Epistolae medicinales in quibus multa recentiorum errata, & antiquorum decreta referantur

31쪽

serbas,i quibus no mio plebei Cr uiliores, ed oeetate no trapricipes atque semiei sint habiti, pae

me, pea merint Proteis ex eadem radiae puti elarint. Non igitur posthabenda sunt nomina procri medim,c- humanae uitae praeiudicio in his aberranti. Nam quo modo alit libros antiquorum a quibus streucupimus quicquid in hac scientia habemus,aut mei seros uiuentes,spreta ipsar uocum significatioti, ualebimus intelligere Si potest Sinum quicquid hath, nus aut humana tradustria uel it-,aut diuina in lgentia reuelatim est,proprij inviiij umbim excogiture, ut nec antiquorum Iemne,aut praeceptoris admni do,ita nec uocum cognitione indigebit. Nos prostiG, qui sumus rudiores, maluimus de vocum ut ese

soliciti,q in rebus ipsiis crassissime pererrare. At nonane in sacris quoque literis in philosophia multi re res sunt,qui a solis linguarum peregrinaris notis clam habentibus er cognosci possint,cr castiori vidit hoc nostro euo Bessarion inter Graecos,inter Lnt nos Picus,inter uoistrates Ioannes Phorcensis, eius Lbri autor, ui capilion intitulatur. Quis enim saret irenendum in manlio, Si eum uolo manere. In Psalmo, Fortem virum. In Euangelio rursus,talita Κum. Non autem,ut latina habens exeniplaria,in primo loco: Sic eum uolo manere. In secundo: Fontem niuam.In teratis,fhabitacum. Nemo profecto homo uoc ne Ebr. Nec communes hosce errores cis hire qMὴν

poterit qui nonctu in perscrutandis senis acini μ

32쪽

dica granquam en mi unico es mento proeatur, e

tuterii,qu)dne minimus quidem scripturae apexis que spiritus sancti lumine e ct conscriptius, ocra Belim data est uiris alioqui doctis,ut in disti tu Iabrarentur expositiornes,quas non est pretium opere hoc loco restare. In Philosophia uero quot errores exhila hac radice exorti sint long e et in praesentia recenseresed uno tantum apposito, alios ad librum nostris Arinotelicarum casInitionum reservabo. Legebam proximis diebus apud Aristit ii quarta aratim ad Nicomachum libro,ea parte qua de protopsitate agitur, ira antiqua traduhione haec uerba: velod errelinquit sub hantia dantes idiotas, quanquaerideolus pro idiotas corrupte tenebatur: quos cum Pyrem tittin uenit in mentem debere riuue loci ena ratores mea dictione,ideo ius,impingere, stitims c ii dam expositoris nomen ob reuerentium taceo saupto in munus codiae ,offendi quod praesagiueram,inconcinnam scilicet expositionem, er ab Aristotelis me te penitus alienum,ea e t huiusmodi prodim appella re eo loco Arisbtelem ideolas quasi irrationabiles:

tantum indiscrete scilicet substinuum dilapidenti Q od si aut qui librum conuerterat, aut ipse expost lar per ideolam non aliud eo loco graece, quam latia de priuatum hominem Agniscari intellexisset , ille ρliniorem fecisset interpretationem: σ hic ,qκου erat

obi Flu te, Phil ophi sententiam elatio pero

33쪽

apiget. De nas igitur tuus si ii nomini; lapsi tibnem quasi frustratorium, Cr parsi Philosopho di nculaniarine quorsi ignoratione tot in omnibus Abegis nis sequi uidem s incomoda. que nobis obj ut Gulenu,quamuis enim in multis locis superfusi circa nouina studium redarguerit,atque eos medicos qui otiosi operam in non necessari uerbis sibi sumunt:ineta inen er multos libros de mediuualibuη nominibus con, scripsit, er prognostici Hippocratis enarrans, atque a s in Ioas plurimis non opernandi hunc labore adoore. Sed quaerenda eatenus nomiua, qnatenus in πατι producunt agnitionein. Libros primo de disteret ijs pulsurum ait:.Omlatio cum qmina est inultis nobis necessaria.Tanto aute est nobis quam Galeno hoc studι- magis necessirium, quanto medicinum, qMaipse partim sibi peperit,parim a propriae linguae autoribus didicit,nos a Graeas,Barbari s nationibus Uua

Dauimus. Et retinum fatis sidi fuissent internuncis .

eam ad nos uexere: Gr uersores tant , is etiam perli versores exffiissent. Vtinam no utriusque linguae igna ri,eius sciliat ex qua aciniebant, cir in quam conuertrebant non enim praellitissent nobis medianam non noldo foedam,insultam,punicamque potius ac barbaram iratinam,sed Ermanaim nplerisque mutilum terpellatam: qui tamen ut ob pium propositum, cy tinporis uitium excrufandi praelfflerint enim quodpo stran ita sunt όe omni indulgintia illi a fandi, piscarurientem iam Andique ex ipsis porri,

34쪽

roscina os transfluenton me licinam turbare podia sedissis uolantiq ebibere Sed dimittendi sint hi, nos molaedi. Idem quippe in liberis, quod in moribus militis enim qui si bonos putant,cum in i sint, nsi ita ineliorein 'ugem coκeremur . ra qui se putati,is,nsiquum ab ignoritis morbo liberatur. concitati oris uer)hac in re autoritate tam parui facimus,

i sit in ,quandoquidem si dictionu ipse uim prois, caluset,non tot errorsi ambagibus libros fisue colyjet.Atque ut ex innumeris unum aut altaem attin F,fi uocis σφακελα αος qua Aristoteles deamo pritu festionis problemate utitur, nuιluplicem a Galenos do libro de locis dilectis, Cr septimo aphorismo, expressamum dididiset, non putasset dolorem

artis uehementem, er c pulsu de pituitae redundattiferi, eo loci ab Aristotele intelligi: rem quidem ι, Aristiteli, mente, fortasse ab ipsa ueritate nom alieni.Melius quos intellexisset nonu, trigestomu,tri', utins primum eiusde partis problemdisu, sias permulta,quae no est male hoc loco recit π.satis eram monstrauimus,multum in omni suentia collisigre,redium uocabulare te quos intellexisse, pubertim in medicina,ubi tuto cu discrimine Cr aliud pro allo medicametu, Cr inexpertum pro experto, Cri insi pro innocuo promatur,quito etiam cu pericias vari pro alio morbus intercuratur. Sed iam reliqua exmssemus:in prima conclusione morbum gusticu sub

35쪽

ωre cipite ab diis is Oollo citum affirmi. Inminia mihi imprimis penasse uidetur, quod neglistis isque in eo sint praedpia,id est, araemiorum dolori hi, bularibusque polimis, cutis de se foedatioum utitis nodo considerauit. Verum hic emor illi oommu multis, quorum opiniones peculiari tractatulat confutauimus. Ille uoro Simonis proprius,quod

pollitum non rnani stit, aut a ueritate ipsa di sis. Si enim idem penitus per Anthrmati er pu bii. sis ,quod er costintinus, Cr alius Hippocratis mterpres sensis uidentur,dum Ubori nisi illum fretu

νγ ἶ -σμωs ερα pro anthematis puJhilus rediit non satis explicat quod intendit. Noli enim ad se

stram prae tutumque caput quod propositio sta xii

detur profiteri morbum hunc redigit, cum nomen pa stulari late pateat, Cr uariis sub se species comprobendat. Sin aute celsim sexutus peculiarem qua iapi stilari speciem intellexit,a uero longe fi I iit Siquidem rubii simile in hoc morbo his pq bilis uisiti siquae ex urtica uel sudore nocli fur . qualia essedat, mri, quae dicuntur,ccisus destinuit. SiPaulum,no ms errat. D 1- enim exilemati ulcerationes so lse les,subrubris, Crasperas,quales in hoc morbo vsemper reperiri quiuis potest agnos aere. Nec illimi primo errore releuat, quod non simpliater anthe Mai sed cum adiectione epidomicilia affirmauit. Non Π

36쪽

Tectat intur Simon, nec perseit Leonioenum uosinare,

tinctum non definienuem quid fit morbus isse,quem nec se multo plius declarauit, idemialem simplia ex absoluti ratione dixisset. Ηι: Viam de coinclusio. M.Ad oerollaria a me amm, in quorum primo iniuria

tuca: at Simon qrasi improprie locutam: qModo prispin hunc cacoethen nominabs. Ea enim uox tametsὸ sepe muta quaedam ulcera Graecis medicis signiscire uid itur,si rimen ad latinum trans stratur semone. signis,uel mala moris signiscat. Qua quidem nomen' clitora,nusti huic morbo dari posse deaentiore ,quot qrotrium pati tur,meso suo,plus enm puto, qμ stellant,quotidie experi tur. Saepe etiam sit,ut pessiam Gryn algua,uel a te morigera appeti lata ulcera,

iii morbo conii dia sint. Sed haec levicula sunt , O in gibus qui uersatur, ac nimium diligens est, fusti

doneariosioris nominu ridavisoris tarere non posse sit illud uero inquisitione dignius, an rectἡ in secun do oorollario illi redat Pantur,qui hi nc morbum nora antes,Epidentialis adiection lacieri cin qua reqntiquam eos longὸ puto aberrare,qui elephanti inina ud Saphatum dixerunt,non uideo tamen cur merito demtui rite epideitialis reprchendi dobrunt: alioquiis te taxauerit quispiam antiquos, quι de multis irror i scribentes,qui saepenumero uarantes epidomici uerarim it,proprio tantum noraue expresso , adij re si persederanti turem autern us

37쪽

, finisset sim ,recte an perperam illi sentiret,quibit -rbum uel septa ,sic enim ipse loquitur, Guili

se eos putaret vim errare. Sed ob lis issest,ut nutror,ex industria, resepiarim. In eo enta, quoi tulis conni erat,eandem haeresim profiteri uideto lieo uer),qu)d milem istis morbum hi cscit,uid fumere diuersum. Siquidem,ut Aristoteli placet, sirititudo relatio est inter diuersa. Sed scio quid ipsum itinuit, qgo minus propria aperte propularet opinioni Leoriceri rationes super ea re sensit , nec earinia auctus aggredi solutionem. At hoc in causa luit,uti suavi debuit deserere positionem: md '- ratior ibis

cedere,quam proprium errore pertinadter definiere. Non quoque reticendum, errorem imittor 'clitum Simonem, ubi affirmat elephantiasin esset piuspeciem, qφια simi aegritudines longe disimiles. Est βquidem Elaephus, morbus tristis quoque nomine im Lepra inter faciles morbos computatur im), dolos libri de afectionsevi credimiis,qui Galeno test,uelli it Hippocratis, uel Pobbij discipulus, inter eos distictus merida est,qui dedecus potis fiunt,quam mM.quem autorem, isquis ire fuerit, puto secutus t Avicenna c-prmo canone dixit esse aselliolita quae cum morbi non sint , sed supple dedecora pol morbis tame conumerantur. Nes est illius libri de pis

sonibus inscripsi, urias imitas distorius,

38쪽

piris idonei restgenda: utpote ex quo Galenus inom in medicina autor, integrassententias, uerbum

embo interi usirpaL Quod si quis dixeritatenae no nen in sacris literis pro graui morbo accipi, obyciam

est stinam,coloris uitium,non ualetudinis,aut inltegrino sensuum atq; membrorum lepram ese diurnis . r baec suo loco exacturi pensabi tur. Nigre fecim in coclusionem aggrediantiar. Si uiriss t Simosognostos hunc morbum patientes, quales nos fumus

intuiti, non puto tam asseueranter nepisset, pris: istieti pituita interdum generari.Vidimus siquidem hac pes, foedatus,quibus pustula apparuerunt crasse, latae, ob lbidae q quoties uel suapte sponte,sset medicamnu νxilio existabantur in crustas quodu seu squamulas cites resoluebantur.Exibiis interdu ueluti aqua

crasor,in stit sinu pituita in uu At si mihi sorte

rens parsi idoneo testi fide abrog*t,credat quaeso ruis Dibus ac maioru autoritabus,q se aeri cogat no sol ρ betanc peste ab pituiti feriines eui ab ea no mae'quem,q a fuctu nigrae bilis cotti ror QMdoquia ἐς etis no coaeneia portio,id est artusi dolores,Raeten dico te', ab ipso nigro humore proueniunt quam rarissime, ut propterea existimeneno iusti non infinino is is mediana uiri,Galenum is libro de mediciis πτη is feci dis locum pallantia vi atalou hu*riorum Artisularem morbum 'dentium atram bilem ηρ' nocri ste,utpote a qua dolores articulorum no

c iiij

39쪽

klicet eius erasitie er terreae ibistia,ne itime ac iaperitis offum,neruorum, Cr compaInum partes talis pitur: qui etsi interdum ab eo feri possint, coniis ti :men hos,qui in morbo gallico a Gint, tales non estitit inde semper crect debeant prouenire: quomam,siverend wsk,debiles Cr ocruiti sumis qui a tali materistin hos tamen muniritis Cr uehementes esse νωtidiandi non strant evrrimenta. Dicere autem alicaris: materiam qκae dolorem,aliam quae reliqud mali ini,hominis est dogma potius quomodolibet tuentis quam ueritatem Cr rationem se lantis. Si enim ita esset,massa illa, olor sciliat, talara , pustula, mero eram leuat,ais ut sequens est, rarenter paucissi hoc morbo in rentur. Contra autem euenitivi ligni vel certe raro in toto morbo separentur, si 'Abi

sustila d clitescunt, dolares insuetumi: quod certe fila Viscat materiam, quae in cute pustidis fuebat, diis ima amedentem,dolores exutus: Incredibilem si

xo mihi admirationem parit hic uir,qui pauloante Epidentium hanc Saphato sic enim ipse loquitur steriit nassimum, cr ei mii di strenti' utrunque morbum inlterjengui definitissiNinc istos intantu separat,ut m possbiis indicet hunc feri ab humiditast, a qua primSaphat ut uerbo eius utar pedem supra dixerat de.

pendere. Sed iam reliqua examinem s. Ad commune

deinde medicorum coniugium bese recipit quasi ad phr

cri asserit proprietate 4 cessitas corporibu3 c ψ

40쪽

iste si Auicenitie sententiam seqvimur in eo quis de uiribus cordis inscribitur ianvita ris,quῶ eram prino canone,dicere poterimus hasce uires, ociniatis glis gotant proprietates, non differre a natura, nisi cui minus commune a magis comιni,dut figmens per miles: commentumq; hominum ab innumeris

Misombus sese istarum praesidio releuania. Sed ut

ιliud a naturae non enim id magnopere per Iibo no arte a caese,praeterqficit ab uniuersali causa,proin senigne, aueadmod- Ioannes Plous aeui mostri spleiaior er gloria,in superhumano illo contra Astrolom libro, ue a tenebris ad luce magnis laboribus reuota simus,multis rationibus comprobauit, Quia si etiami ratis demtis huic uiso, er esse illas aliquid, Cr ferin crio ,mhil tumen comparet in hoc morbo,quod in manhytis curesus refrri non possit,uel quod ad occuluois res illus propristites,quasi ad AsBla, 'gyre nos comis pestat. Videmus enim is eo prestrulas, artum dolores, oris Cy pudedoru,Cr aliara quos interdu partia bus tragones,ac praeduros quidos tumores,quae cita novidere ab hutnora uel oopia uel fruore,uelputredincingitis puto medicus dubitabit. Sed praeter ea quae diximus, stridui ego aliissex ι hoc morbo mirabilia, uidelicet shigm simul ac uehemens, quod nodti meti quam risterdiu us' gens, s strei pudendis incipit, σno iis

rar),ta per lygum ualde cosuetudinem per alia memabra mulier trans inditur,sin pus hilas oris de militiqua eu pplicius potetioribus rem ipsi utitor.