Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

341쪽

APOLOGIA PROporteat Principem dominio sito, aut usu eius priuari, quam possit populus prohiberi, ne in rebus licitis eius imperio obtemperent . Nam imperium in Principe, & bedi tia in subdito, sunt iure diuino,ex necessitate connexa, & ut recte docet Card.

3 6 Neque existimo mentem esse Card. Bellarmini quod obedientia, quam subditi suo Principi debent, seu, quod ideest,pbtestas Principis in subditos sit per simo Suaris. Iam Excommunicationis sententiam inugeom a disp. quidem a Pontifice contra Principem iusta

causa serri potest) ipso facto sublata,uila, cap. I.de cum E mmunicatio ex se non habeat

suffieientem vim priuandi Principem suo ρ.1. dominio, aut usu eius. Quod quamuis satis' ibidem an aperte colligatur ex ipsa natura, & definiti-r 3 pare uti ricommunicationis, quae nihil aliud 23. p.1. est, quam Censura Ecclesias , qua quispia communione μ. 4d , οῦ ι. paratην ';idem tamen expressis verbis asse- aris uerant doctissimi Theolagi,ut Paludanus

342쪽

' iv RE PRINCIPUM.

Neque abs re erit in maiorem huius confirmationem ea hic inserere,, quae de hac materia scribunt duo celeberrimi huius temporis Theologi & eiusdem cum Card. Bellarmino 'instituti religiosi. Primus est Franciscus Suarea L cuius haec sunt verbat,

Modut deciaretur, oportet aduertere, Ex- disp. Is.sec.ε.

commumcationem non posse habere hunc ef tollendi scilicet dominiu regni,aut populi, & exhibitione tributorum, vel seruitiorum Rus illi respondet circa buissem mad bditos,m sion to prius alio, nimiarum, quod domini priuestur dominio, vel ι eius, quia manente dominio in suavi

eri ηοηρ set, quin i feriores obedire teneren- . . tur, consequenter communicare , saltem quantum necesertum esset adsuam obligationem implendam, iuxta cap. Inter alia de fem

tentia Excommunicationis. Excommunica

tio autem per se non habet hunc effectum, quia sicut non ivat dominio aliarum rerum temporalium,neque usu earum, ita nec priuat Me. dominio, quia non est de illo maior ratio, nee est ius ,in quo de Excommunicatione hoc specialiter disponatur. Divo autem de Excom- 3 8 municatione, quia de nonnullis Excommunia

caiis de haereticis, o similitas interdum hoc

343쪽

hoc in iure dissonitur, tamen ex hac ipsa dispositionespeciali intingere possemus Excommunicationem secund2m se non habere hunc , sterium, nam ubi is e ciendus est, hyerialia , ter in lege, aut sententia exprimi necesse est.

Ac propterea quando talis sectus adiungitur, non appello illum esse rum Excommunicati ni or pecialem pinnam simul cum Exc-- --πicatione imposita sicut cum haereticuν excommunicatur, ct iratur dominio rerum suarum, non est hae priuatio essectus Excommunicationis. poena quaedam simul cum illo coniuncta. Haetenus Suareet. Alter est Mata' tinus Becanus in disputatione Theologica ν e. Nu.is: de fide haereticis seruanda, Υ qui ita ait: imne facio apparet, haereticos, ex eo praecise quod excommunicati seunt, nonprimari domia

nis, o iurisdictione, meis flubditas, siue in

bona temporalia, hanc priuatisnem esse di- sincta poenam, is dictinara lege irratarum'. 3 9 Ad Secundum Resp.ndetur, penes Pastorem glegis Dominici esse aui,oritatem Principes malos per Censuras Ecclesiasticas recludendi, Marandia reliquo grIe quoad ea, quae ad negotia Ecclesiastica spectant,qualia sunt Sacramentorum perceptio, sacrorum rituum participatio, μ

344쪽

iv RE PRINCIPUM. m& huiusinocti,immo in aliquo casu sos CDominico ouili exterminandi plenam p testatem habet. Verum meminisse etiam oportet, Principes malos esse eiusmodi arbetes ,&Pastori Ecclesiastico in rebus spiritualibus subieetos, ut ipsi quoque in temporalibus Supremi Pastores alterius gregis, politici nimirum existant; Non pertinet

autem ad Pontificem oues, aut arietes . ex

tali politico ouili,sed ex sivo duntaxat neminpe Ecclesiastico,ei jcere,vel talem Pastorem politicum ossicio suo priuate, cum huiusmodi potestas temporalis sit, dc ad potesta, tem ciuilem, non spiritualem pertineat susso Multo fortasse aptius acommo dari posset praedii tum Bellarmini argum tum Praelatis Ecclesiasticis, qui magis pro prie sunt arietes gregis Dominici, siue E clesiς quam sint Principes temporales. in bet enim supremus Ecclesiae Pastor potestate huiusmodi arietes , si furiosi evadant.&ouile destruant, recludendi, & prohibendi, ne gregem ulterius praecedant,cum tota potestas barc spiritualis sit, & Reipublicae spirituali aptissime conueniat. 3st Ad tertium Resspondetur similiter,

posse Pastorem Ecclesue Principes Christianos

345쪽

stianos cogere per Excommunicationem aliasque animaduersiones spirituales , ut eo modo Deo serviant, quo secundiim suum statum tisentur, non tamen potestatis spi- ritualis limites excedere debet. At Poena capitis, membrorum mutilatio, domini rum temporalium priuatio, caeterarunt uetemporalium poenarum inflictio intra fines spiritualis potestatis iure Euangelico non continentur. Quapropter explicare debuisisset Card. Bellarminus, quid per illas

commodas ratibnes, quas in fine adiungit, intelligi velit. Neque enim satis commodum est potestatis Ecclesiasticae,&ciuilis adtus,atque ossicia c6miscere ut ab una in aliam in eadem argumentatione transilire, sicut non sollim in hac ratione, sed & in praecedentibus saepius eum secisse suis locis animaduertimus. - Neque existimo huiusmodi argumentationem rationi a Card. Bellarisino coristi uctae non omnino absimilem, fore ut satis commodam ab ipse approbandam.

332 Reges in Principes C istiam quarum ad ciuilia, siunt Pastores populi Christiani, atque etiam ipsius Ecclesia Pretectores η ae de senseries constituti,ergo inent omnempotessa-

346쪽

ram necessariam adripulum inistissumim emandum,dr Eceusiam a lupinu aliorumque Ecclesia hostium vastationum protegem am; sed mintifices, qui puem pusicam mi nosὶ perturbant, Ecclesiaου diripiunt, Epist pat- vendunt, innocentes opprimunt, aut μmnia facinora perpetrant,pνην lupi, hostes tum Ecclesia, tum atm politici: ergo Prisciapes Christiani habent potestatem istos coercem, di, o colendi omni ratione, qua poterunt, ne Ecclesia o Reipublicae politica ruinam mo

liantur.

Hae sunt rationes omnes, quibus Cardu.halis Bellarminus demonstrare enititur penes Pontificem esse dominium rerum. Omnium temporalium,&potestarem de illis: in ordine ad bonum spirituale disponendi, quae,utiem ad rem fidei stabiliendam satis sint, an potitis ad opinionem probabile . vix confirmandam etiam iuxta ipsiusmet. principia sufficiant, subtilioribus ingenijs, discutiendum relinquo. Reliquum iam eu, ut ad duodecim e . empla, quae in capite in lauo affert Cardi natis Bellarminus, breuiter etiam respon

deamus. ' ' .

. Primum Memplum est,a, rara .a6. .

347쪽

sium usurparet, a Pani re Dise in tenvis

ιι eiectum, ct cum proseter Mem peccatum lepra .e a Deo percussu fuisses; coactum etiame. ex urbe disicedere, ct regnum filio renunci ia re. odenim non θonte flua edis fiententia ce Sacerdotis, urb. est regni adminintratiora priuatus fuerit, patet: nam tmwLωt.IMci Quicunque quit leae,maculatus fueriti c. pra,&separat us est ad libitrium Sacerdo- .ctis, solus habitabit extra castra. , Cum ergo ..haee fuerit lex in Istrael, or simu Iegam. .. 2. Paralip. 26. Regem habitasse extra nurbem .e in domo solitaria or filiumerus in 'urbe iudice casse populum terra, cogimu iaceres. eiam ιι ad amixtum Sacerdotis separatum, o ιω- σι quenter regnandi auctoritate priuatum. Si .e ergo propter lepram corporalem poterat Face

ἁ δει olim Regem iudicara, ct regno inare , quare id nyn poterit modo propter lepram ριι. ritualem id est, propter haeresim, qaa per le-ci pram figurabatur, vix fetustinus docet tania quaestibnibus Euavelicis lib. a. q.4o. e

3s Hoc est primu exemptu,quo Caris. Bellatininus per quandam figuram tacue-- teri

348쪽

iv RE PRINCIPUM. Usteri Testamento desumptam probare conis tendit, penes Romanum Poruificem esse potestatem priuandi Principes. haeretis eos suis dominijs. Ita enim v mentatur: Patriat Saeerdos Levitici gisum propter δε- natis evrporalem Regem iudicare , is regno ius Gergo poterit Summud Pontifex prop. 1er se a pirituale id es, pro tr haeresim, quaeper lepramfigurabatur, Regemo uno priuuare. Antecedens constat ex duobus locis μινὰ Ser ura ulcollatis 'nempe ex Leuis. II.er a. Paralip. 26. Consequentiam Trobat me Iimonio.vninuuias dicit contigisset Iudaeu

31s Reblondetur imo, si hoc argumen min validum in , plus eo probaretur. qua

forsan Ordinalis Bellarminus ultro conacederesinempe notisolum Summum Pontificem, verum etiam Episcopis inferiores, imnab & sacerdotes habere potestatemiure diuino priuandi Principes suis dominijs propter lepram spiritualem: sicut in veteri lege non solum Summus Pontiis,sed etiaSacerdotes inferiores iudicandi de lepra

potestatem habebant . lex a Levita j, in cuius cute es carne ortus tristeses cox

349쪽

APOLOGI A PRO est,pria inae, adducetur ad Aaram Saerede

tem A ad unum quemlibet filiorum eius, o adaobitriam eius separabitur. 315 Deinde hoc exemplum etiam probat, non solam propter haeresim, sed tiam propter alia quecunque crimina moristifcra posse Principes ab Epistoph&Pres, teris deponi, quia non soluin peccatum haeresis, sed alia etiam peccata per lepram figurabantur, vi ipsemet Cardinalis Bellaseminus h fatetur, qui de consessione pecc:

' torum loquens: Ad Sacerdote inquit,CMi.

Bianos pertinet cognitio peccari, quod ρομpram figurabarurast lepras iritualis apti e

xaminatur.

337 R θρ detor fecunaeo ,rationem hanc Cardinalis Bellarmini ex praedicto exemplo desumptam, esse etiam infirmissimam, cum proposido antecedens sit valde ince ta ne dicam salsa,& consequentia non munus dubia. . 'Et quod attinet ad antecedentem, diu indue probationem, quamuis ipse reciὸ eouligat ex Leuit.I3.& 2.Paralip.26. potuisse Sacerdotem Levitici generis Reges leprosia iudicare, & sementiam contra eos ferre,

ut soli habitent extra castra, quae est prima

350쪽

pars antecedentis, cum huiusmodi separ tuo fuerit a Deo ad Sacerdotis albitrium

leprosis imposita; non tamen illico colligitur, Sacerdotem Leuiticum habuisseau ritatem priuandi Reges leprosia suis

Regnis etiam per accidens, & consequem ter, nisi priuatio Regni necessario conse queretur habitationem in loco harato a reliqua plebe, quod tamen ex Scriptura eLficaciter probari nequit. Nam ut rect8 aduenit Franciscus Suarra', primitis rimis, e Disip.rs. iaperpetis durat, postquam etfit: at illa se- Exeomm . parata habitatio leprosorum; ad arbitrium si I Sacerdotis imponenda, selum durabat pro tempore,quo in ra insecti erant, quo tamε tempore veri Reges permanebant, tametsi Regni administratio penes ipsos non erat. Neque enim impotentia Regnum administrandi ius, auctoritatemque regnandi R gibus aufert, ut patet in Rege impubere, penes ciuem est vera potestas, iusque dominandi,litat illi,donec ad pubertatem v niat, Tutor, seu Curator constitui soleat, qui Regis nomine quaecunque regni nogotia de facto administret. Quod autem Ozias toto infirmitatis suae tempore,id est, usque ad diem mortis suae verus' per-T 3 ma i