장음표시 사용
461쪽
re quidem vim etiam verbis afferens. na pro his, ine talis, scribedum fuisset A myr non, ουπέ: deinde haec verba ἐτωνα νως signia scare nullo modo postunt quod his Latinis dicitur, an longe alius. Debebat certe considerari quod dixi quod verissimum est, verba illa j των ως ad omnes referri de quibus loquutus erat priusquam temperantis mcntionem faceret. Idem autem de hoc quod de aliis dicens siue,eandem de hoc occe aliis quaestione proponens,quaerit, tauomodo enim vel hic, vel caterorum qu 'iam, notus erit Z Perinde acsi diceret, Si enim temperans careat potestate , di caeteri ea itidem quae dixi non habeant, quod specimen sui, Hue suae virtutis,vel hic vel caeterorum quisquam dabit Verto aute moος patessate potius quam autoritate se licentia, cum eodem interpretei quoniam εξου, αν dices intelligit potestatemta facultatem agendi intemperanter, quam suppeditant ea quς in nostra potestate sunt. Quum enim penes aliquem est voluptati-hus frui, quod in promptu sint, & ijs tamen
non fruitur, tum certe merito temperantis
titulus ei datur. Sed vocabulum licentia non tam reiicio quam alterum illud autoritare. Ouoniam autem quo attetius locu hunc conridero, eo plura in eo emendatione vel
462쪽
exelicatione digna inuenio, quae mihi alio qui memoria exciderent: de hs quo* temonere libet. Primum igitur, pro η γλοῖοι, scri-hendum puto η ου γ ἰοι. id est,aamon ridicul
non magno interuallo praecedunt, πιπρ Ἀπιλε η ἡ των κατ .pro oi 2 iῶν κατα-. q. d. si quidem suae virtuti, quae fortitudo dicitur, aliquid consentaneum facturus est. Illa deniq; verba quae per parenthesin inte
suiecta esse debent, tanquam aliquid in iis desideretur. Perinde enim est aesi diceret, Namsi iustus non habeat unde reddat, vel par pari reserat, ae dicat voluntatem alioqui esse promptam: quis scire poterit an vora loquatur, quum voluntates nobis patere non
463쪽
DE P ERFEcTIONE quae ab e ri. stotele tribuitur peculiariter Iustitia. Item, De virtute quapraenantissimam pestat. De beatitudinis persectione, cuius aue eosdem spe fit mentio. Item, De alijs quibusperfectione restem eius tribuit. De quibusdam mocabulis quae de beatitu
Ainis τοτ ELEs tamen non tantum virtuti,quae genus est,illum perfectae titulum dedit,sed uni etiam eius speciest videlicet Iustitiae. Scribit enim libri quinti Ethici Nicona. capite primo, Mnη μεν οι--λ-
pitia, irtus quidem eis perfnta non tamen simpliciter se absolute. sed si ad aseerum referatur. Vnde etiamst ut spe praestantissima virtutum esse videatur Iustitia. Et paucis interiectis,
υπι. Id est, is i eo potissimum perscia vi
464쪽
tus est, quoniam perfecta virtutis uses est. Eam autem ob causam estpersecta,quodqui eapse ius eis, etiam erga alium, non secumsol2m, ii rutem colere potest. Caeterum animaduertena dum est; quum scripserit Aristoteles, mi λώιαμ αλι ο α' . oes sic: Lambinum quoq; iunxisse μ αλι : cum τελεια, perinde acu dictum esset pro τελειοτα :at ego arbitror eum potius habere usum illud adverbium quem ei in mea interpretatione dedi. nam cur τε- λειοτατ hic diceret quam duobus aliis locis τελειαν tatum vocat e At de proxime sequentibus verbis quid dicendum est ego deprauatum esse locum pei suasum habeo. Ac venit quidem mihi in mentem ista em en
αρεῶῆς ηος εο sed post ista verba nihil opus esset illis, πιλεια δἰ ἐον cin potius satis fuisset sequi οβ εχων - ἱω c. Verum aliud maius ecoccultius utilia' huic illatu esse ioco reon
Quandam autem Virtutem κροπι ν appellat initio capitis septimi , libri decimi, Ei
l, νοῦς τῆra. ει- α ο eti, Id est, PMd felicitin Gaio est ad virtutis praescriptum, rationi cois raneum ea misit adesus quae est praestantissimis,
Am haec fuerit eius quod in f, o in ine es optimur siue hoc mes si me aliud quidpiam. Aliqua
465쪽
386 HEN R. STEPHAN rto post aute ita loquitur de sapientia quasi ea sit quam illo pulchro titulo ornat. Sed hac de re plura in cap. sequenti. A T non praetereudum, persectam etiam felicitatis seu beatitudinis mentionem fieri itidem plerisque loci ab Aristotele . Inter quos est ille in Ethic. Nico m. cap. 7, lib.IO, η
iectis addit, ουδεν απι ες ρῆς ευδοειμμνιας. id est, P cibi lenim eorum quae sicut beatitu dinis Nerfectum estni lib.i. cap. , dicit illa esse των ἶμων τελειων.id est, esse ex iis quae sunt τίμια & πιλεια, id est pretiosa seu honorabilia, vel honore digna octerfecta. O bserua- dum cst autem eum hic τιμια dicere: quum alioqui in huius capitis principio in qua
stionem vocasset, utrum inter m επι νε- , an
Porius inter πιτ ιιοι ponenda sit. Caeterum echoc animaduertendum, eum alicubi in ius mentione non ipsi perfectionis titulum, dare, sed virtuti, dicentem eius εινέργειαν esse
ι τ α γετtis τελειω . V lib. I, cap. 13, in primo
ingressu,ubi eius definitio ponitur, ἐπῶ Q ἰ-
λειαι. Id est, Puum aut e beatitudost actio quae dum animi secundum virtutem perfectam. vel, ex virtuteperfecta. oc q. d. ex virtutis perfecta
466쪽
D g AR. ET M. ET HI s T. praescriptu. Quidam vero interpi .virtutiperfecta congruens. Quod si alicubi hoc τελ&ois adisiici non videmus, non dubito quin id libra rii omiserint. Nec tamen dici de illo istud potest loco quem habemus in primo ingresisti capitis γ,libri Io, ε Πν η ευδιυμ ονια, κατ-ε Eω ὀνεργεια. nam sequitur illius tituli loco,alius, δελογοι κατα Εὐγ κωὐ m. Fuerit vero excipiendus echic lib.io, cap. 7, 1τάτου γερ
λεια quum lectorem fatis id,vel se tacete n-tellecturum putaret. Quod dicendum puto ec de loco illo lib. i, cap.33, qui habet quam attuli beatitudinis desinitionem . nam legiamus paulo post, s Em ευδουριονιι 5, λυχῆς θιεργει ν quia oc hic noluiise eum puto quae valde paruo interuallo praecedebat re petere, quod lectorem vel no admonitum)caeterati de petiturii existimaret. Verum, vi ad exceptione illam reuertar, ec alios cer te similes iis quos protuli locos excipiedoses se arbitror. Neq; tamen ignoro multos o currere qui in hac exceptionem non cadat, in quib. omissa sit illa vox. Ex iis est hic quoque lib. io,capin,λκει ἰ' ο ευδαέ κων βι subiobserua dici non η ιυδ ιξιονια, sed ο
467쪽
procul a erincipio capitis serientis , , δὲ
λογουριενως ἐμ nam oc hic debeatitudine loquitur. Nisi forte dicat aliquis Aristotelem, eam vocem in huiusmodi locis subaudiendam reliquisse, contentu eam nonnullis adhibere: sicut saepe τον λογον dicens, vult τον ορ-Fν λογον intelligi: ut antea monui. Caeterum ne hoc quidem silentio praetereundum in hoc de persectione sermone,eum oc εργο πιλειαν sive τελειον,ut nostrs editiones habet statuere. Na lib.γ, cap. i3, ubi scribi ου ιαβω-γροι τέ ρος, in κομνη η ευδ ριονία , τ τε λ . ostedit esse alioqui hic γεργειας πιλείας. Iam vero, quod ad persectionem attinet, legimus item lib.i,cap T, de illa, το nλοιον- ν ο ιρκες ε να δοκει. Quod licet de ea dici negaturus esse nemo Videatur, tamen ne santi opponi cum alij possent loci, tum v ro lib. io, cap. 6, ουδενος si δεης ἡ ευδαμμονιο αλ --ρκης. Ac illud τελειον αγαΘον in m moriam mihi reuocat quendam libri primi, cap. octaui locum, ubi τα G τω βιω καλοι κἀγκΘα debeatitudine seu felicitate dicere via detur. ου inquit τω βίω καλ- κα- μεινοi ἀίοντες ομως,ε νέορλοι γ γγον πη. Ac quae
468쪽
DE AR. ETH. ET H I s T. 3 quae hic dicit,οἰ σπαίοντες ορθως, conueniunt cu illis pi scedetibus,s το εὐ- ν ευλω μονα si muli ostendunt non debere ευ ειν accipi in usitatissima significatione, in qua tamen accipi lin i, cap. 4, dicendum via detur: quum scribat ευ accipi pro ευ- δωμονῶν, idemque illic de his vocibus ευ quod de illis ευ πραεειν legatur sicut nec vocabulu ευο Alioqui certe ad aliud in vulgo usitata significatione est ευπραξία
messer Sed paru placet Lambini interpretatio,quae ευ esse vult rem bene gerere: quu rem benegerere 'oc res benegerere, vel de Prosperitate bellica, vel debeatitudine siue felicitate dicat tr. quod esset ide, bis dicere: quum Horatius Graecum loquendi genus exprimere Volens, rem bene gerere dicat ευσσαίειν. Idemq; iudicandum oc de his res branegesta, pro At si contentus fuisset bonam actionem dicere t quod subiungit 2 vel bonas actiones, tum mihi satisfecisset. Ad ευ-8 ια autem quod attinet quam vocem Verisimile estAristotelem,sequendo analogia, finxisse, sicut oc illi ευπραξία alium quam Vulgo receptum usum dedisse non video cur vita bene acta debuerit reddi potius quam vita qua bene agitur. Quanquam 5c vita quae
469쪽
3 ο HEN R. STEPHAM Ihene agitur, possit fortassis ab aliquo intel ligi quae prospere re beate agitur. ac tuc id e fuerit quod ευδο-ον- nam h scinterdu redditur vita beata ideo* videndum an fingi aliquod possit Latinum vocabulum, quod si durum, saltem ambiguum non sit: oc an id esse queat beneuiuentia: licet fatear maiorcm huius in Latina lingua videri posse nouitate quam illius ευ vi in Graeca. Ac quandoquidem in nactationem harum vocum idcidi quae d e b ea tit id in e d icu ntur, n e il la qui dem tacebo quam Aristoteles no itidem di
cendam de illa censet. Haec est ευτ ια. .n gat enim εὐπ πα3 cande esse cum ea quae ευδο-' ιιι vocatur. Sed Aristoteles quod eius Dace dictum sit si considerasset vocabuli μοικιμονία etymon, idem ambo haec sonare, fateri . coactus sessiet. Sed hac de re plura in meis Scheditismatis: ubi ctiam ostendo Aristotele nomini quoi λ κα ον Sc cuida ali j etymon dedisse cui natura huius linguae reptignat. Verum ut ad illa perseeuonis laude qua heatitudi ni tribui ostendi, tandem reuertar,
possint oc alij loci addi iis quos proposui:
quorum hic fuerit tibi: cap T, Ethic. Nico m.
ubi simul oc τε quiddam &ὸ titulis dialio ex loco supra attuli esse illam scribst τελών tam ψιμνετ' - - αρκες ἡ ευδι -
est ad libri primi caput septimum, ubi docet
470쪽
quomodo laudem illam mereatur. uoniam inquiitylures esse videntur ines, ac eorum alia quos propter alios amplectimur licet alij me expetimus reddant ut diuitiin, tibias, ct omne instrumentorum genin perssicuum est perfectos non esse omnes. Equi aut praestantissimus
es , is perse Ius quida esse videtur. Siquis ergo Mnis est quislinsit perfectin illi fuerit is que quaerimine plures,eo perferiri simus.Lum vero id
quod pterseipsum espersequendugerfectim esse dicimus ea quodpropter altu ersequi oportet: er quod nunqua amplectendu es propter aliud perseetius esse iis quae c=nterseipsa se propter hi,c fine ampleui oportet. Acutsemel dic pedifectu es id quod propter emper est amplectem
dum, o nunquam propter aliud. Tale aut e quid dam esse poti simum videtur beatitudo. hanc enim semper amplectimur propter sit am,ac nu quam propter aliud. S ed in tribus aliis quae recenset,& in omni virtute,rem secus se habere ostedit. Trium aute illoru tertium est in quod fortasse pro prudentia ponitur. Ita nim ille, It honorem es voluptatem oranentemor omnem virtutem cu propter be amplectimur nam etiamsi nihil nobis ex illis contingeret, i lorum unumquods amplecteremur tum vero. beatitudinis causa, quod existimemus nos horum ope beate esse victuros. Sed νο- reddo vocabu