장음표시 사용
441쪽
tiam, a qua & initiu sumpserat, nolle referri ostedii ut nec postilia toeius nome, illis prioribus verbis no praefixum,hic pones: quum dicit hoc temperatiar genus ab immani pa cimonia ciborum e somni fuisse adiutum: quibus domi forisque tenacius utebatur Whi tenacius ab eo pro parcim dici existimo. Ad prudentia vcniens, eius itidem exempla proponit, quae indicia vocat Sed vereor tamen ne quae pro illis indiciis posita legimus, non ab ipse Ammiano sed a librariis ibi in farta habeamus: ac ne haud pauca pr cederent,quae illi omiserint. Qua enim scri hat, Dein prudentiae eius indici aseuere vel plurima: e quibus explicarisu scietpauca: ta ira e ista Proxime sequuntur, i Armatae restet imus. in togatae ciuilitati admodum studens.tantu Marrogans, quantum a contemptu se insolentia distare existimabat. Virtute sienior quam aetate: sudiosus cognitionum omnium: or indeclinabrilis aliquoties iudex, censor moribus regendis acer
. rimus, laciam ostum contempto mortaba cun
cta despiciens. Atqui verisimile non est Ammianum, indicia pruderiae afferre volentem, ab his initium sumpsisse, Armatae reiscienti Lmus , togatae ciuilitati admodum studens. Quamuis enim & haeres prudeliam requirant, i nam quid illa non requirit 2 primum quide, quod ad rem militare attinet, quam
442쪽
videtur armatae rei appellatione intelligere nisi forte armorum re vel potius Vnicam vocem armaturae scripsit: ex qua factu sit arma taret quum dic alibi armaturam ita dicat cre
dibile est illum prudentis exemplum allati rum sitisse in rebus quae domi gerutur,priusquam rerum quae foris Sc in bello. Vt omittatam , cum qui dicit aliquem rei militatis seu rerum bellicarum fuisse scientissimum, non
Proponere exemplum prudentiae circa rem militarem,sue circa res bellicas. Deinde vero,ad illa verba quod attinet, togata ciuitit
ri admodumstudens, praeterqua quod mirum est illii post tria verba de armis dicta, statim ad togam transire,& non est magnum aut magnae prudentiae indicium, aliquem togatae ciuilitati admodum studere: aliud enim est,alicui rei studere, aliud eam assequutum esse poterat certe aliquid magis notabile,in principio praesertim, proponere: nec defuic se putandum est quod proponeret. Omniano igitur persuasum habeo, illa omnia primdentiae indicia quae Ammianus protulerat, desiderari: &quod eum armaturae na sic lo ere malo quam armatae rei) scientissimum
fuisse dicit, referri ad id quod a posuerat de
scientia rei militaris. Sic tamen ut fatear non suo haec loco posita esse.
Qiiod si re quae proxime sequuntur libet
443쪽
excutere: videndum nequae hic dicuntur, tantum sibi arrogans quantum a contemptu es infl/ntia distare existimabat: potius tempCrantiae quam prudentiae nisi, quod reliquae virtutes prudentiam sibi,velut ducem, con stituunt, ideo huic omnia tribuere quis V lit) adscribere debeamus. Temperantiae est enim mediocritatem in rebus omnibus amplecti, seu medium ut vulgus loquitur) t nere. Id aute facit qui hactenus sibi aliqua in re plus quam alii arrogat, ut id a duobus
quae ακυη vocat Aristotellas distare possit: a contemptu,in quo est ελ nιώς: oc ab insolentia. in qua estis; ερcολη. Quid c illa, Et indeclinabitis aliquoties iudex censor c aut potius iudex. o censior: vel saltem posita post iudex inte p iactione: quae in nonullis exempl non habetur moribus regendis acerrimus, nonne ma- 'nifeste ad iustitia pertinent Illo certe indeclinabitis non dubito quin Gricu Mιλινης exprimere voluerit: quod code modo de iudice
quem λκαιῶν sermo ille appellat in meo Th esauro diruim reperio.Nam ibi de metaphorico huius vocabuli usu agens , scribo monνῆ de rigido etiam homine ec qui flecti nequeat, dictum inueniri: & quide λκα ἀκλινῆ apud Pollucem, eundem esse qui oc
ba quo in illa quibus hec excipiuntur, Placidus
444쪽
dus opum contemptor, mortalia cuncta desticies, nota satis apteilluc referri ridentur:quum opes contemnere, sitabstinentiae ut vocare so let Suetonius abstinentia autem ad temperantiam pertineat. Atque illud placidus con teptori opus, tanqua epithetu, no satis apte dari existimo: cur enim placidum ingenium iisc contemptio requirere dicatur r Videi dum igitur ne vox itaplaciam ad prscedentia spectet: quu ille scripsisset, moribus regendis acerrimine alioqui placidus: vel tale quid. Atque, ut ne de illis quidem verbis taceam, moriatia cuncta de iciens, nemo ut opinor)mihi non assentietur, elati animi Iaudem ea esse dicenti. Verum hec in gratiam eorum
qui lectionis historici huius sunt studiosi hactenus excussa sint: ex quibus etiam coiicere poterunt quam multa hoc sint inscripto
Ad eam vero laudem ut redeam qua palmcis illis verbis Iuliano tribuici tento fudiscoluit omnes visingulas: suspicari quis possit eum potius scripsssse, intentosudio coluit omnes ut gulab alijcolerent, aut tale quid: atq; id magis cum illis panegyricis verbis conueniret. Panegyristen tamen agere voluisse Ammianum nem edamus quamuis sub eo di vixerit & militauerit obstat que in sequotibus a me de illo non minus quam de aliis
445쪽
quibusdam historicis dicetur. Sed eam cerate personam egit Mamertinus quida in glatiam actione de consulatu suo. Apud quem tamen tales hyperbolae quales apud alios non Ieguntur: ac multa illi cum Ammiano in hac laudatione communia eme videmus. Nam parcimoniae Iuliani mentionem hiequoque facit. Maximum tibi praebe arcim ma tua, augu si vingat quidquid enim ali, in prodigas cupiditates prodigebant, id omne nuncis et supublicos re eruatur. hucvoselus hic 'ruis crus imperidi putabatur, ut imp. &c. Ad quam parcimoniam h Sc quom pertinensi A. rem pin epularum ei quin im statarium prandium ad ne restatem humani corporis capiat gaudens
castre scibo, ministro obuio, se poculo fortuito.
Omnino certe haec cum istis Ammiani conueniunt, Per varios autem procinctus, stans in terdum, more militiae, cibum breuem vile, si mere visebatur. Has autem Voces proxime praecedunt ae , Nans inpace eius mensarum
tenuitas erat recte nosentibus admiranda, v
Diad pallium mox reuersuri. Quae postrema verba ad ea quae de eodem dicit, ubi de ipso verba facere incipit,sunt refereda,Et Iulianupatruelem trem, haud ita dudum ab Achaia
contractum accitu, etiam tu'palgiatu, inscietatem imperj ad sere cogitabat. Quo a auistem de statario prandio ab utro Q scribitur, idem,
446쪽
idem re de Alexandro Magno resertur. V rum ad parcimoniam Vt redeam, addit M mertinus quoddam notabile discrimen inter cum & alios qui itidem illi essent dediti: eum, quavis tam seuereparcum sibimet, insitos ciues valde liberalem ac remissum fuins e laborum a erram ibifumetem, ut qui ris rebus f nisi potius quietis in rebus scribendum est)agitent. Ac experimur certe 5 ipsi
quod usu uenire tum animaduertebant, ut qui remotam a voluptatibus vitam sequuntur, dissiciles & morosi sint, sibi parum laeti,
sed aliis tristiores , moestas atque solicitas ct priuatas domos faciat. id est, priuatas quoque domos, moestas atque solicitas faciant, quod tamen ab illo imperatore minime fieri solitum dicit: sed contra illum nihil sibi ve
niae nihil caeteris molestiae ac laboris impartirisuo negotio omnibus orium praestare,diuitiarum largitorem esse, at curarum auarii: re qui laboriosissima negotiorum praeoptet ipse agere quam aliis imperare. Cum praece dentibus autem & ista conueniunt, inFerator noster addit ad tempus quod otio sim dere hilo nihil somno, nihil epulis, nihil otio tribuit. Deinde de illo dicit quod Terentiusseu δε- flaudare genium vocat. subiungit enim, Ipse se naturalium necessariarumque rerum usurpatione d audat. Sadiicit, tortu commodab ρπι
447쪽
blicis mast. Atque aliquato post, in citradani ad Nepotianum oc Sylvanum apostrophe, haec ad eandem laudem pertinentia scribit,
At nunc vltro vobis pol stas regnandi datur, ut ea qua Iulianus conditione regnetis,ut pro omniuotio die noctussi vigiletis. ct quo nihil maius, nihil magis eleganter dici poterat quum d mini vocemis libertati ciuis eruiatis. Quinetiam addit, saepim prauum quam prandium capessatis. Illi autem dictooro omnium otio die noctus vigilare: cui affine est, suo negotio omnibus otium praestare: simile quoddam Sen cae iam h ab ebamus,omnium domos se a vigilia defendere. Verum is quo n ullus pan egyriastes elegantiora unqua loquutus e quam uis caesarem de quo loquitur, id praestare dicat, non alio tame quam ad illud quod prae stare debe respicit: scilicet enim talia ille cssar curabat sicut& in caeteris quae ibide e stat puleherrimis diciis. Haec enim totus ii te locus habet Caesari quoque ipsi, cui omnia licent,propter boc ipsum multa no licent. omnium
domos illam vigilia defendit, omnium otiaι illius labor, omnium delicias illius industria, omnium vacationem illius occupatio. Atq; his anthitetis
aliud non minus elegans adnectit,Ex quo βcaesar orbi terrarum dedicauit, sibi eripuit: se Aerum modo, quae irrequieta semper cursius suos explicant, nunquam iri ocra nec subsistere, nee quia
448쪽
D E AR. EπΗ. ET H I s T. quidquam μικms cere Sed in iis quae prox me praecedunt, quidpia loquitur quod multo magis panegyricam libertatem,aut etiam licentiam, redolet. Scribit enim, Cogita caesarem: inde quantam huius in te indulgentiae fide, quantam industriam deberi. intelli es non magis tibi incuruari licere quan illi siquis modo ea fabulis traditu auomuim humeris mudus in nitisur. Stuat autem i,sc ex eo libro deproma
pta qui inscriptus est Consolatio ad Polyhium. Verum quum hic scribat, Intelliges non magis tibi quam Atlanti nam de coelia fero Atlante loqui ilium constat) incuruari licere: haud dubitasset aliquis panegyristes, id quod dicitur fieri debere, laudans tanquaid quod fieret dicere, Non magis sibi quam
Atlanti incuruari licere existimat. Quum autem isti panegyricarum orationum scriptores in ultas h uiusmodi hyperbolas, ct nomia natim hyperbolicas co parationes, habeant: non immerito dixi antea, his scriptoribus multa cum poetis, quod ad licetiam attinet, esse communia. Ac in proptu certe est exemplum apud eundem Mamertinum insigne.
quum enim in extrema fere illa orationes, scscribat, Omne negotium omne otium meum in ornandas Obm tuu selehrandis,ponetur: neque
sium 2 iuuentute mea vigente nisi larte ab m/ate mea vetatnte scribodam es grati animi
449쪽
beneuolentia declarabitur: etiam a me quum
anima defecerit, monumenta tui in Me benefici' permanebunt. quum inquam)haec scribah ecrantam talis promissi audaciam vere poeticam appellare queamus, ne de hac re dubitare possimus,facit Tibullus:apud quem legimus in fine carminis ad Messalam, uinetiam mea quil tumulus contexerit ossa, Inceptu de iesubtexam carmina chartis.
Omittere enim libet versus qui interiem sutit, quum phantasiam si ita loqui licet haheant magis poeticam, re quidem quae Pythagorica dici potest. Sufiiciunt certe hiduo versus ad indicandum quod volo. Ad simile autem Mamertini dictum quod attinet, quamuis no sit itidem de re ad laudem
virtutis seu virsutum imperatoris pertinente tamen vel ex ista hyperbole con cere quis potest, quantum ec in aliis quae ad eam pem
tinent,sibi permittant. SED, etiamsi crederemus eam persectae virtutis laudem quae ab aliquo historico,vel Potius a quopiam panegyricae orationis scriptore,aut certe ab uno ex poetis,homini ali cui data esset, tanquam persectam virtutem adepto,non esse hyperbolicam,sed omnino vera ut una hirundo ver non efficinita quod
de unico dici homine posset aut etia quod de pauculis ) illis quae de infinitis obsic
450쪽
iana AR. ETH. ET HI s T. Hirentur, resistere minime posset. Si enim Ariasio teles Virtutem perfectam requirit, cael rique itidem philos phi requirunt eam in omnibus pariter costat requirere: ut omnes pariter summum illud bonum quod a virtu . te proficiscitur, consequantur. Sed contra tamen huius perfectionis exempla minimhapud historicos esse quaeren da, cap. proxia me sequenti ostendam: simuli Aristotelis locos in quibus minime ipsi cum illis ne hac quidem de re conuenit proponam.
les τελειου mocat d sperfectam.
De felicitare quae per um bonum , item
perfecta ab eodem vocatur. ARi r τ o T E L B S a virtute proficialci docet id quod bonum vocatur siuei immum bonum ut alij interpreta tur)1d autem esse felicitatem. Sed virtutem hanc esse vult id est persectam. Haec enim eius sunt v)rba, Ethicora magnorum