장음표시 사용
201쪽
Vertilibus do ino priori: Tum Ulam ramis laurea ferridos motu et ictus. Non ita RoMuli
Praescriptum et intonsi Catonis
V kotus illia cen8us cras brreis, Commune murenuM: nulla Aecempe is Metata prirutis o acam Porticus excipiebat Arcton: Nee fortuitum spremere crapit
dem in Timone ridi euli caussa facit Iovem direntem: Im ἐν roic ρισi τὴν
κνίσσαν μηρίων ἔχω. timent olivitis-odorem. Ergo myrtus, violariu et omnis et pia narium
inter olivas plantabantur. Quod alienum ab istorum hominum elegantia et urborum natura. At oliveta, dicunt interpretos. sunt agri olim Olivis eonia siti Putabam agrum, erutis Olivia, non ampliuA esse olivetum. Fritilibus domino priori. Gogo. Praeterna. pag. 28. priorem. Hoc est, potiorem odorem Olivetis Ferri a Meltides icitis. Hoc vereum ari potest, neminem, neque Grain
cum neque Romanum posuisse βδεδερ et laeua ita sine addito nomine solis, Phoebi. caeteris. Cons. Heins. ad Ovid. v. Metam. 389. De radiis, ακτῖσιν, ulla est ratio. Vide Gron . ad Senec. Oedip. 339. Hine Sehesiastino etiam de ictu fulminis cogitarunt, cui laurus esse videbatur apta defendendo. Non ita Romuli Prnescriptum et intonsi Caronis Auspiciis. Quantum actutis vitaeque diserimen inter Romulum et Catonem l Auspieiis Romuli nihil praeseribi potuit. Leges enim
sumtuariae tum demum suctae sunt, quum Romani modum excesserant Et Romanos tempore Culonis non udeo uluxu nbhorruisse, satis indicunt illiu orationes et querelae. Atis eira nonnulli pro eaeemplo sumunt. Contra Latinitatem. Commune nati iam. Nempe illis retit
Igitur et pauperi Romulo. Et di re
debuerat eommunis mclonus. Non potuit motri causa. Quanto melius scripsisset: eommunia inoema Quod nunc leximus, e mmtine mtignum. Aigniscat: ciritus erat natist et poteris. Sed hoc suit respublica Romnnu in pnuliere aeru-rio. Elegantius evndem sententiam Oxpressit Sallust. Catil. 9. In supplieiis mortim magni siet, domi paret. Vid. Cori. Adde Valer. Maxim. lib. IV. p. 4, de paupertato laudata. Decempeuis Mettitti princitis. In antiquissima editione Prisciani, hune loeum
eitantiis, est mutata. Forte iam uiuaronymim hune versum legit, nam scribit Epist. V. Tu timp tia portistia Minoen ira Metortim spatia metiris. Doporticu idem dixit Sidon. Apollin. Carni. XXII. l 9. Poriistis vid oeli.
a patet hine ties ira Triones. Quum ingrata sit repetitio in cenatia pri etiaet Meempedia priuatis, nemo non Sentit Nee fortui iam spernere eripitem
Leves sinebant. Fere omnes, quos nOvimus. tertiam syllabum in foretiit eorripiunt. Quae in contrariam partemniseruntur, valde suspecta sunt Servius
202쪽
itii ias i et produeit et eorripiti Iuvenal. XIII. 225. Contra IIorat. II. II. Ille enim, nisi i litera longa sit, non
sint versus. Amukhu ius ad hune lorum citavit virorum doetorum ea dero viqimutationes. Dourae Praecid. Petron. II. l6. Barthii Advers. XVI. l. ne an. ΛΡolog. pag. I 82. Voss. de Arte Gramin. pag. 297. Adde Bur murin. ad Phaedri II. Fab. 4. Itim vero quot verbis ot ambustibus opus
o t. ut tandem intelligamus hune verisum. Exponunt: Lmes iubeboni domihus eastruendi, ndhiber; covi ea ubique obvios. Sed, obsecro vos, si inenam loges, cuiuΜ notatis' Veterum et Ca tonis, non diXeris. Itaque sulae si Romulust. Sed ipse Romulus habitabat ineu,n de strumino et re pitibuq saetii. Nee molius hahitubant caeteri Romani. Id illo Deiotiunt non con illo, non imo, non exemplo, sed necessituto. Omnes
erant Pauperes. Et si hae leges rese-rondue sint ad aetatem Romuli, quo modo illud explices, quod osedem legeAiusserint oppida et templa novo Anx decorare' Romani non habebant Di pida, istae decorarent, praeter Romum.
tur, quam nod privatae. Ovid. I. Fast. Gl. Itipifer nnovata eis restias tibist is ne G. Inque Ioria d xl fetiro fulmen eras. Properi. IV. l. F et Iihus ererere Deis hore nureia templo. Vid. Bumniin. et multa isag menta ex libro Varronis de V fra populi Romrini, apud Plinium et Au. gustinum do Civitate Dii
Prensus Aegaeo, Simul utra nubes
Iam Holnius decluravit, se non lPerspicere, quoinodo sententiae huius learminis essent connexae. Postilomium interpretes frustra eonati sunt illud os lplicare. Mit scherlielitus v. e. non illo infelix in hoc genere, postquam urgumentum bene exposuit, in annotatione ad singulos versus, ea, quae dixit, iueri non poto t. et Horatium culptit. quod notionem otii purum accuratoeonstituit, primum de vita Meuris, deinde de animi trtinquillitia es accipiens. Ego
dudum suspicarus sum librarium ali. quom in IIS. suo, unde nostra origi- inem dueniat, quatuor versus imprudentem omisisse. post versum: Otium l
quisque parti . Non tamen poten in nee dieitiis. Ita demum oximius rerum ordo elucescit, et omnia egregie cohaerent. Hunc opinionem mirifice eon. firmat Corum. Cruq. Indieae hoe Ode. otium nemini non esse strastum es opiti-bile. asseritque ti Diis id homines asti topoetiri, eum sibi id prnesina e mo- , si etipim althus moutia pontitur . nullis praeferen dicit is titit opibus porreri posse. ' Hoc scholion non eqso potuit hominiis, qui non plures versus legit, quam nune legimus. Illud autem: otium sibi quisque δερ. est elegantiae poetieae et philosophie . Seneca in noto Thyest choro: N eitis eis di nreium, Ne umqtio incens Deo. Beae est qui motuit
nihil, Reae est qui e ter nihil. Πωre tim sibi quisque dat. In praten i Pretistis Amnes. Franck
203쪽
Condidit lumini neque certa sulgetit Sidera nautis:
Otium bello furiosa Thrace, Otium Medi pharetra decori,
Grosphe, non gemmis neque pulmum V
Non enim gagae neque consularis
Summovet ii tor miseros tumultus Montis et curus laquea in circum
Vivitur parvo bene, cui paternum tendies in mensa tenui salinum,
MS impnfensi. Et sic alia. Unde Gesnerna legit impotenti. Non necessarium. Nain et facilius in magno mari ueprehenti mur, et minor est opportunitas evadendi. Palens Aegaeum, ut alibi mnomum. Statius III Theti. 43a. Mamoque eoinnfra Iniicit Amnes. Cl. Moserus seripsit : Quod ait Gosnerum pro in par si voluisse impotenti, id ita verum est, ut coniecisso dicendus sit impotenti pressus Aegeo, dudum autem ante Gesnemim impotentid erit San onus ex bonorum libro. rum listione imparenti, quae vero est ipsa vetus verborum in pntenti enuntiatio, ut pronnntiabant Gracti ris ἱλεμον pro νον πολεμον. Quod fugisse Benileium mireri . qui, cum Barthium in Adversariis XXXVI. 14. ex veterrimo quodam Codice protulisse vidisset imparenti, typographi erratume o existimabat Barthiuinque reperisse impotenti, quod non improbat. Reperit eandem illam seriptionem Valarius in C leo Sorbonae, qui nee ipse veram in ea Horatii manum, sed impotenti agnovit. Virittir parro hene, cui paternum. Explienni: Bene illi, tib illo Dinitur. eui antinum splendaee, ee eui timor non odimie somnoa. Dura con truetioniqratiot Magis ot inm upparet, si dicam :Lena vinitur. cui oti plarent. Meliust illud εst III. Carm. 16. Beme est, erit Deus obtialis Poren . qtisu antis est. mnnti. Rutgersius loeum ita distinxit Viriliιν porro Mne: Cui paternum m.
Et sie diu post Rutilorsium voluit Roh lius in Comment. Criti pag. loci. I in durities instructionis quidem tollitur, nam in talis sit: Cui salinum splendet, illi timor non adimit somnos: ut III. Carm. i. Deririettis ensis euia re impia Cervire pendet, non Sietilae dripes Du rem eiah ahune anporem. Sed sententia quae ex tali construetione redit, non vera est. Num non omnes. quibus in mensa tenni splendet salinum, contenti sunt neque liberi sordida cupidiust Parva muta tione Horatio suam mannm restit --mus: Vivitiar parro bene, tihi pater. num. Ibi bene vivitur parvo, ubi aliquis in re tumii et mundo Laro nihil timot. nihil eupit. Hoc est illud otium. quod non mi noe th auri. sed si hi quisque, si velit, parat. Terent. Im- aut I. l. ii 2. Hoe e M, tibi non
sum ex Lucani Pharsalia V. MI.o xi ne turn Deut m Pauperia --ytisti e Loris. Hie loeus Cortium oti alios intuit . qui apud Lucanum Drra res hene mi rexerunt oris. Et Rie
204쪽
Nec leves somnos timor aut cupido
Sordidus aufert. Quid brovi sortes iaculamur aevo Multa 3 quid terras alio calentes Sole mutamus 3 patriae quis exsul
logitur in Hildeberio Moriit. Philos.
Nee teres somnos timor nul cupido Midias tinfret. Somni Ieres. len , suelles. sunt Metiri. Gronovius ad M. Nec. Hore. Fur. Iulii . loeum Horatii domemoria videtur pron Aisse, neque adeo enitasse. quid rerum sententia postularet. Nam interpretatur: Lerea somnieiarum . qui non secure dormiunt ne sti.
pine. Pro sordidus in Mes. inveni sortiibus. Quia brevi fortes ineviramur amo.
diit, ut nihil, quod nos moretur. re. manserit. Si probasset, cum seriptores dicunt muto sedem. eam sedem intol. lim tam futuram quam praefientem.
ipsi conrederem. Sed in eo mihi non persuasit Quoties enim loquimur doterra, regione, quam mutamus, neque
addimus nomen proprium, nemo ullam intelliget, quam quae nostra est. Hoc rei ipsius natura audienti et legenti tacita ostendit. Horat. Carm. Saecul. Vs. 39 sati pora mutare Liares et urbem. Ibi Benileius putat nihil referre utrum interpreteris Romani. quo ituri essent, an Troium, undo ituri Sod tirbi, quo ituri essent, nondum erat. Et quo tempore Troiam resin. inebant. do regione, ubi eonsistero iis, liceret deque nrtae, an unquam habituri essent, omnia erant incerta. Iussi
igitur sunt mutare suum urbem, sed
utiti urbe non quaeritur. Exempla Plinii quoque non ita, ut vult Denticius, ae-eipienda sunt. Plinius v. c. II. Nat.
Hist. 37. Volueres sedem ea sede mu- tintes. Vir magnus luce clarius arbitratur, nititare sedem, quo nondum venerunt, eae sode, ubi tune erant. Ego dicerem: sedem, quum nune ex ultera sede, post priorum sedem tenent, iterum mutare cum nova. Ex in hiis et
similibus notat sero post Terent. Eu-nueh. V. I. l7. Aliud ex tilio malum. Sallust. Fram. Histi p. 947. Tumui timeae tumultu, helium eae bello Mont. Ibi v. l IV. 2. Alin ea n iis holin aerere. Sententia luitur versus Horatiunt hue redi. ret : Quid mutamus terras ententes alii solo. quid, habitanteκ in terris Imro-grinis non nostro solo calentibus, e terras continuo relinquimus, et alias
peregrinas petimus 3 Sie Hieronymus
Ep. M. Quia neeesse est sheidere Pro. pontium, mutare loces, diceratis Itistrare remones ρ Ita vero apud Ilo. ratium non inestituitur eompnrntio regionis externas cum patria, sed loe
rum peregrinorum eum peregrinys. Quae quam aliena sint a mnsilio Horatii, Nemo non videt Sed vulgata lectio ulteram inmittit. imo suadet, enmque elegantem interpretationem, hane nem-por Quid calentes terras mutamuΜalio solo. hoe est: quid cedimus ex loeis calidis in frigidiorn, ex coelo me. ridionali in septentrionale V Elegans, inquam, interpretatio, sed a scutontia
loel etiam magis abhorrens, quam illa altern. Quidni potius recidimuΑ istas
205쪽
audit aeratus vitiosa naves Cura nec turmas equitum relinquii Oeior cervis et agente nimbos Oeior Euro. Liletus in praesens unimus quod ultra est Oderit curare, et amara lento
Temperet risu. Nihil est ab omni
Abstulit clarum cita in ors Achillem, Longa Tithotium minuit senectus:
disseultatos, legendo: Quid terras, alioeia entes Sole, nitionitis pnfrid 3 In. goniose, quamuis auctor sit huius
emendationis. Claudian. ILollo Gildon
118. Hinfinis multisti rellibus Idum. Paullin. Cami. pag. 43. rutilaris pu- rivis eae reno erapite ter s. Vid. interpr. ad Horat. I. Caran. 17. 2 Di res ita quoque legisse Ianum Secundum et Ianum Douetam, excellentis iudieii et clogantiae poetas Batavos. I. Secundus Caran. p. i55. At clientipatria utila te mutare νel o a Ferrenses alio sole eo it nuros. Douza Carni. p. l M. Retiti o iureni putriti muttire rellasti Flti tinfra nito sidere itis iι nor . Oudendorpius nil Lucanum VIII. 2IT. vulgatam lectionem defendit. Hur- mann. etiam in Anthol. Latin. Vol.
II. p. 528: plane immemor eorum. iuuo seripserat ad Lotichii Poeniat. p. 48. et . quod mireris. in ipsu Anthol. Vol. I. p 29l. Neque Vereor, ne amittamus antitheti uratiam, quam esse dicunt in vulgatis quis, qui pu-ιrium 1 vit, ae quoque iussit. Nam
eo ut, et Matii putrine, plane idem sunt. Et, si velis, patriae relaetere poteris ex antecedentibus. Quamquam idem sacero ii ut in sola voce Matii.
Quis . qui solum paternum fugit, se quoque sugit 3 Caeterum, quin eastilpatriae et patriti recto dicatur, non dubitandum est. Sallustius Iugurth. 4. Eistit putriri, domo. Et in Frnum. npud Amis. Mes . p. 439. nrbe p
trinque extorres: sive, ut in Com. Frontone p. Illi. orbe ferrurtinι ex Dr-
res. Nieronym. Epist. m. Quis enim
monachorum eastit patrine, Non eastilest mundi. Mundit aer tittis est mn nn s. Puppes excerpiti Bodleian. Quod milii
elegantius videtur. Num locus in puppibus honoratior, ibique sunt clo mini et duces.
Lne us in pruerens animus quoia ultria est Dderit curtire. et ramarulento Tempe et risti. Bonileius ianimi, oderis, temperes. Probat, ut videtur.
Ruhithenius ad Vellei. Patere. II. sa. Nemo autem illud laetus animi accura tius illustravit Heinfici ad Ovid. VII. Metam. 435. ad Virgil. I. Λon. 44 l. et in Adversar. p. 229. Ego vulgata non
moveam. nisi mutato temperet in feni peres. Nam nnimo risum lenitim ne
que alium quemcuriique tribuerim Dent lotus et hoc mutat, scribens leniristi. Sed lenis risus est ex animi sententia. Ex animi autem sententia in rebus urnuris nemo ridet. Λt. inquit Bonudius, risus lentus Sine ex .emplo est. Neque em aliquod in votii. Si tamen omnes animi affectus ridendosiunificamus, ridentes lenifer, iacerbes, umtire, quidni et viaimum in rebus ad
versis lorum, risu lento indicemus Qualis sit homo lentus, exv uerunt Gronovius ad Horo. Oetei us. tralucitisius ad Ovid. XV. Heroid Q. et Erne ius ad Tacii. III. Annua. IO
206쪽
I, IIsER U. 165 Et mihi forsan, tibi quod negarit,
Porriget horru re greges centum Siculaeque circum
Mugiunt vaceae, tibi tollit hinnitum Apta quadrigis equa, te bis Afro
Murico tinctae Vestiunt lanae: mihi parva rura et Spiritum Graiae tenuem Camenae Parca non incudax dodit et malignum
Porrises hora. In alii- robus mihi et libi satiis frequentatur. vide vel intcrpretes ad Lurani IX. 9M. neque hoc ad hodiernam elegantiam exigendum est: nunc Horatius ne ioeci quidem uixisseti humanitas enim imstulat, ut in tali do suturis robus eonaectura, nobis ipsi adversa, amicis prospera esse eventura auguremur. Legendum : Eleihi forsan, mihi quod ne rit, Porrisset horn. Quae aliter, atque fori video, interpretanda iudieo. Nempe: nihi/. nemo plane benius est. Hiehreei, illa diu risit. Forte te tono or, me brevior Pilia manes. Poriistere est tenuere. Vid. Burruann. ad Rutil. Itin. I. 133. Te graues e stim. Quinetilian. Deis elam. XIII. 13. Tibi omne armen is
Spiritum Griaine tenuem Ctimense. IIieron. Epist. lim. Tenuis mihi es spiritus nu implendrina eius tram vitiisonisenna direndi tubam. Parea non men x. Tertullian. de Pallio eap. 2. Sihyllia non men lux.
Vir me querelis oxanimas tuis 3 Nec Dis amicum est nec mihi, te prius
obire, Maecenas, mearum. CARMEN X vi I
dimidiam pariein dein eris. Nunc enim turpitor atrum desinit in piscem mulier formoqa superne. Antiqui Seho-liaqtae non videntur postroma cognovi M. Ex antiqui9 autem fluxerunt Commentarii hodie superstites. Vide hoc nrgumentum Coinm. Cruq. Mame-- ti serihil, conqtierenti cle periculo A s, et pro pν ea si sin is optansi is mortem; pro euitis inusti et umoret diei et mortuo nolle supervirere, i sed quo m qistisi acerrimento devin-l esum. in morte a innutim, etii fuerali in rito e itinestis V Nihil hie de eon. t stellatione illa Horatii et Maecenatis. altera totius Orminis, ut nune legitur, parte. Si vidissoni Seholiastae nn liqui, sino dubio siddidissent vel haee, vel hiq similia: Quod eonfrmne simi-
207쪽
Grande docus columenque rerum.
Alii in meae si partem nitimae rupit Maturior vis, quid moror altera,
Integer 3 Ille dies utramque Ducet ruinam. Non ego perfidum Dixi sncramentum: ibimus, ibimus,
Utcumque praecedes, supremum Carpere iter comitos parati. Me nec Chima me spirituε igneae
bire. Dietum in re tristi mitius, prae- leipue Maoconali, qui mori In tantopere lintehat. Melius etiam eonvenit eum sequentibus: utetimque praecedes, ibi. mus, ornet eomites ea mera iter ati. premum. De verbo radire linum di .mus ad IV. Carm. V. Gnid moror nitere. Burmann. ad Valer. Flaret VI. Λrgon. TM. legit: quid moror olferam, et ad Virgil. II. Λen. 647. quid moro alteram , usuci in utroquo loco iisdem sere ud confir. mundam e lecturain exemplis. Mor orem eius est, quam morer. et molius etiam propter praecedens At te a rapis. Quid moror alteram imrtem, dicium esset argutiust et intelligenda forentia re ire cupiensem. In qna ro inopinlusit Ausonius Esngr. loci. Mallem: Ahs te metie si partem animne rapienti tiri vis, quid moror 3 niteria Ne eurtis neque. Morte tua dimidiam animae meae partem locum seres. Quidem amplius vivum. qui in altera Parte nee mihi ipso tam carus sim futurus, quam erum integer, nondum avulsa meliore parior Ovid. VIII. Moiam. s. ω me mihi serior, inquit. Frara snimne consis e merae. Anthol. Lut. I. pag. 439. Ntine pors op/imra me mei reliquit. Vid. Heins. ud Ovid. l. Pont. s. 17. A terra pna te dicium, ut Ovid. XV. Metam. 875. Imr e framen meliore mei super nita per vinia Astra ferrar. Martiali X. Epigr. 2. Et melior ni parte superates eris. Quinutilian. IX. 23. Video senem meliore atii parte praesepultum. Gunther. Lig. IV. l9I. Parte sui mniore metit. Bothius etiam eoni it altera. Moserus: Minus claua diearet sententia. si eum Boihio mal. los: Quiu moror alfe 3V Fortasso minus accurate dixi, quid B thius voluerit. Illo dies. Quaedam MSS lilia. Quoi non spemenduin Ovid. XV. Metam. Ma. Cum volat illa dies. Carpere iter comites partiti. Ovid. III. Metam. 58. nue ultor res rae moristia aut eomea ero. Tucit. III. Annui 15. Se remitem eis ii parami febre . Valer Ilax. V. 5. Comes fratern eneri non defuit. IX. 3. Aeeipe me tieui eomilem. Quinctil. Deciana. IX. S. Utrum olearitim mnllem Hibere mort/s.l tin remitem. Ciarpere iter illustrunt interpretes ud Appul. I. Metam. p. 57. IIo sippum de Exciti. IItoros. V. p. 559.
Stiprenatim iter eramentes. De morte. ut H ratiuΝ. Me nee Chimnerne sp/ritias i me. Horatius vere et ex animi sententiuseripsit, se mori uo Mao nati suturum Osso comitem. Ridiculae sunt in tumuravi sententia aniles sabulae, Chimaera pt Gy S. Virgilius UI. Aon. 28H. dixit in sorihus Orei stubulare Briarea
centumgeminum ot armatam flammis Chimaeram. Cro do poettim inde Gnen. nam Brioris locus non erat ii metro,
208쪽
Dicellet umquam. Sic potenti Iustitiue pMeituMque Parcia. Seu Libra, seu me Scorpius advicit Vormidolosu3, Pars riolentior
Natalis horae, seu tyrann is Hesperius Capricornua uni Me
centimarium et spiritum igneae Clii putatione opus est, ut osterulas, quυ maerae sumiasse. modo haec cum altera parte earminis. Nee. si resurgat, rentinannus Gyges. quam genuinum putamus, eonveniant.
Vere Benileius GD . pro Giotis vel Sed exploremus Singulu. Gyas. Vido et Suidam in Dirosta. Horatius artem mathematicam con-τορες, et Valesium ad Harpocration. temnebat. Ostondit I. Carm. II. Sed pag. 224. Non autem metua erat homines, dicat aliquis, mutamus opine resurgeret, qui fulmino ad imum moneso Audio. Et iam Horatius inui.
Tartari landum sisset deiectus. Mirum. tum tribuerit astrologis. Sed quomodo. ni eogitaverit Eneoladum Virgilii sub j si iam multum tribuerit, ignorare po-
Aetna insua mutantem. tuit suum thema ' Seripsisset: Libra Itistitiae piaeitiamqua Parcis s- l me adspici vel Morpius me nutilia poetarum Romanorum est eadem misit. Iloo ab astrologis indiea.
quae Astraea, curans ius et leges: l tum. Romani probo memoria tene. euius imaginem ox Chrysippo dopinxit i hant. Sueton. in Aug. 94: Astrinia eon
Λ. Gelliu9 Noet. Att. XIV. 4. Quomodo I stituit Thewenem mclthema leum. Iatalis Iustitia una eum Parcis Horatio Myrippiae magna et paene inerisibilia suam sortem destinaverit, intellectu praedixit. Atiotistus retiectat atiam M.
climcile est. Dea. quas singulorum nuti m. metu se pudore ne minor in- hominum, eorumque sceleratorum, venire ur. Trandem edita. Theogenea
saeta videt et punit . non Iustitia, sed eae lute tidorraei que eum. Tantam visae Nemesis vel Poena appellatur. Graeci in etiam stili Atiouat huis, ut thema
Seu Lisma, seu me Seomitia tici i-meus es , pereusserit. An igitur Augus- eis. Viderunt haee figmenta Servius ad j tus unquam dixisset: Seu me Cisri, I. Georg. 336. et IV. Aen. lω. Sel - l eortitis. seu Libra tiripieu 3 Novitii sta Persii Sat. V. 45. Priscianus j Horatius thema Mao natis: de suo. pag. IlII. et alii. Sed hi suas an res quasi nullius momenti, dubitat, et ta-
in notandis huiusmodi versibus non j inen affirmiit, utrumque ineredibili niο- exercuerunt. et ipsi, nullo monente, do convenire. Praeterea ista Atellarum nihil tuto suspicabantur. At Auspicio. recensio contraria ost disciplinae adit . nem movere iam debuit sententia, quae lovi o. quam interpretes hie dicunt ex additamento redundat: Quaecum. Horatium vel parum curasse, vel non quo sidera natalitia mihi obtigerint. l novisse. Non novis Poetnm constat. egregie cum tuis conveniunt. Nam tu an curare debuerit. vidimus. Sod suo et ego olim selieiter in praesenti vitac non curasse. Nihil iam Mipero,t. quod perieulo servati fuimus. Eruci Dii, solve dicamus. Disi lutec eum ioco seri lini,se. vola. Ego faciam aulin. V Longa cli, loco autem 3 Iti re tum , ris, ad ami-
209쪽
Utrumque nostrum incredibili mo Consentit astrum. Te Ioria impio Tutela M urno refuss mismiserere noluerisque Futi Turdueit alus, quum po uiua si quenA
Luetum thimetria ter crepuit 8onum: Mo truncus illapsus cerebro
cum et Maeeenutem Murotantem Multu tum dixi contra unum hunc versum. Neque tumen omnia. Niun contendo. tiripieti in hac re non esse tolerandum. Nihil enim reseri, quae sidera aliquem adspiciant. sed quae num num adspexerint. Scribere debuis. set versificator iaci Mit. Non tulit metri ratio. Ufriamque nostrum ineres bili modo Consentie mirum. Incredibili mo humile, et indignum Ormine lyrieo.
magis etiam, quam tiretimque nostrum
utim. Sed haec dudum alios offenderunt. Iam astrum Horatii et Maoeotiati s ineredibili modo consentit, est: nuti sunt uno et eodem temporis puncto , in eadem Oinuino riderum positione
Hinc autem, ut dicit Cicero II. dis Di
o retinfur. Atqui horum nihil similo
erat in Maecenate et Noratio, si uri peris, utrumque Oliin magnum uli- quod periculum evasisse et Musas, sed divor,o modo, amasse. Cneterum. quae res in horoscopo pruecipue not
bantur. Horatius erat ignobilis, Pauper bona valetudino. Mi conus nobilis, dives, tenui valetudine. Tuli aruumento motus Augustinus in Conso ion. VII.
Ta Ionis impio I triti Stiturno res oens. Non dubito poetam lineo avi. tiis se e Persis V. 45. Non equiti m e clubites, timhorum foedcre eerto Consensiso dies, et tib tis o ridere diaei. Nostra rei sequtili suspendie temporn Libra Poren ferinae reri. Seu mi niueithus horti Disiuit in Geminoa eon- eo in folia duorum. Suturnumque orti rem nostro Ione fravimus tina, N eis Otiou eerte est, quoia me tibi temperar tis rum. Haec Persius ius Cornutum umieum do illa sua animorum studiorumque coniunctione, quue vix esse posset fortuita. Ita tuo sere in eam adilueor opinionem, inquit Persius, ut credam nobis nascentibus idem trum assulsisse, quodcumque demum illud fuerit, seu Libra. seu Gemini, Seu Iupiter et Saturnio. Compura iam cum illa puleiirorum versuum perspicuitate obseuros et intricatos Noruituti . in quibus ne indem quidem utrique tri-huuntur siderii, et diem verba Porsit Romano esse digna. Horatii autem stolido surio ex iis derivata. Ter erepti it sonum. Titius ad Cul-Ρurn. VI l. 29. nec it tis de tritities spectatorum ordinibus. Sed debemus il lud metro et imitationi Properiti III. R
210쪽
otuli ut, nisi Faunus ictum Dextra lera est, Mercurialium 'ustos risorum. Rei Hre rictimuAA Hmque roticum memento: Vos humi m feri vnom.
I nuntiis trium Deatra renasset. Le- adeo ut uiuieum suis quereliq exuiti. rn es pro rarertisset. Contra naturam maret, certo sibi esse moriendum vocis. Mirum quoque hie salutem tri- l Quare Horatius seriret annum Mao-hui Fauno. in carmine ipso do hoe cenati nonduin restituta vvletudine ei u ari,oris II. 13. nullum seri mon- l An quia ipse olim, Fauno telum nrtionem Fauni. et in III. 8 servatorem i,oris avertente. Moatu, erat uappellari Libertim. l hoe facere solebant itino die rod. Reddere vietimns. Quare Mueeenam i i litae salutis revertente. Vid. III. redderet, qui etiam morbo lutiorabat. Carm. R.
Mea renidet in domo lucuuar: Non trabes Hymettiae
Premunt columnus ultima recisus
Ignotus linures regiam Occupavi, CARMEN XVIII.
ν res exustiae fecernus immemorem1rtim isti D. Non trabes Immo fine. Imrmor Thebni tim, die urit Acro et Craniment. Craiq. Sod louendum est, ut in Porphyrione. Iehuietim. Nonnulli re D. ii res hune errorem latiuμ propngurunt, addente quoque misso candidi coloris. Coloris clivorsitu, eos alia docere tris. tuorat. Num marmor Hymettium seu
se leum sGra in tune dicebatur Achatui erat eundidi eoloris. Thebo eum , ex Aegypto. nigri vel sori ei
Caeterum marmoris Ae iei nullum apud vetere A scriptores inveni menti. nem. neque apud recentiores. qui de murmoribu, scrip-ere, Curyophilum. Ilottiuorum . neckium . nlios. Iuno us Aneres restitim Meupori. Isti