장음표시 사용
61쪽
mirebi satis erat si Parochi. Capellant, Ui- ile , sua deponebant Consessori peceata . ixeani & Ptesbyteri semel saltetri in anno sim reficiebantur Eucharistia, T. I l. e. Io. n. I 2. Epinopo vel eius Poenitentiario Generali pe rata confiterentur, fiebatque eis deincem - . Ontinis, & e. II. num. I . Illud idem ediatum legitur innovatum alicubi etiam mitrata comiterentur,nebatque eis deincem po- etiam legitur innovatum alicubi etiam mittestas quibus uellent ea confitendi, T. ll.e. a. memoratum hie paulo ante Coneilii I ' La- . . 4. Consitu iis M. & D-ώωs Baiscosis. teranensis statutum, n. I a. f. Iu Conritio. Ra-Alieoni vero, aut iisdem alias in locis , nec ad rae olim erant Presbyterorum confessiones. n. id ait tingebantur, sed dabatur iis potvias, vel α j. I. D smatu, n. 7. f. Statuta , & n. proprium sibi Consessorem habendi cum licen- 9. Constitutiones . Eaedem satiae sunt fretia Episcopi, verac praesertim Presbyteris lacra queatiores, immo Ae quotidianae, n. 9. Varia peraciaris, absolute quem vellent eligendi. α' variarum Congregationum statuta de suorum ια. n. . eum alias ex moeto Gregorii I olim Confestionibus Ec Communionibus; sti- soli Primates. Arini lieopi. Episcopi, Prae- licet Cluniacensium. Praemonstratensium, Ci-lative minores exempti. saeuitatem haberent sterciensium, Carrulianorum , & Μinorum . sibi proprios eligendi Confessores, num. 9. Ca- α ι n. 9. g. Ne facessat, dc n. ix. Staια- resus Bonomaeus speciales etiam Clericis Coa- ta edi seqq. Exempla Poenitentiarum unius fessores defighavit, nom. 8. Regibus qui ue aut alterius Psalmi , tempore etiam s. R stim fle Proeeribus suos alsignareant Epit rupi m ualdi. n. ia. L Narrat. De eonfessi me ZeConfessarios, T. II. g. I r. n. 8. T. IV. e. n. Confessoribus plura toto illo cap. io. Summas. Pluribus tamen Regibus laeculo XIV. de sancti milonis Abbatis U. Cluniaeensis in XU. potestatem iaciunt Romani Pontifices, audiendis Laicorum confessionibus indulgen-sbi vem ipsi vellent Confessarium aletleen- tia , T. II. e. a a. num. 4. Refertur illa a Sisdi, T. I L e. Ita u. I . C. oti n. 8. Suus iam Petro Damiani observatore Canonum rigidi iasub prima Rerum nostrorum stirpe legitur simo , nee eulpatur , ibi A. in conseisii nibusTh orieo Regi seculiaris Conliuor. T. I l. moderanda eis legibus prudentiae tum indes. e. I M. n. 7. 8. Suos quoque Duci Pipino -- gentia tum stulteritas disciplinae, num. I -sbi vem ipsi vellent Confessarium aletleen- tia , T. II. e. a a. num. 4. Refertur illa a Sisdi, T. I L e. Ita u. I . C. oti n. 8. Suus iam Petro Damiani observatore Canonum rigidi iasub prima Rerum nostrorum stirpe legitur simo , nee eulpatur , ibi A. in conseisii nibusTh orieo Regi seculiaris Conliuor. T. I l. moderanda eis legibus prudentiae tum indul-Th orieo Regi seculiaris Conisues. T. I l. moderanda eis legibus prudentiae tum indes. e. IN. n. 7. 8. Sivis quoque Duci Pipino -- gentia tum stulteritas disciplinae, num. I nimi, u. 1. Sua ille merata Aletractis ealceis Inter Armenorum eonsuetudines Bene. icto aperiebat Consessori tuo, ει d. Abbas item. XII. Papae oblatas una hue erat et Ante o Abbatissae. Monaehi Zt Moniales sareulo XIII. dinationem sua quisque ordinandus peeeata sua - Episcopo ipsi vel dolegatis ab eo Pres. Canssiliario nudabat , Confessarius vero mit-byteris sectata e fitebantur, T. II. n.
o. q. Iunmatum, ε m. 7. 4. Discedamus , Selaniatis Pietaviensis . octavo laevio Re. gula Crod an si Monachos iubet ea Episse,po vel Priori suo eonfiteri, e. I . n. Iq. Aliis sui in Oriente Abbates etsi non Presbyteri, quos alios viderent Abbates , uti e Presbyteros, Monachorum tuorum Confessiones exeipere laus sunt Et ipsi suorum pariter exei. Pere, i. II. c. I 2. n. v. Immo alsuae ibidem Abbatis Iae Monialium suarum Consessiones modum interrogabatur super unoquoque at Ordine sacro dignus Elei r dignumque eum negabat , si peeeatum carnis aliq md ab eo
in eonfestione audierat . Quod si mi oldinationem quisquam in huiuimodi peccatum prolapsui fuisset , iubebat eum Confestarius
ab .Ordinum executione abistinere, ni que 1am ultro abstineret , rem omnem Episcopo aperiebat, T. IV. c. g. num. 8. Multis abhinciseulis apud Graeeos devolutum eli ad Μ naehos audiendaram Confessionum miniit
ausae sunt exerrete , aut id saltem Episeopos rogare . illo Iorte istorum motae Abbatum exemplo, n. I. Quia dc aliquas in Oeeideate pariter Abbatinas nono saeculo eonfessi nibas ipsorum etiam Uirorum audiendis se immiscuille , potest ex Caroli Magni opitularibus colligi , α ιγ Concilium I U. Latera. nense edixit , ut fideles omnes semel saltem anno quolibet sua audent momo Meerdoti peccata e quo proprii Sacerdotis nomine Parochus , Poenitentiarius, Episcopus loci, Pa. N ipse , ει quilibet ab eo delegatus intellitiguntur, T. IL n. Atia sparsim da Goseis ins o Confessore.. Ter olim in anno fideles omnes , stilicet
in Natali Domini, i a Pascha dc in Pentec
Immo seli iam eas audiunt a pluribus saeculis, c. 22. n. I S.Cohsematis a
Velantur presbyteri . seu in Oecidente, seu
in oriente Chrisma unquam consecrare eon ficereve, T. II. e. 2I. n. I. 6. e . I plum tamen
Confirmationis Sacramentum impen3unt presebuteri Graeei, num. l I. id quidem minet iam presbyteris suis permisit Ecclesia Romana . num. 7. Permiserunt tamen alique ines in dentis Ecclesiae, num. 6. g. 9. Connrmationis Sacramentum paruulis olim, immo & eontinenter post baptismum, conserebatur, c. 2 sau. 3. c. 24. n. 4.
62쪽
Indo Rerum praee pum m. onfratria. . quinto exeunte Congregationes , & Semla Constatriae & Constat res iam tum tempo- ria Clericorum memorat Iulianus Pomerius. re H in emari Remensis. Praeseriptae iis ab illo qui eommunem adentes vitam, non se suis. Regulae, T. II. c. 23. n. s. ut illi Auguli ini Clerici, bonis emebant. e. Conere Miones Chνicorum . 4. num. in postremum illud Congregati De iis, T. III. a e. a. ad e. la. num genus in quibus bona propria retineri Nulli fuerunt Clericorum eonventus nisi poterant, eonfluebant alii , qui terrena nihi- quarto saeculo exeunte, T. III. e. a. num. I. lominus omnia tua abdiearem. alii quibus teris Probatur tum ex eo quod nihil simile per- rena nulla unquam fuisset substantia, alii in- , misissent, quae prioribus taeolis gratiatae fue- fimo virtutis gradu, qui res suas in potestate Tant persecutiones, num. 2. Tum ex eo quod haberent, & annuas solum ex iis pensiones apud A uctorem innititutionum Apollolicarum persol verent , T. IX. e. 4. num. T. Saeculo sm& Cyprianum singulis Cleri eis tune assigna- xto ot septimo Clerus quoque omnk, qui scibantur sportolae ieu divisiones menstruae , id licet ab uxoribus erat liber, tum suo man est , in mensem daturae , inaequales lainen bat ae vivebat Episeopo in Hispania & Ga Pro euiusque gradu, num. Tum ex Syricii lia, T. III. e. s. n. l. a. '. 3. 6. Nisi quod lAugul inique ea super re silentio , ea tamen in Hii pania inferiores Diaeono Clerici non in occasione ubi res sileri ab iis non debui s. in ipso Episcopi Palatio, sed in aedibu Ee-set, num. 3. 6. Primus omnium Auguilinus clesiae proximis, sub disciplina probatissimi e parens fuit conventuum Cleri eorum, dum pios luidam Senis degebant . num. Sic de e alios Lateos, eum quibus poli tuum in Afri- dem aetate Auguli inus in Angliam a Grego- ,
cam ex Italia reditum per tres annos vixe- rio missus communem cum Clericis suis terat , & quos deinde presbyter factus . intra nuit vitae societatem, num. 7. Quin & qui-
Ecclesiae hortos a Ualetici Hipponensi Epi- eam in Anglia Episcopi eum clero suo & Μο-
scopo suo sibi eo eonsilio datos . secum ia- meliis intra easdem aedes vixere, ubi omnes moverat, postmodum & factus ipse Hippo- simul vitam Monasticam egere, T. III. e. s. nensis Episcopus ordinavit, & intra aedes ipsas num. 8. Haud extant communis illius Ct Episcopales eum iis adhue una victurus ad- ricorum vitae illa aetate vestista in Italia. H l
movit, T. II l. e. a. n. 3. 9. Ita I i. e. 3. num. I. hebat tamen in suo Palatio Gregorius de pr
a. r. cleri ei autem illi, quos se habebat in dentissimos Cleriem, pulsis ab eo taleis omnia aedibus suis Epitcopalibus Augustinus , eum bus, est sanctissimos Monachos , eratque e
illo vovebant rerum omnium temporalium a rum omnium cum ipis vita communis, n. dicationem, atque adeo paupertatem volun- io. Utrorumque similiter & eonsortio&eonistariam , voto taltem implicito, e. 3. num. 6. victu delectatos fuerat S. Fulgentius & n-di i 8. Quatenus stilicet iliatum abdicanda- nulli Asrieae Episcopi, num. Il. Tum lex illis praescribebatur , eum initiaban- Congregationes CIerirerum sub Imperio C tur ordinibus, iis alioqui non initiandi, num. reli Magni, in tit. Capitala Iub ejusdem In 3.& I3. Uid. tit. Augussinus. Ad illud Augu- perio. Ilini Seminarium aut nulli aut pauci Subdi λ- Congregat ones post annum millesimum. conis inseriores Ordines admittebantur . T. Duo tum fuere genera Congregationum , t III. e. 3. num. T. Ex eo decem in alias. Ee- aliae simplieiter dictae Canoni eorum vel Cle- lesesias edurii sunt Episcopi, c. a. num. 9. Au- ri eorum , aliae Canonicorum Regularium t e pullini exemplo suum plures in Afri ea Epi. si enim non omnes ubique Canonici vel Cimstopi collegerunt apud se Clerum, & cum eo rici vitam agebant communem ; erant tame Vixerunt, c. I. num. Iria Et extra Asrieam & loea in quibus eam agerent di sibi stilieeePνulinus Nolanus & Hilarius Arelatensis num. tua servarum patrimonia, ipsos Beneficiorum 12. Ante Augullinum vero nullus in inci- suorum proventus abdicabant, & iis in eo
dente, c. num. 8. Huiusmodi conventus Cle- mune utebantur , T. III. c. t . num 2. . Erantricorum nullos habuere Graeci, e. q. num. 14. vero & loca ubi ipsa quoque sua ablieabant s. q. num. 6. Si forte urbs Rhinocolura a S patrimonia, ut ex Regulae suae instituto lo--men. memorata excipiatur. c. q. num. s. lent Monachi, indeque vocabantur Canonici In quo differrent Cleliei illi Augultiniani ab Regulares, n. 3. Vid. tit. Canonici ReguIares. Ausus linianis nolitatibus Clericisὶ c. r. n. 37. Fuere & tum Congregationes scenainarum .
E lebio Vereellensi Monachi erant pro Cle- quae Beguine dictae sunt, agebant istae sibro . dc totum ejus Clerum conficiebant . T. virorum praestantium regimine, nec obedieta-IlI. e. q. n. r. a. Id quod & unus in Oriente tiam nec paupertatem protesse . certa dc m
secilla videtur Epiphanius, c. 4. a. 3. Saeculo desiissima velle utentes, T. III. c. 63. nam .ii'. vid.
63쪽
ωρου Remmri. Vid. tit. BetvIme. Allias item ex foeminis inllituit S. Carolus Bonomaeus Congregatio. nem & quidem nulli Monasti eae proselsoni addictas, T. Ill. e. 63. n. ra. Instituit de Congregationes ex viris laicis caelibatum perem tuum profitentibus, eod. n. I 1. Congregati nes Tertiariorum a S. Franei seo institutae ex utriusque sexus e iugatis. & suae similem in modum a S. Dominico, c. is . num. Iῖ. Con- pregationes Theatinoriam ann. I 24. & Bar. nabitarum ann. 2333. institutae . in quibus utiliatque vita Clericalis eum Monastica eou- foederantur . num. I 4. Congregationes aliae Cle. vicoram a B. Gerardo Leeulo decimo quarto institutae, & dictae fratrum eommunis vitae , qui etsi nee stabilitate nee voto ullo constrin. gerentur, patrimonium tamen suum in comis mune e serebant . nec illud repetere pol rant, seu ipsi ejicerentur seu ultro egrederentur, e . num. I 4. Aliae Clericorum nee
stabilitate nee voto ullo e strictqrum , &suum asservantium patrimonium . scilieet oratorianae, ibid. Aliae denique Clericorum tuum quidem in vita immuni patrimonium retinentium, sed stabilitatis voto Episcopo adstrictorum , qui oblati dicti sunt a S. Car lo Bonomo eorum institutore , eod. num. I . & F. Conlassus Episcoporum , v. tit. Discop- M. Conmiaritaris Ut suns apud Ptinet pes , ita & laus erat Episcopis . seu in oriente, seu in Oeeidente Consiliarius. Erat is unus ex eorum Cleriere, stilicet ex Syneellis unus: Eratque is gradus dignitas quaedam constans & kerpetua , T.
I l. c. I o. n. IS. II. 32. De Regum ae Imperatorum Consiliariis, e. Iol. n. v. usque ad n. II. e. m. n. 7. c. I . n. o. g. A silenti',
quod sis per rebus ibi definitis tervabatur, ditii quoque sunt & in Oriente di in Oecidente Silentiarii. Confiliumque i plum Silentium appellabator . e. Iol. num. Ia. Ex illis Regum Consiliariis multi erant Clari ei , cap.
O . tium. I . ea P. 1 2. num. T. Primumque
hi inter eorum Consiliarios locum tenebant,
tabatur ut Epitcopos adhiberet sibi consilia.
De Romanorum Ponti cum Consiliariis. In iis fuere & Episeopi. e. I I. n. I . 16. Ioannes VIII. Papa Ludovieum Balbum Fra etae Regem instituit Consiliarium saum ut&antea patrem eius Carolum Calvum , T. II. e. IC . n. is. De Consiliariis tum Clericis tum Lai eis Partamentorum . Quae eorum origo de temporis successu vicissitudo, T. IX. cap. 33. μαιν pureum. ' 6i Uid. tit. Pariameutum. Constantinopolitanus Patriauha, v. indie Geograph. Costanimur. Eius caritas ae humanitas, T. VI. C. 87. mi α Eius in Ecclesias & pauperes munificet tia T. VII. e. ra. n. t 3. Episeopos sibi in ea. stris habebat eomites. T. Ul-α IMn.2. Ora torium eius pqrtatile, T. II. e. 92. n. saeuae ejus nomine cireumfertur donatio, lieet in mentitia sit , docet tamen quanti fieret Romani Pontificis auctoritas, quo tempore coe
pit illa donatio vulgari, & omnibus illis sa culis quibus ut vera habita est tum a Latunis, tum a Graecis, T. I. c. I. n. I Continentia .
Continentiam aliquot dierum ab uxoribus ante Communionem exigebant olim tum Grae- ei, tum Latini, T. II. e. 8'. num. I . Sed de pol ipsam etiam Communionem Graeci , B. Io. Viginti dierum poenitentiam indicum Latini Poenitentiales libri et , qui citra prinmissam quinque aut septem dierum contine
tiam ab uxore, communicaret, n. I. Item
continentiam ab uxoribus die Dominica a V spetis Sabbati Foroiuliense anno 79i. Conculium indixerat, n. Resert Balsamon Co stitutionem Timothei Patriarchae Alexandriani, quae eontinentiam indicit in Sabbato αdie inmini ea , n. ita Nodie nuptias subsequente eam quoque Graec, indie ant , evitin. ro. Biduo immo vel triduo poli nuptias ab uxore abstinendum edi eunt Caroli Mastia &Herardi Turonensis A ehiepiscopi Capitul ria, n. i . Assirmat Theodulphvs Aurelianensis Episcopus nihil pene valere ieiunium Quadraeestriae , nisi simul ab uxore continemilam obtervetur, n. ra. Longe plures adhuc eontinentiae dies, scilieet totum Alventum,
viginti dies post Natale Chri iii, offava Pas chae & Pentecolles, Vigilias omnium Fest, vitatum, serias sextaω . & diem Dominieam Rathetius Episcopus Veronensis indieebat ,
Contumelios, Reagiensis Epileopi peeeatum
Convivium in Beneficiarii instat latione exigi Concilia disi illissime prohibent, T. VII.
e. 6 . num. 6.8. t cx Convivia vel nunquam vel
raro debent adire Clerici, licet rogati , T-
sa ne uni se quae init ruere debeam . T. IX.
cap. ῆ .um. 2.I. Eos a quibus reficiuntur ea
nati et epulis, spiritualibus ipsi reficiant, c.
64쪽
Cophti ii sint Eutrehiani qui in aegxplodegunt sub potestate Alexandrini Cophii Pa.
triarchae. Nam alius quoque est Alexandrinus Patriarcha Graecae cornu innionu, T. l. e.
23. R. 3.&2. Dicti sunt Cophii vel a Cophto urbe ad sinum Arabicum sita, vel ab Egvoto ipla, dempta stilicet illius nominis prima luis tera . Dicuntur & Jacobitae . ibid. Eugenio IV. Papae subiici prolatas est Cophtorum
Patriarcha , qui tum sedebate eidemque Eugenio obedientiain praeit itere Cophii & Ab ssini anno 14ψ . oc pol unodum Sixto IV. Fceismis init eum Clemente VII. eique obedientiam prosellus est Oaυ id aethiopum Imper tot. Revoluta per Davidis illius ann. l333. mortem in pratiinam seriem aethiopia, eo direxit Paulus IV. Patriarcham unum & Episcopoς duos ex Societate Jelia , sed modiis eum Religionis fructu . Anno tandem a fori. se Selian Rithionum Imperator eum omni Regno soci gregi Catholieo & Pontifieiae nni. tali reddidit; quanquam nonnisi sedente Ue. hano Vili. nova iii e concoedia numeris omnibus suit absoluta , T. I. cap. 13. num.
Corinthι primatus, v. indie. Geograph. Cormerum ει Abbatis, v. indie. Geograph.
Corona po quam adiurabantiar prioribuet Leeulis Epileopi, non erat corona illa, quam modo in capite Milant Epileopi . nec dum enim erat in usu t ted aut Regale iosorum erat Saeerdotium aut Mitra ipsa, quiadam vealiud capitis ornamentum , quod inter Myst riorum solemnia gestabant, T. II. c. 37. n. 3.
Gravissima quaeque crimina sub Imperio Caria inae familiae unis fere solum peeuniariis emendis aut paenitentia publiea aut utroque plectebantur, T. IV. c. 72.
Constanti aut ex Eusebio in eminentissimo Palatii sit euhieolo Crucem ex auro lapidi. busque pretirisis infixit medio ipsi laeunari ,
ut imperii sui natelam . T. I l. e. Eq. n. l. Infidelium templa Chriistianae Religioni a Themdosici tribuebantur, collocata in eis Crure , T II. c. 2I. n. II. Loco amuletorum illorum.
ruae superstitiosi parentes collo insantum adepellendas aestitudines appendere sese bant , volebat Chrvibilomus Crucem istam iis in remedium adhiberi, c. I num. . Crucem ves
ium ipso Crucis ligno vel Reliquiis laetu
mnnuam e misso suo D entim gestabant a liquitus innaes ferme Graeci , idque de Laii. nis erat percommune , n. s. & λ Sub Sixto v. dum e terra eruerentur rudera Eeelesiae S. Joannis Lateranensis effosta sunt complam n milmata aurea Constantinopolitanorum Inis peratorum , utriusque Theodosii, Honorii . Areadii, dee. in quibus eum Cisce exhibem ur. c. 39. . o. Juila Chrvsostomi Crex in m. blieis Proeessionibus praeferebatur. Eius iteruaevo de delueeps, viris pietate vel dignitate
praestantissimis ibatur in occuriam cum Cra. eibas, e. 38. num. 6.
uae dictoralis E seoorum. Cum antiquitus Christiani fere omnes, seu Orientis, seu occidentis Crueem vel ipso Cra. eis ligno vel saeris Reliquiis munitam eollo appentam gestarent i, haud dubium quin δι illam Miseret prae eeteris & Cleriei. T. II. IS. n. . Quae autem arat tum libe uti se talis i. Episcopis ut se in aliis monimentum. laba tradem est eorum ornatus de insigne, n. si Coeptam id est a Romanis Ponti seibus, soliquetoli ciuem a collo ante pectus catenis suis,niam tempore Innoeentii III. Distabant .
Criau Are, σἰβυ-um o Leestorum . Primis omnium praelatae sunt Cruem Rin. manis Ponti fieibus inter eundum , T. II. c. 18. n. 6. Ex illo id forte profectum est uis . quo antiquitus viris sanctitate dignitateve praeis stanti istinis , ut alios liner Exarinis Patruelisque dum Romae excipiebantur . obviam ibatur Cruce praelata, ibid. Jam G,nis I V. tempore Crux aurea praeserebatur a Subdi cono Pontifici Romano, eum urbe vectus equo egrediebatur , ML Coepit postmodum
di ipsis stomanorum Pontificum Legatis ροπι seoi . Me dum ornat Aescharium Hambedigensem Episcopum Letatione Apostolica Rc manus Pontifex. id ei tribuit saevitatis. Sie id tribuit ut Apostolatus seu Lestationis Ap stolieae insigne Stephano Regi Hungariae R
manus item Pontifex , quod eum , contem platione pietatis eius , vellet esse in Remo suo sedis Apostolicae Legatum ei rei ter anno I o. Eodem Cum apparatu Humbertus Carindinalis eiusdem Sedis Legatus ann. i uinstantinopolim ingreditur, T. II. c. I n. 6. α3ο. n. 3. Post tagatos Pontificios eo essum id quodue fuit Patriarchis, e. I9. n. 3. In hujusque nonoris consortium venore Prit tes , quod non aliter ii quam minores Patriarchae haberemur, e. 59. n. q. dc v. Sed si quibusdam rumue Metropolitanis a Leone IX. Alexan. ro II. Eugenio IlI. Alexandro III. eoneedi est, G. 39. num. q. 6. I. Ac postea randem
65쪽
Indem Remmaeninibos prorsus Metropolitanis. & flute vel Gregorio IX. vel potius ab Alexandro IV. Is eerte iam erat usus Clementis V. rem. Pore, n. 8. Explicatur loeus Adami Histori. ei. qui rem altius videtur arcessere, num. 7. Episcopis vero id negatum, nisi quod sing
lari privilegio Episcopo Tieinensi ab Anasta-so III. atque acleo ante omnes fere Metr po ita; indultum fuerat, videlicet quoties iti,neri se eommitteret , T. II. t. 18. num. 6. 6. De Cruce . At eo spoliatus est dei neem adi Alexandro III. quod contumaeius Octauiano Antipapae hae iii set . e. 39. n. I. Et quidem Romano Pontifici presertar ubique gentiam, nee alii eoram eo praefertur . Sic in Clari montano Coneilio Crux uni Urbano II. pr. Dilata suit. T. II. e. n. a. Eius item --
ratis ubique prxfertur , nisi vel Romae vel alibi eoram Pontifice Romano, num. φ Patriarehis similiter ubique nisi Romae, vel alibi seu eoram Legato Sedis Apostoli eae . seu eo. ram Cardinale quopiam , num. 4. I. Etsi enim Crux nulla Maesertur Cardinalibus, id tamen juris eoneestum eis est a. Gregorio XI. ut sis praesentibus nemini Praesulum Crux sua praegestetur , num. 3. Primatibus , si modo non nomine tenus, sed iurisdictione sunt Primates . Crux sua, qua patet ipserum Primalia, praeferri poteli, num. 6. 7. Metropolita. nis vero non nisi intra totinet riouineiae suae limites. n. 8. Archiepiscopo Cantuariensi prae. ferebatur per totam Angliam ; idque postea& Eboracensi similiter ab Alexandro III. eoneessum est . num. 6. Braearensi item &Compos et Iano ab Innoeentio lil. per totam Lusitaniam, ib1d. Pluribus demonstratur exemplis Cruem sive Legatorum sive Arehiem. mporum eoram ipsis etiam summis Ponit fieibus ae Retitas. 6e amplissimis suis eomitiorum Remi seu Partamentorum Curiit M. statam fuisse, num. v. Nulla sunt a umenta divom Metropolitis Graecis fuisse praelatam,
Cur alis. Curi alas, seu Deeuriones , quod hominum genusὶ T. IV. e. 66. num. 6. Erant hi minorum urbium Senatores , C. ε . num. 8. Irreptilares erant , seu non poterant ad Clerum promoveri, & quarer c. 66. n. 6. Sique promoti ad eum suissent . poterant quod dolent sancti Patre etiam post rannos triginta a saetit Alta ibuet abstra i , e. 66. rium. 6.
. 8. Qua tamen vel ratione . vel cautione poterant C eriearem emereari r T. IV. e. . B. 8. e. m. n. tWSob Carolinae familiae Imperio perrexerunt esse irregularm , quandiu rationibus paHieis , marisbam obligati. Ubi
sterium ingredi. Clerum vero non confeltim, sed diu pr ati , cap. 67. num. 8. 9. IO. II. Quomoω in Oriente ea in parte ageretur,n. . ID IS Deserat tamen illa eorum irre. gularitas eum ipso eorum officio in oriente, 6c Occidente nono saeculo t illudum nomen
iam signifieabat aliud , scilicet Auncos , T.
Ut queat S. Cuprianus ex casari, eum dixit omnem Episeopum soli Deo subesse , eique
seli debere rationem reddere, T. l. e. m. '
DTeani apud Monaehos dieebantur ii ,
qui in Monallerio praeerant novenorum aut denorum Monaehorum rurmae e penesque
eos, rationem uni Abbati reddituros , tota erat se licitudo Monalterii, T. II. cap. 9ῖ. 8. zo. Diui sunt etiam postea apud Mana- ἄω Decant , ii qui emtis praee aut Cellis obedientiisve, erantque loeorum illorum Pri res, etsi non ibi decem . sed multo pauciores sub se Monaehos haberent, T. Ill. c. 7o. n. . . obiter . Ex primorum rem illorum apud Monaehoc Decanorum imitatione facti sunt in Capitulis Domni, eum Canonici Cleriei ve in communem vitam collecti sunt. T. III. c. 66. n. t 4. Hi neque sieut in quibusdam Maenasteriis praeter Decantri Praepositus erat, qui ipset etiam 'erat Decanis . & soli suberat Abbati; ita in Canonicorum Capitulis supra Deianos erat aliquando Prepositus & vii e eontra in aliquibus Monasteriis nullus erat Praepositus, sed Decani solum sub Abbate ;ita inde sunt St Cadiitula in quibus non su sunt Deeani Praeρositis, e. 66. num. I s. Praeis terquam quod si in multis Capitulis ubi fuerat Praeposti dignitas , extincta est ob m υersam Praepositorum vitam . Deniq robi eum D nis erat Praepositos, ecep t hic in totam Capituli temporalem administri tionem ineum vere , relicia meanis admini. stratione spirituali, qui exinde Principes evasere Capitulorum, ibid. At c. 7U. n. I. uum. Et eum eorum in uno lieet Capitulo ingens
esset numerus , ad unum tandem ille numerus e strictas est, T. II l. e. 66. u. 13. Docare; Rursus .meani Rurales dicti sunt ii Parochi, qili
66쪽
6 hiare Rerum praeerant eiusdem Reeiuneule Parochi ς . Ab
istis eligebamur, eonfirmandi deinceps ab Episcopo, nec pollea deponendi, nisi ob morem improbitatem , T. IIl. e. 66. n. Maana erat officii eorum cum Archipresbyteri officio as- finitas, & aliquavido Arehi pro byteri dicebantur. ibid. Apud istum seu Decanum Rura. lem, seu Archipresbuterum Calendis prim ve mensis die, Parochi omnes itura Decana tum eius sti debebant eonvenire , inter se eoniuitaturi. T. v l. c. 74. n. O. Sc I. Quanta eum sobrietate inde abiretur , n. Io. Fiebant olim illae Collationes illive C ventus fimuli; mensibus primoque eorum die si non esset is fellus, ta 76. n. 2. A que is erat an liquitus Galliae, Angliae, & Germaniae usus: at Italiae erat incognitus quippe ubi Dice. eeses, quod anguitae sint , non solerent in istiusmodi Regiunculas ae Decanatus dispertiri, n. 2. Primus in Italiam quoque id in vexit S. Carolus Borromaeus, nisi quod Regiuneularum illarum Praefectos, non Decanos aut Archipresbuteros, sed vicarios Foraneosvpellitavit, n. 3. Porro Collationes illae . quae singuIis olim mens bus habebantur, iussae fue runt deinceps haberi solum vel bis in anno. vel etiam alicubi semel, itum ne Clerus la-iare de sumptu gravaretur, tum ob quasdam avaritiae & intemperantiae sordes, quibuς tandem inficiebantur, T. VI. c. 76. n. 7. At suo prasiliit exemplo S. Carolus Bcrromaus, ut prili inus ille singulorum mensum usuq re silueretur, n. I. De Decanorum Ruralium -vi statione, T. VI. c. 8 I.
Deelinae iuri divino sunt inmixae, T. VII.
c. 3. n. 6. 8. v. c. q. n. a. S. 6. e. s. n. 3. e. 6. n. c. 7. n. f. c. 9. n. 8. I t. I ῖ. Contra eas praeissctibi non potes , T. VII. c. v. n. 6. I 2. Husis quam decinias dici pollunt dedisse fidoles tempore Apostolorum , cum sua divendebant &eorum pretium Apostolis afferebant. T. VII. c. r. n. Io. Trebatur Cyprianus d Eeimasa fidelibus non dari, e. a. n. R. Oblationes . quae tunc temporis nebant a fidelibus, erant instar decimarum Levitis olim collatarum, c. a. n. ia. Ad decimas & ultra decimax hor a bantur Clemens in Conili tutionibus Apostolicis, Irenaeus , c. 3. n. 6. 7. Hieronum &Augustinus, c. n. l. 6. I . Quarto & quinto laeulo decimae pendebantur a fidelibus , & quidem rerum prorsus omnium, etiam laboris ipsius. T. VI l. c. q. n. T. 8. c. I. n. Nondum certabatur ea in re Clericos inter& Monachos, quibus eas pendi aliquando Cle--rici patiebantur, modo ne eas ad se deri Ua-aeat affectauas, c. n. 9. I. 6. Ab
anno Io . ab annum Da. Coneilia & Patres molem fideles deeimis perses .endis, hanque semper a fidelibus sollitas aiunt, c. 6. n. . 4. I. 7. Eos tum Eniseopi Greei ad illas
perioluendas anathemate coaebant . hanc t men poenam lustinianus sub'atam voluit . n.
tr. Qum Iustiniani Conlli tutio in Oriente ab
anno S . ad ann. io . adhuc obtinuit . c. 7. n. II. In Occidente vero eadem hac aetate
ab anno scilicet 8 . ad annum roo . etsi qui dam in iis existendis ana hemate volebant abstineri, e. 7. n. s. Capitularia tamen &Concit a illiuet eiusdem aetatis illud volunt ne-nantibus decimax intentari . n. a. 7. Sed tasuam compellendis ad eas Laicis operam &auetoris atem aeeommodare iubebantur a Principe Magilitatus ipsi. T. Vii. e. 7. n. 2. Iahae decimarum exastione consulebat Eeelesia potius ipsis Laicorum quam suis utilitatibus.
c. I. n. 8. e. q. n. 3. c. q. n. l. 42. c. 7. n. 3.
De re autem prorsus omni, etiam de nego-etio & artificio dabantur . n. 6. Decimis ad- dehantur Ae Nonae ab iis Laicis qui terras Eeelesiae aliquas obtinebant , i4 est . nonam adhue Partem huiusmodi redituum drbstant
persolvere. T. VII. e. 8. n. I. 2.3. l. 6. Laici ea aetate deeimas usurparant, illotque eo namine Concilia damnabant, Q. T. n. 8. De de
cimis post annum Christi millesimum , DVII. c.'. toto. Possunt ad eas solvendas latet anathemate aδigi, ibid. n. 4. In Conci ιio, n- dc ii. 6. Verum. Cum Monachis varie altum est eod. e. v. n. I. a. s. o. T. 8.lo tu
Tria decimarum genera, aliae perilanales, aliae agrestes. aliae mixtae , num. i . Eadem hac aetate iam abolitus erat in Oriente usus d
cimarum , eod. n. Ir. Rerum prorsus omnium
ipsiusque etiam laboris & industriae hae eadem aetate persolvebantur decimae in occidente taliqua tamen alieubi e ceptio, T. VII. c. Q.
tot in locis deeimae penduntur Monachis. id prosectum est tum ex Romanis Ponti fiet buritum ex Episcopi; qui decimas vel Ecclesias Parnelii alm iis tribuerant; tum praesertim ex Nobilibus laicis qui arreptas a se eadente stir-
- Retia Caroli Magni , seu decimas , seu
Eeelesias Paroehiales, Monachis dare malu runt , quam Cleri eis restituere , approbante etiam Eeelesia. T. VII. e. εα toto, & T. VIII. e. 2 n. 3. 4. ni sa 'um sit ut alicubi Parochiarum decimas Capitula vel Μonasteria pereloiant T. VII l. e. 24. n. 7. Alicubi Episcopi n. 7. 8. Omnium Diceceseos deis ei marum administratio penes Episcopum .adhuc erat sub Imperio Caroli Magni nee nisi
ejus arbitrio distribuebantur, T. vIII. e. i8.
67쪽
v. I. 6. q. lo. Immo & adhuc sub Nicolao II. decimae, Saladinae dictae sunt . quod expedi Papa e.io. n. i. Cum iam elapib vix dum post uoni lacrae a Philippo Augusto Franeorum Re-
eam saeculo spectarentur tanquam de iure com- δ' contra Saudinum suleipiendae , deberent muni pertinentes ad Parochiales Ecclesias, n. inservire. Eae autem tum a Lateis quoque 3. Videt ieet eum ex priscis Canonibus quar- exigebantur , tum uno tantum anno debeta pars Decimarum Parochiarum etiam agre- bant extolvi , T. VII. e. 4υ n. t. Historiamum cedere deberet in uuim Episcopi , eas secutarum omnium rstea deeimarum ii iunnihilomitius Episcopi plerumque iam sub Im- modi , toto illo c. Earum progressus, d. 7. perio Caroli Magia & stirpis eius , permis Is fuit . Cum primitus non essent nis pro .rant tum ipsis Par iiis teu ad earum orna- pter expeditiones saeras , postea exactae sudementum, seu ad pauperum, peregrinorum dc etiam propter Regni initionem , ae defen- hospitum usum , e. I 8. n. l. 6. 7. tum Ca- si em , n. g. f. Sed illud. Quod autem sinis pitulis seu Canonieorum seu Monachorum a gulis aut fere singulis annis, vel eaedem sibi, is vel creatis vel restauratis, c. 2I. n. l. 3. 4. vel aliae aliis suecederent, factae sunt tandem Huie tamen quartae Parii sitae non renuntia- annuae , α Iῖ. Ex liberis primum & volun- ruat Episcopi Germaniae, e. l8. n. i 3. rariis factae sunt postea veluti necessariae , n. De Decimis iubeudatis. ω & I'. Ideoque θ. a donis gratuitis distin- Decimae in latitate dicuntur, quae a Lateis chae, n. i4. De decimis in Clerum multoties instar laudi ha ,entur , T. Vll. c. it. n. 3. concessis Regibus Hispanis, T. VII. e. 44. d.
Non hae sunt eaedem ae quae Nobilibus tem - 1. z. q. 3. 6. pore Caroli Martesii aut antea pr.edae fuerunt, Decuriones, v. tit. CurIales.
n. a. ro. Sed earum aliae sunt Nobilibus Lai- Dedicationos Ecclesiarum .cisve in laudum perpetuum eoncessae a Regi- Eeelesiae a Constantino Hierosolvmys e bus . aiiae ab Episcopis cum certis obligatio- structae, per osto dies dedi eantur eonvenien nibus, aliae fuerunt ab ipsis usurpatae interci- tibus eo ex orbe universo Fidelibus I . l. e. dente Regia Caroli Magni familia, seu etiam Ιχ. n. 3. Dedi eationes Eeelesiarum a Christia- pollea, in iis tamen tandem ab Ecclesia de nis iterum exl ructarum post obitum Impe- illis sibi iam 4estituendis desperante toleratae. ratorum, qui eas tui serant everti , T. I l. e.
T. VII. c. II. R. I. 2. I I3. i7. 8. m.& T. al. n. . Ariani dederunt erimini Athanasio,
VIII. e. n. 3.' Intre. Ad quascumque De- quod in Ecclesia quam Alexandriae Constan-cimas Laicis et i pien/as tuos omnes conatus, tinus extrui iusserat , Missam celebraiset , quin & saepe excommunicationis minas Con- antequam eonisceata flatilet , e. 22. n. q. E
cilia Se Ponti fieri saeculi XI. & XII. adhi- sebius concionem habuit in dedicatione Ee
re, T. VII. c. II. n. a. 3. 4. s. 6. Non per- elesiae, quam Tyri Constantinus extrui eur misit, contra quam vulgo creditur , Conci- vetat , n. 9. Desicationes Eeelesiaru in gralium I H. Lateranense sub Alexandro III. ut iis fieri iubentur, T. VII. c. 73. n. IO. retinerentur a Lateis, quas hactenus habue- Defenso .rant, modo novas deincepi non invaderent, Defensoris dignitas , vel ab initio apud n. 6. 7. Id yotius dicendum de Innoeentio Graecos solis fere Presbyteris mandabatur, feIII. in Cone illo lU. Lateranensi, quanquam aliis perraro, T. II. e. 97. n. I. L untur etiam nonnisi, per quandam ex ipsius ea super re texto de septimo seculo Diaeoni Defensores,
silentio conlequentiam, n. o. Consultius vi- c. 98. n. 8. Has eorum uni.tribuit partes Sy-
delicet visiam tandem est Ecelesiae desperanti nodus Chaleedonensis , ut stante Synodo vade istarum deeimarum restitutione. eas Lai- gantes seu Cteriem seu Monachos urbe abicis illis permittere in seudum retinendas ter- geret, e. 97. n. 2. In ineidente Defensorestis cum eonditionibus, ibid. f. Cum . Ex em primum fuere Laici . Hos ab Imperatoribusque tempore in id eonnixi sunt Pontifices & postebant Episcopi , ut possent apud Judices concilia , ne novae dei neem ab iis decimae eausam Ecelesae & pauperum asere, T. II.
ies decimas Concilium Tridentinum suppo. eidente Gelatius ecepit eos minoribus Cleri-uit, T. VII. e. II. n. Iy. Non in Gallia δε- cis accensere, e. 97. n. 7. Erant veri Ecclesiaelum, sed de in Italia, & in Germania & in Beneficiarii . eiulque nutriebantur ilipendiis,
Hispania locum habuere, n. 4. I. 6.i7. I 8. E. e. 98. n. I. Quin re Gregorius eos in Subdia-De decimis inlaudatis nonnulla adhue , T. eonorum collegium 8c honores cooptavit . e. VIII. e. 22. n. l. 1. 98. n. 7. Quam multipliei & quam immensa De Decimis, qua a Ciero persolvuntur . eos muniret Gregorius auctoritate , ad Εc-Quae primae omnium a Ciero exactae iant clesiae patrimotuum ubique procurandum, ad Index Gen. Tom. X. - 1 quas.
68쪽
ta Indo Remmsuascumque pauperiam & Eeelesiae eausas, &in Episcopos etiam ubi opus erat, c. 98. num. a. 3. 4. Adeo ut vere essent potet latis eius administri, & mandatorum e us executores,n. Uti autem Romanae sedi , ita & aliis Ecelesis sui erant Delonlores, C. 97. n. 7. II. Et in iis quidam eorum erant etiam Presbyteri . α 98 n. 7. Tempore Caroli Ma tin Gallia nulli e Desensoribus erant cleriei, quispe Advoeati erant Ecclesiarum, iis concessi a Principibus , ut ipsis elIent praesidio, e. 99. Vide supra tit. Adυocati. De Defens .ribus adhue eadem aetate , T. VIII. c. II. Deli, alio sedis Apostolicae . Sedis Apollolieae delegatio duplici ς est generis et alia , sua corroboratur solum perficiturque auctoritas Episeoporum ordinetria . leu qua ad id delegantur , quod iam ipsi per te Praestare poIIunt . Sie a Zosimo Papa olim vinio saeuio delegatus legitur Salonicensis Episcopus : se eodem laeculo a Boni lacio prumo Archiepiscopus Narbonensis, & pollea a Gregorio virgilius, a Nicolao II. RemensisArebiapiscopus, T. I. e. 6o. n. a. i. T. V. c. I9. n. i7. A lia, qua ea Delestato tribuitur auctoritas, qua ipse per i e careat. Hujusmodi referuntur factae Detestationes a Lucio III. in Comitiis quibusdam ceneralibus . ab Innocentio III. in Concilio lV. Lateranensi ab Innocentio Iria Bonifacio VIII. Ut proinde non haberi debeant tanquam nova, quaedam Synodi Tri. dentinae illius modi instituta, T. l. e. 6o. n. q. 3. Si primi illius generis sit Delegatio, ab Episcopo delegato eausam iudicante poteti nihilominus ad eius Metropolitanum appellari, n. f. Quandoquidem Dele 'tus Prinopis potest subdelegare r potest , icarius Generalis Episcopi Delegati de iis omnibus iudicare causis, de quibus & ejus Epileopus vi Delmgationis suae; nisi ea in Delegationis mandato suisset apposita cautio, ut solus . vel tantum ipse, vel per seipsum judieet uti copi
n. 7. 8. Pereonsentur ea usae ad quax iridentina Sue nodus Episcopos Delegatione sedis Ap stolicae munivit, D. 8.D.lic ostis. Nomen erat ae titulus honoris & amicitiae, quo Romani Pontifices ac Reges suos inligniebant Consiliarios, Legatos, Duees, Minsos, T. II. c. IOI. n. 6. Delphinatus .
Fuit olim Ecclesiae Romanae tributarius ,
Denarius S. Petri in Anglia, T. VII. e.32. N. q. S. II. In Polonia , Suecis , Dania ,
Q Iae potuit esse Depotrus origo. T. I. e. s.& T. lv. e. r8. num. I. Qiae nominis origo, T. V Ill. e. 37. n. sub Varolo Magno penes Episcopum erat ius Deportaum in Vaca tes omneς Parochias . in iiique interim curabat Epii copus adminis rari Sacramenta , T.
VIII. cap. 7. studimenta quaedam hodiern rum Deportuum duodecimo seculo, C. 37. n. r. 7. Exempla De portuum X lII. saeculo a Romanis Pontificibus vel extortorum vel eo cellorum . quin & ad biennium, n. q. Obvia decimo temo taeulo De portuum exempla imgratiam Episcoporum, Archidiaconorum, A chipresbyterorum . num. q. Legitimi sunt De- portus , qui subnixi sunt antiqua eonsuetudine, privilegio . statuto, iusta ratione , jure custodiae, num. 3. f. Iu , n. F. 6. 7. 8. Clemens V. jus Deportuum ad dimidiam solam proventuum partem coercuit , num. 9. Confise
mantur Deportus a Coneilio Constantiens ,& Martino V. ae sublati per Concilium Basi .leente & Pragmati eam Sanctionem restituuntur per Leonis X. eum Franciseo I. Rege
Concordatum, num. lo. Ulterior eorumdem confirmatio, eodem num. S. II. II. II.
Depcirtus sim damenta iacta sunt aliquando iaBeneficii ipsius institutione, T. VIll. c. 37. num. I . Novo Beneficiario per tempus De- portus relinqui debet . quod honesto eius victui & explendis Eeclesiae oneribus suificiat ,
num. 8. I i. I 2. Debet vero pecunia , quae ex
De portus iure procedit i a pia opera & Eeelesiae militatem expendi . num. la. Viget jus illud Parisiis , in Normannia & e compluriabus aliis locis, n. IO. II. Deislatio. Duplex eius genus.
Primum quo ius conserendi Bene ieii d voluitur ad alterum propter neeligentiam eius, qui illud eonferre debuerat, T. lU. e. I. n. r. Concilium III. I ateranense sub Alexandro III. edixit . ut si seu Episcopi seu Ca pitula Praebendas aliave iuris sui Beneficia
vacantia conferre negligerent ultra 'sex menses sunt autem ii numerandi non a die . quo vacare coepit Beneficium, sed a die , quoeompertum fuit vacass. tune ius Episeopidevolvatur ad Capitulum. & ius Capituli ad Episcopum: ant u utriusque par sit neglige
tia, ad Metropolitanum, T. IV. Gue r. n. 1.
Vel si Metropolitanus iste est ipse Episeopuς, ad Superiorem eius immediatum, sive immediatus Superior su Primas , sive Poriarcha , siue Pontifex ipse Romanus , dum videlicet ei Metropolitanus Milpiam immediate stibes .
69쪽
Et quidem ex suo ab uno devolvitur ad at inititutionis , quatenus Oon Oisi ex Christiterum . iim illi alteri conceduntur lex alii auctoritate dc mandato , T. I. c. II. n. a.
nienses, intra quos fiat eollatio, di sic dein-eeps si ab altero illo adhuc ad alium, c. l. n. 4. s. si vero Provisio Praebendarum Ben
Minores omnes alios Orcines in se complectitur, ibid. Diatonorum inclituendorum etsi easio ivit Apollolis mensa communis, non fetorumve eoniunctim ad Episcopum dc Ca- ea tamen fuit lota ratio : primarium immopituluin spectat . non tunc fit reciproca illa huius in istitutionis consilium ad Sacrifieium
d avolutio unius e 1rum ad alterum. Si tamen
Episcopus non ut Epitcopus, ted ut Canon - iplum spes aliat, Sc ad sacram mensam, qua
tum a civili . coinmunive non dive. leb.HM .eus Capitulo interii allet. nec per eum steti D etsi alterius illius rationis solum meminit ali-1et quominus Beneficium conterretur , iam cubi S. Hieronymus, ut Porundam sui tem- ad eum de olveretur iuς illius conferendi, e. poris Diaconorum supra Presbyteros se esse ad eum de olveretur iuς illius conferendi, e. poris Diaconorum supra presbyterm se effer- i. n. 4. Eoilcopi autem aut Abbatis electio rentium inlistentiam retunderet, T. I. e. r.
ii tres intra menses non fiat a Cathedralibus num. 4. cap. a. nutri. 6. dc T. II. e. 29. num.
aut Reil laribus Eeclesiis , edixit Concilium 3. Probatur id multiplici ratione, T. I. e. l. IV. Lateranen se iub Innocentio IlI. ut eius n. 4. e. 32. n. 7. Probatur deinde toto illo e.II. elinio devolvatur ad Superiorem immedia- Et duobus sequentibus ex eo quod a Ss. omnia tum , nee ad Romanum Pontificem , nisi bus antiquis Patribus tum Graecis tum Lati- eo casti . quo esset ipse immediatus ille Su nis in unam eum Presbyteris , dc Episco'sperior, T. IV. c. l. n. i. Coucili Mn. num. Hierarchiam Diaconi eonstantur . Hi ne i α3. I. 6. Ad eum tan on devolveretur, si ele- Deum ipsum eorum institutio resertur ab Igna Aio salta quidem fuisset ab aliis Ecclesiis, tio dc Aurullino, c. I. n. 4. dc cap. 3tin. Iῶ
tum , nec ad Romanum Pontificem , nisi eo casti . quo esset ipse immediatus ille Superior, T. 1 V. c. I l. n. l. Coucu/iam, num. r. I. 6. Ad eum tan on devolveretur, si ele-
sed lix ut vel indignum scientes elegissent, Hine item eos ut sacrorum Mysterioruin a b vel eontra eanonieaς electionum sormulaς pec- ministros suscipiunt . quique Veteres Ignatius. eassent, num. I. Exemplum devolutionis ad Juilinus, Aucior Conili tutionum Apo: oliea- Romanum Pontificem in elefitione Archiepi- tum, Cyprianus, Concilium Neocaeiariense, scopi Bituricensis ante illud Concilium V. La. Augustinus, c. II. n. q. s. II. c. I a. n. 3. LO. teranense, n. l. I 3. n. r. Quorum , aliorumque plurium his Secundum devolutionis genus est illud quod lupparium testimonio haud par est auctoritas a m . circiter annis circumstrepit , eum vi- Trullanae multis post sieptis Synodi, quae se- delicet Beneficium quidem intra praefixum tem . ptem illos, quorum in Actis Apolloimum pus tollatum fuit , sed ei , qui propter vel mentio fit , Diaeonos opinata est non sacris defectus aliquos vel eramen aliquod illi non altaribus , sed communi solum mense inserinesset idoneus : tune nimirum perinde ae si viis se , e. 32. n. ri. Sed de Hieronumus ipse vacaret, proviso impetratur a Romano Pon- illam eorum ad Sacrificium institutionem &tifice , ad quem tune devolutum est Benta. sacrae ipsi Hierarςhiae aagregationem agnosciticium , T. IV. c. . n. T. Io. Quo autem ani- T. I. c. 32. n. 7. dc T. II. c. 29. n. 2. ῖ. Effe-mo debeat ab illis Devolutariis adiri Pon. rebant vero se Rona e eorum aliqui supra Preiatifex Romanus , ut pie dc innoxie res ab il. byteros tum ob paucitatem suam , septem T. Io. Quo autem ani- T. I. c. 32. n. . dc T. 1 I. c. 20. n. 2. ῖ. Ei - ,evolutariis adiri Pon- rebant vero se Rona e eorum aliqui supra Preiae et innoxie res ab il. byteros tum ob paucitatem suam , septem Conditiones in Gallia enim solum erant in Eceles a Romana ex illa lis prit fletur . n. 8. ' Conditiones in Gallia his Devolutariis p fixae . n. II. Post paci n. eam triennii piisseisionem Iam non est devo. lutioni locus , elique lita triennalis pacifica pollessio instar prirlcriptionis , n. II. Exemissium praei criptionis istius in Africana Eeeleisia ab amplius troo. annis ibid. Necesse ta- Hierosolymitanae primum Ecclesiae forma, cum aliae Ecclesiae de illo numero non adeo sat perent , haberetque 38. Diaeonos Melesia EdelIenar etsi non plures quam leptem Diaconos ubique inlli tuendos Neocaesariense Con-eilium edixilleti tum ex eo quod ubique Dia-men est ut sit Titulus saltem coloratus, seu eoni summa pollerent gratia apud Episcopos, ut bonae fidei si illa .praescriptio, ibid. ad quos omnia per . eos referremur , dc qu
D at Oui. rum cssent aures, oculi, os , eor oc anima ,
Diaconatus ab initio de per annos troa T. II. c. 29. n. s. s. i . l . Denique ex Hiero & amplius .verum fuit Beneficium . O do nuino erat quidem Diaconus prae Presbyter nempe i 3c potestas lpiritualis . eoniuntium Sacerdotio minor, at dc lucris major , cap. I. habens ius ad possessionem se annonam tem . num. 7. ratem, ideoque certae Ecclesiae temper alligabatur , qui ivis Diaconus creabatur , T. I. c. I l. n. I. Et T. ll. e. s. n. 8. Eisi ab Apo
ligabatur , qui tuis Diaconuς ereabatur . T. Orcto Diaconorum. I. c. I l. n. I. Et T. H. e. s. n. 8. Eisi ab Apo Diaconi officio ex Aueustino , ut & Prenuolis solum collatus fuit , disinae tamen est byteri oc Dii copi , nihil vel acceptabilius . I a vel
70쪽
vel damnabilius, vel perieulosius, vel λtim.
T. I. e. 3. n. r. In sacris ipsis Μνsteriis erat Epitcopi administer. Hie paulo ante Eucharistiam poterat porrigere necessitate cogente, praesente Presbytero, ex eius tamen iussu. Id relirictionis tamen adjecit postea Gelasius, si Presbyter ae aue ae Episcopus abesset, T. II. 29. n. II. In Contilio Nicaeno vetantur so. tum eam Presbyteris administrare . eiusque ante ipsos fieri partieipes , n. Ausi sunt tamen multis in locis , δι Sacrificium ipsum offerre , eaque audaeia prohibendi fuere in Concilio I. Arelatensi & IV. Carthaginensi. Unde haee illis audacia λ n. ita Primis s. rculis regendae iis Parochiae aliquando ereditae sinit. T. II. e. 37. n. 3. Qui4 & sexto adhue Devio in Hispania Parochiae agrestes Presbytero, & Diacono alternis hebdomadis regendae committuntur, T. II. e. 76. num. 2. Erat Diacono 'apud Latinos prioribus illis saeculis adminis randi Baptismi potet aς, accepta prius tamen ab Episcopo licentia, T. II. e. 29. n. 4. 7. Restrictionis id adieeit postea Gelatasu cogeret nimirum necessitas , de Presbyter abesset, n. II. In oriente vero vetabant eum Baptietare Constitutiones Apollaticae , D. . Coeperunt Diaconi raedi ea re sexto saeculo ,& a Gallia quidem id emptum, T. IV. cap. . num. 9. IO. Quid praedicatio a Concilio Ancyrano de Diaconis loquente memorat T. II. e. 20. n. I 4. Quae iis data olim legitur potestas Pren itentes in periculo positos absente Episeopo & Presbytero reconciliandi , intelligenda est de po testate Eucliaris iam illis impertiendi . certe neutiquam absolvendi ,
etiamsi tum Confessionem eorum exciperent, tum iis manus imponerent, T. II. e. II. n. I.& fusius , cap. 29. n. 8. 9. c. 37. n. T. Quam multi olim in Diaeonatu consenescerent &obirent, T. ll. e. 33. n. v. . De Diacoxinum eonsessu Vetat eos Nieam a Synodus in consessu Pre byterorem sedere, T. I. e. 29. n. I . Romae tempore Hieronymi sedebant in Ecclesia Presbyteri r stabant Diaconi , n. Immo vetat eos Concilium I U. Carthaginense quolibet in loco sedere coram Presbytero , num. II. Eos quoque antea in Oriente Concilium Laodieenum eoram Presbytero sedere vetuerat , Dd eum hae restrictione nisi a, eo invitatos, N. 14. Jam tamen multis in Eeelesiis ante niai Trullanae tempora ex honorificis muniis suis arrogabant sibi etiam supra Presbv-teros consei sum ; id quod ista vetuit, nisi . inquiens, absentis Episcopi sui a quo mitterentur, vices sustinerent. T. I l. e. Io . n. 4. .
Conciliis olim interesse datum iis eli, immo Iudex Rerum praeebusram. praeceptum : at ita ut starent pene sedilia Preς-byterorum , qui & pene Episeopos ipsi sedebant i nisi iis essent Diaconi , qui Episcopi absentis sui vices sustinerent, T. III. c. 7. n. q. α 8. n. Q. II. Sexto iam saeculo Conciliis subseribebant, T. II. e. 23. n. I9. Iam Chaliseedonensi antea Concilio eorum nomine subscripserant Episcoporum , a quibus ad illud
teresse Conciliis soliti suissent Diaconi , abiis ei rei ter septimum tandem saeculum exclusi sunt , quanquam perrexere tamen ad ea
ab Episcopis absentibus vice sui delegari etsi Emeri tensi Concilio minus id probatum suis.
De Diactois iudicanssis. Diaeonum a tribus Episcopis Synodus I. AeII. Carthaginens ς statuerunt iudicandum, T.
IU. e. I . n. 9. Io. Id Concilium Triburiense confirmavit, e. II. n. 9. Permittit Roto magense ann. Ima. Concilium , ut Episcopi qui ad iudicium illud convenire non poterunt, mittant sui Vicarios, e. n. 9. Permisit postea Gregorius lX. ut Diaconi iudicandi Episeopus loco istorum Episcoporum adhibeat Abbates . alioDe Praelatos, iόid. Diaeonus & Diaeonatus olim in Coenobiis non significabat semper ordinationem sacram, nee semper ad eam pertinebat, sed aliquando nimirum ad Ossicium oeconomi, & Dinpensatoris, T. VIII. e. ἶ. n. & T. IX. cap.
Diaeon;a . Diaeonia voeabatur Gregorio munus eius, penes quem erat sublevandoram pauperum ae stenorum cura, T. VIII. c. 6. n. 6. Cum . Voeabatur etiam eidem & locus ipse ae do
mi ei lium, in quo hujusmodi earitas ab isto
praestabatur, T. IX. c. 29. n. 19. 1 . 22. 23. 26.
Erat vox ista aevo Gregorii longe superior ,
Diaconissae. Diaconita vel Diaconae meebantur olim
mulieres, quarum viri Diaconatu erant orn ti, T. II. c. 62. n. 3. c. 63. n. IO. & T. III. e.
Diaconisarum tamen nomine eae praeseristim intelligebantur, quae in ministerio erant Ecclesiastico, ut Phoebe illa in Cenchris Co- rinthi suburbio , quam Paulus epist. ad Romanos meminit, T. III. q. so. n. η. Eligebantur istae praecipue ut mulierem baptismo suam ministro commodarent uperam, & ut imperitas docerent foemina , n. 9. Ianuas item Ecclesiae custodiebant , n. ro. Quin & aliquem habuerunt initio xradum ad altare , e. 47. n. io. Ex virginibus Sc viduis assumebania