장음표시 사용
61쪽
62쪽
64쪽
Silectae in Sue. Script. Digeri.
65쪽
Dissert. I. de LXX. Hebd. Daniel. L 3. II
ro. Quae iam descripta est tabula Hebdomadum Danielis sextuplici ducitur numer rum vertit. Primus & secundus pertinent ad hebdomadas annales eu in Sabbaticorum Jubileorumque characterismo ductas a concessa Iudaeis autonomia post captivitatem Babylonicam, seu a restituta per Esdram Republica Iudaiea. Tertius exhibet annos eo uidem Reipublicae restitutae. Quartus annos ante aeram Christi vulgarem. Quintus Et sextus Olympiades. Cum mensis Nisan anni vigesimi Artaxerxis congruat euinHprile Iuliano proleptico anni ante atram Christi vulgarem quadringentesimi quadragesimi quarti, in crius autumno iniit annus Sabbaticus, et aracter secundae Hebdomadis annalis Reipublicς Judaeorum restitutς, evidens est edictum regium de instaurandis Jerosolymis concessum Nehemiat exiisse hae secunda hebdomader quam proinde primam habebimus earum quae numerantur ab edicto. Hinc te septuagesimam thebdomadum abbreviatarum superpopatum , seu decisarum super Rempublieam Iiidaeorum restitutam, quae cCepit anno aerat Christianae vigesimo septimo, Se quam terminavit annus Sabbaticus initus anno Musdem aerat trigesimo tertio, calculo plane meessario dicemus sexagesimam nonam ab eodem edicto, sive ab hebdomade ad quam edictum pertinet. Ea autem est hebdomas annalis , intra quam passio Domini contigiti quamvis inter se Chro nologi differant, assignantes annum quo Christus mortuus est, dum alii certant pro anno aerae Christianae vigesimo nono, alii pro trigesimo, alii pro trigesimo primo, alii pro trigesimo secundo, alii pro trigesimo tertio. Patet ergo septuaginta hebdomadas annales Reipublicae Judaeorum restitutae esse septuaginta illas hebdomadas quae abbre-νiatae sunt super populum Iudaicum, & quarum sexaginta novem postremae numerantur ab edicto de instaurandis Ierosol1mis. Rem patentissimis rationibus & exemplis it Iustriorem nunc faciamus, ne quis miretur he omadem annalem in qua datum est edictum , incompletam reperiri, ut & postremam, si dixerimus eum antiquissimis Patrum Christum mortuum esse consulibus duobus Geminis, sue anno aerae Christianae vigesino nono. Quam sententiam judico caeteris praeserendam. 2I. Ut sexaginta novem hebdomades numerentur ab edicto de resciendis Ierosolymis usque ad Passionem Christi, satis est edictum illud emissum esse intra unam hebdomadam annalem Hebraicam, quocumque illius anno prodiverit, Se Passionem Domini contigisse intra alteram hebdomadam annalem quae ab illa sit sexagesima nona, qtio-cum' ne illius anno evenerit. Ad veritatem enim vel hebdomadis vel cicadis annorum sedulo explorandam in computo per hebdomades vel decades annales saeto, non re quiritur , ut possit sciri quoto hebdomadis vel decadia anno contigerint, quae ad hebdomadem Vel decadem aliquam dicuntur pertinere: Sed possit scirι, qua hebromade annorum , vel qua decade , tamquam vici post atque definiri intra illas vel illos fenem
annos. auς intra illos vel illos decem annos . . . atque ideo verum erit quod ita definitur, ut dιcatur intra tot annos erit, quamvis nesciatur, quo anno futurum sit. Verba sunt S. Patris Augustini, epist. I99. alias So. ad Hesychium, num. I 6. 2o. S. Hieronymus in
cap. 6 lsaiae scribit, quod septenarius O denarius numerus, propter Sabbatum in decem Praecepta legis, Judaeis familiaris est ideo hoc frequenter abutuntur. Sabbatum est character hebdomadum Iudaiearum tam dierum quam annorum. Quocirca abu sus septenarii propter Sabbatum in his faeil8 reperitur i imh necessarie, si respiciamus unum illum hebdomadum annalium Cyclum, quem una Sabbaticorum Iubileorumque celebratio postulabat in tota republica. Ideo namque non tam illi qui sex annis coluerant agros suos, quam alii qui pauciores annos huic cultvrs dederant, adveniente anno quem septimum habebat Respublica , debebant celebrare Sabbatum seu cessati
nem terrae I Erat enim toti terra universalis; eiam alias uno, aut altero anno, ac aliquietιam tantum agri coli non possint , quia non ρoterant singulis annis ferre fructnm , ut recte notat eruditissimus Lorinus in cap. XXV. Levitici, ad versum A. Ideo quoque servus Hebraeus dr sex 2 pauciorum annorum gaudebat remissione anni septunii ιta ut
66쪽
18 Selectae in Sac. Script. Dissert.
vltra sex annos non teneretur serviret O si fortes comesset inchoari Iermtutem anno imo
aut altero, immo non multo ante dictum annum ... libertas ei concedenda esset . ut idem docet in cap. XU. Deuteronomii, ad versum D. Ideo tandem omnes possessiones, accedente Iubilco, redibant ad priores domino , quotorumcumque annorum essent. ut patet ex capite XXU. libri Levitici. Id nempe deputabatur vel hebdomadi annorum quam explebat annus Sabbaticus, vel septinianae hebdomadum annalium quam
terminabat Jubilaus, quod pertinebat ad aliquam earum partem. Cum ergo iam viderimus edictum de instaurandis Ierosolymis exivisse intra secundam hebdomadam annalem Reipublicae Judaeorum restitutae 3 quocumque illius anno datum suerit, debemus hanc hebdomadam habere primam sexaginta novem quae numerantur ab edicto r eademque ratione harum postremam dicemus eam , quam Angelus pro Saluti-
sera Christi Passione Danieli designavit, quia Christus inica illam certissime passus
est, quamvis annus illius hebdomadis quo id contigit , non sit ita exploratus. 21 Plura sunt exempla ejus rei in Sacra Scriptura , quae cut ait Sanctus Pater Augustinus lib. quaestionum in Exodum , quaest. Α . num. 6. Solet te ora ita nuncupare ut quod de summa perfectioris numeri ρaululum excrescit aut infra eri , non eo utetur. Sie idem Sanctus Doctor lib. q. de Trinitate, cap. s. exponit triduum Resurrectionis Domini: IEsum autem triduum, inquit, non totum , O plenum fuisse, Scriptura testis est: sed ρνι mus dies a parte extrema totus annumeratus est; dies vero tertius a parte prima , O ι e totus; medius autem inter eos, id es, secundus dies absolutὸ totus viginti-qua. tuor horis suis, duodecim nocturnis, O duodecim diurnis. Sic etiam lib. I. de consensu Evangelistarum, cap. 2Φ num. 6s. docet noctem nomine vesperae significari apud Matthaeum; quia usitatus loquendi modus divisa Scripturς est a parte totum . Et libro I. Quaestionum Evangeliorum, qua Q. 7. ponit in exemplum partum decemmestrem nuncupatum , quamvis decimus mensis non sit eompletus. Guod enim, inquit, dicuntur decem menses praegnantis, Myem sunt Henit sed initium decιmi mo toto accipitur. Censorinus lib. de die natali, cap. H. describens partum deeemmestrem qui edatur die CCLXMκ insigniter confirmat usum accipiendi, etiam apud Judatos hebdomadis initium pro tota hebdomade. Postquam enim observavit , quod ille ρartus qui mayor est,m ori numero continetur, Septenario scilicet, quo tota vita humana finitur ; ut O Solon scribit, ET IUDAEI , inquit, IN DIERUM OMNIuM Nu Minis sEQUUNTUR , O Et scorum libri Miuales ridentur indicare et multiplicatis in hebdomadicam ejusmodi partus descri-Dtionem diebus quadragenis per septenos . concludit; Hi igitur dies XL per septem illos initiales multiplicati, fiunt dies CC LXXX. id est, hebdomades quadraginta. Sed quoniam ultimae illius hebdomadis primo die editar partus, sex dies decedunt: in duce tesimus septuagesimus quartus observatur. Itaque ratio septenarii, quam Judaei in dierum omnium numeris sequuntur, elucet in partu decemmestri quadraginta hebdomadibus definito , quamvis sex dies decedant de ultima hebdomade; quoniam altima illius hebdomadis primo die editur partus. Ergo in computo J udaeorum per hebdomadas facto non est necesse ut extremae hebdomades sint plenae, & completae. Quapropter ut sexaginta novem hebdomades Iudaica ratione numerentur ab edicto de reficiendis Jerosolymis usque ad Passionem Domini, satis est edictum illud datum esse intra primam hebdomadem, & Passionem Dominicam contigisse intra sexagesimam nonam. 23. Hanc supputandi sexaginta novem illas hebdomades rationem admisit S.Cyrillus Ierosolymitanus, Catechesi I a. quamvis enim sateatur, quod - Φέα ε δε-
μάδες ἐπ ἐτω σώ-γου- ετη σεπ-ebιιι αγδοηκοrra πια. Sexaginta in novem istis mades annorum eo lectuntur annos quadringentos octoginta tres: detrahit tamen tres
de ultima hebdomade, redueens ealculum ad Olympiades centum & viginti, quae non postulant , nisi annos quadringentos octoginta . Unde concludit I σ-άγGraia σολ-
67쪽
ἐξ vim L δυο. Colliguntur ergo centum viginti Obm adum anni quadringentι ocιυιnta Tres enim defunt .... Et habes demonfisationem secundum Scripturam , quae dιcit:
Ab exitu Armonis dandi edictum O aedificandi Ierusalem usque ad Christum ducem , hab- domades septem hebdomades sexaginta dua. Ση. Iii supputationibus quae sunt per Olympia des, quod illae procedant per quadriennia, atque accidit ut extrems velut completae numerentur, quamvis revera completae non sint. Constat, exempli gratia , Alexandrum Macedonem obiisse ineunte anno primo Olympiadis centesimae decimae quartae , aerae vulgaris olympiacae . quam plures Iphito adscripserunt, quinquagesimo tertio supra quadringentesmum. Est etiam res explorata Alexandrum Severum, Romanorum Imperatorem , iniville annum Imperii sui decimumtertium anno primo labente Olympiadis ducentesimae quinquagesim ntertiae, Iphiteo vulgari millesimo nono Et tamen vetus Chronologus qui sub Alexandro Severo vixit, libro de divisionibus Aegenerationibus Gentium, a Canisio primum, deinde a Labbeo edito, scribit: Usque ad Alexandrum Macedonem fuerunt ob iades CXIV. quae faciunt annos CCCCLVI. ab I ito qui constituit Olym ades Sunt ergo omnes Olympiades usque annum XIII: Alexandri Caesaris, Olympiades CCLIII. quod sunt anni MXIL Satis nempe habuit ille auctor obiisse Alexandrum Macedonem intra Olympiadem centesimam decima uariam , ut eam totam computaret. Satis habuit de annum decimumtertium Alexandri Severi loeum inveniste in Olympiade ducentesma quinquagesima tertia, ut illam quoque poneret in suo Olympiadum numero . Nihil igitur mirum Se in computo per hebdomadas annales tacto , si extremae hebdomades
et s. Judaei , juxta quos , Solonemque & Rituales Etruscorum libros , numero semtenario tota vita humana finitur , teste Censorino, libro de die Natali , cap. xi. iam
Iaudato , talem per hebdomades annales extreme incompletas rationem numerandi ex hoc quoque habebant admittendam . Nam Ompium aetatum eertus est terminus r s nectutis autem nullius certus est terminus r ut verbis utar Cioeronis in Catone Maiore, seu De senectute . Nihilo tamen laetus Solon partes totius vitae humanae fecit decem , quas idem Censorinus cap. I . vocavit Solonis decem hebdomadas. Ad quas Staseas Peripateticus c ut est apud eundem Censorinum addi sit duas , sp Dacium plenae vitae quatuor σ octogista annorum esse dixit . . . . Etruscis quoque libris Fatalibus aetatem hominis duodecim hebdomadibus describi Varro commemorat . Preterea idem Varro apud A. Gellium lib. 3. Noctiuin Atticarum , cap. IO. Se quorue duodecimam annorum hebdomadam ingressum esse prodit . Et lib. I. De Re Rustica, cap. I. ait se attigisse annum octogesimum , utique pertinentem ad duodecimam hebdomadam annalem , sed eam non expIentem; Annus enim , inquit , octogesimus admonet me, ut sarcinas eolistam , antequam promiscar ἡ vita . Quo pariter spectat apud laudatum Censorinum illud ejusdem Varronis Ethni eum dictum ge hominis aetate , qua duo ad decies clege ad duodecies) septenos annos posset fatalia d recando rebus divinis proferri r ab anno autem 'octuagesimo nee postulari debere, nec posse ab Diis i trari . Nimirum quM Judaei noverant ex psalmo 89. vers. Io.) Dies annorum nostir rum in ipsis septuaginta anni . Si autem in potentatibus octoginta anni, O amplius eorum , labor , O dolor. Ubi duplicem secun)um Saeram Scripturam , adeoque secundum Judaeos, descriptionem habemus aetatis humanae, unam quam Solonis decem be dematas expressisse patet: alteram quam Etruscorum libri exponebant duodecim hebd madibus; quamvis duodecima annorum hebdomas plena ut plurimum non esset. Manifestum est ergo Iudaicam numerandi rationem per hebdomadas annales, ipsis quo que exteris probatam, non postulare ut extremae hebdomades sint plenae.
68쪽
a o Selectae in Sac. Script. Dissert.
26. Haud desunt alia multa , quibus eandem adstruamus legem supputandi per numeros extreme incompletos. Plinius lib. 7. Naturalis Historiae , cap. s. ait partus qui denis undenisque mensibus describuntur, pertinere ad initia deeimi uadecim que . Hi pia merates lib. de septimestri partu , scribit , ων 10 - τὸ is πως DPMis usiri,
sibus , mensis est: licet non memorabilis sit. Idem in principio eiusdem libri docet incompletos esse primum septimumque mensem partus septimestris . Unde Joannes Lalamantius scholio primo in hunc librum optime eoncludit: Sic ergo quinque me fes istermedii pleni erunt, imperfecti veris primus, oe septimus . Et in fine commenta4riorum in eiusdem Hipparcia liόrum de octimestri partu , postquam notavit plerum que fieri, ut mulieres circa plenilunium, mense scilicet dimidiato , aut etiam post aIA quanto eoncipiant: subiungit s quod eum sit , mensis incarptus, pro completo, O integro venit fumutandus. Inde patet nihil inauditum esse, nihil mirum in nostra ratione supputandi sexaginta novem hebdomadas Danielis ductas ab edicto , secundum quam sexaginta septem intermediat persectae sunt de completae , prima vero de se lagesima nona imperfecta & incompletae reperiuntur, quamquam pro completis , plenis , & integris veniunt supputandae. 17. In sententia eorum qui conlieiunt Passionem Clitisti in annum atrae Christianae trigesimum tertium , prope expletur ultima hebdomas, non tamen extreme rquia Sabbatismus qui eam terminat . inchoandus est solum ab autumno illius anni ; ita ut mensis Paschalis incidens in hunc Sabbatismum pertineat ad annum triagesimum quartum eiusdem aerat, ad quem proinde reserenda esset Christi Passio, s p taretur contigisse in anno extremo seu Sabbatieo illius hebdomadis. At adeo scrupulosa calculorum jubductio minime necessaria est, ut liquet ex jam dictis.
De Septuaginta annis desolationis Irasalem praedictis a Jeremia, o de Septuaginta annis Sabbaticis inde perisectis a Daniele in Cisione LXX.
18. N 'η X analogia septuaginta annorum desolationis Ierusalem praedictorum a Jeremia , intellectorumque a Daniele in enodationem Septuapinta hebis N domadum , non obscure colligitur has hebdomadas annales luisse , de tales quas debeamus ex annorum Sabbaticorum characterismo discutere. Apud Jeremiam eap. XXIX. v. Io. Hae dicit Dominus I Cum caeperint impleri in Bah-lone septuaginta anni, visitabo vos: O fuscitabo super vos verbum meum bonum , ut reducam vos ad locum Mum . Et in secundo Paralipomenon . eap. XXXVI. v. 2 . dicitur de Iudaris abductis in servitutem Babylonieamr Si quis evaserat gla iam , ductus in Babionem ferririt regi σ siliis ejus, donec imperaret rex Persarum , O compleretur . sermo
69쪽
Dsfert. I. de LXX. Hebd. Daniel. β q. ar
sermo Demini ex ore Di mra . . celebraret ter)a Sabbata sua: cunctis enim di bur desolationis exit Sabbattim, ksque dum complerentur feρtuatiata aves. Angelu l . mini quem Zacharias Propheta induc t loquentem in visione quam habuit in die DL Iesma O qtiaria indecimi mensis Sabath, in anno fecundo Darii , ait ; iste iam iis pixagesimus annus es. Zach. r. I. n. Ante duos ira'nses in γ' sima O quarta n ni mensis , in anno Iecundo Darii regis. dixerat Dominus per Aggaeum Proplietain: Tonite corra γ stra ex die uti, O in futurum , a die qha fundamenta tacta sunt tem-εli Domini , ponite super c cr ,estrum. Numquid Iam Iemea tu termine est: in a huc vinea cus , in malogr/natum, O lignum olivae non formi λ ex Le.ilia Manedicam . Arg. ii. ix.'i'. Cum ex vi decreti quo Cyrus sanxerat , ut domas Dei aedificaretur , Darius rex conreserit Judae s sa cultatem ins aurandi templum, ut patet ex capite sexto libri primi Esdrae: docente nos alibi Sacra Scrip ura, quod anna mimo Cyri regis Persarkm , ad expiendum sermonem Domini , quem locutus fuerat peres Jeremiae, fuscitaνit Dominus Jλιritum Cyri rcgis Persarum. 1. Parat. XXXVI. Q. D r. EM. i. r. non debemus existimare sermonem Domini de septuaginta annis desolationis , manifestatum per Jeremiam , fuisse expletum anno primo Cyri . ita ut annus primus Cyri dicendu sit annus desolationis septuagesimus 3 sed Dominum suscitasse tune temporis spiritum Cyri ad explendum hunc sermonem emit Itone decreti quod sortiretur suum essectum anno Datii secundo, de quo Angelus proinde dixit a se Iam septuagcsimus annus est. Itaque cuncti dies desolationi quibus Judra exit Sabbatum , nsque tam ecmplerentur septuaginta anni, absoluti sunt anno secundo Da rii regis Persarum , nempe Hystaspidis , die Musma in quota ποni mensis, q a Dκ-damenta 1acta Iunt templi Domini , de benedictio data est terris Iudaeorum . ut iterum colerentur, quantuin tamen pati poterat reducum illorum paucitas , ad spem l bertatis instaurationis suae reipublicae non multo post incitata, juxta ea quae diximus in secum do para grapho. 29. Annus secundus Darii Hystaspidis ex Mathematico Babyloniorum regum can re, de ex duabus ecl psbus Lunae observatis a Chalit eis apud tolomaeum libro . Syntaxeos, cohaeret cum anno ante vulgarem Christi epoch.im vigesimo supra quit sentes murin. Dies vigesima quarta noni mensis Hebraeorum incidit hoc anno in de- camam sextam mensis Decembris Juliani proleptici , tam ex mediis Lunae motibus , quam ex veteri Cyclo Iudaeorum . Cum igitur annus ille postremus fuerit desolationis Jerusalem , seu Sabbatismi terrae qui per annos septuaginta continuos duravit,
initium huius Sabbatismi conferendum est in annum ante aeram Christianam qui gente limum octcgesimum nonum, quo agebatur ex dictis in secundo para grapho almnus nonus a deportatione Jechoniae, adeoque de nonus Sedeciae regis in Iechoniae t cum a Nabuchodonosoro suffecti . 4. Reg. XXIV. t . Fa Ium est autem in anno nouo regni eius, in mense decimo , decima mensi r Venit Nabuchodonosor rex Ras M. nis, ine in omnis exercitus tus , adversus Ieru alem , O obsederint eam . O aim aν ru i contra eam munitiones in circAitu. Et fuit civitas objessa usque ad undeciamum ann m regis Sedecia. Mense autem quarto, nona die mensis, obtιnuit fames ciavitatem : O ncn erant alimenta ρσulo torra. Et dirupta est et vitas. Jerem. LII. φEn ergo initium desolationis Ae Sabbatismi septuaginta annorum ab obsidione Ierusalem, quae huic urbi totique Judaeae fuit exitialis. Alii aliter statuunt.& Iudicant de initio
horum septuaginta annorum, plures etiam de fine. Sed, examinatis ad ad amultim Se Ponderatis omnibus, nulla est sententia quae conquisitius , exactiusque describat hune se-pruaginta annorum Sabbatismum, quo compleretur sermo D mini ex ore Ieremig, O c lebraret terra Sauata sua. 'o. I heodoretus interrogatione XXXVII. in Leviticum, exponens versum 3 . ea Pilia XXV l.-quem in editione nostra vulgata ita legimus; Tunc placemur terra Sabbate
70쪽
st a Selectae in Sae. Scripsi DiJert.
sabbata sua cunctis diebus fui turmis Iua : illulis t eu n ex sequenti . his apud no, eoneepto verbs; Quando fuerisis in ιerra bust Γ. Σέbbaracabi. O reoalescet in sabba
iis solitudin s sua, eo quod non requis erit m S4bbες stris , quando babitabatis in his Tum observans septuaginta annos captivit3ti BabylUnicae fuisse in poenam violatorum i Judaei. totidem Sabbatorum terrae , positum docύς hanc numerum annoru n pro annis quadringentis nonaginta. quos a Saulis regno Colligit, Smtuaginta quive annos f- ω runt, inquit . in Babylone . A regno suum ,-Hi qtie ad captivitatem nume xantur quadringenti nonaginta simi , qμρrηm septimum partem faciunt septuarinta .ube ergo vult dicere . Septuaginta βηοον terrψ msivebit inculta , O non Iem nata , ωobis terram alienam incolcntibus et pro te 4 qμod una cum reliquis etiam Sabbati Ara emium transgress estis . certe qx. idQm septu/ginta Sabbata terrae quae in vastitate septuaginta annorum acta sunt serie continu/ x incolentibus regionem suam Jud , . postulabant annos quadringentos nonaginya , quot reperiuntur in septilaginta hebd madibus annorum Hebraicis . quarum ch/rincier sunt septuaginta anni Sabbati et .mtiei rea anni septuaginta desolationis Izruulem elapsi, ut comρleretur sermo Domiani ex ore Ieremia, . celebrarex tetra Sobba a Da, signabant septuaginta hebdomadas at nates , in quarum annis septunis celebranda fuerant terrae Sabbata. Unde dea iransire Isione anni Sabbatici initium sumpserunt . nempe ab anno nono Sedeciae . obsidii, nis Jerosolymorum primo, qui re pra suit Sabbaticus , sed violatus retracti ne ser. rum quos emittere ιn liber Latem debuer/nt , ut patet ex capite trigesim quarto Jeremiae. i. Horum septuaginta annorum numero intellecto a Danie Ie , Angelus ex eo sequenti revςlavit ei septuaginta hebdom d/s, abbreviatas seu decisas super populum rcstituendum suis terris . Daniel enim capite nono , postquam dixit vers. a. Ego Daniel intellexi in libris numerum annorum . de quo factas est sermo Domini ad Isremam Prophetam, ut complerentur desolatιonis 'Ierusalem septuaginta annit inducit vers. 13. Angelum qui ei apparuerat , diccntem I Tu ergo animadverte sermonem , O intellige Ustinem . deptuagιnta biliomades abbre νιata sunt super postulam tuum. 3 e. Quasi d xistet : Tu Daniel intellexisti numerum annorum septuaginta . deer torum a Deo ut celebraret terra Sabba a sua , Sabbata quae super populum tuum cc n. morantem in regione suae postulassent currieulum septuaginta hebdomadum annalium propter septuaginta annos Sabbaticos . Intillige ergo septuaginta hebdomadas utique annales quae super eundem populum reversurum in eandem regionem deei saeiant, ex totidem annis Sabbaticis cognoscendae . Nihil ergo planius ad visionem de septuaginta bis hebdomadibus clare Percipiendam , quam enodare eas ex totidem
annorum Sabbaticorum characteribus.
31. Sapient: issimus Dominus qui omnia in mensura O numero O pondere dis is suit , Sap. XI. 21. aeque mirandum praebuit se nobis in iustissimo illo sabbatismo septuaginta annorum desolationis Ierusalem , quo septuagies septies data est ultio de transgrestoribus ludae: s r ae in misericordiae pleno altero Sabbatismo septuaginta heia domadum Danielis , quo dimissum est huic populo usque septuagies septies. Sabba.
tismus enim septuaginta annorum minime interruptus exaequat Sabbati sinum septuaginta annorum Sabbaticorum qui reperiuntur in septuaginta hebdomadibus , sea septuagies septem annis . Summae ultionis iste numerus . suxta quem Senuptum ultio
eaιuuis de cain t de Lamecb vero septuagies septies. Genes iv. 1 . suit & summae dimissionis, Domino ad Petrum interrogantem de dimissione quae fieret urique septies. dicente r risu dico tibi usque septies I sed usque Ieptuagies septies. Matth. XVIII. a1. Eo spectat Ratbertus lib. viii. In Mattia. exponens hune locum fecundum mini l curonem calculi , secundum quam septuagies septem quadringenti nonaginta fiunt rquot nimirum postulant septuaginta hebdomades Daniesis . . m enim qaadringenti