Christiani Adolphi Klotzii Miscellanea Critica

발행: 1763년

분량: 107페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Homerus contra Renatum Rapinum defenditur. Legenti mihi nuper Rapini comparationem VirgDlii U Homeri multa acute &docte dicta, quaedam etiam salsa, neque satis accurate exposita visa sunt. In primis displicuerunt milii, quae in divinis Homeri carminibus reprehendit, ct de quibus nunc paucis disputare iuvat. Iam primum p. ITI. utor vero versione latina ex edit Berhel. y vituperat Homerum, quod Chryses Apollinem obtestetur, ut perdat Graecos. Nempe hic dicit:

Τίσειαν-εμα δακρυα σοῖσι βέλεσσιν.

Perperam puto. Est omnino sacerdotis pro saluti, populi precari potius, quam illi mala imprecari, seci voluitne, quaeso, Homerum nobis omnibus numeris periectum sacerdotem pingere 7 Neque voluit, neque debuit. Ostendit nobis virum, iraeΣcitatum, ardentem , & plenum indignatione Apollinis vindictam implorantem. Eadem ratio alterius criminis. Indigne fert Rapinus, Agamemnonem insultare Chryst Quidni 7 Homo 1uit

Agamemnon, quamvis reX, homo tamen, amore S ira occaecatus. Ego reprehenderem Homerum, si Agamemnon puellam', quam deperibat, statim reddidisset patri. Porro dicit p. III. Pria- um se non ut patrem gerere, dicentem se ma, te, Teliquos omnes liberos oecisos esse, modo Hractor reviviscat. Indicat, credo, st. US. 2S3.

62쪽

MISCELLA A CRITICA.

S At primum quis erat. Hector 8 Murus Trojanorum, unica spes suorum, unus omnia essicere poterat, Troiamque tutam praestare, quod omnes reliqui non poterant:

Paulo ante X. 433. ter. dixit. Qui vero erant reliqui filii Τ Ipse pater bellissimos filiolos u. 26I.

depingit: . . .' δ

Vnus igitur ille omnibus reliquis praestabat. Deinde Priamus pater est maxime ammis hoc cassi, filio, uni eo solatio, privatus, moestissimus. Tanto in dolore nonne accidio, ut indulgeamus atri stitiae, S. abrepti vi illius, dicamus optetalisve, quae tranquillo animo non faceremus. Nonne etiam in sacra scriptura optat pater, ut loco filii, moriatur Τ Εstne etiam crudelitas Achillis erga Hsctoris corpus Homero vitio vestenda cum Rapino Non puto. Quomodo Achilles, ille duru , atque inexorabilis Achilles, quem meque PreceS neque munera suorum moverant, mitius age re poterat cum hoste, qui tot Graecos interfe-eerat Τ Male secit Achilles. fateor. parum digna est haec crudelitas hero6, quis negat 7 An vero Homerus fecit etiam.male, qui talem Achillem aeternitati tradidit Τ Nelato cur Rapinus ab Homero perinarum virtutum imaginem desideret.. - D 4 . Nou

63쪽

Non mitem & placabilem &.virtutis deditum mi. Inum, sed mixtis Ura eanere Videamus reliqua. Rapinus reprehenditra, quod se admirabile' dicat consilium

Ventumi, quod se admirabile' dicae consilium habere, quo non melius sapientiusque unquam sit in-entum. Locus I I. ros. ἐγων mω

quis loquitur Τ Nestori quis ille Nestor senex an iuvenis* Senex. sunt vero senes gloriosi, b. poterat etiam iure Nestor gloriosus esse. Tertiam iam hominum aetatem videbat. Bene Homerus senis Nestoris observavit. Vide etiam Clarchium ad L. A 2 p. Atque poterat etiam Nestor sua consilia laudare. Quid enim sapientius olim, quam Briseida non esse a serendam tentorio Achillis Τ quid nunc prudemtius , quam Achillem, qui quamdiu iratus scit. misere Graeci trucidabantur, placandum esse

64쪽

Male pergit Rapinus Homerum Agamemnonem nullam aliam causam, cur Chryseida reddere nolit, asserentem inducere quam quod illam amet. At ego ab eo non maiorem afferre potuisse credo. Omnia vincit amor. Iudicent de hac re, qui blam dam hanc vim experti sunt. Ego iuvenis suspicor tantum . nihil maius illum potuisse dicere. At bene

habet. Plures etiam causas commemorat: A. III. Καὶ γαρ ρα προβέβουλοι, κοριδbis αλοχου 'ἐπεὶ οὐ ἔθει inim δέμας, ἄρ φρένας,ούτε τι ἔργα.Ferreus aut ligneus sit oportet, qui plura requirat. Denique non recte Rapinus Homerum fecisse dieit, quod Antilochus Il. T. equos, Omni sensu carentes, exhortetur argumentis admodum puerilibus. Bona verba quaesol Poteratne Antilochus arsumenta graviora adducere, quam si mortem illis minitaretur Et minitatus in v. 4 II.

V. Neque repetam quae dicat Plutarchus de Metem. psychosi, quam a Pythagora acceperat Homerus. Nonne etiam nostra aetate, quae a veteri simplicitate quam longissime recedit, videmus aurigas saepe verbis exhortari equos, cum iis quasi colloqui, eos increpare 7 Adde Antilochum plenum Iuisse cupiditate S incensum ardore reportandi

praemii. Quid clarius 7

65쪽

C A P.' XIII. Animaduersiones in P. Papinii Statii Thebaida. Si recte illide humanitatis litteris bene mereri cenissentur , qui varias codicum lectiones colligant, atque hac ratione cum emendent Veterum scrip ta,

tum illustrent, cuius de laboris utilitate praeclara est dii putatio Petri Bunnanni in praelatione ad Quinctilianum: atque si vere Caspar Barthius de obscuritate Papinii Statii & dissicultatibus interpreti huius poetae superandis questus, neque immerito de animadversionibus in illum scriptis glo. riatus est, id quod cum saepius, tum imprimis ad libr. III. p 4c8. facit: Ego sane facilius arbitror fiιise, unius Minervae auxilio quinqua inta heroas interscere I deo isei, quam nobis ope omnium Risscst .

rum numinum. tantum mendorum S obscuritatum chaos illuminare, rndagare, excutere, notare, pro

ducere es exstirpare: ego quoque, si meum qua lemcunque laborem.aliqua laude dignum esse dixero, non arrogantius mihi,facturus videor. Nolumus vero ambitiosius, quam & nostram aetatem deceat, ct pudor noster patiatur, de nostro studio dicere. Facile, quicunque. non rudes &imperiti sint harum litterarum , atque etiam Statianum scribendi genus cognitum habeant, me multis poetaeilocis lucem adfudisse'noncieri- .guam, mihique his animadversionibus scribendis multarum molestiarum fastidium devorandum fulsese, intelligent. Nactus equidem sum, a Viro 'Consultissimo & Doctissimo, Gotthb Francisco Leh. mamo, cuius amicitia mihi nulla fuit Lipsae imcundior, nulla suavior, editionem Statii, a Fr. Illiobroga Parisiis a. MD c. adornatam, cuius

margini Job. Erii tarisius, quem merito nuper

66쪽

MISCELLANEA CRITICA.

Lipsia in ornamentis suis numerabat, varias Cindicis lectiones adscripserat. Ipsum quidem codicem quoniam nunquam oculis vidi, nescio utrum ille Thebaida tantum, an reliqua etiam Statii carmina habeat. Neque aliud quidquam de illo dicere licet, quam quod Christus in primo folio notavit : Contali Thebaida cum libro membraneo hono, seaecentis circiter annis, ut opinor. vetusiore biblio. rhecae Curialis Luscae. a. XXXXVI. Illud vero intelligent omnes multas ineste lectiones bonas, eundemque saepe cum eo, quem Barthius optimum librum plerumque appellat, convenire. Observavi etiam aliquoties lectiones, a Bariis neque in margine, neque in Commentariis memoratas se& quae ideo nostri libri propriae videantur. Sed de his aliquid certi pronunciare non audeo. Doleo enim, mihi haec scribenti egregios, Geram tu, Granovii, aliorum , labores,non ad manum fuisse, quibus me aegre caruisse sateor. Versatus vero sum in his lectionibus edendis sic, ut non omnes in has chartas transferrem, sed eas tantum modo, quae mihi alicuius momenti & prae caeteris commemorandae este viderentur. Nam etsi probe , novi, nihil temere in co)icibus negligendum esse, atque etiam ex vitiosa scriptura saepe

veram lactionem elidi, id quod ipse contra Cl. Prato'tam, qui in edendo Sulpicio Severo mihi in hoc genere non satis fecit, ostendi in Actis Gadit. Lubs mens. Maj. U Iun. a. 1739. nullam tamen

lectionem, cuius commemorationemaegre carinrent viri docti ut omitterem, me longo usu consecutum esse arbitror. omisi eas, quae aut aper re salsae aut leviores essent. Interdum tamen et

iam vitiosas: certe mihi vitiosae visae sunt,)pro

67쪽

posui, quod cur factum sit, ex ipsis loeis viri docti intelligent. Si quis reliquarum cognoscendarum desiderio teneatur, certiores nos faciat. Nunquam eorum mores imitabimur, qui codices,

quasi dracones aurea mala, castodiant, ct vix insolem S lucem proferant . Denique nihil facilius mihi suis et, quam multa congerere atque ad- iscribere, quae diffusae lectionis S eruditionis . magnae apud imperitos speciem haberent. Sed .

nunquam hanc gloriolam adeo adamavi, ut illius Comparandae causal cum mihi,molestus essem, tum doctis & acutis hominibus taedium afferrem. Breviter & saepe uno tantummodo verbo sententiam dixi, semperque ablegavi leetores ad vir rum doctorum libros, unde plura exempla copiosioremque doctrinam peterent. Nam vel hine apparere puto, facile nos, si voluissemus , ct loquaces esse ct doctos videri potuisse. Et videbunt

certe lectores, nos diligenter cum veterum auctorum tum recentiorum criticorum libros legisse. '

Adsparsi etiam aliquoties coniecturas, quibus poetam indigere censui, rectene an falso alii iudicent, nec violςntas illas nee multas. Aliquot earum mihi valde placere, ipse non nego. Foratasse etiam in hac re accidit, ut nihil pulchrius nobis videatur, quam quod amemus, atque amor hie caliginem nobis offundat. Sed de tota rea viri docti iudicent. Nam & horum

sententias aequo animo audire atque ferre, &semidoctorum Dontem atque clamores contemne re didici. Certe cum nemine de his rebus acriter pugnabo aut manum conseram.

68쪽

61. L I B. I. V. 43. hostilem propellens caedibus amnem Turbiissis Hippomedon. Cod. hostile agmen. Sed est pro- . cul dubio haec lectio e glossemate orta. Voluit enim glossator dissiciliorem formulam, sed quae a

natura Statii non aliena videtur, faciliori explicare. Nam etsi probe novi, probabiliter hunc versum exponi posse de Hismeneta sive Hismeno, fluvio , in quo cum dimicaret Hippomedon, ut vetus interpres ait, exstinctus est, v. insta LV. I ct L. IX. v. 236. seqv. Ubi etiam v. 2SS..' est: premit agmina Thebes Hippomedon. & v. 3oa. sic premit aduersos: malim tamen hostilem amnem interpretari agmen hostium, ut Ix I99. de eo, dicitur. Vixsocios hostemque, nihildum tardet euntem , secernens. Similiter prope II. 223. foribus

eum immissa superbis Unda fremit vulgi. Virgil.

Georg. II. 46 I. foribus domus alta superbis Manasalutantum totis vomit aedibus undam. Silius Ital. IV. IS9. Disaeque.ruunt conferta per arma Vndae Boiorum. sic etiam Graeci. II. R. 723. τὰ δ' Ἀερρεεν Sed de his alio loco. U. II 2. Tum geminas quatit illa manus. C. tunc- ira. pulchre. convenit enim bene hoc Furiae. Sic v. 428. Sic ira ferebat. atque 'IL. 387. tenet in capulis ha-sicive paratas Ira manus. S X. 4o2. arma ira D. har. XI. 3 . ensem, quem iam dabat ira, repressit. Lucan. IV. 2II. Addidit ira ferox verba &I. I I. quo spes quoque ira vochset , Sic invenit etiam Vir doctus, qui in Mis. Observ. Vol. I. T.

II. p. I 63. varias Statillestiones exhibet, atque hanc pluribus adstruit. Notum etiam illud Vi

gilii: furor arma miniserat. v. I 6. sufulta C. ef

69쪽

fulta. v. I 64. sorte cadebat C. carebat, quod ocet Barthius reiiciat, apte tamen explicari potest. Polynices, quia non statim imperium ex foedere accepit, caruit sorte : exsors fuit:asic infra v. 3ota alternum regni inficiatus honorem. & H. 386. trans legem ac tempora regni Iam fratris de parte dibat, atque 428. suae sors iusta mihi Seli., eptra dedit. v. 195. Aspera sors populis. C. sors, per

petua & solemni mutatione, ut docet Drahenb. ad. Sil. XV. IOS. V. Lo I. Te ra a ue unda die. C. una. male, si quid video. Ingenue etiam sateor, me totum hunc locum nondum intelligere , lectis tamen & examinatis omnibus Barthii interpretationibus. v. 227. mens cunctis imposta ma-

net. C. mouet, quod etiam Barthius in quibusdam

libris elle dicit. Si tibi nostri cod. lectio placet,

possis etiam vel . sic explicare: movet in scelus, excitat ad flagitia, ut Lucan M. 642. Eumenidum crines solos movere furores. S III. 338. Pana movet Graios nostrisducia cursus : vel 'etiam τὸ m vere tanquam absolute positum interpretari , ut Gellius non semel dicit terram movisse. pro com motam esse. vid. Sciopp. Verisin. III. 8. Bar thio miror imposta in mentem venire potuisse. Mihi sensus loci videtur hic: cunctis malam esse mentem inditam . atque hae eos exstimulari. V. 2SS. Extinguar. C. Resinguas. vid. Bartho

V. 29 r. non revocabile verum. C. inrevocabile. sic

etiam in o. M. p. I 69. v. 29S. se tollat. C. a tollat, sic ibid. p. I7o. v. 3 9. inhorruit aura. C. umbra. vitiose. quod puto inde ortum, quia prae cedens versus desinit ita umbras, quodque saepe librariis peccandi oecasionem dedisse animadvertimus. v. 33 I. lapsumque inclinat ad aequora montem. C. lassumque. elegantissima lectio, quamque iam

70쪽

iani Barthius e Lutatii commentario protulit. Similiter noster IV. 337. ipsa vetusto Moenia lassas

tu, magnaeque Ampbionis arces Iam fessum senio nu dant latus. vid. Sudendorp. ad Lucan. IX. 968. Ovid. ex Pont. I. 4, I . Fructibus ais: duis lassasenescit humus, de Ep. IX. 56. Qui lassas in se saepe

retorquet aquas, ubi similis in codd. varietas. v, de ibi Burmannum, & nos infra ad v. 55o. sic etiam recte puto viros doctos legere apud Petron. AI 22. rupta tonabant verticibus legis montis iuga pro lapisin v. 347. iam claustra rigentis Aeolias perclusa sonant. C. percussa. quae lectio probata etiam est Barthio. Nolim tamen cum eo interpretari Ioeum per ventorum speluncas ab Aeolo percu sar, sed potius de ventis, qui summa vi exire conantur, atque ideo claustra percutiunt, ut etiam, vetus interpres sumsisse videtur. U. 348. Densi transversa frementes. C. minantes. Vtraque lectio defendi potest.bLucan. u. 32o. densis fremuit nia. ger imbribus Aufer & L. V. 6o8. non Euri cessat eminax. Ovid. Tris. I. 2, 24. aer - nubibus ille minas. Inter utrumque fremunt immani turbine venti.

Horat. Quodcunque minabitur Eurus. Sed hoc loco praefero vulgatam lectionem ideo, quia praecessit ore minatur Dems, etsi talia sciam optimis qu0- que scriptoribus excidisse. v. 352. D unditque imbres. C. Desudit. corrupta lectio, sed equa be F. n e recta Selegans elidi potest. Puto equidem, Poetam scripsisse desudat, quod Statianum Videtur, certe haec verba confunduntur in codd. vid. Burm. ad Claudian. in Rusen. I. 3O . morbus

Stratam potem desudat in amnes. Constructio vero haec satis nota est. Virgil. Gl. IV. So. Et durae puercus sudabunt roscida mella. Iustin. XXXVI. 3, 4. Hrbores cerίο anni tempore balsamum sudant ia

SEARCH

MENU NAVIGATION