Epistolae medicinales in quibus multa recentiorum errata, & antiquorum decreta referantur

11쪽

'o Aron. ος γ VJ.erc. Abipatetiata s,treo plara epithetain sim austrusis er plinis hHemi apponiveru quid adhuc tes nia mediam ct Gulenus ipse primu Epide mari libr- ransiture aphorsint ruti nunc res musis ira Sed unde inquies,motis ut interpretes, nisi er utri ι insus eruditissimi, er medianae peritissens, ut aerii superadderene, quod Hippocrates no dixerit. Ii peuenisse reor,ppterea quod in oodice inaderint in additum erat, Urs M p. in Cr nos in qxodammplari talem animaduertimus scripturam.Videntvri

illi non sed amoto ε elemento a secunda faba Dcρι, ruox Pollud ponti musta, Aristoteli in problematis modo serenum,modost id Linsignificat. Quaere usus est idem Hippominfreundo Epidemiarum libro sic scribens: ἐς illi, et βῖκλίου πο ψολι ' τας ei.ας κλθο , hi l

, wt supra patuit, earim lectionum probumiis, fel, labradendum illud uerbum putamus, ueluti uno illum,uel lendum utrobique b)ψιο δ penultima cim flexa, iue uox humidum flanistrat,quod sensu bit

cratico optime quadrat,no susio et , ius utrunqui nisi tum, cum altero prius di forum uerbo ostendimus, necessario pugnat. Meam igitur iam 'Nes,puto, sententiam: quam si non probaueris,erti

12쪽

tu inter tot celebratos viros esse uotast visi Epii tota tertia z pis T O L A tertia Hippo bio Rufo. id, si Erullia.

uersia inter te alim e percelebre meaedicum, s tu uidelicet communem secutus sententiam uidam prope genu vulnerata loem eius leguminis prohibueris, quod Eruilia etian o gocant: ille contra ceu rem bonam: atque non

abio inlueram illi, sed e alijs plerisque aegrotatis b,sue congritentem laudauerit: Quaeriss in hoc senisitatim nostram. Ego uero, non quia tanti me facii, xi te uestris dis ordijs iudicium ferre debeam, sed utili morem geram, scribam quid sentio: ostendimque

in prinis id, quod nos Ergiliam uocamm, non esue: id legamen, qκod Arabes, uri potius libri ex Arabico iulainam linguam quomodolibet MVi,ides,uel Almes, ii Mese uocant: neque id quod Almelic: qnorum ut tarque praeclarus ille uir, ut dicis, ta' primum rea. cetiorum t Arba existimauit.Deinde esto quod id esse GMenerato tame illi mutilem fuisse. Demum ne id mihi cyriea impinguatur,quod scio nonnullos Helenam si ires solere uobis impingere,s scilicet dicamus,qrid res non sit, nunq gero quid fit, aperium quo mulies catum ab antiquis putem: ex quo er illud eo tu qtai principaliter in controuersiam uenit: Eruilium

13쪽

nem,capite mite ira demolieno, granum id p ines appellat, oculum habere dicenton, cum puli nigriore, herbam eius esse Phoeli. Euidentia est, ipsa rei ostedit, Eruiliam oculu notabere uel isa habet quod oculus a defendete proprisi dogm fori dia postft, id omnino nigriore pupissa non miastem. quantu uero Phaseli herba, ab ea quae Erulae,s let,

ex utriusq; cspem quiuis possit ediscere. Si quis ire

nisut non credit, gallim conbutit. Scribunis uiri Penna s Isaac,in cortice Mes esse ponticitatis: ita enim ipsi appellat eu saporem, que Graeci si ς', nostri modo stupidum,modd acerbum nuncupant: quidem est sapor linguam uehementer astringens, eruetiti ligans, qgalem glandes maxime prae se ferunt,

Tam alienus est autem hic sapor ab eruilia,quam si a glantibus. Rursus M s 6tidrai quod prsum ut in. fra probabo)sed pisa non sunt Eruilia nostra. Scribi

enim psinius hbro duodecimo psa habere angulos si

cicercula, quos in Emilia certe nostra non uiderios

Libro quos decimoomuo de Eruilia Cr pso regre bus diuersis ait,s folio constat logiore. Et Theophistin pisum multi otium se dicit, terrenis,ampi udeoq; vagum, ut locum totis inpleat,etia si mamplo interuallo sit positum,quae nostrae Eruiliae minini quadrant. Liquet ergo s Eruilia non siit Mes. Qxu uero no sit id q4 Arabes uocit Almella,no alio si is

14쪽

tu propria assest, Ninclis esse Erba, ut ibi lentur. uero Erba,de quo ibi Auicena οραν Graeci pellunt,nos Eruuot sit ab Eruilia nostra,q mes

Avicen iures Adeb clarum est, ut probatione noegeata mentor enim potius quam hominum cibus est Erum. Eruilia homines libentissime uescuntur. Hoc igitur ceu notum relinqgentes,id potias aggrediamr,quod secundo Iota proposumin, probantes rem gram Mes Alli na nuncupauit, mxime dum recens est haec enim in controuersiam uenit non esse absimia rum in neruis congruentem. quod ita colliviras:

Rdro rictussimorier pauca Dperflua dimittens, riomnibus vineribus er potissimum neruorum instia daeda est. Sed Galeno teste,primo alimentorum sibro,cipite de faba, omnibus fructibus qui uirides cometaetatur,ante,quam maturentur Cr exsecetur, hoc conrmum est,ut alimentum humidius, er multis resudis

si perfluintitas prae .Igitur quicquid sit Mes Auia

cenae legumen enim Oerte est no potest minerato reae ceu er immatura conuenire. Praeterea oonstit miri miti quie dicuntur a Serap. capite de Nes, ex sent uti Galeiu am uerbis eiusdem Galeni in libro alimen torum, Mes Arabum esse, pisum Graecorum. Qisd

si se fecundum totim sub tintiam ibis, rei non tonae scribat Galenus, i quod minus inflat , er non εἰ Fryt, uidetur iam inium et furi in casu nostro cof π litam mgis tretendi girtute primim est, Ps

15쪽

λm enim ex mitore in inflationes bis praestit piis .eterea ubi qui non conlieni t sanis, minus conum taegrotis, qu tenus cibi sunt: sed nulla legumina qui tenus cibi rationem subegii sunt fanis conducentii, ex Avice lis sententia, pite de eo quod comeditur o bibitur ergo nec aegrotis. Scripsit etiam Galenus prisimo libro de uissi morborum acutore, ab idiotis eraipsis frumentaria omnia, non aue frumeti ad legis na extenso estui in acutis morbis, praeter panem, simi, ex ptisanam si mihi o ponas Auicennum, Sta rapionems, dicentes s Messi boni succi uterum Auicen. quibusdam in locis libri sui cibum ex Ides aegro tantibus exhibentem, dicam non de uiridi er immaul

ira, b d defcco Cr plene maturo fuisse locutos. Alisis qui ut res boni furi sit, non statim sequitur,s t bo

nus dbus in in posset Cy qualitate, σ concoctioius dis ritie, obstruetisne,aliaue ratione multiArri obesse.Bonus reis dbus multa desiderat,quorum unum lid fit,bonus esse no potest. Sei Cr libro quarto de uisectu morbori aclitora , Icgκmina uniuersa ceu illsnlyti m dignitatem habetitia,penitus a cosortio boonorum ciborum elimiuntur cui sentetiae cetus,usio qui Hippocratis aemulator,libro secundo suae mediii

xiae apertisue me si cribit.Notu quos er illud ex Epidemiura libro, Dirale his sumesserit,qui in Aeno igimina e marum: quod etiam Galenus repetit in aphoarismis. Quicquid intumes Arabsi sit sim eius praeo sertim recentis in in rc heri η non probo. χρ

16쪽

m vero nomine haec res ab antiquis censeatur, qua prullum Pliiij uoce nonnusti, utri parum ab ea,ut si a fibulat, sic lando,Rouilia uocam,Pisaesos Veneti,Rodiones alij, hoc operosius est ualde iudicire. si

rem uix posint ista a sit, quae ab antiquis summarte effiγα, Cr uesuti sub oculos posita sint, uini δ on rit legumira agnos aere,quorum illi uel

tam , κel namram,non quali forma constirent,osteterint.praesertim nostro aevo,qgo sinuti cim nominibus multarum rerum cognitio inter t. Adde quod e

Gilenivi ipse ambiore in his quos uidetur, anxie Crscrupolose nonnulla eorum peruestioins, cT ambigelii ossim magis quam deamonti jimilis. Quodno alia ex saputo acridisse,nili quod isti ut is est des illiniis vere negligentiores, quae t propatulo σαφα duo hominum usu esἰe cognosibunt. Quod Cr Phinios qgodam loco uimmaduertit. Sucit tamen duo triάκeps molle it,ut credum Eruilium hac nostrum esse id, quot Theophrastus er Diocles,Dolichon uocauerat. Et Galent tepore,Phoeotis, uel Lobuue dioebattin, Cri Theodoro, Siliqua, quanqui,si a tunso uiro dissenoti religi iliqua existimida est aliud legumen iuxta Ialtillos autores. Quod uero praeter nomen ipsum, quod sub altori legumini magis quadrat, praeupve me minavet,est id quod de Dolictis scripsit Theophrastus orida no de hi oria plantaru libro, quod 'iuxta Iogsi

17쪽

calentem dicentem: Dolichos in bortis confert,exor

menta alui excutere, er uix ob redundantem bui Eltatem coferrari pol se: uidebis pro icto huius

oprietates adeo huic nostris Eruillae congruere, umili alteri legumini magis. Adde quoques placet, aliud Dolichorum propri- ex eodem Theophrather Galeno feci indo libro de alimentis sumptum, otis licet ipso solo d- recentes sint, imula

eminibus Siliquae quoque mandantur. Ratione cuius proprietatis appellari eos labos scribit Theombstus: er post eum Aetius. Ergiliae autem folius inter heu ninaedi ab hominibus Siliquis Amulc femire, remo est qui nouat cir er crudae aliquido ab odo is, er recte a nobilibus,cUM praesertis ex eis delicito quoia pulmeto, libentissme mundanturialismi luminum liquis in cibis iumentori proiectis. Nolis tame quenqui mihi de uerbo calumniam fidere, idolichon dixerim Galani temporibuue fuisse ii apatii Phaseolum,quisit aliud ab Eruilia. Dicimus enim, sicient secuti,aliud esse legumen quod Phaselus, quod Phaseolus,vel Phasiolvi dicitur: O Phoes aris' idem Dolicho,ut Paulus post Galenum confrausit: Phaseolam esse,qui nunc M. o Phaseolus, que aer Uerysius vilem nino auit. Quod famnvisci asset Serapio,sub Lubie noιe, quod arte a Lobo gusa uoce deflexis est, Phaseolos ore Phaseolis,id est,

18쪽

arint,qui nostro tempore Dioscoridem latemrelate sint quo uidere licet quilini ad res ipsis probe

ternoscendus conducat nomin- intelligentis,qua re nonnulli hoc tempore penitin aspernantur. Si trur,ut probauimus, ta Eruiliae fuit bolichi, quis abirit mesus e se,ca scribat Galentin Dolichos mulisivi esse fabis deteriores, quae dubio proint nutis ciba connumerantur. Hoc autem fuit id, cuius gratiatic scripsimus. Quod staret cmm alijs ab initio propollitis cim absoluerimus, finem iam epistola faciamus. vale, ercti quid adhuc uel in hac ipsa quaestione,velis dia quavis medica re ambigis, ne te pigeat inter Pre. Nam me non pigebit, ut tibi morem gerum,pra bla laborare. EPISTOLA Q ARTA illa quarta Petro crinito

Flarentino e Manna.

tiones ad Segusiurimi quendam de μα re diuertissem,acredit repente florianus initus, Cr bona literar ,σdo Aiam homin stidiosissimus, manu prens s md π. bini libellis. Eu sititor alioqui rerum norarim, montor quid res,indes occeperit ait dialogu essestssis plura, V enulse ex quodam bibliopola, taber

19쪽

nd. iudicat, quae irin simul eis nonnullis uris pru

rretiae formis excissis urantes haberet, inter qgos red fiet criniti nescio quid . Austo criniti mei nominestitim aduolo, migras cum uoluptate librum tum dehonesti dis lina reuoluo, tapita pe*rro,lim eras a deuoro potius quam PD. Deus bone, quae copis, quae varietas,quam multiplex temo , que obseruatirines,quam pura castas narratio. Agnosim in his critniti uium minuum, profluidum memoriam, acre illadium in mentem Iube t nostrae illae propter Arpiripus deambulationes, crodi ardor quonia aliter nolicet uel in i is tuis te commentationibu3 audiendi uiliandique. Libram imi dom m mecunn porto,octa pio legere cis tintius,modo hoc,modὀ illud caput: tadem nescio quo modo septimis caput libri ultimi obfendo.Agen tu nouitate tituli magna adlatione lem re incipio,video ruficios,i probos,ignaros notari mead os,qui Nannum,inius nunc Um comuni ante alani tempora ignota Italiae affirmant. Doleo hie nisi

Elanus extitisse, quos video proteri a tota fiscviferi Gaudeo ignoritis nebulam per te mihi abbi. enim ex his sim,qui sibi placedo malui errare, qi

alterius cedendo ingenio resipiscere Perva laga gadios Tiberis imperante mannae usum a medicis pro bati ,sed alio nomine eum appellarint,probari hoc manna animi propensione expetens,uniuersum capu

20쪽

wie dero. Siquidem quae abs te ad huius rei prob Ilionem adstrintur amico uera loquenti ignoscomia E d quaquam satisflci t. Nam celsus tuae se

tentis astipular ut dicis,mimine uidetur . Lemon eris ego iprunis deprasutum,ut alibi pleraque, ita eo

loca puto: scribendinis Rhos,voce quide graeca sed ista ut inqνit Plinivi latinini nomen non habet,signi eum frustra, quem Arabes, Cr mlPs nunc ineloorum S ac dicunt, olim obsonys er pellibus,stinc medici te seruientem, de q Theophrassis liseo tertio de biIbrys plitarim, O Dioscorides libro iM,U Galelmo diuo, cT Plinius septuagesimo stario ubinde scripserunt. Aits Plinius νodulo ceribus medetur manantibus cum riuile,quae stres tmba celsa per te rediam . Gulenus quos scribse,sγriacu eu nua pat. Sed sit uera er gens in ira inio, aerte nullus in disserendi arte uel mediocriter eruditivi ex ea id affirmabit seqκ quod Oomitentis, Rorem sciliori Sγriacum eo loco oportere mate iv,quem Hebraeora numenta, Cr recetiares medici,Munnum uoci M. Nihil enim uelit uel aliam quaa

yolidi . Nee Manna intellis apsi celsum possit,

ii i inscitu rei medicae cessivi ipse notetur. Qui enim vis Munnae huic nostrae,ut mala oris uidera, de quibra