M. Tullii Ciceronis Cato Maior Siue de senectute liber : Paradoxa eiusdem

발행: 1541년

분량: 78페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ρε Magisteria delectant.) magisteria uidetur dicere

regna conuiualia. 37 Elneraris stipendiis. Emeritos milites usitate di/cimus. Emerita stipendia rarius est. 38 Secu in ut dicitur uiuere. Apparet idem esse cum illor Tecum habita. 3s Fabulam elicuisset. Vide mim Iocus mendo uacet. re num legendum edidisset. o versiculo quodam 3 versus adhuc extat. rκράσκω δ' αεὶ πολλα ι lidis .d ulvo . Aisidue discens plurima fio senex. AI Exiitit tanquam ad articulos. Eleganter diκit χεrnam existere quae emergit: dc ad articulos dixit, pro iuxta articulos.

4 et Non illius quidem iustae. 43 seu id cui temporis. Quod temporis, pro quod

te in pus siue quantum temporis. 44 Coaugm ntauit, pro coniunxit, siue conglutina

4s Neque funera fletu faxit. Nouum est. facere su

nus. Pro agere e Xequias. η6 Qiloda dea propius adsun . Nouum est, adsum ad ea ui eo m uisum est annotare. μγ vitam essem terminaturus. ut naufragium sa/cit cui nauis frangitur ita ternit nauit uitam aut gloriam cui finitur gloria aur vita. -S A calce ad carceres. Mire coniunκit diuersias metaphoras. Siquidem a ca Ice sumptu esti corpore humarior ad carceres, sumptum est a spacio ludorum e cvestrium.

52쪽

CICERO Ni S. C V Μ ANNOTA.tionibus D. Erasimi Rotero danai. Additis in margine scholiis artificii BartIioIoinso

Latoino Artunensi autore.

M. T CICERONIS

PARADOXA HD M. Brutrum.

Dicit se motum Catonis e Xemp Io, audacius etiam quam illum oratorio more de Paradoxis dicendi sericulum Rcisse idq; opusculii in se ei LXhthere.

NIMADVERTI Brute, epe M. Catonem auunculm tum, cim in senatu sientcntum diceret locos graues ex philosophia tras ct ire, abborrentes ab hoc usu forensi π publico: sed dicendo consessi tamen, ut illa etiam populo probabilia uiderentur . Quod eo maius en illi, quam, aut tibi, aut nobis, quia nos ea philosiophia plus utimur, quae peperit dicendi copiam, ex iit qua dicwntur ea, quae non mulum discrepans ob opinione populari. Cato autem perfectus mea se uentia Stoicus, Er ea sentit, quae nonsane probantur in l

Compara

tioe argu mentorue X adlun

ctis osten dit Cato ni qua sibi aur Bruto dissicilius esse.

53쪽

3 Antipo psiora qua

matione

nihilo ininus Teddit intentio onem: difficile esse ἀ-

de sed fieri

posse. Comparatio facultatis amararia. Coinunes

Ioci sentetiae uulgo etiam probabiles. Paradoκa id est, prae

ne in .

Popularis oratio ad uulgica νptum accoauodata.

M. T. CICERONI sgM, ' hi ea en haeresi, quae nullum seqgitur forem orationis, nes dilatat urgumentum, sied minutis interrogatis culis, ex quasi puηctis, quod propo fuit, efficit. Sed nibit efi ta incredibile, quod no dicedo sat probabile: nihil tam borridum, tam incultu, quod non splendesciit oratione, er tanqua excolastur. Qtiod cum ita putarem, feci etiam audaciu3, quum ille ip e, de quo loquor, Cato enim duntaxat

de magnitudine an mi,de continen is, de morte, de

omni laude uirtutis,de dijs immortalibus, de eburitate patriae, Stoice folet nullis oratorijs ornamen is adhibitis dicere. Ego aute illa ipsa, quae uix in Gγmnasi 1s, er in ocio Stoici probane, ludens conieci incommunes locos. Quae quia sint admirabilia, colis tr ij opinione omniura, ab ipsis etiam ρα poζα appelluntur. Tentare uolui, possent ac proferri in tu cc, er ita dici, Or probaremur, an alia queda esset erudita,alia popularis oratio. Eoq scripsi libensius quod mihi ista malo quae appelluntur, maXme uide itur esse Socratica lovgeq; uer ma, Accipies igitur hoc paruum opusculum lucubratum bis iam contructioribus noctibus, quoniam illud maiorum

uigiliarim mimimis tuo nomine apparuit. Degu stabis er hoc genus exercitationum meariam, qui se

bus uti confiucui, em ea qιDe dicuntur in scho lis θετο ad nostrum hoc orulorium transero dist

54쪽

PARA DONA. eendi genus. Hoc tamen opiri in apertum ut proseords, nihil postulo . Non enim eri tale ut in arce poni positi, qua illa Minerua Phidiae, sed tuni ut ex eadem officius exisse appareat.

καλόν αγαθιν, id est Quod honestum sit, id solum bonum. Thema.

Ereor ne cui uestru ex Stois Praemunitio ad pat Idam

attetionem in re minime

eor hominu d plitati Qtiis uulgari. Nicomum Opi bM,non ex meo sensiu depropia hec nione abhorrente. Transevideatur oratio. Dicam tamen quod i histrios si ad sentio, σε dicam breuim, g res tam dum materia. N populi a tu dici posit . qua me hercle, ego ' - ὰ neq; pecvnius illor , neq; lecta ma nias N id genus in bonis co

eus, quibwsmaxme adstricti Di tis derent quaeratio est eNadllaptates, in bonis rebuι, aut expeten bonorum cymuta V - , . r billum M ueri boni dissere duelle numerundκε duxι. Qv ppe hia. Nam uerum bonum cstra uiderem homines rebus his ciris eXpler habentem faIsum.

cupiditatem auget, cuius

cum luentos, ea tamen d siderare sitis nunquam expleri pol maxime, quibu3 ubi dilrens, Neque

enim linquum expletur, nec satiatur cupiditatis sitis neque ea solum quae habent, libidine augendi crucisuntur, sed etiam umittendi metu. In quo equidem continen fimoru hominu maiora nostroruscpe requiro prudensia, qui haec imbecilia, conrutabilia pec lamebra solo uerbo bona putauerat unciun

55쪽

M. T. CICERON II, tibia hi, d , im re ac factis longe aliter iudicus euo. Pote . autor ita. sine bonum cisiqua milla Glysaut potest qui'um intc in abo ubi duntia bonorum ipse es e non boim s Atqui ne quid re icta omnia talia videmus, ut etiam improbi habeant, cepi dap/ obsi re probis. Quamlibet irridedi siquis obii 4 uult) plus ap d me tamen itera ratio ualebit, quam Erasmu i in i opinio. Neq; ego unquam bona perdidissir di

ob eritii, cam si pecus, out supclllectilem anusierit. Nec nocti. saepe laudabo supiente illu Biantem ut opinor) qui perbri . t eo cratur inter kplcm sapientes. Cuius cstra quisti,nem: si dam patriam Prienen cepi*ct hostis, caeterres ita sius bii ab ἐε gς ς t, Vt multa de si is rebus sectim di hortarent, si ma f. crin esci admouitivi a quoia, ut idem ipse faceret,

Coclusio ego uero, in Vit fucio. Num omnis mea mectum pora delam, to 3 Ille haec ludibria fori ne, ne siua quidem puta'

qu i Eu - r , m Me sippositione exemplorum leutius dis iii a sit ho- tautur, uita dis factis illustranda sunt 'nimorum. 6. ., tiirorum bs quae uerbis subtilius quam factis diluctioqim t riuidentur. Quaero enim d uobis mim ullam coo

, j Sh gitationem habuisse uideantur hi, qui hanc Remis mali su de Publi tam praeclaro fandatam nobis reliquerunt filiu

56쪽

PAR AD OV A. έut auri, aut argenti di auaritiam, aut amoenitus finitione. tum ad delectationem aut suppcllectilis ad delitias, . ε si a dut epular ad uoluptatess Ponite ante oculos sis exemplis, numquenque regum. Vultis incipium a Romulos ut hibis . j iis post liberum ciuitatem ab his ipsis,qui liberaue obtinentir t eum Quibus tundem gradibus Romulu3 Ucen V usi,dit is coelum s isne, quae isti boria appellatus an res distribu bus gestis atque uirtutibu/sQuid autem Nimia Pom, xi' pilius minusne gratus iijs immortalibus capedines,

cc sictiles urnulas fuisse, quum delicatas aliorum pateras arbitramur'Omitto reliquos. S t enim onis nes pares inter se, praeter Tarquinium Superbum.

Brutum uero si quis roget, quid egerit in patria liberanda: Si quis item reliquos eiusdem confiij so cios, quid expetiuerint,quid fecuti si itinum qi is exi'ut, cui uoluptas,cui diuitiae, cui denis praeter osticium fortis er magni uiri quicquam aliud propo, si tum fuisse uideatur es Que vos ud necem Porsinue Q. Mutium impulit, sine ulla ste salutis furi Quae rsi crebranis Horatim Coclitem cotra omnes hostium copia : esu, tenuit in ponte folium es Quae vis patrem Deci f one.

Quae filium deuouit, de immisit in armatas hostium copi f Quid cotine vita C. Fabrici sQuid tenuit svictus M. Cliri j seq/ιebatures Quid duo repugnacusta belli Puηici C. ex P. Scipiones, qui carthaginen

57쪽

quenqua horum co

gitasse sis

qua in ulta sibi e κνpe tedum.

Epilogus

argumentationis,

M. T. cIcER MI qplltauerimi s Quid Aphricania minores quid indolores Quid inter horis aetates interiectivi Cato s.lle, sinu, isti mersibiles alijs Num domesticis exemplis aliteri An abi damu3. An cogitabsee quicquam putamus inui

pM h T id sibi expetendwm, nisi quod laudabile esse s prc

clarum uidereturs Peniunt igitur irrisiores huius orationis de sententiae, Gr iam uel ipsi iudicent, u trum se horum alicuiusqui marmoreis tectis, ebos re, Cy auro fulgetibus qui signis, qui tabulis, qui cia lata auro Er argento,qui Corinthys operibus ab dan an C. Fabrici , qui nihil eorum habuit, nihil ha

hbi, bere ' se similes esse malint f Atq; haec quidem

quae modo huc modo illuc transferuntur, facile ad Alia pro λ dκcibolet, ut in rebuου bonis esse neget. Illud tκme ar tar Eu G t veti ,σccurates defendu uoluptat e ese finteos destit imum boum. Quae quidem mihi vox pecudum uioderes volu detur esse, non homilinum. Tu crum tibialae deus ue zm tum mater int ita dicam) rerum omnium naturu dederithonum is animum, quo nihil est praestantius, aes diuinius, sic pri statia te ipse ob cies atque prosternos,ut nihil inter te, de humanae que inter quadrupede aliquid putes iste, Ubefatile horii phio xytu νης bo u cst, quoi non eum, qui posidet, melios Prio. quo re facit fVt enim qui'; en maxime boni particeps, differti laudabilis maxime. Neq; cri ullum boni ,

de quo non is, qui id habeat honestio possit gloriari. Quid autem esit horimisi uoluptates meliorem ne

58쪽

PAR AD OV A. et cit, dui laudabiliorem uir ' An qui*ram vi potii dis uoluptatibus gloriundo se o praedicatione extollit'At qui si uoluptaη quae plurimorum patrocini s defenditur) is rebuι bonis habenda non est eaque quo en maior,eo magis mensem e vi sede et sputu dimouet, profecto nihil est aliud bene, beas te ιιiuere, nisi honeste recte uiuere.

οτι αυδetic*s sicis, et1 ι πρὼ ἱζni aevi , Id est: In quo uirtus sit ei nihil deesse ad beate uiuen/

Eς uero ego M. Regulum EXemplum, quod uim ha ι

aerumno , nec uafelicem, tura. Nam perinde ualete nec miserim linquam putaui. Non Regulus uir bonus aeruo eum magnitudo animi eius cruciabή rei, non est tru in Q. Mtur a Poenis,no gratulus, no fides, is C. Manus uir sortis in adeon id vita,non ulla uirtus, ηο denis Phuli lari unae animuι ipsie, qui tot uirtutis prcρ succumbit. sidio munitus, tautos comitatu uirigiis septus,cum corpus eius carperetur , carpi non potuit. C. vero Mariis uidium, qui mihi fecindis in rebus vi ex fortinatis hominibus, in aduersis inus exb mis uiris uidebatur, quo beativi esse mortali nishil potest. Nescis infane, nescis quantus vires

virtuη habeat. Nomen tantu virtus Apostrophe , qua eκeIa

tis usurpas, quid ipsa ualeat . Nemo poten tion bestissimos cum illo glauigii nas mis

59쪽

M . T. CICERONI smicitias exercuit, ut ex esse, qui est totus aptia ex sese, qui

cin pli uim habet, ad cone aut e spes Omnis, o ratio, io cogita

: Misisse diari L. . tio pedet ex fortuna, huic nihil poopiose tractat. ten esse certi,nihils quod explorastum habeat permansit ri sibi ne uncti quidem die Eum tu hominem terreto, si quem eris nactus, illiusmodi mortis aut exiiij minis, mihi itero quicquid acciderit in tum ijgrata ciuitate,ne recusa ui quidem euenerit, non modo non repugnanti. Quid enim ego laboraui,aut qκιd egi, aut in quo euigilauerime curae π cogitationes meae siquide nihil pepcri tu, te, nihil confecutia fiunt, ut eo statu essem, qκcm nos forti ae temeritu, ars in micor besectaret is iuria. Mortem ne mihi minituris, ut omnino ab hominibus: au aux lium, ut ab improbis demigradum sitis

Mors terribilis est his, quorum cis ultu omnia exotinguuntur . non his, qtuorum lau3 emori non potest. Exi tu autem terribile iis, quibus qu si circi scris plus ect habitandi locu3, non his, qui omnem orbem Veliemes terrarum inam urbe esse ducunt Te mi striae, tere 'criti in aert nae praemwnt omnes, sui te beatu, clui te flore

tionem. tem pssius, tuae libidines te torquet, tu dies no ctes cruciaris, cui uec satis est quod est, et idipsum quod habes, ne non diuturnum sit futuri , times . Te conficie viis Mum malebilior tuor , teme

60쪽

pAR A D o V A. ιιι examinat iudiciorum atq; legum, quocins soli,existi, tu furiae, is tuae tibi occurrtit iraturω, qttiete respirare non' sunt. χι obreni Epilogus, qui colligitur

mini bene esse poten: Sic bonus ulr dc uita laudanda est. & euin π sapiens ex fortis, miser esse nou tW xii r3 IJ Idat tu , fugien/

t da non est, ct citius vita potest. Nec vero cuius utrius m0' fugienda non est, ea imis

resa: laudandi sint, eius no lauddu i δ' non potest: Ergo cu

, . . . His inores laudantur, is in I

da uita est, neque porro IVtessia ser esse non potest. Ex quo uitu est, quae laudanda est. Estet au. iam insertur sumina inten

tem pugienda, si esset misera. Qua tem sitam esse. ob rem quicquid esset laudabile,idem, et beat , et forens, et expetendum uideri debet.

o τι ' ατοῦ αμαρτημα se. id est: Aequalia esse peccata. Ratio ab

PArud, inquit, res est, atque mIgna culpa. Nee efficiente. enim peccata rerum euentu, Aeduit ς boni metienda sint. In quo peccatur, id potent aliud alio mutis esse aut minus: ipsim quidem illud peccare,qκoquo te uerteris, imum est. Ruri naue m euertat Corfirma gubernator an paleae, in re aliquantum,in guberna empla'. Itoris inscitia nihil inter e l. Lapsa est alicuius libido speciebus in muliere ignota: for ad pauciores pertinet, q si s ''myx Rr etiam petulans fuisset in aliqud gener β uc nobili Apphosa virgine. Peccauit uero nihilo mimid, siquidem est i io a simi

peccare tanquam transilire t . s. inod est a se, ii

ceris,

SEARCH

MENU NAVIGATION