Elementa juris criminalis liber primus libri quarti pars quarta De judiciis criminalibus

발행: 1820년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류:

111쪽

perseqthendis exquirendisque delicti circumstantiis. Plurimni enim id condueit ad oriminis contestandum auetorem , quam Praecipiis ob caussam eRamen habetur. cf. I. Ex quo illud praeterea sequitur, Reos sellieet et super iis cireumstantiis interrogandos esse, quae ad ilIorum innocentiam, si ea fortasse piri leant arguendam aperiendamque conferre possunt. 2 Idque praestari omnino oportere in examine peragendo et inanitas poscit, et imperat ius , et ipsis iussoles finisque suadent criminalium Indiciorum : sed raroetamen , vel sere nunquam fiεri vulgi germonibus pelahibetur magno cum discrimine salutis Aeorum, Publieaeque fidei dispendio. V. Quid in examlae audex praestare,

set ea re debeat. hia Iadex igitur, qui vir bonus iustusque praestimendus, ita impositum sibi gravissimum institue ei peragendique examinis onus obibit, ut memininxit se vero solum indagando, quaerendoque esse Praepositum. Quare in interrogandis Reis aeque crimen.

- ι Facile euilibet menti Oecursabunt circumstantiae, ad quas laterrogationea. Miteratim, dirigi di beat; sed facilioris studii gxatia hae subjiciuntur: uis. Quid . Ubi, Quibus cruxiliis, cur, cuom do , Quanae . a ryzo in quaest. D 3. 3O. Iudex quoque Super iis

se circitanstruitiis. xeam examinaxe debes , in quibus in ocentia apparere possit - -

112쪽

atque innocentiam investigare curabit c S. IV. neci magis de illo, quam de hac invenienda sollicitus esse videbitur- ProPterea neci asperioribus, quam oporteat, verbi& examini subiectos Beos deterrebit; neque subdola sermonis blandicie, aut vanarum promissionum illocebris in sui discrimen ad lueetia Procul insidiosae hae artes a gravissima Iudicis Persona , procul a sanctitate criminalis Iudicii Neque solam ah hujusmodi artibus Judex erit alienus ; sed etiam sedulo cavebit ne dignitatem suam cum Reis committat familiaritate, iocis, jurgiis, extraneisquo

sermonibusia

2. Quoniam vero tota in Iudicem habendi examinis cura incumbit; idcirco ipse suo arbitrio aσprudentiα illud moderabitur, brevi explebit, aut longius protrahet, Paemadmodum magis ei expedire ubdehitur. Si crimen Reus fateatur ei usque circumstan tias narrare incipiat; patienter a Judigo audiendus , qui neque morae neque laboris pertaesus, quousque Poterit, examini perficiendo vacabit. rarit. In stit. Lib. II. f. 2. cap. 9 n. 13. Uhi tamen illius

interrumpendi necessitas urgeat. Poterit Posteae rudi sus inire ; et generatim antequam evulgetur Proe sus , toties rursus ad examen Reum vocare , quoties

Ll expediens, aut habitis aliiς indiciis necessarium.

esse existimaveritia

S. Sed procedente examine , prout oceasso seret, ex ipsis Rei responsis suas Judex componet interrogationes, norias etiam et repentinas adjunget; ut ad Propositum inveniendi veri finem facilius, planiusque perveniat. Quemadmodam autem a Scribae, Seu

Tabulario, Di interesse debet examim , singulae

113쪽

adamussim scribendae Iudicis interrogationes , ita summa fide a Reo data responsa ipsis, quibus Reus

illa extulit, verbis scripto committenda , atque iuaotis redigenda sunt. Pertinet id sedulo cavere ad Iudicis religionem, ne scilicet Scribarum dolo, aut oscitantia addatur quidpiam aut detrahatur Reorum V. Selanetix loc sityr. est. responsiS. Atque ad

omnem fraudis, quae aliquando irrepere POSSet, Su- . spicionem declinaudam scimus receptam; ut tota eXaminis series, eius lito acta Beo Iegantur, qui sua responsa vel lucidius declarare, vel erroris redarguore , atque adeo corrigere poteSt : tum demum moris est, ut acta manu sua signet, et si literas nesciat, venerando signo crucis exarato confirmet. Sed neque

omne prorsus fraudis periculum hujusmodi cauthblis depulsum sunt qui arbitrantur. Quandoquidem mul iis in locis invaluit non a Magistratibus, qui criminali praesunt iurisdictioni, Reos interrogari; sed hanei partem gravissimam muneris sui interioris ordiuis Judicibus ab illis delegari : quorum quidem ut plurimum et exiguae domi fortunae , et parum exculti doctrina animi, et non adeo perspecti saepe probatique mores aliquantulum eisdem detrahere videntur

fidei illius, quae publica auctoritate halbenda seret de iis, qui criminalia Jadicia eκercent. Quam ob rem et alicubi Legibus cautum, ut examini praeterea intersit, qui jura partesque sustinet Fisci in criminali agenda quaestione. ci Longius enim abest frau-

olim qitoque apud nos receptum suisse, ut Reorum

examini Fisci Procurator, sive ejus vices gerens ii tereSSet, Patet ex Amb. ositio de Proces. In P. Lib. II. cap. a. u. 35. est

114쪽

113 dis suspicio, ubi Pitires ad fraudandum simul coire debent. Αο audivi nonnullos de huiusmodi argumemto graviter disserentes, quibus videbatur, quod res cautius , ut Par eSt, solemniusque progederet, si et

aliquis ex iis , qui publica auctoritate tuendis Reis

ubique constituti sunt praestito sacramento eXamini interesse dehorci; ne interrogantis solum atque ser

hentis fide cardo criminalis Iudicii, ipsaque Reorum

salus innititerentur.

VI. An Reo deferendum sit iusiurandum Τ

Superiori aetate ubique fere Reis, antequam interrogarentur, jusjurandum deferebatur, ut ejus adstricti religione mentiri vehementius timerent , verumque lacilius fateri cogerentur. Sed recepta haeo Fori consuetudo , quamvis communi criminalium Docto- Tum Consensu laudata; nihilominus meret gravissi

me improbari. v. Clar. I. In. quaest. 45 n. 9

Cur enim Rei eo in summo , ancipitique discrimino constituendi , ut ipsis vel jurisjurandi sit violanda religio , vel de salute capiteque suo periclitandum Τ

Oportet enim eXistimare Reos , ut vitam Suam redi

in aut , facillimo Pejeraturos esse. Quis Profecto, ut

SS. aliisque , qui praxim criminalem tu Tribunalibus Urbis receptam exposuerunt; atque uuivcrsii in Ditionc Serenissimo

Sardiu sis subiecta id omitino observandum apparet novo C dico 2 om. II. Lib. tit. I. g. tibi praescribitur ., ranno altrosἰ P Esainisti fore. P Issistonio seci Fraco. cd ii So-

115쪽

se contaminare , divinasque leges spernere non erubuerunt , Deum reverituros iniecta iurisiurandi religione 3 cum igitur adeo periculi pleua sit iuramenti delatio; pio prudenterque apud nos, et plerasque alias Europae Gentes i sublata est. et Atque ubi ejus adhuc viget usus , eX pediret sane ut abrogar tur ; ne Rei qui ut plurimum mentiuntur, se sicile periurii quoque fiagitio conscelerent.

XIII. eoacti sanctio, qlia prohibetur . ne amplius in posterum examinandis Reis juramentum deseraturr secus si fiat , ex minalia aeta irrita fore Melae niuria Sed Κhilominus adhue Iancino No olitano vetus mos obtinet ut testatur AZ c z. Iuncrim. Lib. III Lit. ιν. S. a3. aec noa aliis etiam per Italiam I eis usi patur ; quamquam Picubi Nobis consultu nuper e medio sublatus fuerit.

Q Nilpeeetia SSmi Pontificis PII VII. Constitutione, quam

116쪽

VII. Reus serum ne respondere teneatur 3 Quaesitum est, an interrogatus a Iudice Reus verum fateri teneatur 3 Atque communior est Iurisconsultorum doctrina Reum teneri aperire Ra. iei

verum. Judex siquidem non ut privata persona illii ninterrogat, sed muneris, quo fungitur, iure in perquirendis delictis, eorumque investigandis auctoribus; ut his nimirum inventis atque punitis communi exemplo, Reique publicae saluti prospiciatur. V. Pu endors. Jur. N. et G. lib. IV . cap. I. S. IO Itaque ut Judex jus habere videtur verum a Reo sciscitandi, ita huic obligationem inesse ei verum fatendi. At quouiam natura ipsa imperat, ns in suam quisque perniciem coniuret, atque ut impe dentia mala a se amoliatur; idcirco plures invenias Juris praesertim publici Scriptores , V. Sorge -- rivr. Forens. Tom. 9 ωρ. 9 n. 5 Hob. Leoiath. say. 22 qui, in visum non adeo Ream teneri verum Judici manifestare cum gravissima, atque indubia

suae salutis iactara : Praesertim eum quis tunc ut Reus interrogetur a Iudice . nimirum ut ab impictoorimine sis delandat: propterea So iPsum prodero non tenetur , VHiltoque minus se suomet Ore iugulareia

Quae etsi non inopportunam disceptandi materie praehere poMint; id tamen constat, scilicet numquam nullaque de caussa fas esse falsum diuere. o Taeero

1 Hane multis dissicultatibus implexam, variisque optui

nibus agitatam doctrinam vindicat S. Augustinus Lib. de . n-dac. ac in 'ist. ad casulan. , et quoiu speciatim Pertiuex in Beos. etiam capitales late illustrat Falati ab Aleotia. In log Morcit. Lib. IV. art. 3. rcg. 3,

117쪽

Bous, si ei libeat poterit, non ad rem respondere , eludere interrogationem ; mentiri autem nunquam poterit. V. S. Thom. II. 2 quaest. 69 art. 2 . VIII. Quid contumaciter tacente Reo, Uel non ad rem respondente censendum ΤΙ. Si ergo taceat Reus, si non ad rem Judicisnterroganti respondeat quid existimandum, quidve erit faciendum 3 Distinctione heio opus esse videtur.

Nam si Iudici incompetenti, vel legitime sibi s

specto Reus respondere recuset, nequit omnino redargui ; quoniam illis parere non tenetur. Mascard. de probat. lib. I concl. 352. γ Et quando absque praeeedenti informatione, vel nullis ex ea eme gentibus indieiis Iudex aliquem, ut reum criminis, quod Prorsus ignoratur, interrogat; tacere hio iure

poterit, veI non ad rem respondere. Quippe neminem licet sic ex abrupto reum facere Cap. VIII. S. I. 3, et nullo extante delicto examini subjicere.

2. At si ex capta informatione adversus aliquem , tamquam commissi criminis reum legitima indicta smerserint, isque a competente Iudice interrogatus contumaciter tacuerit, an pro confesso hahendus erit 3 constat hanc olim apud Romanos in

criminalibus Judiciis viguisse disciplinam, ut scilicet lis Reo, qui tacuit aestimaretur I ut victo

118쪽

sed contumacia duritieque tacens Reus, fio pressus conscientia sceIeris videtur; ut nee ipse crimen in ficiari audeat. Quare ambigendi in non erit, quin habendus sit pro consesso. Quint si Reus responderit quillem, sed non πρaς επος seu ad rem velut interroganti Fecisti Τ responderit arma Mirumque cano pid quoque manifestae contumaciae, aut desperataonequitiae indicium erit. Sed forensi usu pro consesso non habetur, nisi qui clare et perspicue respondit ; qui autem contumaciter tacuit, vel ambigae respondit, quando res est de crimine capitali: equa leo imponitur. Heio autem volunt rerum criminalium Scriptores ter prius monendum esse Reum, ante' quam tormentis admoveatur. Chartar. Prax. inter. Re. lib. III. c. et n. 2. Idque demum si fiat, non Super crimine, cujus accusatur, Reus solet interrogari; sed an velit respondere, et quidem ad rem. Hoc enim casu tortura ut contumaciae poena irroga tur . non ad consessionem crimInis a Reo extorquemdam adhibetur.

De Confessἰone reorum. I. Θοnte confessus pro conpicto habetur.

II. Quando, et quomodo id locum obtineat. III. De corpore delicti, de dolo.

119쪽

118 IV. confessio facti eIrcumstratiis conpeniat oporistet , ferique debet de re possibili. V. Quae confessio, et qualis requiratur 3 ubi de

confessione erronea.

VI. De Minoribus, et anti adpersus suam confessionem in integrum restituantur ΤVII. Utrum paleat confessio Furiosi, Irati, Ebrii ΤVIII. Consessio feri debet in Jussicis. IX. An in uno Iudicio facta praejudicet in alio, et quid si Reus alterum crimen 1ateatur' X. Quid si conjessio spe ueniae elicita sit ΤXI. Confessio certis atque indubiis signis Ieridebet. XII. De Surdis et Mutis.

XIII. An dioἰdi possit confessio ΤXIV. Utrum ad condemnandos Reos unica confessio sus ciat ΤXV. Quid si Reus crimen infletetur 3 ubi de litis

eontestatione. ar. Donte con essus pro convicto habetur. S aepe evenit, ut Rei examen subeuntes vel si tim vel non adeo difficulter, aut numero vique i terrogationum oppressi tandem sponte fateantur se commisisse delictum, eujus caussa in judio tum ae citi fuerunt. Quae res opportunissima est iis, Uisive ob acceptam injuriam suo privato nomine, sive officii caussa publico Fisui iure Reos criminaliter persequuntur. Hi enim Reorum consessiona αgravissimo arduoque probandi onere relevantur. Etenim non solum Romano Iure Dig. lib. 48 tu. 5

120쪽

sed etiam omnium sere Gentium Legibus diserte cati tum, ut sponte consessi pro convictis habeantur. c 1 Itaque quod olim M. Cato Uticensis rogatus sente tiam quid de Conjuratis Catilinae sociis fieri placeret, respondit de consessis nimirum sicuti manifestis rerum capitalium more Majorum supplicium esse s mendum ; Sallust. de Beli. Catil. e. 32 id tamquam inconcussum Criminalis Iuris axioma ubique.

observatur. Profecto eum ita sit natara comparatum, ut nemo sibi ipso ultro exitium struere, Sed suam

quisque vitam existimationem, ae fortunas pro virili tueri, atque has etiam amplificare quam maxime velit; qais adeo amens praesumendus, ut in se quid- qaam confiteatur, ex quo vitae samae libertatis opum acturam sit relaturus ; nisi ingenuam exitio et futilaram consessionem vis potentissima veritatis velut i vito eXtorserit; unde nata vulgatissima illa Poetaec Opid. Lib. II. epist. 2 de Pont. vers. 56 sententia;

Non est confessi causa tuenda Rei.

II. Quando, et quomodo id locum obtineat. h. Sed quamquam sponte consessi sua quodam. modo sententia damnati, et non minus maturi supplicio esse existimentur, quam si aut Minos urnam

SEARCH

MENU NAVIGATION