장음표시 사용
21쪽
In caput quartum libri Genesis.
Hebraeo, Phoenice, Graeco, Latino.
T se hominum initia dederint, ut sermatus fuerit Adaismus do limo terrae, ut una e costis eius aedificata sit in mulierem, ut se habuerit prima lex nuptiarum, eommemoratum est & agitatum in primo dialogo . Nunc ea partim disclitiemus, quae ad primam humaui generis propagationem pertinent usque ad diluvium universale , ex quo evasit ad secundam progeniem per totum orbem excistandam familia unius Noe. LAT. h. Res istae prose caecae fuerunt Latinis. Id fassus est Varro apud Censorinum in libello de Die Natali cap. XXI. ubi tria discrimina temporum csse tradens. ponit primum ab hominum piscipio ad Cataci mum priorem , quod propter ignorantiam vocatar E tantis tenebris sorte prodiit fabula de hominibu natis ex terra de dentibus serpentinis, quos anni Cadmon Iussit Palladis seini nasse. Ita rem eanit Ovidius lib. I. Metamorph. V. t I.
Ecce i viri fautrix superas delapsa per auras Pallas adens motaeque jubet supponere terrae Vipereos dentes, populi incrementa futuri. Paret; O impresso sulea- patefecit aratro. spargit humi 1ustis, mortuis femina, dentes rInde fide mira glaba coepere moveri; Trimaque de fulcis acies apparuit baBae; Tegmina mox ea tum picto nutantia cono, Mox humeri pectusque, onerataque brachia telis Exigimi, crescitque seges et eata virorum.
22쪽
Virgilius liΚ2. Georgicorum: Satis immauis dentibus Θdri,' ec galeis densisque virum seges horrvit hastis. Sati dentes immanis hydri sunt seminati a Cadmo demes serpentis, ex quibus,
inquit Servius, feras armatorum bominam evasa est. Aliam fabulam de cadmo de Harmonia uxore, in serpentes mutatis, narrat laudatus Ovidius lib. q.
GRAE. 3. Vulgaris de pervagata est apud Graeeos fabula de hominibus armatis, ortis e terra, & serpentinis dentibus a Cadmo disseminatis. Hanc inter alios decantant Euripides in Phoenissis vers 66 I. Apollonius Rhodius lib. I. Argonautie rum vers. Ir78. Rus scholiastes laudans Lysiimachum , Hellanicum, & Pherecydem: Conon apud Photium Cod. CLXXXVI. Narratione XXXVII. Apollodorus lib. 3. Biblioth. cap. q. Pausanias in Boeoticis : Nonnus lib. Dionysiacorum vers. 623. Sunt etiam qui conati sunt sabulam istam restituere histori es veritati, ut Heraelitus De Incredibilibus Fab. I p. & Palaephatus De Incredibilibus Historiis . Cadmum cum Harmonia mutatum in serpentem sabulantur maxime Apollodorus & Ncinnus, ille lib. 3. Bibliothecae a m laudato, mp.s. iste lib. 6. Dionysiacorum v. 367. Silentio fabulam utramque pretermittit Diodotus Siculust sed dignum est notatu quod de Harmoniae eum Cadmo
nuptiis perhibet ex Samothracum traditione , uem p τἐ γαμε δὲ τοῦτον πρῶτeνδασα θεις bas nuptias Deos primas celebrasse. HER. q. Nuptiae Hevae cum Adamo sunt omnium primae . a Deo ipso institutae &celebratae. Qui ab Hebreis communiter vocatur m 'R Adam ρrι-s, dicitur a Chaldaeis matu' p α'κ Adam Cadmaa: quia vox Rurip Cadmaaligniticat priorem , moti m , antiquum, sevi & voces p Cadmon R 'a p admoni, non tam ex usu Chaldaico quam Hebraico. Cadmon ergo , cu us nuptias omnium primas a Diis celebratas esse aiebant Samothraces, interpretor Adamum, cadmaa nuncupatum, utpote mimum , & cujus nuptias Deus secit Fe nobilitavit. Adum, ut diximus in primo Dialogo, nomen habet ab Dit Ad ma, hoe est, a terra, de qua formavit eum Deus. ωυ vero.
eam et quia vocamis Aiam nomen uxoris suae Hoa eo quod mater esset canctorum νινentιam. Gen. III. 2 o. In textu Hebraico legitur Vl bd αν Em col-haι,
hoc est , mailr omnis viventis. Quasi tamen Heva sic nominata sit a Chaldai eo reri Ervia, quod fgnificat serpentem 1 de in numero plurali est Hevan:
eadem vocata est Harmonia a voce item Chaldaica I ' ri Hurman , quae similiter Ic ωαι' denotat . Ut enim 'a'o' 'n Hrem ne est .armentia. ita ita in raman , alias Nata in Hurmaxa , est Hammonia . Hi ne orta est fabula demutata in serpentem non tam Harmonia Cadmi uxore , quam Rhea Saturni confuge & omnium matre, in qua pariter. adumbrata est Heva, Adami vera
Rea, hoe est, foeta. Vox Hebraica Seenaim , qua significantur
duo, quales erant in carne una, non ' diris Arima Ee I HEνιa, seu
terra st serpens , sed .isum de Beνa, lagi potest Seianaim, de tunc s nificat rintes. Hine ergo altera fabula de dentibus serpentis, motae terrae suppositis, seu cum terra permixtis , in hominum propagationem. Primus quem
πον Denebem, id est, ambo illi, genuerunt, vocatus :est Pp Cam a poste Diione, propter quam Heva dixit c DR et'R 'm p possedi hominem per Deam, aequisivi virum a Domino. Gen. IV. r. At quia vox Hebraica rpCain fgnifieat has am i de vir hast tus , seu hasta armatus , Hebraica phrali est Pp 1 3κ Vir Cain, seu Vir basLe: ideo secundum sabulam de protoparenti-
23쪽
bus in serpentem mutatis , quam jo ei causa decantaverunt forte Phoenices, non Urim se urbem ambo illi, sed tara et Icinuebem dentes illorum , pr
imaque de fulcis acies apparuit hastae. PHOL. s. Tota de Cadmo fabula non Latinos S: Graecos , sed Phoenicas , maximὸ Tyrios . habuit auctorcs . Tirii, inquit Achilles Tatius lib. a. σου Κάδμου ἰὰ is αδουσιν Cadmi fabulam canunt. Unde Καδμος Tυωος Cadmus Tyrius dicitur ab Euripide in Phoenis sis, S: Κάδων Φοίνων Cadmum Phaenicem v eat Pausanias in Boeoticis: alii vero aiunt cum c Phoenicia veni sic in Griciam ;quini nempe Graeci acceperint a Phoenicibus sabulam de Cadmo. Hinc minime mirum nobis debet videri, eam Graecis Se Latinis Graecorum tu litoribus magnas ofiudisse tenebras ignotis eis vocibus de Hebraicis & Chaldaicis, quas Sy-m-Phoenicium idioma loquebatur. Pherecydes Syrus est unus ex antiquioribus, qui fabulam hanc decantavit. Praeter Scholiastem Apollonii Rhodii, qui illum citat in tertium Argonauticorum ad versum II 78. Verba Dus protulit Apollodorus lib. I. cap. q. Locutus ille auctor apud laudatum Scholiastem de disseminatis a Cadmo dentibus serpentinis, ex quibus nati sert - ες ὐπλ. σμ πω viri armatii mox addit 3 ό δἐ Κά-eς -ae βά,--λDMN. ύ g.
autem territus, eos lapidibus appetit. Illi vero existimantes d seipsis immitti, caede se mutue cruentarunt, in mortui sunt, exceptis quinque viris, inaeo, Chth nis , Echione, Pelore, oe Impereuore. Eadem narrat apud Apollodorum. Ita. 6. Hellanicus, quem etiam laudat Scholiastes Apollonii , novit licis quinque
ὐπερ- , εχιωr. narrans , quod O dentes draconis feminavit Cadmus Martia consitus nati sunt quinque viri armati, inaeus, Chthonius, Telor, 'Per nor , Echion. Totidem memorat Ac Pausanias in Boeoticis. Dis rei aera quemdam lapidem , quo Ciamum a1unt eos ad pugnam excitasse, non siluit Nonnus lib.q. Dionysiacorum vers A Nec praetermisit Euripides in Phoenis-ss vers. 678. fraternam caedem , quae sanguine tunc rigavit terram, ostendentem ipsum coelo. Ait enim:
Sanguine vero rigavit rerram , quae ipsum Uricis ostendit eaeli flati s . Et vers sqq. inducit Tiresiam dicentem Creonti r
Hoe est i Si autem tena acceperit pro fructu fructum , ct pro faηguine sanguinem humanum; habebitis propitiam terram , quae quondam vobis galeatam s rarum spiram edidis r oportet enim mori aliquem ex genere hoc , qui dracorus maxilla natus sit filius. LAT. I. NOVum terra, novum hominibus d terra natis , statricidium illud deeantat Ovidius libro tertio , quem aam laudavi , Metamorphoseon , vers. IID Ibi. dum
24쪽
1 viritus bosse vovo Cadmus capere arma parabat: Ne cape, de populo, quem terra erraνerat, unus Exclamat, nec te cι vilibus insere bellis.
Atque ita terrigenis riido de fratribus unum Comminus ense ferit: Iaculo cadit emisus ipse. Illa quoque, qui dederat letho, non longius illo Huit, expirat, quas accesterat, auras: Ex ρloque pari finit omnis turba; suoque Marae cadunt subiti per mutua valuera fratres . Jamque brevis vita Datιum fretita Iuventus Sanguineam πρHo ρlangesant pectore matrem ;Quinque IVrinitibus, quorum fuit unus Echionti sua jecis humi monitu Tritonidis arma, Fraternaque fidem pacis petiitque, deditque. HLa. 8. Ad errorem hujus fabulae plano & aperte traductum est horrendum statricidium , quo cruentavit se Cain, novus ille Hostis, de popias, quem terra creaverat, unus: Quique ita remigenis rigido de fratribus unum comminus ense semit. Hare fraterna caedes , quae favnim rigavit teriam . Hic sanguis . quem terra aecipiens ipsum apricis ostendit caeli natabas ; quia dixit Deus ad Cain; mox Iangi in/s fratris tui clamat ad me de rerrae. . . si a aperuit orisum . oesus Fit au-ouinem fratris tui de manu tua. Gen. IV. 1 . 1 r. Si plures fratres tune Ietho datos ecim miniscatatur Cadmea fabulae narratores , id non valde miror, attenta
Hebraica voce abhisba , quae quidem significat fratrem tuum , ted quae, manentibus iisdem elementis, legi potest Ghecba, in tunc significat fratres tuos. Hujusmodi lectioni ausam facile pr.ebuerunt voces plurales 'u' deme & ανpygisoa m , quarum illa sanguines, ista clamantes denotat. Legimus enim intextu Hebrateor me 'UR . . . 'πιτ pu ,κ g Tnκ 'u' , pin D: 'na p, riR Hoc est: Vox sanguinum fratris tui elaiamantium ad me de terra . . . qua Veruis os suum , ut acciperet sanguinis fratris tui de manu tua. Legendo autem abbecba pro abbieba, vertendum esset e Vox sanguinum fratrum tuorum clamantium ad me de terra . . . qua aperuit os suum, ut aceperet sanguines fratrum xuorum de mann tua. Declaratione majori opus
non est ad intelligendam himus phraseos extra contextum sumptae ambiguitatem; eum seientibus linguam Hebraicam loquar. Fabuli de lapide , quo Cadmus exciraverit hos fratres ad pugnam , vadetur nata ex allusione nominis Abel ad Hebraicam vocem ,ΣR Aves, quam paraphrastes Chaldaeus & R. Salonio inte pretantur lapidem, I. Reg. VI. 18. Nec immerito, nam abi legimus Abel mignum , super quem ροfuerunt sircam Domini. Et vers 1 s. dicitur , quod aream
raro permutamur literae Lamed de Pquu: quo factum est, ut pro Eben seu Ab diceretur Abel. Sic ergo Abel seu lapis, quem projecit Cadmus , excogitatus est pro Abet , quem Adam progenuit , in Cadmo adumbratus . Sic proiecto Abele Cadmeo , non secus ac progenito Abela Adamico , Datur consurgens adversus fratrem primum in terra fratricidium patravit. Quinque superuites degenere virorum armatorum serpentino sunt quinque genearchae , quos Hevae filius Cain. habitus et 'p'vir Cain, hoc est, Ῥ:r hasta, seu vir hasta armatus, procreavit , quali natus ex N' Π Hrvia , hoc est , ex Ierpente, ut j1m explicui,
25쪽
de quidem ex serpente scemina ; nam si cecurate vox spectetur Hebraica , nomen Exia Uρirarum , exponitur serpens firmina r ut Clemens Alexandrinus notat in Ρrotreptico, eo quoque trahens ipsum nomen He . Hebraicam dicit vocem Hevia, quae proprie est Chaldaica , sed quam Hebraei Chaldaizantes a tempore captivitatis Babylonicae usurparunt. Mariael, unus ex quinque Cainitis genearchis, Hebraicis elementis Meherias , suo se nomine prodit unum et: quinque , qui locum invenerunt in vipereis anguigenisque viris sortibus
Graecum nomen ἐχ9ων vipereum sonat; ita ut sortis Echion, sit sortis ex scrpente, sortis vipereus. GR E. 9. Exprimunturne nomina Hebraea quinque Cainitarum nominibus Graeeis' quinque virorum sortium , quos prae eciteris decantat Cadmea fabula λ Egre-ψε sanὸ fortis Echion , nomen habens ἀπὸ τ- ἔχιος a vipera, exponitur fortis vipereus, fortis ex vipera, adeoque bit R Mebevia-el ex serpente soristis . Eχιονα προέπιννα κατ' ἀνδραγοίαν Echionem praecellentem strenuitate agnoscit Pausanias in Boeoticis. At videamus, num ita possint extricari coeterorum nomina: ne ulla in parte fluctuet nostra observatio. De ordinc non ero sollicitus; cum in illis recensendis alium ordinem teneat Phereeydes, alium Hellanicus, alium Pausanias, alium alii scriptores, satis esse arbitrati mentionem utcumque de illis sacere. Iam dixi eorum nomina esse ἐδιωος, , ira, p,
Ura. Io. Et Hebraea nomina quatuor Cainitarum , quibus Greca luec deberent resipondere, sunt 'rub Lamech, Retrandi Met fael, seu Mathusael, V Irad, Ee I an Hanoeb, seu Henoc-. Leguntur in quarto capite libri Genesis versi 8. tibi dicitur de Henocho Caini filior Torro Henoch genuit Irad , O Irad genuit Maviael, o Maviael genxit Mathusael, o Mathusael genuit Lamech. Humilem, depressum . attritum sonat nomen Lameeb, quasi eo donatus Cainita esset din Lamuch, hoe est, ad humiliationem , ad depressonem. CRAE. ι I. Humilem, depressum aeque significat . δαοe r eum idem si quod παπω. e. Quoeirca Lamech est inaeus. HE . Ir. Pater Lamechi Cainitae voeatus est ΝΗΥ 'di Methusael, ceu Suid ' di M thoseol, hoc est, mors Uus infernus. CR v. I 3. Infernalis Graece dicitur 1, Nolae de M.; He. Nam synonyma sunt. lia e duo vocabula. Sic disi xx ναχθιμι dii inferi , dii Manes , vocantur; 2ε ἰ H,uur Sie Pluto is χθέως δεος infernalis Pupiter . est Zicit se Eρμα -ταχθονως Mercurius infernus est Eosti. Nόνne . M thusael ergo , vir infernalis , ita nominandus , quia Iuxta husus nominis inte . pretationem mors Uus infernus , recte a Graecis dictus est , hoe est, infernalis, stygius, tartareus. Itaque cithenius Cadmeae fabulae est Mathusael Cainita, ille eujus patrem in Echione, Se cujus filium in Udaeo ejusdem
fabulae vidimus exprimi. . HLa. I . Irad, alter Cainita, velut monstrum, sortitus est hoe nomen a voce ' 'PArod vel diud, quae Hebraeis sonat onagrum, Chaldaeis vero Se onagrum de draeonem. Unde Irad QIet exponi onager vel draco. Gaas. Is . Telorem mihi describis, anguigenarum alterum. Πἐλωρ, τεράων, Telor, ingens monstrum, ait Suidas. Et δένα πιλωρα. terrilitia Pelora apud Homerum Iliaci. e. v. 32 I. sunt μέγα, σιμε, 6ὐων. magnum portentum
26쪽
draco . ut patet ex esusdem Iliadis versu 3og. sed quid dieemus de Imperanore Z Graeca voce υτεραιωρ significatur superbus, Iuρra Nirum elatas. Elatio haee in fabula, quae socium dat Hyperenori Chthonιum , seu infernalem, quaeve antiquissimas initiationes & lustrationes arcessit a Cadmeis, virum ini
noris cup/lores sunt in i erno initiati ; sabulatur Scholiastes Aristophanis in
Ranas ad illud e scena septima Actus primi: Ιἀκχ' ω - ου δεις. Athe-ilienses apud Laertium lib 6. dixerunt Diogenir εἰ ἀδου προ δειας ει -- μυηιλοι νοχάνουσι. m inferno principem locum obtinent initiati. Plato in Phoe- done scribit, ἔπι ος οῦι ἀ ά. νς υs άτ par εις αδε ἀφίκουρου, δε εορ-
τὰ ι κωει. quod qui non initiatus, neque expiatus, in infernum descenderit, jacebit in luto: purgatus vero O initiatus, illuc accedens, cam diis bab tabit. Auctor Axiochi , editi inter Platonis opera , describens in sernum ex poetarum figmentis ait similiter: υται, τοῖς μαδυ μυρις μέ τις προεδ,ia..ibi initiatis est quadam in sedendo praerogativa. UEL IS. De ejusmodi initiatis iam non est agendum. Dum tamen Myerenor dieitur initiatus , exhibet nobis Caini silium, qui Horeb , seu Hanuis, hoc est , initiatus vocatus est. Inde quoque nomen urbi in mundo antiquissimae , quam aedificavit Caimis , 8e in cuIus initiatione seu dedicatione ipsi natus videtur filius Henoch. Egressusque Cain ὸ facie Domin ι , ait divinus Moses , Dubit vit profugus in terea ad orientalem ρlagam Eden. Cognovit autem Cain uxorem suam , qua concepit, O m erit Henocb: ad caνia eινrtatem, vocavitque nomen eius ex nomine filii m Henoch. Gen. IV. t 6. II. Cum hoe in loeo audi-inus uxorem , intelligamus S sororem necesse est e quia, cum genus humanum pori primam copulam viri factι ex pulvere , in coluras ejus ex viri latere, marium foeminarumque conjunctione Fus haherest, ut finendo multi icaretur r necessext ulli homines, nisi qui ex illis duobus nati fuissent, viri sorores Iuas coquinges acceperunti quod profect) quanto es antiquias eo euente necestate, tanto pinea fatium est damnabilius, religione mobibente. Loquor cum Augustino lib. 1 f. de Civit. Dei, cap. I s. Ga n. II. In Eroticis Parthenii Nicaensis cap. XI. extat sabula πεεἰ Κεάν, Bisci. FV-παδων de Cauno in Bibliae Mileti filiis. Nicaenetus qui
amore e tum , eum ab assectu nou desisseret, reliquisse domum , O pereoinatum procul a patria terra cimtatem aedifica11 e , quam divers tunc Τones incoluerunt. Alii apud eumdem Parthenium die unt νῖν Καυνιδ περαιωθ-α. εἰς τta 6-
in regisnem tune a Lelegibus inhabitatam . . . urbemque condidisse . Lelegum nomet, non est Graecae originis. Id a populis Orientalibus Graecos aecepisse
HEst i8. Num ab Hebraeis: quasi homo Lelex seu Leleos, sit Φκ D tibelreb, hoe est, vir itionis , vir ambulationis, Nir erraticus p Virum erraticum dico vi iarum ambulationis ea phrasi, qua planetae seu stellae erraticae , Izra Cο-ehebe hebeth, hoe est, stella ambulationis dicuntur. GRK. 39. Appositissima nominis Lelegum interpretatio; cum Strabo lib. I 2. pag. 7o. Leleges interpretetur πλώητας ἀνθρώπους erraticos homines: & multi populi, spectantcs illud tempus, quo ante conditas sibi urbes susi erant pec ageoxae
27쪽
pessi, primordia gentis suae duxerim ab Lelegibus. Sie Laeedaemonii apud Pausaniam in Laconicis aiunt primum in Laeonia regnasse Lelegem indigenam , & ab eo nominatos esse Leleges , quibus imperabat. Tum in Mess
ύκωσοι e. Hanc regιonem adhuc desertam Fu habui se aiunt ρrimos incolus. Unde Laconiam tune Lelegiam nominatam serunt. Sic Iuxta Strabonem lib. . pag. 31 r. qua nunc Ionia dicitur, universa fuit otim a Leleribus ac caribus hiauata. Et l:b.9. pag. or. Leleges ponuntur inter populos qui Boeotiam initio tenue. runt. Alia quoque Lelegibus loca primum adscripta suisse docet idem auctor , maxime libro I s. cum agit de Troade. Sed de lib. 7. pag. 322. Iaudat Hesiodum dioentem Leleges ortos esse εκ γαύης ex terra. Quasi nempe Leleges fuerint omnium omnino hominum antiquissimi. Quo spectat Dionysius Halicarnasseus lib. i. Antiquit. Roman. ubi 'ognatos d Prometbeo in clymene Oceam filia dieit Leleges. Fert enim fabula, quam explieuimus in primo dialogo, Prometheum se asse homines ex terra . In Asit Poetae Samii earminibus, quae citat Pausanias in Achateis, fingitur Iu-δ e A .
Neptuni 'palaa sitium esse Ancaeum, eumque populis qui Leleges dicebantur, imperasse. Etiam Strabo lib. t . pag.6η . narrat Lelegibus presuis. An- eavim . Is est AH.ς ὐπι siας Ancaus serax memoratus Apollonio Rhodioli, I. Argonauti eorum vers. 388. hein Aristoteli apud ejus Seholiastem addentide Ancao , quod erat φιλογεωργος amans agricultura. Α παλ-α quam Ancaei matrem sabulantur . non est aliqua mulier, sed ἀσυ παλαον urbs antιqua. HEL xo. Non est insolens vocare urbem matrem. Sic mulier Abesitis loquens cum
Jeribo de urbe Abela. quam ille obsidebat. dixit r Et tu quaeris subvertere ciνi. tatem . σ evertere matrem in frσM. Ret . XX. as. In textu Hebraico legimus i eri, o Id NnR Tu quarιs interficere cι Htatem in matrem is vrael. Sic Icremias cap. XV. v. 8. vocat Jerusalem ' ' 2 mi Em babar, hoe est, matrem electι, seu matrem adolescentis, ut vulgo verti
C E. 2I. Ouδd ergo urbes dicerentur matres , urbs antiqua Anexi mater ejus habita m. Neptunus , quem serunt genuisse Aneaeum , ut Iam dixi , fingebatur eognovisse ν, κωα meum seu caneum factum mulierem , sed postea mutatum in virum, cujus filius fuerit M--. Uore κορωνός significatur υπ- r. qualis Ancaeus dicitur Apollonio Rhodio; adeo ut Aneaus non sabulosi Neptuni, sed veri Cainei habendus sit filius. Seholiastes Apollonii in
cariei. Fiaalantur autem carieam primum fuisse mulierem I deinde , cxm H ptunus rem cum ipsa babisset, mutatam se in virum i id enim petiit, O esse invulnerabilem . Aliam de Caineo fabulam, quam a Pindaro hausit Apollonius, enarrat idem Scholiastes . videlicet, quod . χλωρ e ἐλάν- -- ῶχWa
ibat camens, erecto pede findens teream. Hoc autem vis contigit, quod Diis M.que fam Daret, neque arasseret preees . sed sua hasta. Promerea Iupiter exest vit in eum centauror, qui per terram illum vexant. Ministros irae Jovis, e suprem
28쪽
supremI numinis, κενταυρ- dixerunt quasi Mνσορας, hoe est, pereassores r nam iram ρ simulator, percusior, est niνταυροι, seut Chaldaicum Un tor est Gratia cum ταύρος. καθεδε σχίσας ἰμω ποδἰ γαν Cameus sedens erecto pede terram est Caineus ageseola, erius est findere, hoc est, sulcare terram, sive
LAT. II. Findere tellurem serro, quo glebas erecto pede subigit agricola, est psriphrasis arationis;'ut Se navigationis, findere pontum aere, seu aeratis rem is, findere rostris, seu rostratis navibus, findere carina. Tibullus lib. . Panegy
Et feres rellas, pontus eonfinditur aere. Virgilius lib. to. AEneidos loquens de navigatione, vehit de aratione, simili
Tollite, ferte rates r inimicam findite rostris Haηc reream, sulcumque sibi premat ipsa carina. Et Propertius lib. I. Eleg. 9.NFn ego velifera tumidum mare sedo eamina. Rem ergo ameola dieitur Caineus, sire Cameus, findens erecto pede terram Quam de illo iam audivimus . fabulam fuse Meantat Ovidius lib. I 2. Meta.
morph. maxime vero, quod Neptunus eum secerit virum invalnerabilem. Ons jam voto Deus aquoris alti inuerat, dederatque , super ne Darius ullis mineribus fera, ferrame occumbere posset. GRAE. λγ. Hanc Cainei ἀπωσίαν noverunt M ali, Greci praeter eos , quos jam laudabam. Sic apud Palaephatum Κανέε eαπῖν, - ἄπωσος Q. Cameumdleuat fuisse invulnerabilem. Sic apudi Heraelitum sertur νοῦν- ωρ, με
σι - . hune primum ominam fuisse, deinde a Neptuno factum esse virum invulnerabilem are in femo. Eustathius in Iliadem A. pag. torta seribit τὸν KMν ia ineum, quem Homerus inter terrestrium virorum sortissimos colloeat, χώάi δώ,ν δνα x- άπασιν διαφάν--π0-οe του Ga lor virilem esse GP invulnerabilem permanere usque ad finem uita . Hasta qua Caineum aiunt cum Apolline eontendisse , fuit adeo celebris , ut in prciverbii consuetudinem
Ru inquie Apollonii MEoliastes, quem superius appellavi. Idem Antonina Liberali ea . 6. dicitur de κα-ς Ze Κυνελ & juxta magnum, Etymolo. gum, ari.'ue erat . si παι Elati filius. τ' LAT. x . Ideo san camus. Elatians habetur in Ovidi . in duodecimo. Metamorphoseon vers. 97. item versi89. ubi Nestora inducit dicentem t- δε clara decore fias prelas Etruria C. s. ι A dis , CRAE. Ise Fortasse Elatus, Cainei patet, est Miletus. seu, M latus Cauni Bybsido que genitor i iHas. 26. Nempe sicut Magag est Agog , Mesaraeis Agamaob c quod alibi cibservamus : 9 ita Me .uus est Elisur . Conjecturam haud difficultet ili ustrabo in Cainistra historia, quam video totam . his in fabulis. Primin Carn , adhibi- ea terminatione Graeca , est & κώ- & K sis. & Kών . Secundo camas est Caunas; sicut Pan, civitas in qua regnavid Ado rex Edom. Gen. . XXXVI. 3μ est 'FB Fri, I. Paral. I. Fo. qui literae Jodstrinu invicem e-- mutantur. Tertio usu evenit in lingua, Hebraica, ut ham dieatur Pp Cain Ze in proverbii consuetudinem venit σε κει εας δ.is crines hasta. Qua to Hora roncipit peperit Cain, dicens: Possedi bominem per Deum. Gens Hi. C 1 in.
29쪽
In textu Hebraius legitur ri et Jabo, vel eri adones, hoe est . . D mino , quod alio modo diceretur ,R: mees, hoe est , . Deo , juxta expressiciis nem, quam reperimus eodem in libro, cap. XLI v. Et scillaetinuisum ex Hebraicis Dei nominibus. Ab Et est Elatus, a quo procre ius est Camorta Meel est Miletus seu Metitus, ex quo Caunus natus est. Accedit, quod Hebrairem Dei nomen m,R Eisah, Chaldaeis est EIM . unde vivinitas dicitur miri,n altithure, Se a divinitate m rabitu Meeloueh. Quinto Cain duxit tarorem in uxorem. Soror Pydd Bibes, hoc est, in cari Mando, est seme ducta in matrimonio. Α 3dol est Bibolis, per syncopem BGlιs , seror cujus amore
eaptus est Cararus. Sexto cara erat agricola ; Cameus ineumbens ad arationes findebat eresis pede terram. LAT. 1 . De isto agricol ςanit Ovidius lib. I 2. Metamorph. v. 2oy. Peneiaque ἀν- mrerm , Duxerat Hippodamen. Hra 28. Non immeritor quia area Peneia sunt Chaldaica a rem a Penuisse , boeest, vacua, quae colenda erant Cainor & quia C am iuxta expressionem Hebrai eam suis r in re diat Obed. ama, Me est, colem terraem. Gen. IV. 1. Facile enim pro . D N ' αν Ibbusadama, hoc est, caltura terra, suam in podamam consimis sabula. Nempe 'κ 'My Nut MMσω adama, hoς est, vir agricola, seu vir Mens terram, mu ut ' wκ --ibburiadama, hoe est. - cultura terra, putatus est vis Ibbusadama ceu aisqui mulieris. septimo impie se gens Cain in muneribus, quae offerebat, repudiatus est a Deo. quasi caerificium non faceret , quasi non adhiberet ipsi preces. Hi ne irai hine lis mi , hinc pugna adverses fratrem , euius munera grata & accepta habebat Drusi Caineus seeundum sabulam neque diis lainfieahat, neque illis adhibebat preces , sed siue hastae. Quoo Ideo dictum , quia hasta signum hul roglyphien in principii pugnat. ' :LAD. 29. 4ta certe de halis loquuntur veteres , quos inter Servius ad illud Vi
Et saeuium intortuos mittit in auraέ,
akr Hasta in eora , hoe est,hostium, sines missa, indicabatur jam pugnae mi
HEa. 3dio Idem signiseabat εe emissio sagittae . Unde Jovi regi Isi et . gestuero bellum hum Sytis, dirat Eliraust Iase sagittam. Et iecisia Et aer Eliseus: Sagitta salutis Domini, o sagina funis contra Syriam e percuti que Syriam is
PHOL 3I. Apollinem in Sole venerati sunt Plaeeniem, alia qω Populi et ,& AM-ν ιν κήτους Ogia iam Solem cretenses nominabant, teste Hesychio. In Creta sedem eolloeasse Phoeni eas non ambigitur. Imo in Pho ieia erat v assi Creth , hoc est, Gens cretensi , sim Ceret oraem. AEgyptii apad D. dorum lib. I. pag. s. agnoscunt Saxumum di Rheam, in quibus iacuantum de Hevam vidimus express , Apollinem gen e . Ut 'i,d Molere, idolum Ammonixaeam, est Moloch a ita Ases est Assa. ae prinde μοι , facta permuta-
. rione liter, B in P , qua nihil frequentius. Se Balismum dicitur pucta Tal mon ι serrum Hebraita Barnes, Chaldans est Vmo Pa et de alia
innumera, m quibus tempus non in terendum. Vitam Apollinis pastoritiam omnes passim agnoseunt. Marisas, per metat senim ses, quem ab ApaLIine ocellam sabulantur. φttenta lingua Phoenici . seu potius Hebraiea illius
30쪽
nratre, non est aliquis homo, sed net M ue, boc est , saginatum ρ cudum, qiras Apollo mactavit. Nomen eius est otierentis sacrificia, si illud reseramus ad 2Egyptiam vocem ΦoYus quae sgniscat sacerdotem in libris Copticis. Eguptii colentes Apollinem in suo Oro , quem saepe confundunt
a Typhone fratre, homine violento O impio, trucidatum esse. Uariis in historia AEgyptiaca induti sunt personis ostris Se Typhon r Ae manifestuire est, singula, quae de illis narrantur, non esse aetatis, de qua disserimus. Quaedam tamen ad eam pertinere suadet inter alia nomen Seth. quo Typhon insignitur apud Plutarchum in libro de Iside & Osride. NEs. 32. Sctb quidem nominatus est Abesis frater: at non ille, qui eum occidit. Trium tantum filiorum Adami nota sunt nomina, nempe Cain, Abel de Setb. AEgyptii qui historiam de illis fratribus acceperunt ab Hebrae s , audiente trucidatum es Ie Abelem a statre, homine violento de impio : adhaec scientes hastam Hebraica voce r p Cain designari r quasi Cala non esset nomen impiissimi fratricidat, sed instrumenti, quo occisus est orbes, Setho quem tantum agnosccbant ut eius fratrem, horrendum illud crimen intulerunt. De caeter recte quadrant in Abelem, quae de Apolline ram audivimus. Fuit enim Atilptator ovium, O obtulit de primogenitis gregis fui, O de adipibus eorum. Gen. l V. 2. q. Is igitur est Apollo, Cretentὶbus Abelius, qui pastor & sacrificus saginatum pecudum, seu saginatas pecudes mactavit , ae tandem occisus es a
fratre, homine violento CP impio. caineus vero contendens cum hoc Apolline
quis alius est, quam Cain λ Nono Cain suit maledictus super terram, seu ria Rici maledictus a terra , ut est in textu Hebraico : Se sabula induete Centauros sive percurares a Iove missos , qui Cainei membra per terram vexerat, obterant, Se contundant. Nempe maledictus dicitur a Chaldairantibua Hebraeis N uu p)nυ scebis timmatit, hoc est, contusus ossibus. Decimo posuim Dominus Cain signum, ut non interficeret eum Om is qui invenisset eum; de Deus equoris ahi dedit Caineo super ne faticius ullis Vulneribus fieri, fereove occumiare posset. Undecimo egressus Cain d facie Domini, habita mi profugus in terra . . . O .edia
Davit civitatem : urbem condidit Caineus sive Caunus, peregrinatus procul a patrii terra. Duodecimδ ante conditam a Caino civitatem homines fusi per agros ae dispersi vagabantur , cum ea Reritonam lim urbium prima e regio, in qua Caunus aedificavit ei vitatem , erat prinidiri a Lelegibus, hoc est , hominibus erraticis inhabitata. Decimoter tib IIanoco , terminatione Graeca Aνω- ranu, α' per syncopem A: χαδες , est ille Caini filius, qui prinei patum obtinuit in condita primis orbis Lelegibus civitate : princeps Lelegum liabeturAγ υῖ ς , elusque oriῖo refertur ad Neptunum quem fabula copulavit eum. Caine velut cum muliere , quae Neptuni beneficio in virum Caineum nominest mutata. Decii no-quarto, Hebraeis vocantibus urbem matrem, ut jam dixi , proclive fuit celebrare antiquam civitatem Hanoch, vel ut Hanoctu seu Hanchaei matrem: , hoc est , urbs antiqua , serebatur mater Ancaei. Decimoquinto Hanochaeum Cainitam jam nobis exhibuit YπW-ωρ sabulae Cad
corotrus vero filius es Calvei. Decimo sexto Hanochaeus filius agricolae sicilem patris vestigia incurrit: Ancaeus erat φιλογέωργος cmalis agricultura . C I- G AE.