장음표시 사용
51쪽
ad mmώ in alios extra suum territorium posito cum comitate. Nihil - 'ri pediisset, quin tunc temporis,imperium tenentes Gallusin Volusianis; nus iure imo coegment concilium , ac id praestui uent, quod Cyrus iso. in reditu Iudaeorum procurando Nehem. r L quod Feli, Festus, in iudicio D. Pauli, Acst a Scas potuere. At quia tunc ecclesi prellia sanguinem sudavit, fecit, quod potuit,4 quod ad conservationem sui necessarium videbatur. Vide celeberrimos illustris huius Academiae Doctores, Dian. Dorscheum Dan Iahavverum,DO-minos Praeceptores meos singulari cultu prosequendos iunccum alibi tum in Christ. A 2.i,opt. Dram. Theatriti Phoenopag GI, Hodosoph. pag. 117 illum in Collat. ad Concit Francolari.
cap. I. notacii 4,&Collat. ad Concit Sirmiens seci cap. 2, p. Ity,iiunge etiam alia Eius scripta ibidem citata, nec non Dia. HOptimeri. EVang. Sa Xon. Iecst.3, pari. I,cap. H, Dia.Calixi. Exercit. de haere
XXXIX. Inquirendum quinam ad boc concilium voca
me inti Adversarii, ut constat, omne
a GH, Christianos in Clericos 4aicos distributi tu , Ilos in Praelatos S
voeὰγ non Praelatos. Ex his docent solos Praelatos maiorerii. e. Episco- fuerim' pos ad concilia vocandos esse. Non gravabimur hic audire', quaerbis, QDgHβ Coriol, disierit insumim. Concit. praelud: IV, ibi: SYn- . . . testi bή tuorum nostri temporis est , ad concilii vi ex omnigenere holhbὰ si, mimum debere interesse eos, qui emiti βηt. Post pauca Cathosscorum sententia verosententiae solos praelatos maiores, eosque omnes , i. e. Episcopos iniconcilis Generalibus 9 Provincialibus habere iussufragii decisivi ordina rie exprivilegi autem ct consiuetudine estiam Cardinatis, abbates 2Generales ordinum , licet Episcopi nonsnes ex presbyteris autem o aliis
Clericis minoribus, tantum vocari aliquos viros doctos, qui iuvent Indis-yutando,uel aliis ministeriis. Denique ex privatis Laicis tantum vocari aliquos, qui videantur utiles vel necessarii ad aliquod miserium Concilii Hacsententia quodsi Catholicorum , patete praxi consilit ii
aώ, . - HKnam Vere Catholicorum sententia sit Jcquid hic - ἡψri reprehendJnt alibi exponitur. At quam falsum sit, SOLOS Episco- ωω pos in concilii non solum Generalibus sed &Provincialibus hab
52쪽
--v- renis sui Tragii de olusia steriali de draconica hexclusis caeteris ex omni statu spiritualibus δ
Cyrus acrarum scripturarum peritis, quam denique illa concilii Tridentia Festus ' ni praxis antiqui testinorum conciliorum indoli contraria se ex hoc eclesia Mostro ad oculum patebit. i serva XL Quinam ergo concilio interfuθre 3 Cyprianus eius xi ha Pneses id paucis explicat epistola ad Antonian Numidiae piscop. N,DO quae est Li1, ibi Secundum quod antefuerat desinatum persecutione hunc sopita,cum data esset facultas in unum conveniendricopiosus Episcoporumig GI, umeris,quos integroso incolumes siles sua ct Domini tutela protexit, 2 lis in unum conveximis. Martera deinde adducemus i Dicit copio p.r , sum tam si olimum numerum Quod certe non est eo sensu γtineri capiendum, quasi soli Episcopi ad concilium cum potestate Vm de . . ,,δε- Ne cisiivi admissi fuerint , Est enim Cypriano solenne, ut omnes, qui sedan. 2y eiusmodi cacro negotio siuam operam commodarunt inoEpisco Pre 9-Croci porum nomine comprehendat. Sic in eadem hac epistola com G . . nton. . memorans,etiam Cornelium Romae concilium aliquod celebrasse, Via,bis solos coepiscopos nominat cum tamen ex Eusebio constet, etiam is . -- vota presbyteros&diaconos suum habuisse votum,ut infra dicetur Eoi'. mnem dem modo hoc quoq; in loco Cyprianum intelligendum esse prob os tu ex Cypriano. Cum enim Felicissimus periculotissimum suum fisco dogma primum proponeret , Cyprianus ver praeiudi are tem
communemsbi soli vindicare non auderet, hoc interea consilii dedit: sen Eccle a pacemsustinendam esse, deinde focollatione confiitorum cum reho Episcapua RESBITERIS,DIACONIS CONFESSORIBVS pariter ac an-bnι- tibviiqii in fide perstiterant LAICIS facta, lapsorum rationem trado tu ctandam. Locus stupra mim i ex Romani Cleri idem approbantis
dona rescri pio allegatus fuit, in praesenti ad Antonian epistol ab ipso 2Ge Cyprian. repetitur; confer etiam epist. q. Ex quibus primo conii . illi citur, Presbyteris, Diaconis caeteris fidelibus Laicis ius aliquod uti ferendi voti competere, alioquin Cyprianus cum tota Africa -- uuii mni lialia turpiter lapsus esset, quod eorum etiam vota sententias
Cona audienda dixerit. . Itaque secundo, quemadmodum totum hoc negGtium, persecutione adhuc durante, non minus in Presbyteio-l id iam Diaconorum, Confestorum sequi utique non omnes Episcopi seo fuerimi, Lai rum, quarn Episcoporium tam gregationem S de-abe cisiionem delatum fuit; sic deinde etiam pace iam restit a abii
53쪽
dem non minus ae Episcopis pertractatu fuisse,nemo sine insidiar
meritate negaverit imo nisii nos omnia fallunt idem hoc indicant Cypriana verba Secundi quod ante fuerat desinatum. Et postea: Soramen leviter Ommή- commune concimn ri consummpe secundum prvi decretum,quo statutum erat , ut cum Episcopis, I; byteris, iaconis, ConsesIoribus pariter ac stantibus laici nsectitione sopitaes facultatem unum conveniendi concessa, ab iisdem tractatum fuit. Et ne tergiversetis, sic ibitdiserte epist. post med. .pagin i, Presbyteros&Diaconos in concilio iudica MA---PR tu i nota ad epist. I non moramur dici ἡ--- se cliti dicere,immo sitatum atquomodo Cyprianus id solis Epi pis usitatricit
quod etiam Presbyteris,Diaconis, Laicis express tribuit, Man Igitur, conciliiim hoc non ex solis Episicopis si .&Presbyteris,Dia
ML De numero sive Clericorum sive Laicorum nihil addim
-- V Ut Numidiae Episcoporum unus, adsuerunt De tueautem seu virtutibus dicit , quod dessua ct om in uteia cisalta ' stl mei protexerat emi incolumes s leunt j u religionem, neques acrificarant, ne ueli liu a
di 'r' C-rio in 'umilitatem. Ad haec non fuerunt contentiosi ed moderativi ad temperamentum lubri moderatione rinis, in Uri et am& ncolumes Vuoad , - ν, nullo votorum mos, OpQhQligati Ad eundem modum quom Cone Cum T
54쪽
onciliu opis id, dicit, , sanet S,Dia i addit
mn constituens Orannico terrora ad obsequend necessitatem Codegris sit adigebat; sed habebat Ommu Episcopis pro licentia libertatu γροι tu sua arbitrium proprium iramque iuditari ab alio non poterat, quam nec ipse alterum iudicare. Adeoque concili ηm hoc Christia Meoque Mus consessius fulci non Catilinaria coniuratio; qualis ille congrestus I et ' videri pollet,de quo Petrus Suavis in sua hist pag. 1 9. memorat, in zotia eius Praesulibus non temere repcrtum aliquem praechllentis doctrina laude , confes signem. Leguleios fulse aliquot in iuris professone doctos sed religio-iuis tini non admodum intelligentes Perpaucos Theologos, eosque eruditione ς
rivultu Theologorum .dcc in quo Cardinat. Eotharingius '' ' se j
ovines,quibuscum essermo erat, qualubet occasione iure merito conque deisb. sus est, concilio nullam esse libertatem,apud eund. pag. 192 42i Ἀ- Mi passim: ups homines putas miseriores elle nobis Christianis, , credere teneremus, quicquid indocti isti de saepe impii homines sub anathemate credendum definiunt Sed haec in transcursu. XLII. Notamus porro , etiam ex ipsis adversiariis ad Conci V
lium admissos fuisse. Ab una parte ipse fluis mussi bimatusfri cani infelix autor, ct quinsisti presbyter Carthagiη ses. dei deferto Ps, ..' res ac schismatusectariride quibis C prian. v. o ian ante bu excom tuere.
municati pin hoc sacro Episcoporuni conventu eaussam suam acturi adsunt, audiuntur demum tertio excommunicantur. Id aperte constat ex ep Cypriani 1 9 13, item extiteris Synodicis ad Cornelium scriptis,
quarum quidem S. Cyprian epistol meminit, sed iniuria Ouporum interciderunt Sic breviter inius Cons Baron ad ann. n. Ab alteta Novatiana parte Legati missi sunt. Maximus Presbyterri caeteri supra dicti, qui ordinationem Novatiani Afri O ,ὸ --
canis significarent, Sc literas illas, quarum . x meminimus, omer E.R. aecurent Denique Cornelium accus aren ab eo funditus eversiam esserant, ecclesiam maximam , eiusque inaudita Minon serenda in communicando Trophimo aliisque thurificati licentia ad idololatriam fenestras omnes portas patefieri. nihil purum putumque in Ecclesia videri ,eam esse societate, congressu e consuetudine lapsoru infectam inquinatam. Propterea ecclesiis Africis nullum posthac cum Cornelio esse debere commercium&c. Hi cum in statio. ne sacro coetu invidiosis conviti ita clamoribus tirbulentis pro Herentela flagitarent, ut crimina, quae se afferre ac probare dicς bant, ,
55쪽
ban publicξ&a plebe recognoscerentiar, Cypriami negavisi sua Ee a C3- gravitati convenire, ut Colle tam dilectum ventilari ultra mami rem aledic pateretur squin uius certior redditus ex reditu Si phanio Pomperi Colle arum de bona ornelii caussa, ipsos statima communicatione sua cohibendos censuit , refutatis interrm ac re' tu sis,quae obstinate ciertinaciter asserere tentabant. Sicut haec Omnia totidem fere verbis Cypriamis ad Cornelium perscribit epi-ltol. I, 2. V r ε, ορm XLIII Norana concilii fuit ipsa S. scriptura, regilla ad decidendas controversias persipicua adaequata sussiciens. In unum convenimus , ait Cyprian. 9 Scripturis diu ex utras parte prolari temperamentum salubri moderatione libravimus. Nimirum verε &recte dixit Nic. Cusianus de Concordant. Cathol. lib. 1, cap. 6, veterum conciliorum formam fuist ut in medio congregationu loco ponerenturβίra Euangelia. Iridit originalia 2 primipia librorum rius stegati capituli tenorem, ne ncopaleastegatvssensus, corrupte a Dductinforteforet -- secundum testimoniascripturarum decrevit Synου bridia dus. . Equidem in controversia hac non modo a Cypriano sed& omano Clero ad antiquam severitatem, antiquam fidem Vasci-
,. V . 'φRR Ri xiqHδή, deinde etiam catholicae ecclatiae institutionem .is Qi lenium prQVocatum fuit. Largimur etiam, quod proxime
sequentium eculorum PatresNovatianam haeresia refutatur ecclesiasticae antiquitatis consensum valde urgeant, nominatim S. Pacianus epist. et ad Sympron. Verum non erasti mandum , eos hoc ipso Scripturae live perspicuitati sive sufficientia vel tantillum detraxisse. In iis enim, quae aperte in Scriptura posita simi inveniuntur Paoinnia, quae continent fidem moresque vivendi. Cui axiomati Augustiniano subscribit ipse Pacianus. Vim, inquit l. c. hoc Novatia iri dogma vindicat Moses an Paulis, an Chrsus quas diceret, omne dogma ex Mose vel Christo N. T. probari potest debet, sin secus fiat, haereticum est Similiter incentius Lerin Commonit se cap. 2 perfectus est scripturarum canon sibi ad omnia satis Dei hs pciens Elfragment. commonu . 1 l irinus canon SOLVS a Ma tia ἡμπιν μμ cit Sed inquis, si sola Scriptura ad omnia fatis sui emdis que tum cit,'urd vel olim in hoc concilio vel etiamnum hodie opulina meptoris antea laudati erbis ex Collat. ad concit. Francos sectosa sil
56쪽
Lx s, cap:ῖ, pag. 3r pulcrum est, iucundum est, utile est, o pro Ipic adversarios corruptae imaginationis nonnunquam necessarium est, vi cre, quomodo doctrina I. C. ab ipso spψοlu padicata secuti μ' q. cvtibin aliquot oruerit, ct longe lates propugnatafueritiuorbe ter ' rum Testimonium istud lusoricum, si iungatur sacrarum literarum 6μἰoritati, mirifice periellit adversarios veritatis. Dixi propter adve Uos aliquando nec riis tu esse, videre&c quod certe non est eo τὸ piendum, quas simpliciter necessatium sit, adversiarii absque' liquitiatis ope revinci nullo modo possint; sed ad facilius Sc expeditius revincendbs. Quin,utptae clare incentiu S docet l. c. cap. mηζέ semper nes omnes haereses hoc modo impugnanda sunt sed novitiae recent tantummodo. Invetera verbis dilatata haereses nequa- τη-m hac via aggrediendae sied sola Scripturarum autoritate convincen- sunt Nempe etiamsi inveniri queant haereses, quae antiquitate sum Doctoribus vel domina Ecclesia certent, quae tamen divinae autoritati Scripturarum , quibus doctrinam suam Ecclesia demon strat, cedere necelle non habeat, nulla invenitur. Cons Dia. D.
Calix t. prooem in Augustin. libb. de doctr Christ pag. 94 sqq ,& sput de Autori t. antiquit. Eccl. 3. 3 sqq. D. Hornei Disippi
log partea, disp. 4, sest a num si j XLIV. Modus determinationis. Huc reserimus dispu- , Mori
tationes aiaxta praedictam normam prius institutas, quam decretum Aerer in se
fecerint. Denuo audienda Cypti verba : Scripturis DIU EX R UTRAQUE PARTE prolatis temperamentum alubri moderatio- η libravimia. Et iterum Scias me nihil lepiter egisse sedsecundum DV litteris mei fueram ante complexis omnia ad commane concilii Ruiri consilium sutiisse. Et rursus epistola si ad Maximum cael rosque Conseisores ex sic hismate revet s DIU MULTI MOVEtractatu inter nos habito iusta moderatione agenda libravimus. Itaque nihil inopinato in abrupto, nihil temere leviter, sed prudenter Dmnia, praemissis crebris Miligentibus ἐυ iiτ, σι ,delibera maturo conflio, in hoc tanti momenti negotio, acta peracta tuerunt optandum , ut quot sessiones seu consessis, quomodo 'R quc disceptata ac digesta, quaenam ad singulorum sententias perscrutandas colloquia instituta quae discursiones, quae disputationes quzedi quae sectat, ac ut verbo dicam, quaenam iacilis ae fuerint, plene&definite sciremus Profecto esset, unde longe 'pς rimam eorum, qua pulcra, quae iucunda, quae utilia, imo pr.
57쪽
, pter adverse nos corrup ae imaginationis nonnunquam necessaria sunt, metis' metere liceret. Autor Hist. Concit Trident lib. pag. . S recte dicit, novitiam essectantiquitu vix receptam, rex Trident invaluit , opinionem, ut decreta tantummodo sc a snt Comiteah bola publi in asti iant, cum apud veteres omnia omnibus communicarentur. San non Decretum solum sed & reliqua huius concilii Acta omni ad singula accuratestiteris cons nata evuleata fuisse, non sinunt nos dubitare expressa Cupriani verba stupran. 3 sadducta, emulo tu ibi dictum , temporis malignitas nobis ea
iuxta stripturas, utraque parte prolatas deliberassent, tandem Ebis l. , unanimi coniensi mediam iam capientes definierunt, ut trahere-ued Θ M tu dii poenitentia di examinatis singulorum causis casibus se-Iaee γυ-cundum eorum lapsus differentiam, post pnescriptum tempus M modum par nitentiae, in Ecclesiam reciperentur. Non pigrabimur
apsia Cypriani verba adscribere Temperamentum salubri moderatione libravimus , ut nec in totum oes communicationisis pacis lapses denegaretκr, ne plus desseratione descerent, ct eo, quod sibi Eccle a clauderetur,secuti seculumgemaliter viperent, nec tamen rursus Censura mangelica solveretur, ut adcomninnicationem temere piraberetur diu poenitentia dirogaretur dolenter examinarentur causseo voluntates 9 necessiatessingulorunti Et iterum epist si ad Confess Propter quod ct nos temperamentum tenen re libram Domini contemplantes DEI atru pietatem omisi ricordiam cogitantes, diu multumstractatu inter nos habito, tu moderatione agenda librarimae qua omnia penitus potest insticer Iecti libellis quos hic per legeram ct ad vos quoque legendos pro coni muni dilectione transmiseram, ubi lapsis nec censura deest, qua incrcepet, nec medicina, quasanem . Haec Cyprianus de Concilii decreto in genere; ad cuius distinctiorem intellectum tria consideranda e niund, I, quomodo singulorum caussa examinata fueritici, oualis
ne delicti vel productius vel contractius poenitentiae tempus prat lcriptum hetici De singulis breviter. V V: XL VI: Examen potissimum hoc suit, ut inquireretur, qua liter qui quelapsus esset, num facrificiis aut libellis, an veroiron saltem
58쪽
OProna laltem sitiem ad desectionem cogitatione conscientiam polluisset, res enim quasi asses eorum , qui lapsi erant, Cyprianus constituit om a lib. de laps pag. a s uanto, ait, ct de maiores θ' imo Lapsiorum melioressunt, qua quamvis nullosacri ci aut libelli facino e constri M P Romam me de hoc vel Mitarunt, hoc ipsuiu apud Sacerdotesse 'DE dolinter constentur. Prior classis fuit eorum, qui Diis sacri- isti, si ii caram aut thus adoleverant, vel quomodocunque cultum Cesti se res terani idolis, inde sacra ait, thuri catio idololatrae appellabantur. OG his Cyprianus o c. num. 8. citat6 Non expectarunt saltem, ut inter ήρ se μ' runci negarenti ut thus accenderent apprehens, ante aciem rariti vimi,
sine congressone prostrati, ne hoc sibi reliquerunt ut sacri care idoliis viderentur inpiti t. Secunda illorum , qui libellum acceperant se ibi tribus indicandum est, quid discrepeta ili belli lapsorum alibet
ii martyrum, quorum num 9 mentionem iniecimus ne quis nominum affinitate falsus Cyprianum secus, quam sensit, intellinat. De his tenendum, fuisse morem prorsus antiquum, sicut ex Tertuli
a martyres' confestares, ut ab illis primo veniam peterent, in
pstagnaviter pugnavissent Confessores vicissim petentium desidetia ponderantes, pacem concederent, eamque libello a se subscripto si-riatam ad Episcopum destinarent. Eiusmodi libelli exemplar extat
CR g, d Cyprianum in haec verba Scis, nos universiis
veniam ct hanc formam per te 2 aliis Episicopis innotescere voluim Talas erant M im libelli; at ab illis multum differebant lapso e 6-σσxum melli Illi enim ne cogerentur idola venerari, securitatis 1 sero
tQtas Spondani ibid. num .sententia est e, ut recentiri,
Opinio, nulla fierit abnegatione opus sed solum i α ρε emebant a praesectis pecuniae avidis. Poste iiij bes Albaspinaeus Obia lib. i. obtam eoa, D. Hornei. Compend. hist. EGI lib., e. s. se
59쪽
D. Dann havver. Christ. p. 4ri. Forma libelli reperitur in prolixior illari pius laudata epist ad Antonian. Ego prius legeram api scopo tractante cognoveram non sacrificandum idolis, nec smulacra I Oxum L adorare debcre iccirco ne hoc celem, quod non licebat cum ecas libessifuisset oblata, quem nec ipse acciperem nisi sie fui solet occaso AEd magi atum vel veni, vel alio eunte mandavi Chri stianum me esse,sacriscare mihi non licere ad aras diaboli me venire non posse, dare me ob hoc praemium, ne, quod non licet, faciam. Qui aD uu huiusmodi libellum acceperant, Libellatici insigniebantur. Tertiam classem illi faciebant, qui quidem re ipsa nullo sive acrificii sive libelli facinore se constrinxerant, sed tamen de constringendo coq=.. git Verant . possent nutantes appellari. Praeter hos etiam aliud ' quoddam aps brum Renus fuit, quos Traritores nuncuparunt. Illi erant instabiles Episcopi, qui iubentibus ethnicis acrum codicem exusserant, vel comburendum tradiderant; ut scribit Optat Mil vitanus litat, de Donatist. advers Parmen.Bibl. Patr edit.A,Tom. 43 pag. II. Horum Augustin. contra Donat crebro , Cyprianus
LVII. Magnum vero inter hosce dilcrimen esse; Usacri- ficatos iu dena admissi criminis gravitate longe praeponderare libel--. laticis, 'os vicissim nutantibus, facile patet. Lubet de hoc it rum Cyprianum audires: Nec ii exighmes, scribi ad Antonian.
cat quibusdam videtur, libenticos cum sacrificatis aquari oporter νquando inter ipse etiam, qui sacri caverint, ct conditiostequentero causa diversast enim aequandi sunt, ille, qu ad sacriscium neqsandumstatim oluntate prosilivit o qui reluctativo congre1sus dis adhocfunestum opus nec late pervenit ille, qui omnes suo prodidit is qui ipsi pro cunctu ad discrimen accedens uxorem 2 liber stist domum totam peruulisui ρerfunctione protexit Paucis interiecti Cum ergo inter ipsos, qui sacrificarint, multis diversias quae incst mentia ea, ct quam acerba duritia libellaticos cum iis, qui sacris care rint, iungere Ex his cetabunde liquet, sacri ricatoriam hos aliis, singulos vero libellaticis hos denique nutantibus deteriores stat si Hoc primum. XLVIII. Q uod secundum attinet, intelligitur hoc loco itis,is es paenitentia publica cum canonicis fatisfactionab conita ne a quam pluribu persequitur Chemnitius paci. Exam p. m. οὐ ubioltendita
60쪽
u Chri . ne venirem. Qui Tertiam
T liberoseriectis: M inctori care
vstendit,ueterum Ecclesiam eos qui in persectitione vel ladem Chri Veter si abnegassent; Vel idolis sacrificas iat, vel in haeresin incidissent, vel in alia grauia semanifesta flagitia lapsi ostent, non leviter aut sta I ori, ad primam poenitentiae significationem in Ecclesiam recepisse ad communionem admisisse sed pro publicis criminibus publi-ςam etiam siue in publico agi volebant poenitentiam. Et ad publicam illam poenitentiam adhibebant varios externos ritus: partim 'm Ecclesia suam sollicitudinem, purgationem, indignationem, timorem, desiderium , aemulationem oci indictam erga publica, notoria & oravi crimina ostenderet partim ut ipsi poenitentes publicis ani festis, externisecvisibilibus signis ac testimoniis do. manimi sui de peccato, fidem suam serio quaerentem reconcitationem , ac propositum δί studium emendatiouis toti ecclesiae Ostenderent, Sc testatam facerent. Ritus illos pubi poenitentiae Graeci miluo, Q τι ei L h. e. castigationes , poenas seu mulctas Ecclesiasticas vel canonicam Latini vero satisfactiones vocarunt. Vide nuperum Tractat. Ioh Dallan de poenis Tatisfact. human.
lib., cap. , Sc Quales autem illi ritus fuerint, ex variis scriptoribus inibi pluribus describit Chemnitius Nobis iam sussicit ex
Cregor. Neo caelariens alias Thaumaturgi, qui floruit circa ann Ritin/ώόLCCxxxm epistola canonica canone ult.edit Paris pag. i, indicas μαπι et αse, quatuor poenitentium loca fuisse. I, ut πι, λαυσις, fleti s seu tu φη εν
criis, ἐξώ τῆς πυλης Του bHii A locus extra portam oratorii, ubi Π'ι peccatorem oportebat fideles ingredientes orare, ut pro se precaren γιγ.
portam, in loco quem , ἀρθ κα. i. e. ferulam appellabant. Ubi opo tebat eum , qui peccarat, stare post catechumenos, usque ad catechumenos,ec illinc egredi, i. e. post verbi auscultationem tanquam precibus faciendis ineptus eiiciebatur. 3, η πί ωσι , m. θέντης τυλε, τοῦ ναου ἱρὰμ ενοι, si, τοὐν ίηω μόνων ἐζεργi est subiectis seu substratio, aut humiliatio, ubi intra templi portam circa catechumenos stabat peccator, precum Ecclesiae particeps, cumque catechumenis ante Sacramentorum distributionem exibat. q. φύς ισις, re συνί illi Τοῖς πις Aς, 9 tu, ra μύα hoi 'χὸμ νων Congregatio seu consistentia, ubi poenitens circa fideles consistebat, dum Sacramenta administrarentur, permanebat, non