Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

1 6 APOLOεIA PRO erante regnum ira dissipetur times ribis, maxime autem subditorum in Regem re p In Velitatio- be ne disipari ei. Non enim P ram n οςPU 7 otia poterit esse Rex, quis plurimor ex

omnitas Regni ordimbm Hi habeat Iesu

coniunctos , quorum ope adiutus sine cruentis caedibus in ordinem redigi non poseris.. Facile

ergo est impedire,ne Rex infidelis eligatur, sed postquam electus fuerit, dissicillimum est, ut inuitus deponatur,iuxta illud vulgatum, Facilius impeditur aliquid faciendum, quam destruatur, quod rite factum es. et a Vnde si quis ex praedicto Caes. Bellarmini principio ita argumentaretur: , Eiusdem periculi, damni est eligere Pontificem valde secandalosum, atque talem Pontificem non deponere, ut natum es , sed christianiture diuinoprohibentur eligere P inum valde sicandalosium σο'iadem iure tenent- non pati super se talem Pomiscem, non est dubium, quin statim Card. Bellar, minus talem argumentationem vitiosam

reputaret. .

a 3 OdProbationem minoris ex illo Deuteron. I7.Respondetur, quod, si quicpiam assereret, praeceptum illud, de non

eligendo Rege nisi α sente μαψrum,

232쪽

rion fuisse morale, sed caeremoniale, Iudaeos tantum obligans, ut nullum alienigenam , quamuis alioqui Idola non colentem, sibi in Regem eli cient, non posset tam facila improbabilitatis conuinci , cum sacra Scriptura eo loco abistute prohibeat, ne Iudiri altatus gentis hominem Regem faciantέ qui non sit frater suus, neque de pericula Idololatriae ullam mentionem fa

ciat.

et Et quantumuis praecepti illius Mosaici finis fortasse fuisset, ne populus

Iudaieus ad Idola colenda alioquin nimium propensus temporis progressu ad Idololatriam , traheretur, non tamen propterea sequitur ipsis Iudaeis praecepto aliquo minrali,quod non solum Iudaeos, sed etiam Christianos okligat, prohibitum Mise, ne R egem alienigenam sibi constituerem. S, 'cut etiam ob periculusti Idololatriae omnis Imaginum usus ipsis Iudaeis interdictus Grat Exodi a o. ut multi doctissimi Theologi,quos refert,& sequitur Gabriel VasqueZ q Lib.α.de' probabili erexistimant;neque tame inde sequitur, praeceptum illud fuisse morale, & consequenter iam Christianos obligans, ne ullas omnino Im hines depingant. . '

233쪽

i 8 APOLOGI A PRO

a s Similem enim prorsus ratiocinat,onem posset quis conficere. Prohibetur populus Iudaicus Exodi ro. Mis Imagines, aut statuas es geret Fr Πω habilis fert opinio ne siet,.Iudaei inde ad Id lintriam pertraherentur, ergo propter idem periculum prohibentur Chliani Imagines mstas , aut statuas effingere. istud mceptum morale in , ct naturali aequitiae nitiis

tura

Atque hinc patet maiorem huius primae probationis propositionem, cuius umritatem notam esse assirmat Card. ML Iarminus,esse manifestefalsam,& min rem quoque ab eo insuffcienter confirma

tam.

a s Ad illud autem, quod asserit, Sa

' Christiam Olim nos depasserunt Neronemo' Moeotianum, o Iulianum Apostatim , miles did fuist, quia deerant vires tempor Christianis.7 - νὸdalioqui iurepatuissemi acer M. hane Bella ini asserti nem, quam Avetor Apologiae Protesta . Inptigit rium pro Ecclesia Romana,' Puritanorum

i conreptionem appellauit, gratis, & abs ' que solido suadameto ab eo proferri,quod quidem

234쪽

quidem apertissime ostendi potest. Nam inprimis non videtur candidissimae Chri- sh atque Apostolorum synceritati consentaneum esse,quod imponerent praecept fidelibus de praestanda Principibus infid libus ficti tantum, ac simulata quadam o, hedientia pro tempore solum illis opportuno, & cum secreta quadam mentis reserauatione, nisi vires sibi suppeterent ad tales Principes debellandos: quod eleganter e pressit Adam Blaeuodaeus 8 his verbis: Pam q Ia Apolo. lasvrendumsero praecepit ' Laruatam h - is subpersena religionu titeri solistit p. i' restatibus obedientiam edixit, quia resisti non posset ri nos viribus auctos, Ad arma cessantes, ad arma

Concitat, imperium istavit' 247 Secundo, quia Sancti Apostoli

Petrus, Paulus, atque Ioannes vixerunt

tempore ciudelissimi Neronis;Si ergo non debiat Christiani cum euidenti periculo Religionis tolerare R em infidele qua-do alios ad infidelitatem pertrahit, ob qua, obse , causam, illi, qui lux erant mundi,& exemplum po is praebere debebant, Neronem tam saeue Christianos persequentem tolerabante An sorsan etiam iu

235쪽

lis vires deerante At Christus gratiam raculorum illis contulit, virtute cuius non fuisset illis difficilius Principes Ecclesiam persequentes vel Regnis priuare, vel e medio tollere si tale preteceptu m de illis non itolerandis extitisset quam Eliae du'sPrin- cipes quinquagenarios cum quinquaginta suis incendio perimere ue aut ipsi etiam Petro Tabitham mortuam ab inferis excitare,& eontra Saphiram ob votum violatum, &mendacium de precio agri venditi confictum sententiam mortis pronunciare, aut Simonem Magum potentia daemonum in aera subleuatum in terram prosternere. a 8 Tertio quia si ob periculum Religionis euertendae tenentur Christiani deponere Regem haereticum, aut infidelem, qui alios ad haeresim, aut infidelitatem tra

hit. propter idemi periculum', si ad ipsum

deponendu vires non suppetant,possunt,& consequenter in hoc casu tenentur, ipsum occidere, postquam lupus, perturbator,& hostis Ecclesiae fuerit declaratus, iumta doctrinam ex principijs Card. Bellaramini superius y manifeste deductam,arque inserius i etiam deducendam . Atqui ad Regem haereticum, vel infidelem occiden-

236쪽

iv RE PRINCIPUM. MIdum non tantae copiae requiruntur, ut vel

exercitus instrui, vel multi milites congregari debeant, cum vnus,vel alter ad id praestandum sufficiat,cuius rei, proh nefas,nbmis frequentia hac nostri aetate extiterunt 'exempla. Et quamuis absque propriae vitae discrimine nemo tale facinus aggredi possit , constat tamen si alia, id licitum esset)non esse unius velalterius priuati hominis mortem communi Christianorum periculo praeponendam. a s inarto, quia non defuisse tunc temporis vires Christianis ad impios infidelium Principu conatus reprimendos fa

cilὰ probari potest. Et primo illud osten

dit Mam Blacuodarus ex Clemente Pe- xtti discipulo, μ qui loquens de tumultibus, 2kia12, quos Caiphas excitauit in Ierusalem, assita bum fiatremmat, Christia s etsi meropares,virtute po- P0mitatiores protur nummis obediemiam occidi maluisse, quam occidere. Deinde Τertullianus ad Christi seculum proxime accedens ideaperte docet. Si inquit, hostes ea e ηIn Apolo.

D non tantum vindices occultos agere vesi get. p.37.

mus,deesset nobis vis numerorum, se eo a-νum ρ Plures nimirum inauri, ct UMarco-

mori, ipsi, Paraba, vel quantacunque

unius

237쪽

quam totius orbis' terni sumus , orvinra omnia impleuimur, urbes, isse M , casten, municipia, conciliabula, castra ipsa, tribus

curias, palatia, Senatum, forum. Sola vota reliquimus templa. Cui bino non idonei, non

prompti fuissemur etiam triares cens, quiram sibenter trucidamur, s non apud immdisciplinam magis occidi liceret,quam occide

rep&c. aso Praeterea,tanta erat tempore Dio-oetiani Christianorum multitudo, ut a se

uissima illius persecutione sese vindicare,&Ecclesiae necessitatibus consulere haud difficulter potuissent,si Principem legitimum tametsi infidelem aut haereticum, &alios ad suam haeresim aut infidelitatem pertrahere conantem, vi & armis impetere, solio Mijcere, aut,si haec miniis prosi se succedant, ipsum e medio tollere populo fideli sub quouis Religionis Cath cae tuendae praetextu lege Christi praeceptum vel per missum esse iudicassent; adeo ut Marim, nus acerrimus Christianorum hostis , qui temporibus Diocletiani , & Maximiani post abdicatum ase Imperium a Maximi

no Galerio Imperator Orientis constitutus

238쪽

IvRE FRINClpv M. est , aperte fateatur, totum fere terrarum orbem, priusquam Diocletianus Christis nos persequi decreuisset, relli ho idolarum cultu Christianorum coetui se adiunxisse. asi Ita enim,ut refert Eusebius I, ad y Libs.cap. sSabinum scribit: Diam Maximinud, Aet μου Sabino. Et dexteritati tuae dr cunctu montalibus manifestum esse confido, Dominos nonros Diocletianum se Maximianum, Patres

nostras,cum omnes fere mortales Deorum cuia

tu relliso Chrsianorum se genti commiseere vidissent, ναοpraecepis, ut cunm mortausa culis deorum immortalium dificedentes in dubitatis paenis ac Funlici' ad religionem Deoru reuocarentur. Quin & Eusebius, qui eodem ferme tempore vixit, narrans, qu persecutionem Diocletiani praecesserant, , hoc ipsum non obscure significat: Misam rem, inquit, η numerosas tuaν aggregatione ac multitudines coetuum per singuias ciuit

res. R est concursin adorareria deseruet,qsorum gratia prisu aedi cise non emuntio gulis ciuitati statiosas, eo amplas ex ipsi fundamentis construxerunt Euse se et a Demum, quod attinet ad Iuli num Apostatam praeterquam quod' et inprimorimis Imperiam ingresupa ait Cadio dim-

239쪽

r34 APOLOGIA PRO dinalis Baronitis ', optime scisit Chrimanos 'I'...i, multitudineo implesse Romanum Imperium, b Lib. a. m. i. satis etiam constat ex Rufino Socrates Lib 3 ς- Theodorito ' totum pene eius exercu

tum fuisse Christi fide imbutum,&prointerea non defuisse illis vires ad impijssimu Apostatam aut Imperio ut vita priuandv. Nam cum interfecto Iuliano totus exerci-ius Iovinianum postulasset Imperatorem,& ipse,eo quod Christianus esset electioni redamasset, magna libertate respondens, e uua ris NM 's m Christia sum diam

Morit. loco Imperator, neque Iubam copiarum Rex esse improba assuetarum distiplina. Hae udita o. ratione exclamauere communiter uniuersi: me dubites Imperator,neve repens Imperium nostrum, ut improbum: Imperaior mim es

Chrsianorum futurm . qui in pietatis disicia plina educati ses; cum grandiores inter nos doctrinam Crestantini perceperint , minores autem istis Contiantiud instruxerit. Neque siusproxime mortui diuturnum Imper' tempussuit ut circumuenus quibusdam ad ofgendum malum sussereris. 233 Non est igitur credi Christia- num exercitum rub Iuliano Christi Ecclesiam persequente millitatem,ab minando

240쪽

minando ob virium imbicillitatem abstinuisse, quod sane facili nigotio potuissent eficere, atque ita unius Aponaiae interitu. totam Ecclesiam a maximis periculis liberare , si in Principem legitimum violentas manus inij cere lex Christi aut praecepisset, aut licitum esse docuisset , cum praesertimeo tempore Imperatorem a militibus designati in more positum esset, quos utique, temporibus Iuliani, tanto Christianae fidei zelo succenses suisse historici tradunt, ut quidam ex illis, cwmprimum se Iuliani. fraudibus deceptos fuisse,& thus adolendo Christi fidem inscienter abnegasse peispoxissent,coeperunti is mare,δ . atque capillaeu sis pissorum curine profiteri maxima mce Chrisianos tuli an &Thes uolentia Imperatoris circumuenios, 'd0Dx- issis. nunc palinodiam canere, atque per ignorantia admissum dedems noua pugna abolere velle.. Cum talibus clamorisus in regiam cursu peri ueniunt accusantes Imperatori imposturas eo. postulantes se in linem couci,ut igne poliati

alio igne repurgentur . . .

x1 Quis itaque merito dubitare po- test,taminueindos risti athletas,ac mar-. cupidos unaaeum Iovinianoo a lenis

SEARCH

MENU NAVIGATION