장음표시 사용
171쪽
res duet , et tri as iis suecessores dati sunt , & quare. T. V l. e. 89. n. 9. Quid dc eas iubet Conei lium II l. Cae saraueuitanum deiuncto Rege marito suo statim Religionis habitum assumere, & in M, nallerio agere, ibid.
Regna plurima olim Romanae ipsi Eeelesiae
acta a suis Regibus tributaria, T. VII. e. 32. toto. Illa Regnorum illorum Sedi Romanae oblatio nihil de summo Regum ipsorum dominio decerpebat, e. 32. n. Horum vel hominia vel tributa uoi sibi denegabantur, non admodum indignabatur Sedes Apostolica n. l.& n. 4. 3. Cum , dc num. 6. h. Si, dc num. 6.Regressus Regressus quoddam genus in uno ex No. vatianorum Epitcopis apud Soeratem, T. V. e. 33. n. 2. Regrellam prohibuit Tridentina Synodus in quibuicunque Beneficiis , T. IV.Cap. 22. n. IO. Jam antea a Partamentis Tololano de Parisiensi ae ab Innocentio III. prolcriptus fuerat, num. ll. Henrieuς II. Rex Galliae pro regressu pronunciavit in Consilio. rio suo Regio, nee repugnantem invenit RO. manum Pontificem, ibid. Regularer, vid. tit. A naui, & tit. Pr ess Monachorum . In nulla, ne tua quidem Eccles a praedieare possunt Regulares Episcopo eontradicente , T. III. c. q . n. 7. k. Ne in , n. 8. 1. 23. Jubentur conlueta servare ordinum interllitia aeque ae alii, T. II l. c. U. num. T. q. Deciaratum. & n. I 2. Non possunt excipere Con. sessiones seu Laicorum teu Presbyterorum s. larium , nisi approbati fuerint ab Episcopo, T. III. c. s. n. 7. f. Non possunι , dc n. Lia. Si neque ab eo fuerint in perpetuumanrobati, poteli eos cum voluerit revocare, ibid. Potest eos omnes Episcopus licet exemptos eogere ad Processiones, cap.qO. num .7.
Exemptos. Multa de Regularibus toto illo e. m. Regularia Beneficia Indultis non subiecta ante Eupanium IV. Papam, T. IV. e. q. n. io. Vi indulti a Clemente IX. eoncessi Ludovico XIV. Re i , Regularia Bentificia in Commendam dari possunt indultariis, modo ne Abbatiis sint , aut Priores Conventuales, aut Ossicia Gaudralia , T. IV. αες. n. 9. Re. gularia Omeia dc Benefieta a primis usque temporibus, T. III. e. 63. 66. 6 7. 68. 69.
Roguia. Multae perstringuntur Monathorum Regulae, T. III. cap. 23. num. ra. Aliae fusius memorantur, sei licet Cassiani, Calatii, Columbani, Benedi et i, eap. 24. num. I. a. 3. q. s. 8. Ceteris praecellit S. Columbani Regula. num. Index Gen. Tom. X. Index Rerum prae varum. iis
qui defungo Rege s. o. r. sed omnibus Regula L Benedicti . n. S. seqq. Saeeulo ieptimo totam perfudit Italiam ; septimo desinente , & octavo Galliam , n. II. I 2. Regula; tamen illas omne alias conflavit eum ilia in unam Beneditius
Anianae Abbas sub Ludovico Pio , ut essent veluti ipsius Regulae S. Benedicti supplementum eique inserte ellant ac implicatae, e. 2,
Quanto olim stu4io Episcopi & Cleriei reos
morti conarentur eripere, T. IV. c. 66. n. II. e. 60. n. 8. T. Ul. e. 93. num. 2. 3. .edi' ieqq. c.
96. Conciliatur id eum illo , qui debet euiisque insidere, amore legum & iustitiae. T. Us.
c. 6. n. i T. Quod tamen vi ad eos morti eti-piendos uterentur non raro Cleri ei & Monaochi , hane ab iis unquam adhiberi prohibus te dii rictissime Theodosius & Areadius filius, ae pollea Theodoricus Rex. T. V l. e. 93. N. ao. de Iuttinianus, e. 97. n. r. Nihil iam tale audehant in Galliis septimo laeulo Cleliei .
c. 97. n. 8. Reis in toto occidente patefeebant carceres in Coena Domini, & ia Otie te die Paschae. T. IV. c. 69. n. 7. 8. Gravissimorum quorumque eriminum relsub Imperio Caroli Magni Sc Regiae ejus proin sapiae, unius fere solum Meuniariis emendis, aut poenitentia publiea ἰ aut utroque plefiebantur toto sere in Occidente, T. IU. c. 72. toto . Antequam Angliam Duces Neustriae ditioni suae iubiicerent , erimina ibi omnia exiligabantur Ecclesialli ea lenitate, e. 76. n.8. f. in postremis . Leges Poloniae ad annum luem. & amplius atrocissima quaeque homicidia nonnisi emendis peeuatariis & aliquanti temporis earcere mulctabant, num 8. 3. Oeen In Dania similiter maxima quaeque erimina ex Saxone Grammatico, ibia. Auctor. Veis tantur a Canonibus Cleriei interesse sente tiis eriminalibus, immo executioni earum praesentes esse, quanquam in isto ultimo nulla sit irregularitas, T. IV. c. 76. n. l. 2. . Haud licebat olim Episeopis aliisve Clelieis saeeulo etiam XII. seu ullam mortis aut mutilatio nis in reos sententiam per se proferre , seu potestatem Ballivis suis illam proserendi delegare. Iam vero a Bonisaeii VIII. tempore& supra, nulla est irregularitas, si ubi iurisdictionem habent temporalem , & homicidium aliudve crimen admittitur , Delegatis suis iudicibus iniungant , ut in facti veritatem inquirant de justitiae debitum exequa
tur, num. I. 2. q. Similiter cum non possent
olion ei tra irregularitatem Cleri ei eapitalium flagitiorum noxios insimulare ἔ iam ab eiundem Bonifacit VIII. tempore & supra, nul-
172쪽
i o Inare Rerum .la est it regularitas, modo ubi eos insimulant, Reliquias non patitur nis in iis oratoriis eo ea utantur obnuntiatione , suod ad Henam sanguinis non intendant . ιbia. Primis Ecelesiae taeulis rei, qui erant morte aifciendi, nee Eucharistia nee absolutione impertiebantur, T. VII. cap. 77. I. Prima Eucharistiae iis dandae mentio nabetur in Re-loeari, quibus vicini ellent Cleriei , qui frequentia ei allendi possent saeris Cineti has s mulari, T. II. c. 73. n. r. Reges olim Frant rum per Provincias mittebant Reliquias sacras , super quas Sacramentum fidei sibi prae-ilaretur, e. I . num. 2. Mos duodecimo Ἀ-niensi quodam septimi saeculi Coaeisio & in culo eireumgestandarum per Provincias Reli- aliquibus noni saeculi Germanicis, quorum in quiarum e)us Santhi euius incensa vel diruta uno poni penda iis per Diaconum Eucharistia, forte fuisset Ecclesia. quasi stipem ipsemetsi dest Presbyter . edicitur, n. a. Multis tamen pin illa Concilia laeulis denegata iis in Callia pluribusque Provinciis aliis legitur seu
Eucharisia, seu etiam absolutio, num. Ea propter Clemens V. in Concilio Viennensi Itib anathematis poena sinetvit ut Indices poenitentiae Sacramentum iis impendi paterentur, ibid. Nee tamen is in Gallia usus obtinuit nisi ann. sub Carolo VI. eod. c. 77. instaurandae Eeelesiae suae mendicaret T. VII.
Remensis Prinistus, vid. ind. Geograph. Reparationes Ecclesiae. Quando quinto, vel sexto saeculo instituta. fuit bonorum Ecclesiae diviso in quatuor partes aut alicubi in tres, earum una assignata est reparationibus Ecclesiae curandis. T. V. α 36. num. 7. vid. tit. Bona Fertesue. Di-4. Nec enim id ab ejus patre Carolo V. Grm stributio bonoνum. Quartae illius partis eum
potius XI. potuerat impetrare, n. . Annst.
Et quidem Presbyter iis solum iussus est deinceps dari, Confessionem eorum excepturus, eum in ipsa iam forent ad patibulum via inum. q. . Quare Clemens V. & Carolus VI. de sola iis absolutione impertienda satererint, primum & diu fuit penes Episcopoe, Archipresbyteros, Parochoς, Beneficiarios, eia. e. 6. n. 7. Ei quoque implicari coepere saeculo duodecimo & decimotertio Laic , n. I. R. Cum tandem Eeelesiarum reparationi nislassecerit quarta pars ista, ad alia recurrem non-autem de Eucharistia , num. 3. ti usus . dum suit lubsidia, n. 3. Quam multa sub il.
in Ecclesia satis communit erat ea circiter - tempora, ut sola donarentur absolutione, seu
in Italia, seu in Gallia, seu in Anglia,n. v 7. 8. Communius tamen in Italia absolutioni addebatur Eucharistia. Sic jusserat Alexander IV. seque fieri peroptabant sequentes Romani Pontifices, num. 3. 4. 9. lique modo usus
est Hispaniae a tempore Philippi II. 3t Ger.
lo reparationum nomine contineantur, n. I.
Causae quibas Laici in hane sollieitudinem vel advocati vel admissi sint, n. 6. 7. Varia statuto Matricularios illo & rationes ab Episcopo reddendas attinentia, toto illo αῖα Repudium.
Prioribus Eeelesiae iscolic aliquandiu visam est quam plurimis poste eum, qui juste uxo-maniae a triginta adhue antea annis . num. io. rem repudiaverit. alteram ducere : primusq
Ita quoque fieri voluit ae in Statutis lutet anni rueis. edixit Stephanus Pontherius Episco. pus Parisenss, & re aliquandiu fuit obseravatum, utinam di adhue. n. 6. Ir.
Religiosorum ordines, T. II. e. 6 . n. 7. R.liquia. Reliquiarum eultus contra Vigilantium ab Hieron mo defenditur, T. t X. e. 37. num. II. Super Martyrum corpora iacebantur ea aetatea fidelibus Oraria , quae iis deinceps erant sacroruiri instar pignorum, T. II. c. 4 . n. a. Sive in Oriente sive in occidente Reliquias collo appensas vulgo gellabant . T. II. e. ς num. 4. I. Habebat semper S. cermanus Abiissi orensis Episcopus earum ea pus eo: lo a tamam hule quaectioni lueem effudit Ausu stinus, ut paulatim omnis i Ziam eius sententiam id prohibentem & illicitum affirma tem meidentalis Eeclesia eonvenerit, T. IV.
De Episcopotam residentia & varii eius per varias causas exceptionibus, T. VI. e. 3 . ad s. 38. Residentiam Episeoporum non statuit M. nodus Sardicensis: sed ut indubitatissimam supponit, T. y I. e. So. n. I. Supponunt iam Romnes SInodi, e. 33. n. l. De ea Cuprianus. Ambrosius, Augustinus, Athanasias, S n sus, α ῖα n. O. ad n. 17. Episcopo ultra tres septimanas, nisi ex necessitate inexorabili. Synodus Sardieensis non patiatur ab iis , n Pensas , nam. I. Iam de . Ipsus ejusdem 4. justinianus hac in parte mollior, cavebat G ani vectes tamquam pretios stimas Reli- lalum ne ultra annum abcilent , aliciqui eo nias inter se in eius morte partiuntur Epi- lapso deponendi, T. VI. c. ὀ . n. 4. q. f. Trulis vi, c. Αἶ. mun. tr. Concitam Epamense lana Synodas nequidem per tres septimanas
173쪽
Index Rerum eos a bella, ae depositionis poenam iit, si diutius abessent intentavit. n. 7. Quam tamen id postea parum a Graecis i pus serva. tum , c. 32. n. 7. 8. Quam instaret Gregorius ut residerent Epistopi, e. 3 i. n. 8. I r. includi vult Monasterio Episcopum , qui correptus
non tandem resideret, C. I t. n. 8. Eos vero
in ipsa eorum Ecclesia Cathedrali morari vult Concilium V. Carthaginente, non autem in aliqua alia suae Diceeeseos Eeelesia. nee in domo aliqua suburbana sua diutiusquam oportet, T. VI. cap. 3O. n. s. Peccabant contra hane legem tempore Gregorii Primates ipsi leu Metropolitani Afri , residentes passim per villas, e. ῖI. n. 38. Excusatur S.Cregorius Lingonensis Episcopus, qui ma-vam anni partem Divione agebat, N. II. Canon ena illum Carthaginensem innovat in suis Capitularibuq Carolus Magnus de Concilium Francolordienter nee iistud Episcopum patitur amplius quam tres hebdomadas in suis etiam praediis manere, T. VI. c. 32. n. a. Etsi autem perpetuam ab Episcopis exi. gant Concilia resiὸentiam ; sed maxime tamen diebuς solemnioribus, Zi mr sertim Paschatis: Tempus Quadragesimale nonnulla, & adventum etiam alia ae in his Nieaena
Synodus, adjiciunt, c. Io. n. Iῖ. e. 33. num. I. f. dc f. Io, denum. I. Innocenistius IH. Episcopos, qui sex ultra menses abes lent, deponendos edixerat, cap. 33. num. i. Humanis postea Gregorius xl. dc Conei. lium Tridentinum, ecquid ver num. a.
Diu disputatum est in Concilio Tridenti. no sane iuris divini residentia Episeoporum;& quanquam ita se habere noluit apertis veris his definire, clare tamen insinuavit, T. VI. e. 33. 3. 4. id disertis olim verbis statuerat Londinense ann. t 26r. Cone ilium sub Oti bono Cardinale sedis Apostolicae Legato, n. I. 3. Quanquam. Ita placuit quoque Bellar. Inino , num. II. Eius ad Clementem VIII. quaerelae, ri. I Abdicavit ipse Episcopatum Capuanum, eum eum vetaret Paulus V. Ro- ma discedere. n. II. Et ouidem nulla sibi
pensione reservata, cum fructus tamen omnes vellet ei Pontifex relervare, e. 42. n. II. Queis
relae item Caietani Zc Cardinalis de Turre cremata, e. 33. n. 9. IO. Ne Cardinales quidem Episeopos a residentia Synodus Triden. tana voluit exemptos, c. 33. n. q. Et eos ad residentiam adegit Urbanus Ulia. n. I . Si tuta Regum Ec Prineipum contra Episcopos
Canonicas non residendi eansas affert Sς- nodus Tridentina Christianam caritatem .u gentem necessitatem, debitam obedientiam,mae verem. I tae evidentem EeeIesiae vel Reipublieae neeά- litatem. Qua in re ne sibi faelli ut Episcopi patiantur a seipsi ς illudi, eertat adhibet eautiones, T. VI. e. 33. n. 6. Has extra causas .pilcopis non ultra duos aut plurimum tret
in anno menses absentiae, sive eontinuos sive Interruptos permittit, nee hos quidem nisi aequa subsit eausa de gregis detrimentum non timeatur, num. 7. Cautiones Concilii I. Mediolanensis ann. i 39. 3: Toletani anno leuuentI n. II. Causae Episcopo legitimae non relidendi , Iegationes ab ipso obeundae δι commoratio in Aula Regia iussu Principis, ea 36. usque ad e. U. Item Tregrinatio Roma-p3 , ' V. usque ad 43. Concilia quoque ab
Srquod olim erat Episcopo negotium obeundum apud Aulam Principis . sive pro se si .e pro pauperibus, volebat eum Synodus Sardiiseensis a Collegis suis admoneri, ut loco sui Diaconum eo dirigeret, aut illum eerte v tabat eo proficisci absque Metropolitani sui litteris, ut nec Metropolitanum absque Patriarchae T. VI. e. 3o. n. a. 3. Ea similiter erat Occidentis disciplina, ut si extra taceoeesim suam necessitate aliqua exire cogerentur Epistori, non abirent absque Metropolitani sui litteris. Id tamen in Hispania non admodum erat in usu, nee diu viguisse vid
tur in Gallia. Eos ibi saltem vesebat Gregorius litteras istiusmodi aecipere ab Archiepiscopo Arelatensi Apostolico Uieario, ut gealii ejus voluerant decessores , haud tamen quidquam de Metropolitae juribus volens diis
minutum. c. 3 I. u. II. II. II. 14. Crimini dabat Hinem aro Laudunensi nepoti suo F in mares Remensis, quod absque illius lieentia identidem e Duxeest sua exiret, c. 32. num. 4. Episeopus eui tam adversa est Coeli in sua Dioeees intemperies, ut in ea non possit sine vitae diserimine consillere, poteli non re- fidere, T. VI. e. 7α uum. An de quatenus quoque possit vel ob perseeutionem vel ob Provinetae ab hostibus vastitatem T. VI. e.
66. e. 68. num. I l. c. 69. nam. 3. 4. s.
6. c. 7 . num. 2. Ob pellitentiam non est a re-sdentia liber , e. 67. 68. num. q. ad num. II. e. o. uum. S. 6. I. In eo quod Regibus nostris
exhibent Episeopi saeramento fidelitatis , hane inseri voluit Ludovicus XIII. elausulam, fore, ut in sua quisque Dioecesi restis
deat, e . Α'. num. T. q. Fxinde . De residentιa Canon eorum Discopis assantium, Capellanorum , Regiorum , Canonicorum omnium . Dignitatum.
Iam tempore Alexandri III. erat id ianis, ut Canonici qui Episcopo ministrant aY et . lege
174쪽
Indo Rerum molauarum. lege residentiae essent liberi r at numerum eo. sisne redituum mense Capitularis ; aliae suos rurri non praefinit ipse, T. VI. e. 72. n. I. sepositos habent proventus . Hae pol remae Hune ad duos postea Honorius III. coarcta- abiolvuntur a nexu residentiae,& cum Bene vit, num. a. Non tamen gaudent distribu- ficiis Curatis retineri possunt, T. VI. e. 3 tionibus, & quare, n. r. Eas nihilominus il- num. 17. Iure communi o Tridentini inclis, ut & bene multis aliis, Mech liniente Canonici, qui . ex Pontificia dispensatione ann. I TO. Concilium eone it, num. 4. An Parochiales Eeelesias administrant . in iis δει posset Metropolitanus ex Suffraganeorum suo. bent residere, nee interim fructus Canonicarum Canonicis aliquos aeeersere sibi allituros, tus amittunt, n. l7. Qui Canouiei. Plura& proinde suorum interea Benefieiorum seu . de Canonicorum residentia toto illo, n. i Dctibus gavisuros, num. 8. Capellani, Cleri- &n. t 8. item & e. 72. n. 9.eive Ministri Capellae Regum Franeiae sunt omnes immo olim Benefietarii leae refi- quoque libbri a lege residentiae. Coarctatur dentiae astringebantur. Iis omnibus Trullana autem id ad tempus, quo sant in obsequio, Synodus excommunicationem intentabat. si quod utique tempus trium est unoquoque an. tres Dominicos dies continuos a suis abessent no mensum . num. 6. An ab ea soluti sint Ecclesiis. T. VI. e. et t. num. I. Hane residen-Clerici Par lamentorum Galliae ὶ num. 7. Non excidunt Praebendarum suarum fructibus ii, quos Papa seeum retinet affixog obsequiis universalis Eeelesae , num. 3. Quorumὸ amolim Capitulorum Canonici ad sex solum residentiae mensas adigebamur, nec plures ab eis extorquebat sedes Apostolio, T. VI. c. R2. num. 8. Canoni eos omnes ae Capitul rum Dignitates Moguntinum ann. II49. Conincilium iussi residere t eum eatenus Germaniae Canonici nonnis Vieariorum opera , quibus modi eum relin 3uebant proventum , residerent, optimos sibi ipsi liueius retinen . tes, e. qq. num. ἔα Ita quoque factum eli a Concilio Tridentino, quod ea propter voluit tertiam reditum Capituli partem in diliti. butiones dispensari, quarum nihil percipiant absentes, num. ra. Nec sive Dignitatibus, sive Canonicis, Praebendariis, aut Semi praebendariis permittit, ut ablint tribus pluiquam mensibus, nihil interea de dictis dili ributio nibus pereepturi, ibid. Venit, & num. II. f. Utque . Immo nee tres illos iis eoncedit menses, si earum sint Ecclesiarum, quarum eonstitutiones longius servitii tempus ex ant, eod. f. Vetuit. Sive sint autem eontinui tres illi menses, sive ex pluribus sejunctim absentiae diebus, perinde est, c. 3 num. 17. 19. Non opus habet vero Canonicuς lieentia Episeopi vel Capituli ad tres illos menses,num. T. q. Dunitates. Si quae sit Capituli Dignitas, cuius nec functio nee iuri Aictio ulla sit. & eui adiuncta sit eura Parochiae rurisi potest utrobique residere, quandiu autem in illa Eecles a sua Parochiali residebit,ips dictae illae distributiones aeque accrescent, ac si re praesens adesset, e. 34 num. E. Istud-que de istiusmodi Dianitatibus decretum promulgavit Burdigalense ann. t 383. Concilium,n. t . f. In Conrisio Burdi alens. Duo sunt Dignitatum Lenera: aliae iunt quae participestiam postulabat quilibet per se ordo, quouis initiabatur, e. . n. r. Et in ea quisque ebebat Ecclesia residere, cujus ordinatus suerat Clericus, eaque per priora octo saecula viguit disciplina. T. IV. c. 2. n. 9. o. II. c.
q. n. I. R. . 6.9. e. 3. n. I. 6. c. 6. num. 3. 4. ly.
Nee quisquam alio se eonferre poterat s ne Episcopi sui Litteris, T. IV. c. n. IO. c. n. I. 6. c. I. n. 3. 6. e. s. n. 4. Distinctio Beneficiorum , aliorum resdentiae obnoxiorum, Scaliorum eius immunium per annos Iroo. &lius ineognita fuit, nee invaluit nisi in illo temporis interstitio, quod fuit ab Alexandro III. ad Gregorium IX. idest . ab an
men approbat Concilium Tridentinum , n. il. 3. sed, f. Hine . . Quamquam s ejus ob. tem p raretur, statuto de nomine nisi in ali. eujus Eeclesiae utilitatem ordinando, de e que sunctionibus suis statim alii Ando, rediis
ret illico prior illa residentiae disciplina, c.
D. Abbatum O Abbati arum residenria. Abbates Capitularibus jubentur residere, nee nisi ex inevitabili necessitate aut ex aliis qua utilitate abesse. T. VI. c. 32. n 2. Iubentur & in Concilio II. Coloniensi ann.I349. c. 'q. n. 9. Iubentur &.in eodem Colmniensi Concilio num. 9. Commendatarii quinam lege residentiae teneantur , T. VI. c. 34. n. ΣαDε residentia Parochorum.
Parochum, qui duos menses a sua abfuerat Eecclesia iubet Gregorius deponi, si sua abfuerat culpa, T. VI. c. 33. num. Iubet proclus Parisiense V l. ann. 829. Concilium
Parothos residere. c. 32. num. 3. Parochum
Anastasum etsi Cardinalem anathemate Leo IV. percei:it . quod per annos I. a sua abis luisset Ecclesia, e. r. num. 3. Lugdunense II. anno I 27 . Concilium Parochis abelle nou
175쪽
Indo Rerum prae uaerum. 37 permittit, nisi ex Episcopi licentia, & qui- quis otii & silentii ducatur, num. o. Nec iidem eansa nonnisi rationabili, num. 7. Illos megis sui vilia non faeile speret a se emen. eadem lege eonstringit Synodus Tridentina , danda . ibid. sex causae cedendi Episcopatu nee iis permittit ut absint ultra tempus bi' ex Innocentio III. adducuntur, e. q. n. 8.mes te & quidem ex Ehil copi licentia scri- Non potest quis ob morbum uel aegritudiis pio data, qui Vicarium iis interea substituet. nem a Su riore eogi ad abdicandum Episco-Si absentiam suam ultra prorogent, censuris, patum, T. V. c. St. num. II. c. 33. n. I. N pri .atione fructuum immo & Parochiae ipsius quidem si nulla spes est reddendae et valetu- abdicatione eum revocet Episcopus, L. 34. dinis, cap. 32. num. I. c. IT. n. 7. c. 9. num. num. ii. Adscripsimus. Quin & ipsa Con- Sed in hae occasione dandus ei quispiam, quieilii Tridentini Congregatio declaravit nec loco ejus curam suseipiat gregis , ae qui ta- posse Parochum per unam hebdomadam abei- men eo superstite non ordinetur , nisi ultro se , nisi tum ex iusta causa, tum ex Episco- ipse Episcopatu cedat, c. 32. n. I. Σ. c. sq. n. pi ei iam licentia scripto data. n. 17. g. Paro- ro. Canonistis. Peceatum hae in parte in ehis iere. Multa itidem de Parochor urn re- Anglia, eap. 32. n. 8. Secus item a Gregorio sidentia ex Deelarationibus Congregationis VII. consultum, e. 34. num. 3. f. sed . Ab Concilii Tridentini, e. qq. n. 39. dc c. 72. num. Innocentio III. n. 8. Et a Gregorio IX. num. ς. Bonisaeius VIII. cuius decretum confir- Io. Minime. mavit in Coneilio Con: antiens Martinus V. Multa Sanctorum exempla, qui Episcopa- potestatem indulserat Episcopis, dispentandi tum abdicarunt, T. V. c. ita n. 7. 1. 9. I . cum Parochis de residentia per feetem prio- c. 32. n. 6. 7. I. ἶ. e. 5 . n. l. 6. 7. 8. c. I res annos, ut serio posscnt litteris operam num. q. g. Gefmidas, es f. Legatus, 3c num. dare, immo iis permittendi ut solum Sub I. Idem . Aut qui de eo cogitando abdicarunt diaconatum illi eo susciperent, septimo autem solum, T. V. c. II. n. q. 6.9. e. St. num. 3. c. anno Diaeonatum vel Presbyteratum, T. Iῖ. num. 7. Hedeuutphus , & e. 34. n. 7. IV. e. 87. num. v. Sed Congregatio Concilii R. Atiquanto , seqq. num. I. j. Avxrari. Tridentini iam unum concedit Parochis an . Ut post uni illa vel facta vel eonsilia eum renum , quo possint studiorum causa a Paro gulis de Episcopatu non abdieando eoneiliachia sibi eredita abesse, T. V l. e. TI. n. 9. ri, T. U. c. 32. num. I e. II. num. II. Exem Resignationer Difc a tuum , T. V. pla n ali a pontificibuet Romanis eonsensus c. 3o. aὸ e. 6α Episcopis abdicare se volentibus, T. V. e. 3r. Iam supra dietum est de Beneficiorem n. 9. e. a. n. R. c. II. n. d. o. c. I . n. 3. f. aliorum relignationibus, tir. Beneficia, j. De Testimonio, & 3. Aliquantis, o n. 3. Resenatione Beniriorum. Sunt autem resi- β. Auturari, & n. io. g. Miuime. Sis h gnationes Episcopatuum aliae simplices, aliae diemus eorum usus, erga volentes Episcopo in favorem . tum abdicare c. q. n. I 2. R.'nationes Dis patuum s lites. Istae autem Episcopatuum resignationes GL Non lieet Episcopatu cedere nisii iustis de sonesve ut fierent, per quinque prima Eccle- causis. T. V. c. 3o. num. 3. Ut si plebs sit si ae saecula nondum recurrebatur ad Romanum contumax, c. I n. q. e. II. n. II. II. c. I '. n. Pontificem: sed si qna lex obseruabatur, fi 8. Quamquam nee tum id facile fieri debeat, hant eae in Concilio Proὐineiali , vel apude. t. n. 9. e. 32. num. . c. num. R. . Si. Metropolitanum, T. V. eam Io. num. 7. Nee Si item loeus est absolutissime valetudini inse- inde item ad annum Mo. Romanus Pontifex sius, T. V. e. 3o. num. v. Si reddendae paci id adibatur , nisi forte ut ea super re eonsilium conducat, cap. I. n. I. a. q. E imium ea su. eius exposteretur, vel nisi is esset Episcopus, per re exemplum Episcoporum Africanorum, qui singulari quopiam nexu et illigaretur, ut num. Item si aliquod antea , licet occul- qui aliqua ejus forte Legatione sungebantur, tum, ad millam est crimen canonicum, id est, e. r. num. q. ad 7. Sed ut plurimum vel in quod olim depositione puniretur, cap. Io. n. Oriente Imperatores , vel in Uecidente R o. T. e. 33. num. I 2. c. Iq. num. g. Nec, & ges , vel utrobique Metropolitanus adibaturnum. 3. Uide tamen . ibid. n. 8. ubi id ex. ab Episcopo, qui Ερilcopatum volebat exue-plieatione Innocentii III. mollitur . Si item re, n. 6. 8. 33. I Etsi vero ab eo tempore sit civitas & Ecclesia eversa , c. R. n. usque ad annum millesimum tarn quidam po- Non insta est vero cedendi causa , a quis nebantur rudimenta miserioris hodierne di
dissicultates futuras timeat. T. U. e. . num. sciplinae, quae rem revocat ad Romanum Pon-8. Nee, si non possint praedicare, modo hunc tificem . T. V. e. 33. num. T. 8. IO. Non ta-
delectum suppleat vita , ibid. Nec si amore men ordinario ejus interpellabatur auctoritas, sed
176쪽
te a Coepiscoporem in Coneilio Provinetali &Metropolitani , aut quandoque etiam Imperatoris vel Regum , num. l. 2. 6. l . Ab anno tandem millesimo frequentius longe factum est ut Romani Pontificis assensus oc aucioritas requireretur, T. V. c. s . num. 2. 3. 4. I. Adeo ut tempore Alexandri III. vix unquam alito Discopatu quis cederet. num. c. Nec iam prorius aliter Innocentii III. tem- sire, num. 7. Explieator qao sensu spirituale piscopi cum Eeclesia sua eon1ugium comparet idem Innocentius eum carnali conranio ,
es quo item sensu ius illius ibi vendi soli vindicet Pontifici Romano , . ibid. Qui sensim factum fuerit . ut illud soli tandem Romano
Pontifici sit reservatum, α ια num. 2. c. I num. In hac, num. Io. Astyaret,
est . Usus Orientis ab anno millesimo, cap. I . num. II. An qui Episcopatum abdicavit ut in Monasterium feeederet, misit inde ad eum revocari , num. 9. Queret e Bellamini apud Clementem VIII. super resignationibus,
seopatuum resignationes in favorem alterius, R a Coneilio Antioelieno prohibitae suerunt, T. V. c. 33. num. γ. Ideo autem prohibeban. tur, ne tanquam haereditatem transmitterent Episcopi Ecelesias suas ad me potes vel eonis
n. I. Earum tamen exempla Eurima etiam a primis saeculis & deinceps, T. V. e. 33. n.
I. a. s. Io. I 2. c. 36. num ia 3. 6. I s. c. 7. num. I. 6. c. 39. n. 3. 6. Frequentes erant
an Hilpania, qua de re succenset Hilarus Papa Hispanis, α ω. n. l. In iis autem impetrandis non solebant tum Episcopi ad Roma-vum Pontificem recurrere, sed ad Provinciae Coneilia, ad Metropolitam, ad Principes. e. II. n. 3. 6. 9. 1 . c. 38. uum. 6. 7. 8. 9. Aliquando tamen ad Romanos Pontifices, e. 37. m. 2. 7. Et paulo quidem sementius ab anno millesimo. e. 39. num. I. 4. Quin & eoepere tandem ante calcem duodecimi saeculi habeti initae, si eorum accederet auctoritas , c. 39.
RHΓturiones Restitutiones rerum male partarum , vel incertarum , in entarum , vagarum , si non
magni sint pretii, permittuntur Confesssario, ut eui voluerit fiant; si vero magni illae sunt pretii , Statuta Sunodalia tum Ecclesiarum Trecensis A Maonensis, anno II 24. tum E
etesiae Carnoten s adiri volunt Epis iam ,
Ricta dux Rex Analiae ad iactum bellum pergens vendit Epitcopis Comitatus & lauda. Rediens e Palaestina per Germaniam ab Imperatore Henrico in carcerem coniicitur. In Angliam reversus repetit ab Epilcopis , qxiae ipsius tradiderat, T. VII. e. ῖ . n. I .
Rieensis Ecessa, vid. Iniici Geograph. Roga dieebatur largitio & erogatio auri , argenti, dici quae fiebat militibus: idque nominis inde traductum est ad similes quae fiebant aliquando Getieis uetitiones, T. VIII.
Roma.a Ecessa , vid. Indie. Geograph. Romamum ter, T. VI. cf. 41. 62. Stelliae Episcopi per sngulos annos terni ad Romanum Autumnale concilium conveniebantur ante S. Leonis tempora . Voluit Leo ut nonnisi iam unoquoque triennior & de hoe remittens adhue Gregorius voluit ut unoquoque solum quinquennio, T. V l. c. M. n. 1. 3. 6.1
Zacharias Para iubet omnes Episeopos Sedi Apostolicae Suffraganeos , aut qui a Roma RoPontifice debebant ordinari, Romam singulis annis ad festum Ss. Petri & Pauli pergere, M . α6. e. r. n. t 2. Quam multi sive Reges sive Episcopi a Clodovaei tempore usque ad C roli Magni Romam se pietatis ergo contule
item sub Carolinae familiae Imperio sive N biles, sive Clerici, siue promit eue Laini. T. VI. c. ε . num. 7. Quin & Ahbatissae δι M nialest adeo ut tandem illas eo ultra pergere Coneilia vetuerint, ibid. Parochi absqge Episcoporum suorum lieentia iter illud sulcipere vetabantur a Conciliis . vid. Sed nee Galli Episcopi . sive ad Concilia Romana a Romanis Ponti fieibus invitati , sive voti explendi eausa poterant absque Regis lieentia eo proficisti, seu Clodovaei tempore , c. I. n. 6. seu sub Carolinae stirpis Imperio, num. r. a. 7 4. S. 6.8. Quamquam nihil simile poterat Regi Angliae S. Thomas Cantuariensis posterioribus saeculis assentiri , e. 42. n. 7. .. inter . Explicitur Canon conet lilii v II s. Generalis , inmiens de Regia illa licentia
non satagendum, e. 4 I. num. o. II.
Ab anno millehmo eo aluit disciplina R mani Ponti fieis a singulis Episcopis visitandi:& quidem aetatis illius initio erant hae visi lationes arbitrariae. T. VI. e. 42. u. . Ad eas urgebat Episcopos Gregotiuet v I L non pro sua ex praecepto adisebat , num. 3. Sub Pa
177쪽
sehale II. Me politani in eo quod edebant
sacramento tu abant te quolibet triennio vesper se vel per Legatos Romanum Ponti fleen ivilitatums , num. 6. Necdum Epitcopi ipsi ista vi stationis lege ebni ringebantur , ibid. Sed res tandem eo sentim bevenit , ut &ipsi quoque iurent Episcopi se Ac quidem annis singiuis vel per se vel per alios Romam per- resums . nisi a Romano Pontifiea dii pet,
sentur, n. l2. Quod utique iuramentum eum ab iis omnibus emittatur , a paucis observatur, n. l . Quomodo auramentum istud eum non esset olim ni si eorum Episcoporum qui Metropoli Romanae suberant , filium suerit Omnium commune , n. ix Legem istam Sixtus U. certis definite intervalli ita ut Itali Episcopi tertici quoque anno, Galli, Germani, Hispani quarto. emeri Europaei & Afri-eani quinto , Asiati ei &. si qui remotiores
deeimo Romam debeant e teneste , num.
3. Quis harumce vi sitationum finis n. der 3. Nee ab iis liberi sunt Episcopi Titul
Saeculo undecimo tanta Romam pergebat multitudo tale iis , ut tandem Sali gesta.diense Conei lium has eorum peregrinationes, nisi eum Epistori licentia fierent , prohibere necesse habuerit, T. VI. c. r. n. 4. Rotomagensis Primistur, vid. Indie. Geograph. yocoliar ur.
SAeellarius is s. Gregorio dieitur , qui eu-ilos erat Thesauri Episcopalis , T. II. e.
Cum eo nomine Episcopi olim vulgo de-sgnarentur , iam tamen nono saeculo Presisbyteris quo rue passim tribuebatur , T. II. e. M. num. 6. f. Haec porro .
Quam voluerit semper Feelesia gratis adminii rari Sacramenta, T. VII. e. 49. n. v. I
e. 69. n. 2. c. 7o. n. l. q. c. 7 . n. ια c. 7 . num.
3. In Sacramentorum erogatione nihilum dabatur tempore Tertulliani , darique Synodus Eliberina vetuit, T. VII. e. z. n. 8. 9. Immo vel oblata aeeipi vetuit ista Synodus , c. 49. n. 9. Pollunt tamen aeeipi quae sponte offe
e. Tr. n. 1. Immo & post adminii rationem Sacramentorum exigi λsse laudabilem eon. suetudinem declarat in suis Conltitutionibus
Odo de Solineo anno ii . factus Parisiectimari Mum. 173 Episcopus , e. 72. n. q. taleosque ad id per Episcopos eompelli vult Turonense ann. Iaῆ6. Coneilium, & Co ilium IV. Generale L teranense, e. 72. u. 7. q. Exeriptus, & α '. Et Synodales antiquae Constitutiones Eeelesiae
Rotomagensis, c. 73. n. a. Sacransentum seu fur motum.
De Saeramento exhibito Principibus ab Epuscopis, T. V. cap. s. 8. 49. Sacramentum, leu iuramentum non est ex
se illi et turn . Historia Epileoporum Ahicae, quotum lub Vandalis volebant alii , alii nolebant iurare, quod eharta quadam sibi oblata continebatur, haud signi Mato quid in ea
haberetur, T. U. e. s. num. 11. II. Nedum Imperatores Graeci Saeramentum fidelitati
ab Episcopis elicerent; immo ipsi ab iis Episcopi . sellicet Patriarchar Constantinopolita
ni , antequam eos coronarent sacramentusnde Gihodoxa fide numquam deferenda extingebant . num. r. Vetuereque Marcianus
sui finianus imperatores , quominus ab Eviscopis & Claricis in iudicio possent exigi la-eramenta r id quod adhue Balsamonis aevo
videtur vigui illa , cap. 2. num. 2. I I. cap. num P. Post annum tamen millesimum le-suntur Graeci Episcopi & Clerici iuramentum Imperatori et suis exhibuisse, at non in o dinatione electioneve sua , sed cum Imper tor inaugura, tur . e. 40. n. 9. Qui hae in parte honor Clericis ab antiquis Imperatorinus Graecis seruatum fuerat . iis quoque servatus est Leetibus Longobardicis . c. 48. n. 3. In ore Episcopi. immo re cujuscumque Cisriel, aut etiam sancti cujusciamque hominis, affirmatio sola tantumdem habere debet au
Sacramentum, cap. I. num. Q. cap. 48. num. r.
Primi omnium Hispani praesules & Clerici leguntur sacramenta fidelitatis exhibuisse Regibus, eorumque prima in Concilio IV. Toletano ocentrit mentio , & dem V. UI. VII. VIII. X. XVI. Coaeiliis Toletanis,
T. V. cap. s. num. 3. 4. I. 6. Nullum Galli seu Praesules seu Clerici per annos 3- e hibuere Priseipibus saeramenta fidelitatis, cap. 7. num. 3. Prima Gallorum Epitet ramndas non iurata quidem sed promitti Carolo Maeno memoratur in Concilio lII. inro. nens, II. lib. I. c. 48. nuin. 4. Sed elare Sa-eramentum fidelitatis exitii ab Episcopis Et aliis ordinia Eeeleliasti ei Ludovicus Pius, iaquare num. 4. . nee in ipsa eorum ordinatione, sed, ut parem eredere, in ipss Regni Comitii , num. 6. Praestabatur illud super Evangelia , Crucem , vel Sanctorum Reli: quias , sive eum saeramenti aut auramenti voee, sive fine ea ista efferrear , num. I .
178쪽
Etsi Uero istorem fidelltatis sacramentorum tur istorum Episeoporem sueeessares lil facti. non desint exempla sub Carolo Calvo . sub tasse, num. illud iam omnes praeitanteo tamen impetraverunt Episcopi , istante Episcopi. T. V. cap. 46. nam. I 2. maxime Hinimam , ut ab iis sola deinceps in eausi; dilue illorina; mittebantur rei, et. promissio fidelitatis elideretur . quamquam iam ab Episcopis, ad sepulchrum S. Felicia interim sive a Laicis sive etiam ab Abbati- Martyris ut te iureiurant , purgarent, T. IV.bus iuramentum ipsum elisseretur , T. V. e. e. l . num. t Ad sepulchram S. Martini sa-q8. n. 7. 8. 9.lo. I. Iam tamen sub postre. eramentum exigit quoque Gregorius Turo. mis Carolinae familiae Prineipibus saeramenta nensic ab infido quodam Presbytero, T. Rfidelitatis tutium in Episcopis Gallis exigi eoe- e. q. n. s. g. AEquiora.
pete . n. 12. In italia non populus modo sed - e. t. a . . R PIT
I Clerus & Episcopi tum temporis ; immo , V. tit. Musa, di nono ipso iam saeculo Saetamentum 63e litatis Imperatoribus exhibuere; quin bc illua Fundationes pro sacrificio Eucharistiae, T. quoque Romani ipsi Pontifices leguntur emi. VII. c. 7 i. num. 6. Na.. Sacrificium Eucha. sil se quamquam se sponte illud emittere pro. xiiii ae primi; Eccles; ae laeculis pro omnibuς in fierentur. T. V. e. 48. num. I 4. 13. Innocen. eommune fidelibus offerebatur, nemine suam lius lil. in Coneilio IV. Lateranensi vetuit inde meritorum portionem imminutam et a Clericis impendi fidelitatis Saeramentum dente. T. ix. c. 7 t. num. 8. At Pipini iaLaicis . nisi ab iis temporalia seu Beneficia Caroli Maeni tempore coeperant fideles sin- seu lauda aecepi lsent, eap. 4'. num. 6. Saeta- guli Presbutero euipiam suam privatim stimento Regibus nothis reddendo iam obnoxii pem erogare, ut Sacrificii seu Ram exuberaa erant omnes prorsus Galliarum Episeopi tem- tem in te suosque derivarent, ibid. Nee cremento Regibus nothis reddendo iam obnoxii pem erogare, ut Sacrificii seu Ram exuberaa erant omnes prorsus Galliarum Episeopi tem- tem in te suosque derivarent, ibid. Nee cre-pore Caroli vi l. aeque ac modo, nam. . L debat tamen seu Crod angus, seu Valairi
Conqu/ssus, & n. 8. Iam postea.dus Strabo deeerpi quidquam milibet, etsi De sacramento seu Metrvolitano seu Papa ab pro Milla seu Presbyter plura perciperet sti-0itit is exhibito, T. V. e. o. s. s. vid. pendia, nM. 9. Nec postea quocue Arnul-tit. Obedientia, & tite Papa, pen. sus Lexovienss. c. 72. num. Negat quo- Sacramentum Omient a. &α que Gersonius vel tantillum fraudari eos , qui Nullum adhue ab Epistorix saltum fuerat peculiares sbi Missas deposcunt, etsi Saeer- seu Papae leu Metropolitano iacramentum uel dos plura simul stieendia coniungat, e. Ti. fidei vel ob tentiae ante annuat 43o. quanis num. . Contra sentiebat Archiepiseopus Caa- quam tum ipsit tum Metropolitani quique in tuariensis in suis ann. r18 i. Constitutionibus ordinatione sua fidei confessionem edebant, e. 72. num. 3. Damnatur in Constantiensita servandos a se Canones promittebant, T. Coneilio is Uvielem error speciales orationes. V. c. 44. n. r. Primus omnium Anxiusius uni applieatas non plus ei prodesse quam ge- Thessalonieensis Archiepiscopas & Sedis Apo- nerales, e. 73. n. 7. Certissimum est fructuostoli eae in Illyrico Orientali Uieari s exestit fores evique sere plures Millas quam unam , non sacramentum quidem, sed promissionem easque item quae pro ipso speetaliter cele- obedientiae ab Artieo Epiri Metropolitano brantur, quam quae promiscue pro omnibus; quo de ipsum S. Leo Papa reprehendit . . bid. ut proinde tot iterari debeant Misse, quot Post haec nulla illi ut primissionis exietendae aeeepta sunt st ndia, e . num. T. Quam- mentio extat ante Coneilium xl. Toleta. ruam. Plura umul salaria coniungi vetantur, num , in quo generatim evicitur dei neem T. VII. e. 7'. nam. si Muri. Quam di exigenda in sngulorum ordinatione . erga stricte raeeipiant Cardinales Congregationis eum, qui sibi praemineat. De Romano ta. Coneilii Tridentini tum n merum Millarum men Pontifice nullum ibi verbum, T. U. e. eelebrari, quem praescripsit is, qui stipendium 4 num. S. 6. Ex eo tempore nulla quae hue dedit, tum nullam tueri partem ab eo de- Dertineant, oecurrunt exempla ante S. Boni. Grpi, qui Missas sibi traditas eommittit aliis lacium Germaniae Apostolum, num. 7. S. Ipse celebrandas, num. 6. ero tum in ordinatione sua Gretorio II. Saraivia qui & Gineis Semophlax. Papae iuramentum talemne edidit servandae Is erat qui saeroram erat vasorum custos. fidei . & exhibendae Romanit Ponti fiet but Id muneris in oriente solis eommittebatur obedientiae r tum in Gallieano postmosum Pret byteris, T. II. e. Io I. n. I . DP S1- Concilio illud idem iuramentum ab Episto. eri iti adhuc, T. Ili. c. 7o. u. 3. 3. Qui Sa-tit. Obedientia, & tite Papa, Pen. Sacramentum Obedientia . Et Papae iuramentum talemne edidit servandae Is erat qui saeroram erat vasorum custos. fidei . & exhibendae Romanit Ponti fiet but Id muneris in oriente solis eommittebatur obedientiae r tum in Gallieano postmosum Pret byteris, T. II. e. Io I. n. I . DP S1- Concilio illud idem iuramentum ab Episto. eri iti adhuc, T. Ili. c. 7o. u. 3. 3. Qui Sapis omnibus elieuit , & cum ipsit iterato erisse.
179쪽
Saltatio Clerieis interdieitur per omnia Eeclesiae iseula, T. t X. eap. 42. num. 6. 7. 8.
iam eos spectatores elle vetant Bituricenis anno II . Aquense anno I 383. Aquileiense anno 1394. Concilia: sed & privatorum etiam saliationum Concilium I. Mediola. nense sub Sancto Carolo Borromaeo, cap.
Saltationem in Christianorum nuptiis Con-eilium Laodicenum prohibet, T. IX. c. 42.
Saltationes factae ad fores Ecelesiarum 3cia venerationem Sanctorum a quinto etiam& sexto laeculo, eae rue a Conciliis & Patribus prohibitae, T. IX. e. 42. n. 7. 8. 9. Saltationes in Sanciorum solemnitatibus, & qui dem intra Ecclesiam, patiatur, quamquam aegre. Coneilium Bauleense, seacum quibus conditionibus, C. 46. n. 22. San Dion anum Monaserium, vid. indie. Geograph. Sanct-Andraeana Ecclesia, vid. Indici Ce graph.
Quam infesti toti orbi Christiano, & quam
necessario iis erat per expeditiones sacras o currendum , T. VII. e. 44. n. 2. q. Ichima tritim Caputilorum.
In illud abripiuntur Longobardit illud p
stea eiurat eum tribus Episcopis Severus A. quileientis Epitcopus, Grado, Ravennam ab Imperatoris Exarcho adductus. At ut vi illud eiuraverant, ipsum libertati suae redditi resorplerunt. Illud tamenmon ita multo post Regionis illius Discopi omnes lubenter dimitere, tribus illis aut admodum exceptis, T. I. cap. 2I. num. l. &o. Sed & Aquilejensis ipse Antistes respuit quoque tandem, cap.
Seholae nomen idem significat quod disciplina. Fuit autem modo aristior, modo latior eius significatio. T. IU. e. 98. num. Io. II. Seholae Alexandrinae summa antiquitas & eruditis mi Proseliores . e. 92. num. l. 2. Laus Scholae Edessenae, C. 92. num. 3.
Quinto iam s aeculo in toto Italia dom Parochorum erat instar Seholarum, ubi juniores Clerici in sacris litteris & pietate in siluebantur. idem illorum imitatione Co cilium II. Ua sonense ann. 329. iubet in Gal-
probum . Inlia factitari, T. IU. eap. 88. num. I De Scholis a Cloamaei tempore aά Carest Magni. De Scholis Galliae per illud tempus, T. IV. cap. 93. toto. Nullibi per illud tempus
fuere celebriores, cap. Ico. num. i. Erant haetum ruri in domibus Parochorum, tum iri
aede ipsa Episcopali, tum in Atehidiaconi
vel eruditi eui ulpiam alterius domo, tum in Clero ipso universo qui dc schola inde vocabatur, tum in iplis etiam Monai teriis, eae. 93. num. 2. a. I. o. Fervebant in iis maxime iludia scripturae lacrae, quamquam nee humaniores in iis litterae neglisebantur, nam. 6. I. g. Gratuito in his Icholis iuvenes erit diebantur, cap. 98. num. 3. De Scholis Hilpaniae per eandem aetatem, T. IV. cap. 94. n. I. 2. 3. 4. De Scholis Italiae, cap. 93. num. I. uique aὰ num. 9. & nam. item II. Angliae,
cap. 93. num. 9. IO. II. I 2. Germaniae, cap. 93. num. N. Graeciae, num. I Scholam Conis
stantinopolitanam , fiammis ablumit Leo Isauriens Im tor, ibid. D. Atilis inde ad annum millesimum.
De Sehesis Galliae & Germaniae. T. IV.
cap. 96. toto. Quadruplici lub Carolo Magno seneris erant. Aliae erant Parochiales, leain aedibus Parochorum et aliae Abbatiales, sin in Monasteriis pro ipsis eorum Monachis; aliae Episcopales. seu in Epistopalibus ipsis aedibus, aliae Palatinae . seu in iplo Regum Palatio. quae proinde forsan erant ambulatoriae , ut & ipsum Imperatoris domicilium qumquam plerumque Aquit grani quae Caroli Magni ledes erat frequentissima & P
risiis essent, cap. 96. num. q. 3. I I. in his tum liberales omnes artes, tum lacrae Scripturae tradebantur, quanquam non utique in unguistis. Erat vero Palatina omnium florentissima, num. z. 6. 8. I. Ea propter Palatium i plum Schola dicebatur, eap. 96. num. 3. cap.
98. num. 9. Addebat ipse Carolus Magnus animos & ealearia studentibus; quae quitque scripsisset excutiebat iple, peritiores ad Αbbatias & Episcopatus nulla nobilitatis habita
ratione promovebat, cap. 96. num. I. In Scholas similiter multus ineubuit Ludovicus Pius. cap. 97. toto. Quadruplicis item fuerunt sub eo generis, cap. 97. num. s. 6. Aliud earum genus, num. 6. Tres ea aetate erant celebe rimae Turonensis , ubi docebat Alcvinus, Lugdunensis, & Fuldenss, cap. 66. num. II. c. 97. num. 7. 8. P. Cum vero Scholae ob intestina filiorum Ludovici Pili bella & No
mannorum irruptiones concidissent, in eas Carolus Calvus reparandas incubuit. De iis sub eius Imporio. eap. 98. toto. De Scholis
item Galliae & Germaniae sub sequentibus Z Re
180쪽
i 8 Iado Remm robustrum. Regibus, eap. m. Eximiae sinctitatis Episco- piscopis advocabantar. ut novas in iis virespi e&. Abbatet his operam dedere , eap. 99. colligerent. num. 4. Alia qu dam Seminarian. 2. I. I. Mira Sancti Mein verti Paὸerbo. aut Seminariorum rudimenta erant in ipsisnensis Episcopi in pueris instituendis austeri. Parochorum ruri domibus, in quibus iuniormias, num. a. mi in hi Seholis institueban- Clari eos sum ipsi inii Dedant, num. 3. D tur Cleriei. a Iege residentiae liberi erant, Matissimum Seminarium abbatiae Centuleanum. 6. 7. De scholis Italiae sub Imperio Ca. vili Magni utque ad annum millesimum, T.
IV. cap. m. num. I. I. R. inter eas Romana
sis, seu S. Rieharit, nom. 7. Post xnnum millesimum initar seminari rum haberi pollunt Universitates & Collegia.di Lateranen si fuit eeleberrima, num. 3. De tum Canonicorum Regularium, Monae Scholis orientis eodem tempore, num. 4. q. ramque Congregationes, in quibus 1uvenes 6. Eas ibi restauravit Bardas sub Michaeis initi tuebantur, nec enim alia tum oecurrunt. III. Imperatore, nam 4. De Anglia & Hi- II.4ib. I. cap. 1 2. num. I. M 3. Cardinalis P spania eodem aevo, num. 8. . ius primas de seminariis nostris emitavit. De Scholis post annum Christi millesimum, T. IV. cap. lo2. num. Ea commendavit T. lv. e. Io I. Concilium Tridenti num & posteriora Gal- De Parisiensi, cat lo . aum. 3. 3. 67. De litana n, ira, tum Regia ipsa Edilla, num. San Victorina & San Dionysiana, num. 8. lo. rt. t 1. t I. seminariorum parens haberi De Mon pessulana, n. I. De Beccensi, n. 8. potest Sanctus Carolus Botromaeus egregia il&α ι 2. num. 2. De Oriente, eam ror. num. Ia, quam iis induit forma, num. 7. S. 9. Ea L A Seholis arceri vult S. Carolus Borro. e ita voluit Cleri ei, iurisdiis ni ΕΗ manas falsorum deorum fabulas, T. VI. e. serii subessent, α 3. Clervs Gallicanus a 36. n. II. Lia vi eo XIII. poposcit & impetravit, ut Scho ametis. Seminaria quae a diversorum Ordinum Reg Seholasticus vorabatur quoque eaput schm laribus regebamar . restitinerentur Episcopis M. Capistholus. Magiiter Seholarum, T. ipsis, qui quos vellent, praeficerent iis R III. e. 7o. n. 8. Quae eius munia, ibid. Mores ad nutum suum revocabiles T. Irisoria, vid. indie. Geograph. Cap. Ioti num. I. Scri, tura Sacra. senonensia Primatur, vid. Indie. Geograph.
notis Orientis eodem tem re, num. 4. I.
6. Eas ibi restauravit Bardas sub Michaeis III. Imperatore, num. 4. De Anglia & Hispania eodem aevo, nam. s. .
De Scholis post annum Christi millesimum,
rim dilitentissime legebant ae ei studebant Milet fideles, T. II. e. num. 3. g. Observa , dc n. 3.7. 8. c. 79. n. ι . T. IV. c. 92. potest Sanctus Carolus Botromaeus egregia illa, quam iis induit forma , num. 7. 8. 9. Eae ita voluit Cleri ei, cui iurisdictumi ΕΗ serii subessent, α 3. Clerm Gallicanus a Liaovieci XIII. poposcit & impetravit, ut Seminaria quae a diversorum Ordinum Res laribus regebant ar . restitinerentur Episcopis ipsis. qui quos vellent, praefieerent iis R Aores ad nutum suum revocabiles T. Iri
senonensia Primatur, vid. Indie. Geograph. Sepuitura, T. VII. cap. 63. 66. 67. 68. Primitus non igni, sed terrae mandabat tur corpora, T. VI i. cap. M. num. I. Per
n. r. 3. 4. 6. Io. I . C. οῖ. I. 6. T. e. m. n. Le. primos Christianos sublatus est mos eorpora 97. n. Adeo ut illam totam memoriter comburendi, cap. 63. num. 9. eap. 66. num. nonnulli tenerent. T. IU. e. 92. n.2. Ad eam 2. Leges Ronaanae vetuere quemqaam in o legendam eos sancti Patres hortabaatur. T. bibus ves ruri vel sepeliri , eum is e eon-Il. 79. num. 7. 8. T. IU. α 89. n. I. e. 91. n. tra mos esset extra Romanum Imperium, αε. c. 94. n. I. Concilium Tolosanum ann. 63. num. p. M. nam. r. Apud Romanos 3229. valores omnes proscripsit S. Scripturae igitur sepulchra erant extra urbia . de praeeuversiones: nee ex Seriptura nisi Psalterium me iuxta vias Iraesicas , ut qui illae transuvel Breviarium pro diurnis Metis, aut Ho. bant, mortalis suae eonditionis admonerentur, ras B. M. Lateis teli et ait: proptetea auia per e. 66. num. r. Hine & posterioribus saeculis λ
inipturae lectionem iis illuderent temporis i l. lius haeremi, T. II. cap. 87. num. 4.yeminaria..eles in eryptis recondebamur, quas & tu bax. ea talumbas dc eataeumbas ditebant, e. O . num. q. perstitit id incis in Provincti, De Seminariis Hispaniae sexto & septimo xliis brevias, in aliis diutias, cap. 63. num saeculis, vid. tit. Congre ationet Clarimrum. Seminaria Clerieorum sub Imperio Caroli Magni varia erant. Alia enim erant in Minai et iis seu Monachorum, sea Canonie 2. . . P erant tamea etiam tum sepulturis ec sanctibus Cleri ei, num. s. Eo postea ven tum est . ni liret non in Ecclesiis , tamen iuxta Eeelesarum muros corpora sepelirentur,
rum . in iisque Clerici iuniores instituebantur. T. VIII. c. o . a. . s. Ill. cap. 26. u. I. 3. s. o. 7. 8. Alia erant Primi omnium Martvres in Eeelesiis imo pro Cimicis aetate, virtute ae .octrina pin. sepulti sunt . cap. 66. n. a. Constantinus no vectioribus, seu ia Episeopali ipsa domo. nisi in vestibulo Ecclesiae Apostolorum Couisa alibi in civitate, n. a. r. Et a. haee ipla stantinomii e datus est 4 eius item laceris suoque Paruehi & Par hiarum Preis teri res & Episcopi Constant nopolitani. cap. 66. identidem De termis & hebdomadas in D n. , 4. Ln Ecclesia tamen Latina iam qua to