장음표시 사용
191쪽
- 354 Valerius Antias Varro et Livius , quare longe di
versa enumeratio fuit ludorum saecularium, quo Bomani elebraverunt, Valerii nitatis Ru in commentariis XVvirorum, uti fuge exposuit Censorinus. Ceterum summo iuro Horatius s. 53 sqq.:
Iam mari terraque manum potentem Medus, Albanasqua timet Meuris:
Iam Senhae responsa petunt, superbi Nuper et Indi.
Victoriam quoquo Tiberii Drusiquo de Baetis V
delicisque a. 739 ab Horatio celebrari voluit Augustus, de qua vero inse videbimus. Sod ant illam victoriam, cum reditum Augusti ex Gallia exspectarent
Romani, erat autem in eam prosectus a. 738. Libr. IV.Carm. 2. auctore Iulo Antonio, composuit oratius.
I aerem sese, ut semper, profitetur rebus Augusti digno celebrandis Tu, inquit Vs. 33 sqq.
Concines maiore poeta plectro Caesarem, quandoque trahet serocis Per sacrum clivom merita decorus
Fronde Sygambros: Quo nihil maius meliusve ins Fata donavere bonique Divi, Ne dabunt, quamvis redemit in aurum Tempora primum. Concines laetosque dies, et Uria Publicum Iudum super inpetrato Foriis Augusti reditu, sorumque
Apud Ceosuirinum . T. Dio Cassius Libr. LIV. e. s.
355 vota, procul dubio cogitans, quae paullo post discessum Augusti pro eius reditu publice nuneupata fuerant . Sed a demum 741. rediit , cum interea Galliam, Germaniam Hispaniamque ordinasset. Credebatur
olim, Horatium Carmen laudatum eo anno scripsiSSe, quod Vero ante a. 739. compositum fuit. Neque enim post illum annum solos Sygambros deVictos commemoraturus fuerat Horatius, sed Raetos quoque
Vindelicosque, ut egregie ostendit Frankius . Sygambri autem Rheno traiecto, Lollium supermerant Galliamque devastabant donec adventante Augusto, pacem, obsidibus datis, ab eo impetraverunt . Tiberii Drusique proxime res gestas celebravit II ratius Libr. IV. Carm. 4 et 14 et ita celebravit, ut
Augusti quoque merita, nec tamen praeter modum,
magnificentissimis laudibus offerret. Ita est Libr. IV.Carm. 14. V. 1. q.:
N Cantaber non ante domabilis, Μedusque et Indus, te profugus Scythes Μiratur, o tutela Praesen8 Italia dominaeque Romae. Te sontium qui celat origines Nilusque, et Ister, te rapidus Tigris, Te beluosus qui remotis Obstrepit Oceanus Britannis, Dio Cassius I. l. f. c. 27. et Gruteri Inscr. p. XI. . . et . Dio Cassius I. I. c. 25. Fast. Horat p. 207 sqq. . Ad eundem annum retulerat Massonus in Vita Horati p. 343. Suetonius in Vita Augusti . 20. Florus Libr. IV. c. 12. 24., Dio Cassius Libr. LIV. e. m.
192쪽
Te non paventes funera Galliae, Duraeque tellus audit Hiberiae: Te caede gaudentes Sygambri Conpositis venerantur Rrinis.
quae, quam Vere cecinerit poeta, dubitare non sinit consensio omnium scriptorum, qui de Augusto memoriae prodiderunt. Scripsit Horatius per eandem Augusti absentiam Libr. IV. Carm. .:
Divis orte bonis, optime Romulae Custos gentis, abes iam nimium diu:
solidem impori statum Vere praedicans S. 17. Sqq.:
Tutus bos etenim rura perambulat: Nutrit sarra Ceres, almaque Faustitas: Pacatum volitant per mare navitae: Culpari metuit fides: Nullis polluitur casta domus stupris resos et Iecmaculosum edomuit nefas: Laudantur simili prole puerperae: Culpam poena remit comes. Quis Parthum paveat quis gelidum Scythen 'Quis Germania quos horrida parturit Foetus incolumi Caesare, quis serae Bellum curet Hiberiae.
Honores divinos idcirco Augusto habitos significat
Condit quisque diem collibus in suis, Et vitem viduas ducit ad arbores: Hine ad vina venit laetus, et alteris Te mensis adhibet Deum:
Te multa prece, te prosequitur mero Desus pateris et Laribus tuum Μiscet numen, uti Graecia Castoris Et magni memor Herculis.
Anno enim 724. iusserat senatus, teste Dione :μεν τοις συσσιτίοις Ουχ τι τοῖς κοινῶς, αλλα και τοῖς ἰδίοις, παντα αυτω mrένδειν, ii qui tamen honor ne
que prorsus inauditus, neque ita novus illi contigit, siquidem de Mario testatur Plutarchus : ευθυμουμ
αμα τῶ Θεῶς, καὶ Μαρίου δείπνου καὶ λοιβης π-ἡρχοντο. v ReVerSus autem est Augustus a. 741. eius-
quo reditus magnificentissimis ludis celebratus fuit . Scripsit deinde Horatius in laudem Augusti Libr. IV.Carm. 15. quod supra iam partim exhibuimus :
Phoebus volentem proelia me loqui Victas et urbis, increpuit lyra; Ne parva Tyrrhenum per equor Vela darem tua, Caesar RetaSFruges et agris rettulit uberes, Et signa nostro restituit Iovi Derepta Parthorum superbis Postibus, et vacuum duellis Ianum Quirini clausit, cet.
Quo in loco Interpretes, Ianum tertio ab Augusto clausum significari ad unum Omnes pos Massonum
Libr. I. c. 9. In Vita c. 7. Grutorus Inscript P. XI. . . et 2. Pag. 339.
193쪽
- 358 credidorunt. Qui cum Orosii sententiam , Ianum tertio clausummisse, quo anno natus esset Christus, singulari libollo relatasset, ita saetin suisse statuit 744. propter locum Dionis Libr. LIV. c. 36. ubi narrat ad a. 743. tia φίσθη μὲν οἶν δ 'Iανδυ δυ
quoque templum tum aisse clausum, cuius e Singularem commemorationem a Dione quivis sit exspectaturus, adeoque recte statuit Iani, Augusto regnante, clausi universo mentionem fieri ab Horatio Farmine laudato, quod a. 741., cui quoque proXImum, adscripsit. . Mirum sane videtur post tot tantasque Caesari Augusti laudationes. quod in Horatii Vita scripserit
Suetonius es ii post Sermones lectos quosdam, nullam sui mentionem habitam ita Augustus est questus: u Iratum me tibi scito, quod non in plerisque eiusmodi scriptis mecum potissimum loquaris.' Vereris, ne apud posteros infame sit, quod videaris familiaris nobis esse3i, expressitque Eclogam Libr. IL Epist. 1. , cuius initium est:
Libr. VI. e. 22. Iani Templum Christo nascente reseratum Roterol. II . Fast. Horat P. 226 sqq.
Cum tot sustinsas et tanta negotia solus, cet.
Siquidem Sormones Ierumquo Interpretes Satiras explicant. Scripta nim illa Epistola est longo -- pus post Satirarum libros, nec Augustum profecto latuerunt tot Carmina ab Horatio 1nterea in eius h norem conscripta. Sed Sermones, apud Suetonium, Epistolas interpretor, uti fecit alarius, quod idonia Casa ono quoquo, post a Woichorio ' actum fuit, ut adeo Epistola fuerit, quam ab Horatio flagitavit Augustus. Ita quoque in eadem Epist. s. 250 Sq.:
nec Sermones ego mallem Repentis per humum, quam res conPonere gestas,
quo tempore iam dudum Satiras scribere desierat Horatius, tum Libr. I. Epist. . . .:
Ubi nostrorum Sermonum candide iudex, cet.
Satira enim suas non subicci Horatius Tibulli iudicio, peradolescentuli, cum eas scriberet, sed Epig- . totas diu postea subiecit. Addit Suotonius in eadem Vita: Augustus epistolarum quoque ei officium obtulit, ut hoc ad aecenatem scripto significat is te ipso suffciebam scribendis epistolis amicorum; nunc occupatissimus et infirmus Horatium nostrum te cupio adducere. Venio igitur ab ista parasitica mensa ad hanc regiam, et nos in pistolis scribendis adiuvabit. v ecusavit autem Horatius ministerium oblatum, seu libertatis studio Maecenatisve amore, ne ab huius On-
De Satyrica Graec poesi et Rom. Satira p. 292. d. Paris. 605. Lect Venus Libellus p. 4 sqq. Ed. 843.
194쪽
- 360 suetudine amoveretur, seu quod suspectam haberet Augusti indolem, adeoque etiamsi agnosceret ingentia
eius erga rempublicam merita, eaque X animo celebraret, oblitus prorsus Veteris cum eo dissensionis,
parum tamen fidei in eo poneret. Nec immerito fidem Horatius negaturus fuerat Augusto, qui, ut egregie pronuntiavit telandus, per totam suam ita mimum egit id quod ipso verbis suis diserte declaravit,
cum supremo die amicos percunctaretur Ecquid iis videretur mimum vitae commode transegisse, a tum clausulam quoque adiiceret: Augustus autem, teste Suetonio, recusanti nec SuccenSuit quicquam, nec amicitiam ingerere destituit,
quin illum una et altera liberalitate locupletavit. Sod ad Epistolam allatam Libri II. 1. ut rede
mus, magnifice in ea et tamen Vere Augustum Horatius allocutus est:
Cum tot sustineas et tanta negotia solus, Res Italas armis tuteris, moribus ornes, Legibus emendes in Publica commoda peccem, Si longo sermone morer tua tempora, Caesar. Romulus et Liber pater, et cum Castore Pollux, Post ingentia sata eorum in templa recepti, Dum terras hominumque colunt genus, aspera bella Conponunt, agros adsignant, Oppida condunt;
Ploravere suis non respondere favorem
Speratum meritis diram qui contudit Hydram Notaque satali portenta labore subegit, Conperit invidiam supremo fine domari. Suetonius in Vita c. m.
Urit enim fulgore sui, qui praegravat artis Infra se positas extinctus amabitur idem. Praesenti tibi maturos largimur honores, Iurandasque tuum per numen ponimus aras, Nil oriturum alias, nil ortum tale latentes.
Tethpla araeque , sed non nisi in provinciis , Augusto posita fuerunt libatum ei inter epulas Romae etiam fuisse, supra iam vidimus . Superest, ut adiiciam Artis Poeticae locum s. 3.
Debemus morti nos, nostraque sive receptus Terra Neptimus classis Aquilonibus arcet, Regis opus sterilisve palus prius β aptaque remis Vicinas urbis alit et grave sentit aratrum: Seu cursum mutavit iniquum frugibus amnis, Doctus iter melius mortalia cuncta peribunt;
ubi annotant Scholiastae, Acron ad s. 65 u Divus Augustus duas res divinas fecit: nam Pontinam paludem siccavit, ut ad mare meatum habere cogeret, ut po8t et arari posset et portum Lucrinum munivit,i Porphyrion: Divus Caesar duas instituerat res facere. Portum Hostis em munire, Pontinam Paludem, quae est in Campania ad quadragesimum miliarium, emittere in mare, ii Cruquimus: Apud Ostiam civitatem Augustus maeare irrumpens interclusit, et aggere reae et lapidibus
obstruaeit, portumque cibi fecit Pontinas paludes
Tacitus Annal. Libr. I. c. 10.. Gruterus Inscript p. CCXXIX. Suetonius in Vita c. 52. Dio Cassius Libr. I. C. 20. s. Quintilianus Instit. Orat Libr. I. c. 3. 77. Pag. 357. Recte Acron per Regium, interpretatur. Ita Benileius Legit Priscianus Libr. Ι. p. 718. Edit. Pulschii: usterulisque diu palus, , et ita quoque Servius ad Virgilii Aeneid. Libr. II. v. M. et Libr. I. v. 07.
195쪽
Augum eorHeeani , et abi ab a reddidi ., Quid ad
ostiam sive Iulius Caesar secerit, sive Augustus, non reperi Pontinas paludes ab eo non isse exsiccatas
patet o Plinio Id facere olim Cornelius Cethegus consul a 594. tentaverat , post Iulio Caesari idem a senatu domandatum est , perfecit doniquo Theodorieu. rex Gothorum Portum Lucrinum per
Agrippam Augustus munivit , ut in videbimus. notat porro ad us 67. Acron: Tiberim inlisi mne enim de in usus tua, qua nunc incessit, de iam per Velabrum fluebas, i Porphyrion: TUe- - - Agrippa derivavit, qua nunc adu an ea per
Agrippa de proprio derivan alveo ad eum, per quem modo suis., In ibo is cursu quid mutaverit Augustus . cuius alvei utique curam habuit , quaenam Agrippae ea in re partes fuerint, ignoramus per Velabrum vero non proxime ab eo tempore, sed multis ante saeculis fluebat . Augustum domus sua excipiat. LIVIA, uxor eius,
Nat Hist 'abr. XXVI. e. 4. Seet. s. a. Libr. III. c. o. Seet. 9. Livius Epiti Libr. XLVI. Dio Cassius Libr. XLV. e. s. Abbasia arti de Chaun Dd insterte de a malaon de Cam--one resorare, T. III p. 99. Idque regium optu revera iam periit Totus enim portus terrae motu a. 1538. obstructus sui Vid. 'merus Aneient Ilia T. II. p. 159 sq. teste alc namo, mst. 'Horaee, T. I. P. 39. Suetonius in Vita . 37. Varro a Lingua Latina labr. v. p. 4 et G. M. Bip. Tibullus Libr. II. l. 5. v. 33 sq. Propertius Libr. V. l. s. v. o. m. Ovidius Fast. Ubr. I. v. m. q. Plutarehus in Vita Romuli
363 semel commemoratur Libr. III. Carm. 14. Horatio a Cl. eorthampio abiudicato V. 5. Sqq.:
Unie gaudens mulier marito Prodeat, casias operata sacris; Et soror clari ducis, cet.
Mulier enim, unico marito gaudens, Livia est , quae castitatis laudem prae se serebat , contra in mores mariti, quod mirum sane, indulgentissima' Non semper floruerat eadem pudicitiae fama, siquidem, cum Caesari Octaviano nupsisset, gravida e priore
marito Druso Nerone, intraque tertium mensem peperisset, Vulgatus est versiculus:
τοῖς ευτυχουσι καὶ τρίμηνα παίδεα .
Utra vero OCTAVIA, maior an minor s. 7 ab Oratio significetur, prorsus non liquet. Utraque erat soror clari ducis, altera germana, quae prius C. arcello, post M. Antonio nupta fuit' altera uterina, quae quoque C. Marcello cuidam nupserat ' in ne
CL Ovidius ast Libr. VI. v. 37 sq. Ovidius ex Ponto Libr. IV. Epist. 3. v. 29 sq.. Di Cassius Libr. LVIII. c. 2. Suetonius in Vita Augusti c. I. Dio Cassius I. I. Suetonius in Vita Claudii c. I. Dio Cassius Libr. XLVIII. c. M. Livius Epit Libr. XXXIL, Velleius Libr. II. c. 78. Suetonius in Vita Augusti . . Plutarchus in Vita Antonii c. I. Appianus de Bello Civili Libr. V. c. 64. et 3. Dio Cassius Libr. XLVIII
c. 3I et 54. Libr. XLIX. o. 33 et 38. Libr. . in M. Glandor- pius in onomastico p. 86. Perigonius Animadv. Histor. P. 117 sqq., Frandsenius M. Vipsanius Agrippa p. 235. Drumannus Geschichte Roma T. IV. p. 235 sqq. Octaviam minorem M. Antonio nupsisse statuunt, spreto Plutarchi l. . testimonio. Cicero Philipp. H. c. s. Suetonius in Vita Caesaris ci 27. De Marcello, ius marito, Di Cassius Libr. XL. c. 59. vid. ei-
196쪽
364 quis putet, Octaviam maiorem iam eo tempore, amisso filio Marcello, domi se continuisse, quo unice luctui indulgeret , observandum est, Marcellum obiisse a. demum 731. Carmen autem laudatum ad a. 730., quo Augustus ex Hispania Romam rediit, esse reserendum Scilicet auctor Carminis ignorabat Octaviam minorem, quae Horatii tempore nemini erat ignota. Fuit enim longe minus illustris, quam soror eius Oetaria maior. Itaque ille, quisquis fuit, simpliciter: soror elari ducis, Osuit, quasi una modo soror fuerit,
quemadmodum Seripsit unico gaudem mulier marito, quum reVera una uxor fuit.
Sequuntur TIBERIUS et DRUSUS , Liviae ex priore marito Tiberio Nerone, filii, quorum Victoriam de Raetis Vindelicisque Horatius, rogante Augusto, Carminibus 4 et 14 Libr. IV. celebravit. Ita Suetonius in Horatii Vita ii Augustus scripta quidem eius Horatii usque adeo probaVit, mansuraque Perpetuo
opinatus est, ut non modo Saeculare Carmen componendum iniunxerit, sed et Vindelicam victoriam Tiborii Drusique, priVignorum suorum; eumque coegerit, propter hoc tribus Carminum libris ex longo intervallo quartum addere. ii Scholiastae quoque ad Libr. IV.Carm. 1. V. 1. Acron: Statuerat Horatius, usque ad tertium librum complere opu mum, quibus edidi maaeis intervallo hunc quartum cribere δι compulsras ab Aus usto in laudem privigni ui Drusi Neronis, qui victor de metis Vindelicis fuerat reversus Allegoricos autem
e terius de Vario et Cassio p. 350. Id de utraque octavia in Imp. Caes. Aug. Script Rei P. 18. Seneca Consol ad Marciam . . Dio Cassius Libr. LIII. c. m.
ad Venerem eribit, et., i, Porphyrion si Post eo ummam editosque tres carminum libros, marimo intervallo hunc librum quartum seribere eo u δ εδ dicitur ab Augu8to, ut Neroni eius privigno viasoriam de metis Vindelicis quaesitam illustraret, quae hoc libro consi-tur, quae se incipit: Qualem ministrum fulminis alitem. i, Cruquimus eadem, quae Acron, addens: Cui refert Suetonius in Vita Horatii, ii et ad Carm. 4. V. 1., Acron: De raso Meo de eripta e8t propter quam et quartum librum eontra dispositionemfecit, a Porphyrion: Haec est ecloga, propter quam, ut upra uendimus, totus hic liber compositus est a Drusus autem a. 739. annum agens XXm. ex Italia missus fuerat contra Raetos Vindelicosque, qui vicinas Italiae partes incursionibus insestare coeperant, agros populantes, mare omnes, pubere atque impuberes
trucidantes . Illos Drusus devicit, sibique praeturae honores inde adeptus est. Cum vero hostes, ab Italia repulsi Galliam aggredi coepissent, Augustus eo tempore in Gallia degens Tiberium, quem anno proximo secum e duxerat , contra eos misit Raetique et Vindelici iunctis Datrum viribus, perdomiti et subacti fuerunt . Velleius, perpetuus Tiberii adulator, huic primas partes Victoriae tribuit , quum contra Horatius Drusum potissimum celebravit, et Florus ' hunc
Strabo Libr. IV. p. 206. Solos Raetos nominat Dio Cassius Libr. LIV. e. 22. ex more aetatis posterioris, quum Vindelicia quoque ad provinciam Raetiam pertinebat. Ita dieitus, demoribus Germ. c. I. Augustam Vindelicorum Raetiae coloniam vocet. Dio Cassius Libr. LIV. e. 19. Strabo I. I. ii Cassius Libr. LIV. c. 22. Libr. ΙΙ. e. 5. cf. e. 39 et 122. Libr. IV. e. 12. Ita quoque Orosius Libr. VI. c. I. CL
197쪽
solum Vindelicomam victorem nominat Hane XPeditionem una aestate confectam fuisse testatur Strabo, addens, quo tempore suam Geographiam scriberet, annum iam esse trigesimum tertium, e quo gentes illa quiete tributa solverent. Horatius l. l. V. 17. Sqq.:
Videre Raeti bella sub Alpibus
Drusum gerentem et Vindelici quibus Mos unde deductus per omne Tempus magonia se Dextras obarmet, quaerere distuli Nec scire fas est omnia:
Vocem et Dacerius post gerentem, supplerit' ante quom Raeti Vindelici legebatur, quasi gens a Drusodovicta illo nomine appellata fuisset , quod prorsus ita non esse, lase demonstravit Benileius. Hic autem legit Raetis in Alpurus, eumque laterpretes longe
plurimi secuti fuerunt. Verum neceSse St, Drusum
ex Italia progressum prius Raetos quam Vindelicos offendisse' itaque Raetos tacere non potuit oratius. Est autem nimis longo quaesita rellii interpretatio: Sua in vicinia, ad radices septentrionales Alpium Raeticarum, Vindelici primum Viderunt, quomodo Drusus bellum gereret adversus Raetos, postea
Livius Epit Libr. XXXVI. Suetonius in Vita Augusti c. 21. Uberii c. 2. Claudii e 1. Eutropius Libr. VII. . . Ita quoque Codices aliquot vid. Benueius et rellius. Ita Seholiastu Horatian et Servius ad Aeneid. Libr. I. v. 243. Vanderburgius T. II. p. 378 sqq. ita lectionem: Raeti tuitus est, ut: Raeti, Genitivum esse censeat Alpesque Baeti vicantur ut moenia Romuli, ab antiquo gentis conditor Raeto, de quo Iinius Nat. Hist Libr. ΙΙΙ. c. 20. Sect M. Iustinus Libr. XX. . . Fuersisnavius de Carm. aliquot Ηοrat Chronol. p. 43.
367 ipsi eum senserunt, itaque cum Dacerio Raeti et Vindeliei, legendum mihi esse videtur Amazonia securis Valde celebrata sui oam oro Vindelicis cum tribuit posita, nondum eorum originem deducit ab Amagonibus, uti Scholiastae et Servius ad Aeneid.
Libr. I. V. 243 locum interpretati filerunt. Versum 18., a Voce quibus, sequentes ad Vocem diu, in versu 22.: Nee seire fas est omnia, sed diu, ii Cl. Ρeerlhampius, ut supra vidimus , post multos alios ex contextu eiecit, Vandectuinius contra et rellius tuiti fuerunt. Ρergit autem Horatius s. 22 sqq.:
Lateque victrices catervae Consiliis iuvenis repressae Sensere, quid mens rite, quid indolos Nutrita sanctis sub penetralibus Posset, quid Augusti paternus In pueros animus Nerones. Fortes creantur sortibus et honis: Est in iuvencis, est in equis patrum Virtus neque inbellem feroces Progenerant aquilae columbam. Doctrina sed vim promovet insitam, Rectique cultus pectora roborant.
Merito Horatius Augusti curam paternam in privignos laudavit, quorum maiores, fortes illos bonosque iure quoque laudibus extulit. Fieri potest, ut fortasse respexerit originem vocis Neronis, qua lingua Sabina,
198쪽
fortis ac strenuu significatur, uti tradunt Suetonius
o Gollius' Carmen . Libri IV. in honorem Drusi,
Horatius scripsisse Videtur, antequam nuntium Recepisset de Tiberii opera, quam fratri suo in illa expeditione praestitit, neque enim aliter Horatius Tiberium silentio praeteriisset Carmen autem 14 potius in honorem Tiberii composuit, ita tamen ut Drusum simul laudaret. Eratque Drusus, si fides est habenda historiarum scriptoribus , Horat laudibus dignissimus, quem a. 745. Vita functum, uniVersus populus, uti postea filium eius Germanicum, lacrymis S pro-Secutus, quum crederet, si rerum potitus esset, illum
libertatem restituturum fuisso. Horatius autem ad Augustum Carmine laudato 14 Libr. V., ita de Drusi Tiberiique victoria V. 8 sqq.:
Quid Marte posses milite nam tuo Drusus Genaunos, inplacidum genus, Breunosque velocis, et arces Alpibus inpositas tremendis Deiecit acer plus vice simplici. Μaior Neronum mox grave proelium Conmisit, inmanisque Raetos
Auspiciis pepulit secundis: In Vita Tiberii c. I. Libr. XIII. e. 22. me gente Claudia f. Plutarchus in Vita Poplicolae . I Ita irinnerus Quaest morat. p. 32. . Frankius Fast. orat. p. 215 sqq. massonus in Vita orati p. 333. retulit ad a. 741. Dico 74I. quamvis l. l. egitur: triennis post a. 739.J. Ibi enim
biennio legendum est. vid. s. 348 assonum ecuti sunt anius et uersisnavius I. I. P. 2. Velleius Libr. II. e. T. Tacitus Annal. Libr. I. e 33 UM ILe. I. cf. Suetonius in Vita Tiberii c. 50. Spectandus in certamine Martio Devota morti pectora liberae Quantis satigaret ruinis,
Genaunos Breunosquo Vindelicis adscribit Horatius, Illyricis Strabo ; apud linium Bromi a Vindelicis distinguuntur Ptolemaeo ' inter Vindelicos
recensentur ut inter Romanos ea de re non satis
constitisse videtur. De castellis Alpibus impositis, quas deiecit Drusus, ita Volteius Libr. II. e. 95. st Uterque Τiberius et Drusus, divisis partibus, Raetos Vindelicosque aggressi, multis urbium et castellorum oppugnationibus, ne non directa quoque acie feliciter functi, gentes locis tutissimas, aditu difficillimas, numero frequentes, seritate truces, maiore cum periculo quam damno Romani exercitus, plurimo cum earum Sanguine, perdomuerunt a Verba plus vice simplici, VS. 13. perperam nonnulli: plus semel, interpretati suerunt. Recto Scholiastae, cron: si Quia dupla, quam dederatu, clade perculsi sunt, ii orphyrion: iam tedigi in vastandis his, non tantam illis cladem intulisse, quantam ipsi dederant, sed duplam, et Cruquianus:
Libr. IV. p. 206. Strabonis locum irchnerus I. I. p. 33. et Frankius I. I. . 213 ita afferunt, quasi Strabo utrumque populum inter Vindelicos recenseret. Libr. III. c. 20. Sect 24. ubi refert inscriptionem e monumento Augusti in Alpibus, in qua Breunt Genaunesqae, si enim scribit, separatim a Vindelicorum gentibus quatuor commemorantur. Hanc autem inscriptionem . Meyerus in miraehr. f. d. Alioth. M. I 843, '. 57-59, ita interpretatus est, ut quatuor illae indelicorum gentes in Vindelicia propria, Breunt Genaunesque in Alpibus Raetis habitaverint. Libr. II. c. 13. Diversi sunt a Breucis, Pannoniae populo, de quo Strabo Libr. VII. p. 314. Plinius at Hist Libr. III. c. 25. Sect 28. Suetonius in Vita Tiberii c. s. Dio Cassius Libr. V. c. 20
199쪽
Quia plureis hostium prostra erat, quam Perdiderat. ν
Quam ii devota morti pectora liberae v vs. 18. gentium illamim fuerint egregie ostendit Florus Libr. IV. c. 12. D5.: Quae suerit Alpicarum gentium fori
tas, facile Vel mulieres ostendere, quae deficientibus telis, insantes ipsos afflictos humo in ora militum adversa miserunt. Quod Velleius l. l. addit u maiore cum periculo quam damno Romani exercitus, ii idem Horatius innuit Vs. 29. Sqq.:
barbarorum Claudius agmina Ferrata vasto diruit impetu, Primosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor:
Diem quoque victoriae, quam Tiberius reportavit
significat Horatius s. 34 sqq.:
Portus Alexandrea supplex Et vaeuam patefecit aulam, Fortuna lustro prospera tertio Belli secundos reddidit exitus, Laudemque et optatum peractis Imperiis decus adrogavit,
erat autem dies, quo Alexandria a Caesar Octaviano capta fuit, si Orosi et alendario Antiatino
3 Ita Salmasius pro eallidarum. mist Libr. VI. c. 19. et Strabone Libr. XVII. p. m. Orosii Ioeum descripsit Paulus Diaeon misi Mise Libr. VII. Fogonius ast anni Rom. Reliq. p. 112. Cf. Kalend. mlterninum ibid. Ego vero semper miratus sum, quomodo Alexandria capta iam fuerit Kal. Sext. quum nuntius eius rei dibus demum Sept. i. e. quadragesimo tertio die Romam pervenerit, id supra p. 303. n. Sed hac de re alio in loco pluribus iam egi Crede
371 fides os habenda Kalendae Sextiles, itaque Kalendis Sextilibus a. 739. Raeti Vindelicique a Romanis
superati fuerunt Carmen vero allatum, in honorem victoriae Tiberii Drusique, non ante a. 741. Horatius scripsisse videtur . Superest Tiberii expeditio in Orientem, de qua nunc agendum erit Occiso Artavasde, Armeniae Rege, a Cleopatra , Artaxias, filius eius natu maximus, in eius locum successit regnumque inprimis Parthorum auxilio, a Romanis defendit . Cum ero subditis minus placeret, hi Tigranem, Batrem eius, ab Augusto in eius locum postulaverunt. Captus is fuerat cum patre ab Antonio, postea Romam ab Augusto deductus . Accidit hoc a. 734. cum in Oriente Vers retur Augustus. Hic itaque Tiberium cum exercitu misit, ut regnum Artaxiae eriperet inque Tigranem conserret. Idque Acili negotio Tiberius perfecit, A
taria, ante Suum adventum, a propinquis occiso, ut
disreto declarant Tacitus ' et Dio . Sed Velleius, ut erat perpetuus adulator Tiberii rem in maius auget, adeoque indignatur, quod triumpho propter Armeniam receptam honoratus non fuerit iborius 7. Extollit
batur olim Alexandria esse apta l. 29. Augusti, quem vero errorein iam rosulavit Massonus in libro suo Iani Templum reser P. 182. Cf. supra pag. 355. Vid supra P. 315. Tacitus Annal. Libr. II. . . Dio Cassius Libr. XLIX. c. 39., 40 et 44 ubi illum Artaxen vocat, ni quoque Libr. Ι. e. 16. sed Artabaeten Libr. LIV. . . ' Dio Cassius Libr. XLIX. E. M. Annal. Libr. II. e. 3. Libr. LIV. . . Libr. II. e. 4. ubi perperam Artavasdes legitur Pro Tigrane,
200쪽
- 372 quoque Horatius, ut poeta, iberii operam Libr. I. Epist. 12. V. 26. q.:
Claudi virtute Neronis Arinenlus cecidit.
et ita Virgilius Georg. Libr. III. V. 30.:
Addam urbis Asiae domitas, pessumque Niphaten,
o Ovidius Trist. Libr. II. V. 227.:
Deoitio, do optimio, de Iuli Floro Munatioque, quos secum in comitatu eduxit iberius in hacce expeditione, infra videbimus inter Horatii familiares Sodiam pergendum est ad Maecenatem Agrippam, ceterosque Caesaris Augusti amicos ab Horatio celebratos.
De Maecenate deque Agrippa dicturo omnem seris operam mihi praecepit Cl. Frandsenius doctis de utroque libellis' quibus si unam et alteram observatiunculam adspergere licebit, beatus mihi esse videbor. C. CILNIU MAECENAS, eques Romanus, fide benevolentia, humanitate carissimus omnibus aequalibus Riit. Minc summa eius securitas in medio tumultu
et e 122. Vid. Strabo Libr. XVII. p. 821. Iosephus Antiq. ud. Libr. XV. . . Suetonius in Vita Tiberii . . - Eusebius Chron. Libro p. 75. d. I. Scaligeri a. 1658. singularem narrationem X-hibet de hacce expeditione, quacum os diversa Sexti Rufi narratio Epit c. 19. 3 P. S. Frandsen, Agrippa' Lebm. Altoria, 18 M. Mac naa Leben, ibid. 1843. In catalogo scriptorum de vita Maecenatis omissus est abbas Souehay, auctor non spernendus, cuius exstat i bellus in D=ia de Aead des meripi T. XIII.
civili, quum inermis, nullo comitatu, in publicum prodire est ausus , hinc Caesaris Augusti desiderium fidissimi comitis post mortem , hinc Virgilii , Ρroperti moratii inprimis tot tantaeque amoris in
eum significationes, quibus nomen Maecenatianum aeternis laudibus consecraVerunt. Natus est Maecenas genere Etrusco, antiquissimo et nobilissimo, quamvis a poetis magis quam historicis celebrato. In ordine equestri, quum ei per Augustum altius adscendere liceret, tamen per totam
Vitam remansit , quare recte illimoratius ad cripsit Libria Sat. 1.:
Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi sortem Seu ratio dederit, seu sors obiecerit, illa Contentus vivat;
o Libr. III. Carm. 16. V. 18. Sqq.:
Iure perhorrui Late conspicuum tollere verticem, Maecenas, equitum decus.
Generis autem nobilitatem inprimis commendat Libr. I. Sat. 6. V. 1 sqq.:
i Sense Epist. XIV. AE et . Plutarchus Apophth. Reg. et Imp. inter Caesaris Aug. 6. Seneca de Benes Libr. VI. c. 32. Suetonius in Vita Augustic. 6. Aurelius Victor Epit. c. I. 18. Georg. Libr. ΙΙ. v. 39 sqq. Libr. ΙΙΙ. v. 40 sqq. s. Saleius Bassus an . in Pisonem. v. 218 et 223. Martialis Libr. I. Epigr. 108. Libr. VIII. Epigr. 56. Libr. IV. Epigr. 2. Libr. II. Eleg. I. v. 83 sqq. Libr. III. Eleg. . . . q. Velleius Libr. ΙΙ. c. 88. Tacitus Annal. Libr. VI. c. II. Dio Cassius Libr. I. c. 3. Libr. V. c. 7. Propertius Libr. III. l. 7. v. I. Martialis Libr. VIII. p. 56. . ., Libr. X. p. 73. . ., Libr. XII. p. . . .