장음표시 사용
181쪽
is iactio rem Episeopi , tum sancti etiam ribus, vid. tit. Funebrἰν oratio. Non a nono viri . sanctaeque foeminae nonnullis in locis iam solum saeeulo . sed a saeculo etiam Gre.
iatra Ecclesias sepeliebantur, cap. 6 . num. 6. mrii corpora sepeliebantur ia Μonachorum Immo in iis eo desinente vulgus lidelium , Ecclesiis, cap. Ps. n. 8. II. e. 67. num. 9. Variaenum. ro. Cum is usus in Italia perlitterit , i uper exortis inde coneertationibus leges Conisecee tamen non laeulo in Galliis vetuerunt ciliorum. c. 6L n. s. o. I. S. o. & ia LEpiseopi, Co ilia & Capitularia , quominus sepultura in Ecclesiis concederetur, nisi Episto is de Abbatibus iisque vel Presbyteris vel lateis qui spectatae fuissent sanmmoniae . T.
VII. ea . 6 . n. l. 3. 7. II. it. Necdum sua
erat Nodilibus haerraitaria sepultura in Eeclesia, num. 3. 8. Ut bonis prodesse, ita malis obesse eredebatur a Gregorio & Nieolao I. si sepelirentur in Ecclesiis, cap. 63. num. 2.c. 67. n. Ιχ. Saeculo decimotertio Graeei suos non humabant in Ecclesiis solemni dediciti, ne ab Episcopo consecratis, sed vel in earum porticibus, vel in Oratoriis, num. 13. Annixa sunt etiam Anglicana δι Gallicina Concilia saeeulorum undecimi , deeimi tertii &deeimi. sexti, immo re hujus decimi septimi,
ut vel nulla, vel non omnium eorpora in Ee-Hesiis sepelirentur, T. VII. cap. 63. num. 3.
Certos reliquerunt Iroventus Ecelesiae Constantinopolitanae Constantinus , Anastasios dc Iustinianus Imreatores, ut gratis fierent smulturae, T. VII. cap. 66. n. 9. Io. Si quis ni-ilominus maiorem Clericorum numerum aut magni fitentiora Ecelesae oenamenta in Tuis aut in suorum vellet exequiis, id de lao prae. stabat eensu , ibid. Leonis tamen Sapientis tempore ex censu privato fiebant sumptuq su. nerum, cap. 67. nym. 16. Gratis seu absque conventione sepulturas fieri voluit Gregorias& contrariam ut illicitam , licet antiqua ex sua sustulit Eeelesia consuetudinem, T. VII.
eap. 63. num. v. 2. Item H in emarus Remensis& Herardus Turonensis, cap. 67. Num. q. f.
Concilium Triburiense , num ro. Concilia item deeimi ii. 2. Iῖ. & I6. saeculorum, e. 68. num. 6. 9. Nec tamen vel isti vel ista prohibuerunt aecipi ea , quae solerent a fidelibus offerri , ibid. Immo has oblationes ut iura & debita habuit Anselmus, e 68. num. 6. Quin & eas posse exequias exigi conem
dunt . Odo de Soli aeo Episcopus Parisiensis,ae Meehliniense & Rotomagense saeculi emeimi sexti Concilia, ibid. Eti num. I 2. Can ei Angliae. Daniae & Norvetiae Regis ea su- re statutum, num. 3, Quae illarum oblationum origo. T. VII. cap. 63. num. 2. α 67. num. II. cap. 68. num. 8. 3. in . Statuta multa tum de tumulis solo aequandis . tum L
vanis tumulorum ornamentis, cap. 67. num.1.
cap. 63. n. p. ια dc I 2. Orationibus suω- Sisii, T. IV. cap. 6ο. 67. 73. 7 Primis quinque oculis . Servi primis quinque taculis erant irregulares, & tum Clem , tum Monasteriis arc
bantur e quare vero, T. IU. eap. 66. num. r. a. 3. 4. Poterant tamen seu Monasterio, seu
etiam Claro adlegi , si eos dominus suus li;
bertate donabat , num. r. Liberti etiam in Clerum promoveri vetabantur in Coneilio Eliberino , nisi ipse eorum Patronus luisset Clericus, no oraeum VII. VIII. Erant adhue iis saeculis irregulares, nee p terant ordinari, nis iam libertate donati, T. IV. cap. 6 . num. s. 7. In Oriente, Iustiniant lege, si servus domino conscio ordinabatur . liber iam erat, nec ab eo repeti poterat et si inscio , poterat iam solum per annum ab eo repeti, non autem expleto illo spatio nisi iste a Cieriota aliquando deficeret, T. IV. eap. 67. n. a. Si vero Episcopus fuerat ordinata iam eo ipsis prorsus liber evaserat . num. r. Si in Monasterio triennium servus exegisset,
nee dominus reritisset, jam ab eo non poterat ultra repeti, num. 2.3. In Hii pania poterat Episeopus servos Ecclesiae manumittere, tum deinde ordinare. Alios autem servos non poterat ordinare, nisi integra prius a dominis suis donatos liciertate, e. 67. num. 6. In Italia idem vigebat usus. T. lU. e. 68. n. a.
In Gallia . s servus quis instio domino fue rat ordinatus, suscepto quidem fruebatur oris dine , sed Mistina domino tenebatur reddere obsequia . Quod si indecora eius ordini obsequia exigeret dominus . iam eum ipsi eripienat fpiscopus . at duos loco istius servos alios ei rependebat.Si tamen Clericus erat ille dominuet, euius inscii fuerat servus ordinatus . iste ei reddebatur, nee alius loeo ei ut substituebatur, e. 67. n. s. s.
De Samis sub Imp.rio Caret; Muia G o us stimis. Prehibebantur servi ordinari , n s prius a dominis suis manumissi: reddique iis iubebantur, si qui furtim in ordines irreperent, T.
IV. cap. 7 ῖ. num. t. Servi autem Leelesiarum
frequentissime ordinabantur , sed nonnisi tamen ab Eeeles is ipsis antea libertate donat
ibid. Duci manumissionis genera , unum c ram Rege , alterum extra eius praesentiam a
dominis, de ultima haee fiebat semper in E Z a clesia,
182쪽
tgo Indis Remm νυτυuamm .clesia, sive Eeelesiae, site Lateonini servi eL dureensis Episeopns. Agebat is Sineberti Re . Ient qui manumittebantur, num. I. a. Erant os tempore, T. l. eap. 4. num. 4 Sie & se tum Episcopi qm non alios quam servos, sci- antea Augustinus in suis. Si e vero & primus fieri ipsos Eeclesiae servos in Clem lao vole- e Romanis Pontificibus in suis quoque Gi
hant habere , ut nimirum imperiosus domi- gorius, cap. 1 . num. ἔα narentur, num. Erant e contra Ecelesiae , Servitia.
ubi nim nisi. Nobiles , id est , ingenuos adhi- Servitia eommunia 3c servitia minuta . hera admittebantur, nurn. 4. Quare Ecclesia quid, & quo disserant ab Annatis, T. VIII. non omnes smyos suos libertate donaret i n. cap. 3P. num. 13. . Multi ex istis Eeelesiae servis lub Ludovi- δε-- Impresto. .co Pio ad Episcopatum mmovebantur . ta- Ad Christianorum ti Iudaeorum suos Pomlelaue ipse in Coneilia sua asciscebat, quo de tiMes eliMntium formam , Magistratus non male ab ipsis remuneratus est, n. 3. Memo- creabat nisi plebi prius propositos, num quis ratam hie supra in sexto laeulo Iustiniani le. haberet, quod adversus eos objiceret, T. Rxem de servis seu in Clerum, seu in Monastema adstitis abrogavit Leo Sapiens Imperator,& semper a domino voluit servum posse repeti.
Sigeberti exploditur fabula de eoncessa C cui eo instio se isset vel Monasti ea veste in- rolo Magno ab Adriano pot)ate eligendi fim , yel Clericus ordinatus , ne eum qui- Romani Pontificis . & Episcopos ae Arehi
dem exeictas, qui in Episeopum fuisset inau- F guratus, T. IV. eap. 73. num. 8. Res tamen I. 6.9. cap. 23. num. 2.
postea eo videtur revocata, ut servos se instio Suillum Disco . In Clerum adiectos non posset dominus triem Quid fas vel nesas sit aut fuerit olim exinio exacto repetere, νbιd. pere vel accipere pro Episcopi si stillo , suom Drvis annuin mιllesimum, T. IU. e. in ordinibus uve in Beneficiis sive in negotiis Coepit Eeelesia servitutes hae aetate peni- aliis, T. VII. e. 6o. n. . de α62. toto. In Con piseopos investiendi, T. VIII. cap. 2 num. Da fervis N annum millesimum, T. IV. c. 7 Coepit Eeelesia servitutes hae aetate penitus abolere, eamque sensim hae in parte imi- cilio Burdigalensi ann. i 38 . Uetiti sunt Eputati iunt Laici, cap. 7 num. 2. Tamque non scopi sigillum suum lorare ad firmamue a Iam δε ι sed homines seu Eeelesiae seu D re , eap. 6a. num. 8. h. Concilium . jam id norum suorum vorati sunt , ad quaedam iis inhibitum fuerat in Tarraeonensi ann. 137 obsequia , tanquam Concilio , addita exeommunicationis poena illius 'elligia seruitutis suae semper tum ipsis, tum iis quibus locaretur, adiltieti r & hi ad vitam Monas iram Cle- simonia. T. VI l. cap. 4λ ad. cap.724 m e amuc irregulares erant , num. 3. 4. Qui primi simoniae parentes in utroque vilis forte conditionis erant omnes Rusti. Teii amento, T. VII. eam 3 num. 2. Sim ci Angliae , cujus inter Consuetudines tanto. nia triplex, ab obsequio, a lingua, a manu, a. mentico II. Rege assertas illa legitur, Hieronum Gregorio, T. IV. cap. num y ιιν Russuorum non debent Ordinari ab qua 8.eap. 37. num. ix. De triplici illa stam. T. MIensu Domικι, de eu/tis terra nati di3n euo. VII. cap. 37. cae. 6ῖ. T. III. cap. 62. num. 6. Sicut olim tem- rema in ostdinat Ibtis edi re Gregorii Papae omnes pene rustici eon. Dunitatibus farris.'ditionis erant servilia, T. VII. eap. 1α num. Pre Wἰma quinque faecula ricissis. 3. Indoluit multum Thomas Cantuarientis. Fuit rarior in tribus primis, & quare T. quod huic tandem & aliis Anglicani, Gn. Vt I. cap. 13. num. 3. Trigesimus Canon Ap suetudinibus, licet aegre cessisset, T. IV. eap. stolorum existimans vindieandum bis hac in Dunitatibus farris. Pre Wἰma quinque faecula nesse. Fuit rarior in tribus primis. & quare T. Vi I. cap. 33. num. 3. Trigesimus Canon Ap stolorum existimans vindieandum bis hae in
74. num 3. Cum ea gauderent tum Diaeoni parte in id ipsum . deponit & a communi
praerogati'a, ut sine Dominorum suorum eonsensu ordinati, non possent ab iis in servitutem revocari , id ad Subdiaeonos etiam ne segregat ordinatos per peeuniam Epist pum, Presbyterum, aut Diaeonum , T. Vi I. cap. 49. num. 1. Eadem utraque na ani-
Innocentius Ill. extensum voluit, T. II. eap. maduerti vult Chaleedonenis Concilium in 33. num. 3. Sublata tandem penit ut est seria minores etiam ordines pecunia collatos . vinvitas, suaque cum ea irregularitas seculo i . & in ipsa sie eollata Eeelesiae Piseia sei licet& ιδ. quansuam nonnulla servituti Reeelsere oeconomos , defensores & huiusmodi , num. Rominicalia, mout Dominis ipsis vatie r. Exauctorati a Chrvsostomo in Alia Epi collibitum est, T. IV. e. q. num. s. 6. . scopi pecuniis ordinati, num. 7. Frequens hoc. Dei. aetate illa malum in magnis urbibus, num. 8.Sie in Litteris suis inscribit Desiderim Ca. Iubet item trigesimus primus Apostolam
183쪽
Indo Rerum Canon eum. quἰ stratia & favore potestatum laeularium fiet Epitcopus , deponi segregarique . ae eos omnes , qui illi e munieant, num. I. Querelae Hieronymi in ordinationes obsequiis aut muneribus impetratas , vel favore & gratia Magnatum extortas, num. 3. De eodem Simonia genere ab anno Iota ad annum M . T. Ul I. cap. 33. yc 36. Exempla simoniae in Ordinationibus ea alta. te apud Oeeidentem. T. VII. cap. II. num. 8. 9. 12. Is. Nulla sere turn ordinatio asinonia immunis in Gallia de in Germania,nus . tr. Quam in eam invigilarent Romani Pontifices , num. 8 i I. la. Quam item Gallicana Coneilia , nn m. tr. In timoniacos agebant in Hispana Concilia depositione , anathemate, exilio . haereditatum leoliatione, num. I lv De simonia in Orientia ordina tionibus eadem aetate, cap. 36. Iustiniani Constitutiones in simoniacos, cap. 36. num. I. 6. 7. licet ab ea non esset ipse penitus immunis, num. 8. Quam toto Oriente grassaretur Me
In Occidente quam late dominaretur, cap. num. 4. I. De Simonia in ordinationibus Orientis eadem aetate , cap. 39. Damnationi subiicit septima Sunosus Oecumenica non modo eos, qui ordines, sed & eos , sui omelaruaelibet Melesiastica, ut oeconomi. Deseno oris, Mansionarii &α pretio lascipiunt, c.
totum oecidentem, T. IV. cap. IO. num. 2. 3. 6. I . sub cap. 61. num. 2. Ob inge tem ill m Simoniacorum tum temporis mestitudinem a Clemente II. Papa & suecesso. Tibus ejus coeptum est eum iis aispensari sim, niacis , qui non pretio sibi aut ordines aut Beneficia paravissent , sed qui a simoniaeis
fuerant ordinati, T. IV. eap. 6I. num. 2. I. Iam antea Fulbistas Carnotensi eonsuluisse videtur, ut cum homine etiam dispensaretur, ut suerat simoniaee ordinatus, cap. 6 I. n. R. Non. Sed explicatur, eap. 6 . num. 6. Nee esuere tum Episcopi qui eum talibus re dispensarent, cap. 6 r. num. 8. Non , & cap. 6 num. 6. Multa de simoniacis decreta ..eap. 63. num. I. 2. 3. officiorum quorum hibet Ee-eletasti eorum aeque ae Beneficiorum emptoresae venditores damnantur de simonia in aetati illiuet Conciliis, T. VII. cap. 6 num. I.
a. q. & s. In ordinationibus aliquid exigilatum vetat Parisense ina. Iarti clancilium,prceipvarem. Igisponte oblatum aecipi patitur Londinense ann.riri. Coneilium, T. VII. eap. 6α num. S. Recipi e eontra oblatum vetant II. Latera-nense , Palentinum in Hispania ann. Toletanum ann. is3. Tridentinum & C-eilium I. Mediolanense, num. I. 6. 7. 8. Pr
mulsatum est in Galliis moetum illud Tq-
deminum , num. Isaaei Comnent unlecimo laeulo Imperatoris Graeei Constitutici desolvenda Episco certa nummorum summa a Presbyteris. Diaeonis & Lectoribus ia o dinatione si a. excusatur a fimonia , & qu modo, T. VII. cap. 6α num. to. Excusantiuitem a simonia Patriarchae Constantino litani Turcis Imperatoii tributum ante tam firmationem fisam pend utes . eod. num. o. i. sed quod . Quando id eceptum , ibid. De simonia in Bene fietis post annum millesimum, T. Vi I. cap. 6 i. ioi. Simoniae reus est de Cet1- satis obnoxius quisquis vitam Monasti eam H fiteretur spe vel pactione Regularis seu Pri ratus seu Abbatiae . cap. 6 r. num. 9. Nec amentali simonia immunis est quisquis Ordines suscipit , ut Beneficium comequatur , licet lege Bea si istius postea dimittendi non
teneatur: iὀid. Simoniae quoque genus est eum in Beneficiis habetur ratio consanguinitatis ιT. vll. cap. 37. num. 3. Quid sas vel nefas sit aut suerit olim exigere vel accipere pro litteris seu testimoniali vis seu dimissoriis tum Urdinum tum Beneficiorum pio. sigillo item, pro cera, pro charta, pro Notariis, T. VII.
De sim is in profusone Religionis. De so simoniis genere ab anno F quo
Regula S. Fructuosi Braecarensis Episeoidiubebat prorsus ab eo qui vellet Monai feriunt ingredi. sua prius omnia vendi ae pauperibus, ne retento quidem nummo diltribui Ceterae vero Regulae , ut Benedicti; Tetra
dit. Caesarii . Magistri . Isidori Hispalensis,
id optabant solum ac consulebant, non jub bant, sed: tiebantur sua ab eo dari , vel parentibus , vel pauperibus , vel Mon alterio
ipsi r omnram tamen eorum una haec erat sententia, ut a professum nihiI exigeret Monasterium , T. vi I. c. o. n. I. 2. Eo autem
saeilius ab exigendo Monasteria poterant abis 'stinere, Iucultum idonea dote a conditoribus extruerentur si Isaaci Monachi Monasterium &paneula H similia exeipiantur, quae nullas terrenas volebant m lassiones, n. . 9. tum plerique in profitendo res suas magnae ex parte Cc nobio addicerent, num . d. 7. g. tum demique
licet Iam professi possent iste, quae illis ob-
184쪽
rga Ddo Rerum tingebant parentum fato hinedit atri, eatque tune ut eognatis vel pauperibus, ita & Coenobio ipsi posseat diitribuere , eap. Io. nuto O. cap. . m. . ad num. 8. Quia nee illis haereditat bus vel earum portione frustrabatur Monasterium, si mortuus erat, cum obtingebant, ille Ui proses has fuerat, cap. Is . n. s. s. Dreet . roris si qui Monachus fieri vole. bat, is erat qui non posset te me manuum sustentare . curabat Gregorius ei aliquid exhonis paternis a patentibu aflignarie ut proinde ea in occasione non dipli ement pecunia Tiae pensiones , cap. 'O. nutria I. Tuo . Si quae tum vigebant se .es saeculi de haereditatibus profitentium Religionem , rei lituerentur modo. pollet & aeque facile revoeari ulus it. te nihil ab iis expetendi, T. VI i. cap. II. n. o. De simonia nee cogitabant nec suspicabantur aliquid Praepositi monasteriorum, dum nihil volebant exigere, sed unum summum paupertatis studium t nee secus faeientibus Mo. nasteriis opulentis simonia sed avaritia solam illinebatur, t. II. tu . De simonia νώ - in preMe da Re te is Ab imperio Caroli Maguἰ, T. VH. cap. 32. Vetabant ea aetate Concilia quidquam a profitentibus exigi, cap. 32. num. 2. . SO. id vero facile adhuc serva tu erat, tum quia pergebant adhue Monachi haereditates paternas adire, seu iam apertas . seu modum obventuras ; tum quia Monasteriis penuria la. ramibus succurebatur ex fisco Regior tum quia sanciebant Concilia , cavebamque Retes , ne plures admitterentur Monachi , Moniales , quam a Coenobiu sustentari possent. num. I. γ 8. Nee tamen cum illius aetatis Oeeidentalia Concilia vetarent quid. quam a prufitentibus ex io , simoniae relisi nem obiiciebant, ante eius suspicionem injuciebant. num. 8. Eam nihilominus in Oriente obiteit aut innuit Conei livin VII. Gen
De eodem fm ti genere ab anno mirusmo , T. VII. catu II.& 34' . . aetatis illius Cone ilia vetant exigi quidpiam a professuris, & tum simoniae erimen ,
tum anathema intentant, cap. II. num. I. a.
Ne epulas quidem aut vestes ab iis exigi N. tirer Parisiense ann. I 2I2. Concilium, num I. Sie nee epulas Alexander III. cap. q. vestes ab iis permittit exigi , si ea est eomus paupertas, o sordiense ann. 222. Conei lium, p. 3. Plerasque Moniales ea aetate praetextu paupertatis infectas smonia suisse dolet Lateranense I ann. tris. Concilium ;bid. Et pretio hactetuis receptas jubet vel iap ribueram . alia Mona feria traduci, vel novam in eodem Monatterio profestionem edere, in extremum ibidem locum reiectas: si vero quaedam postmodum pretio reciperentur . tum e3s , tum recipientes ipsas iubet in arctioris Regulae M naiieria ad perpetuam poenitentiam agendam retrudi ; id quod e de Monaehis Canoniciique Regularibus statuit, ibid. Assine huic decretum Alexandri III. in Monachos de C nonicos Regulares . T. VII. GR. ID num. . Ad extirpandam Monasteriorum simoniam v tat Ox fordiense ann. iara. Coneilium Montales ullas ultra numerum reditibus Monal erit Parem admitti, num. 3. 3. Vetat Ac id Bonitiei iis Uli I. sique secus fiat , professionem eorum irritam decernit i ad nou mendicantes autem spectabat illud eius Decretum, n.6. Unde mos inolevisset pecuniam exigendi . T. vii I. e. 3sinam. a. 9. Quare nollent Coueilia illius aetatis exist quidquam a proseisuri et si ultra numerum ii e Ient, num. q. Poterant tamen ultra numerum admitti, qaotquot sponte quod sibi sumeret, offerebant. num T. .Si quis ultra numerum velint admitti , qui biri tamen ultra numerum nutriendis non iussietat Monasterium, docet sanctus Thomas posse ab iis alimeata exigi quanquam nec id proprie tune dicendum si exigi, nec pacti nis a Conciliis vetitae, sed eleemosynae instar haberi debeat, T. VII. α si. num. Io. Sic S. Bonaventura, sic sancta Gara, n. l . Sic Petrus Cantor, nom. t . Sie Concilium Se
rolus Borromatis in suis Conciliis: unde quae fuerit Coneilii Tridentini sententia livido potest haberi, num. 3. Sie etiam Iam rOncherius Episcopus Parisiensis sui ann. Ioue. Constitutionibus . tum Deelarationes Cardinal inm Concilii itidentini . ae Congregatio negotiis Episcoporum & Regularium prae γ' sis , tum Aventanense ann. I 8 . Concilium, cap. num. I. 7. 8. Immo ut in ipsis etiam Moniseriis , ubi numerus fixus est Montalium , possit numerariis ipsis ab Epistopo aliquid praestitui solvendum , tum exiissem Carolis Coneiliis, tum ex itidem Con- regationibus , tum ex eodem Aventonensi Concilio, num. i. 7. 8. Sua & parentibus simonia , eum quosdam e liberis suis in Monasteria. etsi iis nutrie dis paria gratis immittunt , quo ditior r l,quis eorum filiis obtingat haereditas, T. VII. e λ s . num. la. Simonia est Μonialibus , eum plus habetur ratio peeuniae quam pers
nae cum offerentis, Dum. II. I
Da Simonia is sepultum , v. titi repa
185쪽
sectaeulis prohibent Cleri eos sancti Patres& Concilia per omnia hue usque Eeelesiae
ita Immo & Laicos arcem item a spectieulis Patres & Cone ilia, T. IX. cap. 62.
num. I. I p. cap. q. num. r. cap. 4 . n. I.
Spirittis uncti ννoceolo. De Spititus sancti a Filio pincessione erat eadem Graeee eum Latina Ecelesia fides ,
Spolia episcopi deeedentis iam dudum ante Cooeilii Chaleedonensis tempora Clerici diripere coeperant, T. Vli I. cap. I. num. 6. T. Nondum vero vel certe raro Lales, num.
A CAAvai ais usque ad CareIi Marnirem ra, er primo de GaIlia HVisama T. VIII. ea P. II. Iam Episcopi de Archidiaeoni invadebanti olia Abbatiarum, Parochiarum & omnium ' Eeelesiarum sibi subditarum t quod tutius ut praeliarent , muniebant se Reseriptis Prinei. pum & auctoritate Magistratuum ; nec tamen ista in privatos usus suos conversuri , sed adeommunem Cleri mensam revocaturi : 'uippe ouod ista olim ex Ecclesia Cathedrali, ut ex fonte rivi , profluxit Ient. Et haee tamen intentata excommunicationis pCena prohibent Concilia Gallicana. T. VIII. c. 32. num. ti s. o. forte in quibusdam locis fuit origo De-
portuum , num. 4. Necdum Principes armem
vetant sbi eust, iam Episeopatuum de Al
batiarum vacantium, aut earum spolia, num.
3. 7. Soli Arehidiaconi eum Clem in Calliaeustodes erant vaeantis Episcopatus . num. s. In Hispania Presbyteri & Diaconi, aut pius quidam a vieiniore Episcopo visitatore praestiuus Adminiitrator res Episcopatus vacantis
tuebatur ae regebat, T. VII l. e p. 32. num. Ια II. Videntur tamen ea aetate Rego Franeorum servasse sibi ius Rescripta dandi , &nonnihil largiendi ex rebus Episcopatuum vaeantium ἔ nee iis hae in parte saecensuisse Concilia. num. I. In more positum ea aetate
erat in Gallia A Hispania, ut eum animam effiasset Episcopiis. eius aedes a Clelieis diri- petentiu obnitentibus nequicquam conciliis, νῆι
num. 6. Io. II. Aniam ista praebuere Principibus , ut tandem vaeantis Episcopatus ebsi diam sibi sumerent , ae postea spolia, fructuseque ae proventus diriperent, n. 6. . De Desio adhue eadem aetate in Italia edi in Oriente, T. VIII. cap. 3. . Tempore Gregorii necdum in Italia ereperant Clerici vel Laici expilare vae atri Episcopatus , cap. ηῖ. num. 7. Needum ibidem spolia necdum deportus ulli vacantium Parrchiarum , num. 8. Ut in Italia , ita & in Oriente se res habebat, num. ita Primae dein praedationis Ioco Romae haberi potest compilata S. Joannis Lateranensis ecclesia ann.6 8. ab Heraelii imperatoris exercitu post electi nem Severini Papae , ante eius inauguratis
o Birpis, T. VIlI. c. I Nono saeculo Cleriei post Episcopi mortem
non raro Episcopales mes diripiebant e. M in tes item temporalia eiusdem bona inva-ebant ae praedia divellebant, cap. 34. num. r. 3. 4. Huic malo Reges ut occurrerent, vudaatarum se ipsi praestabant Eeeleliarum ea stodes; similiter de Abbatiarum, eidem qui pe malo obnoxiatum,num. 2. Ius illud e stodiae in eo situm erat . non ut ipsi temporalia Eeelesiarum illarum administrarent, aut ex iis quidpiam largirentur cuiquam , neo ut Praebendas eonferrent ullas r sed tum ut istae prohiberentur expilationes , tum ut observarentur Canones, qui proventibus Ecelesarum
post iseopi mortem administrandis praefici
bant Oeeonomum . eos sueeellaei ejus servaturum ad redditurum, num. 3. I. 6. Etsi et Hus postea Episcopus deducendus esset ad R gem ab Episci pis , ut res Ecclesae tempor les ab eo aeciperet, num. I. Nee tamen ita
semoer se religiosos in istis praestabant i ab ipsisque Caroli Martelli temporibus Ecclesi
rum vacantium proventus in suam derivabant aerarium. earumve landos δι agros in seudum& Beneficium dabant Auliei 3c Militibus ,
num. . Sed de Comites ipsi ac Duees, D minive temporales spolia δι fructus Paeantium invaserant Episcopatuum , num. 8. 9. Quin Ze Vieorum Par hiaramque agrestium domunii easdem exercuere rapinas in locorum sum Tum vacantes Ecclesias . auctoribus saepe &hortatoribus Archipresbyteris de Deeanu misraribus, futurae scilieet praedae sociis num Io In Italia eadem aetate vaeantes Ecclesiae, Lateranens; dc Episeopales, aliae . immo& Parochiales in direptionem Et rapinam saecularibus tradebuitur, T. VIII. cap. R. num. 1 In
186쪽
i 84 Imao R-m praebvarem. Iti oliente Clenei PreMesque Pr, vinciMum Remi Rector erat, eontieuit, ἰb L mu proediunctis Eoiscopis ades Episcopales d piu uiu illo, quae contra illum rationes. num sbant & spolitam invadebant , cum ut Veris' T-9. . Quarto vel quinto ptat anno Caroluimile est . ad reprimendas huiuimodi rapinas VI. εpie illum e Regno suo sustulit T IYhitervenissent isti Praesides , n. 32. IT. . 6. 8. Contra vero eum admis- eom. D. Spiseoporum Ablatum , P istorum plures orbis Christiani Provinciae. n ν ΕΑ -f.jio uno in eourge is spei ιν potest μ ps tolli optavit Conllanti ense Concilium . Manntim mιIDymum, 1. V Mi. c. d. non tui tulit tamen, sicut synodus Basileen Abbates quid auid a Prioribus Obedientia' sis, α Io. Conatus eii Pius II. isolioru Hilae alii, sibi obnoxios congelium lucrat, ta rem in Galliis innovare; sed & Ludoisie se 1ebocabant poli eorum mortem videlicet xl. & Ludovieus XII. vanos reddidere istae sie ad sontem tuum rei luere V debantur . natus suos , n. li. In aliis Regnis obtinet. e. sis. m. i. 3. Nee ad illius aetatis Consili vel paucul in quibusdam limitibus & eonditioni qPontifices improbavere , sed eretos solum iis fines praelari plere, n. a. 4. Sic immo de. eorum in far Episcopi & Archidiaconi aliive eorum ministri spolia colligebant saeculatium Bene. fietariorum post isorum mortem. Nee mirum, si res a capite, arcellatur. & ab exoe. tu Eeejesae. Quippe Beneficiarii depositum silum & administrationem humium Beneficiorum suorum habebant, non autem dominium t c proprietatem ; nec nisi de stum ipsi commendatum repetebant tune lem Episto. pus. seu Archidiaconas, num. 1. 3. 4. In Pr vinetae Turonensis certis Regionibus Archidiaconi & Archieresbyteri linum in quo decubui sient Par hi, sibi vindieabant, aut eius loco emtam pecuniae summam, ab ipso etiam Provinciae Coneilio adprobatam , num. 4. Spolia ordinis Citteretensis ex S. Pii U. coneesIn mon ad eorum Abbates Commendatarios devolvantur, ita ad ipsum indinem,
anntim millesimum mi estate, T. VI H. c. I . Ab annis iam ducentis aut trecentis A a S. Pio U. circumscriptum . num. D. γ. Illo porro iure illis qui ei subsunt Benefietariis eripitur potestas testandi , num. 9. H. Tetiani eatis Clerie in infra tit.
stephanus de G ianda. Cum Diaconas esset, erat tamen & R 'gis rem Dapifer, tum Magnus Senesthallus. quod & pollea Comes Stabuli. Hi ne S. Beris
stipendia Ministris Ee lesiae proba-
veteri, . exemplo &verbis Christi, exemplo item & vexbis Ap stolorum, T. VII. cap. I. num. I. 1. o. T. it. Ea durius exigebant iam Cleriei tempore Hieronymi, cap. num. 4. origoηiensis Primattis , v. Ind. Geograph. Κtudia, T. IX. e. D. v. titi Schola, Oc tit. Theologus.
Ptolessoribus Theologiae Benefietariis non statim fuit ab initio stata & perpetua residentiae immanitas eoneessa T. V L eap. I. num. 4. Eam illis Coneilium IR Lateranense subhairi Priora tuum, Episcopi & Praelati infe- innocentio III. ann. IM . eone essit aut eoniariores plurimorum Benenc eum vacantium cessam confirmavit, num. 2. a. Clarius adhue spolia ante aecipere conis erant, quam RO stabilivit Honorius III. num. 4. 'Nee illammani Ponti fiees de spoliis accipiendis cogi, immunitatem iste mereuit intra Capitolorum lassent, cap. 47. mrm. 7. Necdum tem re Prosessores, sed εc eam ad Prosellares Theo Bonitieii VII l. ea colligebant Romani prae- logiae etiam in Universalibus extendit onm
silest immo , se illiam in aliis illis ulum tol- & hodierna est diseiplina
T. VI. cap. Tris eis eonatus est & valde coarctavit, num. 2. num. 3. 6. Eadem Budense ann. la s. α
Necdum item id apud Romanos Pontifices cilium extendit, aut exiendendam annuit ad empore Clementis V.& Ioarmis XX lI. erat Iuris Canoni et Prosetares. num. 7. g. immo in usu. num. g. id ab eis coeptum est tem Nicolaus IV. aut propagavit, aut iam pro pore schismatis Ave tonensis inter Urbanum pagatam confirmavit ad omnium Faenitatum pore schismatis Ave tonensis inter Urbanum pagatam confirmavit ad omnium Facultatum vi. ει Clementem VII. Primusque ille, in Universtate Professores . num. R. Sique Quod exsors esset Patrimonii Romanae Eeele- eorum Beneficium in eo si Ioeo situm. ubi sae in Italia, quippe Avenione sedens, tum docent, perinde tamen est, vium. s. Et si avismis Ensii, , at iussu Ducis Audium , qui Caro- iis solum diebus quibus docent.' aut praediisti VI. Regis tim impuberi utor atque adeo eant, num P. j. Censuit.
187쪽
InseT Rerum praecipvarum. . 33 Studiorrem eMisa iam ost avo saeculo licebat in lacros Ordines i num. a. 3. Urbanum M. Getieis . loca scientiarum celebriora adire , inter fit innocentium II l. Hugo de Sancto et si relidentiae lete ellent conluricti, T. lv. Vi tore Subdine natum adhue eximit ex albaeap. 6. num. 9. Jam Alexa adri ill . tempore sacrotum ordinum , & quidem ut ex eomiserat in usu positum, ut cum itudiorum eau- muni sententia, n. 4. Iam dudum ante illa. si abellant, non tamen Beneficii tui fructi- immo de Gl orii tempora Concilium II. Tobuet priuarentur, T. VI. c. Ti. n. Id gratie letanum saeris Ordinibus gradibusve Sabdia ipsi; pollea eoafirmavit H noriuS ill . qui conatum annumerat, T. I i. e. 63. n. 2. eos hae gratia per annos q'Vnque gaudere Sυecia, v. In l. Geograph. voluit, num. 4. Bon facius Vil I. per septem Suesionensis Ee I 1ia. v. Ind. Geograph. anno; , id quod at illos etiam egiendit, qui Viserius Abbas. Eeelesia Parochiali essent onerati , n. 6. Illis Sucetius Abbas San.dionysianus, Regni Vi- tamen Parochis unum duntaxat annum con . carius a Ludovico Iuniore dicto in Palaestiaeedit Conrtea tio Concilii Tridentini, n. 9. nam pergente creatur. Eius laudes, T. VIII. Plura uide Ibid. & num. o. subdiactWatus m Subbiaconi . T. II. αῖα 3 i. Ir. IV. tit. Ordines . Subdiaconorum vel ipse meminit Ignatius, T. LI. cap. ἰo. num. 2. vetantur in conellio Letoli ceno bubdiaconi vasa sacra contre stare. gellare Orarium seu stolam, de vel tantillum recedere a porta Chori quam debebant evito. dite. Si eque nonnis in minorum ordinum elata a Graecis Subdiaconatuς habebatur , num. ι Et re non fuit olim ordo Sacer . cap. ῖ . num. 2. in Subdiaconosque aeque ae in Lateos Gregorius jubebat verberibus animadverti, cap. 3 . num. l. Quomodo diei potest institutionis esse divanae, T. II. ea do. num. 4. Eius apud Latinos meminere Uν-prianus & Cornelius Papa . num. 8. Q. Ordinationem ejus describit Concilium IV. Car. thaginente, num. Io. Uasa sacra contrecta.
bat Subdiaconus apud latinos, ejusque officium erat oblationes in Ecclesia a fidelibus suscipere, dc ad Diaconos superponendas Al.
taribus deferre, cap. 3I. num. 2. Erat tamen
id primi e Subdiaconis, indeque oblationatius Subdiaeonis dicebatur Latinis, eum Grae. ei primum Subdiaconorum vocarent Domesti eum Subdiaconum , cap. I 2. num. 3. Primus vere e Pontificibus in saeros ordines retulit Sabdiaeonatum Innocentius III. eum statuit ex subdiaeonis aeque ae ex Diaeonis absque praevia dispensatione posse assumi Episeopos , quos vetuerat Urbanuς II. in Concilio Beneventano , immo constans ipsa Eeelesiae disciplina ex aliis quam ex saeris ordinibus an lumi, T. II. c. 7ῖ. n. a. 3. Praeiverat tamen Innocentio III. aliqua ratione tum idem ille Urbanus II. eum declaraverat posse ex Subdiae cinis licet non ordinario saltem eum uenia Episcopos assumi: tum praefatus Gregorius dum Subdiaconos continentiae legibus in Ordinatione sua prorsus astringendos sanxerat. Atque ita explicandus ipse innocentiuς III. dum ait relatum ab Urbano II. & a Gregotio Subdiaconatum
Supellex, D IX. e. ad αδ Supellex Episcoporum ae clerieorum quam modesta esse debet ex omnibus hue usque
Conciliis Zc Patribus, T. VI. cap. 34. usque
ad c. 2. Supressua. perflua Benefietariorum pauperibus d hentur, T. Vli I. c. 22. n. r. Superflua item divitum , T. VII. c.' n. I a. e. 6. R. 9. Io. c. Pan. 3ῖ. g. Addit, T. IX. e. l . IOl. lo2.
SVneelli dicebantur antiquitus , qui eum Episcopo in eadem eella manebant, ut vitae
eius dc omnium ejus actionum testes essem, T. II. cap. Ioo. num. I. Uoeabantur & Con-eel lanei & Cellulani , num. 3. Motis id invectum fuit a Monachis ad episcopatum aD sumptis , qui at prius Concellaneoς Monachos habuerant, perrexerunt Episcopi iam facti Coneel laneos sibi adhibere, in quo & alii eos imitati sunt . num. I. Syncellorum iam. ustis erat apud orientis episcopos ante Con-eilium Chalcedonense , ibιd. Quinto seculo in Italia edicto Regio smul & Ponti fieto iussi sunt Presbyteri quoque & Diaconi sibi lemper adhibere Syncellos, num. 6. Eandem e dem avo cautionem sibi adhibuisse leguntur Galliae Episcopi, eademque uti jussi sunt ibidem Archipresbyteri, num. 7. 8. Cumque ista in pluribus exolevisset eonsuetudo eam instauraverant nono laeulo Concilia Galliae , cap.
in . num. I. Firmatur de eodem tempore iaItaliae Conciliis, c. IOI. n. E.
In Oee idente ut plurimum e Clericis erant Syneelli Episcoporum ; in oriente vero ut plurimum ex Monachis, ut 8c vulgo ex M naehis ibidem Episcopi assumebantur; T. II. cap. 1 2. num. J. 4. in Oriente item qui ex pluribus episcopi vel patriarchae Syntellis primus erat Protosyncellus appellabatur : isque persaepe erat eius successor, T. II. c. I . n. 9. cap. Iol. num. 6. Hi ne fiebat ut de ipsi Principes Imperatorumve filii sese curarent
188쪽
tis Index Remmfieri Sineellos . Constantinopolitani Patriarichae. ιbid. immo ut & episcopi ipsi & Mm tropolitae hune eundem astellarant locum, n. . id mmd eos Syncellis addidit animin , ut supra Episcopos & Metropolitanos consessusti honoris Primatum ex ambierint, & tandem
obtinuerint, cap. io . num. 8. cap. Ioa. num. y
Post annum millesimum perrexere Concilia per singula hueuique saecula decem ere, ut tui semper essent Epii copis Presbyteri Clerici vecomites Individui, ae totius privatae secretiorisque vitae telles, T. II. cap. Io . n. l. 2. id di igenter observare Anselmus Cantuari 'nsis. Caesiualis Borro eus . & Franciseus X inimni ut Archiepit copus Toletanus, nom. Τ. Quinti deeim tertio laeulo Cardinalis Legatus insulae Cypri omnibus ibi Dignitatibul Capi. tuli praeeepit , ut duos sibi semper adiunctos
haberent Cleri eos, vitae eorum testes suum Canonici vero unum .isnsus isvnesius quantum pugnat ne Ptolemaidos ereetur Episcopus, T. V. eam ob num. ε. c.
Duodi Dim ana, T. VI. e. 7 74. 7s. 76. De iis ab anno Io . ad annum 8 . T. VI. αγῖ. toto.Quae earum causa, qui finis, Cap. 7ῖ. Num. . 2. Ad illas ea aetate eonveniebant Abbates, quippe & ipsi tum super seipsis tum super Monachis suis examinandi presbyteri iremae Cleriei prorius omnes . immo & La ei rsumastii definitivi iure penes solum Epistopum sorsitan manente. ebant proximi post eum Abbates . num. 4. Sunt hv Synodi omnibus aliis Synodis, seu Universalibus, seu etiam Provincialibus antiquiores , e. 7 . n. r.
eius 'opia, T. VI. c. 74. toto. Convocabantur per Arehidiae um & mitem, Regiumve Praefectum . qui absentes mulctabat, cap. 74. num. L Singuli annis ha. bebantur , num. I. immo & nit alieubi per anaum : quae fuerat earum lex antiqua, scilicet pro antiqua illa lege &. consuetudine Conei liorum Provinei alium bit anno quolibet habendorum , n. 6. io. 4. Istiusmodi. Ad eas Par hi quoidam e privato suci Seminariolo Clericos adducebant, num. 2. Quid in iis e meretur , num. 2. R. Ex earum intermissionε queritur Atto Vercellensis Episcopiat eoi piani Ecclesiae diseiplinam . n. i . Pr er nisnuam ipsam Synodum Dioeeesanam Ep seo. ρος Parochm omnes per turmas ' per hebdomadas eonvocabat intra aedes lina . uberitis a se & diutiux in iis instruendoq. nnm. s. Et prae his conventibus annua illa Synodus vo.
eabatur Synodus generalis , num. 6. Praetergemin im illud Conventuum genus, ipsis P rochi Kalendis uniuscuiusque mensis intra misonatus sui ruralis terminos apud Arehumen hyteram ipsam comenebant , num. I I. uianta cum sobrietate inde debebant abire,
μ isnodi Dueros ηἰs post amrnm milismum, T. t X. cap. 7 . cito. Bi pluribus in locis habebant e. e. 7 . n. 6. 7. s. Erant necelsario semel saltem in anno habendae. Sic praeter alia multa Concilia edicunt lv. Laterarente , Basleense , Tridentinum, num. I. 7. 8. 9. Poena suspensi nis Episeopo eas non hab tuto irrogatur a Concilio eodem Lateranensi . Quin & eam ipso facto incurrendam statuit Salisburgenseann. t 41o. Conei lium e Ciamminatoriarn tamen lalum deelarat huiusmodi Censuram Conis megatio Coneilii Tridentini, num. S. 6. mae earum forma, quis Ordo , num. 2. Se dabant in iis Presbyteri pro suae ordinationis aevo ibid. Abigebamur ab iis Latet , nisi si erant eorum causae dilentiendae ; Clerieorum enim & laicorum eausae in iis agebantur, ibiae. Hine nullum durationis earum tempus praefunitum t biduo tamen aut triduo eax protrahi iubet Concilium Basileense, n. 3. 8. --r. Abha ex mitra donati cum mitra ia iri sedebant, mri. Qui reliquorum astantium habitus ibid. Coloniensia duci saeculi deeimi sexti Conei hasoloet ad eas ad istunt Abbates, Archidiaeonos,& Deeanos rurales, num. 8. Cum alia vulgo Cone ilia Parochos omnes iis adesse iubeam , num. 6. De Synodis aliis minutis Archidiaconorum, Decanorum ruralium,& ossicialium post a num Christi millesimum, T. VI. cap. 76. toto ςν nodates Tsra. Sν nodales Testes ii olim dieebantis viri probati qui Dioecesim unamquamque e reum cursabant, vitam ae mores uniuscuiusqne exisploraturi, ae S nod s ipsis sive Prouincialibutfoe Diceeesanis renuntiaturi, T. VI. cap. 76.
T Auroram pugnam sanctas Piue U. pet
hibuerat intentata excommunicatione
tum iis Prineipibus aut Respublieis a quib permittα-tur , tum elericis ma)orisis &
189쪽
tum ne diebus sestis, tum eaverent Mafiistra, - - - - - -
tus quoad possent, ut sanguia humanus in ea non est underetur. Concelsu quoque eam Mexi- canum ann. II 83. Concilium, easdem tamen
intentans Censuras is Cleri eis majoribus &Beneficiariis , qui huiusmodi pugnis intere
sent, T. VI. c. 46. num. I. Templa a Templa tum decorare tum magnifiee et-truere ducebant pietati antiquituς Chri: iani,
istiusmodi teli attenta , cap. II. num. a. 3. 4. Quomodo Gregoriusi eap. m. num. 7. Veraatur Cleliei a Concilio IIL Cabilonensi blxnditiis insidiosis allicere fideles ad res suas Ee-elesiae donandas: sive ita eas allexerint, iubentur poenitentiae Canoni eae subjiei, eap. 22. num. 2. R. cap. 23. num. 2. Ipseque donationes illa a Ludovico Pio restinduntur, cap. abnum. 3. Exortatio Salviani ad omne genus hominum, ut testamento haeredes initituant Ecclesiam vel pauperes, e p. t 6. uum. 9. . 38. n. q. ita quoque pollea B Ordus , qui seqq. Testamentum Caroli Μaani, cap. 2'. hane tamen magnificentiam a Monachorum Eeelesiis volebat exulare , T. IX. cap. 44.
Sie in Hispania dicebatur tertia pars decimarum, quae reii aurandis Ecclesiis dicata erat Leguntur autem Tertiae multoties Regibus Hii paniae a Romanis Pontificibus concessae ob Maurorum bella, T. VII. cap. 44. num.
Tertiarii seu Ordo Poenitentium. Is a S. Francisco fuerat institutus , & quidem ex utriusque sexus eonjugatis. quibus vestem &resulam praescripsit . Similem instituere D minicani, smilem Servitae. T. III. cap. 63.
num. II. Excrevit autem adeo Tertiarius ille Francilianorum ordo, & tanto eum odore pietatis, ut Leo X. eos ann. II 2I. in novum Religionis Ordinem tribus consuetis vitae Μ aifieae votis constrictum conjunx
Tmuli; tis. Quam a Clem plebem non distinxisse videtur Tertullianus iam haereticus, T. I. cap.
a. num. 2. distinxerat prorsus tamem, adhue orthodoxus, num. Testamenta.
samema primam generatim. Leges Imperatoriae de testamentis in savo. rem Eeelesiae Constanti ius edixit, ut posset quisque testamento quod vellet Ecclesiae legare. T. VII. ea num. i. Ste& Rex Guntra uas, cap. 2 l. num. I. Carolus Magnus, cap. 23. num. . Lege sua Valentinianus I.
non Eeelesiam ita Cleri eos areet viduarum s.ccessionibu di testamentis, & quare Clericosὶ cap. l8. num. l. 2. 3. 4. Nulla vult tamen esse Carolus Magnus testamenta, qui-
num. r. 6. Noluit Iullinianus irritari testamenta in pauperum favorem iacta, si iuris quaepiam in iis deesset formula, T. VII. cap. m num. 2. Ita quoque sanxere plura Galli-eana Concilia a tempore Clodovaei visae ad Caroli Maaei tempus de testamentis Epist eorum & Clericorum in favorem Eeelesiaetastis, cap. ῆI. num. 2. 7. . Licet aestamenta, ut fierent secundum leges fori septem aut quinque testes postularent: lassiciebat tamea ex generali eonsuetudine in testamentis Eeclesam attinentibus, si lacta fuissent in duorum vel trium testium praesentia, quod nee lex divina nec Canones ampliorem exigantrium e tum testium . cap. 24. num. 3. Theodosus lege lata Eeelesiam Cleri eos & pauperes arcet Decessionibus Diaeonii sarum ; ledearum ; sed earum quibus erant filii, cap. a 8. num. Quin & eadem ipse pollea re- . scidit, ibid. Eandem quoque restidit Marineianus cum altera illa Valentiniani jam m
Concilia potest annum millesimum habita vetant feri tellamenta extra prasentia' parochi aut saltem Clerici & duorum telisum , T. VI Leap. 24. num. 2. 3. . 6.8. Io Quanta esset Eeelesia Episcoporumve poli annum millesmum iurisdictio in tellamenta vel in intestatorum bona, toto eod. cap. λ . Quae istius iurii dictionis causa & origo bid. n. 12. S. Quoad. Debilitata valde est saeculo t3. ae ne demum saeculo I 6. extincta, num. tr. 3. Si 1am istius diminutionis quae causa,
D menta Distoporum ceterarum Bene ariorum.
De iis per prima I. saecula, T. VII cap. 38. 6c 39. . Cum Episcopi eeterique Cleliei res Eebus in Eeelesiae favorem, filii vel proximi elesiae tune nonnisi in commune possiderent. haereditate excuterentur . eam 12. num. I. Sic nulla de iis testamenta privatim poterant sati Ludovicus Pius. e. 23. num. 3. Plurima ctitare, cap. 38. nu . 8. Nee apud. Si qui x testamenta in Ecelesiae favorem primis quin- Episcopus patrimonii sui haeredes scribere ei. Α a a extra
190쪽
i ig8 Rerum praebvamm . extraneos; ant si eouratos quidem sed paga- rum reliquit, num. II. nos vel haereticos, nec iis omnibus Ecelesiam De Te mentis Oimmmm er alia mpta ferret hune iubet Coneilium Ahieanum Beneficiariorum in Hispania oe Afrisa eadem etiam post mortem anathematizari, cap. 39. adhue aetate, T. VIII. e. gr. num. 8. De solo patrimonio, non autem de Sola haeredibus hona haereditaria relinque- iis, quae ex Eeelesiae rebus aequisierint, te, batur ab Episcopis in Hispania, cap. 42. n. standi potestatem Episcopis faciebant ea aeta- a. Episcopi aut Cleliei alii, quibus nulla te Patres & Concilia incidentis & orientis, erant bona haereditaria, uni acquirebant Ee. cap. 39. num. 6. 7. 9. I . 7. Quae Episcoporum, clesiae quidquid novi aequirebant i Si bona eadem erat & eeterorum Beneficiariorum ra- fuerant naereditaria, inter eorum haeredes &tior scilicet res Ecclesiae sunt laetificium Deo Ecelesiam dividebatur id novi, quod aequi oblatum , eleemosyna pauperibuς dicata , si erant: Si quae vero dona suis ab amicis per- Christi haereditas, num. 1 33. Si secus faciant ei piebant, ea manebant Eeelesiae, nisi ipsemis Episcopi vel quivis Cleliei. eos Concilium met illa cuipiam relinquerent, num. 6. 7. III. Carthaginense eriminis reos tenet , n. Legibus Uisigothicis si Cleriei haeredem 7. Constantinus edixerat ut si quid Cleriei usque ad septimum gradum non habentes, parcimonia, provisione , mereatura honesta intestati decedebant. tota eorum subitantia congesserint, id in eorum morte pauperibus Ecclesiae erat, cap. a. num. 2. erogaretur, cap. 4α num. q. Theodosius iunior De Tesamentis εριβρρomm . at oram Beleste lata voluit, ut res omnes Episcoporum, nsciariorum in Eccle ia Latina sub Imperio Clericorum. Monachorum, & Sanctimonia. Careti Magni Ostirpis eius, T. VIII. e. lium nullo facto testamento morientium, ae Poterant tum Episcopi, tum Beneficiarii iusto haerede orentium , vindicarentur ipsi alii ea omnia haeredibus testamento legare. eorum Ecclesiae vel Coenobio, eum antea in quae ante ordination m habuerant, non tamen fiscum inferrentur, T. VII. cap. 16. num. 6. ea, quae vel ab riclesia ordinatione sua ob- cap. m. num. 3. 4. tinebant i vel ex Eeelesae moventibus, sea De Testament;s Episcoporam o aliaram Beo in pecuniis, seu in agris sibi comparare pones loriorum in Oriente i in Italia ab anno terant, cap. 44- num. l. 1. 6. 7. S. 9. o. im- m. ad annum Mo. T. VIII. e. U. mo nee illius aetatis initio poterant ea testa Iustinianus Episcopri testati vetat, nisi de mento legare, que poli ordinationem tuam iis, quae ante ordinationem habuissent, aut de patrimonii sui redditibus haberent aut quae de succellionibus parentum usque ad eomparalIent, num. I. Quare id pollea ipsis. quartum gradum civilem sibi pollea obtigis indultum fuerit, num. 2. 7. Aliqua tamen it. set, nee reliqua vult ab iis nisi Ecclesiae te. lius aetatis Coneilia Parochos adegetunt ad Pri, cap. 4 num. l. 3. Gregorius similiter tertiam patrimonii sui pariem Eeelesiae suae piscom non patitur nisi de ante ordinatio. legandam, nom. io. 3. Posse ι . Si qui vel nem partis testari, eeteraque vult esse Eecte. Episcopi vel Cleri ei intestati absque legitimosae, num. 7. 8. 9. ro. i . t 2. Cur de solis Epiis decedebant haerede, eorum haereditas ad Eescopis loquatur Iullinianus , num. 2. 3. & Hesam veniebat, num. T. D. Gregorius, num . ii. 33. Si Episcoput quia, De Tesamentιν Discoporum ae aliorum aut alius Clericus intestatur absque imitimo Cl/rieorum in oriente per iIlam eandem ata. haerede obiisset, debeant ejus bona eedere rem, T. VIII. c. .4 . Eeclesiae, num. I. 14. ..e ipsis erant . sive immobilia, sive m De Testamentis Episcoporem . at oram bilia . ex opibus & redditibus Ecclesalliel .i Beustiariorum in GaIlia eadem aetate, T. ea post illorum obitum ad Ecclesiam pertiis VI lj. e. 4 I. nebam, cap. 4 . num. I. 2. q. Si intestati Non poterat Eiseopus de iis testati que si- absque haerede legitimo obibant, eorum haebi legata suillent post ot. ina ionem tuam. reditatem adibat Ecclesa. num. I. Si die Cap. 4 . num. 1. 2. Ubi quis Episeonis coniv. ordinationis iv.e Epit opus censum non edigatus obibat sine liberis, suum debebat pa- derat patrimonii tui, in ius Ecclesie veni trimonium Ecclesiae conferre . num. i. Si quem bant res ejus omnes post ipsius obitum, num. Parochus emebat agrum, debebat eum no a. Eadem ubique disciplina, exdum ubique mine Ecclesiae emere, num. 7. Clericorum letes, hoe nno excepto capite ultimo, deIestamenta non erat obnoxia formulis testa. addicendis ipsi Ecclesiae bonis Episcopi quinieniorum i num. 3. 3. Caelarius Arelatensis eorum tensum praetermisit et eadem, in eum nihil a parentibus habuisset. iis moriens quam, ubique leges obtinuere ab ann. mii nihil nisi munuleuta quaedam instat Euloti, lesimo ad annum trecentesimum supra mille . sinum