num ros, eul e Tibulle, pias. Cieero pro Arellia l2. Hiane iaci tutim
Populumque Isia Doloret usi me hvs. Hildob. Mor. Philos. Pug. 975. Qui autem errora imneritiae nitittilia uiuis pende . in munis viriκ Non es hnbeniatis. Ibi male in margine eonii. citur eae ore. Nain ut totus iste IIil dehorii libellus sero eonflatus est exilietis philosophorum, Poeturum, historieorum, ita hoc desumtuin est ex Cieerone I. Osse. tu. Etenim qui M
Quisquis inuentes oeula irre orto Spe-elial neo s. Ioseph. Maliger Epist. luci. nihil certius esse Putat, quum Ilo-
167쪽
ratium Graecis expressisse, quando invidorum et eupidorum oculi dicuntur διΛστρις εὐαι et rextis 3oi satia. Ego. cum aliis, hoe puto simplicius: Homo non cupidus praeterit thesauros, eos spectat. sed oculos non retorquet, ut sacere solent, qui aliquid mirantur et taciti optant Boeotus quidam, de quo Phavorinus apud Si obseum Serm. CXV. ἐν χων Θiintivo , ἐπυρnc ro meελος, ὀπει tiriaim, aetii arasti H ν, ωc Oυx τιοι δεν υντα πρoc aυroν. Epiet t. in Enetur. cap. 12. 'Εὼν ti xii 3 sara micx-hsp, τρεχι επὶ τὼ πλ noν, ει λὶcἰπιινα πίνrci, Muci ν ἐπιστρεψί ra c. Persius Sat. V. Ill. Inque luto fauni possis transcendere nummiam. In nis es neeo , non addito auri timen ire, euius mentio longius hine est remota, mihi non placent. Alia ratio est I. Sat. l. 44 qui I huhel ptilehri eona ruetus iaceretis. Nam brevi ante logitur: immissum namenti matutis et titiri. Viruit. I. Georg. 158. Inu, vas umni eritia frustria smetrahis uestriam. Pra odit 1 mentia labor auditus, et oratio in eodem urgumento continuatur. Quod in Horatio Meus ost. Itaque
aeerri nummorum construuntur, tilium appenduntur, non numer stir pretiniae. Sueton. Culig. 42. Super immensos aureorum aere a toto corpore resuriatus est. Cinna in Pr
pemptim Pollionis apud Charisium pag.
99. Nee fiam donorum insen es miro, here neerrea, Innumertibi thtiis conoestia undiqtie Moelis. Ehi vir doetus leniteonoestos in annoti. MSS. Neque reet in una sede ii untur diauemn et intirua , et re tim et dindemn idem sunt. Em mugis nanciscerem clogunt iam Horatianam. si legeretur: resinum Pro-yritim tirotia tu iam uterens uni, diridemn et auri Quiquia in rates oeuia irretorto Spee tit aere f. Hoc est Paradoxum concinnum. Regnum lia. bot, qui regnum et aurum contemnit.
Do diadomato vido dictum Anti ni apud Stobaeum. Nic, quum ii,sum anus quaedam felicem praedicabat: Εἰ uch c.
Loquam memento rebus in nrduis
Servare mentem . non secus no bonis CARMEN XIX.
Servore mentem, n- Rectis ac M.tii'. Dellius tacito moeroro vexabatur, moestus vivebat. Eum Horatius hortatur, ut tristitiam abiiciat, dicens: Quum omnia tibi ex voto suebant, habebas mentem ab insolenti luetitialemperatam. Nunc in rebus adversis. non minus ostende nequam monim, nee plus dolori indulae, istam decet et oi erae pretium est. Quam enim
utilitatem habot illa dolendi cupiditas
Mortem non ita redim . Aderit illa aliquando. sivo moestus seinper, sive laetus vixeris: Vivo igitur laetus et fruere boniis tuis. Ua mihi huiuκ minis esse videtur sententia. Distinctionem verborum hane facior Amtitim
168쪽
Ab insolenti tui nil iam Luet ii iii, moriture Delli,
Seu maestus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies sios reclinatum bearis Interiore nota Falerni.
Qua pinus ingens albaque populus
Umbram hospitalem consociare amant
lluc vina et unguenta et nimium breves Floros ninoenae ferre iube rosae, Dum res et notas ct sororum Fila trium patiuntur utra
tem non secus, ne bonis m. In vul-
cutis minor est praecepti humanitas,noe tam bono cum reliquis convenit. Nnni res Dellii erunt arduae. Dellium igitur non tam monet ut mentem v quam semet a laetitia insolenti tona. I erutam, quam a nimio dolore. Boeopi eiura Benileio e NSS. Lambini ne pro in bonis. Ae liabet otiam Hildeh. Mor. Philos. p. DIs. Rubrahoniuq ad
Vellei. Puti N. II. 84. vpitellat Hom-tium Dellii nebulonis adulatorem. Νειbulo orat Dollius, tum varius in mutandis rei putilioue partibus: ut nihil supra. Adultitiones vidi quidem maioreA. Moritiare Diali. Lieet Π ratius ottilibi sic i, uerit mori furo si in idoneo M S.Ioueretur: Ab insolanti sempera timLnotities' moriere, Delii. -υ morastis omni tempore vixeris sq. hoc Pgo non spernerem. Ita Ovidius: Vieo pius, moriere nitis. Et moriturus Plerumque dicitur is, qui mortem quaerit, mori deeravit. Virgilius: quem metui,
monitura. Vid. Burinan n. ad Vuler.
Flaeo. VII. 266. et Veli. Patere. II. I. Athnque putilua. Alii tilinque. Aptius hie est epitheton tinti, ad indicandamari oris pulchritudinem. Altitudo ipsa intelligitur ex eo quod umbram sociat cum inoen i p nu. De colore populi nonnulin dixit Burmann. ad Ovid. IX. Horoid. 64. In Philoxeno, qui muliti
vocabula ex Horatio interpretatus est. otiam legitur: Populus olba. Λευxu. ἐινῖρον Anmis. et obliquo Inhortis. MSS. ramis quid ei, ramis quoque. Et hoc in Vinar. invenit Cori. ad Lucan. V. l. Ut ullos MSS. erri res tu enm. Bonileius legit Nn mosque, et obliquo Mihi inagis placet ramia, et Ohliquo. Qua sive quo pros tum est e glossa. Post ol h. I. grammatiei addebant is, ex superiore qua vinuη inores. repetentes. Eruditus Britannus, reprinhendens vulgata. tamquam non Latina, legebat: et ob istitim labortis Lymphn yram erepitnnse riro. Meinekiu edidit: Quo pinus quiu obliquo eum interrogationis signo in fine strophae. Quo intelleetn. indieavit in Annal AIarburet. 1845. Voluit, erodo: eui bono. quid' Frustrane pinus et populus ramo conmeiant, et lympha trepidat
Dum res et ne m et sororum Fiditrium pri iuntur os . Purene liabent
169쪽
Cudes coemptis , altiluis et domo
villaque, flavus quum Tiberis invii,
Cedes, et exstruetis in ultum Divitiis potietur haeres. Divesne prisco natus ub Inacho, Nil interest, uti pauper et infitian De gente sub divo moreris, Victima nil miserantis Orci.6trti siti, habent ennui . Cui nent sutra. is infelix est, eni candida, felix. Ovid. IV. Trist. i. 64. His quoque
mina de niso re lare sne n mihi. Stat III. Theb. 24n. nlarneque sororum Itirarere colus. Igitur Horatius dixis. lint Indulgo hilaritati. dum oecasio, litorens aetas, et miserino, in quibus lvivis, tibi permittunt. Nonnulli hoe
ita evitari posse arbitrantur, ut nim inccipiatur tamquam perpetuum ei commune rerum infernarum epithoton , et
Me vir doetus in Observat. Miseollam l. VIII. p. l95. Audirem, si mrene vel Sorores appellarentur ni nerquamquam vel sic esset umbiguum.
Nam et tum pro inserie tia plerumque Mumuntur. ut Stat. VI. Theb M6. Si e
Dis imperia et niserae voluere sors. res. Praeterea instim et Ptireno homini vitam et facultatem vitae hilarii oriransiuendae relinquentes, ut relinque-tiant Dellio, non possunt diei nir neque tristes. Quale epitheton nunquam in tali formula additum logi. Virgil. IV. Aen. 65l. Dum in nDeusque sinebant. XII. 147. Qtiti Planeat fors tinti preti. Fiareneque sin hans. Tibuli. I. I. Intereti, utim fata sinunt, iunoramus timores. Valer. Flace.
III. I M. Si Din ainent, si prospera M. Seneca Norc. Fur. l . Dum linta sinunt, virite De i. Schradurus suo exemplo annotaverat, si hi log -
dum videri fra tritim pestiuntur nitia. Equidem Horatii esse arbitror In l rium putiuntur ursu. Dum brevis lParearum sta sinunt. Brevitas vitae imprimis hilaritalem commendat. Tuli adhortati no plena sunt poetarum et ipsius Horatii scripta. Ulu nrta, brevia, lanoa. dicuntur. Ovid. V. Trist. lo. 45. o duram Lesehesin , qu e. tam striare ridus h benti, H n clodieri ne non breriora meae. Iuvenal. X
Sat. 25I quantum de leoibus ipse que tiar Fatorum, et nimio δε stamine. Nemes. Eclog. IV. 32. Omnis temptivi alte. Tempus rapi e tistis in nrto est. Ausonius locum Horatii Graece expressit in Epist. XIII. 44. Dum roset nefas et sororum N; μtim πορφύρεti πλεxo ai. Legit et ille iatra. Nam hoc est προ ρ ci. M crm mmm correetionem non optimam appellat. Et vellem, eam melioribus exemplis eom. mendare potuissem. Noe Meinelitus vi tium si esse credit, sed explicandum, ut v. e. Graece: ών ὁ Mi tirocis Tyamrone prisen notus tib Inaeho. Non omnes nobiles sunt divites, neque omnes pauperes ex infima gento. Mu-lim: Dio ne priseo et ratitus ab Inra. eho. Ita liaec melius opponuntur sequentibus piauper es infmn ud oente. Sic etiam videtur leuisso Comm. Cruq. Nia intreesse 1 ost mortem, uirum lives fueris et oenerosus, nn muperet humili stenere Idem eoniecit cu-ninuti. et probavit Sanadonus Stib ilino moreris. Pervorse in Philos. Morul. Hildeberii p. 988. mOrieris. Totum Ogo Ioeum sie legere otuiqtineuere mallem. ut vidi qui uno
170쪽
Versatur urna serius ocius Sors exitura et nos in ueteritum Exilium impositura cymbno.
vii seldum uistinxi et Die ne pri coef ntistis no Indeho, Nil infer est, an prauper et infiniti I e oense: si h diro mortiris Vissimis nil miserantis ores. Pulchro moraris, quia, ut Cicero dicit, turis hie nobia Deum . . uit morrendi, non ιδει nudi. Et mortiri pro virere usitatum. Ovid. X. Motum. 32. Ο-nin uehemtir robis, potitiamquε moriari, serius aut ei ius sedem properumMAesia tinum. Unde Melestues Neronis iocus de morte Claudii, mortiri eum infer homines desiisse, producta prima
syllaba. Viis. Sueton. iii Nerone G. Mune rus ad Hyginum Fabula M. t Cori. ad Plin. VI. Epist. 13.
Veratifur urna serius oeius Sors erit . . Sors versutur in urna. D
enit etiam GronoviuA nd Senecae Here. Fur. Iul. Idque iam secerant Doura Conran. p. o. et Rutgers. Leci. Venus. Ambrosius Oper. T. I. p. 595. Sortem dieitis, qtiod dei etiar. Nimi reltis tirnti Iertili Mors rotritur, perit turi δρι toris luendra supp/icio. Atti .l mian. Marcellin. XIV. p . aa. Hiare. tis reuinti etius rum ερ nrbifrn rerum, hesee disceptotria norim sortium tempern . Sehol. Statii VII. Theh. s. Plato indueit scolora hominum in tirnu vorsari: et urna dieitur, in qua mortuorum hominum os a condutitur. l Quem Joeum ita suelle emendabis: ΠΟ- sitis dieis, sorsem hominum is urno
l o nos in neternum Eail;tim impol si tira erem e. Multa MSS. exilium. E nostris quoque unum. Comment. Cymba Charontis. ut, in aetornum dirigat exilium. V Legendum, credo: C1mba Charontis, ut in aeternum di. rixat exilium. I Oeus nune suspicionem exeitat . quasi sit pars pentametri, ex poeia vliquo desumta
No Ait ancillae tibi amor pudori, Xanthia Phoceul Prius insolentem Serva Briseis niveo colore Movit Achillem. Movit Aiadoni Telamone natum Forma captivae dominum Tecmessae: Arsit Atrides medio in triumpho Virgine rapia,
rburne postquam cecidere turm e. Non est, quod te, o Xanthuι Phoceu, umoris tui pudeat. Ita uinarunt antiqui heroes, et ipse Agamemnon in medio triuini ho. Illud in medio triump/ω usticit. Nihil attinet cau sus illius
triumphi commemorare. Hoc et uli ur. Mum iit o. et inin brevi nique concinno