장음표시 사용
211쪽
Nec Laconicus milii Trahunt honestae purpuras clientae:
Benigna vena est, paupereuulue divos
Deos lacesso, nec potentum amicum
Largiora ssagito, Satis beatus unicis Subinis. Truditur dies die, Novumve pergunt interire Lunue:
Loens sub ipsum stinus et, sopulcri Immemor, struis domos, Marisque Baiis obstrepentis urgues
T. I l. p. lo2 l. dixisse videtur aγνοου- μενος xληρονόμοι Nemona Deeupiat, quia, qui haeres ex asse Seriptus est, ldomum quoque Occupat. Me Geonteus mihi Triahunt ho- lmestiae purpuras elimine. Loeus etiam hane interpretationem admittit, quao ltamen, ni fallor, haud nova est. P. l. lehrae clientiae vim mihi. mei honoris eatisati et ut mihi placetint, in Ionina purpureia restilus ineeutine et ad me reniunt. Honesin saepe est idem quod formosa: vid. Ruhnk. ad Terentium pag. 19. Mihi, ut Tibuli. IV. l. Stilpi. in eas tot evita. Propert. I. II. Nee minus Eois prestis νtiuitire lapillis. Ut formo- novo quese mrtit ire Diro. Trtihunt purpur . ita ipse Horatius Art. Poet. 215. Traxisque rastus per pulpita rearem. Ambrosius T. II. pag. l M. Per humum ρrtim r
ol Gronov. ad Senec. de Ira II. 35. Huperemque dices Me petit. Contra, ne vulgo fit. Fragment. Nepotis p. 724. Qui hrahel, ut re oppetitur: qui eri pauper, iaspernotur. Potentem timietim. Qui gratia apud Augustum valebat. Vide Buhnkenium ad Rutil. Lup. II. pag. 73. et Bur- mann. ad Quinctil. V. Instit. 12. Murisque mi a Ohμ repentia urotiea summo re litora. Qui Parum locuples est eonti non te ripa, cui litora non sufficiunt ad domos novas aedifieandas. adeo ut in ipso mari struat, quom oti litora stimmore ' Lietis et mn re in
hac re opposita sunt. Mari atimmoto.erere e litus. Litore atimmoto, ere crimare. Altero aucto, alterum contrahitur. Legendum putor Mnris e Baiia Arrepentis tirotios Promon e litors.s Quaesi torra ei deficiat, in qua a dis .l eare possit, litora promovet, extendit. t mare summovet. Vide quantopere i,int emendatio his exemplis. ad ipsam ill iam sodi fienndi insaniam pertinentibus,l confirmetur. Strabo V. p. 169. Tu
212쪽
8muni overe litora, Parum locuplus continente ripa.
Qui l, quod usque PrOXimos Revellis agri terminos, et ultra Limitos clientium Salis uvarus 3 Pellitur paternos
in sinu serens Deos Et uxor et vir sordidosque tantΟΝ. Nulla certior tumen
aula paene fretis. Cassi . IX. 6. Variar. Oti tis ibi moliotia marini
fermini derentem in si ont ' Quontis
apriliis in riseeribus aequoris terra pro- moeri est 3 Seneca Thye,t. 4so. re romtira Dein sti vitia mole. Sidon. Apollin. II. Carni. 57. i tir in uequor
Molibus, es reterea telitis Nora n.
trahit tin a. Adde Gronovium Dia. tribo Stat. IV. pag. 253. qui tamen loea Horatii inter aliena exempla ΡΟ-Αuit . et Cortium ad Plinii Epist. VI. m. et VIII. D. Cl. Moservis vulgatum tuetur. Collem illius Schwaritus
putabat summorere significare. qtinxi tremorere, prolatando litoro . quod priu erat, iaciis in altum molibus. Idem ei serebat Plinium III. Ilist. Nat. 23.
Reeellis nuri terminos. Clientos habebunt suum quisque agrum. Parvi auri non ab una parto vicini erant niti. gnis patroni opulenti. Malim: Renellis rastria terminos meie Quinctilianus Do. elam. XIII. p. 272. Quoia cires ν
rehcle, nune divisis unitis hortua est. Postquam proximos quosque revellevi ferminos raser Metapletis intini eiι. At Prudent. Humari. 4m. Illo superora. Cuia numna pratrimon in fundis, Fini. l .misque inhiana. eontentio timite . noe - Iia: non noelio. Do expui,ionibus iisti, vicinorum vist Duhor. ad Flor. III. 14. Sueton. in Othone 4. Laciant. V. In stit. 2. Ne conjines sum, quoa sedibure tigrisque pellehiat, a suo repetenuia resur ret. Adde Capitolinum in Pertinaee 9. Ambrosius Oper. Tom. I. Pag. 65. Quis opulentissimorum non ea-ttir re eontentiis mellulo avo mi M. rem, atque inopem aviti rtiris elimi nare innibus 8 Noe metu percutim hu-
tir muriliam. Ex Augustino de Civi. lato Dei XXI. 4. discimus eos, qui limitos silebant. stibatern re euroon . ad eonvincendum litigatorem. Quia
carbones nee humore nee aetate cor. rumpuntur.
In stati ferens. Tueitus I. Annal. 4s. Inee lebae pro iaticia tior. mreultim sinu ilium serens. Nopoeia Orei ine u tinnia. Oretiis h. l. est Deus. Pitilo. Itaque diuitur ruptiae. et mox satelles Orei memora. tur. Benileius legit Omeis, eique videtur lavero Ruhnkenivμ ad Nymn. Cereris us. s. Sedes et omnia Oreiot ipse Orcus sisens, non persona) di. eitur eup . sed quando inuetiri umbrarum multitudo memoratur. Eive Plu tonis potentia intelliuitur. qui tantum habeat imperium. Horat. III. Carni. s
omne captiae muree urna nomen. Sit
213쪽
Ilerum. Quid ultra tendis 3 Aequa tellus Pauperi recluditur Regumque Pueris,
quom recipiendum, non sane operaeerat. dici Oreum myticem. Et . ut vidimus, brevis, vel Propter sti et item suum. niti de Piti one aecipi non im .iest. P ter innem rursus, uti et Ben-lleius urguet. nptius cst opitheton eti- pneis. Itaque in eo vitium vorti aris
bitror. Pro ino ΜSS. quaedam et Servius ad Virgil. VI Aon. 152. habent
sede, et Commorat. destinata sodo rapacis Oret. Hine istas e serit endum: Napraria orei Dye destina n. Non ceristior aula manet herum clivitem, quam
l e tenemur. Mosero Horatius coxi.
iusso videbatur de loco Homori Iliiiii.
Finis adoo ores Esset sinis. quam ipse Oreus assuri. Ita Homeruου quoquo Iliad. II. NU. 855. N. Mi. Aequia re Ius Prauperi reeitiditur
Bessunιque pueris. Interpretes partim curasso videntur verba Commenti Crm. Frustra voti A. GPure , pnu 'erra, et diei inrtim moles eonseris, eum ais mortia is et sepeli clua ne tili ferrene mensura eum paupere.' Talis interpretatio optime convovit sententiae H
rati M. Perstrinxerat divitem, qui, quamvis latissimos agrorum snes complexus, vicinos pauperes de suis quoque ollis expellebat. Et tamen post morotem nihilo plus torrae necipiebat. quam pauperrimus. Dicti aeumon a multis adhibitum est. Leonida in Anthol. lib. III. cap. s. 'O πρὶν - i γν π ρυπιυμενος ἴλβον, o ra πρὶν Boi πύμ- μων, ὁ στρὶν πλουσιoc tilaro1 o c , 'l πρὶν , τῶ πλεέιο μυλυμ , επὶ πtist μο-
μοριον. Amanus Exi d. Alox. VII. p. 442. sueti Indos sapientes Alexani
Θaι rvi σωμtiri. Vellei. Patere. II. M. Cisi modo nu rictor nni rem destiretis, dierni nil sepulertim. Vid. Ruhnken. Ante omnes iuvet loeus Ouid V. Metam. 134. de Dorita, quo nemo latius possederat. uvie occiso hostis sie insultans: Hoe, quoa premis, inquit . hnbero De tot noris ferme. Stat. XII. Theh. 328. proiectus cespite nudo me miriso telluris habes. Ambro. sius Oper. Tom. I. pag. 565. videtur Horatium ante oculos habuisset Ter nescis innes possessiontim septi ero ἐN
214쪽
t T. Cullidum Prometheu Revexit auro captus. Hic superbum Tantalum iitque Tant Genus coercet, hic Pauperem laboribus
μra peri tibian int et dioiti. Philam. ad Viruit. III. Eel x. IOI. Durrui Cor. niseium ab ipso Virgilio audivisso, iquod illo versu Coelium Mantuanum quendam tetigit, qui, eonsuintis omni, lbus sueuitatibus, nihil sibi reliquit. lnisi Metim frium ti narram nia a mIrtiriam . Gualter. Alexandr. X. ΡU. l223: Cui non austrerint orbis, Mi - leu ereiso defossu marmore terra Quinque peritam sebrieata domis Nerexit nuro etipitia. MNS. rerinxit, lrefixit, remisis. Remittere est Orei limius, non satellitis. Lact. V. Insiit. 14. Aptia Lucilium disserena Neptiantis da ro di ieillimn ostendie non posse tu explicuri, nee si Ctirnetidem ipsum Oretis remitia .
ea tia a que non mea tis citidi . l
Non vostratus, quando punirer finem laborum non palam Orat. Aod tacite plat. Audit et tacita votu. Son a Consor. ad Marciam m. Mors, quibus ni rosum, da nullis me ius me. rita. quram de his, nia grana renit, ians quam in ensetur. Heliodor. IV. Aethiop. p l94. To 34ιον ἐπέκουρον
Consol. Philos. I. Mete. l. Mora hominum felix, quae te nee iati e bus tinnia Inseris, et precibus saepe eoen nrenita. Atidit Poenitis, ut Virgil. IV. Georg. T. Atiuitutio escatias Apollo. nctias inhoribtis erit, ut in noto veriti upud Plutaretium Morul. Tom. I. Poet.
quem Cicero I. Tusc. Quaest. m. vertit: qui iti res morte sinisaee orares.
Baechum in remotis carmina rupibus Vidi docentem, credite, Posterii Nymphasque discutites et aures Cupri pedum Satyrorum licutas. Evodi recenti mens trepidat metu,
Plenoque Bacchi pectore turbidum Laetatur. Evoul parce, Liberi Parce, gravi metuendo thyrsol
t Guietu, quatuor versus delet. Neol cano eleuans est repositio me hi, ot
215쪽
Fus pervicaces est mihi Thyiadi Vinique sontem, laetis et uberes
Cantare rivos, atque truncis Lapsu cavis iterum mella:
Fas et beatae coniugis additum Stellis honorem , tectaque Penthei Disiecta non leui ruina, Thraeis ot exitium Lycurgi. Tu flectis amnes, tu mare barbarum, Tu separatis uvidus in iugis
Bistonidum sine fraude crines. Tu, quum parentis regna Per arduum Cohors Gigantum scanderet impia, Rhoetum retorsisti leonis
Baeehum Dissi. An Commentarius legerit meehi, nescio. Interpretatur: Praesentine numinia. a privistieri est mihi. Sil. Ital. I. 19. Tun artim e usas irarum Fnsnperire mihi auperna e reeludere mentes. Ausonius Mosoll. 44a. ius mihi Uertim Perstrinxisse amnem tenui libramine Musso. In quibus ex. mplis verbum est Omittitur. Benileius hie volebat: fas pervicaces ait mihi. a et beatae e tuis additiam Me lis honorem. Nulla praecessit mentio eoronae. Ideo obseurum est, quid sithonsa renivola. Melius apud Avienum Arintinnei enpilia honos. Ex addito enim eapite facile eo mim intelligi muA. Sic Serenus Sammonicus de Me. die. I M. eapillos, de quibus I utus ierat, vocat capitis honorem. Credo Horatium scripsisse nuditam Stolliam nam. Quamquam magis poeticae osset GnRuetudinis r Fas et eis a me iuris a uirum Atellis honorem. Vir. uil. VIII. Aen. mi. MIN. rem Imria proles. Meus nudiso Dinis. Auson Mosoll. 149. de pisce qui est mnono honor additus amni. Pro ina et nan. t Qq Horatianum videtur fas est. Talinropetere amat. Ei 1. II fiet: Didere properiantes domum, ridere fessos m. Bistoniatim sine fraude In-l torpretos laciunt mechum erinos Bisto. nidum coercere nodo vii erino. Maior virtus et laus Ba hi est. si sucis ipso
crines viperis e re t. Vortia sic ora
dinanda puto: UTu eoerces erines nodol viperino Bistonidum, qnntem nodum stant Bistonides. Erant et me tit longi erinos, quos furens coercet Rhoetum retorris i leonis UnDi at horrihilique multi. Bentleius horrini. Iisque. Facies orationem magis poeti- eam, legendo: Rhoetum retorris i in Φonis Unoti bus horribilique mala. Pugnans in forma leonis, in unguibus et mala leonis, in leono. Ovid. V. Ilo tum. 329. Delitiis in cocto latuis. XV.
Motam. Mo. In serpente Deus Drtieniantis sibila misi . Seneca Octav.
2DI. Iuratis idem suill in imbri Appuleius VI. Metam. pag. 4 Oti
si rere Iupiter involvie in horo. Ubi tamen Oudendorpius malebat in horem. prohante. ut videtur, Ruhnhonio in Praefat. Lox ibi Scholior. p. IX. Tamon
216쪽
Quomquum, osor is futior et Deia Lusioque Victus, non sui idoneus Preynae ferebaria, sed idem Paria creta me iusque belli. Te vidit insons Cerberus nurei Cornu decorum, lenitor atterens Caudam, et recedentis trilinguiore pedes tetigitque crura.
et Ambros. Oper. T. II. pag. 834. Uli une rene Iupiter' an in anaere loquebatur 3 Eodem sero portinent illa Scenica. v. c. apud Ovidium Rem. Amar. 384. Perent, in Andronancto Thui si quis sone. Vid. Gmnov. ad Sene eae Hore. Fur. initium, et interpret. ad Ausonii Epigr. 84
Quamquiam, e reis aptior et Deis. Quatuor versus sapiunt glossam . in inetrum redactam. Glossa erat sere huiusmodi: quamquam Bacchus eaeter quin aptior esso dieatur locis et ludis, neque fiatis idoneus pugnae. Vox id. III. Metam. 554. Quem neque helia iurant, nec tela i nee Mus equorum , Seu macii a myrrha erinis mollesque eoronne, Purpuroque et metia in ealtim res latia aurum. Vis est in repetitione pronominis r flectis, iti ercos; tu retorsisti, is vidit. V Ardor rationis, interiectis quatuor vertibus refrigescit. Displicuerunt etiam Nana- dono . et sustulit Guietus. Aptior eho. reis ut Herodian. III. 6. τὰ γὰρ aD υνδ αβρooIaι ν οὐκ sic εν, cius xvotc
Cati m. et recedistis. Bene Upio-nus ad Arrian. png. 222. legit: Cornud eorum, et leniter ne erena Gu m, reeeuentia sq. Caudam alicui atterunt animalia. alludunt. Ovid. II. Metam. 8M de tauro: Et nune alludit, viridique exsistitit in herbΛ. Hieronymus in Vita Paullini Eremitae: Leones ui. recro eurati ad e reor beati senis sυι- aluerunt . tiutilantibi aqua eaticiis eireneius pedes seetibuere. Pontius Paullin Nat. U. Felieis: Ceu quiandoque feriae Hreum in me prophetam Orontisque poclea linotiis mulsere herii D.
Penna bisormis per liquidum aethera
set. HOe professus erat in II. Carm. 17. ad Maecenatem morbo, qui ei ει- talis suit, documbentem. Hic so ipso excitat Horatius ad mortem delibera. tam . et consolatur certa spe immortalitatiΑ. Maecenas obiit anto Christum anno nono intia ad finem vere isto.
Suspieor Horatium scripsisse hoc
armen omnium ultimum. pnullo ante mortem. Eam mortem sibi ipse eonscivit. fortasso veneno. qui Maecenati iam mortuo super se nollet noc pos-
217쪽
Vntes, neque in terris morabor
Longius, invidiaque maior Urbes relinquam. Non ego, PauPerum Sanguis parentum, non ego, quem vocas, Dilecto Maecenas, obibo Nec Stus in cohibebor unda.
Horatius eiu dem anni diis XXV No vembriq. et tam subito obiit, ut notestamentum quidem signare potuerit. Narrat Suetonius in Vita: Ati amm
sente ni rn ettidinis, non an eret nuoseiunan a testamen i subtiliis. Hoe quod ego in alia euusa et in alio homine easum et fortunum appellurem, litu non appellaverim. Horatius enim sancte iuraverato rhinatis, ibimus, Ut eumque praeceris, supremum C arpere ter remi ea piares i. Et iam olim Epo l. I. 5. testatus est: Nos, quibus te et is si Atiperati e Itieundia, si eonfrti, si tiris. Credibile est Horatium paucos dies. sit intor mortem Maecenatis et filiam intercesserint, in tanto tamque inuto dolore transegisse, ut eum dolorem noin carmine quidem de obitu amici Oxprimero potuerit. Tandem, consilii cer. tus, inuenti animo hoc composuit, composito venenum hausit, clam omnibus, ut in intimo dolore, et ne preeibus suorum ad vitum revocaretur. Vera num primo lente, mox celerius vim ostendit, Horatius nihil mandare a M. iuit, nisi haereditatena Augusto et se. pulturam iuxta tumulum Maocenniis. Ad hane rationem omnia in toto cur. mine aptissime explicari possunt. Au- dixi. iam alios iti eandem coni turaindo morio Horatii incidisse. Qui suo int,
et quomodo rem explicaverint, ignoro. Neque in ferris morobor DNumus. Non diutius vivam. Cicero VI. M. pubi. I. Gus o, inquam, puro 3 Inetissime Dique optime, quoniam hare est Pita, quiu moror in ferris 3 Qtiiti hi end vos xenire Wopero' Cui Seipio innior respondet, non iniussu Ibi ex vita migrandum. Ambros. T. II. p. itra Qui l diti itis in hne mi ti Moere itinest, usqne in ferris moriari. Nonnulla dixi mus ad II. Cur n. a. Non ε , qtiem Poetis, Dilecte Miae.
centis, obibo. Nunc verium nemo uil huc intellexit. Variae interpretum son-tontino litie redeunt : Quem mens, hoe est, quem vocas et ulloqueris o vilisse. quem vocus nil mentim, quem vi caesannouinem putiperum Durentum, quem in terramen vocas amoris, ut aliu- in .e m. Multi coniecturis locum tentarunt, ut: nom ess , qtiem --n , quems mean/, quem norunt. quem fores, quod
osi Nodelli Coni t. Criticis cap. 4. Exi nostra carminis explicandi rillione prOdit haee simplex ot vora sententili: Nolo timi lius in terris inorari. Cor-Ρus meum sino pompa et luetu sopcliatur. Ilme, melior mei pura, vitatio Libitinam . et erant instar, quasi iti conspectu humani generis, ad Maece. natem in canuios Elysios vel coelum evolabo. Audio vocem tuam, nil to Maecenas. Me voeas. Veniam. Vo. re in tali re valde usitatum cest, praecipue a Tragietis, ut videtur. IIine Soeratos in Phaedone pag. m. 'Eμι ei PDν uou xaλεῖ, φni33 Dν Λ νηρ πM-γυῶς, νι ΚιμΠρ ιενη. Non enim vero simile est Socratem certum aliquod Tragici poetae dictum in monte habuiqse, ut putat Wytto ibaeli. ad Plutaretii Morat. Animadv. Ρ. IBI. Eurip. Alcest. 259. ἐίxtiorOν opia mea oc, νε-xυων δε πορφιευς μ ucti xtiλεῖ. Qualiurospiciens Aristophanos in Lysistinia dixit: χωρει /ἰc rν υ νανν. λάρων σε xtiλιῆ. Dictum Zenonis lollitur apud Lucian. in Μncrob. T. II. Grnov.
218쪽
Lum iam residunt cruribu4 avera Pelles, et assum mutor in alitem SVPerne, na3cunturque terra P bitos humerosque plum m
luris mafris De Deorum Natinitim esse. Irapere nil se ne ro re Decium dorm ram secum Dei m. Seneca Phoeni M. M. uenitor roen . sequor. Aequor. II re.
Oet. 1725. V., e eere inni mo oenuorei renuit polos. Venio. ptifer. Tacit. I. Annal. m. Viarum sternere et titiclire risus est relus montem. Omitto notum illud iura Poenns, do quo vide Ilurnisnn. ad Viruit. X. Aen. 47 i. otinio r. ad Sil. Ital. XVI. 699. Inm tum residiant e ribus iasperne. Iterum quatuor spurii versus. est tho-ma poetieum Meramorphosis omi. Rei ipsius repraesentatio abhorret ab hoc carmino, nequo verba Horatio cliena sunt. Imago aliqua, qui e sola exuistit in eogitatione mentis, divino igne eorreptue, non eqse debet nimis ei porea neque per omneq minutius depingenda. Fiuura cygni iam satis intelligitur overbis: Non tenui perino feriar her Iiquidum Dethera, et elatim oles Hyperbo eos erampos. Noratiuὴ se torra levans alas Meipit, et iam vorat. Quis in ea regitationis releritate manum quarii ad erura deducit. pellem Myoram tentat, dicitos et humeros eontem platur. suamque ipse transformaticinem describit, tam iunm spectator nliquis,
vel poeta Ovidio similis' Sod quod praeeipue in tali imagino indieat pi.
etorem ineptum et agrratem, sunt asperne pelles in eruribus. Res plena odii et si iidii. Stitivissime 3 exelumnnt interpretes. qui nesilietici vocantur. Num est secundum naturam. Concederem. sed alio loco, alio tempore. Et multa sunt secundum naturum, quae tamen vestimento obtogimus. Iam peltis intellii erodii realem in dextro, et pol rem in sinistro cruro. Parum uPio. Et serii ero debuit pestiis. Non lotuit
propter metrum. Et tumori nuctor metrum violavit in stiperne, ut est in plurimis ot optimi MΝΗ. Ultimam syllatiam Nomiiuq non corripui sol. Porria deest in Metamorpho,t nequalitus qui-dam, qualis in rebus et verbis ij mi i- Iniur, noe sine sustidio legentium ne.
Hicitur. Cons Quinetii. IX. Insiit. 4. Cieero in Topiet, T. In purtitione
219쪽
Iam Daedaleo Ocior Icaro Visam gementis litora Bostiviri
Me Colchus et, qui dissimulat metum Marane cohortis , Dacus et ultimi Noscent Geloni, me Peritus Diseet Iber Rhodanique potor.
Iam Nne leo ocior Doro. Lectio corrupta et metro adversa, nisi velis admittere hiatum valde durum. MSS. habent oriorque et norior. Oeior vidisso videtur anctor suppositorum Λmphitryoni Plantino. Non ociua qui-xi, at me Doe ista tulissem remigiis. Bentleius eoniicit tutior. nlii ormitior,
In optimo MSS. Loidensi est Dce lea. Supra I iteram a manus recentior pii Nito. Dno leti in IISS. venire vix ii tuit, nisi vox sequens a simili litera inciperet In laeto Daedali et Ieari pra i pue nr
eia cernebatur. Aia eis optime convenit eum ingenio earminis. Virgil. VI. Λen. l4. Daedalus, praepetitus pennis avstisse eredere melo. Ovid. II. Art. Am. 22. A ti rem pennis reperit ille ritim. IV. Ilotam. s . niis Aetherias ni Manetotis ire per titiras. VIII. Metam
eis elae. Λusonins Epist. 19. Ati a Dorio qui feeit nomina ponto. Paulin.
Nomina ponto. Quod ad hiatum in me inles oeior. Normannns in Elem. Doetr. Metricae docuit esso legitimum. Indieavit Ismerus. M. perittis Disret Iber. Serviuq ad VII. Aen. 605. Artibvro partin . haec annotavit: Ille dativus venit ab eo, quod est hie Artibus e nam ab eo, quod est hie Arabs, hoe Λralio, Artibiti sarit: sicut Niberis. Unde est in cano II. 54. Deeureis Hoeratis niter et Hibertis. Nam Horatius dixit II m. Diseel Hibertis Rhodonique potor. 'Sed non ita in Horatio suo legit Servius. Enm a mendis librariorum ita liberemus: Sicut Hibertiae unde est in Lucano II. m. Oeetierit Hiheris Alter. Et Hi re nam Horatius dixit II. 20. Disees Hiber Rhodanique potor. Perverse etiam in Vocabulario Nostoris ex Horatio eittitur Hibernis. Caeterem Iher non eleganter ita ubsolute peril api latur, quia ex rernm sententinnon apparet, cuius rei sit peritus. Hoel movit Broukhnsium, ut legeret pertis-l tus, Ilurmannum petit . . sellicet hello
Burniannus minor propter eandem sana eorrexit Properi. I. u. I. Me δε-lor . e Memmiae merito ferere peritum.
Sod ibi optimo intelli itur peritus eril superiore versu: Non me Chtion irae
vineans in timore eiatim e Dices o, Vtios iuvenes qtineqtie purita domet. Par sere ratio est in omnibus exemplis.l quae viri docti, de hoe usu disputantes, collegerunt, Torremus nil Valer. Max. I. I. Bum n. ad Phaedr. I. b. 23. Oudendorpius ad Caesar. D. Civ. I. M. st Hirtit B. Ah. cap. al. Quando perit tis ni solute poni videtur. t ut v. c. apud Phaedr. I. Fab. 23. Rel pente libertilis. κ/titiis Walus est, Verum peritia irritos tendit Hotos: non intolligitur rei alicuius peritus, sed re-l rtim, quod et sitelio additur, estque re-
220쪽
Absint inani funere naeniae Luctusque turpes ut querimoniae:
Compesce et amorem, ne Sepulcri Mitte supervacuos honores.
rtim peritus idem qui tisti peritus et mm Meltia appellatur. Ausonius insoptem Sapienti hiis: Non inmen urti-dontihus. Otios Geuie usus, et perit reddidit. Mallem in Horatio: Me peritam Diseere Ther. Colchi, Duci, Geloni me noscent, me Iher, peritus discere carmina metarum, gens litorarum non rudis, sed humanitate ex .
culta. Docere ot diseere proprie diei. tur de carminibus, vid. interpretes in
Ovid. III. Fast. 326. Addo, quod me
norem , me cliseer, parum disserunt. Alterutrum sumeit. Ahaint invini itinere rasentiae. Inter- Protes, crassum illam Metamorphosin admittenteq. intelligunt sepulturum sine corpore. conotaphium. Si Horatius
seripsit inunistinere, intolligendum evit,
oum funus nihil eur Ao; ut non curahat Maecenas, de quo Seneca Epist. Q.
Neminem de supremo noeio resto. Ntilli reliquias mens remmendo. Diser e Mne-eenna inquit: MNee tiamtilum curo, AE- pelle Mitirn relisios V Sed Maecon orat sepultus, et Horatius optasse videtur, ut iuxta Maecenatem quiesceret. Suetonius Narravit: utimnitia et e dirus est in tremis Esquiliis, iuxtia Moeeenatis fumulum. Itaque sun Doti contemnebat. sed alleuius momenti ducebat. Luctum autem et supervacuos honores vetat. Legamus: Absin intines funere naenine. Sic legisse videntur Scholiastae. Conun. Cru l. V nnis enim lueetis sit He mortuis. Sua premus honor. munera, fletus, et quidquid ad sepulturam ac debat, dicitur nnne, quia mortui nequo sentiunt, ne- lque ita in vitam revocantur. Virgilius XI. Λon. 52. Vnno moesti eomitiantur honore. Ovid. II. Metam. 34D. ferus
et intinin morti M tincta drini locomas. i
Flaee. V. 29. eis membra risentia fandem Imposuere roso, inredi Isque
ntis inane parentis. Inanea nuenias
appellavit Prudent. Cathem. XI. 34.
quamquam alio sensu. Mitte stipeoneusa honores. Plin. IX. Epist. ls. Ιmpeusa monumenti stiper cuia est. Memoria nostri durabit, si vitti meruimus. Noratius nolet,ut in.
erymis de rari, eum, quia, ut Ennius de se dicebat. Dirtis per ora H ram noli tibiat, tum. quia post mortem felix erat laturus, non Stygia cohibendus unda, sed in campos Ely,ios vel coelum adeo evolaturus, quo sua ipsi pietas erga Maecenatem iter munivis.set. Romani inimcirialem soliuitatem ita saetin significabunt, ut Tartara et infernas sedes eoelo et campis El3siiqopponerent. Cicero de Amie. 3. Ut ea lam alto clioni tilia gradu au super videntur Deoa politis, quum Gil inferos percenisse. Tibull. I. 3. M. postquam
de sepultura Aua mandaverat, addit: Seu me, quia Deliis tenero sum aem per timori, Ipati Ventia eampos uticet
in Elysios. Ubi non cogitandum esse puto de Venere Libilina, sed I ea, quae hoe Tibullo propior saeilitatem in amoro beneficium pruestaret. Pertinebat hoe
etiam ad consolationem amicorum fiu- perstitum, ut scirent suos non Acheronte teneri. Exempla collegit Burman.
in Anthol. Latin. Vol. II. pag. 10. ubi recte putat poetam suavissimi opitaphii verba Horatiana in animo habuisse: Ne