De moribus philosophorum dialogus

발행: 1695년

분량: 160페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

rum, quae mortales delectant, nulla unquam tangit cura. Α- deo praeclare, non in Voluptate, non in honoribus, non in diuitiis,sed unica virtute illud quaerendum esse, evincunt. Et sane praeclare sentirent, si re ipsa Comprobarent, hanc animo suo sedere sententiam. Sed hic videas eos ipsos, qui tam, strenue honores omnes ut instabiles, ut caducas vanasque res, & fortunae volubilis cito transitura munera depinxere, mox ad adulationem pliis quam seruilem descendere, aut per Principum altilas ; per Procerum discurrere aedes, si vel minima illis affulgeat spes,majores amplioresque honorum dignitatum titulos coimequen-ldi. n Alios eoiura diuitia, taMystienuis declamare audias uti crederes

istos vel Croesi ope

22쪽

projecturos prius esse, quam vellatum a virtutis tramite dimoveis τi possint, unguem: audias sine fine Sc ingenti clamore ingemi nati illud Venusini Vatis: Non posidentem multa vocaveris reis.cte beatum 'roius occupat nomen beati, qui Deorum muneriabus siqnter uti , duramque cataot pauperiem pati , pejusque orbo sagitium timet: vel illud

Plauti: odi ego aurum I multa multis suasi perperam. Hisc autem aliisque egregiis vocibus postquam auditorum compleuinaures sapientiae consultus , ipse corradendis congerendisque opibus, nec finem nec mota sta, truit: quin num sine beatus, componit opes,gaeis inhians, ston lgesto pauper i auro. De Uolu,..

Ptate autem: quid 'dicam' i quis

23쪽

enim Philosophorum hanc non execratur quis non damnat lquis non equis velisque eam fugiendam este monet sedulo a que inculcat Num quaeso ullum audivistis qui laudauit voluptatem l Quam non Epicurus, aurpotius discipuli eius vapulant, quod voluptatem pro summo ultimoque mortalium bono Venis ditaverint. Monstra hominum, non homines,hosce fuisse palam dicunt, in quos si Hercules incia disset, decimum tertium sibi obvenisse laborem existimasset. Ιllas enim , proh nefas i in bruta commutare homines , saltem in ea/Idem cum brutis detrudere sortem. Egregie & haec & alia

disputant. Disputationi ubi im-: Potitus est finis, hunc ipsum, qui, - voluptati omni bellum indixis. R. Oamque odio inexpiabili,

24쪽

- plusquam Vatiniano presequi videbatur, hunc inquam ipsum indulgere genio strenue , ecq-mnia voluptatum, quantumviSturpium, consectari genera via deas. Hunc dira subit tiιido non ' acenesiserae dapes,non tecta ni

moris viijs cibus. Eadem agiatur fabula, cum coercere animi. Perrurbationes, easdemque, aut

evellere, aut si Stoicorum displi cet tristior sententia, temperare ritejuvenes docent. Repellendum, inquiunt, in primo limine hostem esse. Quisquis in primo obstitit, hunc tutum atque Viactorem fuisse. , Qui blandiendo dulge nutrit malum, eum sero 'deinceps rectisare ferre , quod subiit, jugum. Addunt, quam culti natura & dignitate hominis

Pugnet,obsequi affectibus:quam a uos dederint praecipites , flui

25쪽

imponere illis frenum non didicerunt. Et dum ita acute de perturbationum animi indole disputant, & medela huic malo asserre docent, haud raro cum Medicis illis componendi sunt, qui aegrotis dum assident, leuantque clementer brachium , tangunt Venam, manum pectori admouent,& frontis orisque inspiciunt habitum, quam aut fastidiat aut appetat stomachus, diligenter EX-quirunt, interim de suis, quibus laborant ipsi, longe grauioribus forte morbis, per supinam di in tolerandam ignauiam laut in riam, parum sunt solliciti. . Sed piget plura addere. Quorsiarie mim nihil profuturae funduntur querelaei Adeo enim frequens est istud malum, ut ne illa quidem ciuilis doctrinae pars , quae dec

ros hominum mores reddere nia

26쪽

titur,illius sit immunis. i .pleros que enim qui ad omnem elegan tiam & cultum se fingere homi nes profitentur , adeo agrestes ocomnis ruris plenos esse , vide mus , ut ipsis quos docere aggre- . diutitursiuvenibus, ludibrio sint atque contemptui. Sic omni tempore inuenti sunt, oc nostra quoque inueniuntur aetate, quibus:ccini possit: illud quod apud

Plutarchum legitur: Tu nocessaso si instar diues,uiuens ut Lu

Hic finem dicendi feceram, cum Florinus subridens , te quidem, inquiebat,tanta libertate de Phi lqlophorum disserere moribus miror. Saltem parum hacte-- nus te eXpendisse credo, quanti pluribus constiterit irritasse Thilosophos. Litigiosum, cre, mihi , est hominum gerius, gens

27쪽

gens philosophica .r & cum alios perlibenter reprehendant, se tamen reprehendi quam aegerrime ferunt. Fateor tamen, ita ut dixisti se rem habere , di ubique gentium uberrimam segetem jusmodi Philosophorum efflore Tescere, quos Seneca Cathedr TiΟS Uocauit, quia verbis saltem atque in cathedra philosophan- tur. Nec quicquam quod a veritate abhorreat,dixisti, hoc dum, attulisti emptumi inde euictu'

illos, qui splendido aut Christi

norum aut Theologorum tituIosuperbiunt, quosdam deprehendere liceat, quorum dum effatis Parum conlpirant consentiuiit- , que mores. Namque & ipsum Athenagoram, strenuum Illum fortissimumque coelestis doctrinae propugnatorem Gaisipri

28쪽

dem idem factitas. memini. Nemo , inquit, Christianus magines , nisi professonem fmuset. Hoc Modo illos , qui a Philose

phia nomen habent ou cari cernimine aut si graeca ma is , abhorrere enim te ab illorum moribus scio, quibus nescire Graeca, in laude ponitur:

icere quipee Volebat, perperam ad supplicia rapi homines ideo quod Christiani appellitentur': ex ratione enim disciplinae, cui addicti sunt, omnes Christianos probos esse: ast saepius tamen contingere , ut quidam nominetenus saltem sint Christiani , aeque ac Philosophorum titulo multi superbiant,qui, si ex vita 8c moribus eos metiaris, nihil mi- .

29쪽

nus sunt quam Philosophi. Opportune jllud mones,mi Florine, subjiciebat Severus. Namque hinc intelligere licet, non hodiς

demtim aut nudius tertius ortos

esse ejusmodi homines qui se . philosophos mentiuntur. Jam' dc olim ista pestis orbi incubuit. Luciani hac de re documentum in mentem mihi venit, egregium' profecto, sed cum G aeca verba' memoria exciderint, Latinis illud referam. Est genus hominum , inquit, quod non ita pridem invita extare coepit, inerUcontentiosum , gloriar avidum. iracundum, gulosum , stultum, fastuosum, contuineliosum, S ut Homeri verbis dicam, telluris inutile pondus. Isti igitur in sectas diuisi , ac variis rationum labyrinthis excogitatis, alii sese Stoicos appellant, alii Academi-

30쪽

cos, alii Epicureos, alii Peripateticos , aliisque vocabulis his multo magis rhdiculis. Deinde, ita pergit, cum illud virtutis nomen Venerandum induerint tum adductis in altum superciliis, promissaque barba, fucato habitu obambulant, detestandos mores circumferentes, simillimi istis tragoediarnm actoribus,quibus si personas stolamque illam auro sparsam detraxeris , reliquum est ridiculum, nempe homunculus septe denariis adagonem conductus. Apprime istud ad meam quoque sententiam facit, reponebat Florinus. Namque omni tempore fuisse ejusmodi homines qui vana philosophiae specie S sibi oc aliis imposue-resit,id quidem est, quod saepius iintellexi, saepius dolui. Sed tamen S propitiis fatis contigit,ut

SEARCH

MENU NAVIGATION