Sophoclis Philocteta [microform]

121쪽

98 Commentarius in Pliiloctetam.

σπαλαια δε defendunt Una est 0rum, qui G ad missum praedicatum εἴη reserunt, qu in numero est Pass0vius es rlexie0n et unde et euius, qui adhibet Plat0n. Charm. p. 168 D. χρέον ψις ουδεν δνυιὴ rora 3M de quo exsemplo est Hermanni editi0nem) quae sententia, si παλαιὰ ab εἰ Viε oroi ad δεδοικα resertur, sine dubi salsa est; neque enim erat quidquam, cur 40c quidsim Philocteta non pro certo p0neret, jam dudum se timere est artangium ad h. l. . Altera sententia est Martinii Lecti0num Sophocl0ai um speci

latendum est credo. Deinde etiam particulam ἐς se ad sententiam plane supervacaneam esse et e loco, qu minime quis exspectaverit40sitam esse satis apparot am si A ad verba οιδα et hia sinopissimo adhaerescit, eum ad infiniti-

stantivo παλαιὰ ἐστι εξ του - βεβι κε adhibitum suisse γMihi d ea re nihil e0mpertum est aliud enim e8υτο raλοιον olim, antiquitus , nisi qu0d ei0, 8 p0ssit graλaιὰ ita usurpari magi etiam πολαιὼν 088e. Atque etiam underum video h0 ips παλαιὰ defendere, qu0 ab Atticis neutra adjectiv0rum pluralia Saepe pr0 Singularibu p0nuntur. Ex qu0 efficitur, ut ni αλαιον, quam παλαι ἄν, altem pr0babilius videatur. Quid igitur παλαιον ἐσrι ε oro pr0 0, qu0dest εολυς χρονος εσει εξ oron, dici arbitramur 3 quidem nesci sane; 0 tantum dicam, Si liceret, aliam p0tius me viam ingressurum 88e, ut raλat omn0 nominativum ut in illo exemplo AM. 600 7παλαιος χρονος φ D e88e, Sed aecusativum dicerem. Nimirum aepe fieri videmus, ut eae sententiae, quibus definiatur, quant ante temp0re aliquid laetum sit, ita contrahantur, ut abjeet Verbo substantiu in accusativum mutetur subjecti n0minativus. Ut Dem. OlJnili. III. 4 πηγ

aut ante l0ngum tempus fecerint aliquid ut 600 ν γ χον

122쪽

λato Scribentes e0nsequens est, ut pr0 βεβ κοι aut βεβηκyScribamu aut βε 'xpκε; nam neque sublat ab amp0tentialis sententia esse p0test neque plativus ferri, nisi sit p0tentialis. Ε0dem m0d M. 279, ubi omnes lare c0dice δεδοικα stri , θεου πῆ γη τις ἐκοι, 08 L0beckium et Sehaeserum c0dicum quidem lecti0nem nem tuetur, sed ceteri edit0res κη Seyssert. vero et Nauch γ κει scribunt, qu0d, ut ille ait, qu0niam metus eh0ri ad plagam n0 inferendam sed illatam spectat, nihil c0 unctivo viti0sius est'. Qu0 cum refellere n0n 08Sem, hic qu0que βεβλ scribendum duxi; est hue ΙΙΙ. 53 Dem. p. 372 δ. ιν λελήθα/ιεν Bl. . Etiam Eur. Iph. Aul. 1536 libri habent ταρ Τουσα - Ω ν κεις Dind.). - De ip8 Verb0,

Ρro ἱn ιενοι Hariun legit m/ ενοις, cum et ip8am Armam incertam et dubiam et ipsam sententiam a0risti participium qui qu0que temp0re advenerant), 0 perfecti qui aderant desiderare diceret. At Inia est Trach. 229 et iisdem

tentias serri vide0, unam Hariungi verbum τεθ νγηκε etiam de τα των διακε cu praedicari dicentis et p0st haec verba interpungentis. At si ita 88et, primum ad τεθνηκε pr0n0men aliqu0d, ε κῶνος τεθνηὶ ε), qu pater ipse nunti0rum py0neretur mandatis, requireretur, deinde mandata m0rtua dici, cum oblivi0n transmissa aut neglecta' significare velit, a serm0ni graeci 0nsuetudine nimis abh0rret. Altera rati est

eum multis aliis, tum ipsi laydesio, elegantis et subtilis judicii homini placuit. At ut illud mittam, qu0d ita rotov-s ενοι, . 499, ad neutrale Subjectum reserretur, quantum equidem scio, nullum exemplum St, in qu τα cum genetiv0

d stoli κακουτο Dem. Ol. I. a υλυνθίcor, τὰ των Θεσσα- λευν Eur. h0en. 908 mult minus τὰ et ατρος κ H ιι τρῖς O. C. 268 'pater et mater' dicuntur, sed rati0nes quae mihi cum patre et matre intercesserunt'. - Restat una Hermanni et auehi sententia, τα 'cυν διακονο9 per parenthesin dici

ut 0lent lare ministri'. Scilicet hoc ad illam advigii b-

servati0nem referendum est Gramm. g. 19. Anm. ): il en

123쪽

Comimenturius in lilli,ctetam.

τανουσιν h. e. ut illic dici debuit nihil aliud saciunt quam peccant, sic h0 l0c0 'fecerunt id quod s0lent ministri, ut aliena mandata negligerent, sua curarent neg0tia'. anc Hermanni ententiam de aspernatur under, qu0d ita tria

excipiunt, in medi adjecta essent' quo languidissimam et asperrimam fieri rati0nem' putat. Quae difficultas ut t0lleretur, scite echleinius pro Isias collat v. 363 οἴs o censuit scribendum. V. 498. d Οἰs o /ώρος est . . 1366 οὐκ αν ν τοσον ιέρος i. e. quantum in te fuit ἐν 'Hκρ se roιεέσθαι, est 473 876.

suturum sit, incertum est, du0bus infinitivis aut aut και - καὶ aut T - τε Significari 40lent, it v. 963-4;

124쪽

COInmelitarius in hiloctetam.

libri manu scriptis est, ιέγα τι γέ/ιενος aut plane ignorasse

Commentarius in hiloctetam.

105 aut dignum n0 puta880, qu0dχ0mmem0raretur. Neque cred0, dubitari potest, quin verum Sit 3 ιετατιθέs ιενος, 0 ltis τιθέ-3 ιενος, qu0d utimannus et Buggius defenderunt, eum hi ita interpretaretur 'gi0rende de tit en t0 Vindin lar ham.'At primum pr0babile n0n St ιέγα τιο δειενος, Si Verum e88et, in h0c, qu0 minus Sitatum V00abulum St, s ετατιθ - ενος, 0rrumpi 0tuisse, deinde in h0 gravi0 et pleni0 sententia inest illorum injuriam in hujus uertina vertam . . illud, quod i Atrida injuria ua 0mum reverti c0egerunt, cumpsi se ipsum et tibi acerbum et mni Graeciae grave sit, in

πάρει tu sis), dubitarunt edit0res. Qu0rum si illud 00ta dicere v0luit, qua D0ederieinii et IIariungi sententia est, pro

Cavallin Commentarius in Philoctetam.

125쪽

Commentariis in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.

quidem βουλεσθαι n0 pars est 0rum, quae plantur. Fit enim, ut nihil minus secundaria sententia m0d primariae assimiletur ut Achilles Eur. Iph. Aul. 966 οι κ inquit, ρνου- μεθ' a τὰ tot νῖν αυξειν, ἴν ετ ἐστρατευο/ιλὶν quanquam h0 0ιετα των Ἀτρειδων στρaτευεσθαι τὰν Ἀχιλλέα verum est, n0n 0ntra veritatem fingendo statuitur. V. 31. πως ἴν Utu interrogati0ne p0tentiali 0do enuntiata piati profertur, ut saepissime: ur Med. 9 πιυς

Cum de his versibus multa et variae probatae sint sententiae, primum mnium est c0nsiderandum, v0cabulum Iωμεν utrum uberemus rru ηιεν an intro eamus in antrum significare

δεικι σιν apta sunt Nam illud eamus in antrum γῆν aut γης δος προσκυσροντες am is, qui primus c0njecit, Schneide-Winus ipse resutavit, qu0 terrae Solum osculari n0 in antrum introeuntis 4ed ut 0mnin advenientium, ab0untium, ad rem susceptam aggredientium, sic Phil0etetae ex lit0r 0lventis esset: 'nur schein da8 7rροσκίσαι belm instingehen indisi diit nielit m0tiviri. Nempe hil0etet v. 1409 στεί

m0riens Oedipus, O C. 1650, Alce8tis Eur. Alc. 183 lectum genialem m0ritura tm προσ=πίτνουσα, 80ph. El. 1374 ac Ἀρεῖν ἐουέ grare ua προσκΓσaνν' adni θεῶ ν Ore8tes, antequam ad matris caedem perpetrandam patri8que mane piand08 aggrediatur, patria de0rum templa et rcοσκυνεῖν dicitur; hic autem Phil0cteta priusquam in antrum ingrediatur, ubi nullam rem gravi0rem acturus sit, cur terram Sculetur, nihil augae c0gitari p0test. - Immo ver0 quin antrum ipsum it, qu0ddigrediens salutare velit Phil0cteta, dubitari n0n40test. Neque tamen uos εν ad antrum referri putem. Etenim est aptius et gravius mihi videtur, hil0eletam insperatae salutis gaudi0 perfusum v. 530-2 primum exclamare 'abeamus igitur tum subjungere prius se, quam pr0ficiscatur, antrum miserum illux quidem. 40d 'suavi mal0rum praeterit0rum mem0ria' earum revisere velle est . 45 c0ρc0 ιεν, i. e. pr0ficiScamur, ἔνδοθεν λαβ υν, χτου σε χρεία χει , quam h0 tantum dicere in antrum eamus, ultimum illud visuri. Sententia quas esset et ch0liasta praecepit, ἀσπασas εν0ι λὶν στίαν, et Blaydesius plim expressit letis depari, having rst biddensareweli istis hiss '' idem tamen vir acutissimus, ut 8t non minus de multis, quae vera SSe 088int, quam de uno, qu0d verum sit, inveniend 80llicitus, et duas c0njecturas d0dit 1rροσκυσοντε Tis 41ιῆν - εἰσοίκλησιν et προσκυσαντε τὴν Iocis δοιαον Hίαν et addidit: the latur et reoσκυσοντε V

126쪽

Commentarius iii Phil0ctetam. Commentarius in Phil0ctetani.

109800m required by What lass0Ws, mi siclo λὶς ' quibu ex verbis apparet huic qu0que ipsi cus εν ad antrum reserendum videri. - Jam ver videamu8, 088intne ea, quae equuBtur, Verba γην σω οικον εἰσοικησιν vel per se ipsa teneri vel eum illa, quam diximus, universa sententia c0nciliari. Ac primum de εις τλην εσυ cur dubitaretrachneid0Winus, nihil fuit. 0 enim intro tantum, sed n0 minus saepe intra,

intus significat velut M. 105 σε θακεi; l. 1103 τις οἶν

h tantum abest ut alius quisquam haec re ipsa perpeti possiti uti si modo e0nspectum mal0rum nactus esset, hunc ipsum fugersit. Ῥarum erat distere, ips0 lab0re des0resque neminem ferre p0880 ipsa intuendi patientia in null0, si modo semes aspexerit, iness dicitur. Blaydesius interpretatur: 'Istin no ster, havin desti et a sight os stem iis hiseyes could endure 40 40ul hau endured thes things'; rhet sin dubio, etsi in graecis verbis Dd esse, 0 simplexo intorprotati0n non satis apparet unde θεα λα- 8 ci τληνα ita eo u git, ut sit oeulis aspicere sustinere, et ταδε tanquam Vedium ad θέαν λαβεῖν refert; at repugna , credo, persecta laeti0nis vis, quae in a0risti participio est, nequo siet Matthia a. 550 adhibetur. 'lia ratio st l. 756 Iur. ρrael. 1016 17 θανεῖν ιεν ο χρ5 0, λινπέων εἰ οἶδεν ἀχθosur: βίον ubi prasiteritum significatur 'simonneso, sed me esse m0rtuum nihil aestum0').

127쪽

commentarius in hiloctetam.

V. 542. ξυνεμ7πορος mnino est, qui simul iter facit,s0cius itineris, est . . 24, Trach. 318 υιπορεύειν, l. 405; atque ipsa mercatoris vis et significati ex hac dueta st;

Sρyssertius c0dicum Scripturam retinen et σοι pr0 088088ivo pron0mine habens interpretatur 'p0stquam audivi nautas, qui cursum feci88ent, tu08 omnes esse,' ut 0n pus sit timere,ns irascantur mihi, qu0 tibi c0nsilia Graec0rum aperuerim, SchneideW. , qui e8t, qui Videat, haec verba, qui cursum sedissent', per se ipsa plane inutilia et supervacanea esse γΑptum esset ad hanc sententiam de qua vide is iti0nem l

Commentarius in Philoctetam. 111

V. 551-2 De Verbis προστυχοντι των σων dissentire edit0res mirum n0 est, cum ipse ch0liasta dubius haesisse

et qua grammaticae difficultatis nihil habeat, cuivis apparet.

Neque Ver ab ea rati0ne, qua Verbum grροστυγχανειν adhibetur, abh0rret, qu0d etiam cum genetivo c0 unctum n0n80lum conseq)ιi, sed etiam mnin invenire, nancisci significat, ut 80ph. l. 1463 ει ιου κο στου 7προσTDχουν. Tandem Ver0 sententiam paulum frigere n0 negaverim, ut non mirer ple-r08que edit0res Brunckii amplexos esse explicati0nem 'visum est mihi n0 silenti0, prius quam tecum rem c0mmunicaSSem,

128쪽

commentarius in Phil0ctetam.

V. 550. P08tquam c0mperi mnes nautas tecum e p0rtu exiisss' ex hac re c0lligit mercat0r, nullum ad Ne0pt0lemum nuntium allatum esse de iis, quae p0st ejus abitum adar amacta Sint. X qu apparet, quam it necessaria D0braei 0r

Sρystertius c0dicum Scripturam retinen et σοι pr0 088088ivo pron0mine habens interpretatur 'p0stquam audivi nautas, qui cursum feci88ent, tu08 mnes 880,' ut 0n pus sit timere,ns irascantur mihi, qu0 tibi c0nsilia Graec0rum aperuerim, SchneideW. , qui est, quin Videat, haec Verba, qui cursum sedissent', per se ipsa plane inutilia et supervacanea 8803Αptum esset ad hanc sententiam de qua vide editi0n0m

Commentarius in Philoctetam.

nach Lemn08 verschlagen gu erden ), minime impeditam esse et qua grammaticae difficultatis nihil habeat, cuivis apparet.

Neque vero ab ea rati0ne, qua verbum rροστυγχύνειν adhibetur, abh0rret, qu0d etiam cum genetivo c0 unctum n0n Solum consequi, sed etiam mnin invenire, nancisci significat, ut Soph. l. 1463 ιιου κολαστου προστυχων. Tandem Ver0 sententiam paulum frigere n0 negaVerim, ut n0n mirer ple-r08que edit0res Brunckii amplex08 880 explicati0nem 'visum est mihi non silenti0, prius quam tecum rem c0mmunicaSSem,

serri necesse est, tanquam n0n particula negativa ιὴ et σῖγα

129쪽

Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.

113πριν φράσαιsia σοι interjecta sint, sed haec p0tius scripta edo ιοι φρασαι καὶ φρασαν τι σοι p08tquam rem tibi

Neque ad dissicultas Brunchium ipsum fugit, qui pro reos

τυχονr etreoστ cs τι cribi Vellet de u vide erm. . Equidem, si praeter hanc, quam Brunchius his verbis tribuit, sententiam nulla pr0bari 088et, Saltem, ne nece88e 88et grροστυχοντι ad 1 ιοι 08t 0 interjecta verba referre, aut grροστυχοντα Scriberem ut 0mm0daminariungi c0njecturam προστυχεῖν τε των bc0 adhiberem. Sed, ut dixi, in Nauchii explicati0ne acquiescere tutius St. Nam qu0d resp0ndet Neopt0lemus ii officium mercat0ris gratum sibi mansurum esse, inde non licet 0ncludere, in serm0ne ipsius rat0ris mercedis p0stulati0nem ine880 90rtere. V. 554. 0 ad cυν Gai Tot resertur a Sed univer8a quae sequitur ententia, n0 minus quam pr0n0men ip8um, objecti l0e ad -τοιδα resertur Cis l. 104, ur. ec.

tuae i. e. qu0d pr0vid anim in n0s 0ntulisti), si vir b0nus 8um, gratum manebit i. e. mei tu n08tra gratia re8p0ndubit est C. de Ost. I. g. 56 beneficia dum et mutua et grata sunt ; g. Aen. V. 539 et bene apud mem0res veteris stat gratia lacti). 0 dubium 8t quin e0ptolemus, cum haec dicat, re ipsa, 0 verbi gratiam se relaturum significet, neque pr0babile e8 8ch0liastam, cum haec ann0taret,

haec ipsa legi880. 0 igitur pus esse videtur aut callida Blaydesii 0njectura ἀσφαλῆς Πενει aut Seystertii reo υφειλχη- σεται 'gratiam Vel praemium se p0st per80luturum sp0ndet vel, ut ad Verbum Vertam, interim ante rem auditam debiturum'). Qui quod in rροσφιλι ς ιενεῖ primum ipsum tempu8 futurum reprehendit 'quid vult r. ιιενε gratum manebit pr0e0, qu0d Vel maxime requiritur, gratum est δ'), 0 videt inh0 ips futur inesse mercedis promissi0nem ut 08tri qu0que, cum e gratiam aut injuriam relatur0s40dicentur, dicunt:

quidem gratiam mansuram esse, neque his Verbi neque Ne0pt0lem significatur est artungi ann0tati0nem . Qu0d si in verbis c0dicum suturum ineptum fg0t, idem in syssertii c0njectura merit reprehenderetur. Deinde qu0 quaerit Sey sertius, num 'h0mini pauperis v. 584 beneficium verbis remuneraturum Ne0pt0lemum putemus, n0 re', in πρ0σφιλὴς s ενε neque Verb0rum neque rerum significati inest utrum senserit Ne0pt0lemus, mercat0 intellexerit, dubium 880 0np0test, praeSertim cum per gentem et existimati0nem suam εἰ ιη κακος πεφυκα gratum se lare c0nfirmet es 80ph. El. 322 πεφυκεν σθλός, υσι ἀρκεi φίλοις). st en Cyr. V. 1, 21 χάριν τουτ υν γ δ ιι ιν εχc μεν, εἰ μὴ δέ κω ἀποδι διγνα δε υπω ἀξίαν Datas ιν εχειν μοι δοκῶ - θV0cabulo reos ηθία, pro quo Blaydes. nisi ubi p0stulet metrum, pr0pter riginem ex reos&ὶθ ς et reost θειαν scribi vult, Ellendtius lex. 0ph. hanc Armam null0 0e 80ph0elis in La. r. m. Scriptam inveniri testatur.

cavallin Commentarius in Philoctetam.

130쪽

Commentarius in Philoctetam.

115114

Commentarius in Philoctetam.

ai τόστολος, 496 Schambach. 80phocles qua rati0ne v0cabu-l0rum significati0nes mutet atque ariet, pag. ). V. 572. De a est 426; υτος idem fere est qu0 aD- τἄγγελος. Scilicet nuntiis suis pp0nitur Ulixes de c0mits Di0med n0n 0gitatur. de ille omnis rei auct0 aet0rque p0nitur, ut inde a versu 94 ydidae prorsus nulla mentio sat.

s. habet raeli. 1153 pr Dind0rfiana emendati0n magis τα σαυτου est quam pro c0dicum Scriptura. Sed haud absurde chambachius i. c. 566 p. 20 M. 246 ποδοῖν κλοπὰν

αρεσθαι comparat.

V. 528. Acute vidit Seyssertius c0dicum scripturam τί si διε/ιπολα προ σε ea quidem, quam vulg0 ei tribuunt, significati0n 'cur me tibi vindit mercat0r' 'Was verkausti dunkel mieli mi seine Reden hier an dichradrinan-d6lsmann , art. et iisdem fere verbis D0nner ferri n0np0sse, qu0d nullam haberet ententiam, quaerere hil0ctetam, cur se Ne0pt0lem venderet pr0deretVe mercat0r, cum neque in manu mercat0ris hil0cteta 88et neque e88et, cur hic quereretur, si Ne0pt0lem h0mini, ut etiamtunc ei ideretur, amicissim traditus esset. Pr0r8u alia rati versus 978:vi est ubi hil0etet se a Ne0pt0lem per fidei et amicitiae speciem Ulixi venditum πεπραs ενον Summ jure queritur. Qu0 cum ita sit, Seyssertium equ0 ita interpretantem: quid tandem in obscur verbis tibi vendit γ' Sed meret diverb0 διεφιγεολαν magis, cred0, utitur hil0cteta, qu0d id neg0tium mercat0ri pr0prium it quam qu0 revera credat nauclerum velle aliquid vendere Ne0pt0lem0'. Scilicet 0r0sus ille et suspicax ori τι ς 136 h0m0, 0ra impatiens et fraudis aliquid subesse credens, h0 dicit 'quid allaeis neg0tii tecum agit 0m ille, ipso artifidi et genere vitae sali 0ndi siritus' est latinam l0cuti0nem vendere sucum' et

quae sunt generis ejuSdem. V. 580 D v. 559. V. 581. λέγειν εἰς φ ῖς D 0ph. l. v. 639 40 Dde