장음표시 사용
131쪽
116 Commentarius in Pliiloctetam.
πένηοῦς nam pauperis est et mercedem exspectare et Ucia pra0stare, ut accipiat mercedem.
νων M. 1331 φίλος /έγισrος Eur Med. 9 3 octς φίλος. V. 587. σπροσφιλῆ λόγον. Cum προσφιλῆ ad σἐ, 0nad ὁγον reserri sententia p0stularet, urgestus, ne ambigua 0ratio esset, 'or 'ν Scripsit secuti p0sterius sunt praeter Seyssertimin, qui exemplis Ant. 466, 904 d0cere sibi videtur. 80ph0elem ista non tam anxie vitasso quin aliquid attent0rum audit0rum judici relinqu0retur Ae an cum ἐλιοιγε praseterh0 ipsum προσφιλῆ 0 habeat quo p0ssit resorri ἐλθόντα autem inter j o γε et r. interjectum sit nemini p0fest obscurum esse et participium et adjectivum ad si non ad λόγον reserri p0rtere. Nam illud, cred0, dit0r08 0 0ssendit qu0d relativum b partitivo gen0tiv τοί r θν), qui debebat esso nequ0 est in primaria sententia, assimilata est est x II g. 39 Dem. Ol. X. 16.
V. 594. use ad infinitivum, ut Xen0ph. Anab II 3
insunt atque sentiuntur, ut αλγος, πενθος, χρεμ9. - θε υν νε-
ιιεσις est 13 pys θεέ0ν 0ssitne diei dubitat auehius apud latin0s quidem vis de0rum recte dieitur, ut g. Aen. I. . . de Legg. Ι. g. 24.
et justa vir0rum d0et0rum dubitati est, qu0d nusquam alibi OD /ὴ particulae cum ptativo suturi 0 uncta inveniuntur. Qua dubitati apud laydesium tantum valuit, ut Elmsi i
tentia a du0bus n0strae aetatis viris d0etissimis auehio ad h. l. et El. 1052 et Blaydosi defenditur, cum advigio Gramm. g. 124 Anm. 3 et Seysserti secus videatur est Bellermann. Bettrage gur rhlarun u. riti des 80ph0hles
132쪽
1874 4 20 sqq. mihi quidem eum omnino p0sto nales ituri indicativus 40ni 088it Xen Cyr. IV. 1. 18 Beller-
pr0clivius est At quis ferat aut lingidum O. . ex aut Blaydesium Ant. 1042 graeco τευ scribentem Iam si illa sesdubitati0n0- 0n habet, quin id, qu0d latin dicunt 'nequaquam XScindent', graece ου ιν πέρσουσι dici 08sit, deinceps quaerendum est, num Videatur haec sententia, οί μιν πέρσετε, cum hist0rie temp0ri subjungeretur, in D tra πέρσοιεν, 0nminu quam ου πέρσετε in ου εέρσοιεν, mutari 40tuisse. Η0c duabus cau88i equidem adduc0r ut credam. trimum
suturi optativus in sententiis bjectivis post verba timendi ut raro ita n0 nunquam invenitur testatur Madvigius in libelloqui inscribitur: Bemerkunge liber inige uncto de griechi- schen 0ringungslehre' . p. 28, ubi haec exempla asseruntur:
σοιντο et lat. Euth. g. 15 Ε. est Sehangit edit. 1874) Quod qu minus incredibile videatur, etiam in aliis sententiis finalibus nam etiam 408 verba timendi in natem vim habere, recte Bellermannus . c. 0cere videtur passim haec Arma invenitur vel in ectivis qualis est illa lat. Ap0l. g. 36
in finali jussiva significati0ne cau8am habet, cred0, cur negati0n sit utaturJ, vel relativis, cujus generi exempla ad . 409 sunt Xen Hist. VII. 1. 1. II. 3. 1 IV. 3, 2 O. T. 796; nimis igitur praefracte hen Gramm. g. 42 Anm. 1. Auchdsin optati 0hne ἄν glebi es nat' i. o. in finalen Relativ-saigen 'nicht'J. - Deinde etiam8i turi optativus ex steris omnibus sententiis, quibus finalis aliqua is inesset, certa legupr0rsus esset exclusus, tamen ne ita quidem hanc scripturamoi ιελὶ ζέρσοιεν tanquam c0rruptam c0mmutare auderem. Nam hanc negandi sermulam ου ιν finalem Sententiam c0ntinere
Graeci plane bliti esse videntur, qui sententiam a simplicio incipientem cum altera, quae ab et stri incipit, ut pr0rsus pari atque aequali aliquand0 0njungant, ut 80ph. l. 3. Quid qu0d408 ου infinitivus p0nitur Eur. Ρh0en. 1590-91
habet praeter Drtem quandam et gravem negati0nem. Qu0rum verb0rum in80lentiam ut ceter0 tragic0rum l0c0s, qui in usu harum particularum a c0nsuetudine serm0nis graeci abh0rrent, percenseamus illud n0 superat, qu0dinariungius Eur. Heracl. 84 0nit ου γαρ τέ ur 'φει σέν γε Γρυκος λόγος, nisi qu0 nec c0dicum auct0ritate nititur c0dd. φευσῖγε Elml8l. φευσην σε neque aut ad 0ei φει δειν usum ac-c0mm0datum aut ad universam sententiam optime c0nvenit. Nam qu0 interpretatur Hartiing. 'den Luge a das W0rides er0ld seliWertie docti', activum verbum φευδειν n0n mentiri significat, sed aliere est S0ph. Fragm. 441 sty Vfευσον); haec igitur sententia est: noli credere lare, ut praec0 fallat est C. pist ad Fam. VII. 1. h. e. fidem S mina B0n
ersdo, persuadebitur, id qu0dinariungius vult, o su 'κier σας scribendum esse, qu0d ad praeteritum tempus actio verbi
133쪽
reseratur, id qu0d, antequam Hermannus γέρ υν in γὰρ υν mutavit, nemini in mentem venerat est Rei88ig., einek., Schneid. - Nauch ad h. l.J. Illud pr0babile est, . . 75 legendum esse, ut Blaydesius jam 1859 0njecit, οἶσθ', ὁ ο ιινὶ σφαλὴς i. e. Sci8ne, qu0m0d agens recte facturu8Si 8. id, qu0d Velis, a88ecuturus is pr0 0, qu0 est in c0dici- bH8, ω νυν si σφαλῆς, qu0rum Verb0rum Sententia plane nulla est. Mirum sane St, hanc laydesii emendati0nem et Dind0rsium 1867 et Meinehium 1863 et auehium 1870 fugiSSe. V. 613. Pro αγοιντο Blaydesius aut γέγοιντο aut ξοινιο scribi vult atque prius quidem etiam in versuum c0ntextum recepit. Scilicet in rati0ne bliqua eum dicatur ante rem situram in praeterit antecessisse aliquid aut antecedere de
ἀργυριον διδοίη plurima exempla futuri, multa praesentisopi in talibus sententiis in Xen. ist. r. invenias, ut III.
Cavallin, Coinuisentariu in hiloctetam.
134쪽
122 Commentarius in hiloctetam.
V. 624. M ita lilia valci. e. lika litot , ut Ulixes me
ad visendum Graec0rum exercitum reducet. - Hermannus πει-
σθ' Gos cie νελθεῖν ita interpretatus est: ita redum mihi persuadebitur me p0st 0rtem ab inseris rediturum esse'. Η0 cum Nauchius vidisset seri n0n 088e, ut 0st verbum putandi 0risti infinitivus vim futura acti0nis haberet, quad re id Madvig. in Adv. Crit. I. p. 155 8qq. cujus accuratast subtilis disputati tamen o auehium quidem pr0hibuit, ne cum W0lm El. 442 43 oκε δε ascta scriberet sed
cum h0 l000 νελθεῖν ferri n0n 08se vidisset, pro νελθεῖν scripsit ν ελθεῖν est Madv. l. c. 162). 0ntra quam c0njecturam dii Sunt quae asserri p0sse videantur. Ac primum quidem dixerit aliquis de ascensu ad superas auras ab inserisv0cabulum νελθειν usitatissimum et quasi 80llenne 88e, ut Eur. erc. Fur 60 ἀνελθων ε ἀνηλίων sit χευν ἔδου
μακλῆς Arist. ac. 445 ci ci ς ἀνελθεῖν Sed tamen Soph. l. 419 simplex verbum adhibetur λογος τις υτι ν
ελθοντος εἰς φ υς. - Deinde acute, ut 80let, Blaydesius p0stulat, ut verbum, qu0d est rείθειν, eandem vim impeliendi
Drma, Dertata habeat in h0 versu, quam in pr0xim 623 sit in 10 habet. At, cred0, hae, qua nos distinguimus ejus-dom orbi diversas significati0nos Arma l. inlata at tro chnrma att40ra gl) a Graecis quidem ipsis vix diversa Sentiebantur. Qu0d si innin Manibus vim quandam adhiberi 090rtere putabant, ut ad Superas auras evaderent, tali in veram vitam reditui, quali sui Sisyphi, illa eliciendi, eaeeitandi vis noti0que C. Tusc. disp. I. g. 37 vix acc0mmodata videri potest. Qua de re scholiasta: o Σίσι φος, inquit, L έλυον ε-
ἐκ Τύνια σπῶς σπύζετο Neque cred0, Hariungius audiendus est, 'u0d dicit, ipsam sententiam e navi agentem ferri n0np0880, 'u0d verba λογοι φιαλθακοῖς utique ad ipsam navisc0nscen8i0nem. quae Lemni futura erat, reserri necesse sit 'ia Mnbar nur aus die insellissun in Lemn0s sicli egisthenkanny) At enim navem conscendere graece n0 dicitur, id quod mariungius legi vult. ἐπὶ νε υς γειν, Ied J0 navinehere significat. Nu0 si dii Phil0ctetae prece, 0 vi persuaderi v0lebant, ut ad belli a c0nficiendum p0ram Suam Graecis praestaret, h0c, cred0, 0 magi ad pr0secti0nem ex Lemn0, quam ad egre88i0nem in Tr0adem et mnin ad universum iter neg0tiumque pertinebat. Traeterea Inigesis v0cis νε υς-0 Sine cau8 8uSpecta est; est tamen B0ntigium, ei- trage, p. 455. - Εrsurditi et runckii sententia νε υς ἐν ν interpretantium vid. ad 48. - ad δεῖξαι pertinere
135쪽
πεσιν, θρ&DG9ἶ, Sch0l recenti0r. X quibus apparet utrum- qu seli0liastam illam lecti0nem, quae S in A. c γιν Veterem autem illam qu0que, quae est in La A e0gnitam habuisse. Atqui hanc quidem alisurdam esse quis St, quin id0at anqui8quam, i velit navigare, ex Spectet, dum Ventum adversum
quaque editi0n est, ἀγὴ facile quisquam pr0baverit, cum et ea vis drbi et serma ipsa incerta sit. De ἀνιεναι remittere, Sedari, cadere est V. 705, 264. V. 641. στελου/ιεν, e 0rtu exibimu8 80lVemus, est 521. V. 642. 0n ptima, sed tamen, si Vere dicere V0lumus, aliqua sententia est illa, quam habet libr0rum scriptura υκ μὰ κἀκ νοισιν aDH ἐναντία est . 631 h. e. minime ver 0mnis ventu fugientibus secundus) at illis qu0que haec adversa sunt ut 0 Sit metuendum, ne n0 Lemni 0rantes Ulixes deprehendat '. at pingue nesci quid i a p0etica rati0ne alienum videtur, si quid in illa Phil0ctetae sententia ἀεὶ καλος πλους ἐσθ' ora φευγι ς καMe Subab8urdi it, ut est revera quis enim adversam tempestatem vincat γ), id a Ne0pt0lem c0argui et dem0nstrari, praesertim cum ad illud,
136쪽
V. 45. Cum verbum χωρέη ιεν pluralem numerum' beat, tamen participium λαβων tantumm0d ad id subjectum, ad qu0d re ipsa pertinet, Phil0ctetam), etiam grammatice acc0mm0datur. Neque alia exempla hanc licentiam non satis tuentur, velut ur Med. 564 ως συναρτν σας γενος ευδαει orois εν dicit a80 80, juneta cum regibus amnitate, suam ipsius et Medeae et c0mmunium liber0rum Artunam amplificare studere); Trach. 333-35 Nauch. Arist. v. 203. C0ntraria sere licentia cernitur laut Amphitru0. 30:qu0 igitur praedicas, te heri me vidi880, qui i. e. cum OS, herus et eg0 hac n0ctu in p0rtum advecti sumusJ. 0 0
Eur. h0en. 452 τονδ' εἰσεδερ τειχε 0ν πείσaσύ ε. t nullum exemplum ex hi8, quae attulimu8, huic, in qu ver-Samur, l0e 8imile est hic enim, si vera est et lecti et localis genetivi explicati0, ad ipsam eam praep08iti0nem, quae certa lege cum dativ 0 ungitur Ἀενὶ, genetivu refertur,
Phil. 648 ita interpretatur: in naVem meam receptum', quasi h0 quoque l0c verbum aliqu0 cum εἰς c0mp08itum legere
επύτνης σπυρας cum ἀριστερα χερος et iis, quae sunt ejusdem generis, c0mparath significatur jam C. 69 non dubito quin γνης 'άσίας n0n localis sit genetivus, sed ablativus ad
βλαστον pertinens 'ex terra Α8iae pr08eminatum ), quam rem obscurare n0 debuit mutati c0 uncti0nis, quae in εν νίσ stadhibita est, deniqu0 al. 900 aut cum Ichaeser σχύιxigrim scribendum aut ad similitudinem uri TL, ubi eadem
Phil. 648D B0ntigium, eitrage p. 23. - Sed de hac quidem interprsitandi rati0ne satis diximus Brunckius autemst mormannus o Seyssertius ενι licet interpretantur et genetivum, quem pr ablativo habent ' navi' , cum λαιων, qu0dex V. 45 λαβ υν repetitur, c0 ungunt 'quidnam h0 dicis, qu0d 40n ex navi mea sumere liceat 3 Blaydesius autem
λ χβουν ab ενι non 80lum multis verbis, Sed etiam per80narum,
quas v0cant, Mutati0ne disjungi m0net but λαβεῖν cannot Wel be understand stom 645 after tho last remar os hiL ). Quanquam id0m rursus hanc viam interpretandi ingredi videtur, cum dicit: very lihely the ἀπο 0 laund in the pre . v. bel0ngs here and ενι be a c0rrupti0 0 80me ther W0rd. Mihi quidem aut ad νεέως ex 47 ἀπο et λαβειν ex 45 intelligenda videntur, aut pro ενι hi legendum videtur ita
137쪽
128 Commentarius in Philoctetam.
Egere visum est, recte lyssertius: aνD', inquit, 'multum valet ad mulcendum N00pulemum, ne ullo inc0mm0d a Vulnere extimescend0' h. e. qu0d a vulnere diu possit) deterreatur' es Blayd. ann0t. V. 651. γαρ b8curum est; neque enim in interr0gati0ne adhibetur ea particula, ut ne iam quidem latin0rum aut
n0stra G, nisi ubi qua0rit aliquis causam aut rati0nem eorum, quae alter dixit fecitve ut 65έ); ut si dixisset hil0cteta praeter herbam aliud qu0que se ex antro petiturum, aptum esset γαρ at nulla ejus rei in versibus 40, 650 significatio est. Si vera lecti est, hac particula e0pt0lemus significat 80 pr cert habere nihil jam restare, qu0d emendie antri in-8triiment secum ferre velit, ut si dixerit: ου ca τι λλο
V. 655 Haec non enim alia sunt), sed Sunt ea, quae manibus tene0'. Cum sit in codice a re ἐσθ' non Hεστ, ut appareat in archetyp0 08 Verbum proxime secutum eSSe pron0men relativum), requiratur autem et ad numerum
Etenim eum haec proximo antecesserint AI η και ανοντι γε λαν vi τητω0ς ΗΑ. ἐκ, αλ α κἀπέδειξαν, οὐ γφμονον - par est ea, quae subjungit Aegisthus παρεστ αρέ f ιν, στε καsupcti ni ιαθεῖν ita interpretari 'adesis igitur n0bis m0rtuum c0rpus restae), ut manifestum videre liceat', n0 tantum 'licola igitur rom manisostam videre.' in haec v. 1455 rospondet Eldetra παρεστι δι ca adest ver ipse Orsista) Acut oditores Nauchium die si Minum Aegisthum adiunt quadront0 lieotin videre, lectram aut0m00dem verb0 utontem respondere adesse Orestam ullarem idquo ad tristem serm0nis gravitatem multum pertinere arbitrantur; at gravius est, si idem ipsum, qu0 'ρgisthus iasitus quaerit si mortuo adsitne) id do vivo et ad ulciscendum parat Electra affirmat. V. 657. agrasci, ei λα φαν, tangere, 0 t0llere , Suid.; do καὶ - τε v. 21 est 1122 Eur Cycl. 379. De πρ0σ
V. 660. 'Cupio vero, sed it cupidus sum' est C defr. II. g. 16 ita sum eupidus in illa ' - perpetua disputati0ne audisndi, ut vo hoc sim c0tidiano tu sermon e0ntentus . D demonstrativo ad a, quae diroeta oration dicuntur, sp0etanti est Lys. XII. g. 24 τοιαυτι ν ν ό ιν ν ἔχω πι ι ἐν
V. 661. Si mihi fas est, velim; sin minus, mitte' Sc. mihi tradere). aut brevius hae diei 0 licet negare, cum qu pertineat παρες, 0 significetur, ut Artasse n0 immerito suspecta sint; sed tamen παρες n0 80lum concede ut vult Nauehius significare p0test est enim illa haud minus frequens omittendi, neolistendi vis sit significatio est ID. A. 1609 ποσειπαρες χολον Eur Cycl. 310 τἄρες ἔργον τυ ασςρος; Arist. D. 193 ιν παρει, α σοι διδόασι - οἱ θεοί; 80ph.
Cavallin Commentarius in Philoctetaim.
138쪽
inauditum est τέρα ultra inimic08 pr Drερ dici. Ἐ0 sentiens Burgestus h0 ipsum iris in c0ntextum intulit. cum scriberet ἐχθρευν ἐνερθεν ὁ Η ἀνέστι σας ι Ἀπερ. Ἀ si dosemetipso dicit Philocteta tanquam de luctatore oppresso ab
Sohaese dicens, ἐξέσται θιγγανειν - ἀποδουναε idem esse ad si hilocteta dixisset ἐξέσται θιγγύνειν, εἰ σποδευσεις 'sic tamen ut ea mihi reddas quamquam n0 tam ab humanitate Phil0eletae, ut censet Schaeser, quam a c0mmuni graeci er-m0nis c0nsuetudine cau8am repetendam put0. Nam cum mnin0 dandi accipiendique vicissitud0 quaedam vel pr0miSeu quidam inter Phil0ctetam et N00pt0lemum arcus usus ignificandus esset, utrumque verbum et accipiendi sit dandi ab eodem verb0 licebit , qu0d pr0prie ad unum tantum pertinebat, pendere v0luit. Nu m0d saepi88ime n0 minus dure, quam 40c H0c0, pariter i0 unguntur ea, qu0rum alterum alteri subjungi deberet aut utrumque u m0d univerSae en
139쪽
Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.
133 interfuisset, n0 tum demum, cum Thebas venisset, m0rtuum
Sch0l. est v, 801 Sqq. V. 671 3. Dind0rfius h08 versus ut puri08 ejecit, qu0d nihil causa erat, cur e0pt0lemus verba illa salsitatis plena diceret'. 0ntra quem prudenter m0net Hartung., 08tquam Philocteta multis verbis Ν00pt0lemum laudaverit munusque
illius serm0n interrupi tria tantum Verba 0ροῖς a εἰ cusubjungere vid. 674). V. 674-5. Phil. 'intr0ea velim te qu0que mecum intro dueam, nam m0rbus meus te adjut0rem habere flagitat '. Η0s 0t0 versus Phil0ctetae, 0n ut plerique edit0res χωροiuci εἰ sco e0ptolem0, hil0ctetae cetera tribui. Nam Philoctetam, qui antri inc0la et qu0damm0d0 0minu sit, amicum, ut intr0eat, inVitare, 0 c0ntra decet. Quanquam h0c quidem n0 in magn0 0nam di8crimine; at certe perperam Bergkius verba καὶ σε εἰσ&50 00pt0lem tribuit quasi in intr00und hujus pri0res partes 88ent, n0n, ut re eSt, dux Phil0cteta esset, c0me Ne0pt0lemus. Deinde dure adm0dum, si Berghium sequemur, σε subjectum infinitivi λαβεῖν, n0n0bjectum esse debebit saltem σου scribere debuisse videtur. V. 626-229. Stasimum H Ch0rus Phil0eletam miseratur, qu0 tamdiu cultu human et h0minum c0nvictu caret idem laetatur, quod nunc malis exanitatis d0mum reversurus est. Scilicet h0rus n0n audivit ea, quae in pr0l0g inter Ulixen et e0pt0lemum c0nvenerant. Nam cur dissimularet si fraudis particeps fuisset, nihil causae erat absent Phil0eteta.
Fama quidem audivi, vidi autem nequaquam, ut illum, qui aliquand0 J0vis genialem lectum invadere au8us 88et τον βουλ, θεντα ἐπιβῆναι τε εὐνὴ του Λιος, Sch0L. est sinελασθῆναι κοίτης, Trach. 18), Super V0lubilem r0tam extentum decori alligatum κατα τον τροχον δεδε/ιένον τον περιφερε-
e v. 631. V. 684. ρως quin c0rruptum sit, dubitar n0 licet. Nam ut possit callida verb0rum junctura effici, ut ερδειν aut ῆέζειν τινά τι idem sit, atque si dicas βλαβερον Sch0l. aut
qui nihil cuiquam male sederit neque ullum su haudarit', Brunck. dicere absurdum est; quasi ver aliena ad 80 0nvertere n0 sit male facere. Neque ex . e. 538- ad hunc
140쪽
134 Commentarius in Philoctetam.
locum explicandum aut tuendum quidquam p0test lucis auxiliive afferri, ubi et inter 80 0ntraria p0nantur πάσχειν h. e. imprudentem celere se b8tringere et ρέγιν scientem se scelere c0ntaminare et praeterea ch0rus v. 53 ad ρεξας objectum, ut Munt n0stri, additurus fuerit, nisi ejus serm0nem Oedipus interpellasset. - Quae cum ita int, ex c0njectura medicinam petendam existim0. Ac si quis c0nsideraverit duo imprimis Ixi0nis lacin0ra 88e, unum qu0 80cerum d0l interemisset, alterum qu0d Jun0nem rapere c0natu8 88et, Pind.
his ipsis sesteribus hil0etet vacare distatur. Itaque Blaydesium secutus pro υτ ερως τι dedi υτε κλέψας τους ευνὰς ποκλεπτοφώνοDς, 0ph. lectr. 114 Ari8t Thesm0ph. 205), νοσφισας autem Verb eandem vim tribuerim occidendi, quam habet apud Aeschyl. Ch0eph. 432, Eum 211, Sept. 968. Scilicet 0stquam κλέψας in ρξας 0rruptum St, ad metrum explendum τι addebatur. Sententia igitur haec est: qui cum neque surto neque caede se Strinxerit'. V. 685. ἀλλ' ἰσος εν sive is malis ἴσοι ἀν aequia inter aequ0 h. e. par pari referens, L diri9ν υτ ἀδικουs ενος, nemini n0cens nisi injuria lacessitus Scillest
haec qu0que ad delicta spectant Ixi0nis, qui h0 ipsump0enas apud infer08 dedit, qu0d bene de se meritis non gratiam, sed injuriam retulisset; ind. l. c. 21 24 θε is δ'
δίκαιος, Sch0l. n0 significat, sed haec vis et significatio oritur demum ex e0, qu0 cum alter ἰσος 0 ungitur aut c0 unctum c0gitatur ut aequitres pr0prie dicitur ea, quae cernitur in rati0ne ac vicissitudine du0rum, qui inter se juris aequabilitat utuntur aut mutuis ossiciis c0ntendunt. Cs Arist.
Commentarius in Philoctetam. 135
aequus - scilicet, ubi aequalitas significanda sit, neque minuendi neque augendi particula l0cus est et Bl desii Iso; ει τις , ἐν ρ, qu0 nihil p0test signiscar nisi hoc 'similis aut aequalis, si quisquam vir'. Nam, ut diti, sublato mehtiam illa siquitatis vis testitur. Rostat, ut quaeratur, utrum c0dicum scripturam ισος ἐν ἴσοις rotinore liceat an ordin Schullgii in pr0grammato, Monaster. 1860 emendati0nem ἴσος Πν ἴσοις probares est similem emendati0nem J pr εν in versu 19) Cert ili Schult ii versus et simili0 est versui antistrophie 700 φορβίδος γαίας ἐλών et 0mmunis graeci serm0nis e0nsuetudo participium pr0pe requirere vid0tur est Madu Gr. 0rdnin. 19). Sed nequ0 0eta in hoc genere tanta severitate utuntur estv 92), neque ver si hic in str0pha troeliaeus et tribraelius in antistropha dactylus t trochaeus est, major est inaequalitas, quam illa, qua in versibus 1124 6 1147, 1129 et 1151
V. 686. Quamvis hic versus ab antistr0phic 701 0ngs discrepet, tamen cum per se ipse equo in verbis quidquam neque in sententia habeat, qu0d stendat, nihil aude mutare, idque e0dem modo scit auehius est 109 6 11193. Tώλλυτο 0nsumobatur, conflictabatur miseriis, ut διωλλοι γν252. - δε απιιι ιι siti est Eur. I0n. 572 ore κἀμ' ει πόθος, πως σύ, Ἀδ παῖ, μ ρτερ' sex σεις σέθεν γωθ. 0 0ί ς μοι γυναικὰς ἐξέφυς Aesch. ers. 750 πῶς τάδ'