장음표시 사용
51쪽
serialem curam habet , non dominatumsi perium, ac utrasis a Deo esse potinates, ae n. fragratia tempore verὸ distinctas, ut Nico. lam asserit,ese, Et con ilia multa ad minus d tinctionem inde'ndentem,ct quod desissum utraque potinas deficeMat,nobara videntur. Et Egafuit omniu antiquorum os senio vera, o si dubia nouiter exorta seunte nistrum multorum complacendi studium .r t tantur vetera. Et post pauca: Sr Rego , anqui ct Imperatorum depositiones ac I-pery transtitiones , se caeteraseria ad hoen Ρmendum i postolicum mouerent l, sciat, nisi orie Religioni , se humilitati obstaret, omnibus illis vere,inclaris e resiponderi
18 Guillelmus Barciatus, lib. 4. de Regno contra Monarchom lios cap.4.in principio , inprimis, iri quit , fatemur Reges omnes arctismo er naturae, se iurisiuraηAvinculis astrictos, ut Dei mandata struent, ut eum pi, colant, ut omni studio incumbanι in eam curam, ne subditi a vera religione d elinent, se ad idololatriam, Iudaismum, aut haeresim prolabantur. Sed haec tamen, si se vius, mus egerist, a Deo solo posse iudici.
νε 3 qHassi Deo subiecti Ρηt: de temporali iudicis,
52쪽
I RE PRINCIPUM.tadisio or subiectione loquimur. Nam qua Euviast, qua Chrimani, qua oues Dominicigrffis omnes Principes terra Summum Pontillaeis Petri successorem, Deique Vica- rivis unoscere Mens '; tanto θ superiorem, quaηio inim tu de opulo t- ut quemadmodum rebessis aut alioqui rapitalis criminis reos iudica et , se lictoribus ad supplicium tradere possint i premus ille Ecclesiae Brin. cems, or Pastor uniuersalis,hos in Deum delim quentesspirituali iudicio condemnare, o to toribus inuisibilibus inuisibilis spiritus flu- gello, gladibque ancipiti excommunicationi plectendos tradere. 'as Auctor Apolqgiae Protestaninim pro Romana Ecclesia, Anglice conserripis, se etiam in hac eadem essententia satis' perte indicat. 'Nam, in Praefatione ad Le- .ctorem, sedi. 39. satis clarδ insinua doctrianam hanc de Principibus auetoritate Papali deponendis non esse uniuersalem totius Ecclesiae, sed a certis quibusdam Catholico solummodo propugnatam. Et sect.2o. ait, Eos extra modum excerire quiincompetentibus attributis Auctoritviti in temporalibus, atque istius mundani Principatus se Minum Passorem ni is, onerant. Et feci. a I.
53쪽
APOLOGIA PRO 22. 23. 24. fuse ostendit, non ideo Christianos a principio nascentis Ecclesiae per, multa deinceps secula, Reges , ac Imperatores,qui Ecclesiam persequebantur,omni honore , ac reuerentia pr0secutos fuisse, quia ad id necessitate tantum, & non religione coacti essent , quasi vires non suppe-bterent ad sie ab eorum crudelitate liberan-
inquit, eum Puritanorum opinationem,
ia ρυῖουιμ, obseruandam ese, non siolum naturalis instin- Dbvr 'rης pis sius. sidipsa etiam Christi religio nos admo-
- - militia nostra, ut Apostolus
Eibricis obe- ait, esse ea alia, sid lachomas, ct orationes, d ut imp S. Ambrosius affirmat. Et tradi. 3. sect. S. pro tempora asserit, nos Anglos ex legum omnium,tum at- assentis Ec- uinarum, quam humanarum praescriptosire-
deerant vires, premo totius mundanae subieritionisgradu δε-
talis .in 3o tandem quoque sententiam am-Gript-- . plectuntur quam plurimi horu temporum Catholici nationis Gallicanae,atque ex illis
54쪽
cI,ut constat ex Laurentio Bochelis in Decretis Ecclesiae Gallicanae, &ex Tractam Ap
Gallico de Iuribus,& libertatibus Ecclesiae Gal5ςanae,auctoritate Regissec Partamen- ti Parisiensis Jn lucem edito. Nam anno Domini is 6i quidam Ioannes Tanquareuius ς Urisijsia Procuratore Regio in iud, e Apugio: ciu latvmatus erat, quod publice hanc propolitionrem desen stet Papa Christ Rica- 1urib ι erim suo rcha stiritualem, essecuti em ha- pag. 89. bens potest, tem, Principes suispraeceptis yebeiales Regno dignitatibuspriuarepetes. Et per decretum Partamenti ipsi Vniuersitati; Parisiensis Bidello iniunctum erat, ut ipse domine, & vice dicti Ioannis, qui aufugerat, praefatam propositionem in plena Sorbona praesentibus Decano' uniuersis Doctoribus recantaret, atque declararet, stisinstreio, ac inconsiderare ea ostentasse, se
dissutase, atque contrariam ut certam repui , ' -i: φ .- . -
niam humiliter pollulare. Quo peracto ipsi Facultati Parisiensi prohibitum suit Regis, ac Partamenti nomine, sub poenis amissionis priuilegiorum, alijsque grauioribus ad beneplacitum Paria menti inssigendis, ne deinceps eiusmodi propositiones in disputationem
55쪽
A POLOGI A PRO ratione venire permitterent. Et anno D
dApud Boch. mini 1 ff. d simile Decretum sub poena Δρ .Fit. Maiemus renouatum est. rss. ' 3I' Praeterea anno Domini 1 ysi ς ine Apud J. generali ordinumconuentu Parisi cele
si . M ' lati, qui tunc aderant, quaedam Concilis Tridentini decreta recipere noluerunt, inter quae illud erat Sess. 23. cap. I9. in quo permissio duelli Regibus interdicitur: concilium I inquiunt, Tridentinum excommunicat, ct priuat Regem ciuitate uti, loco, in quo permittit fieri duenni. His articulus es contra auctoritatem Regis, qui non potes priuari suo Dominio temporali, restinu cuius nullam omnino puperiorem recognoscis. Iacobus etiam Leschasserius in tract. delibertate antiqua,& canonica Ecclesiae Gaus Apuά Boe. licanar. i inter caetera su mma capita in qu, commune antiquam jiberi Ecclesiae Gallicanae fundari affrmat,
hoc primum recenset: Neque Papam, ne que totum omnino Clerum ius habere de mitire temporali patuendi, multo miniss de ullo Regno,seu Imperi upremo.
56쪽
o antiquitatusedulus perquisior, in Codiisce, quem collegit, libertatu Ecclesiae Gai licanae,auctoritate Senatus in lucem edito anno Domini 1 si h asserit,
Ecclesiae Gallicanae duabus maximis , quas Francia semper ut certas via Π α' PQ. probauis ρ quarum prima est, Summos Pontia 'fices non posse aliquidpraecipere, aut tuere, siue in generali, siue in particu i . quod attinet ad res temporales , in locis , ct terro supremo Regum Christian simorum dominio subiectis r Eis aliquid praeceperint , velflatu rint, non teneri eorum subditos, tametsi sint
Clerici , Summis Pont sicibus eam obesissum obedire. Et paulo inferius hanc maximam i Ibid pag. particularem illi generali subnixam inter caeteras stubiungit: Regnum Franciae, eis spertinentias dare in praedam Papa ηon potest, neque eo Regem priuare, aut alio quouis modo Hβonere: cst non ob ntibus quibusicunque monitionibus, excommunicationibus, vel in-reraeciis, quae a Papa ferri possunt, Subditi tamen obedientiam pro temporalibus debitam Regipraestare tenentur, neque in eaper Papam
dispensari, aut absolui sunt. 33 Denique hanc sententiam fuisse cetum circiter ab hinc annis , a Docitoribit
57쪽
Scholasticis no sine probabilitate propugnatam latetur Ioannes Trithemtus,vir extimiae lanissitatis , atque doctrinae , qui in Chronico Monasterij Hirseugiensis ita' scribit: Ipse autem Henricus quartus p/ mus s inter omnes Imperatores per papam depositus. Scbolastici certant, o adhue seu, Iudice lis est, vir m Papa Imperatorem post deponere: quam quaestionem, clim ad nos non pertineat, indiscussam relinquamus. Quapropter tempore Trithemij quaestio haec
de potestate Parili principes supremos e Regali solio primigcrion erat ex mente ipsius ut res fidei into definita, sed inter Seholasticos absque ulla hqreseωs,vel temeritatis nota hinc, illincque controuer . 3 Miror itaque ob quam caulam Camdinalis Bella inus, dum praesentem controuersiam in lib. .de.Rom. Pont. ex pro- feta tradiet ,& in capite primo quaestionei proponat, sententiatq; recenseat, ne unum quidem iptorem Catholicum in lavo. rem huius secundae sententiae,quam tamen multi Catholici iam citati tuentur, proserat ; cum tamen pro prima sententia ab imse ibidem relata, quae dominium Pontifi-- cis directe in temporalibus defendit,& pro
58쪽
IvRE PRINCIPUM. 3Isua tertia quae dominium solum indirectὸ
in temporalibus Pontifici concedit,quamplurimos Auctores enumeret- nisi forsan eo fine id fecerit, ut Lector non adeo peri- - ὀ 4
tus rerum Theologicarum, in ipso primo ad quaestionem ingressu, antequam rationes, & exempla, quae ipse pro sua sententia confirmanda adducit, expendisset , de hac secunda sententia, quae talem auctoritateni Principes deponendi, aut de rebus temporalibus omnium Christianorum disponem di, neque directe, neque indirecte Pontifici attribuit,opinionem iam priiudicatam haberet,eamq; non tam sententiam Auam manifestam haeresim esse reputaret, quod quidem ipsemet Cardinalis Bellarminus satis apertὸ indicare videtur eo loco. Sed quam parum candide ipse,cum bona eius venia dixerim, opiniones Auctorupares rat, ipsumque controuersiae statuis proponat,, dum hanc secundam sententiam co- memorat, nonnulla confundat quae distinguenda essent, quasi de industria L chorum oculis tenebras offundere studeret, paulo infra in copiositis ostendemus. ' l Nu. I . 3ζ3s Ad hanc sententiam comproban 'α .dam quinque mihi inter alia videntur esse
59쪽
Primum simile est illi, quo utitur Card.m Bellar.aduersus Summi Pontificis dominium directe in temporalibus: quia si Papa
hali rei potestatem priuandi Principes suis dbminijs in ordine ad bonum spirituale, idque iure diuino, deberet id constare ex Salpturis, vel talem ex Apostolbrum .ditione.Traditionem Apostesicam aduς. svij nullam proferunt; ex Scripturis duo potissimum loca afferri possunt.
Primus est Math. I s. ubi Christus promisit Petro claues regni coelorum, at tradiudissedaues regni terrarum nusquam legitur.Et tametsi in verbis subsequentibus generaliter dictum sit: Et quodcunque haveris, olueris seper terram, erit ligatum solutum is caelis: illud tamen vocabulum quodcunque,no in tota sua amplitudine seu cum distributione completa,ut dicunt L gici, sed cum quadam limitatione,seu cum distributione accommoda, ut loquuntur, usurpandum esse, neque deqdocunque ligamine, sed de certo tantum, ac determinato Christum Dominum locutum esse nemo ambigere potest.
36 Atque ex his verbis antecedentibus,
60쪽
tibus, ct in coelis, satis perspicuum est, vinculum hoc, quod ex Christi institutione' per potestatem Ecclesiasticam ligari, & solui potest, non temporale esse, ted ad coeleste, & spirituale ligamen pertinere. Vnde Glossa Interlinearis in illud Math. I 8.cunque alligaueritis, sec. Vinculo, inquit, anathematis. Quod etiam expresse asserit Franciscus SuareZ celeberrimus Societatis Iesu Thcologus, ira inquiens.' Mod veris n Tom. . additar, Erit ligatum er in caelo, satis declarat potentatem hanc non esse naturalem, sed
supernaturalem, o ligamen illud esse stiria
tuale sir superioris oraenis. Et Ioannes Parisiensis: ψ sed dicitur, inquit, secundo, o Intra ide odcunqμe solueritis,sc. Resspondeo secundum Chressostomum ct Rabanum, pcr Boc non is. intelligitur aliqua potestas data, nisi spiritualis. abssoluendi scilicet a vinculo peccatorum. Stultum autem esset in resistere, quo perhoedatur potestas absipluendi a vinculo d. bttorv.
Quin imo ex praedictis vel bis, Tibi dabo claues,cte. non posse colligi fuisse aliam potestatem Petro promissam, quam quae 'illi collata est Ioh. i5. illis verbis, Pasice Onesmau . aperte deducitur ex ip mei Card.