장음표시 사용
121쪽
Cleris Hinc titulus in Codice de Episcopati audientia, tib Niit... quae etiam Episcopale judicium ' Episcopalis cognitio dicitur,l Episicopale S. Cod de Episcopali audientia. Cuiacius
Minus est audientia quam jurisdictio haec enim est potestas judicandi resque judicatas cum imperio exequendi, Q. I. uti Cod ubi apud quem c At illa, simplex notio sine potestate: imperio,arg. l. notionem 99 D. de verb signis. Quare pedaneis Iudicibus potius quam Magistratibus Episcopi stimiles sunt: sicut enim pedaneus iudex sententiam sitam non exequitur, sed Magistratus qui cum Iudicem dedit, I a dis Pisis. inprin D de rejudicata Ita etiam non ipse Episcopus sententiam suam, sed Magistratus ciVilis exequitur,arg. ι Episcopule δ' l. quae de alea 23. Cod deus ali audientia. Quod ex his Sozomeni verbis probat Cujacius loco supra citato: να -οψ, id est, exequi ead essectum perducere judicata ab Episivis Metistratus milites qui eis in rant. Quare Episcopus nec forum, nec lictores, nec apparitores habet iunde Ruffinus lib. I. Hisori acrae de Gregorio quodam Episcopo Alexandrino ait satis procaciter v raptum Episcopatum ger bat,ita ut magissibi jurisdicundisses quam Sacerdotium administrandum religiosis of iis elimaret. Ad hanc Episcopalem audientiam pertinet primo omnis quae de fidein religione quaestio incidit, L omm innovatione 6. d. desacrosanct Eccles de qua Iustinianus etiam tractatio sacris canonibus s. Cod de Episcop. 9 Cleric cum ait: sacros
autem canones non minus quam leges valere etiam nostra votans leges sec. Quapropter in novelli 3 cap. I. ubet quae Ecclesiastica sunt Ecclesiastice cxaminari, nocentiumque animas secundum sacras: divinas regulas impositis censuris emen
122쪽
D Ius T. R o M A N IDEM UM 79 dari 'cluti excommunicatione, suspensione, interdicto , jejunio&c Qtio detiam Druides apud Gallos olim factitasse Caesar scribit lib. 6 debet Gallico, cum ait squis auiprivatus,autpublicus eorum decreto non erit, sacrificiis interdicunt. Haec parna apud eos es gravissema quibus itas interdictum, linum
ro impiorum e celeratorum habentur uis omnes decedunt, adiis tum eorum sermonemque defugiunt , ne quid ex contagione m- commodi accipiant neque Ii perentibus jus redditur, neque honos ultas communicatur.
Secundo quoties litigantes consentiunt de quavis alia caussa civili, Episcopus cognoscero eamque sentcntia sua determinare potest, .s qui ex consensuis. I. Episcopale δ. Coae de Episcopali audientia, omni appellatione cisante d. 0is pati S. .
Terti cum jure Codicis constitutum es et , ut Clerici Constantinopolitani conveniri non possent,nisi coram Episcopo. vel si actor malebat, Praesecto praetorio, L cum clericis. I. decernimus Is Coa. de Episcopali audientia Reliqui vero Clerici aut monachi coram Iudice Ordinari, nec ad alium Judicem trahi possent l. omnes 33. inprin. Cod. de Episcop. Clericis. si sorte ex provincia in urbem sese contulei int, ibi
coram Praefecto praetorio convenirentur , d. l. omnes 3 3. g. I.
quae tamen ita procedebant, si non alicui ex his suis privilegiis Clerici renunciaverant, .squis in consscribendo su Coae de Episcop. senter. I. pen Cod de pacris Tandem Iustinianus in No vellis suis Clericalem ordinem pluribus aliis privilegiis be, Vit Primum enim constituit ut Monachi, Monastriae, Astea tria: Glerici omnes in caussis civilibus,vel etiam delictis Ecclesiasticis apud Episcopum omnino convenirentar, ita tamen ut priori casu, si Episcopi sententia alterutri parti displiceat, intra decem dies ad ordinarium Iudicem appellare permissum
123쪽
misitim sitiat a sententia super crimine Ecclesiiastico lata appellare hoc modo non liccat, cum ab Ecclesiastica caussa Iudex civilis prorsus abstinere debeat. Quod si de alio crimine agatur, Vel Episcopus vel Iudex ordinarius, id est, Praesectus urbi vel Praeses competens erit, Vovet 79. Nove . 33. cap. I. o P ove . 23. cap. 2I. Et si quidem apud Episcopum aliquis ex supradictis Ecclesiastici Ordinis personis accusetur convincatur, is ab honore dc gradu clericali dejectus Ordinario Magistratui traditur, qui secundum leges litem examinans caussae finem imponit: Si vero prius civilem ludicem adeat Accusator, crimenque probe , tunc Episcopus postquam ipsi reum nocentem esse constiterit, eodem modo eum exauctorabit Ic ordine atque habitu Ecclesiastico spoliabit, dignis deinde suppliciis a Mag tratu afficiendum , ae Novel I 23. cap. 21. Qui mos etiam apud Ethnicos Pontifices servatus sui , uti apparct ex epistola Symmachi II s. dib. I. Ubidam nata a Pontificum collegio virgo vestalis ad Praesidem mittitur punienda.
Huc referri etiam debet authentica fatuisses Cod. de Episcop. est Clericis, petita ex Constitutione Friderici secundi de tutis es Consuetudinibus se quae absolute de Iurisdictione amperio, quae jure Canonico dc receptis multorum populorum moribus hodie Episcopis competit, intelligenda
non est: ait enim, Statuimus ut nullus Ecclesiasticam personam in criminali quaestione vescivili trahere ad Iudicium seculare praesumat contra Consitutione Imperiales se Canonicas sanctiones. Atqui ante hanc Friderici legem nullae Constitutiones
Imperiales circa hanc rem emanarant, praetereas, qua Iustinianus 'ut ipsum praecessere Principes in favorem ordinis Claricalis pie ordinaverant isti etiam nullae Canonicae sanctiones majus aliquod jus Ecclesiastico ordini vindicantes.
124쪽
D Ios T. ROMAN. LEGUM, Lib. I. Ita ut haec Friderici Constitutio tantum sit confirmatoria veterum privilegiorum, abrogatoria statutorum, conme tudinum quae contra Ecclesiasticam libertatem in Imperium Romanum irrepserant , uti ex inscriptionein toto Constituationis ipsius contextu constat.
Nec est quod Iustinianus nimiae in venerabilem Clerum benevolentiae Iiberalitatis ob hanc Episcopalis audientiae amplificationem accusetur Cum nullo aptiori modo gelum amorem, quibus in religionem Christianam atque adeo Deum ipsum ferebatur,publice,&ad insignem Ecclesiae Dei aedilicationem testari se posse arbitrabatur. Transeo adjus Canonicum, quo, quod ad Ecclesiasticas personas adtinet, inter caussas civilesin criminales hoc modo distinguitur. De civilibus judicant soli Ecclesiastici Iudices: Nec huic privilegio concessum est Clericis renuntiare,esHIigentio a. c. significasti ae exi de foro competenti. Quia forum hoc non tam ob singulos Clericos quam ob Ecclesi,sticam dignitatem ac praeeminentiam constitutum est quapropter si ei privati Clerici renuntiarent, Superioribus suis gravem injuria inferrent, ac per continuas ejusmodi renunti,tiones tam insigne privilegium iis adimerent,aut saltem inane
redderent: quod serendum non est etiamsi renuntiationes juratae fuerint cum jusjurandum non mutet naturam negocii
cui adjicitur: contra Canonicas Sanctiones praestitu nulliussit momenti;praecipue ubi praestitum est notam super proprio quam alieno jure uti hic. Hoc tamen de suo jurcEcclesiasticus ordo remisit, quodClericus coram Laico Iudice reconveniri possit: summa equitate 'uasi necessiitate hoc urgente cum quia nemo eum Iudicem contra se dedignari potest, quem ipse in agendo secutus est tum ob parilem utriusque caussae examinationem reique conventi exceptionem in mutua pe-
125쪽
sa AC MAESTERTIII. C. titione quasi landatam , et L cum Papinianus I . es auth oreonsequenter Cod de sententiis se inte locvt. l. qui non a a. D. de Iudiciis c accusatoreis cujus in agendo R. quaes. δ ob crimen autem admissum Clericus ab Episcopo dcgradatur de post degradationem Curiae seculari puniendus traditur. e. no-τimus 3 .ext. de verb.signis. Praeterea ceteri omnes caussae ad fidem vel religionem mediate vel immediate spectantes, adeoque spirituales QEcclesiasticae dictae, sive Clericos sive Laicos quoscunque concernant, ad Episcopalem Curiam pertinent, cui ex eodem jure Canonico oc Iurisdictioin
Imperium competit,c. noetuisse. II ext. de Iudiciis. cap. I. de
majoritate se obedientia lib. t. Sed ne hac occasione Iurisdictionesin imperia confundi
contingat,recepta est, quantum ad praedictas caussas adtinet ex communi interpretum sententia distinctio inter quaestiones jurisin facti ut scilicet illae ad judicem Ecclesiasticum pertineant i hae vero etiam ad laicum, admissis praeventionis ju
mas Sanche: de matrimonio lib. I. disput sM. Bariolus in I. Ti. tias s. D. soluto matrimo se in L a. D. de Iurisdict. omnium Iu- die num M. Iason in t quoties Coa de Iudiciis Thesauκus decis Pedemoni III. Nihil obstat cap. tuam s. ext de ordine cognitionum. Qui respondet Barbosa add. l. Titi Is num. F. D. soluto matrimonio. qui cum sequitur Sanche d. lib. 3. quaest. 1 . de matrimonio minime dubium fuisse reginam Cypri ex personis quae de facto matrimonium contraxerant,pro genitam esse talioquin secularis Iudex suisset competens sed quaesitum fuisse utrum matrimonium illudfuisset legitimum Nihil etiam adversature .s Iudex Ia desent excommunicat
lib. sext. Quia cum Eccle siasticus in caussa Clelie Iudex sit
126쪽
D Ius T. ROMAN LEGUM, Lib. T. 83 competens, etiam talis censeri debere videtur cum ex vi dentibus aliquibus ignis praesumitur aliquis Clericus esse ut cognoscat an revera Clericus sit vel non sit, idque vi argumentorum quibus in . cap. si de Bonifacius utitur. Nec omittendum quod proposito capitulos udex aliquo modo
derogatum sit per Concilium Tridentinum fessione a 3.rit. F. de reformatione, ut docet Barbosasoluto matrim ad L Tilias s. num. 36 Qu' dignorasse Fachinaeum mirum est, lib. I. contr. cap. 4. Enimvero caussa haeresis praefatam distinctionem non
admittere volunt, utpote quae sive de jure sive facto quaeratur ad solam Ecclesiasticam Iurisdictionem pertinent, cap. ut inquisitionis ιδ ver prohibemus de haereticis lib.sext. in verbis,
quocum que modo. Barbosa add. l. Titia L num. 37. D soluto matrim. B ius tractat. Crimina iit.d. haretici num. M.
si merum imperium delegaripssi Conabor probare jure civili merum imperium delegari
non posse i jure autem canonico posse nihilominus tamen utrumque jus habito respectu rationum quibus unumquodq; innititur, quissimum esse.Merum itaq, imperium iure civili delegari nequit periculosum enim clibertati nimis contrarium visum cst potestatcm animadvertendi in caput civis Romani Magistratui facile competere,ab eo-ve alteri mandari posse. I. D. dein io ejus. .solent si in prin D de of .pυ-
nequidem delegatus Principis merum imperium sibi a Principe concessum alteri mandare possit ipsius quippe industria electa est, dictis legibus. Et si proconsul aliusve supremus Magistratus, qui quod ad merum imperium adtinet, Principis et quasi
127쪽
s6 I A C. WAEI TAE R III. C. quasi delegatus quoque est, illud alteri mandare nequeat. d. l solent f. inprin. D. deos . Proconsulis,quo modo poterit delegatus Principis Nihil obstati unic in e Coae ultro sua Iurisdicr. c. Quia demero imperio vel ulla criminali surisdiactione textus intelligendus non est ait pedaneum Iudicem alium pedaneum dare non posse; at eum qui a Principe datus est, posse quia Iurisdictionem Veriusquam notionem habet; Appellationemque nullo personarum caussarum-ve' civilium nempe utpote in quibus solis Iudices dantur discrimine habito ad eum remeare. Sic etiam intelligo I. a judices. Cod. de Iudiciis Sidicas delegatum Principis in negocio ibi
commisi posse quod ipse Princeps Resip. hoc intelligendum
esse quatenus leges permittunt. Ut mittam Principem ure1lio merum imperium exercere delegatum alieno beneficio.
Imo nequidem Iurisdictionem quam quis non suo jure habet
mandari posse l. more s D. de Iurisdict. t.' Prator 3. D. de
licio ejus Ex quo apparet etiam falsum esse quod quidamajunt: Ex delegatione meri imperii a Principe facta ipsum jam delegabile effectum esse: Quia alioqui sequeretur, mandatam Iurisdictionem alteri mandari posse idque contra L Grs Prae. tora. D. de Um ejus see. Lmore s. D. de Iurisdictione. Potest tamen lege ita permittentes merum Imperium mandare is qui ex iusta caussa abesse cogitur G. I. in prin. mers. hujus rei fortissimum argumentum c. D. de of io ejus see. Quod non solum obtinet cum de crimine violentiae, sed etiam alio quolibet agitur, N. d. I. r. D. de licio ejus see. I.
I. g. abolitio S. D ad SC. Turpillian. Quae leges generaliter conceptae sunt at de quibusvis quoque criminibus Procurator Caesaris cognoscit, cui ob ustam absentiam Praeses Imperium suum mandavit. l.procurator a Codripoenis l. 3. Cod. ubi causi scales. .nor valet . Cod ad legem Fabiam deplagiariu L ex
128쪽
D Ius T. ROMAN LEGUM, LU I. seonsensu 23. s.f.D. de Appellat. Nihil in contrarium facit d. Lj. D. de Ulicis 6ms. Quia lex Iulia generaliter locuta est,
nec ad violentiae caussas exceptionem restrinxit maxime cum in aliis eadem sit ratio. Sed praeter absentiae caussam nulla alia excipitur,veluti adversae valetudinis&c. ιι l. I. D de of ιorim se in verbis non aliter itaque mandare poterit, quam si abesse caeperit. In exc cendo enim mero Imperi magis iudicii quam corporis firmitas spectatur quare imbecillitas ejus non excuset, arg. I. a. g. quem lasenio. 7. D. de vocat se excusat muner Ut mittam legem s. D. de licio ejus oc taxative loqui , ideoque extensionem nequidem ex eadem, quae ipsam dictavit, ratione admittere. Praeterea quod ex absentiae caussa merum imperium mandari possit, contra communes uris regulas est,in aliquomodo periculosum libertatique Romanae invidum ideoque nequidem ex paritate rationis extendendum,arg. l. quod veros . D. de legibus. l. quod contra I I D de Reg. juris. Si dicas interesse Reipublicae merum Imperium non impediri, animadversionesque in facinorosos non differri: Resp. Primo tam adversam valetudinem non diu durare in mora autem modici temporis magnum praejudicium non esses nec unquam nimis longam cunctationem esse, ubi de vita Ic sanguine homi. nis agitur. Secundo, quod si adversam valetudinem diu durare contingat, principem adeundum esse; ut ipse aliquem deleget, S. I. si longius S inprin D. de judiciis. Nihil ob stati licet, s. D. de receptis qui arbitrium, eto cum L seqq.D. de procuratoribus. l. unic. . . . de of io Consulis L quaestum o D de rejudicata cumsimilibus. Quia in aliis casi-hus quidem a mero Imperi prorsus alienis loquuntur. Nihil quoque adversatur l. a. Cod de pedaneis Iudicibus. Quia de datione Iudicis, cita caussis civilibus, non
129쪽
aute delegatione, multo minus mero imperio agit. Porro cum ex caussa justae absentiae merum impcrium mandatur,ipsum merum imperium transiit transiit enim potestas animadvertendi in facinorosos homines t.ibu rium 3.D.ri Iurisdictione. Et cum regula sit merum imperium mandari non posse; ab ea auter excipiatur justae absentiae .causta, sequitur ex hac merum ipsum imperium transire cum exceptio de regula esse debeat. Nihil obstati. I. C. de si ejus es c. Quia publici judicii exercitio ipsium merum imperium
denotat, ut ex toto contextu patet. Nihil etiam adversatur, .seleuti inprin. D. de socio Proconsulis. Quia ibi solam cognitionem custodiarum, ita auditionem absque pronuntiandi,multo minus exequendi sacultate, non autem merum
imperium Proconii legato suo mandat:aitque Ulpianus hoc genus mandati extraordinarium esse, quidem diversum ab eo quo propter justam absentiam merum imperium mandatur. Nihil etiam in contrarium militat Novell. r. cap. o. insine. Quia Provinciae administrato , priusquam eam ingres sus est, absens a Provincia habetur, ideoque vicarios , qui omnia usaue ad sui praesentium acturi merumque imperium exercituri sunt, constituere potest singulare autem hoc cassi est, quod ultimum supplicium membrive abscissionem usque ad adventum delegantis differre debeant cin quo ab eo, cui ob absentiam ejus qui provinciam ingressus suit, merum imperium mandatum est, differunt ille enim quamvis p nam irrogare potest,arg. d. l. I. D. deos is ejus ore. Cui expositioni non adversantur ultima verba d. cap. o. Quia in delega tione sola non autem delegati potestate similitudinem comstituunt. Verum quidem est quod is cui merum imperium ex
caussa justae absentiae mandatum est, illud jure suo dc pro prio non habeat, sed tamen ex eo non sequitur quod ipsum
130쪽
D Ius T. ROMAN LEGUM, Lib. I. s merum imperium non habeat cum diversa sitnt aliquid habe re vel non habere,ab eo quod est proprio jure vel alieno bene ficio habere. Si diuas eum cui mandata est IurisdictioIudicem quidem dare, non autem Iurisdictionem suam delegare posse, i. s. D. de risin l. 3. D. deusscio ejus G. Resp. mandatam Iurisdictionem mandari non possi ideoque mirum non esse, eum cui mandata est, Iudicis dandi licentiam tantum habere: merum autem Imperium ex caussa justae absentia mandari posse ideoque ipsum transire.
Enimvero licet non jure civili; ure tamen Canonico receptisque moribus merum imperium delegari potest, cap. in rchiepiscopatu ab. ext de raptoribus. Si dicas Archiepiscopo Rege Siciliae metum Imperium concessum suisse. Resp. Regem Siciliae iuxta canonum decreta Summi Pontificis vasallum esse, Clementinapa oratis de rejudicata. ideo non suo sed alieno beneficio merum imperium exercere,argib. afeudor. tis. a 3. insine. In quibus ea is sudum amittitur. Accedunt cap. licet a.de of io vicarii lib.sext. cap. ult.Ne Clerici vel
Monachi eod. lib.Iext. Clementina I. AI..de haereticis qui textus
sine calumnia eludi non possunt et sicuti enim interest hanesin puniri, ita blasphemiam aliave crimina omnia. Et quamvis sine hac illave caussa merum imperium jure Canonico non delegari dicatur: satis tamen est quod extra absentiae caussam toties delegetur quoties aliqua caussa subest quod quidem moribus nostris conveniens, sed a jure Romano alienum est.
Qiippe exactis Regibus popalus Romanus Magistratibus,
quos constituit, modicam tantii correctionem una cum Iurisdictione concessit; merum autem Imperium libertatis suae muniendae caussa sibi reservavit, L a. . exactis I si eum I.
sequia a 3. D. de originejuris Plinius tib lib. Io. Idcirco cum Marcus Tullius Consul in Catilinae conjuratos ultimo