장음표시 사용
21쪽
mum descendo I bisum originem traxit ab ea laluta tione , qvie legitur in Libro Ruth, Dominus si vobis v. Illa vero qiis fit dicendo pax vobis ex ipsis Christi Domini verbis, qui x post reuirrectionem suam Dileipulos lalutavit, deIumptaeit. Ex quibus colligitur ve lusimum diis morem 1 utandi populum , & consequenter in Missam ab Apollolis ipsia inus esum laute; unde in Concilio Braearenii Gn. a . se habetur: Placuit , ut Mon aliter Episcopi populum , ὸd tim modo fatarent , dicentes Dominus si vobiscum , scui in libra Ruth Iditur ,
edi ut Noondeatur a popula, in eum Spiritu tuo; si ut , & ab ipsis Apollolis traditum innis retinet Occistias , usta scua. Priscilliana pravuas immutavit.
IX. Collocato Calice in medio Altaris stiper eo orate, si-cta prius Cruci reverentia accedit ad cornu Epistolae , aperit Missale , deinde manibus ante pectus iunctis it ad medium Altaris , ubi lacta primum tum capitis inclinatione prosunda
reverentia Cruci, abique oculorum elevatione, se vertit a comm Epitiolae, quia temper facere debet, cum se vertit ad salutandum popuIum dicendo, Dominus urbiscum; deserendit post infimum Altaris indisii , deinde vertens se ad ipsum Alti itestat in medio itinctis manibus amo potius; & iacta Cruci, seu Altari profunda re irentia , hoc est cum inclinatione capitis, di medii corpor s, et Etus missam incipit. Si in eo Altari, in quo in teles tutus, sit Tabernaculum San fissimi Sacramenti,
bet facete Peniis exionem, nulla alia stiperaddita inclinatione. Si e sentit Loliner pari. a. ti . 7., Bauldry Part. ῖ. tit. R. b. I. n. i. Ptalea a fronte ad pH se signat, dicens voce intelligi-hili: In nomine Patris, in F Iii , eγ viritus Santi . Amen. Dicitur voce intelligibili, quia ita elata est e non debet, ut alios Sacerdotes in eadem Ecclesia istaecul obrantes exturbet, u de ad hoc evitandi im inconveniens , unusquisque talem vocem adhibeat , ut a circumitantibus in aliqua competenti Asiantia
commode audiri milit. Cum se ii nat Sacer os, minitier simul eodemque tempore se p. ariter signat , sic Callaitas lib. i. cap.
16. n. II. cum alii communiter. Postquam se signavit, ut supra, 'ranunciat eadem voce intelligibili antiphonam , Imre load Altare Dei , C . Minitim respondente voce mediocri pariter intelligibili ad Detim , laetificat Cum Celebrans
in fine pialmi dicit Gloria Patri c. caput Cruci inclinat inclinatione minima, hoc est solius eapitis, non v mkii corporis; Tonestius lib. r. cap. I. 4. n. r. Pro huius incliniat Mnis maiori intelligentia advertendum est, quod inter minimas inclinationes, hoc est , quae fiunt inclinatione capitis . de non medii eorporis , trex adhue subdiuiduntur species , scilicet minimarum maxima , minimarum media, & minimarum inluma , seu minima . Inclinatio Irum rum maxima consiliit iapro Linda capitis inclinatione , quae trahit secum modicam, seu aliqualem etiam hilmerorum inclinationem; Minimarum media comprehendit notabilem tantum capitis inclinationem; Minim rum mimma ablolvitur levi capitis inclinatione. Dum igitur Sa cerdos dicit Gloria Patri, tum ipIe, tum Minitier, sese inclinant inclinatione minimarum maxim. i. vribus his diversimode se inclinandi formulis s. atis instruitur celebrant, ouomodo se perere de heat in exhibend ς adorationibus Latriae, nyperduliae, ac dullae, es consequenter quomodo te debeat inclinare Cruci, di ad n men Josui, quibus debetur adoratio Latrix; ad nomen Mariae . cui debrtur adoratio lippei desiae, & ad nomina sanctorum, quibus tribuitur adoratio duliae .X. Dulo Gloria Patri, & repetita antiphona InmiM , de tera manu procedens sbi crucis sipnum a fronte ad pectus, dicit, Adbvtιritim uestrum, sic voces diliribuendo in crucis sC nosaetendo. ita ut cum dicit, A furoritim, tangat truntem, cum dicit u tirtias tangat pectus, eum dieit , m uomine tangat Isin: ifrum humerum, eum dieit, Domini tangat humerum domam, uti docet Coeremon. Episcop. lib. I. cap. 3 . ad notat. huius lit. Rub. a. mim. 3. eodemque modo se si .nat etiam iniamens
dein, inclinatione prolanda se inclinans Altari iunctis
re manibus dicit Ccnfiteor oe. In hae recitatione non est inim 'endum n men Patroni, nee alterius Sancti ex prohibitis Sancti Pii V. nisi legitima inveterata eoae ludo alio su Da cciis, aut Religionis . leti ordinis id exigat; ita Lohner par. 2. IIt. 7.
n. a. cum allic non paucis . Nec celebrans se vertit mom ad unam, modo ad aliam partem. cum dii in Vebis Fratres, cirros Frasres Nullum enim debet sis inclinatus pntilare reverent simum, sive erga ministros, sive eriga populum. Ad pronunciatiencm Beata Mariae, veι Beatam Moriam, neque caput inclinat , cum iam
sit in inelingtione politus, & supervacaneum sit in tali ei reumifantia ulteriorem superaddere inclinationem; se docet Lohngi ar. 2. tit. 3. II. de humetorum inclinarione n. a. qui, uid alitentiant in contrarium . Eodem modo inclinatus prosequitur , donee a miniitro di tum si Misi Mur, qui in reverentiae si umersa celebrantem, dum disit aufere aiιν, at quantulum adipium se vertit, nee ante orationem Λ isereatur praeponit Parti .din Amen . Cum autem a Ministro incipitur Cotinteor, Celebransis erigit, di minister in hae recitatione id servat ea 'nia, quae Pro S cerdote adnotavimux , excepto suod dicendo, T - .i Pater, in te Patre, aliquantisper se ad Sacerdotem si ve I t. C m dicit mεa eulpa, ter pectui percutit dextera manus gitis Umnibus simul itincti . clauili, est curvis, qu id obier ratu iam Q. -b utroque, Ce ebres: te scilicet, ac mirus Ioa s
percussione tamen modesta, seu mediocri, nia . Finia Ministro consessone, Celebrans itans ere has rei pondet, με fere itiν Vestri nullatenus se circumvertendo , cui inin illest adhue profunde inclinatus respondet in fine Am v. Deinde 'le. branc se simans dkit eodm tempore , Imiulgentiam, destri-,iendo verba sic pronuntiando InGIgentiam tangit frontem , primuntiando absolutiouem tarie t pectus, pronuntiando Er re. tangit humerum sinistrum, pronuntiando peccat umis . rerum tangit humerum dextrum , quod facit eluctus etiam n.:ni ter, dum se signat cum Celebrante; deinde stanc iaclina. tuet inelinatione maiori, cum Ministro pariter ine linato , iunctis manibus prus uitur utque ad Orationem Avier a uebis ex. elusive, quae oratio dicitur voce tecreta, & cum dicitur Dr mas extendit , & iii t manuq pronuntiando Oremus eadem clara ince, qna reliqua. Antequam dicat Oremus extendit quidem, sed man elevat, neque humiliat manus; & cum dicit O. remus, ea iungit, adhue mediocriter inclinatus , ut erat, Arrecitando temper manibus iun iis, A fer a uobis δαέ. ascendit
ad miaium Altaris, ubi inclinatus inclinatione mediocri, manibus item iuncti , super eo positis, ita ut Mensae Altaris imni tantur sex digiti lonetioreς simul iuncti, parvis digitis frontem
tantummodo tangentibus, secreto dicit Oremus te Domine, &cum pervenerit ad ea verba , Quηrtim Reiisuit He faut advenerandas Sanctorum Reliquia et in Altari reconditas , illud osculatur in medio , a qualiter , & recte is melinandis. Ita
Corielius Toae. 2. parti f. Def. a. num. X. manibus pro osculando Altare extentis miraliter hine inde extra Corpora Ie , quod temper obser atiar , quando osculatur A tare , ρο- Wo , quod peracta tonsecratione , ubi pollices ab indicibus
non separamur, ideoque manus temper intra eo porale colli cantur.
nem , quod temper servatur post Altariet osculum . manibuet de more iunctis, naturaliter ambulando aceedit ad comu Ephiolae, ubi erectus ti eorpore, & eapite, facie eometria versiis Al. tam , is signando incipit intelligibili vo e , ut supra diximus, Missae inimitum. Caveat autem, ne introitum incipiat ambulando, quod Iacile contingere potest inmissi praecipue, quarum In .rmitus memoriter minentur, ut in Deliantiorum Millis. Diatii Celebrans sipulat te, cum incipit Introitum, Mintillar ' meb: signare debet: & proloquitur eadem clara , & intellietibili vo 'manibuζ iunctis ante pectus , uuiue ad fin m inclinando Caput cum dicit Gloria Patri, inclinat aurem verius Criicem incli Ira
tione minimarum maxima , absque oculisium elevatione r ita Tomilius loci citi tri. , p. num. r. Dum Celebram Introi
tum repetit , non signat te , ut prius . quempeπodiam nccin Mista de R utem incinnu secundum Cinicis id nuti in aere, dum Inimi tum repetit. Eci repetito iunctis auro pectu; domore manibus aecedit ad medium Altaris naturaliter, supra ,
ambulando, ubi stans erilius & eo cire, th capite diuit c.. ora voce, hoe eli intelligibiliter Urie et eisin , ter Christe elei πιι, de ter serie eleision , alternaliter cum Minitim , semper ipIQCelebrante incipiente. XII. Dicto ultimo Κν Ie fhisin stanc Sacerdo; in medio Aliata za, qtiae eli pars nobilior ceteris, quia in ipla insigniores huiu
incruenti Sacrincii partes ciliciuntur, extendenς manus decenter
Uique ad humeros, voce praedicta incipit, ii dicendum lit, GIeria in exeossis. Cum prolere Deo, jungit mamis ante pectus, dia
caput Cruti inclinat inclinaticino minimarum maxima, ablqua oculorum elevatione . Ita Bauldri par. r. lit. 4. rici. 6. DU. Quo erecto, itans manibus de more iunctis ante pinus, priν,equitur uiuue ad verba , cum Gisio Spiritu excludi e . Ad illa verti Adoramus te, eaput inclinat inelinati me minimarum nil. nima. Ad gratias Mimias, caput inclinat inclinatione nilnimarum maxima ; smiliter prae latur inc inatio minimmim maxima
ad nomen Ima Christe, de ad illa Luscip/d petratinuemnestram, & in fine cum dicit, Sancto Spiritu , signat te distribuendo pmductionem signi iuxta verba , ita ut dum dicit cuνa uelo, ran t frontem cum dicit . tangat pectu; , cu nescit in εχνιa tangat humetum smuirum, & cum escit Dei Patris tangat humerum dextrum.
XIII. Dicto Gloria in exeoliis, vel si non sit dieredum, dicto ultimo Κνrie eloisin Celebrans manibus hine extenti textra corporale osculatur Altare in medio, inde manibus de tali re iunctis ante pinus , oculisque modcile ad terram de milliis, nun clausis, nec ei reumactis per Templum , sicuti nec in Pr prios Celebrantis pcdes inestate defixiς, vertit se a sinistro Altaris latere ad dextrum verius pulum. Qii utuntur perspi illic, antequam se vertant , debent deγmere super Altare extra corporale; & extendens, ae iungens manus ante tectuet, abique capitis inclinatione ad populum, rum innitendo Altari, qucias relinquit a tereto, ni Planeta cum detrimenici complicetur, dicit voce intellitibili , de clara, Domi r vobisci in , quibus verbis populum talutat, pracipue adit.mtem , & cum ipso Ecclesiam; unde his utimur vocibus Muralibus adhuc , & li unus tantum hi terst mini ter , ut docet Cavant. pan. 2. tit. s. rub. I. litau; ad quam Sacerdotalem salutationem Minilter, inclinato a l- uantulum capite, n mine populi respondet in eum Diritu tuo,
ec iuretis, ut prius manibus oebita cum gravitate, per eamdem viam revertitur ad librum, ubi manuς extendens, ac iungms -- te pinus , eo pacto, quo extenduntur , ac iunpuntur diceno Doninur votifctina, eaput inclinans cruci inclinatione , ut diximus, mininiarum nra ima, dicit Ofemus , non in medio Ait
riς, sed in cornu Epidicitae, voce iupradicta intelligibilisce. Tum
extencit minus. ita ut Nisa unius manus respla at alaetam, dicitis simul iuncti , qtiorim summitas humi ura altitudinem,
22쪽
M distantiam non excedat , quod in omni manuum extensione ante pectus observariir. Erelius itaque dicit Urationem , ea-λm ordinaria intel igibili voce, qua supra , eum pervcmerit ad
conclusi mem Per Domistum m iram , iungit manu, lota consuetam formalitaten .
XIV. Circa maclusionem advertendum eli, Quod quando in Oratione, quae dirigitur ad Patrem, ni minatur vilius, in conclusi me dicendum est, Per eumdem Di tuum oeci nisi nominetur in fine orationis, siquidem tune debet dici stii tecum ine. Si nominetur Spiritus Saninit, dieendum venit, Iu uuitate eiu Aem Spiritus Saucti . &e. sve dicamus , Per tum N
strum, sive Per eumAem Deisnt i e. semper iunguntur maiamia; α ad nomen festim Chrhum, verius Cruceni caput inclinatur inclinatione minimarum maxima , quae perieverare de-het usque in finem conclusionis , manibus i Elis. Si sint i gendae plures orationes, non debet reperiri lecunda Oratio , nili eompleta conclusione primae Orat iς, quidquid in contrarium imitant aliqui, quia sic expreste loquitur Rubrica, contra quam omnis praxis est abusuet, & eoni uenter nihil valet. Si aliter conclutitur oratio , qui tecum, vel qui visis γα eum dieit in uultare, iungit manus, absque tamen capitis inclinatione, ae cruci converskme; se istit Anonymus Italus c. 1. ma se. Iungit itaque manus emoriuς ad librum , dc qu irvadocumque eoncludatur oratio. Solum prima, & ultima Oratio terminarur debita conclusione, & primae tantum, & ,ecundae praemittitur invitatio oremus. Excipe tamen si die dast ultima Oratio super populum propria illa invitatione, Or
mus , inclinate raρ re vestra Deo, ut quo calu tempre oratio praecedens debet concludi
pis Missa Alemm . XV Facta eonsessione , Meetam ascendit manibus iunctis
eum Ministris ad medium Altari , lubmissa voce dicens, Aufer a miis M. Subdiaconus manu dextra, Diaconuς manu s-nistra partem Albae , & vellium anteriorem te ando , altera manu infra pestas admota , quod 1 per observandum eis in similibus, sine genuflexione aicendunt pariter, medium ha n-tes Celebrantem; omnes Cleriei surgunt, & manibus modo: ierectori admotis, non iun91ς, stant in suis lGiς facie ita ad Altare conversa, ut directe parietem oppositum ex parte EVangelii quas respiciant 1 rituri ferarius tamen, & Navicularius deducento secundo Geremoniario per gradus Epistolae laterales assicendunt sere ad medium Altaris, remanente secundo Coe --niario ante infimum gradum, genitne tente tamen cum ipsis ad luppedaneum . Ita autem moderate debent altandere , ut ibi Poeniant, dum Sacerdos osculatur Altare . remoniari prunus assemdit eum Minittris ad Altariet libypedaneum, ut ad
vertit Bauld pari. t. c. I. art. I. n. ro. Dieto Oramus te D
mine a celebrante submisia rem, ineli natus, ut fit in misi. vita, Fc osculato Altari pariter a 1 lo celebranto; miniti imprimo accessu genuite fiunt manibus junitis, nec Altare tan-pentibus, suμ observari debet, etiamsi non adiit Venerabile. GLremoniarim primus secta genisellione a dextris Diaconi vel supra ves prope suppedaneum, prout capax erit, ibi sistit : deinde Celebrans flant iere in medio veriit te ad populum , non totaliter, ne humeros vertat Altari, ted aliquantulum facie scili et conversa ad panem Epitritae. Subdiaconus itat quasi a s-nistris celebrantiet aliquantulum poli eum facie pariter aliquantulum ad Altare converta, & Diaconus descendit ad lAamdum gradum in medio, quid ii ita aliqui sentiant in contrarium . A extris quasi Diaconi, sed aliquantulum pint eum isat Navicularius, re Commoniarius primus liat in luppedaneo poet Thuriferarium, mini.irante Diacono naviculam, quam manu dextra semiapertam accipit de manu dextera Navicularii porrigentis illam abique osculis; sie habet ciere m. Epis p. l. I. cap. za. sicut de multiyiis pari. I. α 13. quidquid aliqui teneant
XVI. Accepta de manu Navicularii navicula Diaemus, statim sniltra navi iam tenensi partem lemiapertam convenit ad Celebrantem, Ec Thuris rarius inclinatus minittrat Thuribulum, non vero Greemoniarius, quia ad hi me non pertinet Praei lare munera clericorum , niti sint minus periti, aut alibi occupati. Thurilerarius itaque luitentans annulum nactiorem si- nil ra manu, dc elevam alterum opemuli annulum manu dextra , ac complectens eatenulas p e medium earumdem inter opereulum dc Thuribulum, hune iubilentat aqualiter elevatum ad altitudinem navi lae, ut ex navicula commota ces ebriansmittere possit in Thuribulum ineenti . Hine Diaconux stans parum inclinatin versus Celebrantem dicit Benedieite Pater Reverenae olcillando prius , & pollea eochleare, dc manum Glebrantis, eochleare oleulatur in lummitate manubrii, & m num in parte exteriori , non om dieitos viculariar; drinde Celebrans ter imponit incensium in Thuribulum admota pe- flori sinistra manu , in tribus locis ditiincti' ponit incetuum, scilicet in medio, a dextris, de a linistris, die et interim voce iubmissa, ab liis benedioris V c. distribuendo prolationem omborum Dius benediesionis, ita ut ad primam impositionem dicat ab ilio benedicaris, ad secundam: in cujus Huorem, ad te tiam eremaberis Amen. Ita Bauldnetis parta a. supra cum aliis.
XVII. His per iis Diaconus manu dextra recipit a Celeiahrante cochleare, in inferiori parie manubrii, & osculata prius, ut supra, celebrantis manu, nianubrium e iam os alatur cochleari ; dein J3 celebranς absque eo quod dicat: In vimine Patr e dcc. dextera manu super thus in Thuribulum producit Cruci
signum, dc illud benedicit , unde Thuriferariuς Thuribulum
apertum tenet, nee claudit, donee peracta sit benedictio ita
XVIlI. Pollea Diaconus dimissa navitata in manibus Navi- eularii illam manu dextra recipientis sine osculis, accipit Thil. r. ium a Thurisenario , qui dimitta operculo , dc annulum
m. inubrii habens in sinistra, eatenulas omnino tenens in dextera, Thuribulum proponit Diacono, qui summitatem catenula- n prope manubrium in dextera recipit, Ac easdem catenulas in sinistra prope viali opereulum, nempr immediate supra dexteram Thuriferarii. Sic lemNr Thuribulum exhibeatur, 3c recipiatur , quando transire debet a secunda in tertiam manum.
Osculato igitur prius Thuribuli manubrio , dc posta catenularum iummitate superiori in sinistra eelebrantis, & interiori earumdem catenularum parte immediate prope operculum index.
tera manu, quam olculatur, Thuribulum dat celebranti . Sie exhibetur temper Thuribulum, quando non debet ulterius transire &e. Hinc genuflectentibus Thuri rario , Naviculario, ac iecundo Caeremoniaria in suis Iocis; duo primi descendunt inplamim, Thuriferariuς se consert ad comu Epistolae , ut convectus ad comu Evangelii finem expellet incensationis. Navicularius autem dc lecundus Caereminia ius procedunt ad eredentiam ut ibi ille deponat Navieulam quasi in comu anteriori x luet e celim, Ceroserariis hine inde Credentiae urium elevantibuς dc pollea uteriue se recipit ad sua loca. Eodem tempore Clericus serviens de Libro accedit per gradus laterales ad comu Epistolae , ubi profunde sese Cruci inclin. nq, amovet cuilinum cum Missali de Altari, Zt iterum satia pretiunda inclinatione, descendit extra gradus, nis sint plures. & ibi ea sui inet ambabus manibus ante pestiis prope comu Epistolae saetae versa ad Altare. XIX. Interim Celebrans accepto Thuribulo , ut supra , se nisi tit ad Altare, dc facta Cruci prosunda inclinatione, selemini distis pariter ae Caeremoniario pritim p funde tantum in linantibuς, vivi genufici lentibus Rubrita enim minii pis genu- ilexion m iniperat in transitu, in accessu, dc re su a C ee;
quod hic non evenit incensat Cruem trifici simplici du tu, tantillum quis icendo ad quemlibet ductum ; hinc LEla iterum
Cruci reveretitia, ministris, ac primo Caeremoniario genuflectentibus, procedit Celebrans ad Altariet incensationem, & pri-ino quidem con ursiis ad partem Epistolae, ter partem Altariat ille iorem incensat dii tribuendo in nlationis dumis iuxta di-liamiam, qua dilfribuunthia eandelabra. dc tot promovendo passilus, quot ductus Thuribuli, ut manus eum pede, quantum fieri pote. t, concordent: sic Bauldrius pari. 2. art. a. a. s.
Cum pei venerit ad finem partis Epistolis , llans ibi aliquantulum se inclinati ut demisso Thuribulo partem ipsiuὴ Comu v
feriorem semel incenset, dc deinde eiusdem comu partem lupe riorem bis ducto Thuribulo, non autem unamquamque partem semel, atque iteram. Sic adveriit Gavamus paret. 2. titi rub. 7. lit. D.
XX. Incera sata parte laterali Epistolae , laciem ad medium Altaris quasi convertens, ter ducit super mentam Thuribulum linea tran Iberiali, quasi per tres semicirculos, distribuendo patia sus, ut lupra , Ac cum Peri enerit ad ni filium Altaris, Celmbransi facta prolanda inclinatione, Ministris, Sc Caeremoniario primo genuflectentibus, ut iupra, thuriticat paeteriorem Aulari; partem a comu Evangelii, recta linea sicut modo dielum eii da parte Emolae . Interim Clericus de libro deponit Culsinum cum missati, ne inutiliter eum tenere videatur. Ita Bauld. pari. I. c. I. art. I. n. 2 l. quidquid alii sentiant in contrarium,
de pariter incensata inferiori, At superiori parte ipsius comu Evani Flii dufici dat fu, ut in comu Epitiolae, Sc se de exteris
partibus &c. Deinde manu aliquantu:um demissa anteriores Altaris partem, seu frecitem ine lat, ter dueens Thuribulum dum procedit a comu E angelii ad medium Altaris , dc talia Cruti revelentia ministris cum piimo Caeremoniario , ut supra gemisseesentibus, similiter trielici dii: tu reliquam anteriorem partem utque ad comu Epi lotae incentPit. Hinc utraque m.ma prout tenet Celebrans Thuribulum reddit Diacono, qui reeipit stans in pradu subi isti luppedaneum, aut in K:o prout situs fert; recipit autem Thuribulum ite, admota sua cextera γε ri olculatur dexteram Celebrantit, iuvimendo sini tram tam , cum qua eatenulas prope manubrium assumit, illudque oscillatur, 3c cum Celebrans, utraque manu detulinquit Thuribulum, dextera manu etiam Eprehendit catenulas prope opereulum, ut habebat Celebrans. Diaconuς aeeepto Thurinulo, ut sit pra, abique eo quod Altari tega vertat, descendit ad planum pamtiet ipsiuς Epiliolae, convertit sella ad Celebrantem, stantem iumctis manibus ante Notum, siniit' brachio quasi tangente frontem Altari , dc cum Caeremoniario primo pmsun ut i clinans, triplici ductu simplici incensat Celebrantem, & iterum
raput inclinat prosunde cum prinro Caeremoniario , nullatenus se inclinante Subdiacono, minio minus se incliname, nec modicum inis Celebrante.
XX l. in actu Thurificationis Celebrans, Diaconus, 3 alim uilibet reponionaliter graviter se penat, modelle, quiete, δρine ulla prorsus properatione; non pericanam , non raput ullo mculo mo at, eum ducit, aut teducit Thuribulum, quod eum
movet, ad se trahens sub brachio lex iter, di competenti mora reducit, manum sinistram immobilem pe tori admovet, retinet-q te, dum pmducit. Thui iurando Altare, prium pedem filiari protinisorum movet, tot facit omnino patius, quot thurabu-
23쪽
6 De Mis. e Introitu usque ad Gloria in excelsis inclusi e .
lf tractus. Sie Caeremon. F p ston lib. I. e. Increst-hone peracta Diaconin Thuri him ambabus, primi habet, manibus restituit thuris rario, alii recipit absque oscillis, manum
dexteram adrnmendo ad manun una, aut eius anulum; deinde celebranti se reverenter inclin. Si recedit ad deponendos ea
Mnes quo peral o redit & ipse in Cappellam, δα potest
sistere, aut post elericum servientem de libro , aut ante navicularium t thuribulum autem collo u in suo loco, caro rarii et credentiae velum elevanti N.
XXII. Si io Altari adsimi Reliquiae, seu Imagines Sanct
rum, eontinentes trilicet Reliquias, sunt incentandae, non sic de Imaginibus pictis, leu etiam sculptis in Omamentum Taberianaculi; in hae enim circumstantia ieeundum hanc Rubricam, non sunt intensandae ; nam quamvis incentationem Im iniim approbaxerit Sunodus Septima art. 4. Nihil minus rubrica hie harum intensationem non imperat i unde aliae Imagines sine R
liquiis non liint in men incensandae ; uritur si in Altari adsint Re iquiae &α inciniata Cnice , & sam ei reverentia, antequam a medio Altaris discedat, absque eo qvid se inclinet RG liquus . primm incenset eas , quae a dextris sunt, hoc est a parte Evangelii prope Crucem, incipiendo a mximioribus Crimci, Ni Γλbemaculo, bino dum simplici, non duplicato, hoe est seni l versus Reliquias Cruci, vel Tabi acuto p imiores, R deinde semel iterum versus aliae, M iterum facta Cruci r verentia similiter, non Reliquiis, meensat bis alias, quae sunt a parie Epii olae; deinde prout uitur Altaris incensationem, ut supra; ter scilicet ducens Turi im in unoquoque latere , &non ultra aflhue si es rei plures vel Reliquiae , vel Imagines, vel dura, aut pauciora candelabra. XXIII. Si in Altari hierit Tab-aeulum, in elausum
asse vetur Uene 'abile Saeramentum, accepto Thurinulo, ani
miam ineresaticinem incipiat, genuflinit unico genu, 3c pollea cruci eaput inelinat, quod temper sacere debet, quotiescumque
ante meatum Altaris transit , quando incensat, extra casum in
xcvlationis, nunquam ectit in transitu ante medium Alt τις, nisi ad sit uenerabile publieae venerationi expositum.
XXIV. Diaconus, diaconus hine inde Celebranti ai
stim, dum intentat, aliquantulum post iplum stantes. Diae nux dextera, Subdiaeoniis simillia periri adnuta, & aliquantulum eam partem eis antes Planetae, quae cit ei rea humem, &brachia telebrantis, ne impediat. Cum transeunt ante Crucem semper genuflectunt, etiamfi Celebrans tantum Cruci profunde se inclinet: Aduertendum tamen est, quotmesica praecipit, iciis licet ism transeunt, si ergo non transeant, aenisectere non debent. Si autem Diaconus, & Subdiaconus fuerim canonici, non tenen r genuflectere , sed tantum id facere , quod DeitCelctram et sie Bauldm Hrt. sup. ea P. Q. art. 2. n. Ια Dein
qe Diacono a dextrix eeledrantis, & Sub aemo a dextri; Diaconi in recta linea, primo Caeremoniario flante pmne angulum sciteriorem Altaris verim iptum Celebrantem, qui stans in eo nu E stolae iunctis manibus, legis Introitum ipse solus, mini-yris se sanantibus , & eaput inclinantibus , prout laeti Celebrans ; Int Nitum adhuc ibidem eum ministri; altematim elpor sentibus dicit lubmista voce Grie elei ου, & ibi omnes
petiithmi, usque ad ultimum κνtis eantatum a Choro, si non fit sedendum Non est autem ledendum, nisi cantus protrahatur lonpiori melodia , vel a Chorci , vel a Musch Chori . Dum chorus cantat ultimum Drie, ad nutum primi Caerem uiarii uterque minister mit Celebrantem recedit, Diaconus in secundo gradu, Subdiaconus in plano post Diaconum , re dum celebrans per suppedaneum transit at medium Altaris, Diac Nus per eumdem lucundum gradum, Subdiaconus per Manum , eodem tempore, & ordine procedunt ad medium AItaris, e se loeant formantes una ciun Celebrante rectam Iineam, nee mi averit Fimnum, Glorιa hi excelsis Deo, ad quam intonui inem ministri eum primo Caeremoniario, qui stat in Altaris latere ad comu Epistolae, hie linant caput, cum Celebrans ψicens Deo illud incIinat. XXV. Irim inchoatur a Choro, e, in terra magm flexione in suo loco, a quo u Ruisque discedat , Diaconus
Eantulum se dit ad partem Eriliolae, ibiqω paululum ex
at Subdiaconum ascendentem, & se hinc inde ambo u ascendunt quod semper debent lacere, eum ascendunt ad
Altare γ ad latera Celebrantis, dextera sibi fimbriast albas elex antes, & sinistram manum periri admoruentes. Cum perem niunt ad Altare, non debent facere novam reverentiam, ouia genuflexionem praemiserunt in loco , a quo recesserant: ita B
tithyin supra cum Gavanto, allitque, quidquid atqui sentiant
in eontrarium. Manibus itaque ante pestim iuncti et, totum hymnum prosequuntur, non altemanter recitando, fimul eum Celebrante, ita ut tamen numquam praveriant. sed potius C Iebrantem lubsequamur; quapriiser Celebrans aliquantulum altius, quam alli, recitare debet, lalva -- submisti vore proecmnibus. Cum Celebrante eaput inelirat etiam Caere murius Irimus, quando opus est, & in fine is signat, iuxta Gavantum uria. Quia autem citius Celebram hymnum Gloria in excelsis terminat, quam Chorus, ideo regulariter Celebrans eum Ministra vadit ad sedem lam, & tune facta a Celebrante Cruci in clinatione, aut genuflexione s asservetur in Tabernaculo Uen rabile Sacramenem, & a Minulis semper genusterione, pro
dunt nutas caditibus per viam breuiorem, hoe est per gradusa a sedendum. Ita autem solis ite debent m Ro indendum, ut in via non sint, dum cantatur in Ch tio alitas simile existens rapidis inclinationem,
MV silere. Si enim continiat, debent verius Al Nse inelinare. Praecedit primu Caerem Iariu , qui e sede coqlebrantie huius Birretum accipit, & retrocedens verius Altare facie omnino ad se, Eim convena , locum cedit transeuntibu
ministris. L cendit postea Subdiaconus , post hune Diaconus , & tandem Celebrans , qui omnes eavere debent, ne in converiendo terga vertant Altari. Quare Celebrans , dc Su diaconus, dum lunt apud sitas sedes, debent inverim latus si-nilirum verius Populum . Glebrans sedet ministris elevantibu Planetae partem Flteriorem , ne super eam tedeat, porrigente Caeremoniario m nra bitretum Diacono , Diaconus eum
quasi o o porrigit Celebranti, qui illico caput operit. Tum Diaeonus, & Subdiaconus aereptis sbi luis bimetiet , prolan se inclinant OIAranti, & aliquantilper etiam sibi invicem, de ea l)dent, & ipsi unus a dextris, alter a snistris elevantes sibi Tuni lae partes polletiores, quod si opus est debent Ἀ-cere Aeolythi & raput cooperium.
manus digitis iunctis extendunt, ita quod manus dextra extendatur super senu dextrum , dc sinistra super sinistrum, vel ut alii volunt liab easula conium; at i Ita L siner pata a. tit. v. numta sed minus bene. Epilcopus enim luper Gremiale , nem isti ipse manus extensas, ae diuim has tenet. Si ledendum non si, scut evenit eum celebratur i dum est expositum Venerabilo Sacramentum , an Ministri stare debeant ad ratare quas pares cum Celebrante, seu iuulo post ipsum , ea lcitieet distantia, qua ab Altari ditiant, non eonveniunt Doctores: Nos autem sumus pio lententia auirmativa , quia se seri communisi ut Romanus ex Gavanto pari. 2. titi ru, 7. , tum sui.
in fine hujus rubrica numerantur easus, in quibus Ministri it re debent unus poli alium , inter quos hie non enum raratur . Quando Ministri sedent eum Celebrante regulariter sed re de . heret etiam Clerici, tum quia sie usuq oblimiit , tum quis etiam in Missa Pontificali sedent, vel luper gradus Troni Epiι- copalis, vel luper humilem aliam sedem; ita Caeremon. Eris lib. I. cap. 8. sicut etiam linientibu Clericis, dicimus, quis a sortiori se sere debent Caere alarii i incongruum enim esse: quod ipsi, & praecipue primu , ut plurimum Sacerdotali dimitate insignitus, stent, nes uis interioribus Clericis ledemtiba: . nec iuvat dicere, ipse debeat admonere. quando ea ei tinclinandum &ci; liquidem eius se amnum cons ituitur vi hcia in tali sitit, ut in omnibus videri milit. It que omnibus se dentibus, quando a Choro cantantur verba illa, in quibus Sacerdos in Missa privata e sin inclinat, Caeremonianus primus tempestiue surgens aliquantulum rapitis inclinatione, vel etiam
manus dextrae nutu Celebrantem , Ee miniistmς monet, ut inclinent mmi &α. Hoe idem fiFum dat secundus Caeremmia.
rius Clericis, ut iacilius & ipsi eommoneantur, sed iucunduet Caeremoniariuet non surgit, epita neminem sti priorem moneto labet; semper tamen tum Clerici , rim Caeremonia iuς priuiquam sedeant, debent talebranti in se idclin re se Bauldnus
XXV H. Dum in Chom inmatur, Tufius Altissimus, M.
bent Clinei admoneri a secundo Caerem laris , ut aiturgant, ita ita tempestivo , ut eum dieitur Iesu Christe stantes pinimi inclinare caput. Quando Chorus cantat, Cura Sam 'o sparitia, Celebrans, A ministri invitantur a primo Caeremoniacio ad Ι - rendum , sed non se sinant. Caeremoniarim primus processit ante Celehr ntem inclinans se ante iplura, & pol modum is recipiens ad sinistram Abdiaconi , donee sit procedendum ante Astare; surrunt 1iarim ministri, dein t super respectivas ledes bitreta tua, & Disconus eum debitis osculis ab ipso Celeia brante sedente Melpk ejin hirretum , quod reponit in cius se do . Deinde iacta a ministris inclinatione , & per eoni uenuet iam a primo Caeremoniarici unus post alium procmunt ad medium Altaris per planum Capellae , adeoque m viam lin Piorem, manibus iunciis: se Gavinius supra . Primim itaque in t Caeremoniarius primus, deinde Subdiaconus, pollea Di
conus , tandem Celebransr advertat Diaconus, ut dum perti
pet ad angulum infimi Gradus Altaris, Wiululum retrocedat , uti um praebeat Celebranti, mi etiam se inclinat. Cum Cela-hrans venerit ante medium infimi tradus, habens Diaconum a dextris, Subdiacimum a sinistris , & primum Caeremonia mim i terga, hemistativit ministri in infimo piata, is tantum inclinante Celebrante , si non adsit Venerabito in Tabernaculo inclutum, & primus Caeremoniarias in plano , quod etiam Ob
tio die. Facta igitur reverentia celebrans ascendit ad A.tare, ministris anteriores velles eleiantibus usque ad secundum gradum , ad quem etiam at dit Subdiaconus, a quo pollea deseeendit is planum statim post Diamnum, se utri ue remanente in miaio Altaris post eelebrantem. Caere niarius primus per planum Epistolae alcmidit ad latus Altaris, in q- adfiatres tum erat Diaconus, ubi celebranti advenienti orationem, leuorata
nes dicendas Oilem it, folia veriit, si opus est. Clerici des ent,
ut pilas, stare ad c ntiam . . . -
XXVIII. Decreta. Missa B. Maria f. b im Fatet
is . in Tomare n. Decretum hoe, quo Gloria in ex iis .il
eum esse statuitur in Milla B. Mariae Uirginis lub myoratio
septem Dolarum, quia mysterium hoc no retia potius sapit, quam gaudium, vim tuam totam de idit , cum Beneat tu Al l I. sub die 2r. Auet. 1 27. . Decreto demandavi Cib.
24쪽
tium , & missam septem dolorum B. Uirginis retitari in tota
Hoe Decretum intellisti debet tum de Sabbatiet seriarum , tum ivlvint sis etiam si ipsa die officium non fiat de Beata Virgine, uti S. eadem R. C. declaravit lii, die I9. Maii iω . in Pi dentina ; si autem in Sabbato officium recitatur de Beata Maria Vimine, & velit sui S Missam votivam de aliquo Sancto celebrare, non potest in hac Missa r citare Gloria in excelsis; seuti nee Praefationem eiusdem B. Virginis; ius communem,
tau pariter ex Decreto ejusdem memoratae S. R. Congregλ- tionis lub die L Deeemb. i684. in una Canona Lat.
De Oratirati bus, usque ad se queutias.
I. Id oedum Celebrans dixerit Domtitis vobiseum, aut Pax L ses, si suun it Epiici pus , ut adbitantes ad Deum depre- caesum excitet, clara, di intelligibili voce dicit Oiemur 2 quod bo :equali voce incipit, & pro tequitur primam orationem,& .i ia; quoque, si plures sint dicencte. diae in lacri filio miliae recitantur orati ra, vocantur etiam Collaei.e: non in eo
sensiti, quo ab Apol toto ordinantur in Epistola ad Corinth. i. eap. 16. De Gm. ις, quae sunt iu sanetor ,s t ordiis i hi
Messis Galatiae , ita vos fac ire , ut ust cum venero tune
eal Slae fiant. Sic enim, ut pateti non preces, quae ad Deum diriguntur, sed eleemosvnae, quae in fidelium congre attonibus colligebantur, pro alendis pauperibus, indicantur. Hine Ee etesia ilici lcriptores saepe coli eium ut mant ad si ificandam congregationem ipsam fidelium. ut videre est in itet scribesidi formulis, Couere ari ad collectam, adeste ad is iam, Ole-eias Mere. Orationes igitur, quae in Missis recitantur, c ille A e dicuntur in hoc lentu, stilicet, quia tunc Sacerdos, tam quam inter Deum Ac Homines mediator, collectis, praecipue omnium adilantium fidelium votis. N precibus, dicendo cir nrux has praeces, Sc ta sie, reluti in unum collecta, per in attinem ad Deum iptum dirigit. ll. Cossoriamum, O i orationum, quibus summa petendoriima , pro omnibus fit Iibus muris verbiς isi e nitur, in- is tutores primario; luille Apollolos cis t c enebrariauet; qui lib. de Apo.tolica Litur,va cap. m. modum hunc Deum cli preiacandi ab Apollolis, numquam intemipta Ecclesiae praxi, ad
noς devenille demon frat. Has tamen orationes in Ecelesiae primorditet, unusquilque serundum proprium lentum, servorem, atqiae devotionem, tibi essumabat: sera huic licentiae, nationestavissimorum inconvenientium, quae hine t urbantur, occii
Adum esse exiitimarunt Patres Coneilii Carthaginensis , cap. 23. Mileuitani can. 12. & Africani 6. cap. 7o. inter com- stores collestarum approbatarum, quibus modo in Missiqui imur, enumerantur praxime Sancti Gelasin, EL Greet mus
Pontisi es, dc post hos Leo II. dc Innocentius III. Leoni II
tribuuntur orationes illae, Deus cujus uextera H. Petrum tDe. Deuς qui B. Petro collatis elint ibus oeci Innocentio vero III.
illa A euis lic ine. O im in hae Missae parte una tantum oratio recit 1batur iuxta Menardum in notiς ad Sacramentari um Sancti Gregorii pagin. 6. lin. l7o. Sanctus Columbisuete epit Nures in Missa orationes recitare t unde accusitus, quod hoc faceret contra morem Ecelesiae , ti ab Eultatio eius Di scipulo egregie detentus, Ecclesia ipla perivata, quod multiplieitate preetum, ac orationis assiduitate, nihil, utili , Ritum
hune approbavit, praefinito tamen collestinam numero usqtia ad leptem, & non ultra, ad evitandam nimiam prolixitatem, quae in inblicis orationibus taedio saepe populum, ae molestia affecte udet. Hinc Honorius in Gemma Animae lib. i. eam H6. sic habet: Mui hunc moerum supergresus fuerit , Mi cae
III. Decreta. Iu missa votiva ST. Sacramenti tertia oratio dicenda est ea , quae fecunda loco erit dicenda ratione tem stris te curreutis, usu vero ea, quae est assigriata se uuo loco infra Mi iam ejusdem SL Sacramenti. S. R. C. April. I S. in υ-
Juxta huiuς Decreeti sanctionem, in hae missa votiva, sicut x in aliis iecunda oratio re ariter erit de se lo semiduplici oecurrenti, vel simplici, si missa ut privata; quia in lalemnibus
commemoratio sciti non est facienda; tertia dicenda erit ea, quae ratione temporis assignatur iucundo loco. ordo autem oratis inim erit sequens: ab Oltava Pentecostes utque ad Adventum,
, a Puristatione inue ad Quadragesimam, oratio erit A cum hi s. Ab octava Emphaniae usque ad Purificationem Deut qui salutis . a Feria IU. einerum usque ad Dominicam Passumit de Feria turrenti: a Dominica Pallionis usque ad Dominitam Palmarum de feriae a Dominica Pal ς useue ad Alrensionem, Concede nos famusit tuos. Intra aliq- inavaq, 3c in vigiliis,
in quibus ieiunatur,' de saneta maria; isa infra octavas Beatae Marit, in Vipitia & infra octavam omnium Sanctorum, or tio dieitur de Spirita Socto, Deus γε eorda fidelium.
Patriae Santiorum. S. R. C. 3. Maii irpes in Einsidien. attenta hujut Decreti lanctime, non istum inmiterum, sed ab Gmnibus etiam orationibus, quae antecedenter cum e nomine, aut Sanctorum Patria recitabantur, cognomina, & Patriae de- .ent obliterari; is enirn expuuseuda , precipue anteriores indieat Creatieri I cm. H
Canuti. tum pro missa, tum pio recitat vane λscii, omitti de bet verbum Danorum; in ea , Francisci, de Paulae in ea sanctae Margaritae sororum, & sic de ceteris. Qiload cogns
mina in oratione Sancti Petri debet sileri Nil se uni, in ea X Philippi Beuhium circ. In Miffatibus, atque Breviariis novu-fimae impreisionis, G nomina, ae Sanctorum PatHae in oratio nibus non inveniuntur; errant tamen in orati r Sansii Ioan ni Gaalberti, in qua silent Gualbertum, existimantes ipsius hoecile cognomen, eum tamen revera nomen illius sit. In oratione
quoque S. Petri Caelestini non debet expuneti Celestin Vm, quia non est coςnomen. sed nomen pro m ab ipibassumptum, cum
ad Summi Pontilicatus culmen ruit evectus. An in onatione
sancti Pii V. vi huim Decreti de at expungi Guru um expositores inter se non conveniunt; Aliqui liant pro parte affirmativa, re pro lui ratione asserti exemplum produeunt RGregorii
P. VII. in cuius oratione, recenter edita, nim exprimituos putum . Si autem , qui partem tuentur negativam, nane adducunt rationem, quia in iointum, nec eo omen, nec Patriam inditat S. Pii; .unde si supra laudato Decreto comittitur,
ut ab orationibu ἰ eo :nomina tantum, & Sanctorum Patriae exispungantur, rim erit cine, quod in memorata oratione Ouiuia tum obliteretur. Hanc nor loquimur lententiam, eo quia supra
dicta additio Quintum nec directe, nee indirecte, aut restasti. ve, ad Patriam, seu eo ritomen S. Pii spestat: coenomen namque illud et, quod ducit in notitiam, im e uitionem iamiliae, leu Domus, e qu i ortum ducimuς. Hae eadem rati mel umi ii dicimu , quod neque in oratione Sancti Petri Choelo. logi de t omitti Chrinungum, dilo aliqualiter e mamini; denominationem sint ulli et ; vividere est in prima te sti ineri.
mi no lumi ej udein rescii. Pes res, qui su ais enm ei te et' quentiam Chrysi ei et nomen ait Attis M : hutitiae enim rationis non stant cci nomina , qtae per Sacram Congregationem in memorato Decreta ab orationibus Sanstoriam expungendad cernuntur ; ita tantum eo'nomina, quae is liet , ae prosi
piae, leti Domus, a quibus Sancti ortum tuum duxerimi, indi-
Us. orationea, seu collectae , quae in misi e saerificio recitamur, ad Deum Patrem diriguntur, ni,a ad Santiissimam Trinitatem explicite, quia se nos orare docuit Iesuc Christu
Rec 2m or nollet, 'er qum habemus accrsium ad Patrem: M., PHYi cap. 6. Patre n. loe, qui et tu Caetis. Et Ioannis 6. Chidquid perieritis Patrem tu usmin meo, dabit et bis. Unde pr.elitiae orationes conrluduntur ρ-r Dominum n si tiis Iesum Christum Filium tuum . Ne ue per l, , quod explicit ad Deum Patrem tantum rarationes diripantur, ce erae tartonae Divinae excluduntur; ratione enim unitaris esentiae, ae Ridinitatis in omnibuς, per unius tantum explicitam in cationem, omneς semper implieite invocantur. Hinc Divue Thonras 1 eunda secundae qumi. art. i. orationem definit totaliter inordine ad Deum. oratio , inquit, ese peritis decentium a Deo immediare , vel mediate ad eum Cumque a Deo petitio fieri nequeat absque m ratis elevatione in ipsum, subiungit, Dei accensus mentis in Deum. Qui modo posset de s is voce exterra pium tuum desiderium intremum Homo Deo exprimere, si menς aeque non elevaretur in ipsum sive igitur privatim, hoe est proprio motu, & nomine, sive publice, hoe elinomine, & auctoritate Ee lesiae, uti in missae laetificio, ore. tur, mens nostra semper debet in Deum elevari fide, . spe, &charitate, ne in vacuum orare videamur, & missis abique irructu ipirituali adnare. Hinc S. Caesarius initio termoni et 83. omnes millis aditantes pnae monet, ut ad collectas genufllifant,
ae mentem in Deum elevent: Rego, cdi ad-ueo vor , fratres earissimi , ut quotiescumque juxta Altare a Clericis oratur , aut ratio a Diacono elamante in incitur , non solum corda, seueniam remora si iecit re inclinetis. Nam .ltim frequenter , secute porret, in diligeuter atteudo , Diaco is et amante fles amus gr-nHai maximam partem vetat columnas metias flare emoicio. Et sermone praecedenti. Stiratico , fatres cara sim , O paterna pietate commoueo, ut quoti si untque oratio iuducti Dr , qui forte aIiqua infirmitate nou potest g uua flectere, in doryum iucum vate. vel te icem hti miliare uou Aderat.
VII. Ex communi Theologonam eon lenili oratio lacienda modo lupra dilto adultis usum rationis habentibus necessiria elinecessitate divini praecepti, & naturalis, immo etiam nece sita. te medii, ut ex se eolligitur ex non paucis sacrarum Scripturarum locis, in quibus non obiiciare indieatur ne Ilitat orandi pro omnibus, eo quia omnibus praecipiatur, ad Collinis. cap.
Orationi instare vivantes ta ea. Dueae 18. oportet His et orare.
Juq etiam naturae exigit, ut per actus religionis honoretur, colatur is, a quo Ele habetur, & omnia, quae ad vitam, contervationem sunt necessaria, de ipsi tamquam supremo auctori mam nosmetiplin eum insita humilitate subiiciamus. Unde ad rem magnus Gregorius in litis Moralibus. Ille Des Ueram orationem exhibet, qui θωetipsum equincit, quis premit fit hirmiliter viit , qui ni HI sbi virtutis attribuit , qui bona, qui agit , osse de miserico dia c&uditoris Me scit . Tandem cum optinarius Dei concurius ad talvandos adultos si seinplemediis eorum petitionibus, tequitur profecto, quod oratio ipiis necessaria sit necessitate m dii ad consequendam talutem, ut conia
stat ex Christi verbis, Lucaeit. petite, O are letis. Quas di-
eat , qui non petit , non accipit; iuxta illud Iacobi Apostoli eap. 44 non h1b tic propide quo a nou postulastis. De tem .pore, in quo orationis ii rati cep tim, cito presel Ruendo, &ex virtute Religionis, ni iii pine ite deserminari pollit, genetrali -
25쪽
18 De Oratio vibus usque ad fessis: Hila .
ter tamen verum est non esse diu nimis ab oratione des flendum, tuadente Apostolo ad T italonicentes ean ultimor Sine interm 'ime orate. Maxime di in Dominici ς, & talis, in quihus non alia ratione abitinentia praecipitur ab operibin lem libus, nisi ut ne tiis eo crimibus ex iti, orationibus tum pablicis, tum privatis, commodius unuli3uitque vacare possit. laret etiam a Theolo is assignantur calus, in quibuς rier ac-eidens, & ex I e charitatis, tum scipium, tum erga Noximum, diraTeptum Grandi Gligat. Ratione charitatis emase ipsum, V. G , cum quis adveriit te in gravi peccandi periculo constitutum, ratione alicujus vehementis tentationi , t metur auxilium, ne sa umbat, a Deo humiliter, fide, ire, M Eliaritate, pistulare; similiter quando necellitas se ipium amri culpa redimendi, & gratiam recuperandi urget, tenetur iud sinenter orationis sita diri vaeare, ut a Deo mitericordiam con quatur, & veniam; & se in similibus ealibus, in quibus maximi momenti pendet negotium. Ex lege charitatis erga proximiun, V. G. quando oecurrente aliqua ipsius 1 pirituali necessitate, aut luccurri non possit, nisi per orationem, Meipiis, quod nobis talis necessitas maviscitatur, tinemur vi ch titat ire orare pro eo; & sie in aliis similibus casibus.
xam infallibilem impetrandi vim, ut manifeste ex non paucis Evangeliorum textibus colligitur. Matthaei quippe eap. 2 i. habetur: Omnia r ων rque petieritis in oratioue ered Mesare ρι eistis; & ΝIarci Ir. Propterea circo Uobis: Omuxa quaecumque orantes p titis , eredite, quia accipietis , oe evenie ut vobis. Praecipit itaque in De textu fido tenendum esse, firmiterque cru- dum, quod semper nobis pollulata in oratione evenient , qai tiescumque utilia sint ad talutem, ac pie , fi:leliter, per eranterque distulentur. Unde Iacobi t. dicitur: Po tilat autem ius de nihil haesitans; & Lucς 18. cportet semper orare , ω noud ficere. Huius perleverantiae in oratione servandae rationem as sinuat Divus Chalcilomus dum ait: Deus vult m ei, sir ova-uam importuuitate Unei: conlulto itaque Ecclesia lupraditiam collectam in multiplicationem in Milse lacritato approbarit, ad nuendum ouanti valeat perleverantia in polluliada etiam a Deo iuxta id, quod feritu Lucae x ta de amico tres panes im-Rirtuno tempore pollulante &c.: oe si ille p-rseveraverit ρα- Mutius, ilico et otis, edi si uou dabit /lii Drg ur , eoqAndami-
sirpra, fit pis Christum Domi utim nostetim Sc. qtianio oratio dires a rit ad Patrem; in ν ν ui Dicis, in reuat e si sititoria sit ad Filium, uti sunt p. cae non ita emiquae, ac aliae lucta Bella inum controversarum t. l. I. De Missa c.ihi . 3. de collesta, ubi sci foetasse dia tot A Wa v luit mel hasti: 7 s ιιitreio dirigi ad Filium, ue si in sered re ut mustos si dis rate versiis , Mare nisi Pate m. Minister nomine populi te sp indet Am-n, quae non hebraica est, & aliquando exprimit allirmationem, aliquando desiderium, aliquando us rati nein, iuxta exig ntiam petitionum, su e ad Deum diriminiurper orationem; unde li oratio vertetur circa polbilationem auxiliorum ad vitanda peccata, Amen desiderium spuificat aliae tequendi auxilia; li vertetur oratis circa ea, quae a nobis facienda lunt, & itiones sint, V. G. de a D, pro Receptiς beneficiis, gratias Deo, Amen nostram Um ion m , &consenium silanmcat. Tandem si vertente circa fidei donmata, ut in tymbolo. Amon, significat aismationem De est rem ita se habere in ruit asseria. Hine Iullinus martyr Apologia i cunda inquiti Abfotatis pneellus, O gratiarum astione , qui ti-ια de populo , qui est, Laustis veritas acclamat Amen. MMQatilem ad evitandam confusionem, & rumorem, minister pro omnibus adllantibus respondet, Ameu.
lae, ut per destrinam Apolloloriam, & Proi etarum, populus ad fidei mitterium dii natur, juxta D. Thomam q. pari. qua L8ῖ. δα. 4. Fraemittitur instruelio fidelis R/ptili, ia hoe n. cramentum es moerium fide , quae quidem instructio diam ἶ-r fit per doeirinam Prophetarum , ostolorum , quae ia elisia tegitur ρον Letiores, Stib saco vos. Vettulit fimam esse in milia lectionem Epistolae non obscure eruitur ex Epistola prima ad Thessalonicenses, ubi habetur: adiuro vos me Demiukm, ut letatur Diuola hie emuibus sanetiu fratribus. Cuibus vMis esto Apta uet non ordinet expresse, ut laetio Giitolae in Milu fiat, quia tamen praecipit, ut legatur omni bus sanctis fratribuet, qui non nisi ad sacram Synaxim smul convenire solebant, Uciriores inferunt tempore Missae lectam suis te . adeoque ab linis Apollolis in Milla laetitionem Epistolis introductam; ita Cardin. iana lib. 1. c. o. Grancolas tr h. Missae, pag. 3 c alii ur. Seriem autem Epistolarum, quae per totum anni e inculum in Missis texuntur traditam fuisse a D.
Hieronymo, eommuniter existimatur.
se vero cantata a Subdiacono cantatae. Olim Epillatae les io munus erat Lectorum, uti notat Morinus de Sacris ordinaIioni u pari. exercitat. ii. α 2. a laeeulo VIII. iuxta opt-numem Martene de Antiquiis Ecta Rit. lib. r. arr. 4. n. Abubdiaconiti coepit te ere in Missa Finilolam ; Unde Atalarius, 'in noluit saeculo IX. de hoe mirabatur, uti se exprimit lib. 2. - Asror , qua de re simplus usus i. Feclesia frequ/ut d ni I eat lectio rem ad Missam , nyn reprelatu, ex Hi data tu resecraticine
De LElo in Ordinatione Sulκ'iaconi nihil tune in miebatur, quod ad esseium legendi Epistolam referri posset; ut autem ex Meio Subdiaconum pollea in Missa cantata 1 lolam tumean. tu lineret, Esulcopus in eius ordinatione facultatem et con serre cspit his uerbis f. accipe librum Epistolarii , & habe ro testatem tetendi eas in Eeclesia lancta Dei. Subdiacono des.sente, Epistolam eanere potest quilibet Cleri et in minori,i constinatus, dummodo hoc mimus exerreat ariue manipula, ex relcripto S. R. Congressationis die 6. Iulii: i5ς XII. Cum Celebrans Epistolam terminaverit, minister veluti
omnium noti , e Deo gratias a ras respondet, Deo gratiar, eo
quod eos ad Mei milieria perdoctrinam Prophetarum , de Apo. itolorum disposuerit, quae vox vetustissima aet, & nam quam satis adhiKita unde eam Sanlius Benedis in commemorat can . suae R illae tamquam a suis Monachis saepe repetendam, atque iterandam; & Divut Pater Augustinus videns hane erga Deum tam trati animi seniscationem Donatilla et irridere, tantae inpratitudinit in eos audaciam exmbrare non desinit. xl II. Inter Epistolam, & Evmetelliim recitatur illa Anti phona, quae iuxta Honorium A Wiodimensem nuncupatur Gradtiati, eo quod in milla lblemni, in Altaris gradibus eane retur, & secundum alioq, Grada sis, dicitur ideo, quia can,
retur eo tempore, quo Diaconus ista Neuus eradus Meendebat, ut ibi, iuxta micorum temporum conluetudinem, eaneret Evangelium. Ita Card. Bella inuet 7o. r. Conimvevi lib. 6. de missa; ne illud tempus, quo Diae 'tur ab Ahari reeiaeus , tu suo sitim Ue---ur ita si urio elaber tur, mos canendi Graduale fuit ivir dueitis: inter cuius a i fores enumerantur
praecipue S. Caelo. tinuet, & Sanctuq Gr riuu, pro prima a Livinatur locus ex lib. Pontifieali in vita ipsius S. Caele lini 1. uni legitur: mustituit Graduole post oscitim ad Mi iam ea rari. Em secundo extat Antiphonarium, in quo per ordinem digesta reperiunmr singula, qtinae in missis per avnum tantarisblent, inter Epistolam , & Evangestum. XIV. Graduali expleto dicitur a uis, qu.e vox hebraica
est, idemque lonat, ac Iaudate ouuiuum; unde eum vox laeti
ita communiter emleatur, Itilli id iam μ' enim aerudii Dre Q, iuxta Ruperium lib. I. e in diebus msroris omittenda de .cerninur. E. to enim Dominus toto corde, &. ore, sue in tu .cundi .ue, iubilo, siue in nrsrore, ae tristitia, semper sit t.bi dandus, ad',ue tamen, quia in trinitia poenitentia figuratur iuxta illud Apo. lolir G ut, u et quia MDν. iiii estis, sed quia eo Drariari estis ad parisitentia me ideo ad hane fovendam ρω- movendamque, temporibuq iustui, poenitentia'ue ditatis, cuius m di sunt a s Mu.igesima ad Lbbatum Sanitium . Inlliporseriae quatuor Tempom , atque Adoratus cum vigiliis deIeiunio, duabuc tantum exc pii et, Paschatis, scilicet, & P tecolim; ab omninus, quae Lxtitiam iasti viri te abstinent. Hielmo eius, icilicet Alleluis in Missa dicitur Tractae, qui in quibusdam e Seri tura Sacra versiculis, tractim, in eum asperitatevorum, ut ait Darandui, prilivitate Ter6 , um cautatis , consiliit, ad exprimmdum humilitatem, lulfum, qua E Iesia, supradi iis temporibus mortem, q)i e por Dia via invidi intravit in mundum, vitaeque pn elentis miseriam luetet. XU. De fi lientiis, quae talet app'llamur, quia Graduate, confraui intur, de quamor paecipve iunt, quibuς utitur Romam Ecclima, consuentes in qui Idim Rithmis, qui Graduale cantantur, nulla alia trassitur eruditio, nisi a quibus, quo tempora luerint compostae. Prima Vietim e Vasati , quae insor. vit pro Palchatis die. eit inuroesiaca, te lis Durando lib. ca . 22. tribuitur Rub reo Praneorum R i. Saeculo II. Secundae, professo Pentecreto, Veni ta e viritus, Auflorem fuisse erodi tur Beatum Hermannum. Saeculo item M. Tertia pro se fiet in tu Corporis C illi, eiulque o lavat Lauda Sio et Salvator m , a Dio Thoma Aquinate reseretur composita. Qiaria deni ira pro .e commemorationis omnium fidolium Defunestonim, oci riamque millis ocet annum, Di, ire di s lita , scripta existima tur a Cardinati Frangipano O. dinis Praedi atorum, qui obiit
XVI. Cum nominanir nomen Iesus, Celebrans eaput versiat Crucem inc:inat inclinatione min;marum maxima, nisi saeptu repetatur in eadem oratione, Epistola, aut Evangelio Bauldmus pari. q. tap. s. nu. 6. Ad nomen similiter B. Μa mae caput inclinatur. ita inclinatione tantum minimarum m o dia, quod intelligi debet, dum nominatur Dei para, non suis quocumque nomine, sed Llum sub nomine AIM .ae. Insuper caput inclinatur inclinatione minimarum media ad nomina Sanctorum, de quibus milia celebratur, uel fiat commemoratio, eo quod facta suerit etiam in inficio. Unde non est eaput ira clinandum ad nomina Sanm,rum , quae commemorantur in sus iraeiiς, veri pr. in oratione A cunctis . caput eis inclinandum ad nomen fila ii, non autem ad nomina duorum Apollo orum . aut aliorum Sanctorum. Bauldrvus parti cap. I. nu. 2. lit ἴ- N. in oratione AE eu uitis N. N. indicat nomen Patmni, vel Titulariet Ecclesiae, in qira missa Celebrariit. Qiuod si Sanctus Patroniit, vel Titulariet idem ess et cum Sastriis in illa oratione contratis, vetat cum S. Petro, vel Paulo, nulla alia mentio
laetenda est Palpinai, vel Titularis M, ad li immum potest Iriseri sanctu , qui mastis arridet, ut Principalis loci protector , aut etiam sanctus proprii nominis, iuxta Anon rum Italum ea p. s. i. in ostre. Nin autem dicimus, quod quando S. Patro-
26쪽
nus, vel Titulam Iain nominatur in oratione A minis, non
alius subrogandus; & multo minus sanctus Urii nomi- e ad servandam orationum uniformitatem m mitus, quae in eadem Ecelesia Celebrantur. Capua inclinatur etiam in oratione pro Papa, quando nominatur , quod debet intelligi de Ponthia regnante, tu de inclinatione non uerius Crucem, quae tantum ad nomen Iesu fieri debet, sed verius librum. XVII. In quatuor temporibus, vel aliis, quando dicendae sunt plures orationes, eum Prophetiis dicto κν ij in medio Altarit, fasta prius reverentia minimarum maxima cruei, seu inelinatione, revertitur ad comu Epistolae; ubi ea.
clem eorporis erecti me, extensione, & manuum conjunctione, ua praescribitiir enunciatio Oremus, ante Orationes, stans ante Librum dicit oremus, iis flectamus aeuus elara, & intelli-iibili voce, & illico manibus super Altare, ita hine inde po-itis, ut Iliar inter iplis mediet, genuflectit, singulis eum eo, si sorte stent, gemmectentibus ailliantibus, atque Ministro,
unico genu tantum dextro. Ita Garanti parti 1. tit. R lib. 4.
liti. E. quidquid alii in contrarium opinentur. Deinde dum Minister respondet Loore , sine mota iurgem, eadem clara, &intellioui uoce, manibus ectensis, ut adeonsuetas orationes,
diuit tritionem, ad quam populus, & mmithri etiam, si sinteriue exi, debent esse acclines. Cum peri merit ad conclusionem, 3 git manus, iuxta morem aliarum cones remum M.
Pre Missa flemia. XVIII. Celebrans ad medium Altaris pertingens, illud oseu-
aturi quod facit semper, quotiestumque recedent, ad Altare accedit; deinde moretens te ad populum illum de more salutat cantando I mni mur voliseum. Cum Celebrans le vertit ad populum,& illum dε more salutat, Miniitri si Mes manibus i his ante pems, numquam te inclinant. Facta talutatione, Colebranς, de more per suppedaneim, Diaconus per secundum gradum, &Subdiaconus per planum procedant ad cornu Epiit lae, tae pra cedente genunexione . Ibi Cethbram extendens , & tun renς manus, tum capitis inclinatione ad Cruem, manibus iterum extens ς. ut diximus, dicit oremtis; & Orationem cum cantur Minit hi non extendunt manus, hiae vero Cruci raput in linant , quotiescumque Celebrans cantatiuiis orationem eaput in-
sinat . Ad orationem Ministri liant in tecta linea, manibus
unctis ante pectuς, caput pariter inclinantes, quotiei triue Celebrans ad nomen, Josti aut Sancti, de quo canitur milia, caput inelinat. Ita Castaldus lib. i. α r. m. I . aliique . Nec Diaconus, aut Subdiaconus res ndent in fine orationi , Am neum relpondeatur a Choro . dii e Gavinius pari. 2. Ilia I. R. I.
Litt. H. . Si sit dicendum Mesamusontia, cantatur a Diacon in tono Orationiq; & eodem tono respondetur a Subdiacono Iavate. Cum Diaconus genuflectit, omnes alii eum eo genesimctunt; cum Subdia nus liuiui, alii quoque surgunt. Cele- Manet, etsi, ut diximus, in missa privata genuflectat, in missa
tamen solemni σοι amur senua non debet genael aere, ut expresse Rubrica praxipit. At X. Circa finem ultimae orationis, Caeremoniarius prima Cruci res de se inclinans ab Altari dileiat, & Me d ad Credentiam, Librum accipienς Epistolarum, ut deserar ad Subdiaconum, qui ambabus manibῶ, a,lque osculis, ted cum
mutua mediocri inclinatione eum accipit; quo accepto deferens illum elevatum lupra pectis, ut Libri pars aperienda luam respiciat dexteram, simul eum primo Caeremoniario vadit ad medium Altaris non pine dente, sed ineedente primo Caerem niario ad smis iram Subdiaconi . Ita Bauldryus Parie F. c. I. , cum Gavanto quidquid in contrarium alii opinentur& fiata ab ulmque genuflexione unico genu super infimum Altaris gradum de ni autem gemelectere ad illa eooelullanis vecta, una Chrissum , vel ad illa in uuitate Piritus, prout ratio terminatur a Celebrante; & hoc ne in via eo antur si illere, & te inclinare comatante eaeremoniatio primo λsinistris, ut iura. vadit ad Mem Epistolae . iuxta eo uAltaris, ubi Cese anx legit Epistolam lubmissa voce, &,bi in plano, absque nova genuflexione incipit cantare Em- solam. Diae usi eum Ces rans Dieris ultimae orationis
vinclusionem, ita tim vadit ad comu Epiblolae, rumi astra Introitum, Est Celebranti ministrat, & in MoENilotae, quam iacerdos iu ista voce legit, rei pondet eadem lubmisia voce Deo gratio, inclinando caput, ac P mnuflectendo, quoties Celebrans eaput inelinat, aut gen-ctit. Postquam Diaconus res viderit Deo gratias, Cele rans submita voce legit Grad D, is Tracimo, usque ad munda eor meum exelus r.
XX. Subdiaconus eantata Epistola elaudit librum, & pe Penς cum primo ea remoniario a sim his, ad medium Altatis, steriam se emini ambo, ut prius Μ μή ea redit per ἡanum ad eornu Laterale Epii olae, ibique rrimcendente aliqu1neaeum Diacono, altandem luper gradum viciniorem Celedra ti, ante hune is e stituit genuflexus. deflectendo pariem li-hri superiorem verius Celebrantem, nutus dexteram super li-hrum extentam deoiculatur, ab eo signo erucis ben incitur
nihil pmferendo quod non deest fieri in Defunctorum mi R. XXI. Thuriterarius interim dum cantatur Epistola deposito Thuribulo & collocato in loco congruo, re commodo, se transfert ad eredentiam , ubi se Chom conformat, itando, INNu-
flectendo, aut etiam sedendo, non en sedet ad Ephlinam, Cavaiieri Tem. V.
esto Cholus sedeat; potest tamen eommode collocare Tituri. illim iiiper eredentiam, si prius emittat carbones ex eo, i Iorine in aliquo rase, ad id de sinato reponat, advertendone cara et extinguantur. Dum cantatur Gradaale, vel ei-tiuet praeparat Thuribulum eum navicula , ti ad signum Caeremoniarii, vel Diaconi, alcendii ad Altare eum d sitis geniaflexioniblis, ibique minii rat naviculam, B: Thuribulum, navi eutam Diacono, dc Thuribulum Celebranti. Imposito, ac benesi: to Thure, & recepta sinutra manu a Diacono naviacula, deicendit tenens Thuribulum manu dextra gradu lateraim Epitiolae facta prius gentes xione, dc amisit ad em ferarios, quos pna edit ad meritium Altaris, dum scilicet Diacimus poli acceptam benedietionem a Celebrante descendit ad infimum gradum ipsius Altaris, ubi geniale: it in plano, in medio Ceroferariorum, eo tempora, quo Diaconus, &Subdiaconus genufles tam iii per infimum gradum; inde praecedit teroretarios ad loeum Evangelii, ubi collocatis omnibus in fuit l-cit, itans aliquantulum poti Diaconum, a dextris caeremoniarii, tenet, ae leniter ducit Thuribulum lemiapemim. itamen Caeremoniarus debet thuribulum porri rem Diacono, Tituriferarim debet stare a linittrix Cin moniarii. Cum Dia conus dixerit vel Seque utia eve. Thribulum clauium tradit Caer moniario dextera manu, vel immediate Diacono. XXII. Distiet orationibus Celebeam, positis super librum manibus, aut supre Altare, vel ut placuerit librum renis,
legit Epistolam voce submissa, ita clara, di intellietibili, alcilluc finem respondcetur a Miniit m Deo retro quod fit etiam in fine euiuslibet Prophetiae, exceptis quurta Q a Vrior Te,NP .rum, LUionidius ieriae IV. in paraiaeve, Sc Sabbati Sancti Past , ne interrumpatur textu & lenius. Ita Bauldri
parte t. α II. n. 2'. & eadem ratione videtur omitron luna
in Hoc etiis Sabbati Pentecolles, poli quac dicitur Traltu; . Saltem post seeundam, & tertiam. In Quadragesima dum dicit
in Trami as a uor . penustertit unico penu. Dum dieitur iTractu , seu imurntia minister te erietit, & ambiitan; per planum vertim comu Epitiolae, pentae tit in m dio, Ac par anteriorem Epistolae partem ad Altare ascendit, ubi aecip4miuiale, illudque per viam orcprditioram ad latus Euan 3lii deleta, ni fa-errio; otu se expenet. Deposito lim descrudit in planum privadax lateralec, ibique ad Altare convertiit consilit donec rusi ponderit e m Diritu tuo, e, gloria tisi Domi et , poli quod se deeipit ante infimum Epistolae gradum, ubi itat facie eon ersa ad latus Euan Pelii donee in fine responduit taus ti,i ChHI e. Dum Sacerdos transit a comu Epillosae ad eo ingelii, non inclinat caput criaei in medio, quia le inclinatumet aetprotunda dum dicit mauda cor mrxm. Dam dieit Evantelium, celebran non debet omnino te vertere ad populum, euianaan.
elat Evangelium, sed aliquantalum esse debet ad eum converius.
I. angelium a Celebrante recitatur post Emolam, DII ea , quae hanc si sequuntur, unda ad medium Altari.
LM icere o in qua ora Pione cum Diaconuet cantaturus Euax,
thim braedistionem petit a Celebrante dicere debet udiem quia petit Mnediction rna, non skuti Meredo; iacit imita diate a Deo, qui vere Dominus et , ik o ni im nodistionum princi 'lis diipensator, ted ab homine, eui tamquam mediatori, & impetratori apud Deum, ad triremuin tri itur vox illa trunca Drim ius. Unω in litaniis summas Pon tifex non Domieturi in Domavis Apostoli me n incuntur. Percepta bis Actione ee. anet ad dexteram Altaris partem se eo tulit, de diuo Dominur υobiscum, po. quam miniiter reip derit, rem spiritu tuo, ibi legit Euan relium. i L Evang-lium vox graeca eli, idemque 1 at ae&-m nrtuis Hum iuxta Issidorum lin. t p. II. q hod a primordiis E Ursiae leat eceptum fuit , ut eolligitur ex Uerbis Apollati et ad Corinthios ea L 8. , ubi de S. Luea sie habet; cuius ιain est ;. Ei amito per omues Ecclesias . Eruitur etiam ex ve teribim titutiuis, in quibus omnibus, uti obtervat te Brua Tom. l. pa3. at Evangelii laetio praescribitur. Et omni-hu; aliiς lectionibim, que fiunt in nitisa, principalior. Verbum enim verbi dii, sermo sermonis, re lapientia sapientiae, iuxtae rasem innocentii lls. lib. a. cap. o. Unde Evangrtium t tribe tu tim consillis in verbiς, 1eu doctrinis, auae ab ore Christi metesserunt immediate, ab A pcillatis, qui Chrilli gesta μiccipierunt, nobiς tradita, & ideo imum nunci im appellatur, quia bona, quibus majora exemitari non possunt, it aa- nuneiat. Hinc apposte Evangelii lectionem, olim Homilia , i a lesmo habebatur ad pomm, ut in secunda sulli
martyris A ripia apparet; in no ira Italia inveterata per severat eonsuetudo apud Ecelesiarum Rer ores, verba iaci radiad. antibus poli EvangeIhun de itet, quae ad e et uiam adimicendam necessaria sunt, atque utilia. Laudabilis comum tum haec per Sacrinan tam synodum Tridentitiam pollea posiativa lege confirmata fuit, lM 1. de Resem adit ne c. a. his
27쪽
petierant panem , n π erat, qui frangeret eis. Itaque ubi abra repo inmiti, tritim mentiunι uatio nati ueri suo a furetur , p, Ceu tiras Teclesiasticas , seu aiιas ad ra scopi arbitritim eo-go istiae, ita ut etiam si ei expiatri visum fuerit , ex benefiσ--m f/,Aisus, etheri, qt ita misset . tinthia aliqua merces' fhatur, donec principalis ipse resipiscens officiumIuum i Da . Ex quibus infertur Hr hos pec-in morialiter sit nuinquam, aut etiam tantum raro, cis his , qua iupra ad tantur , sem rem habeant ad populum , etiam 'cita pravi necessitate . uod si gravis uirat necessitas, dubio procul toties peccant contra Divinum praeceptum, quoties muneri tuo desei unt, quia in tali circumitamia , i illari necessitatis , etiam vibvini praecepti tenentur Pallores Eccetiae ovibus tuis pabuliun Divini Verbi porrigere; uti ses. 23. de retormatione e. r. Tridentinum declarat his verbis: Cum praemio D vino mam δε- tum sit omnibur, quibus animarum cura cinnmissa est , tri es asarve stere, pro fis Sarrificium in re , vertique Ditavi pridiacatione , Sacramentςrem administrarisne , O bonoram omisiam cpertim exempla , pascere, pauperum , aliarumque miserabilium per Auarum cura.zι paternam gerere , in tu cetera munia Pos
ralia iocumbere er III. Antiquitii; etiam Evangelium letebatur a Lectore, ut etalloitur ex Epistola Sancti Cypitani R ex Concilio Toletano I. cap. 2. Hoc pestea munus maioris erga Evangelium honoris stratia Diaconis i mandatum lint, ut habetur ex Epi-ilola S. Hieronymi ad Sabinianum. Fiausetium Chrisi quasi Diocouur te litabas. Et ex Epistola Bonifaeii Epucopi
N Nntini ad Zachariam Potitillam, ubi conqueritur quosdam Diaconos, quamvis plures concubinas hahereat, adhuc Evan-pelium legere. Apud Graecos viam num πνει viget, ut Evangelium a Lectoribuς publice lepanar, ut refert Smithius in Epistola de presenti Ecclesiae Graecae statu pag. 24 . - IV. Olim ad finem Evangelii relmadebatur Amen ; quod servatur adhue apud Morarabos: nunc vero respondetur laus tith Chedie. Deinde Celebrans subjungit: Per elaus I ea dicta dou ur nostra desidia. Hoc eis non gravia peccaIa, qtiae per poniteatiae Sacramentum deleatur, sed citi pae tantiim veni ales, uti advertit te Brun T. i. pa . ro. I ccuo Evangelio, Ac habito sermone ad popul utra priscis Ecclesiae temporibus milia Caiat ecbumenotum jam ceusebatur peralla, pro cuiuς intelli utia, eruditionis graua notandum est, quod a Gregorio Neoc amens, Bd: io, ceteri uitie Patribus priscis juxta fisos Canones it quatuor Halles diffribuebantur poeniteates. Unde alii nuneup bantur si res; alii otirientes Alii esurirentes. alii pro-sraii. Fleutes stibatu extra disi pii ianuam, ubi peccata sua defiebant. Aad entes, o P. ostrata, in ea siliebant parte Templi, quae Narrhex diccbatur, ubi Etiam Cathecum morabant, re hi omnes, persolutae concione, extra Templum pel eban ur. Q tarta poenitentiunt Hassis, icilicet ceu Hienti m una cum cc terit fidelibus utque ad inteς missae finem in Ecclesia perleverabat, aiaque tamen Eucbaristiae participatione. Diaconis itaque lolino se me Cathecumenis, aliisque t dicebat, ut exirent de Templo. Pris is temporibus Cathecumeni dimittebanatur antequam Ex anzelium legeretur. qui mos perseveravit unque ad Contilium Amusicanum t. ru, I eone r. , in quo si tutum suit, ut Evangelium post Epistolam . atque ante Cathemmenorum dimissionem legeretur, ut habetur sub eis. i8. T. t. Conei L pag. r 8 .
U. Vetustissimus eii mos osculandi Evangelii librum aestipsus Evangelii lectionem, ut colligitur ex pinatione in lib. 2. de cultu Imaginum Thomae Episcopi Aurelianensis, sic seri-hentis: Sacrae Rautenis usus ad e rn Distia. Tissa sere rur , ut perlecta Saret Evangelii Dci ne ab Diacopo, vel Pros reris, e eteris e cieri Ominis Relisiosis , Cedo , in quo ni angelii Laelio recitata est, multiplicitas e sutis ve-retur sed De cuius eatio, nisi iisius, cuius verba esse creduntur , agimus ' Neque a Celebrante. sol una Evangeliorum Uber. osculabatur antiquitus; sed ad osculum totius Cleri, imo de Populi. circumserenatur. Accelit m lea Honorius III., qui vetuit sub excommunicationis pana, ne ad cuiusquam lmuuris Principis os tum Evangeliorum Liber offerretur, exeeptis tantum Principibus Oleo perunctis, ut cimila ex eiusdem Ponti fi cis Epistola apud. Ramaldum anno Christi Irar. n. 28. ubie firmat laetati tui Decretum, Et is secto an lio, liber defculandi in aliis , quam Persenis d ferrestir .n Etit. Hoc idem ostendit Pater Meratus t. t. parti' . pag. 4. Sanci IR adve sus eos, sui parere detrecta, coni , excolni iunicationis poma apud PerimerZium dissertat. p. pag. 27. hoc totum cons auar; & de recentiori Ritu superadditur, quod Eumelium Pa- Cardinalibus, Mis Apostolicae Lnratis ad osculum ubique Patriarctis, Episcopis, & Archiepise s in propriis
Ρuxecia G, Principibin autem ex tole: antia, numquam tamen. Eum Logitur Evanaelitim vetustissima consuetudo est , quod Audientes stent, ut ostendam is esse paratos ad ea ncienda divina mandata, quae per Evangestum evulgantur. Hiae Equestrium ordinum religiosi. non istum liant, cum Evar xlium in Missa legitur, ita ultro aut manum gladio admovem, aut etiam gladium apsum e vUina educunt . ut is pro fide tu.enda parat in esse oliendant, etiam ad effutirendum languinem, ii opus suerit. Ab opposito omnes baculi lunt deponendi dum legitur Evangelium, α capita denudanda iuxta antiquum Oe dipem Romanum: Sed is hocali emuψωn d Oniautur de mavi Eus , c, in ipsa hora ueque corona, nec aliud Fraimentum smper capita eorum habetur. Quae omnia uni o , dc brevi versiculo exprimuntur ab Hildeberici Cenomanensi Epilcopo, pollea Turonens Achi praetule . Plibs bactilos ponit , flat, re ixque pum, & postea paucis tequentibus earminibus hujus Ritus
Ut sis attentus , patiens, erectus tu i stem. Et tuus , L, baculum , in status ipse Accet.
suine caput rereSens , auente auiure moueris
Parcere cum bacuιum rejicie, iurueris. Stara discis, quoniam fiantes prenore fuemur.
ficu te culpa gratis sub vulii hose manet. VII. Silentio praetereundum non est , quod accidit cuida mulieri e tradiae, tedenti ad lepulcrum Sanfii Guillelmi Ro-lchildensis Abbatis, eo tempore, quo a Diacono lacros an inmEvangelium legebatur: audita enim fuit vox de eaelo dieres ei, Mulier surge, non decet Christiano ad Evanaelium seuere,
DI eum να eremia stare in gustathare, quia legitur: ad quam vocem cito se erigensi incolumem, ae sanitati restitutam προ-rit. Apud Bollandum ad mensem Aprilis ivb die 6. VIII. Petriis Bellonius liti odiervat. Cata Ita refert , quod apud Armenos dum Presbyter lesit Ex angelium, assu, tam pro invicem is dextra , snistraque -lculantur, semperii tes oe: Elo capite, depositiique baculis. IX. Absoluto sermone rivoriatorio, qui olim, ut diximus, poli sacroiadest Evangelii linionem, ad populum haberi sol. uat, pracodebat ad Indulgentiarum dumniationem, uti eciuigiatur' ex mutulcripto Pontiscali Guillelmi Durandi Mi tensis Episcopi, ubi haec letuntur. Prae Gratione Avitae , fit ei inegio
generalis , vel per Diacentim, vel per Sacrid . rem Ministri iapulo dei εω genuflectente, O eouexa tacite diremes Confesonacria cincedιt D Austentiam , demum Mitra sbi per μι- nam deposito , ab Mut ο- , dicenua clara, voce , es alis, Dρer ρ palam extensis momhus: Praecibus , in meritis γα In Iomam circi in Neviatilio Dei omnipoteutis Patris, O Fi- iij, Spiritus Sanni, descendat super vos , o maneat semier . . Animi. Huius ritus mentionem salix Pontificale Romanum. ui, Leone X. editum; pratcribit enim, quod tali clanator antequam pulpitum escendat, postulet a Vontili e s)uantum Iu-d axenti./rum deleat Npnis annuntiare, de inde lubdit Finιsa praeti carione expretat in pulpiso Praedierior, O POnsifex eum mitra , ac omnes alii ιι ει ut . Diacontis sanx inestuato capite ante Pontificem com Mitra stantem, dicit, Confiteor Deae nubototi ine. O tibi Pater , quod eum di. it genu eclis ram Pontifice , tum surgit , o continuat, quia peccaet i n is e c. , in te Pater, quod dum dicit ge sectis uerum coram Pontifice, tiam surgit, comi at, orare pronae ad Demis m ιιm ncst. M. Tiam Praedicator flans in Put ita prae nio an nuntiat hi lustrauior popula dire uir Rr otiinus utimus in Chrii a Pater , O Dominus N. dat ela concedit omiabus his p sentistis XI. Les de vera industentia in forma GH sae consueta. Orate Deum pro fellei statu Iuncta matris Desinae. Dauniae reuu ad ictu/n suum. D si Potitifex. Arthiepiseopus, Us alias Cruce rara possit, Cuia uus, eujus est ostium, portas Crucem, CT Datiavo vellenti aure, in etersus Pomti rem genuflexus, Crucran wom tenet ; in Ponifex deposita Mitea, etiam . Cruce racia Miatur , sans versus ad p pulum, disit iu touo orationis r P cilius, in meritis B. Maria semper Pi. nis , Beati A ehaesis Aria angeli , Beati Ioatinis Baptiui, x tuorum Pe/ra , Pauli , in ιω-ium sanctorum misereatur vestri Omulotens Deus , in dimissis peccatu vestris petilucat vos ad Utam aetem Nam. P. Amm. Industentiam, absolvitionem , ω remi is em eccatorum vestrorum imbuat vobis emui lens , Θ miseracors Dominus. By. Amen ς Gini seu uice ut lutilo moin o Uraero Acis in bene.lictis Dei omnipotentis Patris , in Filii, ET A ἐ-ri: et Sancti , d si titii super vos, in maneat semper. R. .Am n . Et Capeti uiar Crucem au fuum cum reportat , er Poutre e re ad Altare dicis Credo. Solonii et Iim Indulgentia iam diimmatio, quod fuerit fines a solumni Cathecumenorum n luminiorum, & pccoitentium electioni, a praecibus cum im-rilitione manuum o im luper eo; pis conci mem seri 1blitis
videtur, δι ει opinantur Doctores . . . . . -
X. Quando publicandi sunt dies festi, ieiunia, ae Matrimonia, vil habenda Concio, aut Panegyris in laudem alicia ut uiati, publicari, vel haberi immediate debent post Evangesium, & taculum libri , & consequenter antequam Celeb yx dicat Domi utis vobis,m, aut Symesu , s. sit dicendum . Sic Baulisρον pari. i. e. io. Pro populi maiori. tamen commodItate non detunt Auctores, inter quos Tonsilliuς, qui sienti ite iam abstauta milia, quod postit naberi Concio, praeum M H habeatur in laudem is i iiiiis mami Uiri defuncti. vel p .e positione Venerabilis, pm grata arum actione, vel pN pubi Q tione Iubilaei .
28쪽
si fici atri Eucharilliae Sacramentim piiblicae onerationi expoliturri velo cooperiri , ut Cincio ante i ιm haberi pol sit capite telio, dissicultas initimit, circa quam nos ita opinamur, kilicet, quod si Concio habeatur ad Astare, in quo SS. Sacra mentiam itat imblicae venerationi raptatum, aut intra Prexbv-terium, si sit expostra ad Altare maius; in his ealibus, etsi 'SS . Sacramentum velo eoi,geriatur, Concio habenda est det Eba capite, quia haec cooperitio non tollit, quod M. Sacramentum aestue publicae sit venenationi expcuitum, nde dicit, quod Concio non habeatur ante iplum ce. Si autem Concio habenda sit in riclesia, iumeit, quod M. Sacramentum eooperia. riar, ut iupta; quia ua ante in hoc Decreto non debet sumi ita late, ut se extendat ad totam Ecclesiam, praecipue, si Ecclesia sit aliqualis amplitudinis , dce . Hoc Incretum appro batum fuit a Clam. Inn. II. nec non a Bened. XlII., a Clem. XII. Const. 4 . horarum 17O . XII. Decreta. suavilo tu missa te vi cunei nator post sa- istoriouem augetis , solutat mimuros Altarix, feti socii r verentiam, nou cli inconsmum , si minimi Altaris , in ipse
In hoc Decreto non praxipitur corres indemia Contionatoris salutationi, ima reverentiae, quae fieri temper ibi et Cel hranti, ae ministris, a concinnatorinus inter missarum ibi nia, sed tantum veluti contulitur, tan)ritiam ex eonveni utia, unde qui hanc omitteret, esto non sacvret contra, in generet utique Her De Decretum. Adverienda aes illa particula ptu alu- rationem Aetineam. Supponit enim Decretum, quoa Conci nato semper etiam tempore 1 alchali ante concionem recitent fata rationem , non vem RGiua Gli, iuxta Caeremoniale Episcoporum ii c. l. c. 22. n.
XIII. Pro completa praecipuarum eruditionum serie, adl Rionerninrtinentium Evansvlii in misi, lacrAio, exponenda nobiis se oneri qriamam sit cauli, i a ratio dii tributionis Evaneteliorum, quae legi praecipiuntur inmissit per annum. Cei tam hanc distributionem a Divo Hiemnvmo primo fuisse confectam, a Damis Papa appmbatam, ac Ecclesiae Romanae exhibitam, eruitur ex Leetionario, quem divo Hirronumla communi et laturiaicorum sententia tribuit. Qiibuet postea rationibus dictas fuerit Divus Hieronunius ad hane reo hilarem Evanetelionam distributionem firmannm, facile dis nosci poterit, si expradatur metrina,
Lam itaque, quod Euan tium aliquando telis itur i undum hiltoriam; aliquando iocundum est: γ, iam ; aliquando i cundum Perlonam: aliquanta ibinandam parrem ; alimiando secundum totum. Seligitur lecundum huloriam ; ut illud Mariae
legoriam, V. G. ut Evang: lium, quod recitatur in missa msi lemnitate Assumptioni; B. Vircinis Mariae. Introit iratis in quia iam Castellum Ere. quia tum per Mariam Maesalenam m ilice significetur cita contemplativa , & per Martham, quae tinnistrabat, vita activa, hoc Evaugrim docetur in Brata Mais Ha V ir ne inriusque vitu, scilicet activae, atque coni pilativae exercitium suille, atqu3 conli immationem. Aliquando teligit ir recitandum in milli Evanetelium ieeundum Prribnam, ut
Et illud, quod recitatur in milia m te iis lanili Thomae Α-
preloti, ubi dieitur I homas uisus d- duo uim Ure. In quon minatur Persona Divi Ilomae, cuius celebratur L ibina. Ali-Quando secernitur Manaelium secundum partem, quemadmo-oum Evan elium quod recit itur in festivitate Santiae Cnicis. Exaltari oportet sitim Risi uix, 3ce. qui a verbis sitam Christus indicavit pastioorin, ae iiii Corporis Saetatissimi in Cruce
exaltationem. Tandem aliquando telis itur recitandum secundum tinum, quemadmodum illud, quod dicitur in circumcisi ne Domini. Postquam esuritiminati Itim edici Hoe arguminam
fusius maequitur Durandui lib. 4. e. M. Quod dieitur de Evamrelio, militare potest etiam de Epiliola sub eadem rati m . unde ex irs, qive diximus, unusquiique lacile cuicumque Euan lio nationem poterit alsi nare. XIV. Advertendum, quod quando alicui assiimatur Evangelium les tim secundum Perimam, hoc e i proprium & PT contem s non delumptum ex iis, quae dicuntue de eammuni v. n. vel unius vel plurimorum martyri in; taliter debet re itari in cificio, ae missa, ut loco ipsius si transferame ad tempus Falchale, substitui non possit unum ex iis, quae alsignantur pro ali tempore, uti potest colligi ex sequente mereto.
prium Gangelium transferatur ad tempus Paschale, dici de- et idom propritim Gangetium, nou vero unum ex ag uatis pro tempore Paschali S. R. C. χιγ. μυ M. i ῖ8. in una Camrhae n m in Uioan a. E an elium autem e letur remum in .Iensi Decreti, quotiet cumue non sit depromptum ex iis, qaiae assi 'Mitur in eommunibuς &e. Hiae ii ab olvosito aliquis ianhuc habeat Evangelisim non proprium, ira ex his, q- asin 'nantur in eo muni Marinum ma tralpore Paschali, quia ut plurimiim eius seihim incidit in tale templis, ii eveniat, quod tale talum traii ueratur extra trmpus Pa RhaIe,
.ariame & m esse is & missa Evanetelium; uti declaravit sacra
Conprenatio in casu transi ut is fetu S. Petri martyris Decre
XVI. Quando filum san Petra mar Hr transfertur ex tea temptis Paschale , Evo, fel um erit: si quis Devit ad me. Sam Riti Cour s. s. Maia i r s. in m Iem Evangelium
autem sancti Petri pro eius scito intra tempus Palchale, ei thum virit vera; quo iei cumqtae itaque scitiam alicusii; san- est Evanoelium proprium non habeat, si de uno ad aliud tetrρος transderatur celebratio eiu idem letii, puta de tempore Palatiali ad non Polchale, & e contra, generaliter loquemdo, si e in osticio, sive in eius missa ponitur Euan tium temnori in quo contingit celebrari, eonforme. Quod videtur dic mutam otiam de mulae introitu, posito, quod nee Evinete iuin, nec Epitiolam habeat in priam, uti expresse S. C. Mesaravit se
XVII. S; trausseratur ad tompueras sis f stum Lausorum
easu immitias altera incipi mer Protexilii me Deus , .licit r. S. R. C. Σα dicetu II 8. In uua Carthagem in Hispan. Epilbi qui ue tunc centeriir pmpria si deprompta non sit ex lus, quaeas lignantur de communi &e.
XVIII. Celebrant eum die Rrut Evangelium discedit a parte
Epitio , dum ad medium Altariς p rvenit ambulando naturaliter manibus ante pestiis itinetis, elevat ocu ος ad Doerra line pilis elo: tione, di i fatim oculo; ieiciet d mittit, mro' in trie inclinan. so, hoc cit inclinatione medii cor ris, voc lv. mi tabe manibus non luper Altar positi; , sed i instit m pestu
e Qiiihiri diliis manibus ante p utus n 'tis, ad librum , bc ibi corpore, Ic eapite ere ici, v ae ordinaria, clara,
liam in ore, teri iam in peetor , quaq cruces sibi esto at et . iam mini ter. Ita Bauld ut iupra cum aliis. Dum ei et . t prae uti ac Cruces Celeotans convorim ad cornu Evan)elii. de nisi ad altare dicit: Fequemia, aut tuit iam s. i. Ut ais δει abi ille eapitis inclinatione, sive truci, sive etiam san fissirno iactarn N; reipondente minitim II ia tibi Domino. Tu nil elit iterum ae mire mani, as ante pet uet, stans ut i Una , proloquitur Eoangestum usque in finem, ipsi im legens m,iciri pausa, ἐκ ditiinetione, quam plia, quia, ut supra adnotavim iri, verbum e:t Verbi. Nira sistum autem mimiter, leta omn); circumllantes, si sint d bent iurgere, & llare donee Celeb ins terminaverit Euan elium; ut iupra luse vidimus.
Filii to Evaneelio minister itans in cornu Eptitolae poli infimum pradum Altaris, Eadem clara voee rei notid ς, Lanc tibi c. hia e , dc poli responsionem, sne reverentia, ibi genuflectit. Inde Celeia brans elevans parumper librum dc aliquantulum is inclinan , osculatur principium Evangelii, nullum producesido signum Cruci luper librum, aut in te ipso. Cum librum os et Litur submitia . Re dicit: Per mavelica dicta &c. Cum nominaiatur Caput verius librum inclinat, ine linatione minimarum maxima, nisi laepius sit o petendum in eodem Evangelio
hoc nomen. Bauldryus Paret. Ξ. e. n. 6.
XIX. PMea Subdiaeonum accipit Missale, quod e laudit immasto di bici manus sinistrae ubi lea ndum e:i Evangelium, adlae illuc aprei ndiim illum; es ambulando per planum, salia in medio genuflexione, defert ad cornu Evmpelii; ubi stans ad sinistram celebrantiς ei ministrat indicando Evangelium, veris tendo folia, dc si opua sit lintinendo librum, illumque elevando, hic ea te conformando. cum sibi signum erucis inomat ut fronte, ore, & pectore ; oc caput inclinat, ei quoque tan det, tam in principio, quam in fine Euan elii. Nobeam a tem, iunitis manibus, accedit ad medium Altaris, ubi prosunde te inclinans, ut tu a iii ini I, privata dieit e mundo cor meum Ure. deinde tranqeren I se ad cornu Evange ii, postquam ibi voce submissa lπerit Evangelium, quod non o alatiar. subdiacinius eoiloeat librum prope cor tae , m ta .rtorio Iormido, & Celebrans accedit ad medi. im Altaris. XX. Cum Celebrans imipit Ierere lubinissa voce Evangsthmi sibi inseruiente Subdiacono, D .aeomas acccipit de minuprimi Caeremoniarii Euan .esi.1rum librum, α procedenς pta planum Presbyterii sadita in nardio super itismum pradum genuflexione, librum collocat quasi in medio rutari , ita lupam,
29쪽
quae aperitur, cornu Evangelii respiciat, de facta iterum mi laxione, accedit ad sinit iram Celebrantis, & ibi quas mediiis inter Celebrantem, & Subdiaconum, audit Evangelium, si adhue legitur, manibuς demdi iunctis. Dum iure fiunt a Di cono, & a Celebraute lenitur Evangelium. Thuriferarius ae-eepto e credentia I intribulo elevantibus D more velum Ce i , artiet im mit ignem in illud, & una eum naviculario de ducente iecitndo Caeremoniario, te transferunt ad Altare. Thu riferarius, & navicularius ascendunt per gradus laterales Epist
lae ad suppedaneum sere ad medium Altaris . ubi lina gen
fiexione, navicularim porrigit navieulam Di cimo. & Thuriis rari ut exhibet Thuribulum, ut ante Dalmitum. Deinde Celebrans aecipiens a Diamno cochlear, imponit, Ac benedicit inrensum, quo penaL Subdiaconus descendit per gradiiς ad planum, quali in eoenia Etangelii, ubi siliit donec & Diaconus descenset Titurilerarius vero, & Navicularius cum secundo Caeremonia rici, pre viam bre 'iorem, valla prius genuflexione te transis runt ad suum locum prope Credentiam. XXI. Dein r Diaconus descendena ad secundum dum AI-tariet , & renui lectens lirer ilippedaneum, ae se profunde ineliunans, iunitia maniυ secreta voce dicit. A uti in quo diso turgens, ambabus manibus accipiens Librum de Altasti ad eluet medium aceedit, & penuflexus utroque pecu aerius efflebrantem, petit ab ipso intelligibili vinae Medietio nem dicens: Iube Domne beneditare. Cum perierit benedicti nem , Celebrant iuinis manibus sub ungit , Dominus si tu
corde tua, o e. pmducendo manu dextra Crucis signum super Di.i nnm dicit, in Nomine Patris eui in fine Diacontarei olides Ameu. Ulati ando deinde celebrantis dextram, jam
ab iptu super librum itium positam, pereepta se benedi Elione , tecundus Caeremoniarius deducit Cerciserarios delerentes candelabra, & Thuris rarium cum Naviculario ' planum, ante Altare, uu bitentibiis Cemuraria in extremitatibus pia ni, Thuriferario, & Naviculario in medio eorum, & inter hor secundo Caeremoniario, omnes genuste lunt, quando gen estist minastri. Diaeoniis aut m accepta benedictione iaci sancit & iterum eelebranti se inclinat , & portans ante pectus librum deitendit in Hamim, ae genuflectit, cum omnibus aliis, qui sie meedunt at linum Evangelii. Ductor omnium sit se
cundas Caeremoniaritis, primus enim remanet a L sta ilium celebrantis, poti Caeremoriarium secvudum seouantur bini Thu riserarius, & Naὐicularius, poli hin pariter bini ambulent O rolerarii; & tand rin Diaconus portaos ambabus manibus librum clausum, habens a simili ris Subdi ς um mnibus iunctis vite
XXII. Cum ad locum Evar,relii pervenerit subdiaconus li-hnim accipiem apertum tenet aute patias, & elaxatum, ut
cli Irim et a Diacono legi Possit EvΨ liu a, unde pari libri si perior debet cile alintiantulum oculis ei altior, ne videat D ccinum leaentem, nimquam ibi se inclinat, aut genuflectis, te. liabet enim pro tune tamquam immobile lixile ; Cereserarii pariter cum te habeant pro tunc tamquam immobilia cande hra, nec te inclinant, Iiut piniustemant, aut se signant, bce. primus a dextris Diacinii, secundus a finiti ix, iacta ad Diaconum conversa si t. Τhuriferarius autem accedit a dextris Dioconi, & apud ipium adeli Navicularius. Diaconus itaque
ivtutis ante pertiis r .anibuς voce sonora eantat Dominus υ
oisit , deinde sequentia edit. Signando dextro police princia pium texui3 Evinpelli sinistra manu luper librum potita, &p iida eodem polide signanA seipsum in 1 te, ore, & pectore, ut supra dixi a faciendum esse a celebrante in missa privata. Si occurrat facienda ste flexio, Blus Diaconus genuflectit aLxersus librium, Ac alii, qui debit gemisses me, genuflectunt
v luet Altare. Ita Bauldrius pam I. tir. n. 8. deinde a
cipitos I huribulum a Thuriferario sine osculis porrigente, terlidrum incensad prius in medio, deinde a dextri , mira a tanti iris, tali dexteritate, ut incensatio inmpleta se, eum Ch rus rei ponderit, Guria r s. Domine , peraesa incensatione re
.lu d hitribulum taburisciario, ossi illlad rec it sine osculis, ac illud leviter agitat, usque ad finem Evangelii. Sie Bauti
dr ῆ supra cap. II. art. a. n. iv & protinuitur Evangelium iuncti; letnder maiibus ante pectin. XVI. tuterim Celebrans impertita Diacono benedictione, se re rahit ad medium Altaris , & eruet facta consueta rev 'rentia, ad cornu Dillesae te confert laete ad Altare conversa, donec Diaconi S incariat cantare Dominns 'biscum, ta qu everba se vertenet ad cornu Evangesti, ubi Draconus cantat, flallat lues it manibus donec Evangelium absolvatur. Caerem
niario primo Saeerdoti allistente in se eundo Altarix gradu in cornu Epistolae, aliquantulum post ipsum Eque se e Brina
re, cum eaput inclinat, se signat &e. Cum Diaconus cantat, Sequentia Fancti Tyangelii r eodem tempore, ac modo, quo Diae onus ipse, se signat Celebrans, di eum ipso reliqui omnes, exceptis iis, qui sunt impediri M. Cum nominatur nomen I sis, caput inclinat verius Altare, quod & faciunt ceteri omnes, ut stipea, exceptis impeditis, ut Subdiaconus, & Ceros rii. Diaconus finito Euangelio, principium Evangelii indicat Nubdiaco , qui illim recta via desert Evangeliorum libruma i tum a i celebrantem supra sum oculos elevatum abique via reve tin, aut ten flexione, sive Celebranti, sive AIta-
venerabili: oim moenerit ad celebrantem in-αice manus dexteraeo 'landit initiunt Evangelii, eique illud osse iti
'sculandum, osculatur autem ibi relabram, aliquantulum thiae linans, & ambabin manibus sibi librum appropinquans, di tendo per Leti fletica dicta ori quo facto MMiaemus librum elaudit, paululum rei editi ac eidem celebranti profunde se inelinat, & per breviorem viam descendit ad planum, & ibi quoque se vertens ad Sacerdotem iterum ei iacit inclinati nem profundam, & pollea Astari genuflexionem. Ita Gavam
XXIV. Itaque facta genuflexi me descensi in planum a Ia tete Epistolae, ibique consistit, tradens librum secundo Caere moniacio, qui illum defert ad eredentiam, & t ad suum Iocum interim Diaconus eum Clericis circumstantibus proaeedit ad medium Altaris- sie. Subdi e num abeuntem iam in sequitur secundus Caeremoniarias, poli Ctremoriarium incedit
Thmserarius cum Naviculario, poli Thuriserarium &ci bini veniunt Cereserarii, & de de Diaconus junais manibus ante cim, qui ilans in medio plani habet quasi a dextris Thuria rarium, & a talitris Navicularium; a dextris Tinserati pinum Cereserarium, & a sinistris Navi eularii secundum Ce-roferarium, & omnes genuflectunt, & γ ea iurgunt. Sic
Bauldr,us lupra paci. i. c. ita Pini haec Ceroferarii a se se in ebnantibus celebranti, & eandelabra in credentia deponentibus,
ae is suo loco consilientibus, Dumnus stans iu mesio plano , ubi est, accipit. Thuribulum a Thuriferario, qui ere et, &absque viculis illis ei porrigit. dc ad celebrantem se converiens, cum debitis inclinationibuq ante, & γ:l exhibitis, triplici simplici destit eum incentat, qua M: nlatione peram Celebrans te vertit ad Cruem, & ibi in medio AItaos, si dicendum sit
Symbolum alta voce cantate Credo in unum Deam. Navim lm , & Thurileraris facta semiflexione redeuntibus aderiseriatiam.&c. Disconus ablislura in uiatione in itiale Mim Al
taris pndum, ibique stat poli celebrantem; & Subdiae in pariter tempore redit ad medium Nam post Diaconivn.,& eum Sacerdos mnunciat vocem Deum , utemust, imo &Clarici, ea ut inclinant, & sacta genuflexione ab utroquin ministro in suis locis, alcendunt ad celebrantem, & cum eo prosequuntur Symboliun &ci ut ditam iuit ad Gloria ta excelsis.
XXV. Evangelitam ordis arte semper eantatur in eornu Evan- lii, praeter quam in istemni benevictione Palmarum, si Milia cantatur abique Diacono, & Subdiacono, in quo casu ad evitandam Altaris deambulationem eum immediata regressu, Evangelium pro memorata solemni benedi mone cani debet in. ma Epistolae, uti expresse definivit S. R. Cons. a . Aprilis i 607. In Eusti bina sossenti Decreto . Supplicatum fui . quauiam parte Altarir a relabrante a qua Diacono, Sutata- cum si canendum Mosesiam pro beneἀ Aidine Iolemni. Primarum. Et responsum fuit: In coma Episeola.
E CYmbolum quantum ad praesens attinet est quasi totius
P Catholicae Mei breviarium, quo tamquam quadam teia. ra, veri fideles a lalsis discera impuri quia veram fidem, quari ex Evat gelii lectisne audiuinin implicite, exsilicite in Symbolum confitemur dicendo Credo. Merito itaque S Evangeli Llethionem dicitur Symbolum, ut ollendatur sm , qui ex. Christi praedicat e, quae per Evangelium ad nos pervenit, imiota I esia consecutus est. Hinc Divus Thomas, Ur nos Liuia Christo cred tis tamquam Divinae veritati , Delo Eυane io Sν-οhon fidei cantatur, in γε populus ostendit se per ri-d Christi rina assem. e. Symbolum: enim vox eis graeca, quae Isidom telle lib. a. de Dixinuo Ec. cap. 22. latine lanat sidium Κ& collectis , unde fidei totius professio, quae a verbo Cre-ivi incipit, dicitur Symbolumi tum quia ea lessione. audieritibus praebmus signum nos Christianos esse 1 tum quia eatim complis inre Metieaeos omnes fidei, ex Doctrina Apostolorum, qui mi fuerunt Sumbol, Auctores ; hine ad rem se haber TheodUD Aurclianenia Epistopus. Dicitur Unum eo quota ab. eo benis retento, & intellecto Meses ab infidelibus discemuntur .
dicitur micitio, quia su eo Apostoἐν omnem fidei ιnresritatem eontulerant. De Ordine Baptic iram S. Patris Augustini Doctrinam de tempore sem. 2. Dominica in ramis Palmata Itaque Apo, stoli, postquam Spiritum Sanctum acce runt, inito inter te Cori-cilio de univerib terranam orbe fio Ietri Christi redigredo vexillo pertractarunt. & ibi statuerunt, quod pari fidei sinceritate esset hoc adim rudum; unde quod omnes pari fidei sinc
ritate, corde retinebam, p sequitur memoratus Theodulphus ore eois es sunt, o susui imos Hassententιasco eremes, Ἀ- tum, ius totitis fluet mnistin em ediderunt. Dissura enim ab im icem, normam fatura praedιcationis an eommune statu runt , ne localiter ab invicem fisedentes , di risum est uia, veί 'di1 butim praedicarent. Decentissimvim nar ue , utile er i .
Sancti vijittis Hyatus υegetabat, unius etiam fidei e essio eum . naret. Nee enim dirimi in aliquo vel poterant , vel debebant, giantinius fidei vinolet ne 4ntur. De hoe Symbol ab Apolloli
30쪽
eomposito verba sicit Temallianus in praetcriptionibus, e. 7 .
postolis, os o si a Chi isto, Chri itis a tradatis. II. Trecentorum & amplius annotaim spatio, semper hoc dumtaxat Apollatico Sym Jo usa fuit Ecclesia, etiam in mis sarum .lemnite, hibetur enim in Liciat ia S. Petri, illius mentionem facit Dionisius e. r. Eeel. Hier. dum illud appellat
lierarchicam Fi chartitiam. Huic symbolo pollea, univeriae E elesiae auitoritate faEtae firmant additione; non quidem reformatoriae, seu variantes A liolorum dogmata; regula equidem o
strae ndes immobilis Fortu , Se irrelormabilis eis; sed expositorix, & explicant , iuxta exigentiam Iemin pum, ut de novo iniuraent ex haeretes de medio tollerentur. Hine claeumenica prima Nicaena nodiis, non pauca Apollolorum Symbolo addidit, ut pestifera Arii haeresis profligaretur ; similiter polleam,nnulla aldidit Concilium Corviantinopolitanum sub nIL 78i., ut Macedonii, & Eunomii hamelis pariter confutaretur. Iuxt. h.1ς additiones tria denominantur Symbola ; Apollolieum sciliciari, Nicamum, & Constantinopolitanum. Adcit etiam Atha
nasianum, sed eum huius usus nullus in Missa sit; huius loci
non est de eo ulteriorem ferino in facere.
IlI. Apostolicum, ita dictum, quia, ut vidiorvi, ab Ap stolis cotiditum, non fuisse litteris com mendatum, sed voce dumtaxat fidelibiis traditum, d et Dirii; Hiemnymus Ephi
ta 6 i. ad Pammachium cap. p. misi in charta, ter re ramulo,
sed in rabidie cordis carnalibur: & hoe ne in manibus caderet Infidelium, ut tuto possent illi dumtaxat ad communionem admitti , qui hoe signaculum Christianae professionis , tamquam areanam, sistisque fideli hus notam tesseram memoriterpta ferrent. Primi omnium, qui S,mbolum Apollolicum in sui labris emistarunt, fuerunt Athanasius, Balilius, KLeo. Hoece Apollolleum Symbolum, ut supra diximus, tribus primis Ecclesiae saeculis, etiam inter missarum Hlemnia recitari eonsuevisse, asserit Gavantus pari. I. tit. tr. liti. H. , & Quartu Part. I. tita tr. dubio I. Meratus autem ibidem num. i. ad. vertit, qim opera lub nomine Dionysii Aret paritae vulgata,
doctis Scriptoribus suppsititia centem, & I.ina .iam sancti Petri, qualis modo edita est, a quopiam Graeco recentiore fuisse conlcriptam, unde concludit, quod inde nullum at ramentum certum peti potest pro tali asseretione. IV. Nicamum tale nuncupatur propter allabias addition si-ctas Apostolico Symbolo in Nieaena Syno I, 2nno et 23. Cum enim grassaretur maxime atque laeviret Ariana haeresis, Patmmi ritu, Maeram Osius Episcopuς Cordubentie, novam edidit s- dei sol ulam , qua in Concilio lecta, conclama 't omnes r
me est catiai cortinet fides , huic omnes credimur, tu hae histrit ara sumus , in hae baptizamus. Exorta deinde Macedonii hae teli, Nicaeno Sumbolo additio alia facta sitit anno r8 t. per Concilium Constantinopolitanum seu maris, ut aliquibuς placet, adoptatum suit aliud Symbolum, in quo etiam habebantur additiones illae, bc quod finasse in ulli erat iam apud quasdam Ecelesias: hine huiusmodi Symboliam Co Mauri inpolitanum dictum fuit, α licet communiter Dosiores asserant, quod hoc et iIlud, quod reeitatur in Missa, modo tamen reperitur dictum Apostolicum, ut in mereto huius capitis quarto ἰ quandoque Nicaeniam, oc ut plurimum Constantiu ρ tauum. Hoc
certe verum. Et, quod Sumbesum, quod in Milla modo recitatur, non continet verba illa, quae in Apostolico reperiunt irrinscendit ad tuferet; ratio autem eur haec declaratio , seu articulus, non coeleatur necessarius in Sumbolo Milis alia non est nisi quia articulum hunc nemo haereticorum vocavit in dubium. V. Quoniam haereses occasone quatum lactae suerunt in Symbolo memoratae additiones, insurrexerunt, ae potissimum in inriente viguerunt. in Ecelesiis Orientalibus Symbolum numquam desiit eantari publice, uti testantur Graecorum , Ac Maronitarum, ceterarumque gentium, quae in Oriente sunt, Linirgiae omnes. Quo tempore postea praecise Symbolum in Musae cuprumst recitari a ud Romanam Ecclesiam, quaectio est, ei rea quam
in diversa abisset placita Auctores. cavantus, Litt. I cceptum iuste putat ineunte Saxula XI., & inniti rur auctoritati nonis Abbatis Augensς, qui lib. de rebus ad Missam pertinen
ti, cap. 2- id aperte testatur, his verbis, Romani Que ad tempora Di memoriae muris. Imperatoris , nullo moaσDmb Ium cecinerum , & si abdit caulam ἰ quia nempe Romana Feci
sa non fuit aliquando ulla haereseos Dee infodia, & insuperaddit, quod idem Imperat sit BenediAo VII ID ut
etiam Romani, ad nublitam Missam illud decantarent. tanti momenti vilum est Loe testimonium , ut in eamdem itiitentiam acile traxerit viros eruditissimoς, Baronium , Menardum, Lupum, Belotte, atque Calatham, qui propterea predictum usum
antiquiorem non cile autumant anno icii , & praeiertim quia fit perioribus temporibus, nullum reperitur monumentum recita
ti Symboli in Ecclesia, etsi num desint furima, pro Hilpania, Gallia, & Germania. VI. Mabillonius in Commant. cap. 6. pag. 4:. laetus auctoritate Ordinum Romanorum 1. 3. 6. ante nonum usque aeculum, in Pontificili Missa, putat Symbolum Romae recitariccinstrvisse ἰ a laeculo autem nono usque ad undecimum, eius-drm recitationem fuisse inter Missam, & nonnisi sub Benedicto Vlli., rogante Henrico Imperatore, restitutam. Martene de
antiquis Ecclesiae Rit. lib. I. aret. I. nlim. 11. , aliRm
incedit viam, & advertit, quod Bemo non negat symbolum Romae recitari confiievisse, sed solum modo tantari, unde Imperatorem a P mrifice non impetrasse, subdit, ut Symbolum recitis retur, quia etiam prius ilibat, sed quemadmodum in aliis Eeelesiς,- ita quo Romae eantaretur, & quidem, quod Romana serret conlitetudo Symbo um Iezere , non cantare, verba Leonis III., quae in Collatione, quam tu, Carolo M a stici, saeculo nono habuisse, cum quibusdam Episcopis, rela re
Baronitiet ad annum My. num. 7 i. dubitationem omnem vid m-tur adimere. Quod vero asteritis, ideo vos ita canere Dibο-
tum , quoniam alias tu diis partibus , vobit priores auditi ecautasse , quid ad nos mx enim t. Γ sim n'n causamus , fed
VII. Ad rem proles o Elicacia huju: modi Leonis verba videntur, N. ea priapter Meratus pari. I. tit. II. num. t. Maris
tene sententiam inraum lubens ampli lituo, ted eam in luper a trariis argumentis propugnare conatur. Piimo igitur sibi o licit secundum Romanum Urdinem, in quo pax in. M. illa I
ae: autem ipse reponit, quod to eo uti, tir sumi debet late pro simplici lectione . eum attribuatur Epiriopo, non Charo, cui attribuendum vigetur, si de cantu ibi sermo soret. Seeundo
sibi pariter obiicit ea verba ordinis 6. Si orem Diste pus
tiuntur explicatio diem, prae L lu n ordinem tamquam inter Iaiatum inculat, additque, q'i: id n e certo angumenta probiri po- teli, qliod idem ordo in lilii turrit ante la Cuium undecim:.m apud Romanam Eetirliam; venim malui: i m ceto, quod, s lieertum argumentum expalcit, iple prodια flet recitati S m K li in saeculo decimo, ut inde reprobaret ibi ide, qu1m Mabillonius asteriait, Symboli intuet nil sicinem ; n.im a: Qumen 1 quaeia libri pr utuntur, omnia iunt lxculi noni. Vt II. Ad rem propius accedenturi, ad Ueriuniis, q lol Pasi Evangeli tim symboli:m dici a Lubri. 1 mandatur, c id a tGdUmtu ς rart. i. tit. II. lit . I. ex Dec rio S. Marci, di ex Rudulph pmp. 2. . fiant ration m assi 'nat, quod per i inllum
nsiae prosequentibus hituν de missis contiis ) caui ne F iiD ub Num , fructum ρ i ex Cibriisti, Aρ Hortini praedicatione es in Ecclesia coin . iu us , mati festat. Hinc etiam habes eausam ob qu.im, si habri debet Concio, praemittenda dec . nitur eidem Symbolo. Cardinalis Bona ausi ' nat ratianem cur in Missa modo recitetur Symbolum Constantinopolitanum, S ait. nullam aliam esse, nisi, suta in ipso clarius exponuntur orthodoxi articuli ad pivstit nais haereses. IX. Decreta. Creurr in S. Marti tu die minios , ium sta Regationum usu dicitur Credo, quia est missa ferariis. S. R. C. 23. Ωρt. 1688. in Mutineis. Triplici ex causa ait Guyrtus lib. r. cap. 23. q. in emiς festis Symbolum recita turi ratione M, serit, enim mentio explicite, vel implicite in
Symbolo eontini mur, uti evmit in sellic Chreii, & Nipatae.
ratione Dairini, non tam sui te ae dc pro pratae, quam ver
bo, & scripto traiiitae, qua de cauia dicitur in icilis Apost lorum, atque Destorum i & denique ratione Solemnitarabatque C 'Utilat s. vi cuim recitatur in Patronorum missis. Diximul; l rite , vel expia re, ut Auctores scite ponderant, neecste non est, suod Mysterii, de quo missa. & inficium agitur, mentio fiat in Symbolo, is su cit haee habeatur, de uncto, de quo celebratur Mylterium, puta fessa Christi sint, da
quo mentio fit in Symbolo. X. Qua ex generali regula, quia nempe sunt festa Christi, de quo in Symbolo non semel, led pluries mentio fit, Rub. XI. Sym tum assignare pergit Nati υι Iari Dcmtui, Diphauiae , Feriae V. in emno Domini, Pocrati i Absensioui , Festo Cor
ris Christi, Inveutioni Exaltationi sanctae Cruris , Trassisuis rationi , , eorumdem f/storiam iliavis. Si non nimium ex hisce Festis, certe plurimoriam, neque specialis in Symbolo D-sderatur articulus. Hine Imoe ius ilΙ. lib. 2. cap. 11. υiphauit, in qua etiam recolitur Baptili a Chrilli , asilanatu uum Boii a ς raschali, resurrexit ἰ Merumni, oea Mendit in caelum , Invention , in multationi sanctae Crucis, Crucifixus etiam pro nobis. Equidem hue utque bene. Sed dum perpit feriam tu Caena Domini, & Fciso Cor ις Chintialsetna re illud Symboli δε eurion di-mum onem quis umquam essentiri valet, eum talis articuluς, quando ad rem referri etiam posset, habeatur quidem in Symbolo Apostolorum , sed non in Condhintinopolitano. quod in missa recitatur Gavantus hane sensit dii. ficultatem, L ideo pari. I. tit. Ir. liti. a. pr ilium artici alunt implicite eontineri, allerit, in eo ei uidem verbo quatenus, ait ipse, per hoc una cit Santiorum peneratio, di r Eucharii liam, quae praefatis duobuς diebus coli cur, una la A itio, atque nutritio, vel in verbo illo unam Dialam Caths-ti ris, Amstineam Getesiam. Ast, ut ver satear, mihim tuus arrident ambages illae, quae vix ad conlimum trahi pol sunt senilim: quare malo dicere , quod praediitis diebus re citatur Symbolum, quia iu3cta generalem asteriam regulam so lasunt Christi; α idiplum laeto so Transriguratione Domini , & se