장음표시 사용
91쪽
ficia in orem in num ae em -- duretur; nam se et a L, uva lassicientia addidit substa tis amorem Accuratus - in omnium et maxime perspicue loquitur dicens: Deo benivn o Merai mo is ejus et nimia ex magna -- a magnum perperaramque amorem debemus. Sic enim se, stantis Deo addidit quoque adjectiva, illud a senui in tam sententiam illum antia. Qui hominem doctum ae simul modestum ita laudat, ut dicit, eum esse domin non tam perspicue loquitur, quam qui addit modestum. Et si in ceteris Cic. Veri . I, I me id ait Na-s se Veries rutfecisD, quod primo luerat, in Mu adaessere, minus ab amo, quam 4 Fur et, cognosceretur, quid ego in Me accoxione comparanda constituendaque elaborassem; ora τρι- tenuis plan atque obscura, ' Hires esset. Recte dicit, laudem judicum remι- et furam fore: Non lassiciebat penuis h. e. parva nam laus potest esse tenuis, at nota: hine addit obscuram e tuo a vel non satis nota, non, si bus nota. - Fontej I 6 in nos vero , judices, non e miliis ετ reus praesidiis, vobis adjutoribus, si immani at- μ olerandae barbariae res erep Recte. Non sufficiebat m. δε
addi debebat firmis praesidia enim possunt esse multa, set non firma, et contra utrumque jungi debeti Nee iminarib nariae lassiciebat addebat inreserandae. - Sic Manil apro qua salute sociorum mucia mini ei vestri magna nar in bella gesserunt; et statim aguntur ceri populi φmani uectigalia ei maxima nec seriissima nec maxima omiserere poterat, si quidem recte ae perspicuo volebat loqui possunt tum vectigalia esse eerta at non magna, itemque ivo, at non certa. - ibid. c. 9 sinu Mupleti Lei remi simi siripiendi ausa in eas oras nosti um exercuim Istuctum fanum est loci aluissimum, si divitiis et ornamentis abundat, religioissimum, si si ma religione colitur ab hominibus neutrum itaque a se poterat, praesertim emin utroque sit eausa, cur nationes timuerint, ne sanum iota
Sed quaeritur hie, an etiam duo adjectiva sine copul3er possint uni substantivo addi. - Posunt utique, at non nisi tum, cum unum adjectivum una cum substantivo cogi rari potest tanquam unum subjectum v. e. Codex Li3lβe re primus, ubi Cois Lipsiensis jam pro noto subjecto laabetur
Sic meus magnus amor, tuum longum iter multi magm ποην curantur absti=untia et quiete ubi magnus amor, longum iter
magni inorbi pro singulis su estis habentur: sic Cic. Manil 9
92쪽
pisam tanquam uirum subjectum cogitat . - tino tres M.
jectim ungi possint, si duo una cum subminthis, tanquam vini subjectunt, cogitari possunt, his cmrissimus num visu s Cie Phiha, Ig etiam externos multos euros viros ---- Ci ad Div. VI, 6 in ipsibus iat -- μα et exirem Haros ros jam ante conjiuictim cogutata sunt op xin eviri us et muli os accedet et. In primia
duo adiectiva sine αλε recte jungi possunt substantivo, si
inerum indicat qua sitarem, v o et u brevis, ruber, niger, tum cet. alterum vel exprimit - νωπ multiminem.
ψων, aut gemem, urbem, rerram ceti v. e. Latinus, R
manus ceti vel signiscat possessionem, quo pertinent pria nomina suus, tuus, ut noster, votir itemque his, illa, s reti v α inlii magni morbi hi magni viri nostra D na facta si reeenti adventu me Cici ad Dis V, a, si et rv pulcherrimi facti, Ibid XII, 3 . a mustii in bina,' Maniuis: Imo ista omnia jungi possunt, . c. exurnos multo claros pirat, Ci Ibid. VI, 6 ubi notandum est, tria meatis addi a non aliter diwre lare poterat exureos irim uires talidum notuin subjectum eonsiderabat, et tuo. hat addi pode --i vel e erem , indicat terram; mutimminemni. Poteriit tamen dicere mulio externos, eo
'curas, rus nominar- ac sic sorsis suavius dixisset. 3κ Apud Nepoti Eum i extri legirur: hi militari bones Mere, comisamre toto Hreiiu, Luma verum mi aliter res habet atque in supra memoratis locis Ciceronis. Hie et
M st et , ilitari indicat qualitatem. Quaeritur, utriuntis sti finis. an militari sinere, pro sibjecto uno habem '. ordo dem verborum suaderet, ut honest fine o , citur a miniari videtur esse adjectivum primariun
Ulue ita nulli ri finiter jungendiun a tum m est mixquadrat nam iuine alemo videatur indicare, militare finius duplex, alterimi honestum, alterum inhonestum: ima Nepos direre haud dubie noluit. Quare,strionius duramine hane coniunctumem adjectivorum p. Nepotem, ei, si jam magis librariis tribuere placet, cum Lambino b me ut initatis praeciam judico, sed a Criseis nonnullis, e nova amantibus, qualis Cortius erat em inpriniis 'simiaitaraitae tenso deriso et reprehenso, legamus:
93쪽
tari, si in iis inest notio primaria et tum stinantis vel pronomina, quibuscum conjuncta erant, abeunt in geniti
mae τ' na et mi ira at non praedia per se sed eorum Mi. 1 fmuli do timce ius Quamitaris illis', ergo μά-- et M usi sunt hie ideae primariae. rite ad Div. M H - ego temeritati A Wrura atque πιυπιο ηοην stilissem te pro Hui temeram hominis te. At ira s. ita est idea gravior remeritati enim, non ipsi homini, xesistendum putavit. Ad Div. VI, ep. 6 6. In quo
proprer aris sinem, raptitarem, altis 2 emque mans est e. pro propter aram , viduin, et altum flumen ubi notes eam dem diligentiam, de qua paulo ante in usu adjectivorum dixininus, servatam esse, h. e. nullum attributum o tam e quod muniui, tramitimidi item reddenti, conveniret poterat nee latitudo nee rapiditas nee inimis mitti Nam flumen
potest esse istam, nec tamen rapid μν potest esse muta , nee tamen abum et urum et Hura dies do hae ro sunt supra μ so T in cap. de uaria is vocabulorum.' M Uni substoriis quo pertinent proii una aliud δε- , Dintimaemimer m ad tur, per quod illud magis definianisi atque ita perspicuitas magis adjuvetur atque ita prius se, santivum it pronomen is, Me certi abit in genitivum.
Substantivum, quod additur, notat plerimique vel partem vel attributum substantivi, cui additur, vel causam. Quod in recte intelligatur, notandiam est hoc. Vulgo h. e. sermone populari vel plebem, qui non nimis sistilis accuratusque solet in inbuitur rei toti aliquid, cum tamen hoe ejus tantum parti vel attributo latissime sumto invenusth. e. dicitur de re aliqua vel homine 'ta, tanquam h quod dieitur, ad illam totam pertineat, cum tamen hoc vere parti vel attributo ejus tantum tribui debeat. Porro dieitur saepe de re iis, ut causa nullatur. Haec inst
94쪽
quuntur, peculiari vocabulo exprimitur et illi rei additur. Sic intelligendum est illud, quod diximus de substantivo addendo alii substantivo ne quis sorte putet, hique substantivum addi vel, ut nonnulli loquuntur, ex uno substantivo duo ei posse. V. c. pro uti rare hominem rectius dixeris ubierare omisiis orpus p ula vulnerare non adrotmu hominem, . e. ad animum et corpus, sed ad compus luna pertinet. Si essetire in puppi rectius est, quam seiara in nave, de gubernatore: nam is sedet tantum in puppi.
Qiiud qui non intellexerunt, putarunt hic partem pro toti poni male. Sic femina vulchrae formae est accuratius dictum quain femina,i Ichra. Si os sidere antinurn in muris,mand eleid e rectius dicitur quam osse mi re 103 H ιem: nam ostens non ad totum hominem sed ad eius a miluunpertinet. Sic sperii vinii, me fefellit rectius quani rigo me
fefeι in is , opinione, et prisci illud sen per hoc nunquam dicunt Apud priscos nihil frequentius ista ratione: uteo illis perspicuitateria dicendi discere facillimum est. Ac. ad Div. V, p. 2 6. 4 Si vero meam salutem contra allius imuetum in cerιtiqelityinim de Lenderin , satis habeas , nihil
me etiam tecum de tu frarris viaria conqueri: ubi notes meam salatem pro me, illius irnpetu= In D illum poni at cum
dixisset impetum, addere facile stat cruc&bsim unι deinde da tui fratris injuria telum pro e tuo fratre sed quam Praeclara h. e. ad peripi curtatem aeconunodata est illa mutatio - Ibid. . Is Quem ego cum comverisem mmm sui
tribunatus conattim tu vaeam perniciem parare et c., ubi notes tribunatus conatura pro tribtiuatum dici: politi et huc referri in neam pernicien i. e. in me, contra me. -- ibid.. 6. za
Bubus ego temeritati s virtute atque aninio non restitissem etc., ubi notos hujus temeritati dictum eis pr. hure. Paulo ante quidem diximus , hujus tenti ritati diei uni eis pro huic tem raris homini; et nunc die unus poni pro huic. Nonne hoc est repugnantia loqui Minime. Teneamus igitur Cie roni primum in mentem venisse haud dubi huic egi A etc., deinde cogitanti illi accuratius et huic in menteni venit vel stat in temeristati addere et liui in hujus nautare vel xemerasito addere ac deinde το huic semerario mutare in huyus remerarari. Quidquid est, nam certo die nequit, quam viam cogitandi hae in sententia sormanda iugreliu lit, certe apparet, hujus temeritori tande triuiolitum elle pro huic et utile est mutationem sontentiae duobus nio dis indagare, ut deinde diluamus vel adaeclivum in substantivum novum I
tare vel statim subflanuvino substantivo ad te, Ibiiu
95쪽
inia in Quam accurate , quam pecticue dictum ηοInstrum exercitu, mr ut locus, inlimine ex tempus, quom in re nubtam postulabat. multa additorem substantimo. rum otiosum est, ut ii serian opinantur, qui libent ex odi dum priscos pro iiiii vocavi temere duo ponere. Deis vero ex substantivum, e iaestuas, nec participium, e tota verborum compage apparet. Adiura in epist modo laudatari cita etiam iri evirixas, - - - risere rest, monti tui, es iudicis bene sentiae, vel si avitare ingenii, viis re ruamur, ubi auctoritate, num dictum est pro risi
minis, indicio benevolentia benevo/rima, et suavitare is
sensi pro inmis , Cupit Cicero res suas per Lucterum historicum celebrari: hoe ita circumscribit, se cupere istimo, io ejus benevolentia, et ingeni frui, quia laus Lucerii est os amis in in ut benevo iam seriptoris, nec sine etessiores apte laudari potest Iam pro re noni diei testimonii mino irare, quia testimonium Luceri multum valebit apud lectores pro be-υ-- ponit πηενο utiqe dicio, quia illud testimoniiun Ut illa laus indicat benevolentiam pro ingeni dicit sua te ingressit, quia ingenium scriptoris est Iegenti suave sic Phaedria, de cane carnem serente per fluxium ιν piarum in recisi vidi s uerum sinisse iis ιν his indit se; at illud accuratius addit hec Quin, ut area reat, cur se potuerit videre deinde se non proprie
96쪽
. i erat videre sed tantum si minerum μι--Messt,. rason erdiu, ion bibisset, restitit, et is si ora vitii
imaginem suam Ibi dum ramosa misnam lamia ornua cremrumque nimiam tenuitatem vituperat, euantum sistro vociabus metterritus per eampum fugere oepit etc., ubi prinium Maginem suam pio se propter causam modo dictiun deinderem rum renuitarem miniam pro rura; sed iddere quoquo volebat causam, cur crura vituperaret, hine ait rura nimis tenuis seu erum renuisarem nimiam tandem venantumine u eonterritur pro per venantes ves a venantum eonte ritus. - r v. Io more mortis in se sutore medi asinus tum eo essus est, non artis ulla mericae se prudentia, virum stupore vulgi factum η-- pro eoufessus est, ' non per retem musicam, verum per vulgum, sinum esse nisi limiat illud accuratius nam ari me a per se non asser nobilitatem ramiam, sed, quoad ejus es perit et peritia ejus; hiis pro vir crum medicam dicit artis medicae prudentiat deinde vulgus non per se asseri nobilitatem seu famam, sed quoad est stultus, stupidus, s stupor 'HV hine pro per mulum dixit vula fumo. astu is in D mn paruommutando civium nil praeter domini nomen mutant pauperer. Recte pro praeter ninum dixit praeter domini nomen nam vere tantum mutant nomen domini, ut, si ante vocabatur Augustus, irim voeetur Tiberius dominus semper inai et,
semper manent sub domino. Et statim: Is Lostium elamissu ira terrimi pro ab sissimi, per hostes terrimi siserrimens at accuratius additur Hamore hic enim proprie te rebat hostes nondum apparebant. Ex his exemplis Milo inteli imus, quando deceat substantivo submintivum addere. et quomodo hoc excogitari possit Addi possunt supra p. go a dicta in E A. de copia verborum. VI Non peccari Her in casu, numero, meres, an,
vorum, in tempore, modo verborum etc., quin hae peccata
perspicuitati ossieme interdum possunt v αi Non debet pecori in eou. Non diei v. e. debet eo ainre a licui, ommunicare alicui, pro cum aliquo quia pristi non ita loquuntur, ae lector peritus possit incertus fieri. unde pendeat iste dativus Sie non dicendum est fora turi, an se cere alicujus ob eandem causim. Si non diuendum inuncumbere literis pro in vel ad literas Iucumbere estir sese nil se a Veima men, o go et tune res, qua rutimur, ponitur recte in dativo v c bacuis, mensae ete. Deto incuNisere Meris re in diceretur hoc sensu, ut signifi
97쪽
pendet ab incumbes e, sed est i in ramine vel propter Him vero eluuii intelligitire, ineumber aerem inaus esse distra quam operam daressisutire rei, et, qui incitur in Mere ititeras, eum diei longe majorem iis operam dare, quasi Fi' dicitur literis veram dare s studere. Interdum ethmum pliciter eonstruitur; v. c. innere vel resecare, is mose et in mensam sic rimere in gratia Cici Att. VI, 6 extri et Prariam, Ibid. V, 3 sic latere L e. vi se habet et accusativum, v. c. quod latet nostru uscuju- , an R. R. I, 40 es ovis Polit IIII, 9 Iz6: Virg. Aen. I Iacurtim sta fratrem, ac saepius: et dami ι v.' quod mihi larere poliar, Cic. Catil. I, 6 Lucan. I. I 8 hosti Romtiter, Sit XII, 614 piae Ocies is moribus latere sinat, ama Non debet peccari in numero. Decipit hie sacile tyrones lingua emacula, quae interdum, etiam si de pluribit
rebus loquitur, tamen singulari perperam latitur, v. c. Hstr
dicitur Parer et mater οὐ adhuc, sanus est, mortuus Ased vi mi, μ' sint, mortui sint. Sie vernacula dicit, hinnig pro vi eis, vente Dinge v. e. In dem Eueli statvi . vom Mariege icu habe viri gelasn, te gehori, feni gekr' em, quod male vertas: In hoe libro uisum de bella occurri r nivisim legi, multum aucυi paueum di i debet dirim illa, uruca, quia sermo est de multis, bus vel saltem p ribus . - praesertim cum mulium sit quoque ad vola notans Oete, aue, ut adeo confusio oriri queat sic etiam extras entes verti debet pauca potest tamen etiam parum dici. In primis huc pertinent pronomina Vesti, harei, assese, re emes, quae, cum proprie uiram rem no tent simque singularis numeri, vulgo usurpantur de multi rebus hinc nonnulli eodem modo hodie haec ista, ea, quo de una re usurpant, ut contra Loe istud, id, quod de pluribus, quia opinantur nim inesse discrimen. Male. Nolan ' dum igitur, de una re diei rectius hoe, Dd, ad quod de
pluribus haec, ita ea, quae v. c. Pater meus mortuus est me seribere tibi volui. Recte hoe, quia unam rem indieRI, scilicet patre=n mortuum esse et male hae usurpetur. Siς an tu id illud nescis, niti bello omnia ereptabesse male pin
98쪽
quod mihi bello nua erepta lim Contra, umido die Gem amisi WWenies, mri fratres, perdilita facinare mos, patria mihi rem est immis hiae seu esserem injiciat debet ello Min Lise mihi ἀ-rem injiciati necesse est vel
-- promer ea inam nam praecedunt res plures Humili parent i, byamisi fratres, o perdia faculiaret dy rem mihi est patria. Sic perperam loquitur dicens: μιν -- - s iste που πρitu aeremis meis admersatur, vis rauemque tabis: Loe aequo animo ferre non diutius possum; nam praecedunt plura a non est ἀναπει cupidui H proe .ceptis meis ad ei satur e virtutemque His ad haec tria re sertur Me male ergo debet esse taee. In nonnullis eant ipsi prisci , v. c. me pro omnia saepe dicunt, si et quidquid pro miscuitque sexcenties occurrit interdum etiam Loc, quod est , licet ad pixum reseratur atinaee, ea, douna re ecedente nunquam dicunt. Qui itaque ominis pro in 'dicere vir, habet, quo se desentat; attamen semper omnia malim dicere quam mηe, licet prisci ita locuti sint: -- pro quaecuηque tolerari pinest, quia Vi epitum' oecurrit at hoc, id me pro si e ea, et
ea, etc. pro hoc, id tolerari non potest. Sed quaerutur, quomodo ista commutatio numeri vitiosa perspicuitati incero queat Lector vel audito linguae peritus, repe riens pluralem, eogitat pluralem b. e. plures res, et has non reperiens credit nussas esse aliquot contra, ubi ubde audire singularem, cogitat quoque insidarem . e. unam rem, cum tamen orator vel seriptor istum lingui rem ad plures res reserri velit nonne igitur ita fit, ut te in Vol auditor eum verbis seriptoris vel oratoris non possit easdem lime de 'oifungere, quas scriptor pratorvo cum iis comunxit Za Non debet pereari in genere. Ille duo notanda one usurpemus genus substantivorum rarius , v. et iis inte dum in genere seminino usurpatur, v c Cic. leg II,
quae finis siesepius v. e. Cic. ad Div. XII ep. I in te ium defendentibus Critieis: Finem nusium facio e , t in epistola Pollionis ad Cie X, p. 3 3 9, quorum quis udam
μα- em Melius tamen esse putem; in in masculii insem per ponere, quia sic usitatius. Sic ro dea interdum apud poetas e graeca ratione reperiri, eruditi dic t v. e.
m. Aen. II, 63 -- ῶν VII, 9 Heus iamri. At liem eredam in his loci d eum proprio intelligi Gin, non deam cenam, tamen concesserim, poetas ita pota citare,
99쪽
quia ratiorem dieendi rationem amant non item prosat eos.
Dicitur quidem in Clave Cici minima Apud Ciceronem ruoque deui pro ea dici, ibique duo loca memorantur; ed ex his parum vel nihil pro illa re sequi puto. Unus locus est Tusc. I, 7, ubi Ernesti diei de timo diei --.
Narratur ibi illa via de Cleobi et Bione, qui, cum ummenta morarentur, ipsi ad Minnisecesserim et matrem sacerdotem ad sacrificium selenne vexerunt: nunc sequuntur verba, as quae mini, ut puto, respexit Bosor radvecta in fanum, cum eurrus esse ductu aliis, precara a dea i. e. Iunone dieιtur, ut illis praemium daret yro pistare, quod maximum k-im dari posse a daeo quaeritur, an poptrema verba a deo reserantur ad Iunonem ; quod si 'deus hic dicitur pro dea: at, si Cicero voluisse intelligere
vinonem his es is haud dubie dixisset ab ea, ab illa aene a ea quidem apte dixisset, quia jam is modo Praecessit, nec repetitione viis erati aud dubie a de Ciem ro intellexit a deo aliquo on ιnem mira sensus est soli
Mnscia non inem Gorte gerebo inrdo' - - Latim rarentes scilicet articulo non possunt iam mi et ei mussiseemere, nisi per contextum. Deus ergo hi est penuis aeus universunt, non erius deus. si et est in alterolam Invent. II, 3 r. eum ipsum ponam: μν udemia eum scisse aliquid ii, qui arguitur, negatur u apud quo se lex erat, Ne quis manae visurum immotior Nautae quidam, eum adverse rempe te in alio jactaremur, usu rum s eo portu, quem conisiciebant, potiri essent, ei daeo, mi ibi Uper se virulum immolaturos. Masu erat in eo porrufanum Dianae ellus, etsi vitulum immesarei ηοη licebar. Imprudentes legis, cum exissent, vitulum immolaverunt. Acci saniur. Inientio est, virulum immolastis elueo, cui non sic bat Verba postrema, ad quae e mesti respexiste bdetur vir in immolastis ei deo, cui non licebas, sunt ni, hi aliud, quam quaestio rhetorica universalis, et quamquam in applicatione tandem ad Dianam respicitur, tamen hi vocabulum ei ut vocabulum generis consideratur: ih habe dem Gotte in Kal geomeri dem man keinis femsost me sorsan alieui, nisi graece perito, in mentem venisset, verba ei de non nisi de Diana illo loco intelligenda esse. Ergo et hoc usu abstinendum censeo. - Latini, perspicuitatis cupidissimi a filia, ea etc. interdum secerunt
ictui, rabat, ut risumerent a Mis, iis, si si a filius,
100쪽
et Urint, filia, sea, et senilia seminitia habere
aequo is in dativo et ablativo ae malaulina illorum se C eero di 'usque pro G Hisque Rabiri peres a. Cogebatur ita sacere. At ubi talis necessitas non iuget, abstinendum est ista reminatione Muri v. e. ambini di λεμ- Giis νηφα dicendum, non m -- --, 'a iam ex ambariu apparet, iiii esse aram se, si de emta me illo inter iunonem, Minervam et Venerem, de mala aureolaquerer, recte dicerem, postquam nominarae ipsae essent, Hs irilis dii, vel his diis is ter Assis triuil quia pol, te patet, tres deas, non tres deos, intest L ine Varro de re rust. Ut 6 6 de Musis iocutus ait His sibit o. Musis mimi- attri Haem Aorim in pro iactur. Οὐ- dendum putavi, ne crederet aliquis, i, sina, dea, librora, et semper finisus, eabus ete Armari ae se diei necessario debere. b deinde videndim, ne vocadmia, quae, ut significatione, ita senere disserimi, licet iisdem litem constent, mi landamus, v. e. malus pro arbore in limo est generis seminini, sed pro arbore in nor, ut se loquax Masbaum, est masculinum Cois pro postrema illis parte, Veris, est generis ommunis, saepius tamen s minini t o materia Lindis octi, 'Mihi generis seminini: si in Aiuria mala est mare Adriaticum, Adrtur iam est oppidum C mido sem est cupiditas, Cupido mata est iam uis
4 Non debet pereati in tempore quia alia pereata 1 spicuitatem ossendunt facillime; v.' qui vernacula vem ita ineis nisis, ann ders e se eoen, Ommen, miraeverteret, nemo, uamio 3-ter Maserit, inris pro Arimi - russit, venturus sit, quia crederet, seri Esero, venero, esses tum conjunitivi, is non perspicue loqueretur nemo eum inlinigeret, sed quisque egom vel auditorum linguae peritorum crederes, fr*serit, venerit, esse perlaebam e hinctivi, atque ita verteret: --Her Vater disclinienusiae vis Sie, si quis futurum indicatis simplex pro futuro exacto usurpat, vernacula deceptus, v. ' qualido vem , tibi iacam pro venero, is aliud dicit, aliud cogitat; atque ita obscure loquitur. Sic aliud est dicere fratris eulpa
fu si, ut miser fir assint, miser est prius indicanein adhue,visum esse, posterius, in suis quidem se in in amplius es nitarium De vero usu et eonsecutionsttemporum supra p. 73 K in Parte priore late dixi, ' - linoso rejicim