Quinti Horatii Flacci Carmina

발행: 1862년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 시학

321쪽

Laurea donandus Apollinari, Seu per audaces nova dithyrambos Verba devolvit numerisque sertur Lege solutis, Seu Deos regesve canit, Deorum Sanguinem, per quos cecidere iusta Morte Centauri, cecidit tremendae Flamma Chimaerae: Sive, quos Elea domum reducit Palma coelestes, pugilemve equumve Dicit et centum potiore signis Munere donat, Flebili sponsae iuvenemve raptum Plorat et vires animumque moreSque Aureos educit in astra nigroque Invidet Orco. Multa Dircaeum levat aura cycnum, Tendit, Antoni, quoties in altos Nubium tractus: ego, ripis Matinae

More modoque,

Plorat et Dires ranimumque moresque. Mores in iuvene sitonsae erepto laudare, si pit aetatem recentiorem,

quam Pindari. Melius rei propositae

convenit: Mires unimumque timoremur

In eoelum tollit iuvenis robur, sortitudinem , et multa saneti silique moris erga sponsam documentu. Amores de hono toet vehemonii amore. illustravit Bur. mannus ad Virgil V. A . 334. Murlini. X. M. Sed ens os et pios timor . Tendit. Antoni. Diseimus edi Seholiasti; hune Antonium scripAl-- c-men heroieum de Diomede. libris dum decim, et nonnulla ulla. oratione soluta. et voluisso aemulari Pindarum. Puto suis o divorsum a Iulio Antonici. triumviri filio et appellatum Antonium Rufum, de quo Comment. ad Art. Poet. vs. 288. pag. 6 32 : Proeteaertistis et Tmyntas seripserunt Uius Lamin, Antonino Rustia. Ovid. IV. Pont. is us. 23. Pin ristia fineen tu quoque. Rufe, ιν e. IIeins. ad us. m. contieit Rufum Ovidii et Commentatoris es eosdem. Appuleius in Orthographia p. 4. Cornelius titistis in /yrteis ita si h aeribit. . . Idem Rufra in Pindririennemultitione. . . Loeus Appuleii. a Maio ex palimpsestis editus. corruptus et mancus est. et Osannus merito de nomine Cornelii dubitat. Fortasse pro

Cornelitis Aerilaendum est Antonitis.

Nam ex Ilomitio, sicuti volebat Gun-l nus. non nsei potest. triumviri filium nominari Iulium Antonium Rufiam. Hoc constat, suisse Horatio amnalemi Antonium. Ad eum seripsit Horatii . earinen de perieulo aemulandi Pindari. Ovidius vocat Busum silicinem lyrae Pindaricae. Antonius Rufus p in

praetextaturum memoratur a Commontatore. Non igitur a vero abhorret Anto. nium Horatii latisse Antonium NMi m.

322쪽

Grata carpentis thyma per laborem

Plurimum circa nemus uvidique Tiburis ripas Operosa parvus Carmina fingo. Concines maiore poeta plectroci arem, quandoque trahet ferores

Per sacrum elisum, merita siccorus

Fron te Sy mbro , Quo nihil motus meliore terris Fata Gnatere bonique Diri,

Nec dabunt, quam is redeant in aurum Tempora priscum.

C einea laetosque dies et Urbis Publicum ludum super impetrato Fortis Augusti reditu Finumque Litibua orbum.

Concines mulare mera ptio ro. Adhue omnia sunt pulchra et Latina et nativum illum Romanae po eos colorem reserentia. In versibus. pii sequuntur. pleraque contra: neque ipsi eum prioro carminis parte genuina eo- haerent. Horatius dixerat: Quieun- quo Pindarum aemulari studet. rem suseipit perieulosam. Tanti spiritus illo est poeta. Ego eygnum supra nubes voluntem non sequar, sed instar apis eirea nemus et ripas Tihuris va galmr. ' Hie explicit carmen de laudibus Pindari. Altera pars ost totudo laudibus Augusti. ad quas canendas. uno tantum versu dicit, Antonium esse aptiorem. Iam statim dubitari potest domniore plectro. Nota sunt plectrum ν

naris, ιιιγa ibo φεῖν. Ubi plectrum, cithara, fides maynnae Quo nihil maius meliuare toris Fnta donnecta bonique Diei. Imitatio Hom. tiana II. Epist. I. II. de An usto. Nil

oriturum alias, nil ortum tale fatentes: et ex IV. Carm. I. Dieis orie honis. Nee hun , qtinnavia re ant in nurum Tempora privum. Quamvis aurea saecula redeant, homo maior aut melior Augusto non rodihil. In his me. I in non portinet ad laudes bellicas. neque ad triumphum: neque mutor ad aureum saeculum , quo erat aeterna pax. Et Horatius dixisset: sata do=-xere, nee dontihunt, vel dedere, nee hians. Iin solent ensiixati scriptores IIorat. II. Carm. 13. xia raptite se.

pietque oentes. Virgil. VI. Aen. fil6.

Plin. II. Ap. I. Virie enim vivetque semper. Et sic apud Livium XXV. M. Virunt rirentque fuma rotimo is m. Ita quidem cum Lipsio te cendum putamus pro vissentque. Con- soratur et Trotrius in Memoria Pro. pagata cap. I. pag. 5. Vellei. Parere.

II. sis. Virie viresque per omnem Ue- eulorum memoriam. Vid. Ruhnkenius.

323쪽

Tum mwae, oi quid loquar audien m, Vocis accedet bona pars, et: o Sol Pulcher, o laudande V mmm recepto Mure folia. Tuque dum procedis, Io triumphet Non semel dicemus, Io triumphes Cinitus omnia Arabimusree Ditis Thura benignis. Te Aecem tureri totidemquo raccas, Me tener soloet rituma, relicta Matre qui lamis iuren est herbis

Fronte curratos imitatua i es Tortium Lunow roseontis Ortum, Qua notum AEuxit, niceus videri,

Plerumque fiebant. Oratio pedestris. Praecipuo publietis urbis l. duo. et hoc pro ιtitii et super impetrtito reditu. Si quid loquar titilaiendum. Uu et sequentia interpretes explieare nonia tuerunt. Si quid loquar ianuiendiam, est quod operae pretium sit audire. At

supra dixit se non canere tam sublimia Gonti pura voela videtur suadere ut exivinni lauri: si stitia elanitire posaim, ut verba mou nudiuntur.

Ttique utim pro uia, Io friumphe Densae tenebrae. Et hie turbatum est in IISS. Fortasse Grammaticus dedit: Tuque, dum procedit, triumphel' et Non semel dicemus triumphis Cies tia omnis. Tu, dum Augustus procedit, die Io triumphel' tu, quil eum in mavissimo carmine laudaveris.l Euo et omnes Romani addemus nostramuccininationem. Omnis cinittis di nitia ut auctor Epod. 16. Erimus omnia exsecratia ciri M. Lucan. VII. 64l. Vincimur hia oludiis omnia, qtitie aer-l olet, aetas. Statius I. Silv. s. Unal reseimur omnis ordo mensa. Vid. IIeius. ud Ovia. IX. Metam. 426.

Te uisem inuri. Haee sin tu in diversis Horatii locis conflata sunt. Neque caussa apparet, cur Aninuius tot vi-etimus. Horatius vitulum mactaturus sit Fronte euretitos imi uitia ἐνnea. Humilis exitus celebruti carminis Pin rum quia is. Quam putida dili. gentia in detieribunda vituli immolandi formal

Quem tu, Melpomene, Semel

CARMEN III

uoti tu, Melpomene semel. Illud

emel hic molestum e t et Otiosum. S mel videris indieat impiis incert una et noeentem certum. Horatius. Disallor, scrip sit: Quem tu, Melpomene. simul maeensem pDeiclo itimine vide.

324쪽

Nascentum placido lumine videris, Illum non labor Isthmius Clarabit pugilem, non equus impigor Curru ducet Achaico Victorem, neque res belli ea Deliis ornatum soliis ducum, Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio: Sed si uno Tibur aquae serti tu praefluunt,

Et spissuo nemorum Comi

Fingent Aeolio carmine nobilem. Nomue, principis urbium, Dignatur suboles intere amuhil

ris. Simul noscentem, opc, iami γεγνοπινον, Statiui quum quis natus est.

II. 12s. Et primas quas clune leues

ratiscentibus ms . II. 832. Qtitilinque emiant Naseentea remporia prinati. Statius II. Silv. I. Nartim pror nua - Blando Glliope sinu recepit. v. 3. Protenus eorto dextrum ri a re sorores Aonides. Epigramma in Λntholouia Latina nurmann. T. II. pag. 173. Ala etenim di aere olim primord n mren . Et nerere auraerrobis initilla sin. Cum prim iam Lι - inti araret iuramque nitimumque. Νι-l mul fuisso in exemplis antiquioribus.l eonseio ex annotatione Comment. Cruq.: Semel, moae. Num visa est rimul. non me . Horutium autem sua ex Gra is sontibus duxisse, dicentem quem pineido lumine rideris. iam nitimuit verterat Murcius Var. Loet. IV. G.

i Atimnni, bonu sisteria et ramisti ei fertiti Quae exempla, ni fallor. efiiciunt. ut Horatium non semel sed simul seripsisse putemus. Res belli . Commetit. Crii l. reaptiBlim. Qtirae Tibur nil e. Inveni in qui .l busdiun MSS. quis. Praesutins non mutandum in perstiunt. Vide, ne donliiq dieam, annotationem Rittersitusii ad Gunt hori Ligur. V. 28 l. Et spissae. In iisdem MSS. quia

Romae, principis urbium. Quatuori versus non vidit Scholiusta. ex sinoi Comm. CGq. hoc argumentum totius I earminis seeit: A irmni aftiuio melires Militiam, nulli posse niti rei in uian bilifer enerere. Inde stibitinoit in clemne pomenea astisse. rum titis missione. Romii appellitia prine 'pa ur-

325쪽

CARMINU M

Et iam dente minuo mordeor inrisio. testuditiis aureae

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus

Donatura cycni, si libeat, sonum l tum muneris hoc tui est, Quod monstror digito praetereuntium Romanao fidicen lyrae: Qu0d spiro et placeo, si Placeo, tuum eSt.bium, tenuis laus est. quum Roma esset put his domiti. Tum oboles Romae obseurum. Alii oentis A uotisti, Neronum, alii unirersos Nomnnos interpretantur. Neutrum Latine satis dictum est. Minus mordeor inei dente, non convenit cum sequentibus, me distilo monstrant si spiro et placeo. Mox pro mordeor in uno ΜS. viili nisutilor, in altero medeor. Totum muneris hoe tui est. Lentus sonaret: Totum hoc muneris eat tui.

Qualem ministrum fulminis alitem,

Cui reae Deorum regnum in aera my CARMEN IV.

Cui rea Deo m regnum tu areavnotis. Primam versuum interpolatorum suspicionem mihi excitavit comparationis longitudo. Enarratio autem sabulae tam eonvenit inuenio Grum- mattei , quam ullona ost a ro proposita.

Frigida inirenthesis ne in Oratione quidem pedestri tolerari posset. Neque illa satis r te pro dunt: USieuti iuvenis aquila, cui Iupiter regnum in axes dedit, quia fidelem expertus est in Ganymede V Num hie neque in . tellisti potest ea lom aquila. sed genus

aquilarum: et quae Ganymedem ru-Ρuit , non primoq Disus tentabat, sed iam erat robustu Quod sequitur doeadem aquila, mox linivitias in draco. nes meditanis, hoc dissicultatem non plano tollit. Hinc interpretationes, qualis v. c. Commetit. Qualem mi. nistrum sensit Iupiter aquilam fid leni et sortem in rapiendo Ganymede . talem sensore Rhoeti Vindeliei Drusum hellantem. Cum Horatio comparandus sist Quinctil. II. T. Simile Diti

neris infrmisque foetibus cibos oreatio eviratos partiuntur: at eum risiatini adulti, pnullum Gredi nidia eleircumvolare sedem illam praeeed tesipatie coeent: tum e erras vires libera Gela aranoque ipsorum fiduciae

permittunt. Et Gunthemas Ligur. I. t 6TT. Neoia ala rolueris, primvis tibi

crescere plumna Arstibus, et tenerosi durescere senserit tinoties, miti e

fretiatur itere iam irimque parentum in is eontemnit alii nidoque relieto

reditur, piaresque pudet latuisseeubili: Moae eon a sibi. acturo rutti Miti. Aut leporem renneur astria, titis Gethere munum Corripis, et pro-

326쪽

LIBER IV. 285

Permi8it, expertus Melem Lupiter in Ganymede muro, Olim iuventas et patrius vigor Nido laborum propulit in ium mi quo iam nimbis remotis

Insolitos docuere nisus

Venti paventem, mox in ovilia Domi sit hostem vividus impetus,

Nunc in reluctantes draconeREgit amor dapis utque pugnae: Qualemve laetis caprea pascuis Intenta, fulvae matris ab ubere

prios in aetitia rupe pontes Aedificat, similesque sibi prerne edere foetus. Nicio inhorum propia is inaeium. La. borea n iliae Horatius. eredo, hic non dixisset. Factus videtur versus eX Ae quenti etiere nistia insolitos. Intenta, fulene mn ria ab ubereram Itiele depulatim leonem. Leo δε- pulso Mese et nh iahere matris nihil omnino dissert. Vid. Bentiri. et Ruhn-ken. ad Sueton. pag. 238. et Mark

terpretes hane tautologiam, Hortilio indignum, variis coniecturis tollero eo nati sunt. Bentloius: iam vitine M. pulatim, vel iram sponte de titium.

Alii, iam tamque, iah tihertim iam laete, paullo ante, iam ante, et quid non ' Ego mihi Ioeum expedivisse videor, mutata distinctione: Q Iemne Metis enserea pascuis Intenta stilene matris M tibere, Ium Dete cleptilatim

eonem, Denta noro periturn, linit. Cuprea, exsultim ludens, et errans per laeta pascua, ab ubere sulvae matris, procul a matre. matre relicta. Suavis imago capreae imprudentis et ad miserieordiam movendam apta: sua. vior imago matris in caprea, quam in leone: et poetis solitum, matrem in tali ro addere. Λnacreon Fragra. XXI.

XII. T. Quippe ferox Diltiltia, remplis nititurus et tirae, timendu qua mero, quem iam pudet tiberti matrisDtirere. Ennodius Carm. pax. 58 l. Cum mvitris nh tihere raptis, Blandiorti fenero auectis subducitur hiatiatu.

beno dieitur stilo. Sed quum illud epitheton quasi proprium esset leonibus, propterea interpretes magis in ea opiniono confirmati sunt, ni ma rem lentia tribuerent leoni. Virgil. III Georg. 383. peetidum fulvia re an/ιν corpora setis. Ovid. II. Art. Amat. 37a. ietis oper. Ubi male Burmann. ων-mtit. Vid. Heins. ad III. Motam. 2 Noquo frustra in linguam Franeam

hoe usu venit, ut eorvos et damus ap.

polluxerint Mtes Dunes. Denique eaprea intenta pietiis ab ubere nitieris t. proeul ab ubere. Reparata ab ubere

327쪽

imn ludiu dispulsum leonem, Dente novo peritum, vidit: Videro illinetis bella sub Alpibus Drusum gerontem Vindelici: quibu/Mos νη ue tua per omnHT mPuΛ Amazonia securi D tr obarmet, quaerere distuli, Nec scire fus e/t omnis: sed diu Lntoque victrices catervae

Consiliis iuvenis revictae densere, quid mens ritu, quid indoles, Nutrita faustis sub penetralibus,

relicto ubero. In praepositiono tibsaepe eadem vis cernitur, quae in Grueca Arro pro Γπι Θιν, de qua Vulc-ken. ad Τhe r. ΛdoniaΣ. p. 283. et Bastius ad Gregor. de Dialectis p. 2lo. Plautus Poeniat. III. 3. IT. Hospiritim te attine quaeritiare a antiscis. Valerius Flaeeus UI. Argon. 204. equis, parer timerito quos uires tib omni Nutriertit. Ambros. Hexaem. VI. 4. Saepe in magno ortae syniculus per oeiliti rosa Psoultis error a mn re. Appulei. Apolog. T. II. pag. 5i7. Mitis quoia domi eonditum erielis, efribsque omni bus prestinis fuci e senerinmini. Iul. Capitolinus in Vita Antonini Philos. cap. T. Me praeter duras Noe es ah eo missis. Ilinc explicandus Dievs Cretensis B. Trol. II. 42. At Genii insequontes incurissique, tib nrmia. tur ii, simul rescientibui,

quos primus hostia ine serrat. quominus armn eaperent impediri. Non meto alii Q nrania tur ii interpretantur aharmiatis militibus. Pro qtini τε In iis in uno nostro ettialem lentis. Alia manus correxit.

Qtiibus mos unde dedi eius. Hi versus quin a Grammatim aliquo sint compositi. nomo nune dubitahit. Iam I rem hinus non probabat. Faber ah Horatio saetos nolebat. Guietus deinde ot tilii eiicere ausi sunt. Vid. Excursum Iani. μὰ illis. Delotis versibus spuriis.loxendum est et cliti. Quod etiam via. lobat Ianus. Consiliis iue is rerie tie. Bumannus quidem bis ad Valer. Flacet Arial gon. II. 658. et III. 596. rediterne cxplieat saepe τὰ ae. Temere, et nulla seriptorum auctoritate. Alii etiam vim et elogantiam deprehendere sibi viden. tur in coniunetis oppositis victricta re. Dietae. Sed Militent illi. an hoc ita sit. Vineitur viator notum est. non revincitur. Propertius III. s. 16. Vi- eis elatorem Ondi formia virum. Manil. III. 15. Victam, quiae Uieerrae, tirbem. V. M l. Vietorque Medusa Viettia in Andron euri est. Hinc e&Ρlieanda sunt. non eorrigenda, quae idem Manilius seripsit. IV. M. G-pstis et a enptis orbis fore ' i ne sepulto minerihus, Die is repetisset Mu- eius urbem' Capitis dieit Romanos a Porsena . cui urb; fuit dedita. Mu- eius, manu in iano eombusta. flammam sepelivit, Oxstinxit. sanie et san. cuine ex vulneribus in ignem manante. Roma sic croseore potuit, et,l nunc eapta a Porsona, orbem terra-l ritin eopit. Ovidius XX. Heroid. Is

j mmqtie victorem Helia sequntia suum. Vid. Hoinsium. Seribendum est cum Bonitoici o MNS. ν In visne. Fortasso iamen molius esset reseritie.

328쪽

Posset, quid Au musti paternus

In pueros animus Neronos. Fortus creantur sortibus et bonis:

Est in iuvencis, est in equis Patrum Virtus, nec imbellem feroces

Progenerant aquilae columbam. Doctrina sod vim promovet insitam, Rectique cultus pectorii roborant: Utcumque defecere mores, Indecorant bene natu culpae.

Quid debetis, o Roma, NeronibuS, Testis Metaurum fluuion et Hasdrubal Devictus et pulcher sugatis Illo dies Latio tenebris,

Qui primus alma risit a forea, Distra per urbes Afer ut Italos

In eo ne bene nn n eti*ne. II e t Die diss G io lembris. Quis me. lo Graeeo Euripidis sumtum est, cuius t rit dies, quid eo gestum. intelligitur versum servavit Plutarchus do Nobi- ex Metauro et Hasdrubalo. Illa dies

ουδεὶς δεν μιti iaν λέγει Schol. Iu- proelium et eie oriri. Dies enim et venal. ad Sat. XIV. l. verba citavit noae sumuntur pro rebus graxissimi Sed eor pia sunt: ti eumque cledetera i momenti die vel nimio gestis. Cieero mores Dedererant hena tintra eu me. ad Attieum X. 8. Non fuisset et Iiseni ad XI. 154. in animo habebat milia noa stim acerba Afri no, non invenui vultus. modesti, herio nati. V lam uirtis ille illos Sti Innuo C. MΛ- Testis Metaurum flumen. Latino ris. Caesar B. Gall. V. 43. Hie ui diei videtur Metaurus et Metaiartim, nostria Ionoe oravi initia fui Vol etiam non addito sumen. Pomponius iei. Patero. II. Quia itie dies Mela II. 4. In Brutiis stini Colum Aeliacus toriarum orhi proe tueris. rema, Rhostium, Sollia, Tiatirinniam, Vid. Interpr. ad Flori II. 6. Valor Metaurum. vid. A taenius ad Aurel. Flucet II. 573. et Taetii Agricolam 34. Victor. Vir. Illii tr. 48. Qui primus nimia risit adoren DeeIetus. In uno nostro reuietis. Glossa posetica Grammatici, iritim hiam Elegantius arbitrarer Miseetis. Deli. explicantis. Et observa. plurimas glos

cere, xti βψειν. prosternere. de fas a voce qui incipere . cuius rei iuvietoribus, hosto iseleelo, praesertim Horatio multa vidimus exempla, et indueo aliquo. Nepos Thrasyb. III. hoc ipso carmine us. 18. et v. e. in

me sCritia) Mire o. Ubi multa in. Phaedri Fab. II. I. s. lo. qui nonterpretos. Curtius III. I. Quere n- sunt auctoris. Neque mihi placet nimiatur non in arie atiitem non tib hoare adoren, neque xlossa vera est. Dicit dei-ιiam Ilotin tim, sed nhluentem enim nuctor. victoriam apud Metuu- ura e pus ereptum esse H Matin- rum suisse primnni. qitum Romani re-etum. portaverint. Ox quo Hannibal in Ita-

329쪽

'eu rem ab per tacdua ret Eurus Per Siculas quitarit undos. Post hoc Meundis usque laboribus I -- putes ore it, ct impioliam venit. Atqui eonstat ex historia. iam a. U. e. 538. et duobus sequentibus Poenos a M. Claudio Mareello praetore apud Nolam misso prosigatos. Clades apud Metaurum feeiditu. U. e. 546. Marcellus prima Heioria Nolana doeuit Hannibalem vinei

posse, eaque res Romanis, de ro summa sero iam desperantibus. animum reddidit. It no historiei diem Nolanum

inultis laudibus relebraverunt, Liv. XXIII. 16. Instens eo uia rea. Gerti scio an vinaeima illo bello oestra sit. Nori e net enim n/ ΠtinnihDIe vincen-

xim. I. 6. Miar litis e stiriam Θ-rnetiararum et nonnutilis an a No-ltini a se primum fiastere coneli floria infummnitis. Atque ista vietoria Nolana tum crebro et grato omnium sermone usurpabatur. ut proiaemodum res

in proverbium abierit, soro ut apud maiores nostros Kalendae Apriles, quo die dux Albanus a. 1572. Oppidum uriellam amisit. Cicero in Bruto eap. a. Ut post Crannensem se iam eniti. mitti em primum amrevili nia Noltim

proelio populus se Non tintis erexi . Post quo prosperne rea Mineeps mul. ne eonfecti ne atine; aie, post rerum nostriarum et eommunium omnissim

eustis, nihil iante epistolam Bruti mihi neeidie, quod rellem, aut quiutiliqua eae piarte sol ieitudines tilletaret metia. Fortasse hune locum Ciceronis in animo habebat Hieronymus in Epist. I. SP stavisus sum, ut illum diem mmonae felieittitis, quo primum Mar. erili npud Noram proelio, post Con-Nensem pu niti. Hanni lis uomitin concider uris, em riserim. Sil. Iist. VIII. 534. Poeno non pervici Nom. Pro nimo in uno MS. inveni rarmo. Ceu flamma per tiae s. Hannibal equitatis per urbes, ut Horatius: Neusini Meum equi tire inuitos, et: Eques Mniante Eerberabit tinotita Sed Hannibal multavit per urbe'. ut flamma equitas per taedus, est i xυρολογία Horatio vix tribuenda. Reetius diei. tur ventus equitiare, qui aliquando incurru fingitur. Quanto modostior rom

Post hoe Metinuis usque Iaboribus.

Horatii sententia est: Victoria apud Mei aurum animos Hannibuli fregit. et tandem dixti: Victi a nobis toties Romani nos vicere. Λetum de nobis ost Hasdrubale interemto. ' Quae post cladem Haesdrubalis aeridere, non huc pertinent et ab Oratione Hannibalis uliena sunt. Agitur de laudo Claudii

Neronis, non aliorum imperatorum,

qui 1, i Neronem praeelaro do patria meriti sunt. No dicam quam humilosit hoe Ioeo post hoc.

Romanti pubes erenis. Sehesiastae interpretuntur Roma ererit. Et benediceretur Roma ere,cere. Sed pubes Nomona Latino signifieare non pol si Nomam. Est enim exerellias Nomnnus, sex adoloscentibus, arxix s. compotitus, ut Tibuli. I. I. 5. horos pubes Bomtinti fritimphos rivit. Iam exereit

eroseis secundis laboribus, esset: exercitus numero auoetur. Lutinum ostres Nomnian ereoit, non pubes Ro-mtino. Ut Graeco. Eurip. Suppl. 323.

330쪽

LIBER IV.

Vastata Poeno rum tu ultu ona Deos haluere rect ,

Dixit quo tandem perfidus Hannibal:

Corvi, luporum praeda rapacium, Sectamur ultro, quos opimuου Fallero et effugere est triumphus. Gens, quae cremato sorti A ab Ilio Iactata Tuscis aequoribus Sacra Nntosque maturosque patres

Pertulit Ausonias ad urbes, Duris ut ilex rensa bipennibus Nigrae soraci frondis in Algido,

Per damna, per caedes, ab ipso Ducit opes animumque ferro.

Et ut πίνοι. sic rubor et trahores in i m defendiamque urbem, rati triona re militari appellantur omnia, quae nunquom defutuιω r fores Ites tenetoloratii sunt dimettia et gravia. Ita-itiserto is lupos, nisi sylen, in quomque dicuntur sue dii, duri, muni la- resistere solerens . Osri Melas. Vidotiores, an item ut hie seeundi, dubito. Rullia keuium et interpretes ad Taetii Poenorum fumultu. Ttimulitis de Agricolam m. l,ollo tam atroei tamque diuturno veri Foli re et ostia re est Iriumphus. hum leniuq est. Est non reperitur in quibusdam MFS Fiana Deos habuere rectos. Quia non in V si . neque D'inxtil. xiv Dei stant preti, hine non satis intel. Oudend. Appuleii Meiam. II. pag. ligitur templa osso resecta. Alii in- illi. Ego tamen verbum retineam. terpretantur: Dei es euutia Deorum Plenius sonat esugere est triumphus. ν tittietis eae in in eorum, saera in- Et quod ad productionein brevis vl-,tuurata sunt. Ergo, ut hoc utar,ilutine ante duus conson teq sequon-Iupiuer reeitia est significat Mera Io litis voeabuli attinet, ea ratio in infini insititi ta sunt' Non puto. Alii livis durior videtur, quam iit Horatio emendarunt iret . sine consensu omnium MSS. trihus Ceret. ιυporum praedra rnpia Ium. mus. Exempla a viris docti, collata . Comment. C q. Ide reo inpia Gm- invenies ad Virgilii IX. Aen. M. ab ptironia Romianos, quin nuctor nomi- Erythraeo in Indico, voce que . Onis eortim a lupa nutristis dieitur. Propera. III. 9. 46. Anthol. Latina Reeentiores interpreteis hoc risu exui. Irim. I. p. 70. ad Sis. Ital. VII. piunt. Neycio quare. Erat certe hocis I R. et imprimis Lennes . ad Torent. solitum, quo casterae genises Romanos Maur. p. 4ll. In his rura sunt inpetebant. convicium. Liv. III. 66. Ae- finitivorum, eaque MSS. variantibuq. qui et Volui fremebnn . oectiere os o lorae se ei frondia in Asido. Itipos infestina rabie opprimendi M. Pindurus Pyth. I. M. DIoi, atri iacensionom esse. Vela. Patere II. M. ιν μελ φυλλοις Eao riti xopitista c. Telarintis disti nata Non tinis nil Aristoph. Thesmoph. Μιλώμφολχn opitu finitim diem, rorifernhntur emcn- ta rara.

SEARCH

MENU NAVIGATION