Curae Hippocraticae [microform]

발행: 1908년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

30 tum quintum, nemo medicu non peregrinabatur memoria mihi suppeditat Democedis Crotoniatae exemplum, cuius casus et itineia Herodotu narravit; OStea quoque medicos Graecos alibi procul a patria arti inservivisse Ctesias docet, qui quart Saeculo in regi Persarum nuta permultos

.Si quibus haec quae disputavimus levia et pusilla videbuntur, non contra tendimus. Sane sunt levia, quamquam ortaSSe non leviter quaesita neque iis aliquid ponderis acquirere Volumus si argumentantes in arte grammatica aut nihil parvum Sse aut magnum nihil, sed tamen ita sentimus, ne magna quidem aut in hac arte aut in ulla poSse feliciter perpetrari nisi rebus etiam minutis cum cura et studiose administratis. Ioh. Vahlenus, Ind. lect Berol. aeSt. 1880 opuscula academica Vol. I. Pg. 120.

Quamquam fieri non potest, ut X argumenti diversis diverSOS quoque auctore eliciamus, tamen ex dicendi usu atque ratione, cautela Semper adhibita, ne nimi temerarii proruamus, Vinci potest haec Scripta nullo modo ab eiusdem scriptori manu exarata Sse cui argumentationi altera eaque latior pars opusculi inserviet materiam quam collegi copiosissimam ita distribuam, ut nonnullis introducendi cau8a praemissis primo capite agam de Vocabulorum electione, alter de modorum Su, tertio de particuli Selectis apparet me, ne nimi eXcurram, cogi dehiS, qua promi Si rebus non omne S, Sed nonnulla graViOreSproferre multum denique utilitatis praebet, illa scripta paene eiuSdem circuitu eSSe ita ut Si quando e numeriSaliquid concludendum erit, fieri non possit, ut decipiamur.

Tria illa scripta saepius atque iterum pervolventi

mihi sero tantum luce clarius actum est ea a disiunctissimis concepta eSSe auctoribus primum enim librorum manuscriptorum, quibu traditus est liber de p. m. diScrepantiis et praecipue iis, quae Sunt minutiSSimae, Velut particulae τε καί, de quibuS OStea multa, OmniOtUS Suni, ut accuratius et in alia quoque particula et in cetera, quae ad rem grammaticam attinent, inquirerem tum inveni, ii quod mirum non erit. etiam hic interdum modo

22쪽

similitudines extare, modo singulis indicii nobis non permitti, ut artissime alteri u Scriptoris Sum ab altero egregemUS. tamen per me quam possum ali dissimo offecturum SSe, ut unuSqui Sque intellegat nihil communis atque consoni exstare inter illorum librorum auctores in singulis rebus enodandis ita agam, ut Semper progrediar ea ratione, fluam et philosopli et rerum naturalium periti vocant inductivam, ita ut exemplorum caterva praemi SS e recteli urspectis singuli quid concludendum Sit postea eruamuS. neque enim fieri potest, ut a firmo principio egressi quaestiones instituamuS, quia tum SempEP periculum CSt, esseta opinioni dediti etsi nolentos ventum depra V IDUS sicut Hippolytum ainium, doctissimum ilhim is rancogallum in disquisitionibus seu ad historiam Seu nil littera pertinentibus nimis saepe se ei Sse notum St. captites. Hoc capite orna eri do vocabulorum electione; nam Xemplorum Satis magna coii geri demonstrari potest Singulo auctore mirum quantum inter o abhorrere in nonnullis Oculis adhibendis atque ita materiam disposcam ut primum agam de verbis, deinde de adverbiis, tum do Substanti Vi S.

L. Verborum initium faciant verba dicendi, dico

λέγειν, φύναι, Pειν, τ9d ιν quae Verba a Varii Scriptoribus varie usurpantur; nam hic illa, ille lino verba cupidius arripuit primum Xempla, lu0tquot leguntur ast oram ovibus antepositi sacile erit uiamiam l)revi com- pro hendere. I. . . . λέγειν c. l. l. 1. λεγειν Drydφειν. . . l. 8. πολλοωι καὶ οἷσι λεγουσι. e. . . . ita τις επιχειοὴν τι λεγειν. c. 1. 2. 5-6. β ει τις λεγοι και γινίσκοι, ουτ ὼν αυτο τ ι λεγοντι λιλα ν ει i. e. 2. 2. 17. λεγων

nullum nim in omnibus his libris legitur exemplum ad-ioctivi verbalis item ubiquo Omel particula s ἐν ro in VΘnitur p. ni. o. 5. 6 13 a. a. l. c. 24 69. 9 Praen. c. 24. 106. . .

23쪽

5. id ζειν nullium XStat Xemplum. His locis collectis omnibus Optime cognOScitur, quanto- per variunt in verbis dicendi singulorum librorum auctores: nam primum Sequitur, ut in . de p. m. Verbum λέγειν Superet alia, cum SeXie decie legatur, Sed in i de R. a. l. tantum quinquies in . de praen ter utra de R. a. l. Valde dissideat a ceteris, quia verbum φθύζειν ibi Surpatur, quod tu nullo alio horum librorum invenitur, deinde, ut in . de p. m. φύναι Saepius sexies adhibeatur quani in il de a. a. l. bis et de praen ster). tum l. de p. m. 0luSi est, ubi usu venit ori Stu desectivus εἶπον, qui hic bis legitur, alibi nuSquam cum quibus discriminibus non potest concertare, quod Variae Verbi ἐθειν sormae paene simili numero in tribus hi Scripti usurpantur, in . de

quius nam aliquid diversi etiam hic latet intellegi potest

in . do p. m. Superiore parte agere formam ειθηται, in

L de a. a. l. bi legi κεω, quam sormam nullo alio loco invenies, inci de praen adhiberi participium persecti passivi saepius ter quam alibi cum in . de p. m. nusquam, ni de R. n. l. biS SUI petur. Operae pretiunt Si hi annectere annotatiunculam de

quodam discrimine, quo l. de praen loquendi consuetudinem l0nge abliorrere demonstratur ab illis ceteris Seriptis. Supra vidimus in omnibus illis opusculis locunt habere Verbum εὐειν, cuiu Verbi participium perlaeti passivum in libris de . . . et de praen invenitur; sed dimidio maiorem

partem quam illud partiet pium obtinet iii l. de praen. V Γ-

bum διαγρύφεσθαι, luod Sextus legitur c. 14. 2. 22;c. 15. 3. 19 c. 15. 4. 10 e. 24. 107. 10 c. 25. 107. 18 c. 25. 108 9. quodque in ceteris libris frustra quaeres.

ζειν, OPIθαι, νηγεισθαι, πολα ιβύνειν - eum de horum verborum disserentia Schmidii liber supra a latus rusta in Spietatur, hunc misSum aciniam Statimque in medias res

mirum os in nullo illorum Scriptorum logi orsoelum paAsivi λεtiyiaret, sed sompo compensari similibus orbi ερεε, formuliq: ita tuo li Oe non caesia, Sod de induStria laetum SS autum minimoque me serraro puto, Si librum de carnibus conscriptum i.

hoc verbum in illis scriptis, quantum Video, non legitur

eo quidem, quem OStulamus, sensu. Sed dubito, num omnino illi e ita inveniatur: nam cum corpus Hippocraticum, Sicut de hi quido libri ostendimus, paene omne quinto saeculo attribuendum sit, i. o. Voteri Iadi, cumque in illius quaSi columine Herodoto, numquam ita usurpetur quia ibi Semper ignissent SuSeiPere, X-ciPero, in Sequi, invadoro, consilium datum admittero, conditio ompropOSitam accipere iocundum Seli eighaeuAeri leX Horod. Ol. I. Pg. 346J, 7πολαμβανειν pro putandi verbo adhibitum sine nimia temeritato votori dialecto Ionica abrogabimus Atthidisquo Solius proprium Sse contendemus, ubi idem significare atque opinari vel suspicari, semper do opinion salsa liciaque, Otum St. 3.

24쪽

εἶναι.

Qua Xemplorum congerie perspici potest, quantum libri de p. m. dicendi genus abhorreat a ceteris Scripti S. nam a putandi verba, qua in libris de a. a. l. et de

praen non leguntur, jγεισθαι et ιεσθαι, In illo SaepiuSatque iterum usu veniunt, cum Sena exempla colligniatur.

itaque hic Solus i. de p. m. a reliquis videtur di Stare Sed non plane ita res se habet sunt enim disserentiae etiam

in Scripti de a. a. l. et de praen. Si numquam Obli Viscimur illos libros paene eiusdem cireui tu eSSe . nam Vel bum νομίζειν ab omnibus plerumque usurpatum in . de R. a. l. OVieS in . de praen quater legitur praetDrea observatione dignum est in . de p. m. discernenda PSSeduo genera verbi Dσθαι primum illud, ubi a Verbo pendeat nuntiatum secundarium, deinde illud, ubi ιμαι me nuntiatum primarium laxius inseratur senSi illo triti S8imo, quo sententia modo deprompta lenitur quae notio, cum inter se exempla quater inveniatur, dimidi maiorem partem Omnium ossicit itaque hic quoque nonnulla discrimina demonstrari posSunt, etsi negandum non est librorum diversitatem melius cogn0Sci ex Verb0rum dicendi vario Su.

c. tranSgrediamur ad ea verba, quae nece Ssitatis

vim habent cuius notionis in lingua Graeca nobis praesto Sunt haecce ει, θη, νύγκη quarum Vocularum disserentiam Schmidi ius ita expoSuit, ut nudum fructum ex istis explicationibus percipiatur, quia non SatiS distinctu omni voci provinciam depinxit. Si in vol. IIIpg. 703. Verbo νωκη naturae nece SSitatem Significari dixit, nihil aliud explanavit, quam e vocabuli stirpe quivis ipse eliciet si porro in vol. III g. 704-05 de diversitate, quae XStaret inter ει et sη, ita diSSeruit ut hoc verbum magis adhiberi contenderet, cum qui ea, quae conditione temporum flagitarentur significare vellet illud, cum qui ea, quae quaSi potentiori alicuiu iuSSu OS-cerentur, peragere Vellet, neni non videbit eiusmodi disceptationibus nihil ad rem asseri l. iam Si qui Secundum

25쪽

legit in dissertatione, qua egit de modorum Si in Hipp. Scriptis

gonuinis GryphisWald. 876 g. 22-23). Sed hic optimo cognos i tu disquisitionem iteratam non omni emolumento indigere nani ipso inveni undeviginti, autiu Septendecim quae non protuli iti ius viri vituperandi causa nam orsacile in eiusmodi disquisitionibus, in quibus intendenti diligentia opus est, aliquid praetor- mittitur quod ut ipSe quantum Potui, Vitarem, in his minutiis eandem rem hi terve repetivi, priusquam aliquid certi x illis

concludere auderem. Praeterea ob am quoque causam coaetus oram exempla denuo asserrct, Ilia, Clim auitia Sua commentationi Ermorinsit editionem, ego mea 3 uohIo inii subiecerim, et loctiones ot capitum Paginarumque numeri non mecum OnSentiunt exempla a autio neglecta SteriSe notavi, exempla, in quorum lectione editore Variant, Cru Ce.

26쪽

Nusquam alibi, opinor, prina Statim Spectu Soli Sque exemplorum numeris nullo alio demonstrationis adminiculo adhibito melius evinci potest nobi inci de p. m. de R. R. l. , de praen rem Sse eum auctoribus disiunctissimis maximeque diversis nam ει in . de p. m. de ei es, in . doli. a. l. ter, in . de praen. SeXie legitur, se ita l. de p. l. quater, in . de a. a. l. Septies in . de praen quadragies ter, νύγκη in . de p. m. quater, in . de . . . undevicies in . de praen Semel huic Summae, qua nihil indagari potest effici cacius, plura annectere nolo. Sed lico at

mihi paucis reverti ad ea, quae paulo ante de Selim id tit

experimentis vel potius periclitationibus nihil idonei 0bis accrevi SSe invenia enim ει et χθη simili modo usurpata

iuXta Verba, quae Sunt ἐδεναι de p. m. g. 23. 29. 23. etc. 1. 2. T.), ἐνθυμε σθαι de R. n. l. c. 1. 33. . et g. 2. 34. T.),π90οὁπεσθαι de praen. g. 12 90. 20. et c. 21. 102. ), quibus exemplis compositis illae a Schmidii constructae, ne dicam inventae disserentia diluuntur sed talia mendaliaud dubio ad id reserenda sunt, quod Omne fere, qui nil liue rebus grammaticis inservierunt praeter obeckium illum θαμματικῶτατον), in disquisitionibus Hippocratum plane neglexerunt', id quod tanto magi mirandum St, quant saeptu Herodotus Xcutiatur. Sed hic quoque a Iliquid boni latet quicumque enim id agunt, ut notitiam

grammaticae Graecae augeant Scriptorum Hippocraticorum dicendi genere perspeeto, Semper coguntur, Sine ullo grammaticorum recentiorum auxilio pSi conari, num ei contingat, ut aliquid apti ex sontibus ipsis expiscentur rivulos enim consectandi potesta non datur. d. Sed non Sumus contenti iis, quae adhuc perSerutationibus ad verborum Sum peculiarem attinentibus effecta sunt Unum reStat Verbum, quod quaestioni multum fructus videtur praebere, die pos Se linguae graecae ad eam

notionem Xprimendam praeSt Sunt complura Vocabula,

invenitur in illis scriptis postremae eiusmodi disquisitionis

materia erit qua abSoluta pauci comprehendemuS, quae in toto illo capite eruimus tum a Verbis no VertemUS

ad adverbia. inveniuntur autem haec Xempla

i postremis domum annis hic quoquo viri docillarogrediuntur: nam in Statilii libro praestabili, quom conscripsit do verbi graeci syntaxi hiAtorica sisIndogorm. Handbiblioth oh serios I vol. 4. Holdol-berg. 1907 hie illi quamvis perpaucis locis etiam Seriptorum Hippocraticorum dicendi genu memoratu dignum fieri coepit nos autem in illo volumino nihil ad rem idoneum inVenimus.

27쪽

hic tiol,lowoinius iuro codicis Parisini A lectionem sociatu OSt. nam quamquam ea, tuae in Marciano leguntur, Xemplos eodem libro excerpto defendi possunt M hic οὐ δυναro ὁ ἀοι- στιγμιει/ος, s. C. 20. 24 6. ως οὐκ ει δυνcero torρικὴν ἐδει ce', tamen propter ea quae Soquuntur verba nouoον ἐδειπνει illius codicis Scriptura fit reicienda.

His exemplis aus)entur et confirmantur illa argumenta, quae iam antea collegimus constat igitur singula illa scripta longe diStare eorum Verborum, quae in Latinum Verbum OS Se quadrant, usu Sed quantum sit illud diserimen tum demum recte orSpicitur, Cum, quae e magna exemplorum congerie concludi i0SSunt licuerimuS ex

hoe Xomplum autius . l. g. 25 misit, Sed non uaculpa nam in Ermerinsit editione haec verba deSunt, vel potius in annotation ut subditiva allata sunt.

28쪽

- numero eorum Verborum, quae Graeca linguae in promptu sunt ad saeuitatem Significandam, auctor . de . m. δυ- ναοθaι, . de R. n. l. oso τε εἶναι in deliciis habet, quippe quorunt numerus Valde superet cetera exempla nam δυνασθαι in . de p. m. vicies bis legitur, qua in re memoratu dignum videtur δυνασθαι loco quodam c. 24 30 12.3in uno versiculo bis usurpari in i de a. a. l. ViX tertia par invenitur, cum in Se exempla oso τε isa in . de p. m. biS in . de a. a. l. ter decies adhibetur in illis igitur verbis usurpandis plano stant a contrariis partibus. deinde non sine ullo momento est voculam πειν bis legii l. de p. m. nullo loco in ceteris Scriptis quod autem l de praen attinet, summa non minus sufficit ad eas disquiSitioneS, quas anteposuimus, sulciendas nam huius libri auctor abhorret a l. de p. m. in vocula δυνασθαι raro adhibenda, cum ea quater legatur, a l. de . R. l. O, UOd perraro Surpat Verbum oso τε ειναι, cui usui ne minimum quidem comparari potest eiusdem vocabuli in i de a. a. l. tractatio. Priusquam autem quae illa totius capitis parte effecta Sunt, pauci comprehendamus, liceat mihi nonnullis verbis leviter perstringore Schmi diti Sententiam, qui horum quoquo verborum Vim accuratiorem definire conatus est. sed ut illa quas statuit, disserentiae, quae primo Spectu excellent perspicuitate, recte perspiciantur, neceSS Videturno illas verbolenus excerpere autumavit igitur voce δυνασθαι significari die physische rast, und die Falligkeit

crimen illustratur loco quodam libri de praenotionibus c0nScripti, quem ego quoque Supra X ScripSi c. 1. 79. q. Sq.)

i l. Vol. III. gg. 663. 667.

45 sin hier ene Umstande egeben dureli die enninisse und Ersabrunge de Argies . quid autem ille vir doctus dixisse putandus est, si animadvertisset exemplum, quod in eodem libro eademque pagina legitur c. 2 79 203: hic illa medici experientia significatur verbo ιον τε εἶναι recte igitur illo definitioni adnexuit haecce: aber eide Worter erde in eiden egieliungen ebrauch undii atten demnach mit inander vertauschi erde LOnnen .

haec paueis mihi exponenda erant, ne qui miraretur me

illa exempla non distribuisse secundum notionem artiorem, quae nullo modo statui potest. Si disquisitiones, quas de verborum Si inStituimus, tam late fusas sormulis quam brevissimis StringimuS, haec est summa cum singuli libri non solum in verbis dicendi et putandi usurpandis, Sed etiam in iis, quibus et facultas et necessitas Significatur, plane inter Se abhorreant,

iam aliquid gravioris momenti nobis videmur inveni SSe, quo nisi quodcumque illorum scriptorum alii auctori attribuamus tamen cum in eiusmodi perScrutationibus SempereXtrema cautione opus sit, ne temeritate propulsi in avia aberremus, tantum adhuc nos abeSSe putamu a certo satisque firmato iudicio, ut alia argumenta e Vocabulorum usu Sumpta necesSario accedant, nisi noStra sententia solido iundamento debeat indigere. B. PoStquam ea, quae de verbis varie adhibendis eruenda erant, exposuimus, aptissime traducimus ad disquisitionem, quae nobis de adverbiis instituenda est cum autem periculum Sit, ne nimis exspatiemur, Sufficiat e multis unius adverbii tractationem sustus explanare, dic illa vocabula, quibus Graece idem significatur atque Latin0rum vocula valde quod adverbium variis modis reddi poteS per id λα, μεγα, τύ νυ σφοδρα, κύρτα et liberius voculis λίην ἰσχυρος, τελεως disputandi materiam non ita parvam sic disponam, ut singulorum Scriptorum usum eodem ordine atque antea enodem deinde, ut auctorum disserentia clarius perspiciatur, e re videtur SSe singulo vocabulo pro lemmate anteposito omnia cuius libet

29쪽

perlegerit, negaturum SSe ista adverbiorum disquisitione confirmari iudicium, quod iam e Verborum S pleniuSexeuSSO repperimus, illa tria opuscula nullo modo ab uno

eodemque Scriptore concepta esse Sane caecus me ultu

esset qui hic assentiri dubitaret. nam suum quiSque auctor habet adverbium, quo maxime delectatur, atque a Senaser inter se disiunctissima. Scriptor enim l. de p. m. adamat Voculam πυοως, quae in nullo alio libro tam Saepe Surpatur et in . de a a. l. nusquam legitur, auctor de

a. a. l. paribus in deliciis habet adverbia σφοδρα et λιην, quae nusquam alibi tanto numero inveniuntur', quia In l.

de p. m. omnino non in . de praen Semel Surpantur, auctor denique l. de praen nimis Vocabulum d9τα amplexus est, cum id adverbium, quod in . de p. m. nuS- quam in i de a. a. l. Semel adhibetur, Hic vicies xStet, vel si quis accuratius clariusque percipere Velit, quantu Ssit illo numerus in . de praen Vocula d0τα 0la aequat omnium adverbiorum, quae in il de p. m. et de . . . computatis exempli leguntur, numerum, quia neque 'veniuntur viginti sed inlix quoque ieculari 'Sta

30쪽

quae modo X9OSuimus in nudo alio libro tam varia adverbia leguntur quam in . de praen. cum hi omneS,AEUae usurpari OSSunt, Vocula sola μεγα excepta inveniantur l. de . . t rursu in adverbiorum diverso usu antecediti de p. m. nam hic paene nulla, Vel - ut leviore cautioreque Verbo utar, perpauca adverbia adllibentur, dico

ιιεγα et πυρος sola illic quattuor exstant Variae Voculae,

igitur auctor . de R. a. l. maiore Vocabulorum penu SUS est, quamVi S OI HXStent Ocabula fidλα ἰσχυ9ως, τελέως. C. Finem totius commentatiunculae, quam de Vocabulorum tractatione conscripsimus, faciat brevissima disquisitio de oculis quae sunt ση ιεῖον et τεκμη9ιον

earumque vario S in Stituta qua re bSoluta omnia,

quae in hoc capite essecta Sunt, pauci comprehendemus. sed non videtur esses Sarium nos Singulos loco Verbolenus excerpere nam utrum Singulari numerus an plurali S, utrum caSus Vel nominativus vel genetivus an dativus vel accusativus legantur, parum aut nihil ad rem attinet satis igitur habuimus, numero locorum OlOS XScripSiSSe. I. P. H. I. νημεῖον es 18. 20. 22 c. 20. 25. 14.

gnoscitur, etiam in illis vocabulis, quae in Latinum substantivum, quod Si Signum, quadrant, magno opere singulorum librorum auctores inter se distare; nam in l. de p. m. 3ημεῖον et τεκμ λιθι0 aequaliter XStant in . de

obtinet notandum etiam Videtur, quanta Sit Voculae σημεῖον in . de praen caterva nam trietes quinquies legitur), Si eam consera cum Xigui eiu Silem verbi exemplis, quae in . de et in . de . . . inveniuntuI. Antequam ad Secundam huius commentationi partentaecedamus, liceat mihi pauci complecti, quae in prima opuSculi parte, quae erat de Vocabulorum electione, eruta sunt omnia quotquot inveniuntur discrimina in ipsa capi

tum singulorum calce collecta Sunt primum tractaVeramus uSum Verborum, deinde ad Verbiorum, tum Substantivorum his tribus disquisitionibus quam certissime nobis videtur demonstratum esse Singula scripta variis adseribenda esse auctoribus minimeque ab eodem viro conceptaeSSe abhorrent nim, ut graviora nonnulla brevissimissormulis constructi denuo comp0nam, iis rebus I. verba a verba dicendi in . de p. m. λεγειν eiusdem Verbi exempla, quae in ceteris Scripticinveniuntur, longe superat in l. de . . . Solum Surpatur φθύζειν

in verbi ἐρεῖν variis formis nonnullae etsi parvae disserentiae haud abnuendae Sunt b verba putandi δεγεῖσθαι et ιεσθαι, quae in nullo alio horum librorum XStant, Saepius Surpantur in

l. de p. m. accedunt nonnulla leViora discrimina, cum primum in numero Xemplorum Verbi νομίζειν varient Singuli

libri, deinde in vocula okσθαι usurpanda duae notiones sint distinguendae. c Verba, quae necessitatem significant in . de p. m. δεῖ, inci de a. a. l. νύγκη, in i de praen. χθη

Omnia alia Verba, quorum eadem Si notio, Superat d Verba, quae facultatis vim habent hi quoque nemo auctor non aliud verbum in deliciis habet . nam

SEARCH

MENU NAVIGATION