장음표시 사용
231쪽
pus im- auri precium et qua si velit quod anima putu ad' quo magis est impura 3 eo minus luctianuiςςm adispiscitur . Est etiam analo a qua ibi Ilia habςt r i T. Melior est bucella seca cum
aphor. 1Hudio, quam domus plena victimis cum demon- iurgio. Vbi etenim sunt iurgia plurima malis. etiam alimenta non sunt alimenta , Ut Hippocratis verbis utar, sed vertuntur in humores noxios, & morbosos . CG terum hoc ipsum dogma ad animi alimentum transtulerat Sap. prouerb. 23.,
quando dixit. In auribus in*ientium ne loquaris, quia desticiem doctrinam eloqui, rui. Causa tamen praecipua pro pter quam impura corpora laeduntur. quando nutriuntur, est quoniam alime tumetia purissimum euadit impurum, quod animaduertit Ecclesiasticus cap. 13. aeui tetigeris picem inquinabitur ab ,is qui communicauerit superbo,indati superbiam. Et cap. et I. Non erudietur qui non est sapiens in bono, est autem insipientia , qua abundat in malo. Et cap. 1 r. aeui vicet fatuum, quasi qui congi rinar resam. Et cap. 3 9. Initium ne cessaria rei vitς hominum aqua, uni θferrum, sal, lae , o panis similaginens, ct mel, ct botrus uua, ct oleum , ct vinsimentum; hec omnia sanctis in hona,sς ct impidis, ct pereatoribus in malacon ertentur.
232쪽
possit intelligi ; atque proinde aphorismus de qualibet potione sit verissimus. Est tamen praecipue de
vino accipiendus , tum quoniam vinum sua iucunditate facilius potatur , tum etiam quoniam sua caliditate facilius praetergreditur primas corporis regiones, atque facilius quaesitiet eius vasa replere consueuit; unde perniciosissimi. atque aliquando etiam lethales consurguimorbi,quod animaduertit Sap. prouis et D. Luxuriosa res vinum, i, tumul uos ebrissas , quicumque his delectatur non erit sapiens. Et cap. 11. Rui suavis essis vini moderationibus, in suis monitionibus relinquit contumeliam . Et capς 2 misi amar vinum, oe pinguia , non ditam biiur. Et c.23. Noli esse in conuiuijs ρο- ratorum, quia vacantes potibus , ct daures symbola , consumentur, o vestietur pannιs dormitario. Cui va, cuius patriva, i rix . cui fovea, cui e causa υut nera,euis ossis oculorum . Nonne his , qui commorantur in vino, is sudent ea- litibus epotandis. Ne intuearis vinum quando flavescit, cum splendueris in v pro color eius 3 ingreditur blande , sed in noui mo moraebit , ut coluber fueregulus venenu di uis . Si tamen tempore opp. x uo, atq, moderate assum
tu Cur vina facilius repleat vasa qua aliusquia libet liis
233쪽
Vinum Hippo craticii. quae ge linquuta tur ta in morbis Corporis qua animi, Ieci. diuas se
tur, mirum in modum vires collapsas reficit, quemadmodum tum alibi, tum in hoc praecipue opere demonstrari imus, praecipue autem maximam habet efficaciam vinum illud, dictum Hi pocraticum, cui proportione respondet, quod habetur Canticorum eap. 8. Daboribi poculum , ex vino condito . Hoc ete nim quamuis, iuxta theologorum explicatione sit de D. O. M. colloquio intelligendum, nos tamen, iuxta nostrum
institutum, illud de qualibet falutari animae medela in praesentia intelI1gi
Quae relinquuntur in morbis post iu
caritnem, recidiua facere conse
HVie est analoga sententia , quae ha
betur prou. 26. Cum defecerint ILgnu, extinguetur ignis, ct sussurrona su fracto iurgia eonquiescunt 3 sicuri carbones ad prunas ct ligna ad ignem , si e fi mo ineundus suscitat rixas . Quamuis autem quod habetur in aphorismo verissimum sit, non tamen semper illa, quae relinquuntur in morbis, recidiuasceiviit, quod & ipse dictator indicare voluit 'per verbum additum , consueuerunt,possunt etenim dictae reliquiae paulatim , natura vel domari, vel expurgari. Huiusmodi autem praeseruatio amotbis animi indicatur prouerbis II. Per
234쪽
Per misericordiam , Θ fidem purgantur
peccata , per timorem autem Domini declinat omnis a malo. Iam vero quem adis
modum Hipp. hanc conscripsit sententiam, ut possimus praecaueri a recidiua, non secus animaduertit Ecclesiastes cap. . In die bona fruere bonis , ct malam diem praeaue ,sicuti enim hanc , sic is illam fecit Deus , ut non inuenias homo contra eum iustas querimonias , Est auὸ Duh1ε, tem animaduertendum, quod in nostris recidiva. diximus commentari js, recidiuas esse in duplici discrimine, alia etenim est proprie dicta, quando morbus in totum
recedit, atque postmodum reuertitur; alia vero minus proprie, quando videtur quidem recedere , Don tamen recedit, quoniam post modii reuertitur, ut prius, quoniam magnus adest corporis apparatus, quod deteribitur in Leuitico cap. I 3. in quo de lepra verba faciens, illaec habentur verba: Quod spostquam a Sacerdote visus est, ct redditus mundi-rior, iterum lepra creuerit, adducitur ad eum, ct immunditie eondemnabitur.
Ouibuscumque crisiis, idest iudicatio
At, his nox grauis ante accessionem. Uuae vero subsequitur magna ex parte leuior existit. HVnc aphorismum praecipue con
scripsit senex ob ignaros, atque catis quo indoctos medicos, qui conspicientes tro- modo
235쪽
praesu .ctem aliquam grauem,non an in aduerisua. lentes fieri grauem ob instantem iud, cationem , perterriti adhibent remedia intempestiua , qtiae ipsam bonam iudicationem possunt impedire, quibus proportione respondet, quod habet Sap. Ecclesiastes cap. Io. Si spirisus potestarem habentis ascenderit super te, Ioeum suum ne dimiseris, quia curario faciet sessare peccara maxima.
' . A P H. XI V. In profluui alui mutationes excreis mentorum iuuant,msi ad ma ι --tatio sat. ρ
Anἰmae Nier reliqties prauos excremento-Henigr - 1 tum colores, primum fere locum te i in o et color niger atque proinde in pro menti. fluuij Salui mutationes excrementorum iuuant, dummodo mutatio non fiat albemus laudabilis coloris in nigrum . Sic Hi eremias Treno 4.deplorat Nazareotiqui plaus fuerant Deo consecrati, atque postmodum obuiiij culpam denigrati. Sic etenim habet. Candidiores N - rei eius niue , nitidiores lacte , . rubicundiores ebore antiquo ,
236쪽
Vbi fauces aegrotant, aut tulercula
nascuntur in corpore,'ex rationes
inspicere oportet; Nam se bilio
fuerant,corpus una aegrotat; se vero Amites sanis, tutum es corpus nutrire .
SI excrementa suerint biliosa, corpus
Una aegrotat , quoniam indicant intus reseruari humorum corruptelam , quae totam inficiunt massam sanguinea; quod analoga sententia declarauit Sap. Locus in Eccles. cap. IO. , quando inquit. Nus .ce morientes perdunt suavitatem unguen- i, 4
ri. Ratio vero propter quam, excre declaia menta biliosa indicant una corpus qgro' tur. tare, est quoniam talia excrementa In dicant totam materiam morbosam non
fuisse ad cutem translatam; id quod ipse Hippocrates animaduertit secundo Epi demiorum sectione L. quando inquit nSed qugsub cutem abscedunt foras rubercula, veluti putrescentia ,stque separa rur, aut ulcus, aut eiusmodi pustule, aut squammg, aut defruuium rapiliorum, υi- religines, leprς, aut eiusmodi, quς absces sus funa aeeeruatimsuentes, non semire penies. Quod sortasse didicit a cap. I 3. Levitici, ubi de lepra verba faciens sic habetur. Si essuruerit Liscurrens lepra
in cure, is operuerit omnem carnem μ ea
pite usque ad pedes, quidquid sub aspectum oculorum cadit, considerabit eam: sacer-
237쪽
facerdos, ct teneri lepra mundissima itidi, cabit , eo quod omnis in candorem versa sit, ct idcirco homo mundus eris: quandotero caro vivens in eo apparuerit,iunera eerdotis iudicio polluetur , inter imma-dos reputabιιών ι earo enim visa si Lepra
pergitur immunduo ii quia si rursum
versa fueris in alborem , ct torum Aominem opperu rit, eonsederabit eum facerdos, mundum esse decernet: qHomodo vero haec eadem sententia ad more s sit transferenda, sectione sexta huius operis demonstrabimus.
A P H. XVI. Vbi fames lasorandum non es. HAne Hipp. sententiam possumus
pie intei praetari , dicentes, esseCQsensus pauperibus . praecipuὶ famescentibus eleemosynam tribuendam , ne scilictemii 4 4 compellantur famescendo laborare . Sie sententii autem habetur apud Tobiam cap. 4. Tobiae Exsubstantia tua far eleemoynam, noli faelem tuam auertere ab ruo pavere, ita enim fiet, ut neque a te avertatur facies Domini. Quomodo potueris,ira esto misericors; si multum tibi fuerit, abundanter, tribue,s exiguum tibi fueris, etiaexiguum libemeae imparatri stude . Eo autem magis est nobis pie explicanda, quo magis ipsemet Hipp. fuerit erga pauperes pientissimus , ut in nostra diximus manuductione. Cceterunt quει admodum ubi fames laborandnm non
238쪽
est ; ita ubi multum laborandum est, noest parum comedendum, quod habetur in Ecclesiastico cap. 33. Cibaria, is vieta, o onus asino s panis , is aiscipli
na, ct opus seruo. Si es t ibi sertius fidetis, sit sibi quasi anima tua , quasi fratre
se eum tracta, quoniam is sanguine an r, ma tua eum comparasti. Quod de labo- .hims,gre tradit Hipp. est intelligendum non eorporis modo de labore corporeo, verum etiam deuitanis de labore ad mentem attinente, quod βμε animaduertit Sap. prou. I . Qui calumniatur egentem, exprobrae factori eius, Bonorat autem eum,qui misereturpaveris . Et i s. Omnes dies pauperis mali,
secura mens quasi iuge conuiuium. Quod si obycias sententiam eiusdem prouerb. cap. sequenti. Anima laborantis labo- 'in i
rassebi, quia compulit eum ossuum. Res- ἔ:
Pondebimus particulam , quia compulis eum os suum, esse intelligendam de fame non praesente, sed imminente; quasi velit, quod vexatio dat intellectum .
Quod si velis esse intelligendam de s
me praesenti, non aduersatur Hippocrati, quin imo contrarium prorsus su deis neque Sapienti, qui paulo ante dixe rat. Es via qua videtur homini recta, o nouissima eius ducunt ad mortem. Rursus famescenti non esse laborem inis ferendum admonnit prou. 22. , quando inquit. Non facias violentiam pauperi, quia pauper es, neque conteras egenum in porta.quia iudicabis Dominus eausam
eius, ct confriget eos , qui co regerunt animam eius. Et cap. 28. Lui dat pau , peri
239쪽
peri non indigebit 3 qui despicit depraeanis rem sustinabit penuriam . Et Ecclesiastes cap. i I. Miste panem tuum opertran-pame, seunte4 AEqu , quia post rempora multa quomo- inuenies dilum. Est autem animaduer-do pariat tendum quod multi prae fame aliquam glixu- do compelluntur ingerere cibos pessi- 'μς ' mos,quos praeter natura appellat Hipp. aphorismo subsecuenti, quo factum est, ut post praesentem, statim subsequente intulerit aphorismum, quemadmodum animaduertimus in commentarijs. Id significatur cap. 17. Anima saturat eale abit favum, Θ anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet . Est autem summopere aduertendum, eande prodisiis fume Hippocratis, atque horum sapientium vi tortim mentem, nimirum, Inos arbitramur, illorum errorem corri gere, qui audientes pauperes esurientes, eleemosynam exposcentes, Pro eleemo
syna illos hortantur ad laborandam sati. dic quod c re in horum sapientum doctri. 1ieulisu na est impium, quando actu fames do- satisfit. minatur. Videtur autem huic aphorismo aduersari quod habetur in Ecclesia. stico cap. 3 I. per haec verba. In omHiba operibus tuis esto velox, si illis addantur, quae habentur ea p. 3 7., quando inquit. Lui abstinens est, adjciet visam s videtur etenim abstinentia associari cum labore. N'n tamen aduersantur, quoniam imperat vitandam esse satietatem , dccrapulam ι quod vero spectat ad labo-IeiΓ, commendat non nimium, sed moderatu, quemadmoduu inseritis declara. himus. APH.
240쪽
A P H. XVII. Vbi cibus praeter naturam plus mTe
sus est, hic morbum facit; sente
QVemadmodum cibus praeter nati ram plus ingestus morbus facie, A nimae
non secus ad malum blandientes sinu ine ita re consueuerunt, habent etenim isaturam lac, & oleum , suave quidem sed vene ingestus nosum , & morti serum , ut habet Bedi quos illi nardus epistola I 8. Ideo monet Sapiens Pariat Prou. cap. i. Fili misi re Iae auerint ρα- 4catores, ne acquiescas eis r si disertus -- ni nobiscum, abscondamus tendiculas c rea insontem frustra, degluriamus eum se uti infernus viventem, is integrum quasi descendentem in Iacum, omnem pratissam substantiam reperiemus, implebimus domus mstras spolijs , Mortem mitte nobiseeum marsupium sit omnium nostrum G fili mi ne ambules eum eis pro hibe pedem tuum a semitis eorum , pedex enim illorum ad malum e&rrunt, Θμ- sinant, ut e n ne sanguinem; ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, Θ moliuntur fraudes eontra animas suas 3 sic se mira omnis auari animas possedentium rapiunt. Et cap. 36. Vir ini quus Iactat amicum suum, o ducit eum o. per viam non bonam. Qua mu is autem nicibus praeter naturam ingestus non sta- fit tim morbum faciat, & consimiliter qui maximum aliquod committit delusium