De moribus philosophorum dialogus

31쪽

nunquam deessent cordati viri qui 1apientiae & virtuti , ita utpPar erat, operarentur Ignaulamque istortim hominum , serio eXecrurentur , acrIterque reprehenderent. Pacuvii circum fem tur Vertus, quem Macedo Philosophus, vir bonus & sapiens scribi debere censebat, prae forIbus Omnium templorum : Ego odi

homines ignava opera, philo sententia. Existimauit quippe, Gellio teste, nihil fieri posse indignius , neque intolerantiuS, quam quod homines ignaui &desides, operti barba 6c pallio ,

inores & emolumenta philosophiae in linguae verborumque arteS conuertererat , di vitia facundissime accusarent, intercutibus ipsi vitiis madentes. a Socrates quoque ipse ignauis ejusmodi hominibus perpetuum V e lut

32쪽

velut indixit bellum,ic Epictetus

cumprimis , summus graUiSsi- anu que vir, acriter subinde eos redarguit. EX Favorino se accepisse Gellius testatur, Epicte- dixisse, plerosque ist is qui philosophari videntur, philo&lphos esse hujuscemodi, ανευ τοῦ, μ εχ ριπὼ λεγεινb, factis Proeus, verbis tenus. a Jamillies vehementius 1 utique est quod Arrianus eum dithitare solitum, memoriae prodidit. Nam cum lanimaduerteret hominem pudore amisso', importunal indu stria eorruptis moribus aud cem, confidentem lingua, cete- raque omnia praeterquam ani Mnaum procurantem, istiusmodi,

inquit hominem , cum videret studia quoque S disciplinas phiasIosophiae contrectare , dc physi--ca adire, & meditari dialectica,

33쪽

multaque id genus theoremata, scrutari sciscitarique, inclamabat Deum atque hominum fidem, ae plerumque inter clamandum his

eum Verbis Increpabat: πῶ--ε leti ει κεκαθ α -

ρον. Hisce quippe inuebat maximus philosophorum, ut Gel- Mus autumat, literas atque doctrinam philosophiae, cum in hominem improbum influxissent xiij mutari, corrumpi, re quadi e κυνήγ τερον, urinam fieri , aut si quid est spurcius. Dies mihi prius deficeret, quam dicendi co- pia, si convehere omnia vellem,

quae in hanc sententiam egregie sunt a cordatioribus i An--tonini tamen non possum non. memini fie, summi quidem S in

34쪽

e parabilis Ufi . qui

minibus tam vehementer irascitur,ut eos Ietiam ζ υμ ατα καὶ απο- Vocet. Adeo nunquam

Praevaluit istud homi nunquam deessenilis inir illis' opponerent pectus,sioque eontra exemplo viam, ad irtutem contendentibus': misemiremi G-FIorinus disser forte alesturus nisi γ'mUJqubdlisti allati tum in mediarum , animadvertisset. Postquam ergo conticuit, quandoquidem, inquiebam; in hunc ingreis 'sermo fi H ;heembi estum vobis esse Aedarii eland EMIongisis pro-itrahi mon aegre t puto, inretis siquid mihi videatur , eXposue- Mens gyas1 sussilio nobile fa-

-cies',

35쪽

enim esse sed paucis, Neoptolemus dixit. Non displicuit mihi, fateor O Seuere, quae edisseruisti, ad antiquiora secula ejusmodi tu, in Taciti ver s utar, semper damnantes Am A AN Nec abnuo, nul.

BIum Vocaturum, quae unanimi consensu a Muis fide dignis tramuli miri b

36쪽

i rum Viromm i ambigere sustineas. Sed efficiam tamen i mi Florine, regerebam,ut intelligas, quin ut S illud intelligas,grauissimis me ut ita statuam adduci ,

rationibus. Putasne Vero me

dixisse aliquid , si ipsum Socratem, quem sapientissimum morisi talium vocare solent, non ulti- i mum inter hosce philosophos .l qui sunt ἄνευ τοῦ πράττειν τῆ occupare locum , probaverim i Socratem responde l bat Florinus; si in hunc referenia dum esse numerum eviceris, Uictas dabo manusni Neminem eis nim Soeratem unquam virtute

superasse semper audivi j adeo ut

nonnullis,ad beatorum sedes a nimam ejus evolasse:persitasum sit. Non Socratem modo, heponebam,sed SenecamIsed praestantissimos Stoicorum ,-ceterarum

37쪽

haeresium philosophos quiquanmaxime 1e I ueros i philosopho osse gloriati sunt,huc referre nul

Ius dubito. . At tamen meminisse te decebat,subjiciebat Seue rus, ipsius oraculi judicio sententiaque , Socratem sapientissimum fuisse mortalium. Memini, mi Seuere, inquiebam, se hoc ipsum ut de lapientia ejus euirtutibus , quae tot laudibus iactaum e Uehuntur, , dubitarem

me adduxit. ' Taceo Auae Athenaeus hac de re disserit, vir noIContemnendae eruditionis, qucommentis annumerat,quiequi, de hoc oraculi effato dicitian a Cum enim Socratem mortaliun

sapientissim um fuisse, diserte neget, eum ab impietate prope ab

esidipronuntiat,qui Deum,quenser ora uia mortalibus. respores, dare credebant gentiles tam tui

38쪽

piter decipi potuisse asserere non dubitet, ut hominem non adeo sapientem, pro sapientissimo reputauerit. Alia mihi praesto est, ratio, ut Ethnicorum mihi non sit in subsidium vocanda superstitio. . Quicquid enim de oraculis suis dicat superstitioia gentilitas, ego ita arbitror, infernalis genii in istis personuisse vorices, usque fraudibus latissimum. hic patuisse campum, quibus il POmnes circumageret parteS mi-iseros mortales. Ergone Daemonii malo,impostori turpissimo, men

daciorum fidelissimo Doctori, de sapientia Socratis testimonium

perhibenti, adhibebimus fidem φSed video quid dicturi sitis, re-

ipsa tamen hoc fuisse comproba tum, cum nihil se scire Socrates sit professus, quo potissimum arm gumento mortalibus p xsuaderem B 4 Ora-

39쪽

ibi aculum Voluit, sapientiae lau de Socratem cedere nemini Secquaeno VOS, quis no11 statim strau. dem 6t imposturam subolfaceret Sane qui secus sentit' hunc obesanaris hominem esse oportet .

Rem sic conficio : aut sciuitati quid Socrates , aut nihil sciuit .. in init sciuit , quis mortalium lapsentistimum diceret si scivit i negauiti Credo, quod mode- alia litiuus viri tanta fuerit, ut ne videri quidem talis voluerit quatis fuit. l Scilicet. Quin si ullum ynquam hominem ambitio αInanis vexavit gloria, Socratem, VeJ, aui' Hoc, si .vobis videbitur. deinceps euincam . Nunc istud vobiscum expendatis velim, egeatne modestia mendacii praesidio φ aut, sitne occultanda Ver1fas , ut videar modestus Nomnium contemPic

40쪽

se prodat animus i Ego ita arbitror,hunc demum mos stiae pro mereri laudem, qui & intelligit, nec dissimulat suam qua ceteris praestat virtutem, sed eadem non sese effert , aut alius quam est, videri non cupit. Qui veto Scea s, quas iure meritoque occuet pare poterat, laudes , res ait, in te ut modestus videatur , hunc ego tantum abest ut modesti hominis promereri titulum putem, ut potius ambitiosum . dissim lato nil turpissimumque impo storem vocare riuiIus dubitem . Et de Socrate quidem ut illud asinserere audeam, cum multae alia

mihi praesto iunt rationes; tum Millud adducit, quod jam olim superbiam illi exprobratam, legaem. Audite Aristophanenis qui fastum Socratis adeo non-potuisse,

occultari memoriae prodidit, ut