Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

lota eiii ' tradunt historici magis,m4bah : co ecto exercitu,praetextu quidem, quasi non lib. s.cap I . circa patriam fidem, se Eeri ia--zz' ordinem aliquidnouaretur, i qui datis literis ad Valentinianum impium prote- i 2: sabatur inceptum,sdem Dei impugna i , ψflatata Ecclesiae Catholicaesiubrui 3 minas Ἀμ- addens, nisi Imperator besium adue

c; a suspietatem remitteretequin etiamorationem - ς - ' rei a confirmans, coactum exercitum Mediolanum versus duxit. comperto , DPina,

hoste tu, atque impietatis constentia perurgente, in fugam vers cum silio, ilia, qua Dei Sacerdotibuspraeparabat ,prima sortitur. I Noluit igitur S. Ambrosius ab Im-i di I peratore valentiniano grauiter oppressus,

'i Aiquant Imperij sut partem illi adimere, eamque Maximo vird Catholico, suam lue

opem ultro pollicenti regendam tradere, i tametsi id efficere Maximo tunc cum ingenti exercitu sub Religionis tuendae prae ii textu ad Mediolanum aduentante) absque ullo fere negotio potuisset; cum praesertim tanta esset apud pbpulum vel solius'Ambrosij auctoritas,ut tota Imperatoris potentia aduersus eum praeualere tunc temporis

aegre potuisset. Nam Imperator, ut ait Ru D sinus

42쪽

IvRE PRINCIPVM. sanus P, pro contumeta inuidia, quam falso p Lib.2.cap. conflauerat mater, a Uus , armatorumgt i sbum ad Ecrisam missis, confringi ianuas, Soetonim 'oppugnari sancta, SacerdNem pertrahi,atque - ξ- a. in exilium mitti protinus iubet.Resistebant tamen populifideles, Ambrosium mesiementer diligentes quorum tantasuit perseuerantia, ut animas prius amistere , quam Episcopum

mallento'. in

18s in etiam ipsemet Ambrosij potentiam , sitimmamque eius γpud populum auctoritatem fatis aperte ata

testitur avran cum Imperatorem Comites Ambrosis obsecrarem, viis ipse' pro iret ad Eulsam, lib.s.epist 33 iupeuiu militum facere si dicerent .redon.

it Imperator ac ii e gignam verbis Comitum fidem habuisse t) Si vobis iusserit in

Mosius, Unctum me tradetis. i Itali'.

. Non itaque S. Ambrosius idcirco orationibus, lachryriis, ieiunijs, caetri isque ius generis armis biritu libus usus est,quia vires illi deerant ad se, suamque Eccleuam a Valentiniani oppressionibus armis corporalibus defendendam , sed quia Christi Sacerdotibus, populoque Christiano pro religione Christiana aut dilatanda,aut conseruanda contra Principes suos legitimos,

43쪽

arma capessere,ves per seditiones,atque tumultus vllam illis violentiam inserre,Chriam lege omnino prohibitum esse iudicabat. is Eadem fuit B. Bernardi mens, eademque sententia. Nam inprimis lib. a.de Conliderat. ad Eugenium Papam, est, inquit, quod Apostati inter itur domLnatus , go or tu tibi urpare cave, aut De minus Apsolatum, aut Apostolicus dominarum: planum est, quia ab utroqueprohibeboris: si utrumque iliser habere voli perdes utrumque. Deinde lib. .ad eundem asserit

Summum Pontifi-m non ineragukum materialem in ius si 'iam in nutu. Id est; penes Pontificem non esse dominium gi dij temporalis ed Blum potestatem quandam innuendi, dirigendi, atque ordinanditi ad modum inferius explicandum, quando, & in quibus casibus Imperator, qui iblius gladij Dominus est illum pro Ecclesiae

necessitatibus extrahere debeat. , a o Praeterea in epistola I .s inquit, totus terrarum orbis aduersum me coniuraret, ut aliquid molire aduersus Regiam majestate, ego tamen Deum timerem ordinatum ab eo Regem ossendere temere non auderem. Nec

enim ignoro , ubi legerim, pote'ati re L

44쪽

IvRE PRINCIPUM. I

Dei ordinationi re sit. Et nihilominus, si 'aiestas Regia aduersus Ecclesiam aliis

quid moliretur, eaim ueconculcase, aut intuitam inferre niteretur,in eo casu S. Berinnardus se matris suae iniurias non dissimulaturum sed pro ea armis,quae Domini Sacerdotem , athletam Christi, atque Ecclesiae filium decent, usque ad mortem dimicaturum esse intrepide profitetur. Nos, inquit , Ecclesiae stili, matris iniuriis, contem s epist.22rptum, se conculcatiθnem omnino dissimulare non possumus. - Profecto flabimus, ct pugnisimus usque ad mortem si ita oportuerit,pro matre nota armis, quibus licet, non

Deum.

21 Posset etiam pro hac sententia adduci Sanetus Gregorius Papa,ut ita quiuis, quam cocordissime uniuersi sancti Patres, atque Ecclesiae Doctores in hac re consentiaiat , facile dii picere possit. Ipse etenim, qui tot iniurias a Longobardorum feritatepcrpessus est, non tamen propterea ab ijs debellandis, seque, suaque Ecclesiae armis corporalibus defendenda abstinuit, quia vires sibi deesse cxistimabat ad eorum Im

45쪽

18 APOLOGIA PRO

ut infrax videbimus, ob Dei timorem, &conscientiae urupulum in mortem alicuius se miscere formidabat. Qthaenam igitur fuerit B. Gregorij opinio de potestate Papali Principes deponendi, ex his perspicue admodum colligi potest. Si enim ipse,cum Summus esset Pontifex, tantaque erudi tione, ac vitae sanctimonia excellens, ut inter quatuor Ecclesiae Doctores numerari mereatur, in alicuius tamen necem,ob sui, suaeque Ecclesiae desensionem, consentire 'plane illicitum sibi esse iudicabat;quis protecto iure suspicari poterit,ialem tantumq; virum in ea potuisse esse sententia. ut existimaret . Summo Pontifici ex Christi lege aut praeceptum, aut permissiam essedi Principibus supremis, tametsi Ecclesiam persequantur, Vel vitae, vel honoris priuationem, non dico imprecetur his enim imprecationibus ipse Gregorius aliquando usus est, & ex ijs nullum perturbandae Reu publicae periculum oriri poterat) sed per sententiam definitivam illis, vel vitam, vel Principatum auferat, totumq; ius regnandi alteri etiam extraneo concedat, ex quo maximi in Republica tumultus, infinitar strages, caedesiue hominum innumera

Dii iti

46쪽

aut semper,aut pla runque consequi solet ar Quod si quis respondeat, praefatos sanctos Patres hoc solum asserere voluisse, non esse licitum viris Ecclesiasticis arma corripere, aut ullum malefactorem, saltemper scipses, poena mortis,aut membrorum mutilationis afficere: hoc etenim sacri Canones μ Clericis ob status decentiam peni- u Dist 4ιtus interdicunt,& in tranDre res poenam Lpi ς0pa

Irregularitatis decernunt. Nam, Extra.

Hoc sane Bale conuinci potest. Con. Ne clerici,vel stat enim iuxta communem Theologorum . doctrinam, iure tantum Canonico, & Clelieo per. humano, non naturali, aut diuino Clericis ςussore. prohiberi, ne arma capiant, aut aliquem Euhd, si' malefactorem per si ipsbs occidant: quae Thom.q 64. leges neque Summos Pontifices constringunt,neque alios tam stricth obligant,quinin ijs Papa dispens re possit. Quin etiam absque ulla exprem Smmi Pontificis dis p satione. possitnt. Clerici; & liquando' etiam tenentur, s praesens nAessitas vrgear vel in propriae vitae defensionem,uel in Reipublicae ciuilis tutelam, quae priuato cuiusque commodo anteponi debet, contra iniquum aggressorem cum inculpatae defensionis moderamine tam Rempub.

Ca quam

47쪽

o APOLOGIA PRO

quam seipsos defensare. 23 Aliud igitur significare voluerunt praeclara illa sanctae Ecclesiae lumina, neni-pe dominium gladij temporalis non esse penes Ecclesiam, aut Pastores illius spirituales qua tales sunt, sed solum penes Ropub. politicam, illiusque Dominos tepi-porales, neque ad viros Ecclesiasticos,quatenus Eccletiae sunt filij, spectare, ut armis corporalibus, sed 'iritualibus duntaxat, quae propria sunt militum Christi, iniurias ubi tatas propulsent. Quod si interdum contingat clericos materiali uti gladio,non illis competere, qua Ecclesiastici sunt, sed qua homines, aut corporis politici partes,& membra quaedam, qui, vel in propriam defensionem, lege naturali dii tante, quddvim vi repellere cuiuis homini liceat, vel in communem Reipublicae politicae tutelam praehabita eorum, ad quos spe stat,licen- tin nonnunquam armis decertant. a Quapropter si a iure M iastico abstrahamus, non miniis Summo Pontifi- ci, alijsque Pretesatis Ecclesiasticis, qui ex

se Principum concessione potestatem temporalem habent,quam caeteris etiam Principibus secularibus materisi uti gladio per-

mittitur,

48쪽

mittitur , & propterea sicut Princeps temporalis ob Maiestatis Regiae dignitate non omnia iudicia per seipsum exercet, sed inferiores Iuφces , atque ministros designat, qui ius dirant, de sententiam Iudicis exequantur ; quae tamen omnia Princeps ipse

per seipsum, si vellet, exequi posset, cum

tota auctoritas, quam alijs communicat, in

stipis amplissime resideat: ita Summus Pontifex, etiamsi ob status Ecclesiastici d corem , iudicia secularia , in causis praesertim criminalibus, non per seipsum , sed per

Iudices seculares a se ad hoc deputatos emerceat; quia tamen lege diuina cautum non est, ne Clerici auctoritate publica in causis capitalibus se immiseeant, satis liquet, pos se Summum Pontificem ea omnia iudicia per seipsum serre aut exequi,ad quae serenda, aut exequenda ipse alijs potestatem im pertitur.Ex quibus apparet praedictam Responsionem esse nimis debilem ad totius Ecclesiae primitiuae praxim ,& praefatas san-

.ctorum Patrum auctoritates enervandas.

as Hanc quoque sententiam ex parte sequitur Gregorius Tholosanus, lib. 26.de Republica, cap. 3. qui existimat Principes seculares propter peccata mere secularia,

49쪽

M APOLOGI 6 PRO quae tamen bono spirituali, atqye anima- . rum saluti obsunt, non posse per auctorit tem Papalem suis dominijs privari. . liere,

ieq. Romanum ypn fuis te a Graecis os seu Romani Pomificis. austoritate τ N translatum;& ex illis quoque ' qui negant Regem Childericum tuisse per Romanum Pontificem suo Regno priuatum, & Pipinum loco illius stabstitutum. Ex hoc enim, ut ait Otho Frisingensis & Godefridus his.., j. Vixemiensii Pontifices Regna mu

'iandi auctoritatem trahunt. Ia6 Sed eam magis expresse tenent Si, .gebertus, ut constat ex Chronico in anno 1o8o. & ex Catalogo ubi dicit :, si Rogatu Henrici Archidiaconi,/De m 8 E cum SLamberti , validis Patrum argum ensis es ,

inpotestatis Regia calumniam,

Vincentius Belluacensis in Speculo hist. lib. et . cap. 8 . ubi postquam quaedam deabula clauium dixerat, eaque referens ad Gregorium septimum , Vibanum secundum,haec veria uae ex Sigeiano desiumpserat,

50쪽

- IVRE. PRINCIPUM. 23

erat, subiungit: Nimirum utpace omnia bonorum dixerim, haec siola noritis sne dicaram harsis necdum e mundo emerserat, τι Sacerdotes eius , qui dicit Regi Aristata, qui regnare facit 'pocratam propter peccata populi, doceant populum, quod malu Regovinustam debeant subiectionem;o licet ei Iur mentum elisatisfecerint, nasiam tamen d beant fidelitatem, nec periuri dicantur , qui contra Regem flenserint immo qui Rem p

ruerit pro excommunicato habeatur, qui contra Regem fecerit a noxa iniustitia periurii absoluatur. 27 Nicolaus Cusanus Cardinalis, qui lib. 3. de Concordantia Catholica, cap. . docet, Principes Electores non haberepotes tem eluendi a Romano Pontifice sic, quod nisi ipse consentiret, non haberent, aut si vellet , ab ipsis tosiere posset. Et cap. 7. affrmat, quod Imperatoris rapturi est independens,

quoad sui naturam , se primo, o supremo dia

stincta a b rituali, habens dependentiam imis mediata a Deo. Et in cap. 4I. Cogitet itaque, inquit, dum Me in rita turbatores pacis mentisin suggeruntur , ipse primus omnium Romanis Pontifex si moistrum ex humiliatione exastari, quod ρ emin aliorum mini-

ς flerialem

SEARCH

MENU NAVIGATION