장음표시 사용
201쪽
' propter instantem suipsius necessitatem praecipere, vel prohibere usum gladij m, terialis ves potius absque ullo potitiuo praecepto teneantur Principes Seculares in tali casu eo uti, non tamen hinc sequitur , E clesiam habere dominiu, ius, seu potestate utendi gladio corporali, cum usum praedoepere, i& ipsemet usius longε disserant, ut superitis diximus. Veluti si quis promittat, aut alias' obligetur vitam suam , aut bona pro defensione alterius profundere, non propIerea visae suae , aut bonorum dominbum transfert in alterum , si promissis non steterit: sed fide frangit, & peccatum committit,qui ideo ab iaclesia, si id expedire iudhauerit,poenis spiritualibus,& Reipublieae spirituali proprijs mulctari poterit. Quin& ipsa B. Bernardi verba hoc plane significant. Nam alioquin,si E Hesia in ordine ad bonu spirituale haberet dominium gladij materialis,eoque uti posset; non solum pro Ecclesia,sed etia ab Ecclesia, nec tantum militis manu, sed etiam Sacerdotis evaginari, atque exerceri iure diuino posset: quod tamen S. Bemardus affirmat esse contra Domini praeceptum,
qui iussit Petro, ut sudium situm in vagu
202쪽
' 199 Quocirca mihi non displicet ipse Caes. Bellarmini expositio horum verborum, qui hoc eodem loco dicit , voluisse S. Em νδερατ, o Bonifacis, milluscare,'ntificem habere per proprietam diumspiritualim l sicut Principes temporales per proprie habent gladium materialem; o quia gis umoralissubismue pirii ii t per accidens scilicet. ad m0Msaepius explicatum Rei iam ramo lisurdicere Ometidi, ut quando id requirit Ecclesiά necessitas. Hetoo l Pestinet itaq*e ω Summum Po- tisic ex mente Bernardi gladius Rmporalisbsutaque esse dicitur, quia quπω lesiae necessitas id exigit est pro Ecclo sia, non ab Ecclesia . noni Sacerdotis, Umitis manuextrahimdus ad nutum quipdem Sacerdotis, in auitam Imperatoris. Quibus postremis verbis significat S. nardus, Imperatorem ingladio pro tacidisiae necessate utendo. , es quidem a Pomaifice dirigendum, sedipsi gladij usum a. Imperatoris iussu proxime depede cui imperio milites in gladi' temporali utendo
203쪽
etor Quid autem si ad nutum Pontuficis Imperator uti gladio recusauerit Num propterea ex sententia Bernardi Pontifex illum extrahere poterit, aut Imperator per aucto itatem Pontificis dominio illius pri-
uiui , Minimδὶ Sed quia fidem Ecclesiae
datam non seruat& contra ius diuinum Ecclesiae necessitatibus non succurrit, po test ab Ecclesia poenis Ecclesiasticis castigari, vispitis diximus. Quare istaS. Bernae di vessia nihil fallent potestati Pontificis temporali, quin potius illi ex diametro ad
204쪽
facere Θ non habet i m m isse, si In cetur magis. Et eode modo respondetur ad auctoritatem Bonifacii Papaenui,ut Caes. Bellarminus ait inia S. Bernata imit,
Ioa. His denique adde sensum liter,
Iem illorum verborum ' disguse his,
M. Et Conuertegladium tuum iis vaginam, non em illum, quem affert S. , Bemardus de gladio materiali, & spirituali, sed mystucum duntaxat, ut etiam ipse Bellarminus . . . ς fateturrat ex solo sensu literati,&non my- e Lib. destieo,nisi per alium Sacrae Scripturae locum Rom. Ponti fuerit declaratus, peti potest efficax argumentum ad dogma fidei stabiliendum, ut ipseniet etiam Bellarminus concedit,idε- d Lib. a.deque a S. Augustino 'Sanct6que limon' motas tur. Quare neque auctori , S. Actsis Berhardi huic Scripturae loco innixa. qua- pist ad Vin cunque lententiam ipsealioquin amplecte- s uuia retur, multum urgeret iuxta Catad latita 'mini principia, ad temporalem ' Pontificis potestatem confirmandam: sed aliam suis. se S. Bernardi sententiam iam di imus. Qualis ' autem fuerit Ecclesiae rimitiuae
praxis per mille serui Montimos ames, &quid
205쪽
quid dirca gladium Pontificis temporalem g m. . M senserintalij siancti I rci,superiuig osten
ao3 ique ita quam infirma sit haec secunda ratio Carci euam iuxta ipsiusmet principia, ex dictis euidenter appMet. Ex quibus etiam constat,quam exiliter Auctor tractatus Anglieide mitigatione,qui in hac eunda' Card. Bellarmini ration: istum suum discursum promtestate Papali. Prid-cipes: deponendi unice sundat, desiderio Comitis Salisburientis, cuius stupraf- mentionem fecimus, satisfaciat. Nam tametsi i ii verum sit, quod iste Auctor tanqua binmae fundamentum sui cliscursus constituit, nempe Christum Dominum in. Moesia, o sua, quae Resipublica spiritualis est) i Ο & in ea telis Rebuspi icis re sdinat . : suffrienIem reliquiae auct ' ii testatem, quantum, vi ex parte potestatis, se a quorumcumqης iniurjis defendendi, ' de quoslibet facinos os, cuiuscunque si . ' tus & coditionisexisiqnt,qui supremo huius Reipublicae spiritualis Principi , ranquamembra piti, o sPastori ,& fibj. patri subijciuntur; coercendi , iudieandi atque
itas andi: Attamen, quod Christ ia
206쪽
sua : virm reliquerit sussicientre quoscurique Principum Christitnoruni
quod poenae,quibus tales Principes ab Ec- 'clesia plecti queant, temporales sint qu*'Reipublicae spiritualis limites illi a Christo constitutos transcendunt, hoc, praeteiqua quod ab isto Auetore absque ulla' prorsim
ratibne 'certum stupphni videtur, coni-muni etiam sanctorum Patrum do 'inar, qui superius docent Ecclesiae aries spiri- htualia elbe, non temporalia, & Principes, si deliquerint,diuino tantum exaniatrii,atque iudicio, quod ad poenas tempo*les attunet, relinquendos esse, apertissi*ὁ aduersatur. ao Manet igitur in Ecclesia sineti iens remedium, atque auctoritas spiritualis nam temporalis auctoritas Rei apiscsspi ritualis conditioni nequaquam coiigruit enormia quorumcunque sibi subditorum, facinora poenis spiritualibus reprimendi,&de hoc inter Catholicos non c'ntra Rert, tur;sicut etiam in quavis republica tempo- h
rali plena, & persecta auctorii stere sibralis ex rui, legisdue natur, pr Rr t
207쪽
quo Ian*ie malefaciotes sibi 'poedis temporalibui , non spiritualibus, quae Reipublicae temporali non comveniunt, afficiendi,& se a quorumcur e , et aes exterorum, quantiscunque viribus, ac potentia praepolleant, iniurijs arque yBlentijs armis corporalibus defendendi , tametsi non semper remedium effcis,seu vires suffcielites sibi suppetant, ad se ab inb' quis n0n tantum exterarum nationum detum Ibo uni etiam subditorum, prae nimia eoru' nonnunquam potentia, Ol
Et propterea non solum contrquersia est iliter' Catholicos de modo, quo Papa potestatem in temporalibus habet, directe scilice n indirecte, ut iste Auctor tanqua certum,& apud Catholicos indubitatum, perperam, & absque ylla prorsius probati, ne supponit, sed de reipsa, an talem audi ritatem ullo modo habeat, certant Schol lis est, an Papa 86 H Iviperatorem deponere, ut saepius ex Tristemio diximus. .etos . Denique, si inquauis Remita recte instituta sufficiens remedium sectoritas ab Auctore naturae residium sit, adgrauis.
208쪽
grauiores supremi sui Principis mccessus
coxrcendos, atque castigandos, quod uni cum est fundammtum,cui discursus istius. Auctoris in prima sua quaestiuncula,ex qua ireliquae duae pendent, duntaxat innititur, i. non video qua via, quave ratione extricare se possit,quin consequenter concedere coetigatur, Summos Pontifices ob enormia quaecunque flagitia ab Ecclesia uniuersali
coercendos, iudicandos, atque puniendos . . esse, cum tamen Cardinalis Bellarminus . -
superius' docuerat, non esse penes Eccles M.tex, siam aliquod essicax remediii humanum, seu quod iuxta eius sententiam idem est, a. liquam auctoritatem su sciente, i ulla summorum Pontificum scelera,' haeresi eri cepta, coercetidi . Vides itaque quale fun- damentum iecerit hic Auctor ad Summos Pontifices Concilij generalis,quod uniuerantem Ecclesiam repraesentat,examini, cenosurae, atque coercioni subijciendos,atque . ad doctrinam Cardinalis Bcoarmini. abv- . niuersis Societatis suae scriptoribus recep...tam, de potestate Papae supra Concilium
Iam tertiam Cardin.Bellarm. rationem
209쪽
' 164 Ap o Loci A pk o' ' Tettia ratio Cardinalis Bellarmini te 2o6 licet Christianis tolerare Reggis insidelem Mit haereticum,si illi conetur pertra- ιι heresubditos ad suam haeresim, vel insidiata- cc tem; at iudicare , an Rex pertrahat ad seam ις haeresim ne e pertinet ad Pontifice, cui com. e mi se est cora religionis, ergo Pontificis est iu- dicare Regem esse deponendum,vel non depo-
plina probata Probatu huius argumenti propositis extio antece' Z cap. V.,euteron. ubi prohibetur popul- ῶ-4 eιgere Regem , qui non sit defratribuisui δή est, non Iudaeum oe videlicet pertrahat Iurios ad ei idololatriam, ergo etiam Chrsiani prohibenee tur eligere Regem non Christianum. Nam il- ei lud prisceptam morale est, ct naturali aequi- .c late nititur. Rursus eiusdem riculi' dam- ιι ni est eligere non Chrinianum, o non depo- cc nere non Christianum, ut notum ergo i .e nentur Christiani non pati re se Regem nonec Christianum,si ille conetur auertere populumee a fide. Addo autem sam conditionalem pro et ter eos Principes insideles, qui habuerunt δεια minium supra populum suum, anteqVam ρο
cc ius conuerteretur adsidem; Si enim tales Prin- .e cipes non cenentur fideles a me auertere, non
210쪽
IvRE PRINCIPUM. , usquam contrarium sentit B. Thomas in a.
q. IO.. .ro. As si 'dem Principes conentur is auem epopulum a fide, omnium con Uupos ri. seni, debent priuarisuo dominis. Meto V si Christiani olim non deposueruis Neronem, o Mistianum, σμbanues, suam, O Vaunum Arrianum, orsimia istes, fuit, quia taeerant vires temporales Christianis. Nam quodalioqui iurepavissent Ufacere paret ex Apostolo, I cor.6.ubi iubet is connitui nouos Iudicra temporalium causaru, ,, ne cogerentur Christiani causam dicere coram is Iudi e Christiperbemtore: Sicut enim noui Iu- ,, dices constitui tuerunt ta es noui Principes, iso Reges propter eandem caUam, si vires adfuisse. . P . .ao8 Praeterea, tolerare Regem haereticu, ἷς δε apr vel infidelem conantem pertrahere Aomines
ad Auam am,in exponere religionem eui dentissimopericulo. alis enim est Reeest 'ciuitatis, tales & habitantes in ea,Ecclesia ''stici io. de est illud, .Regis ad exemplar
totus componitur orbis. Et experientia in ,, docet. Nam quia meroboam Rex idololatrafait, moima etiam inni pars continuo Ido