장음표시 사용
102쪽
Aon possum reticere, deae, qua me situs in re iuverit aut quantis iuverit ossetis: ne fugiens saeclis obliviscentibus aetas illius hoc caeca noete tegat studium: Sed dicam vobis, vos porro diei te multis millibus et adite haec harta l0quatur anus notescatque magis mortuus atque magis, nec tenuem texens sublimis aranea telam ι in deserto Alli nomine opus faciat.
Nam mihi quam dederit duplex mathusia curam, Scitis, et in quo me corruerit genere, eum tantum arderem quantum Trinacria rupeS
tymphaque in Oetaeis Malia herm0pylis,
maeSta neque assiduo tabeseere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae. Qualis in aerii perlucens vertiste montiSriVus muscos prosilit e lapide, qui cum de prona praeceps est valle Volutus, per medium densi transit iter p0puli, dulce viatori lasso in sudore leVamen, cum gravi exu St0s aestus hiulcat agros: hic, velut in nigro aetatis turbine nautis lenius Spirans aura secunda venit
103쪽
104쪽
s iam pree Pollueis, iam Castoris implorata, tale fuit nobis Allius auxilium. Is lausum lato patefeeit limite campum, isque d0mum n0bis isque dedit dominam,
7 quom mea Se molli eandida diva pede intulit, et trito fulgentem in limine plantam innixa arguta conStituit olea.
Coniugis ut quondam agrans advenit amore Ρrotesilaeam Laodamia d0mum 75 indeptam frustra, nondum cum ηnguine Beroli isti ea elestis paeiseasset heros. Nil mihi tam valde laeeat, RhamnuSi a Virgo, qu0d temere invitis suseipiatur eris. Quam ieiuna pium desideret ara cruorem,so d0eta est amisso Laodamia Viro,c0niugis ante coaeta novi dimittere e illum, quam Veniens una atque altera rursus hiems 110etibus in l0ngis avidum saturasset amorem,p0sset ut abrupto tyere c0niugi 0, 85 quod seibant areae n0 longo temp0re abi88e, si miles muros isset ad Iliae0S.
Nam tum Helenae raptu primores Argivorum e0eperat ad sese Troia ciere Vir0S, Troia nefas e0mmune epulorum Asiae Europaeque,s Troia virum et virtutum omnium acerba iniS, quae vel et id n0stro letum miserabile fratri Attulit. 4ei miser frater adempte mihi, hei miser fratri tueundum lumen ademptum,
tedum una tota est n0Stra sepulta domus, s omnia tecum una perierunt gaudia n0Stra, quae tuus in vita duleis alebat amor.
105쪽
106쪽
Quem nun tam longe non inter nota epulerane pr0pe cognat0 compositum cineres,
sed Troia obscena, Troia infelice sepultum 1o detinet extrem terra aliena Solo.
Ad quam tum properans fertur simul undique pubes graesta penetralis deseruisse focos, ne aris abducta gavisus libera m0eelia otia pacat degeret in thalamo.1o Quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia, ereptum est ita duleius atque animae0niugium. Tanto de absorbens vertice amoris uestus in abruptum detulerat barathrum, quale serunt Graii heneum pr0pe Cylleneum
110 Siccare emulsa pingue palude Solum,
qu0 quondam caesis montis odisse medullis audit salsiparens Amphitryoniade8, tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta pereulit imperio deteri0ris heri,11 pluribus ut stelia tereretur ianua divis, Hebe nec longa virginitate foret. Sed tuus altus am0 barathro fuit alti0 illo, qui durum domitam ferre iugum docuit.
Nam neque tam carum confecto aetate parenti 120 una caput seri nata nepotis alit,
qui eum divitiis vix tandem inventus avitis n0men testatas intulit in tabulas, impia deres gentilis gaudia tollens
suseitatis an v0lturium capiti: 125 ne tantum nive gavisa est ulla c0lumbo compar, quae multo dieitur impr0bius 0seula m0rdenti semper decerpere r0Str0, quanquam praecipue multivola est mulier. Sed tu h0rum magno viqisti Sola surores, 130 ut semel e flavo conditiata Viro.
108쪽
Aut nihil aut paulo cui tum eoncedere digna tu mea se nostrum contulit in gremium, quam circumeursan hine illinc saepe Cupido sulgebat ero eina candidus in tunica. 135 Quae tamen etsi uno non est e0ntenta, Catullo
rara Verecundae surta serenius herae, ne nimium simus stultorum more moleSti. Saepe etiam Iuno maxima caelicolum
eoniugis in culpa agrantem coneo qui iram, i Oseens iunivoli plurima furta I0vis. At quia n0 eum diis homines comp0nier aequum St. Ingratum tremuli tolle parentis nus. Ne tamen illa mihi dextra dedueta paterna Dagrantem Assyrio Venit odore domum,1 sed furtiva dedit mira munuscula nocte,
ipsius ex ipso dempta viri gremio. Quare illud satis est, si n0bis is datur unis, quem lapide illa diem eandidiore notat.
Η0 tibi, qu0d potui, onsessium armine munUS 15 pro multis, Alli, redditur officiis, ne Vestrum Scabra tangat rubigine nomen hae atque illa dies atque alia atque alia. Hue addent divi quam plurima, quae hemis olim antiquis solita est munera ferre piis, 155 et qui prinoipio nobis terram dedit a uetor, a quo sunt primo omnia nata bona. 157 Sitis, felices et tu simul et tua vita et d0mus ipsa, in qua lusimus et domina, 159 et longe ante omnes mihi quae me carior ipso est, tu mea, qua Viva Vivere dulce mihi est.
109쪽
110쪽
jam prece Pollucis jam Cast0ris implorata tale fuit n0bis Manlius auxilium.
non Ρ0SSuin reticere deae, qu me Allius in relin lib. , L. Pu quam allius in re, quam allius ire, D. Guu quam fallimus in re, Dr quae dallius in re, P1 quam alius in re Der dili aut0ritllisl0se lib. F. ha qua Manlius in res ei ne lautet v. 50: