장음표시 사용
181쪽
Poenu, Barine, nocuisset umquani,
Dente si nigro fieres vel uno Turpior ungui, Crederem. Sed tu, simul obligasti Perfidum votis caput, eniteScis
Iotirine. Nomen Graecis et Romani9 inauditum. Faber legebat Grine Bonileius Lnrine. Nerine. Withosus D rine. Mettieli. Grine. Ego esse credo nomen Barbarum, sed ita seri-hendum i mreine. Ita npl-laliantur nobiles apud Persas multores. interntius aniles Alexandri M. Iustin. XI. 2. Tum Aleriander IInrein 'm emti-rtim dilisere pro 'fer formne νυ chritudinem coepis. Pro coniectura mea
sunt 31SS. vnn der Boum. in quibus leuitur Bri 'ino. Apud Viruilium tBtiree nutrix. Uxor Pyrrhi Birerenti apud Plutareti. Pyrrh. 9. Erant autem
Romae multae multores pulcherrimaeox Oriente, semuo et libertae. Vid. 1lorul. I. Carm. 29. Qune tibi Dimi-ntim aponso Neento rhorre ferrier. II. Inm. 4. Ne sit tinei Me tibi timor pudori. TaliA e I otuit Baresne, et nomen Iuthrae, quod in MSS. adiicitur, a domina assumtum. Dente si nIuro feres rei uno Turpior tinuisi Illud rei tino hiμ sumendum, revoeandum quoque ad denserit o. Ita iam veteres Schol instao. Prudentius Asioth. io m. rei repetit: nee me res seense rei tinurae senti stilum. Crederem. Scilicet, tale iusiurandiim tuum Diiu esse e risi. Carminis exordium seonicum, quod e,t ex ithrii. pio, ita explicandum puto: Dui rident Periuriu vitiantum. Non credo De
illa curare. Si vel minima tibi poena propter Periuria accidisset, crederem Deos periuria non negligere. Nunc pulebrior sq, ot prodosi sultero. Beno Seboliasia: Crederem Deos esse viri. die a perivrii. Si loeum interpreteriserea rem tibi, nihil scenici et abruptiost in exordio, quod veteres Setiolius. tae ita indieaverunt: seni in princi
quentia ri det hoe Ventia. Erat enim quae rideret. Alia est ratio versus Ovidiani III. Amor. 3. EAM Deos, i,
ereis, silem iti in fefellit. Et δε-
eios illi, Utine fuit ante, munes. Uoratius negat Deos iteriuria in amorocuraro, quia narino non turpior sebat Ouidius eadem de caussa negat Deos esse. Utrumque iunxit Liv. III. 56. Dum pro se quiquo, Deos tundem
esse et non ne9ligere humanu , fremunt.
Claudiunus quoquo in praeelum Rufini exordio haec probe di,iinxit. Et ovi dius quidem tragice in re levi. Nam
gravissima erat illa votorum excinnanistior Atini Dei. raris Dei, et contra; quam formillam Brissonius et alii di- liuenior illustraverunt. Statius I. Silv. 4. Estis, io, superi. Nec ineaeo hinoo An Vesrit vias, ridet Mimia pina
182쪽
Pulchrior multo, iuvenumque prodis Publica Curi . Expedit, matris cineres Pertos Fallere et toto taciturna noctis
Signa cum caelo gelidaque Divos
Ridet hoc, inquam, Venus ipsa, riderit Simplices Nymphile, surus et Cupido,
Semper urduntes acuens sngittas Coto cruenta.
Adde, quod pubes tibi crescit omnis,
Servitus crescit nova, nec Priores Impiae tuetum dominae relinquunt Saepe minati. Te suis muti os metuunt iuvencis, Te senes parci mi8eraeque nuper Virgines nuptae, tua ue rei ardet
Aa ron, Iorique Coneiliota endit, du- lhi altique sidern eernit. Ubi vemster. hi ius eleganter em nilat: videt tilma pios Astren, Ionique Conciliis . Ge. dis , di hi tittique sideria eernit. Credit. nimirum esse superos, qui pios
Pulchrior multo. Canneg. ad Avian. Fab. XL. citat multis. Cineres opertos Ilere. Auson. Pros Burdig. VIII. ι os ieris e pes leuiat, et sepia eri ne n il fenu ne eineres
Pnhes libi ere/e ρ omnia. Seneca luere. Fur. 8 o. ribi erraeis omne o quoia o mus vivet, es sitio i or tis. Plin. Panoa. XXVI. Crescerent uettio, qtii crescerent sibi. Schol. Iuvenal. ad Sat. IX. 133. Mul os imberbes hia. rus, tili eroeenies. Ubi non opus est
Tian ne retiardet Aura mnritos. Iam olim laborabant in hoc loeo explicando. Acro: Atie focilis , quti in amorem ι hun tir, nisi unoventorum odor, ut ipse superitia ntirne hilne . Ubi logo aut, ut ipso superius, nuriae Di Deis. Respieit enim Horat. I. Carm. I. Illuit de odore unguentorum etiam proposuit Hurniann. ad Valer. Flacci V. Argon. 589. Noque displicuis e videtur Broukhusio. luit lanti loeum Plinii XIII. 3
ran tinte feminia , odor in P;tet oritim tilitici nuentes. Quumquam n mPliundum censet vir doetissimus. Vehementer autern displicuit uenisi orbu- Mitto alios veterum et recenti Ornm conatus. Bentleius legobat etiris. Schraderiis: mu ne retorritis orti inrisos. Ego Horatium Ox Iloratici interpretabor Dixit IV. Cartu I4. de Cynura: et evirti l timores, cis iae me atia puerulmihi. Ubi Covim. Cruq.: ne ituptilehrti erat, tit amores exhtiliaret. emi feret. Talis quoque erat Barcine. Vel aura illius et spiritus novos istos maritos amore ineendebat, et frigido in uxoribus faciebat. Forte idem v luit Aero. dicens: Dei iras. quia in
183쪽
' ωroe. Valer. Flacc. VII. 4M ID. aureis Met, De uitum inspires ionem. ilia ratim erantibus illum Floretis, et ' Quod miror Ilonio durius videri po- simili iram dudum nunti l timore. Stat. luisse. Nam ignis ibi inspiratur per X. Theb. 135. Alitis otira i omni, solo i auram et animam.
Non semper imbres nubibus hispido; Manant in agros, nut muro Caspium Voxant inaequales procelluo Usque, noe Armeniis in oris, Amido Vulgi, stat glacies iners Menses per Omnes, aut Aquilonibus Querceta Gargani laborant Et soliis viduantur orni.
niuidos Amnoni in astras. Sch liti tue et interpretes recontiores dubitant quo modo himidos aeripere dea li ant. Quum Horatius procellas muris mapii. hyemes Armenine, ventos Gomoni memoraverit, mirum nisi et imbribus suam regionem tribuerit. EX- si classem aliud v. e. Iratus Mnntinein nyros. Agri Isaiei bono conveniunt cum mari Caspio et oris Armeniis. Et notus est sinus Isaictis, ah urbe Isso.
Verane inti uti ea prorelliae. Pro itine alii ex MSS. odidere Persunt. Ei vix unus est poetarum locus sino illa varietate. Iudicium nostrum in vora loelione eonfiituenda iuvabit cit, servatici Λ. Gellii N. Ait . II 6. di. centis, oriri a rehere, in quo iam est vis alieni arbitrii. Et qui sertur eirnptutur, atque hue utque illuc dis trahitur, is retiari proprio dicitur. Addo con. Pedian. p. 46. In Prolieri. II.
2 l. reantiae per mulin perieulti risse. male Burmanians emendat rerstitiae. Nec
melius ouit in Claudiatio I. Rus 65 Itim eupio - naetire profundo Freniamtiri. ruptis Ilurios i. itfere rinis. Et rerum Potire Mem. Reponii mν-brere, optans ut interpretes explicuissent quid essot ne re. Voinre idem xi i-seat quisl turhnre, sed verbum ostvehementius. Iriore nutem tempestatibuκ proprium t. Vid. BurninD-nuq ad Quintilianum Declam. XII. 23 Armeniis in oris. Qui eorrexit lenioniis in oris, qua i in Armonia hyemqet vineio- non ι Ν-iit. iam ab ultiΜ. ex
184쪽
r u semper urgues si ilibus modis Mysi u udumtum, nec tibi V0sporo Surgento decedunt ii mores Nec rapidum fugiente Solem. At n0n ter novo fune ius amabilem Ploravit omnes Antilochum seneXAnnos, nec impubem parent Troilon, aut Phrygiae SororOR Flevum somper. Desine mollium Tandem querelarum, et Potius nova Cantemus Augusti tropaea
Caesaris et rigidum Niphaten, Medumque flumen gentibus additum
Vietis minores volvero Vortices, Intraque praescriptum Gelonos Exiguis equitare cumPis.
itinerum recentiorum descriptionibus, Mus en Ddemtum. Itoi,h. iii Notis rosiliatuq t. Et magnum ibi imgus poetar. Anthol. pag. 2 3. logit IIui, iam Xenophon, et doinde Lucullus eum. Sino culi a cum copiis suis Aun-orunt. Vid. Λna. Volcere rorti e . In uno M s. ror. baq. IV 4. et Plutareti. in Lu. fere. Λhorraxit litimariuΑ propior inieullo 32. tium vociκ fientientis
Hoetius vives, Licini, neque ni inmSemper urguendo neque, dum procellus Cnutus horroseis, nimium Premendo Litus iniquum. Auream quisquis mediocritatem
I titiis en e soleti Sordabus freta. Paus,errinia sere κunt tutissimi. Taci. tus III. Ilist. al. me rius initis, stitvri socors, et iunobili rate tutus. Phaear. II. Fab. I. Hoc amiamento tralia est hominum tenuittis. Miasntie perieta sunt opes obnoxine. Red. qui amat mediocritatem, adeo ut in noti tram partem conspiciatur, i, etiam tu. tus est, quamvis imia habitet in sordibus t ii obsoleti. Pro obsolet; in marcino MN. φ . legitur obsoletis. Coni. Plin. II. Epist. I. Atrium 1rtisti, nec eamen forulatim. Auson. Epiced. iv iris XVII. I. Novi opuIens Nec mens. mretis sine sorduus, ori. Idem in
185쪽
rilibus tedii, caret invidendii
Sobrius uula. Saepius ventis agitu tur ingens Pinus, et celsae graviore casu Decidunt turres, seriuntque Summos
Sperint infestis, metuit secundis
Alteram sortem bene praeparatum
Gratiarum Aetione pug III. laudiit nutii insem sine sordibus. Et brevi lante: Quo si Prinoipi honoria is tua
t pretita, et . quae ro ratiar titis era,
Anulect Brunkii II. I 6 l. quem loeum iam alii interpretes cum Horatiano
epius rentis no fias tir inuens Piritis. Mepitis omnia MSS. Ilii deberi. Mori Philos. p. 992. Suppi se rentiarasitiastis. Vincent. Bellovacen is in Speculo Historiali p. 63. Mepe. Hur. inunia. ad Ovid. XIV. Heroid. 39. emendat sueritis re, ιιs notitistir inoetis Pinus. Specio,um emendationem multi laudarunt et receperunt. Arri,it quo que L. Santonio, et fortasse aliis etiamnunc arridebit, quibus ipso o,rendo limeum Frontonis in Prineipiis Historine Fragm. III. cd Mai. Sietii ni ιoream imas rehementitia rentia qunti ridemus . ita virlia ea morimtis inriuiti crimis ius lucessit. ' Et tamen credosnepitis esse Horatii. Comparatio sci.
licet in hae voce non nimis est explicanda. Quod si in stieritis iacias, in multo maiorem dis leuitatem te indui . Venti, inquit. perstant altis,imii, ideoeelsae arbores , pius, plerumque, semiper agitantur, quum arbores humiliores saeile serant et vix moveantur.
stin vi Tnporiant, Plerumque. et quessatini tiliis nitivis edita eumque. Vid. et Iliansii Adversari pag. 72. Stillustius. ut sori ur. Orat. II. ad Caesarem de Ordin. Iropul l. pag. 568. A, Ἀνι r rosi interdum fortunn. Atiope in iditi stioni. Livius XLV. 35. In nosti inpia rimed is antis. Aia stimuin ferme sentit . Sen a in tragoedii- non semel Horatium imitando expre it, praecipue in Oetaxia, si tamen ea sit Senecae . vs. I. Bene pauperfna Numili ire oe feri a Infef. Gutit uns nitos saepe pro litie, Aut orertis Fortuna domos. Sint. Il. Silv. T. 9l. Cur plua. nrdun. e thua patriis 3 Denique otillud tenendum, saepe, ut Graecum πολλῶxic, interdum maiorum rei vim indieare: eoque nomine loeum Horatia. num contra emendationem Burmanni
tuetur IIundius ad Statii Silvas p. 2Is
186쪽
PPotus. In Drmes hiemes reducit
Suin movet. Non, si mule nunc, ut olim Sic erit: quondam cithara incontem Suscitat Musam nequo sempor Rrcum
Dis o .c, ὰλλ' opic εσχεν ἄν pocca*ων. Vi l. Hemst. ad Xenoph. Ephes. I. io. Alterum in tali sormula est diversum ab illo quo habemus vel optamus. Vido dierem ni tis. pleis ad Iulium Caesarem, in Plui.
Non si nante nune, et o im Sis erit. Apud Hildebertum Philos . Moral. pag. 9 . nonnulla perverse ita leguntur: Sperne in nurerris. Easdem stim- mores. Nee ai. Ee olim aeniper eris. Male est, et similia, Graeco more, ut Thiserit. Idyll. IV. 4 l. ra ti υριονισσ/τ' ίμεινον. Sueton. Domit. 23 Cornia in Capitolio et titia est: ἔσται πaνra xino e. Nee H fuit, qui osteritum sis interpretraretur: Nulier Tarpeio quae sedit culmine cornix, Est bene, non potuit dicere, dixit: eris PNeque video, eur in Mennnureo με νειγορ κακως, apud Athen. X. 65. aliquid mutemus. Et nota est formula in oraeulis. Saepe legitur apud Livium. Cons. Xenoph. de V tig. 6. Dris εὐδει rovc ΘιoDc, εἰ λιμον xtiἱ ἁμεινον ει ηm. Latinam formulam restituendam urbitror Sallustio B. Iug. 4 Ilia, quoia in adiorsis rebus spirarerent, Mium, postquam nil si sunt, nsperius
iacto usque fuit. Tolle otium. ut ma- ls nisestam glossum. Olim, dicit saltus.l lius. metus hostilis civitatem in honi Al artibus retinebat. Ubi illa formidol dee sit. laseivia atque superbia inces.l sere. Ita, postquam adepti sunt, quod j optaverant in rebus advorsis. non m lius, imo peius fuit.' Afranius apud Charis. pag. 185. Nemini nimium henaeat. Idem apud Priseiun. pag. 804.
Cum salutis renis, meliusque tui es .
Ovid. XV. Heroid. III. Qui Mutuerit. melius quum nune erit. Adde Ruhnhen. Terent. p. M. et mo. Quondiam ei h ra forentem Suari ut Musoni. In uno MS. aurei oris. Undo Bumann. coniiciebat Useuhi, producta ultima syllaba. ut in tib/t, petis, pro tibiis, petiit. Sed hoe non conveniti eum sequenti tondit. No dicam do insolita sorma, quam ipse Burina n. ad Virgil. III. Aen 3. damnarii, ubi Probus volebat ad diseernendum tem pus ultimam verbi sumsis eircumfleetere, reisugante etiam Servio. Ben-l tresus e MSS. legit est roe, ut Isti raeirari e sit ipsa citharai et Me sero
ulli interpretes. quamquam eiu rra Acr. vantes. Ego omnino io endum arbitror: rithraria incentos Stire; ne amans. Horatins hane imaginem sum tex Homeri Iliad. A. ubi iratus Apollo, noeti similis, Graecos sagittis petit. δὐνη Zi κλαγγη γένεν ἀργυρέοιο ,3iola. Tune igitur nretim tendebae ΛΡollo Sed non semper. Nam brevi post idem Apollo in eonvivio Deorum sua cithara
187쪽
uobus ungustis unimosus atque Fortis appare: sapientur idem Contrahes vento nimium secundi Turgida velim
alloquitur eii harum Apollinis, cuius
Clarius Appul. Met. pag. 427. Mtiaue voce eanora persontibant. Apollo ean- nete titi euharnm. Ubi similia quam dum annotavit Oudendorpius. Addo
Fortis opptire. Sis sortis. Vid. Rutiti ken. ad Rutilium Lupum I. p. 62 Male Sehesiastae tempora.
Tolum locum citat IIildebertus Philos Moral. pag. 979. Sine ulla vurietate. Imi latur Martiodus Ep. l. Memor ἐν itureonuitionis hiam ne, impetum fervi e
Carmen Horatio indignum. Voluit aliquis experiri. quid in imitando aris
monto valerot, quo 1 Graeci Romanique poetae, Horatius praecipue, diversis modis tractaverunt. Sed tam ieiunum, tam a suavitato et urbana illa hilaritatu roincitum, nihil apud Noratium logimus. Et universum male cohaeret. Sunt laciniae, hinc inde eon. sarcinatae. Si legeretur v. c. in Anthia. Bumanni, non addito uucioris nomine. nemo nntiquiori ut leui poetaotrihueret. Meti hius Carnion hi non dissicor me in iis semper halmisse,
quac orationis emtitate, imnuinum venustato sensuumque voritate prne coieris commendantur. ' Adeo verum ovit,
quod addidit vir humanis imus vido. quam diversa sint hominum palata.' Singulas rationes meas illi examinaro
non vacavit, neque cum consilio suo orat coniunetum. Quae animadvertit.
Hirpino Quineti Ad Quinetiunt seripsit Epistolam lsi Libri I. Si Quiti.
etius iste suissot nostor Hirpinus. dixissent saltem Seholia tuo. Et Hirpitii in gente Quinctia adhuc ignoti sunt. His in Diristia obieero. Sive inristis reseras ad Quinctium, sive nil Cantn-
188쪽
brum et Scythen, non commode dictumost. Num uispani Romanis oppositi sunt in Occidente, mare Hadriaticum
est in Oriento. Quod ad Scyth . hosiotae regiones, Illyrieum et Pannonia, amari Hadriatim Mimrabant. Quis serret, ut hoc utar, poetam Anastelodamonsi amico seribentem: quid emitet Russus. tu mitte quaerere, qui divisus ias Obiecto Ya et mari interno meridionali Nemitens Cutierere. Pro mittas. Necessitato metri. Non credo esse Latinum, nee vidi exemplum. Alii, iam udmoniti. quaerant. Vir cloetus et hu-rannus, Ioan . Guil. Stoinertis in Comm. Horat. Speium. secundo. Crucenaci a l847. mihi ostendit Terent. Λndr. V. l. I. ubi Ruhnkenium, doctissimum Latinitatis nostinantorem. laudavisse et limstrum loeum et Sallustii B. Iug. 52. lNOn me, puto, fugerat ista annotatio, praeterea nune quidem vel e Lexi
Foreellini talia sunt cognita. Neque ldixeram remittas pro omittas, sed mittas. Hoe volebam. Remittias pro mil- non est exaetuo Latinitatis, neque compositum et simplex plane idem si- unificant. Militis guserere, est idem quod ne qtinere, ne utinerieris . noliquvierere. Horat. I. Cnrna. 28. 3. Mit e Merari, ne sectare. XIII. Ei, M. I.
metem mitte loqui, no loquero. Idem alibi expressit per δεμ quaerere, ne nerieris. Mitrimus aliquid. quod sic, olim, nunc, sacero incepimus. Remit. timus, quod saepe, iterata cura, s i. mus , et facimus. IL finatis scmpl.
plano, sacere eos,umus: remit imtia,
studium, do studio faciendi remitti mus, studium non prorsus ubiicimus. sed minuimus. Ut in Terentio: Viu , qutim iniqtitia sis prcle studio, dum itientelas, quou eupis. Neque modum boni ita is, neque quia ores, esset . Num H si es, remittas me oneriare iniuriis. Haec Chremes dieit Simoni, iiusum quotidie iniuriis oneranti. Ibi Gruntius, minus Latino, quam nunc heripsit. scripsisset: mi t. s. Pari inodo Sallustius B. Iug. 52. Neotivi remisit, quia tibique hostis osteret, explorare. Ibi mi fit non esset Latinum. Si igitur Horatius tales hominum c irasita reprehendore solet, ut client mille, ne ino credibile est Hirpinum Quinctium iam diu ot quotidie quaesivisso. quid Cantaber et Scythes cogitarent, quamvis, divisus obiecto Hadria, quaerendi
caussus non haberet et e o posset so-curus, ve simile videtur, auctorem. metro coactum, scripsi e remi ina promist . Praeterea notandum remi tria
pro remi te. In Terentio remit na vel propter antecedens eviles postulabatur. Auctor et hie molius scripsi et remitte. non potuit propter suquens trepides is uatim. Me trepidea in usum Poscentis aevi pauen. Trepi re aeri, in lentior Graecismus, neque comparanduη eum illo ci sine querelartim et simili-hus. Trini re in usum seri, ratio serit,endi non est aetatis Augustae. Sed vide, quum non conveniat sententia cum sequentibus. ΠOmo sobrius priuenposeit. philosophus nimirum de pane
et aqua vivere eontentus itotest. Sed vinum Falernum, Syra nardus msae, Lydo eum cithara, non sunt pauen.
Nuno initur hoe dieit poeta: Pnueis simis in brevi vita opus est. Ergo indulgeamus genio. et eorpus Probe euronans, Musice vivamus.' Sequi do. huisset: orco vitam agamus frugalem, et, ut Meraios. dieamus t quam multu non desiderol Trepi re in usum neri Meinevius explicat ex Graeca verbi sto otii si plura, qua usus est M. phocles Oedip. R. mo. εic - μη dc μὴ φοβου νυμουν 'Urra.
189쪽
I Oscentia ueri pauca. Tudiit retro Loris iurentim et Uecor, uri P. V. lo Miros amor Ac niti ' facilemque oontrium. Non semper Mem noribuo est honor Hernis, neque uno Luna rubens nitet ultu: quid a ternis mino rem
'ur non sub alta rei platano rol huc Pinu iacentes sic te ore re rosa
Cunos odorati ovillos, Dum licet, Assyriaque nur o
f tioil refro Lenia inrentias. II Iloratius neque de se, neque de timi dicere potuit, qui non imberbes iuveneμ, sed tum viri essent. Praeterea medium tempus est inter iuventuteminaberi,em et Onitiem tiri. m. IIic autem legimus: Quando canities vetiit, iuventas imberbis, inam hoc est laevia retro fugit. Melius antiqui poetae adhortari solebant pueros et puellas: Ludite, anni eunt. Iuvenias praeterit . iam veniet senectus, quiae amores odit V Iuventus in viro non praeterit, sed iuni praeteriit. ciumque somniam. Ex Horatii Carmine: Seti seria Deilem pia testia somnum. Ineptu vero sententia: Iu-vrnis amare potest, et melius dormire. Senibus autem tardus venit somnus. Ne Cato quidem apud Ciceronem hoe ad sen tutis ineommoda retulit: imo eas. 13. dieit: etiret senectus epulis, A rnetisqua mensis et frequentibiis poetitia' Ciaret eryn etiam vinolentis, et eruditiale et insomniis. Non semper Mem foribus est honor. II e strophe Horatio digna est. No-que eam reprehendi, neque laotuissem. Sed talia vel mediocres poetae inter. dum faciunt, et multa, non minoris elegantia in Sarbievio, aliisque poetis re titioris aevi reperiuntur. Meinekius ostendit fragmen ivm Sophoclis, qui rerum humanarum inconstantium eadem imagine Lunae illustraverat. Facito seri potuit, ut noster poetis Sophoclem ante oculos hahuerit. Nam Graeci Grammaticis poetis non erunt ineogniti. Sed quo praestantior sit haec strophe, tanto magis, quod in aliis invenustum videtur, e tui. Cianos odorati eapillos. IIS. Franeli odor N. Cur hie capilli dicuntur enni, non potost explicari. Explieant δε ι se res. Mittamus discrimen quod ostiliter capillos tinearentes et ennos. uo ratius igitur et Quinctius habebant m. pillos albescontes' Quomodo hoe cor venit eum ante dentibus: MNon sem per erimus iuvenes, ut floribus verniς non senq,er est idem honos. Prudon tius ipse Horatius: Lenie tilbes DA animos capillus. Sunt et alia sibi conatraria. Supra dixerat: Detinities. aet eanis capillis, pellit lascivos amor . Nunc dicit: Un . eanis capillis, eos cupillos rosis ornemus et unguentis Ρersundamus, et eum Lyde, Morto, familiariter simus. Canitie, igitur nihil rerum istarum pellit. Assyriaque nardo. Horatius nemve dixerat nariatim Mehenas iam. Et utuntur lioetae lim genero in huc voce.
Vide Heinsium ad Ovidii XV. Hemi
dum Isi. et Adversar. Png. 562. Moi. nexius vix crediderit Hortilium nune
190쪽
Potumus uncti ' Dias ut Erius Cur duces. Quid pure ociu-Lestinguet ar lentis Valerni Pocula semetereunte tympha pQuia Aorium scortum eliciet omo
Maturet, in comtum Lacaenae More comas religata nodum.
trum genus ubique pracfert. Quis puer ocime. UOratius potius scripsisset: Quis, pueri, ocius ut Clau. dian. Nupt. Ilonor. 128 Eequis erit,
Poetiin praefereunte lympha. Ut Ho. ratius: riptis numinti pruefereunt. IIte, puto, aliud, eleontius ivisuisset epitheton. Commentator: decurrente aqua, scilicet sontana, tamquam avitui sit lenior, ut: fontes liquisti titque exei antimitin eursu V Ubi leg. exeret n. Eestonim Viruilii III. Georg. 529.
Quia Moitim seortum eliciae domo Lyderi r Eliel f et mox die maturet non conveniunt. Lyde, si elicitur, non Νine labore. muneribus, et blanditiis elieitur. Claudian. Eutrop. I. 8I: Eutropius in eliciendis mulieribus magnus
erat artifex: quem nulli poterane eris eluaere neetes. Ille vel clertisti Da. manen in trasee D ensem Eliceres. At, ut e mn tiret, statim veniat cum lyra,
crinibus ob sestinationem nodo tantum ligulis, ne, dum moliendo et comendo untius seret ' haec non sunt elicientis, sed pro imperio iubentis. Seorsum Ho rutius nusquam nisi in contumeliam posuit, neque hac uelute uti ter pone. batur: Romani tum a Graecis didi .rant mulieres, non omnibus vacantes,
honestis nominibus appellare. Olim enunt simpliciores. Λd Lyden seriptum est III. Curna. it, ubi rogat Mere v. rium ut modos diceret, quibus Lyderaures opplietis et. In III. Curni. m. cum eadem festum Neptuni diem hi lariter exigit. Nane Lydon eur hie
appellaret Moreum, et, quod etiam tur pius, devium 3 Erat haec eonsuetudo interpretum Christianorum, ut amicia , libertinas. servas formosas, et omnino omnes seminas liberius viventos, appellarent Moreti et meretriera. Sie Comm. Cruq. ad II. Carm. 8. In Barinen meretricem et fretum exponit listi. nur. Quid autem sit derium seorsum, de eo interpretes plano contraria Aen. tiunt, alii Meipientes omnibus ventite,
alii, et in his primus, ut videtur, Sul-masius ad Tertuli. de Pallio pag. ITI.
Sed deritis est a via remotus, devius in urbe, habitans in anxiportu uliquo. Ibi sellieot habitabant mulieres vilissi. mao et abiecti Omnis plane pudoris.
In eomtum Luenenno. Durissima ver- horum struetura pro ingenio versis
toris. Similis sarinuo sunt illa III.
Curna. 14. Die et ar tne propereι Neaerae Myrrheum nodo eohibere erinem. Unde imaginem Lucaenue sumserit, ignoro. Finxit fortasse propter metrum. Omitto varias in IISS. lectio. nes et interpretum coniecturas, incom-ιum , inremtam . in eo nitim, reli fanodo, eomas. Distitie, ultus. II 3nius ad Virgil. I. Aen. 3l6. locu in intactum esse relinquendum arbitratur. Credo equidem. Iam legat mihi utiquis hoe carmen, et unimo intonio singula et cuncta consideret v. e. earmen quod sequitur, et dicat, an anctor utriusque idem Poeta esse potuerit.