Sophoclis Philocteta [microform]

171쪽

Si verum est Ic, ad m)ς repetendium est ex pri0ribus b-jectum αἰσχρα 0rat igitur Phil0cteta Ne0pt0lemum, ut malarum artium magistr08 ips0s allat, ita ut ' mala ex0mpla vel c0nsilia in c0nsultores recidant' est Lys. XII. 4 εἰ ἔσ 0 φρο-

&ν κολο γν. - Seyst et Blayd. participi0, qu0d est δοις, intransitivam tribuunt significati0nem: cum te dederis i. e. ce88eri S. 0ncesseris', quam vim habet 0 verbum xempli causa ur. h0en. 21 γ δονὴν οι cum v0luptati s dedisset aut indulsisset), lat. haedr. 250, αλλον autem ille homines intelligit 'nunc aliis, quibus par est, cedens ali0 80 pSum dicit pp0nitque malis viri8, quibus cedere n0 par est'), hic autem res vel p0tius sensus dici putat 'yieldin t 0thρrseelings impulses, c0nsiderati0ns), such as it is reas0nabloy0u fh0uid' . Utraque explicati et duri0 et ignavi0 videtur, quam quae pr0bari 088it: at illa sch0liastae, quam n0s secuti sumus, cum deh0rtati0n0 0njunctum, id qu0d 0ribus Phi-l0cteta vel maxime c0nvenit, acerbissimum in inimic08 aculeum habet. - Sed n0 minus apta ad sententiam indorsi

Philocteta invehitur in Ulixen hic placide resp0ndet, ut jam certus de victoria et hil0ctetam pr0stratum videns. Et primo quidem hil0cistam a satellitibus vi rapi 983, 1003), 0inde Lemni, qu0niam ita malit, manere jubet, simulans ador amcapiendam illius pera pus n0 088e, cum et ip80 et Teucer

e0mmentarius in Phil0ctetam. 203

172쪽

201. C0mmentarius in Philoctetam. Commeutarius in Philoctetam.

insuo praeter lact0rum indignitatem verba fingis' est 380

δδ . Quanquam equidem γῆς βάθρον 0 hujus terrae Lemni 80lum, sed mnin terrae 80lum 'dum mihi sit hoc

tura, de qua st ann0t crit. at cum diei se caput cruentaturum 880, vix p0test abesse significati0, cui rei caput infliger velit. - De implici genetivo pr0 εκ πετρας cis 630, 613. V. 1003. Cum certo sit in p0steri0ri versus parte τεὴ δε huic), ad prius verbum ξολλύβετε neque αυτον eum neque τουτον Triclin. aptum videtur, sed legendum videtur υτοι i. e. 08, qui adstatis CD M. 89 co Dτος ἰας, δευτερον σε προσκcitio Trach. 402 υτος, βλεφ υδε plura exemplae vid. ap. beling. Plat Symp08. 172 Α. - ιὴ 'πὶ τεὼδ εστ υ

173쪽

Coannielitarius in Pliiloctetam.

ἄξιος φιε - ου εἰναι του υκ νro dotiens, Sch0l. in A. cs v. 72 et ambiguum illud apud C. de r. II. 286 C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum ess suis maj0ribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus. -

Commentarius in Philoctetam. 207

V. 1020 ἀλλ ου γάρ, est . 14 sqq. V. 1021 - 22. 'ego autem h0c ipsum d0l00, qu0d vivo '; stigidum et pr0pe ineptum est του citreo, nisi ad unum

174쪽

Commentarius in Philoctetam.

Verbum, qu0d est b, maxime refertur. Nam si ita interpretere h0 ipsum d0leo, qu0d multis malis c0nflict0r', recte quaerat aliquis, quid praeterea suerit, quod d0leret hil0eteta. Acute magis quam vere Hariungius ' e harme mich geradedarum das ich leb in lautre Qualisorh0hntrion Dir; scilicet

loetota dixit se id ipsum d0lere, qu0 vivat, ea subjungit, quae se vitae fastidi assiciant, quod, cum in multis malis

versetur est Phil. 268 ξυν ἐν c. νοσέω ι προθέντες Q λλ' οὐ 1168; rολλοῖς - ις isopsc , El. 600), Ulixi irrisui sit. Non enim συν κακοῖς πολλοῖς idem esse atque πρῖς 1πολλοῖς -κοῖς Sed 0tius m0dalem vim habere puto cujus generis

exempla adrant. 23 plurima asser Seystertius. V. 1023. Scripsi cum A set ind0rs τε qu0d ea particula ad sententiam apti0r st, γε autem et τε in libris saepe permutari c0nstat est 456, 441. V. 1024. διπλοῖ D v. 264. Qu0 dicit Philocteta k

bitat iis py0nitur, qua Ulixes dixit 990 Ζευς εστιν, ω δε

igitur ad κεῖνοι σἐ ex priori sententia lyatii Vασιν intelligi vult. 0n in cau8 Blaydesius quaerere videtur, qui hiloctetam scire p0tuerit injuria sua culpam in Ulixen Atridas c0nserre. Si verum quaerimus, ex iis, qua in sabula dicta sunt, ne id quidem discere p0tuit, in Atridas Ulixen ejus rei c0nferre culpam; nam pr0logi v. 6 hil0cteta n0 audivit. At ex versu 1034 λη γαρ ν σοι προφασις ἐκβαλεῖν με apparet, quanquam reges illi hil0ctetam dormientem et ino-

Commentarius in hiloctetam.

angek0mmen, in πορος at Sela, o das ich deinerrans0rderun nicht entsprechen hann.' Nam qu0d dicit e0ptolemus et Od το si θος, nimirum ad Verba pr0xime dicta ἀπορεῖς συτοι spectat. At si σπάθος per se ip8um πορια est id qu0des 8ane, quem l0cum Ti. αποριας diei censemus 3 0 enim potest ullus l0cus ''grad' τοῖδε του ζύθους τῆς γε οριας esse, ubi n0 jam sit πορια. Hermanni ver interpretatio eo jam trepidati0nis veni, ut ne verba quidem, quibus utar, inveniam', ptima erat, si dixisset hil0cteta: ἀσπορεῖς ἐτου συ; si , τ νε λέγειν ταδε ad haec verba, quae dicit, ιι λέγε τάδε, mnino n0 c0nvenit. Ex quo simul per8picitur, recte underum hunc versum explicavisse 'at e jam hujus mali' Sc. τῆς ποριος; 0n8ilii in0pias 'veni, ut' id quod tu jubes 'reticere non p08Sim. V. 900. Certe morbi molestia sive incommoditas tibi n0 perSuasit, ut jam n0li me vect0rem tecum ferr03' aec interr0gati per a d P, ab alter aliquid non esse c0nfirmari, non sine metu aliquo et Suspici0ne, 88 id qu0 quaeratur,p0stulat, ut illud Augusti apud Suet0nium Aug. 33): certe patrem tuum non occidisti du har jura vissi iche 0dat in sar)3 n talibus interr0gati0nibus cum saepissime ad O ad

Dei siclia στ γ est l. 1180. - u0 voluit riurditus υ γ δε δυσχερεια l. ου σε δε περεια scribere, quia n0 incerta aliqua inc0mmoditas, sed vera et certa significanda 88et 'mutati0nis necessitatem imp0nit articuli absentia'), recte ille quidem certam ine0mm0ditatem diei 0ntendit a saepissim0 de certis rebus 40eta articulum mittit; est εἰς ναυν 881;

175쪽

194 Commentarius in Philoctetam.

Commentarius in Philoctetam.

l. t licet ipsa e0 unctio nihil dubitati0nis habeat, pri

176쪽

Commentarius in Philoctetam.

luntas verbum sacer vix pus est est Κralgium, in censura edit. Seyst. g. s. Gymn. 1867); 0n eadem ratio est . . 877 σον ρι' ἔχευν quanto anim l. quanta audacia praeditus ἀψHoo ξεν εἰ τύδε δοκεῖς τελεῖν, et tamen h0 exemplo potius uterentur, quam ill0, qu0d asserunt ibdm 960 ε λῆφι

ἀν&ιδές De 0ce, quae est δεινος, est 457 de εχθρος est 476. Γανουργια τον si est, in qu0 tanquam in artificisipere,c0nsummata cernitur perfidia masterstyche a illslughet). Graecis eum Latinis c0mmune est in ppr0briis pro c0ncretis et agentium abstractis et rerum v0cabulis uti, neque n08tri Serm0ni c0nsuetudo plane abh0rret. Cui 0 in mentem

1126, ubi arcum dicit ταν ε/ιοῖ Πεtio τροφήν 1282. V. 32. De κνουφιαι transitiV cs 470 tres, qui in h0cun versu sunt, trisyllabi pedes sine dubio animi m0tum exprimunt et describunt. V. 933. Cum BlaydeSi cur medium pr activo ἀφελ pr ἀφελῖς scriberetur, nihil esse videbatur, licet sit v. 376 εἰ τἀ ι κεiνος -λ' chate σοι et ευν. Neque enim, ut Ulixes arma Achillis, sic Ne0pt0lemus arcum, ut sibi haberet, abstulerat hil0ctetae, sed ut hunc secum ire c0geret 839-40).

Commentarius in Phil0ctetam.

197 V. 35. Ut nunquam missurus avertit cul0s. De μὴ est V. 409. In simili sent0ntia et est l. 1025 υς Dχὶ συνδρόσονσα ni θετεῖς τόδε Trach. 123240 εργασείων ουδεν

177쪽

Commetitarius in Philoctetam.

V. 944- 'Ε Argivis se jactare , gl0riari vult, Se me virum valentem vi et manu captum adducere, neque cit c0nsiderat), 80 0rtuum occidere est 1018 aut lami umbram, inanem imaginem: 0n enim, si viribus integris fuissem, mel cepisset, qui ne ita assectum quidem cepisset), nisi dol0 uteretur). - Cum Seysserti φήνασθαι 'gl0riari interpret0r, quod ad mediam larinam aptius St, quam ostentare' cst activum εiξα 609, 30; hanc explicati0nem c0nsequitur, ut p0st cisti incidatur tantum, n0 plene interpungatur et ις DTι, 0 9σπερ reddatur. - βίος ad utrumque pertinet, et ad ici, et ad γει. - Ι v. 946 difficile sertasse videtur Seyssertii 0njecturam κου ω pr κον οἶδ' aspernari. Qui enim c0nvenit, Neopt0lemum dici nescire, arcu privatum hi-10ctetam debilem esse neque ad resistendum viribus quidquam valere est . 90-92 3 laydesius, quae una defendendi rati0 ess videtur, vere οἶδα Vim obliviscendi, nou reputandi subjicit, adhibito M. Herc. fur. 16 Sqq. εχε δε οἰμὰν υκ

terest, qu0d apud Euripidem de re praeterita dicitur, id autem de praesenti et quae ante cul08 00pt0lem versetur. Apti0 ad 0mparandum alius Euripidi l0cus est, Med. 880

DIda aυro cυς παιδευθην ξένος Sed ne Seystertii quidem scriptura sua caret difficultate. Nam qu0d interpretatur gloriari coram Achivis cupit, e validum Virum per Vim abduxiSSe, 0n, ut res St, umbram c0nsecisse , in v. 942 aut nullum l0cum tribuit praticulae o neque enim pin0 Verba

commentarius in Philoctetam. 199

ut res est' - pertinere laut pariter atque illud c . 9453 ut ' ρddit, id qu0 subabsurdum est; nam h0 quidem glo

V. 950 'At redde, ath tamen nunc jam l. qu0que in mentis integr0 Statu mane'; φρονι t oi ἐσο Sch0l irius ἀλλὰ adh0rtationem habet, p0sterius ad νυν pertinen tamen, saltem likval, anda significat, ut 1040 1 H, d rare . in

178쪽

Vivis estus δαῖτα raρέχειν n0n 0sset, sic limis vivis be-8tus, n0 vivarum bestiarum carne ejus vitam sustentatam fuisse dicendum iit. At mirum est hominem d0ctissimum lugere p0tuisse hoc ita recte diei, si ab iisdem bestiis hi-0eteia lim nutritus essot, quibus cibum jam osset pra0biturus. 0 8 absurdum est, underi sententia nihil inopti habet quanquam librorum scriptura e0 rejicienda ess videtur chU0r Carm. I. 31, 1 me pascant livae, me cich0rea leves tuo

commentarius in Philoctetam.

i pinantem in litore desert reliquissent 264, 271 , tamen, quid in illum pararent, a regibus hiloctetam antea n0n fui88e celatum. - nautis illis, qui ad insulam appulsi essent 305 ,

rem Philoctetae fingi narratam 880 0nsentaneum non St est 255-56 ου μηδἐ κληδων ὁ ποντος ικαδε μηδ' Ελλή-δος γῆς ιννδαφιου διῆλθε re Subjectum verbi, qu0d est εβαλον, e08 esse, qui in versu 1024 διπλοῖ στρατηγοὶ dicti sint, haud obscurum est, multoque praestat 0dicum criptura,co G φης, κεῖνοι δἐ σε, illi, quam deditinariungius: υς σῖφν ς κεiνοι δέ σε h. e. expulerunt me ii, quos tu dicis, illi autem te dicunt, quae scriptura tum apta esset, si h0mines hic n0n nominati inducerentur. Libera sententia per δε prioribus verbis annectitur, cum ex n0stri serm0nis m0re p0tius c0njunctionalis sententia aut abs0lutus genetivus requiri videatur κείνων σε εκβαλεὶν φασκόντ υν); est . 89 668 Xen. Cyr. II. 1, 3 ho ιάτην φοβήθης οἱ δε rousuo O- ρχονται. V. 1029. et nunc quid me rapitis, quid vobiscum l. ad vestrum exercitum me abducitis abducere vultis . αγειν dicitur ipsa vis, quae assertur hiloctetae ἀπἄγεσθαι finis si consilii significati0nem habet. Nauchius quod utrumque simul αγειν et Irύγεσθαι serri negat, pr 3 ἄγετε mavult δρατε scribere est Seyss et Blayd. V. 1030. Οὐδεν εἰst perii, aerum est de me est l. 677ἀ7πωλομην δυστηνος, ουδέν εἰst Ct. - ος υβεν, cst 120 υιι νδε vid. 255, 0ph. lectr. 11 Aj. 1010. - τεθνηχ μιν πάλαι per vos l. quantum in v0bis fuit, jam dudum m0rtuus sum, est l. 1152 τεθν γ εγω σοι, φρουδος υτος εἰ θανων ibdm 808 L ρεστα φίλταθ', ως ι 1τωλεσας θανών M. 970 θεοῖς τεθνηκεν υτος, o κείνοισιν, Ου ibdm 1128 θεος γαρ σεγγι ι κείνφ δ' οἰχηιαι; . . 1366 in αν ἰ

V. 1031. θεοῖς χθιστε maxime invise, 631. - - ἰsia

Cavallin commentarius in Philoctetam. 25

179쪽

210 commentarius in Philoctetam. σκοπονμένοις ταρβεῖν τον υ rectττον τα ιὴ, σφαλῆ ποτε El.

εξεστι, diset, scripsit est Brunch et Erlardi. qui quod c0dicum scripturam defendens ει ξεσθε, gloriabimini p0teritis interpretatur, si 408sit O. T. 892 τις - ἀνὴρ θυι is βέλη ἀξεται ψυχας sιυνειν pr0bari Nauch. , hic quoque probandum videatur, praesertim cum hic c0dicum auctoritate, illic Musgravit conjectura nitatur Sed et hoc dubium est neque Piersoni scriptura justa caret dubitati0ne. a primum quidem scholiastam ita legisse, nullo argument probatur illum enim non tam, quid dicat Philocteta, sed evr dicat, explicare satis apparet est Brunch. Deinde Dindorsus recte dicit is iis, quae ne fierent cavendum erat, futurum ἐξέσται dici, non

praesens εξεστι debui88e, neque praesens ch0liastae verbis, ον εστι defendi 088e, cum ille, 0 quid futurum esset, sed quid dixisset quondam Ulixes, exp0neret Odvσσδεος προφασι - γιιένου Tum qu0d θεοῖς multis verbis ab eo, qu pertinet, ξεστι sejungitur, cui autem non liceat αἴθειν sacra ado-Iere , non significatur, sane QScuram et duram orati0nem

reddit. - Quam quidem obscuritatem etiam auget 80yssertius pro ἐμου scribens osιου, ut ne quis naviget quidem ulla significatio sit. - Neque aheseidii et Blaydesii 0njectura πως ε ξεις - αιθειν μρὰ est . 1047 Iph. Aul. 1453 Soph. l. 1008 placet non enim copia aut p0testas sacra aciendi deesse poterat. Sed cum verbum laturi temporis est echi. Ars et cet. 1 et secundae per80nae V. 103 ἰν σοι προφασις ad sententiam opus esse videatur, nihil melius est quam ex Nauchii conjectura τλησεσθε audebitis, poteritis scribere; nam mechleinii inventum εἰσεσθε quid sibi velit, vix intilligas..

commentarius in Philoctetam.

V. 1035-33. ἐφιοὶ πλευσαντος i. e. ἐὰν ἐγω πλευσο Seyss): si ego v0biscum navem conscendero et ad exercitum, qui ad Tr am est, venero . 1πλῶν absolute adhibetur, ut T συ ι ἐνσπέπλευκας itineris ador a partem sumpsisti , 404 sit νοι στολεῖν 49, 550 sacra, cred0, futura esse n0 in navitantum et itiners est Hom. Od. ΙΙ. 430 sqq. , sed etiam consecto itinere ad Trojam dicuntur; cst Herm. Wund. Seyst.

Qui autem, πλευσαντες mutato, στένοντες scribunt, has cauSas

asserunt vel qu0d40 ipsa praesentia Phil0ctetae, sed clam0res sacra interpellarint Hart. Blayd. , vel quod praesens participii, 0 praeteriti requiratur. V. 1035. Ad sent0ntiam layd. comparat Arist. hesm. 887 κακευς αρ ἐξολοιο κἀξολ. γέ τοι τις γε τολιιας Trach. 809-10 εἰ θέ/ui Ἀπεὐχοι as,i seu 3 ἐπεὶ et cet. cla etiam versus 1036- εἰ μέλει, ε ιδα δ' εἴς stέλει LV. 1037. D cras in hi εὶ ουποτ cst 446, 948. στολος iter, ut 44, 247, 23, 490 D. C. 358.

vinum . a iis immissum desiderium mei' 'a destre se me inspired by the 0ds, Blayd. recentiores interpretantur claΕllendi. lex. Soph. Ρa880vi lex. . Sed licet saepe κέντρον stimulus desiderii sive cupiditatis dicitur, p08sitne hac ignificati0ne cum objectivo, quem junt, genitivo c0 ungi, Valdsdubit0, magisque divinum quendam mei l. meae injuriae vindies. stimulum ' dici credo, ut dicitur ἀλάστωρ τινος, ἐ- ιεσίς τινος i. e. quae pro alicujus injuria p0enas expetit ab aliquo est l. 792 κουε, Νέμεσι του θανοντος ἀρτι 0ς D. C. 788 ἐκεῖ χευρος ἀλήστεωρ t/ιὰς ἐνναδον es Liv. I. 59, 13 exsecrantibus inv0cantibusque parentum furias viris mulieribus. De 088088iv adjectivo et genetivo idem n0mini adjunctis,

180쪽

Commentarius in Philoctetam.

V. 1042. εἴ τι κἀφι, est 61. V. 1044. νοσο πεφευγέναι, ut O C. 1024 6ύρρος φυγοντες τῆσδε Hom. Od. I. 18 ουδ ενθα πεφυγιιένος εν δέω θν est λέσκειν, S0ph. l. 626 Αnt. 489. V. 1046. 'asper asperam dixit V0cem hanc h08pes, neque malis cedentem. Chorus, ut 80let, 'c0nsiliatur amic et regit iratos et amat pacare tumentes,' Η0r. I. p. ΠΙ. 196 sqq. cst

Commentarius in Philoctetam.

Kra nisid0rhali und beWalligi, Bonitg, 427 , 0rum neutrum dubitatione caret. Nam primum I λογος ea, quae Ulixes, quamvis verbis n0 paucis, respondet, recte dici videntur. Nam cum Philocteta multa ei viti dederit, ad haec quidem nihil respondet; neque de exp08iti0ne, quae lim acta est,

excusat e neque, cur nunc arcum d0l ei eripuerit, causas affert, neque cur antea m0rb taetro lab0rantem ferro n0luerint, nunc ultro arcessant, rati0nes redd0re curat, sed id tantum

resp0ndet, hiloctetae, qu0niam cum principibus Graec0rum triumphi et gl0ria partem sumere nolit, licere in deserta insula miseram vitam degere. Satisne hic videtur cum multa p088it, unum dicere 3 - Deinde qu0d negant κρατεῖν λογουhoc significare dicendi potestatem habere', versu Oedipi T. 409 τουδε γαρ h. e. του ἀντιλέγειν κόρου κρατco refelluntur

ου i. e. που, ut O C. 1521, 1523). At enim ipsa sententia p0stulat, ut, qui h0mines in h0 versu dicuntur, iis contrarii sint, qui in 1050 ἀγαθοὶ ἄνδρες dicuntur; tacentes' autem et boni inter 80 pp0ni n0n 088unt. Itaque τοιουτοι h0mines versuti et salter scientes Schneid0K. intelligantur necesse est; est . 82 δικαιοὶ δ' υθις ἐκ φανουι εθα. νῖν δ' εἰς ἀνοιδἐ ηφιέρας ιέρος βραχυ δος μοι σεαυτον et cet. nisi malis verbum aliqu0d, quod idem aperte et in ambagibus

declaret, ut τι κλέπτειν, laydes. ου γαρ τοιουτ υν δεῖ,

πανουργος εἰst ἐγ 0, Nauch. 'nam ubi talibus viris rapus est, talis ego sum ubi autem justorum b0n0rumque Virorum certamen κρίσις δοκι/ιασία, ἐξέτασις, Sch0l. e8t, neminem me magis pium invenias. Cur autem sit in 00dem homin tanta morum et naturae diversitas, eandem causam reddit, quam in 81 hJ γαρ το tribια, τῆς νίκης λαβεῖν , qu0d ita natus St, ut in omni re, quacunque rati0ne 088it, Vincere Velit ες , cs 88 de νικ6ν γε μίκτοι, at vincere quidem, est 3; ignificat in hac quidem re n0 alium aliis temporibus e SSe, sed semper eundem, ut utique velit vincere . ' haec n0n