장음표시 사용
191쪽
Nolis longa serue liellii Numantiae
e dirum Hannibalem nec Siculum muruPi uno Purpureum sanguine mollibus Aptari ei tharae modis, Xoo snevos Lapithas set nimium muro Hylaeum domitosuo Herculea manu Telluris iuvenos, unde poriculum Fulgenμ contremuit domus Saturni veteris: tuque pedestribus Distes historiis proelia Caesaris. Maecenas, melius ducta tuo per vilis
re dirum Hannibalem. Benileius ex pluribus MSS. durum. In tam parvo literarum diserimine MSS. non
curamus. Et centies haec sunt confusa.
Vid. Bumann. ad Valer. Flaee. III. i lo. Oud clo . ad Aphni Metam. pag. 12 i. Markland. itit Statii II. Silv. s. m. Erat Hannibal et litios ei inrtiis. Videndum minio, utrum huic loco sit aptius. Credo dirum, nam hoc plus est quam durum, et millius convenit eum ferti Nunaaiatia, maristin9tiine purpureo, et anetis Lapithis. Horatius hoc opitheton in IIuitnibulo amat. III. Curna. s. Pyrrhumque et instentem Netail Antiochum IItinni. lemque uirtim. Hine auctor IV.Carui. 4. Dirus per tirbes Afer tis Itoinis. Ubi eadem ost in MSS. varietus. sed numero et auctoritate longo minoribus. Recentiores quidam intor. pretes Benueium non intellexerunt. Nam Benileius durum eadem ratione accipi volebat, qua dixtim, ut apparotox appositis ab eo viruilii loci . Drae
serebiit innium. ut uratius fieret anti. thotrin in moli bus modis. Hi vero
explicant Hannibalem uiarum, cuius nullo labore aut corpus latigari, utitanimus vinci potuit. Igitur dixisset uanatius 1 Nolis eiiliarae aptari totides Hannibalis. Nam est ea significatio in vore durus. Ideo quoque Servius ad II. Aen. z. operae pretium duxit
uia notare: Duri, non inboriosi, qui unon laudaret eum, eum esset hostis.
sed duri. id est erudelis. Num Vir gilius pro negotiorum qualitate lintepitheta. ' Vitemus orgo et in Horatio illud ambiguum, et legamus: Nee cli.
hilem, i insu,tenium. Vide interpreto nil Velloi. Patere. II. 32. LIomnino. Terentiam signifieari vo
lunt veteres Scholiastae ad hune locum
et Omnes sere alii interpretes. Poetae in tali nominum mutatione servabant plo. rumque eandem syllitharum quaniliu-
tem et numerum, sed non semper ser
vabant. Egregie de illa consuetuditio post Renileium disputavit ut ehkiu. in Analectis Inieturiis pag. 3Da. et I C. F. Esi reus in egre io lihro do Pro . Diiournphsin Horatiunn, ndolesceti illo
mortuus. multiM. et mihi. praeceptori
192쪽
s utitus, me voluit dicere lucidum Fulgentes oculos ut bene mutuis Fidum pectus amoribus: Quum nec ferro pedem dedecuit choris, Nec certare ioco, nec dare brachia Ludentem nitidis virginibus siler Dianae celebris die. Num tu, quae tenuit divus Achaemenes,
Aut pinguis Phrygiae Mygdonias opes
Permutare velis crino Licymniae, Plenas aut Arabum domos,
di ipulus. Oh rarus in illii se late vir. ut admodum eurus. Ille cum TeuM-li . viro idocto, iaciebat Licyniniumquetiti ipso Horatio unantvm ceu, bat, Puellam ingenuum, noque enim in sacris Molemnibus meretrices libertinasve snt. lasso, ut iam Benticius animadverterat
Neque ego nune puto de Terentia hie Aso rogitandum. Terentia enim erat morosa, difficilis, et habebat pectus minime fidum mutuis umoribus. Ipsa Horatii verba me uti eis clom inna Li.
O mn De eun tia sq. et natura totius
carminiς. et consuetudo laudandi suas ipsius timiens. suadent. ut Licymniam nomen esse arbitremnr libertinae, sive
verum, sive fictum: quam Licymniam lMaecenas quoque . nee fortasse integer admirabal ur Lueiatim Fialoen es oeulas. Oculi Ioentea non desiderant. ΟΡinor, adie-etum illud lueidum. Mallem ego iti. helatim stilo tes. Horatius I. Carm. 9. Et nullus nimium lubrietis ain lapiet. Sunt nli Insetetim et mobile in senses. Qiatim me ferre pedem dedeetii
choria. Ferre pedem ehoris, si is- at : ad choros necedere, venire. Virgi.
i iiis I. Gorg. ll. Ferte simul Faunique pedem. MOX hrnehin re itidentem , ita expressit Statiu- I. Λeliis l. alii. IInsne ;n re rimuinro ehoros l Mnehin ludo Aeetere, nitu, orare eas Pro Qvnm nee ferre pedem de euill ehoris, Horati fortasse scripsit: Qtiram nee yerre pedem dea e ehoris. Tot tantamne laudes sunt Licymnino, ut, propter formam et mores, quamvis libertinum , vel decero possit inter L .nestissimas virgines et matronaM infesto Dianae saItare. Notus est coniunetivus non dedeerat, hoc est, vel
rere possis r ut ovid. V. Heroid. M. ni mihi, quas possint /eeptra dereremnnus. XVI. 178. Guneque auos diem templa a cere Deos. Divinne ee ebria die. Celebre dieitur quodvis numen, euius sestum celebratur. Tibuli. Iv. 4. 23. ad Phoebum Itim eeleber, inm laetus eris . cum bilia redd/t Certatim stinetis Destistiterque Deis. Et II. I. M. Vos re-ιebrem entitate Deiam. Ovid. I. Metam. 747. linioera eslitur celeberrimatur . Non mutandum in celerem. Num ira, qtivie tenuia dives Ae omenes. Non ego talem Leymniam merito perdite amem Tv. o Mao nas , si hie sis, vel unum illius erinem noti permutes eum maximis divitii ii'raesertim si videas. quam sucili inevitia neget . quod interdum ipsa rapiat.
Aut pinutiis Phrystine. In Sehol. Fiat. II. Theh. l62. leuitur pingues.
193쪽
Dum flagrantia detorquet ad Oscula Cervicem, aut facili saevitia negat. Quae poscente magis gaudeat eripi,
Interdum rapere occupat ZDtim suorantiti detorquet ad M. etilis. Alii frostrantis. Quae Persie- tuo sero i ermutantur. Vide interpretes ad Virgilii IV. Georg. ii . et Oudendorpium ad Appul. Metam. pag. 2ol. qui hoe loeo oriantis, etiam ex duobuA MSS. D Orvillianis tuetur. Notandum autem, Sehol insia; haec ita accipere: Detoa uti l se tib osetilia remn. oris, tit innota inritet. Quod mihi placet. modo leuamus: et elli Ueri in nostit. Gune poscente misyia onti ne eripi. teratim rapere Metipae. Cervi mressistit et negat, sqnum tamen magis. quam is qui poscit, Oseula sibi eripi gaudeat) interdum rapit oscula.
Ille et nefasto te posuit die,
Qui re que primum, et sacrileyet manu Produxit, inb , in nepotum Prenissem o probrium H Pasti. Illum et parentis crediderim sui Fregisse cervicem, ut penetralia
Hospitis: ille venena Colcha Ei quidquid usquam c0ncipitur ne susTructavit, agro qui statuit meori, triste lignum, te caducum In domini caput immerentis. CARMEN XIII
et neu sto ta postiu uis. Guio-tus etium quatuor versus sustulit. Neque haec talia iterturbato verborum ordine a bono seriptore dici potuerunt. Viri eruditi variis eoniecturis magnam obscuritatem illustrare lentarum. Ben. tiei iis: Ititim, o, num o sq. Buit man.
Dium, ne Daso ut Ait: Illum, qui .eunque te primum posuit dio nes asto, et manu sacrilega produxit, illum ere. uiderim sq. Couitavi aliquando de verbi- iin transi,onendi-: Quieunone primtim te posuit, die I le et neu sto. et merit oti mranti Procluait. Sed verxus sunt spurii, et propter intricatam illam eonstruetionem, ct ineptus rei eiusdem sine ulla gravitate repetitimnes. Quis enim aequo animo liti serat: Quieunquo te posuit, pro iis . o Drbos, qui te arti nil agro meo. Deriale lioniam' Frmisaeeervirem. Annotarunt Conam Cru a. et Acro. hie: Unoro rex , illo. t nova clietione . exsecratur parricidam. V
Horatius Εpod. III. idem scripsit: Pn-
194쪽
Quid quisque vitet, numquam limini satis
Cautum ost in horas. Navita Bosporum Poenus perhorrescit, neque ultra
Cauca timet aliunde sata, Miles sagittas et colerem sugam Parthi, catenas Parthus ut Italum Rotmr: sed improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes. Quam paene sumae regna Proserpitinultastae. Novum est in cervicem, quod Hortensius primum singulariter iH-suit, cum veteres dicerent ereciae. Vid. Quinetit. VIII. a. Cicero usus est Dan stere eervicem et ererises, ut annotavit Burmann. ad Serv. II. Aen. T. Sor-vius et discrimen significationis Obser vat. Apparet quam Scholia Gramma. tieorum, saei e in compendium se ierbrevius redacta, sitit Oh Dra.
Quia quisque vitet. Notanda hiesunt verba Comment. Cruq. Eae hoe ora ineipit disputtire δε uirosis ensi. tiua Pitua humantie, suis ut ria aliquis eo en is morio tir, de quo magis est solliei vae qui . dum de olauis sibi en res , ineisit in morbum titis tili mn- tim, quo oripitur e metito. Fieri
potest ut hoe Seholion sit ex bis. in
quo hie leutiliantur vs. 13. et tres sequentes Carm. 14. huius libri. A notiti Bosporum Poenis perhor. reseis. Sumit exemplum nautas et mi. litis. Cur nautae Poeni, non intelligo. Si Poenus servetur, vix aliter sacere possumus, quin milia etiam He. ratia accipiatur. Scilicet: Navita P nus perhorrescit Bosporum, miles Poenu perhorr est Parthos.'' Scio quomodo hoc evitari posse videntur: nempe noles Italus assumendum e sequentibus Istilum robur. Sed naturalis verborum ordo. ut nune leguntur, ipse, in. viti, etiam, o tendit nori tim Poenum
ot miluem Poenum. Pro importuna vore mentis mihi aliquid requiri vide tur, undo intelli mii , quid in Bosporo nautis praecipue sit timendum. Si v. e. legeretur sevi a Bospori Aestus perhorreaeis, vel simile aliquid. esset
simplex et perspicua sententia. Mercatores nostri timent saevum impetum
Bospori . milites nostri timent fugam simulatam Parthorum, Parthi timent milites nostros. De Bosporo ipse Horatius II. Carm. m. Visam sementis litora Bospori. et III. Carm. 4. In
spori nesitis, ut aestus Aestri, similia. Mιles aristi fina ee eelerem Dynmmrrhi. Buntloius lovit redurem. Celerem enim fucam, utpote verum, non timeri. Sed Horatius coniunxit Uint.
tas et Doram, quod significare poteritatistiua in hora remissus. Ita et coniunxit Virgilius III. Georg. al. V --temque fuga Parthum rersisque --ittis. Sic certe cogitatio timoris, quo ipse Parthuη esse videretur correpto, minuitur. Ea vero plane tollitur, si legam : et reteris o utim Parthi Timet fugam Parthi, eeleris non mi. nus in fugiendo, quam ex fuga revertendo remittendisque sagittis. Ovid. III. Art. Amat. I. in re se arosia utere Par hus equis. Ceteris est in Var. Leet. apud Iones. Vulgatum lectionem dolandit Arnuenius ad Aures. Vietor. Vir. Illustr. eap. 43. Gentea pro morentes, homines, mirum mihi videtur.
Exspectassem aliud, si isenns v. e. muros, canentes, prurinus vel simile. Quam puene reiae re vi Proserpil noe. Animadvertit Broukhusius primam
195쪽
Et utili cautuin vidimus Aeacum
Sed quo discretas piorum et Aeoliis fidibus si uerentem
Sappho puellis do popularibus,
Utrumque sacro dignit silentio Mirantur umbrae dicere; sed magis I ugnas et exactos tyrannos Densum humeris bibit aure vulgus.
Quid mirum, ubi illis carminibus stupens
in Proserpinu ab aliis produci. corripitamen a Seneca IIerc. Fur. 548. Sed Aque uisere ras. Cuin Benileio praeserendum videtur ulteri itiserint . Quod lamon probat Broukhusiu- inven. tum quoque in IIS. Graev. Broukhu ius laudat Gisan. in Indice Lueret. Ovid. L Metam. 96. Plin. II. Epist. s. Vietor ad Ciceron. XIl. Epist. l. et Gruev. ad Epist. ad Λttie. II. l. Λdde o multis Prudent. Hamartig. 953. rutilo in thestiuria miris est ha-huntio, Christe. Dispari a diseretn
Mero dimn silentio. Voram inter. pretationem servavit Aero et Comni Cmq. Quae Ormimn sie fac a stin , ne noti nitetitus pia orentiar uio Mere o. Cians. Serv. ad Virgil. VI Aen. 264 Umbriaeque silentes. M. creta inferorum. semper silentia. Nuni hominum umbruo loquuntur. Hine est: Qurie auerti ai eritin norunt. ' Haec Servius. Sunt igitur Aleari et Sapphus carmina digna tali silentio. niuio osse solet in loci; Manetissimis inferorum, quod certe maius est, quam vel maximum silentium . quod regnat in ηucris, quuo in terra fiunt. Do direm lisormula, Rimilis est haee Virgil. VI. Aen. 662. Phoebo uiunn laetiti Lu- n. IX. 564. Eretin tu uiuutia re tiae Pectore voces. Iuvenal. Nai XIII.
i reramque pro rit. Pers. Sat. I. 56 l Cedro ae; n loeuti. Caeterum maluiΗ- Sem . MOratius carmen sintvisset in Diara fusa. Di Λ dura belli uuae quuntur, non concinno nec satis apte curia antecedontibus colla rent. His . dudum seriptig, ex nnnotatione Meine-hiana video. I. E. Ellendtium in Pr grainm. Regimoniano a. 1853. tres ut timas strophas in fraudis suspicionem meavisse. usum, iudice Meinelao, M. gumentis . non invictis quidem . at di. is tamen . quae diligenter ex m.
Denatim humeris ιδ u ntire utilatis. Heinsius densum hilari. Benileius viri- . Sed aure hibere, sine adiecto substantivi epitheto. bene Latine dicitur: v. e. Ovid. III. Trist. 5. Et Itierim eernens in sinotitia uerba eradentes, ore meo Itierimns, nuratis ilia bibi. Vido Prieaeum ad Appul. Metam. I. png. l. lotis humeris densum, quale olimbolla uessit, et nune libens audit. Si mul indieare potest robustum, rairoinc
npud IIomerum, inoen ea et in i hti meri apud Romanos poeta, militoni commendant. Vid. Murkl ad Sta. iii III. Silv. l. m. In glia a IIS l leuitur : quin intistis ae iam humex i
196쪽
Demittit utras bellua conticeps
Demi fit ni o Mutin sentieeps Ati res. Minio legimus: bihil ntire. Quem non in dii statim iterata cadem vox Neque magna evit ea laus Sapphus et Al.
caei. si Cerberus ad carmina tam pulchra aurea demittat. Nam nure. δε-
millere habetur indicium inertiae et
timoris, ut tollere vigoris et virilitis. IIorat. I. Sat. s. m. Demitto clurieti tis iniquae mentis ti litis Statius
XI Theb. T45. de leone iam aetate
eons tot Et si demiratis . nitit vitioi- tis Dd aures, Erioitur. Claudian. I. Eutrop. 136 quum stirior idem Inmseabio Merens de re t sordiutis Mures. Contrarium huic est aures tollere, aris risere, neuere. Horat. VI. Epod. 5. Num quialia ave Molossus. aut I uirusLneon, Astram per nitas a tire stilltitia Nirea, Qt ecunque praeeeunt ferti. Ubi Comm. alioqui timentium auros demi-sae sunt. ' Bumannus ad Phaedri
I. Fab. it. dubitat an Latine dieeruliceat nures tollere pro erisere. ΠΟ- ratius docuit. Quamquam arrisere et erisere magis usitatum sit. Viruit. XII. Aen. sit 8. Arreefas impulit aurea Seneca Nore. Fur. Iun. de Corhoro: aensit tit motus pedum, Attollit hirtos
Priapori. III. I. Suspensis nuri sistra hi m. Auros aetiitis dixit Horatinul I. Carm. lu Plura hue pertinonita leguntur apud Oudendo tum ad Ap. put. Metam. p. 477. et Drahenti. ad Liv. II. 54. IIomer. Odyss. P. 29l
xn 'iri a IIc ντεc o Doc. licto nil ἰπovaσιν ν ρεμέοντες Κηλη3 ι . Cerberus ergo ad dulcissimos plectri sonos debebat aures non demittere, Sed, tit Pamphilus Terentianus, Drrigere. Et Aie Claudian. I. Rapt. Proseri'. l2. tinoties Triptolemi stridunt, et sutiram etiola Colla tertine attritu iussis, lapatique aerens Erreti roseas tertiatine nuearminra eris res. Equidem puto legendum: clemittit titrtia bellua centieepam ires. Animal, quod us,iduo latratu loca inferna personat. nunc capita et fauces demittit, stupet et u cultat Virgil. IV. Georg. 483. On,heo ea. nente . tentiis inhions tris Cereretis orti.
Contra Silius XII. lo. ubi serpens emat saniem nuciatis mittitis. Boeth. Consol. III. Meir. I 2. Stupet teme-
minuis noro Capitis carmine itinitor.
Enni ius in Vita Epiphanii pag. 373.
a ni insomnia lacrimosne innitor titi.
M. Interpretos vulgatam in Horatio lectionem ita explicant. ut Cori emi, auribus demissis seritatem exuisso, et mitior laetus esse intelligatur. Sed hoc nisi nudito earmine Et arrecta nure, seri non potuit. Me vero arbitror quemquam mihi esse Obiecturum illa Homeri Odyss. v. vs. 301. ubi Argus,
agnito Uysse, DBρν μέν ο' ὐγ' ἴσηνε, i onara κωβnλιν ἄμφω. Nam imago Cerberi hiandientis, qualem Horatius proposuit III. Carm. I l. huie loera et his verbis non eonvenit. Atque Homerieum illud I in mihi hic in men
tem voeat eorruptum scripturum in
Epistola prima Apostoli Pauli ad Thes
197쪽
Quin ot Promotheus et Pelopis Parens Dulci laborum decipitur sono, Nec curat Orion leones Aut timidos agitare lynens.
mentem signifeat. σαίνυν, ut Gellius N. A. V. 14. interpretatur, est eRnum, quando ea iam elem nter et hinnae
Inforti enpillis Eumenidum recre. nntur ransties. Plerique poetae an em seminino genere osserunt. Noe observant iam Nonius et Churisius. Ille pag. silari exempla Tibulli, Ovi. dii, et Varronis Ataeini: Cuitis ur
tius ait lorin eaput amoue rerinetum.
Et sie Virgilius IV. Georg. 482. Ge.
ruleasque impleane erinibus viti M.
Vid. Heins. ad Ovid. IV. Metam. 494. Omnia ΜSS. ut videtur, sorvant inforti, praeter MS Van cler mur intortis. Cre lo Horatium scripsisse
Elieul sugaces, Postume, POStume, Lubuntur anni, nec pietas morum Rugis et instanti senectae Asseret indomitaeque morti.
Non , si trecenis, quotquot cunt dies , Amice, places illacrymabilem Plutona tauris, qui ter amplum Geryonen Tityouque tristi
ρona. Modo dixit: Pustume, Pos time. Cur eundem nune iterum alloqueretur non video. Inveniunt tamen hic in te retes noscio quem animi arietum. Credo. si in poeta recentiore toxorent, neces,ituit versus absolvendi tribue rent Meo iudicio venustius e t 1 Non si troeenis. quo quos erant dies Annique, places m. In MSS. saepe seritie. hatur annice pro annique, quod ubamlae nihil differt. Non si quotidie inu. ros trecenos mactes per totum annum, idque singulis annis repetas. Si omni tempore saeris A: o mi ἡμιρδει aetii 5σαἔm. Homerun Odyss. E. m. 'D-δει γὰρ νυκτεc ro xtii ν μέρcii εκ ρῖτιν. Dies et anni, horne et menses saepe eoniunguntur ad indicandum temporis longitudinem et celeritatem praeter. euntiq. vel aliis in rebus. Cicero M. neci. 10. Horne quidem reduns efilies et menses et tinni. IIOriit. II.
198쪽
Compescit unda, Scilicet omnibus,
Quicumque terrae miluere vescimur, Euaviganda, 8ive rege8, Sive inopes erimus coloni. Frustra cruento Marte carebimus,
Fractisque rauci fluctibus Hadriae,
Frustra Per auctum OS nocentem Corporibus metuemus Austrum.
Fruatria eruento Marte earebimus. Miarte earere, est bello vel pugnae non interesse, non pugnare. Valer. Flacc. VI Argon. Ilio. Essedonitio ephtilano a Marte etirent aviisque iuvantelamori a nymen. Sie Virg. IX. Aen. 546. In mriem et rare peste eiares. Par. tem turris nondum ardentem. Sed longe plurimi mortalium Murte carent, nihil laetentes ut careant. Significati. diis autem hie erat hominum timor ut voluntas carendi, ut mori meetiem . Ut Virg. XII. Aen. III. Et iurenem e sum ne quidquam helia Menoeten. QuiIre verissimam iudico coniecturam Waddetii: Frustra ti eruento Mnrte ea bimus. Credo Horatio ante Oculos sui se orationem Sarpedoni- apud Homerum in Iliado M. 322. Ei μiν γὼρ
immortales, ego a pugna abstinerem et euverem: Νον ἔμπηρ γυρ α ιρεc
Athenes, ex Demosthene alii sunt imi. tati. Vid. Bergier. ad Aleiphron I. 25. Ζῆν μὸν γορ xoὶ τονί ι ρεμ sipara., μοῦν, κω οὐκ ἔστι το χρι oc φυγι ἐν xii, ιν o&έ ω τις caΘε ἐρί- aDτῶν τηρν. Iam ti amrte erat ere, ut eatere hesiti Stat. II. Silv. s. M. qualem nec hella etirentem Litore viro neo Thetia oreia tioil Aehillem. Et sic videntur leuisse Seholiastae, interpretantes: vitamus puritis. Mein Lius coniecturam Waddesii non laudat. Debebat certe, ait: Frustrn eruento a Murte eti-bimus. At verbo orere sic, ut hoe Ioeo, usus est Horatius etiam I. Epist. l. 4l. Virtus est vitium 1 ere et sapientia primn Siti tuis ea isse V empla, puto. non idem valent. Qui stultitia earet, didicit multum et diu cavendo. Studium et voluntas hic semper praecessere, et manent. Pleraque pars hominum bello earet . qui de cavendo nunquam cogitaverunt. Sequuntur enim aliud vitae genus, quum militare. Sunt tamen, qui vellent, vel deberent, sed non audeant castru --
qui Hi etirent quidem bello, sed etiam bellum eae l. Atque loci senistentia postulat hoc signiscari. Maxima vitae perieula imminent tu bello, muri. et tempore auctumni. Haec liericula
199쪽
Visendus uter flumine languidi, Coeytus errans ut Danai genus Insanae damnatusque longi Sisyphus Aeolides laboris. Linquenda tellus et domus et placenΑUxor, neque harum, quas colis, ni borum Te, praeter invis cupreSSOS, Ulla brevem dominum sequetur Absumet haseres Cnecubii dignior Servata con tum clavibus, et muro Tinguet pavimentum Superbo, Pontificum potiore coenis.
venatis, fugimus, vitamus, metuimus, atque ita iis earem . Ulla brerem dominum sequutiar. MA. V s. Visti borem dominum sequemur. Addita glossa: MPro brevis vitae. Sequemiar alia manus correxit in sequetur.
Tinstuet pravimen tim a Verbo. Alii e MSS. superbum. Alii Q coni tum stiperbis. Iunianus Maius de Vorb rum Si issentione: MI vimentum. --lum. Horatius: et mero Tissee pn- vimentum superbo. ' Sie etiam laudat Seuliger ad Manilium pag. 455. et morem pitysmatis eXIMnit. Pro tinytiet IIS. V s. tingens.
Ium prauca rerutro tu ra reditae Moles relinquent, diridique tutius
I ii nonnullis MSS. hoe earinen usuperiori non est divisum. Hoe ego in
ulta caussa non memorarem, nune me
morandum iudicavi, quia universa ratio. dispositio . sententia et exitus eiusmodi sunt. ut Horatio indignum putem. Tiberius. apud Taeitnm III Dal. 53. et 54. ad Sematum de reprimemus luati scripsit longe maiore eum vi et maiestato. Nominavit inter alia, villarum infinita apti io, leoes Atimati spretus sese, nisi prouineiarum eopitie et dominis et pereitiis et astris obvenerine, nostra nos pellieri nemora nos riaequa villae tuebuntur. Cur olim parcimonia polle sy Quis sibi quisque mo- doti tur. Hace et alia Tiberius gravissimo in epistolu et oratione soluta. Quid non exspectes a imota Lyrico et ab Horatio' Excute quid in hoe cnrmino latist reconditum. Invenies nihil, nisi hane sententiam: Res rusticabrori plano orit deserta. Non ita sa- ciebant maiores nostri, publieo divites, privatim pauperes.' Cuius sententino ultora pars alteri non Plane respondet. mutae moles. Moles significant ettiei M. et nosse a mari opposit . Inurata ambiguit . Tum moles PQ tius hie clieendae erant rutiles. F tus: Regium est, qnod aut est . aut fuit regis, rostula est dignum rege V Corn. Frontor Bestium, quod regis. restare. quod rege dignum t.
200쪽
Nelinqueni. MS. Gruov. relinquunt. Pinianusque e lebs Eoinret tiimos. Versus poetae negligentis. et qui parum consuluit perspicuitati. Nam neque facile reperias exemplum , in quo illuit e lebs, nulla addita vitium mentione vel facile ex sententia rerum m-gitanda, ita solum ponitur: vita magnam exemplorum eopiam npud Ileius.
ineri est verbum huic loco accommodatum. Nemo quidem eum Sch li tiR interpretabitur numero Vincet. Latino significat: platanus tam laequens et lato crescit, ut propter dissu.suq radices et ram ulmi opprimantur
et moriantur.' Sed hoc tantum fieri potest in locis incultis, non in hortis, quos mantis artifex quotidie ornare potest IlitAcherlich. putat huius locum Quinctiliano ante oculos suisse. scribonii Institui. Orat. VIII. 3 g8. Anesto fundum evitiorem putem, in quo mihi quis offenderit Iilin es Divina et timoenos fontes auro ros. qtitim tibi lylena messis, aue Oνurea fruelia Ditis l
tiberes oletis Praeoptauerim' Quod si verum est. Quinetilianus vitiosa in his versibus egregie emenduvit. Nam quaesertimit. Aunt Latina et venusta. Violtistit liliis dixit. Quae variot in tali re mirifice deleetat. Noster nihil praeter elatoria. Adiecit quidem reptam naritim. Sed omnis illa copia non tantum apud legentes officit, quantum sola tuis. Multo etiam elegantius,
nam caetera non persequar, steriit pitiis litim, opposuit nutritam ulmum
Tum clararia, et Myrtus, et omnia pia noritim. Particulae tum stim hic plane otiosae sunt. Dixerat tam lmoles pauca iugera relinquent. Illudi irim sumetebat toti sententiae. Et cur.
l si notat luxuriem sui tenuioris . utituri futuro tempore. spargent, Melud trConsuetudo flores habendi, myrtos et lauros damno agriculturae plantandi.
iam diu ante Horatium viguit. Quid
autem diem de eopia narium 3 Signi.
seat vel vitillil inem ntirium, vel eo. piram , et m ntires hiahent. Quia praecessit elotiria et myrtus, faciamus cinpiam florum lieno olontium. Tum Mea ipimus et omnis eopia florum. quum nares habent V Atqui nareη non habent eam copiam in sua potestate, sod Romani serunt et colunt suis narthus, ut nar accipiant. Et eui ho mini, sano iudicio. unquam in mentem venire poterit, ut extra sutiram veli osum epigramma, sores appellet eo-l pitim narium 3 Vel ipsa rei e rit alios e t ridicula. Bene Catullus ad Fa. bullum do unguento suavissimo: Quo
tu eum olfise es, Deos ν abis, Totum ut te faeliant. Fnbtilis, nusum. Tulesiodi longo absint a graviori carmino et Lyrico, ituale hoc auctor succrevoluit. Seneca Suasor. I. p. 24. ridet Corvum declamatorem. dicuntem: est ter pyaei vis ot nnimae redolentia me. in mi . IIoc tolerabilius est, quam omnia eopin ntirium. Erat quoque t lerabilius onudis narium, ut Britanni. cum nosmay. Sed nomen niaritim manet
ridiculum, quod non est in IV. Carm.
l. plurima niar ibi A duos thuria. quod dicitur ut rinum due re, sed filiae na-rioua minus osset perspicuum. In Homero non mirarer, ubi κνίσση. odor