장음표시 사용
131쪽
33o quo bene insertur quae non licent in civili Judicio , multo minus in Criminali Iicere: V. Mati. Ioc.
Suρr. cit. contra vero quod in illo permittitur, non propterea in hoc quoque permittendum . Sed quanti adversus Reum valeel eonfessio , quam ipse emisit in altero Iudicio, a Nobis suo loco cap. XIV. .X.
2. Proxima superiori quaestio est de Reo, qui de certo crimine, cujus caussa in eum instituitur Judicium , interrogatus aliud delictum fatetur, num sit pro confesso habendus; si hujus delicti quod fassus est, novo Iudicio Reus fiat. Scriptores Criminales unanimi consensu respondent Carap. Inst. Crirm
di consessionem incidenter emissam nihil valere ad Reum, si Postea accusetur, condemnandum , ci) idque praesertim cum ille de graviori deIicto interrogatus , levius consessus saerit. Nam fieri posset, ut Per mendauium crimen levius agnoverit, quo magis fugeret poenam gravioris .
. Quid si confessio spe peniae elicita sit 3
1. Leterum qui in Iudicio eonsessus est crimen , siquidem pro inissa . a Judice venia illectus, spequo
1 Sententiam hanc confirmant Interpretes exemplo Testium. Si eatin Testes in uno Iudicio , quamvis civili , producti si lena non faciutit in alio; sed in eo, si fuer ut superstites , Sunt ii xum interrogandi; ult. cod. des Testia. propterea arguinou- tantur multo magis superstitem Reum rursus esse interrogandam et cousequenter confessiouem in uno Iudicio Lactam , in altero ei Nequaqtiam praejudicare.
132쪽
impunitatis accepta id fecerit; non tam animo soipsum , ut oportet , onerandi *. V. fassus u
detur ; quam ut Se a vinnulorum aerumnis, Crim,
natisqite Iudicii periculo citius expediret. Prosecto impunitate proposita, tamquam esca, facile captus Deus devorabit hamum, et quidquid Iudici libuerit illico confitebitur ; ut quam primum carcere eXire , amissaque rursus ei poliri liceat libertate . Itaque hujusmodi consessiones semper suspectae merito habentur , imparesque prorsus ad convincendum , et condemnandum Reum γzOP. Prax. Crim. Par. S. quaest. 149. P. a. Scio equidem esse inter Forenses rerum criminalium Scriptores qui contendunt fas esse Iadici falsa venias data spe Reum decipere , atque hujusmodi dolo ad confitendum adducere. I Sed quid bo ni quid re recti speres ab iis, qui utrumque ignorant egregie 3 Contro vero apud omnes, qui aequitatem sapiunt, constat alienissimum esse a Iudicis Probi persona ; immo reprehensione summopere di-
a Hae fraude multos a Iudicibus deceptos criminum su 'Tum consessionem emisisse narrant Crimineses Scriptores. Refert P ris de Puteo de Soendia. ωreb. tortum, Ners. et Murelendum n. 1. Matronam occisi mariti caussa in ius raptam, faciatis tuitio perfricta fronte negasse; taec Primum consessam disse viricidium, quam Iudex et iii secretius cubiculum revocatae multis simulatisisque blandiciis, non solum impunitatis . qed etiam matrimonii spem neerit. Ita ne fallitur si Ita sanctitas violatur Crimitialis Iudieii I Et tamen i le.n P.Mis adeo impudens est, ut nou Bruti scat hiijusmodi eousessionem eliciendi rationem comprobare, atque Iaudaxe.
133쪽
Sagnum spe impii nitatis salso ostensa a Mo- eoni sio
9 memor. 5 num. 56. Quamvis igitur in Ju lieli
interrogantis potestate non sit cuiquam promittera impunitatem ; huius imiten si dueta a Reo emissa Gonsessio non snsficiet ad ciun condemnandam. Etenim et consessio est exorta dolo , cuius usus gravitali 6ptignat et sanctitati criminalis Iudicii, Cap. IV g. V. γ et per have fraudem innocentes etiam illaqueari possent. Tunc praestat potius, ut sapienter concludit th reus, tunplius inquirere; quam Reum cundemnaro. Atque sto saepe iudi attam esse C Ou-
Stat, speque impunitatis consessi Rei, vel dimis i . et extra ordinem mitius puniti, ut solem ui pii bli--
eoque exemplo comprobaretur datam quovis modosdem semper, et omnino esse servandam. De Aosa Prax. lib. I. c.v. s. n. 5 At si Reus videns a uiliae verba sibi data osse , eumque nec Voluis,o . Nec potuisso in. lalgore impanitatem ; nihilominus ita consesέione pertilitarit, caussa nulla aines ius isti est cur damnari non debeat.
XI. Confessio certis , ac indubiis flavis seri debeti
Tandem oporte ,, ut consessio eortist, indubiisque signis nempe non obscuris sed propriis voci-.biis, non ambiguo sed claro sermone a Reσ offeratur.. QIOrsum pertinet quod volant rorum crimina- Iim Seriptores, sedulo admonentes consessionem claram lucidam certamque esse debem. azZin. de Jens. Aeor. Sa cap. 9 n. 1 Quiu immo eo. cer-Di ita Cooste
134쪽
Ara sint Π esse est signa , quibus animi sui sonsentiam Reus exponit; quo magis publicae, Priyataeque saluti expedit Iudicem de Rei sententia esso eertissimilio, ne ullas super Rei consessione dubi 'tandi locus relinquatur. . Hino licet' in cauSis pecurniariis nutu etiam . confiteri possit Reus juxta censuram Iuris Romani, V. PauLrecem. Sent. o tamen in causis criminalit,iis sufficiens omnino nouerit existimanda contissio , quae nutibus fiat; Prae sertim si Reus sermo ue . Vol scriptara possit animis sa depromere, at Uue e dieare. Profestis nee a constente nutibus designari, neque a Iudice omnes , quumadmodum necesse est, crimitiis circumstantias possunt cognosci; facillimeque eveniret,. Ut nutus
ab illo aliter o dantur, aliterque ah isto interprete tur , quin de genuino eorum sensu atque intes ieetin
. T. Sae PQ qiuaesitum est de Surdis et II illis, utrum scilicat si guis , ac milibus eo tisiteri possint. Atque si de illis disseratur, intellectum habere
inquiunt Interpretas auris Roimini; infidiari nequitquin hi et soleant vitae usu ediscere, et vale aut alio
Tulia Sensuum Ope edero signa nutusque, quibus animi sensa dextro satis exprimum i , atque deelarant.
c V. GIspar. Scholt. Phisic. Curtos. lib. 3 cata. 33g. S. uino Suriptores crimi miles innuunt Sardos et Mutos fateri posse, et quide δε tam PersPicae ; ut qui saltem ab aliquo tempore eis assueti sunt quid Siguis natibusque suis significare velint ., bene in-
135쪽
euigant. Quod etsi omni careret difficultate , nihilominus hujusmodi a Surdis et Mutis edita consessio ad eos , capitali praesertim supplicio damnandos,
impar omnino debet existimari. Ut enim paulo ante g. XI. ahimadverti inus in criminalibus causis quae signis nutibusque consessio fit, ea susEciens minime habetur. Nutus revera ac signa , quibus Mutiet Surdi confiteri possunt, quamvis incurrant in oculos ; Propositiones tamen, quae inde eliciuntur, s la conjectura, et divinationa quadam nituntur MAchalor. de Coec. Surd. et Mut. cap. n. 8 Ipsa vero Signa non nisi quam novis signis id est Oh- Scurum novo obseuro a Mutis, et Sardis declar ri possunt. Itaque istorum consessiones viX Pra Sumptionum instar habendae; quas solas ad aliquem
condemnandum nemo ignorat impares esse. I. Sed incassum sortasse Interpretes auris Romani, rerumque criminalium Seriptoros de illorum comsessione disputant, qui Muti, et Surdi nati sunt,
vel tales evaserunt aute adeptum usum rationis; quam
do ambigi non immerito potest, nilan ii capaces sint contrahendi delicta. Q aamvis enim miseri hi homines intelligendi saeuitate praediti sint; non indopropterea illico sequitur; ut rerum moralium ideas claras atque, quemadmodum oporteret, distinctas, ope aliorum sensu in , atque etiam aptae institutionis, acquirere possint, vel mente satis dilucide circumferat, et consequenter illius adamussim doli sint proeuldubio capaces, qui requiritur ad contrahenda delicta; quemadmodum emunctae naris Lector colligere
136쪽
iam psituit ex iis, quae do huiusmodi argumento disserentes alibi Lib. I. Cap. VII. V. γ innuimus. ci
Ni II. An dioidi possit confessio Τ
Jam vero clare dilucideque exposita confessio, cum profecta ex certa saeti scientia, tum animo demum se onerandi a Reo emissa I. V. γ , quoties
nuda si inplexque sit, crimen nempe et eius circum stantias pure contineat; toties nulla obieeta mora , aut difficultate ab Accusatore seu a Fiseo, ut inquiunt in Foro, acceptatur. Quod si crimen quidem quis lassus, sed iis sub circumstantiis , quibus illud aut perimitur aut saltem minuitur, puta Reus caedem Confiteatur, iure tamen laetam dicat, sui
scilicet defendendi gratia ; poterit ne haec dividi oo sessio , ut prior ejus pars acceptetur, posterior vero respuatur 3 Super huiusmodi quaestione mullum i teriue digladiantur rerum criminalium Scriptores : Sed
et Cum poena stuc ordinavia . sive extraor inaria decerni non debeat; nisi i a gnaros se adversus leges peccasse Lib. II. Cap. III. s. , cluales esse Mutos et Surdias a nativitate nemo pio certo affirmaverit; idcirco ut assentienduin Scriptoribns Crimina Iibus , qui volunt Surdos et Mutos capitis damnari non posse; sic, et iis non faci Ie adli aerendam, qui censent extraonditiariae po2uae in illos locum esse. Castigandi tamen sunt , ut intelligulat se male egisse; et si quidem i3 itit illigere nequeant, doloris saltem v miniscentia admonantur Albi in posterum a similibus actioniblis esse abstinet idiim ut sit cum puerulis, atque amentibus , qui non intelligentes cur male egerint ; iiihilo mitius eorripi utitur, ut ri Vae casti. tionis iuetii discant se ia osacio continere.
137쪽
qui cunctis sεmper anteferendus est Matthaeus agiib.-Dig. tit. 16 cap. 1 n. Io caussam hec nubiam so videre innuit, quominus dividi consessio possit; nee tunplius quaeratur, utrum Raus caedem secerit, sed an dolo malo secerit: Quo quidem casu non omne pro iamdi onus injungendum esse Reu cem set laudatus Matthaeus; sed Accusator vel Fiscus do. Io, eontra Reus jare factam caedem probabit, suae scilicet defensionis caussa. Sio Milo cum Clodium fggressorem occidisse se dieeret, non tam idcirco εlantndius est, quod non probaret insidias sibi a Cl illo laclaes; quam quod Clodiani contra probarent consulto a Milone Clodium interfectum. At secus vult Forensis 'usus , quo Fiscus scissa Rei consessione proca lautum Parte illam soleuaniter acceptat Ambror,in. Process. Insor. lib. 2 cap. 6 n. So λ , quae sibi saτet, id est commissum osseri delictum. Itaque in
solum Reum cura modo incumbit circumstantias Cria min perimentes aut levantes confitcndo expositas Pr hare , sua inque innoeentiam ostendere. XIV. Utrum ad condemnandos Reos unica;
conssessio sussciat ΤMStat, ut quaeramus, utrum unica consessis sufficiat ad condemnando Reos, an iterata re latratur. Non desunt qui existimant unicae con 'sioni .
etsi sponte odietas, nihil deferendum ossa H Poliri de Marsil. iv prax. postquam λ: Negant Si qui detriveis in iam gravi , ancipitque discrimine constitutis
seri , t Dii saa se iugulant ore.. Certe , ut jam di cet:
138쪽
Quintilianus, ea natura est ornnῖs consessIonis, ii posit videri demens quicumque de se eousti tur. C munis tamen, atque recepta sententiarn e,t unicam proculdubio sufficere consessionem, dummo lo Reus in ea perseveraverit. Ac Legibus quidem Romanis, ad quas appellant Rerum criminalium Suriplores, o stat nulli bi expressum cautumque ad condemnandos Beos unicam eonsessionem satis non esse ; sed iteratam requiri. Neque vero multi sunt Rei, qui illico sui criminis consessionum ovomant; Sed ut plurimum astu, dolis, omni ratione conantur objectum sibi crimen a se amoliri. Magnitudo enim periculi solet plerumque acuere ingenium; melasque propriae salutis ut plurimum vires hominibus, animumque addit.
XV. Quid si Reus crimen insoletur, ubi de litis
I. Quoties Reus spont crimen scissos sit, pilisque
consessio numeris omnibus absoluta esse videatur; to'
ties fit locus legitimationi, ut ῆ ii aut . et publicationi
Processus; post quam consesso lἰ eo si vo illici; Advocato congruum temporis spatium indulge utar alitio defendendum, et , si quas P. Ssit, ad ver , us ipςam suam consessionem adducendas exceptiones Cap. III.
g. VIII. Neque enim lis ulla proprie futura est
cum Reo, qui spontaneam obiecti sibi crimini com essionem emisit; ac propterea neque litis conte tatio: Consessus siquidem pro iudicato habetur q. I. . 2. At si quis solliniter legitim que a duclico in te Togatus aut crimen inficietur, aut iure factum contendat; tune vero lis cum eo contestatur. G. Imb. 3 Instit. Fo-
139쪽
rens. 9 in not. Ut enim in civilibus eausis Illis contestatio nihil est aliud, quam narratio Actoris, et contradictio Rei i ita in criminalibus intentio Aeeusatoris , interrogatio Iudicis , et inficiatio Rei litis contestationem faciunt ci . Litis autem contestatione quis proprie Reus sit, ita ut in reatu esse dicatur : Nam
interrogatio si responsio, Sive Summarium eRamen,
quod habeatur in generali inquisitione cap. VHL S. III. γ, non facit litis contestationem; sed litis prae parandae gratia fit. Itaque nee receptu in numerum Beorum dioi potest , quamdiu illa praeparatorio
. De criminum probationibus. I. Quid probare, quidue sit Probatio ΤII. In quem Crimina probandi onus incumbat III. De Crimine notorio.
i Plure, invenIas later Interpretes, Criminalesque Scriptores . qiii liogalit in criminalibus eati Sisi Oeum habere Iure Romano I iis contesta tolletu . quos solide refellit vii hacus ad Ith. 48. Iu lia. 13. CV. 7 num. 4 Alii distinguendum censent interdiceusationem, et inquisitionem; atque iii illa litem contestari vo- Iutit in hae autem id lion aeque recessaIi una esse tradunt , qciae fuit Iulii clari doctrina in j.su. 45. Sed contra in Fo-xo observatur, ubi iuxta receptam praxim lis semiter erim Reo , Praesertim negante, solemniter contestatur ndbibitis Donaudis formiais. -F. Follor et in Prax. rubr. st contustatio Ileas. Diuitiaco by Corale
140쪽
Iv. cur adhibendae Probationes, et quales esse de
V. De Prosationum diuisione in plenas , et semia pretiaS. VI. Expositio uariorum animi statum quod ad veritatem adsequendam attinet. VII. Reiicitur P robatio semiselena. Vt II. An in occultis, graςissimisque criminibus imperfectae Probationes si sciant ΤIX. Probationes oel artisciales sunt, pel inarti
. Quaenam legitimae sint Probationum species: I. Quid probare, quidve sit Probatio Τ1. Si Rei erimina, quorum insimulantur, perfricta fronte, quemadmodum contingere saepenumero solet, inficientur; tunc vero lite cum eis contestata Cap. X. g. XV. opus est illa ab ipsis revera suisse commissa probare. Heic omnis vertitur cardo, hac tota redit summa Criminalium Iudiciorum . scilicet pro-hare adversus negantes Beos delicta , quorum otiussa criminalis questio in eos exercetur. 2. Prohare autem generatim est cujuscumque sive propositionis , sive lacti veritatem ostendere, atque confirmare : V. Lock Ess. sur Pentendem. Lip. IV.Chv. a. f. 55. hinc Probatio appellatur quidquid vero ostendεndo inservit, tam si de propositionis, quam si de facti alicii ius veritata demostranda res . rit. Sed Jurisconsulti, praesertim qui ex professo criminali Juri interpretando, tradendoque vacarunt , parum soli