장음표시 사용
31쪽
hunc modum peccarum originale imon rat, quid i u tria or,ginalis econtra justitia originalis demonstrat, quid sit pcccatlim i ginale, nempe quo eEam Orestinae ora rnalis
V l. Sic igitur per lapsum e vestigio coepit homo dotibus supernaturalibus orbari,a in statu , qua- lamnatura sibi reli et a praebet, relinqui obnoxio praeterea culpae inde exortis miseriis. Observandum enim , etiamsi numquam reapse S actu exstiterit status
merorum naturalium , sed naturalia semper conjuncta fuerint, cum innocentia,&proinde cum dotibus innocentiae congruis, vel cum culpa, vel cum gratia regenerationis quod nihilominus seorsim mera naturalia
secundum se considerari, qualem illa statum importent, intclligi possit: quemadmodum etsi nulla materia nisi forma alicui conjundia exstat, quid tamen materiae secundum se, quid forma competat Morsim considerari potest debet. Sunt autem varii status hominis,&PRIMV, quidem status merorum naturalium, qui etiamsi, ut diYimu , numquam talis exstiterit quid tamen importaturus siet, considerari potcst. Est hcvNDo status innocentiar, in quali erant protoplasti ante lapsum, plurimis maximisque supra mera naturalia dotibus eu cito. Est ERTio status peccati&miseriae incumben--.tis divinae irae ac damnationis in quali erant primi parentes post commissum peccatum , antequam reciperentur in gratiam is in quali sunt omnes eorum posteri, nisi Deo reconcilientur veniaeque iratia participes reddantur. In eo naturae sunt laxatae habenae, ut inferre
permittatur, quod sibi relicta inferre potest, nempe plurima incommodi, periculi, morbos di denique nior-
32쪽
rem. Coneu piscentiaqtioque soluta est, ne se nove
at turbas det, dum haec mortalis vita vivitur, pro hi beri non potest. Diccs forte, u a mero naturalia sunt, referuntur in Deum naturae a siccorc m. Si igitur in ordinati concupiscentiae motus, quibus non posIumus non lacessi, a natura sunt, S peccata sunt, ita peccata in locum tamquam causi si redundabunt. Respondeo autem,bi Deo placuisset hominem in statu merorum naturalium relinquere, tum legent de non-concupiscendo non tulisset. Quod vero nulla lex prohibet, id quoq; peccatum non est. Caeterum ex ti volui hominem care re motibus , tuos diximus ex eo contulit dotes , per
quas, modo per ipsum non staret , carere posset. Est Qv ARTO status reconciliationis S rcgenerationis , in quo fuit Adam, postquam receptias est in gratiam, S in quo positi sunt omnes fideles incoquidem non restituuntur cune a supernaturalia per lapsum amis aueminime autem omnium, quae felicitalcm paradisicam ut ita appellare liceat constituebant, immunitatem amo- stiis aegritudinibus S naturali morte praestabant: ha-Henus enim in ipso gratiae statu natura sibi permittitur: conseruntur tamen, quae juxta divinum beneplacitum S pactum evangelicum ad obtinendam reconciliationem hecuperandam salutem sunt necessaria. Et quom iam hac fini in hoc statu non est necessarium a motibus, de quibus diximus, pro istis immunem esse, sed suffcit eos compescere , ne in eius consummatos erumpant, ct quod caro concupiscit, perficiant ad hoc prastandum necessaria gratia non deest. v iNcro est futurus status gloriae, in quo qui in priore quarto statu ad fine imusque perseveraverint, Deum cram sive sese adu sunt,ICOr. XIII, et o corpus, quod in ipso Adm
33쪽
patu innocent fani male suem, id est, ad conse tio nemindividitorum alimento, ad propagati, lac inspecie generatione indigii erat, spirituale habebunt, non ouod substantia corporea commutanda sis in spirituale Iubstantiam , sed quod glori licanda sit dotibus,quales
alias spiritibus sive angelis propria sunt. r es c λ ruptibile stud in uere corruptib irarem, ncrra es ud Induere immortatiorem I Cor. XV, 3 3. SEXTO est futurus status damnationis, superiori proximo oppositus, in quo qui e tertio prius memorato erepti non fuerint,in ad quartum translati supremo judicio hanc audient sen
iis enim caligo tenebrarum in aeternum adservara e a Petri I, 7. Igitur torquebuntur igneor a fure in conseris an lorum sancrorum, in o pectu se fumos tormentii brum adpende in ecula lutorum, Apocal. X LV IO. nam incredui exsecra ilibus, homiciis ci forta oratus, crvene cis o Moo Iris , omnibus me ac situ portio ad gna tu est insta no in quo artae fulfur , Apocal. xxi I. Sεrrixi est status hominis inter naturalem mortem 5 supremum judicium medius, habentis interea animami corpore separatam. Sicut autem mortui in duplici sunt differentia , nempe vel beandi, vel damnandi, ita quoque status, de quo nunc loquimur, alius est illorum alius horum. XVlL Quod corpora quidem attinet, utrorumque corruptioni&putredini&resolutioni in eici ', iusque materiamque primam sunt obnoxia. inpulverem reverteris, ubi Dominus Gen. III, 9. Iustorum C aurem
34쪽
a se mamma in manu Deisons, se neu tam res rormenMis, Sap. ii I, I. Attamen non obtinuerunt promissum is d. quyn, am Deus d uobis horim quiddam rovidit ne ab que nobis cca sunm nra , sive beatitudine prorsus completa consum mala potiantur , Hebr. AD 39. Regnum Dei es Vese pax o aufum per Spirisum Sanctrum R. om. xlv , 7. Id sane obtinuerunt Quod itaqtie sine nobis obtinere nequeunt, est promissum regnum aeternae completaeque beatitudinis Hinc est, quod Iohannes in Apoca- lypsi viii sub altari ammas eorum , qui mactarifuerant propter verbum Dei es propter resimonium quod ruebantur: quibus d/r in stoia age, quae videlicet mystice intellectae ad eas blande fovcnda, hilaritate focillandas facerentic dictum es eis, ut requiesserent adhuc paus iam remors, quoquo compleauru etiam conferis eorum se arres eorum, qui occidendi sunt, cur ipsi Status quoque animarum sanetarum a corporibus. separatarum in eadem Apocalypsi verbisnguratisin propheticis describitur in hunc mo
dum S Manuthronum Dei, es colun eum die ac nocte inren plo in sequi in ide throno rore terra umbraculo. n. riens ampbis, neque utens amplitus, nec meos cade sol, neque
u vi sus rioniam g-, qau in media iron eis pascereos, o viae duxerit si s ad vivos fonte aquarum: ab eo
ru es Deus omnem lacrymam ab oculis es Lm . Damnandorum animae inri dicarceret , sicut colligitur ex icti itis,
36. Videtur itaque, quod animas separatas attinet , ita fere se habere, quemadmodum se habet quod attinet electos ad capessendum regnum, destinatos supplicio. illi,dum modo sint electi , etiamsi nondum sint coronati, etiamsi nondum in manus traditum sceptrum regnum acceperint, in honore tamen corona: L congruo habentur. tractantur, sicut decet rcgnaturos cisti vero
35쪽
in carceribus miseram vitam agunt,& metu imminentis supplicii torquentur.
HX ceterum, ut ad priora redeamus, dubium nullum est, nec naturam sibi permittendam, sed mediis&dotibus supernaturalibus sive compescendam ii vemendandam, nec hominem nisi peccasset, moriturum fuisse. Clara enim sunt verba Apostoli Per un m G
cari ex, Coi xv, a d so. Nempe absque peccato es set, nihil morti permissum AE si nulla lex lata vel promulgata, nullum quoque esset peccatum. Neque vero eustamquam poenam intentare sive comminari potuisset mortem vel moriendi necessiitatem, si aliasa etiam absque commisso peccato morituriis homo fuisset.
Ei inquit comedem omnino morieris sive moriendi necessisitatem incurres.
XIX. Est autem homo media inter spiritus sive
angelos&animalia bruta naturae in utrimque partici pat. Angeli sunt substantiae spirituales, immateriat e dc per naturam immortalas: sic quoq; homo secundum animam rationalem , per quam in esse hominis constituitur. Cum brutis commune habet corpus ex elementis compositum , quod naturae relictum dissolvi oportet. Sicut autem pridem expositum fuit , non placuit Deo hominem naturae relinquere, sed supra eam multis modis extulit. A corpore itaque necessitatem moriendi a-na Ovit, ut una cum anima perennares ab ea perpetuo
in soritiari posset. Quia in cnim condita sit, ut corpui informet, tamquam alici a pars compositi sive una cum corpore personam Cnstituati videtur omnino ad C et hoc
36쪽
hoc ipsum nati iraliter propendere. Voluit itaque Deus
honainem talem creare qui nisi per ipsum staret, animae Corpus perpetuo conjunctum haberet. Ergo homo quain vis natura r limis fuisset mortalis , conditus a men est ad immortalitatem cui opponitur duplex mors, tum temporalis , tum praecipue spiritualis, a terna, quae est damnatio. Quando igitur Adamo dixit Deus,
smmnom eris; non potuit ille, tanta videlicet infusa sapientia praeditus, quin etiam spiritu prophetico instruetus, ignorare,vocabulum mortis ad temporalem non
esse restringendum, sed ad uti aramque sensu , quam late Is patet, extendendum. Neque dubitari potest, quandoquidem suprem: mundi die Deus omnes homines resuscitabit&redintegrabit, sive onmibus ingulis . nimabus sua corpora restituet quin id ad eum modum facere decreverit ab aeterno Quin etiam quum ab aeterno privsciverit hominem in statu innocentia non es se perseveraturum in etiamsi in gratiam reciperetur, posterorum tamen ejus atros evangelico pacto , a quo reconciliati, salus suspendenda esset, obtemperatu,
TOS, alios non obtemperaturos, nihilominus omnes decrevit resuscitare. Generalis itaque resurrectio quaretiam damnandos includit , in hoc decretum referenda est: beandor uis vero, quatenus beata , membroruna cum cJpite suo con)unctio erit, Christo redemtori imputanda Venit cur enim in Adamsomnos , qui videlicet Adami sunt &ab eo originem communi via ducunt,m Wis et mira omno nempe u seni Chrs ait Dasiibjim tittio es scabuntur. Cor. XV, 22 23. XX. Existimamus pactum Dei cum primo homine initum , quod antea proposuimus, ex aciatis accuratii nunc intellectum iri. Pinis pacti , quod homi
37쪽
nem attinet, einiit praesentem felicitatem conse re &aeternam perfecte lue beatani consequeretur Medi iam, sive conditio ad hunc sinem obtinendum dii initus honaini proposita, ab eo necessario acceptanda erat Perfecta legis divina tum cordi inscriptae tum peculiari, ter revelatae observatio , sive exacta oboedientia; ad quam privstandam vire suffcientes pro sto erant. Cena non ob servanti indicebatur mors , non quidem mox in vestigio subeunda, sed per naturam suo tempore inferenda; post corpus animae r stituturi aeterna, sicut jam diximus enim ad ternam beatitudinem Dbendam creatum esse, vi ea excideret, atcrna damnationi obnoxium fore non potcrat ignorare Adamus. Hoc pactum ab apposita conditione , quae crat Exacta oboedientia legi praestanda, Legaleis crito appellatur. X l. a quo contra legem peccabatur, vestigio privati sunt protopi .sti omnibus do tibias supernaturali bus; de si ut superius ostensum cst, nullo ingenio adsicquipotuerunt, quod Deus misereri vellet in quo modo; quandoquidem de veritate verborum Dei, immota justitia dubitari non poterat, ira sto erat exemptu niscvcritatis adversus angelos, quibus peccansilus Deusnsn Petri , ἰpepercerat. parte igitur hominum res erat desperata,
quorum pro ter spem nihilominus miseretur Deus in modum reconciliationis restitutionis. temperationem justitiae cum misericordia , humanae menti alio quin impervestigabilem , init. Foseu se cogitabat o triari
hardus sermone primo in Annunciationem Domini cam. Vbi per prosopopoe jam introducit loquentes O quasi contendentes Misericordiam S Veritatem. Ego
38쪽
rer, inquis, plerisermonem, quem loquurta es Domin . In rus moriatur Adam necesse cucum omn/ία qui in eo erant, quuine veritum tomum inpraevaricarionegustavi . Vt qu dergo isto sericorata, ut qui megenuisti Parer triri perituram, Scirenim Veritas i a quoniam miseericordia tua peristes no a se, sinon aliquando serearis. Similite autem contrario est alato tuebatur mi nesciat, quod si praeiectam sibi praetari arres abron tam mortis evaserit perii nec permanebit Iam in aere nuo vernas tua Domine, Caetera apud ipsu in iactorem, cui libit erit, videat.
XXlI. Veritatem sane divinam&justitiam sartam tectam praestari oportuit; quomodo autem ungi posset misericordia, s simul partes suas obire, nullum humanum ingenium, in isto praesertim culpa &miseriae statu, nulloque exemplo adiutum sed potius contrarium quod lapsi angeli praebebant , ob oculos positum habens , perspicere vel adsequi poterat. Homo peccave rat,&propterea hominem ple et oportebat. Satisfaciendum autem erat justiti e divina,quae est infinita, itidem pro morte aeterna sive qua durationis infinitar vel quod idem est,pra standum erat quod infinitae justitiae fatisfaceret poenis in aeternum duraturis aequi polleret. Hoc a nulla creatura praestari poterat Deus itaque suum ipsius unigenitum propriumque silium ibique i mo dedit , ut incarnatus o homo factus passusque&mortuus pro peccatis tum primorum parcntum, tum universi generis humani satisnceret. Qui Lehim passoLmors hominis futura crat, propterea hominibus imputanda Veniebat; quia vero Dei, propterea insinit valoris irecti aestimanda opii sim ira, ait Irenaeus,
39쪽
do, e του sive inconsuli titulum praeferenti, inseruit
XX ld. Scribit Augustinus De agone Christiano
modum altum non osse, nec se porrus . Nihilominus idem Enctiir: lio ad Laurentium . peribum quid nis, tu quita
40쪽
i p. 4 L nquit aberaremur unum m ilia e Dei s ommum ominem Christum Iesum, se et ' D in Leo Magnus sermone
secundo insolennitate nativitatis Dominicae Ver .m Isracor a Dei, quum ad reparandum humanum e in mossa δε- fer rimuli et se perem ent, hanc num con iam elegἰδε qua adistruendum opus diabo non irru cis ores urs cre III. ,
sed rarione justitiae. Respicere videtur ad diei tui Irenaupaullo ante productum, assii mantis, Si homo non Per rium hom no , non oste et crum ver rum . Idem autem sermone primo in eadem solennitate
Deus verus, non asperrE remedium . Sermone quiueto: Nisi Verbum Dei caro ferer se habi aret in nobis, set in con uni onem creaturae creator ipse defendere verusturam huminam ad noet um principium sua ariet rara revccaret, regnarest
mors ad uam in nem super omnes homines condem natio insolubilis permauerer, quum de soliconitione nascendi Post med. Una cuncri esse caussa pereunt XXIV. Athanasius oratione tertia contrarianos , hanc ab ipsis propositam obiectionem addu
εἰπεῖν ο εος , ψ λυσαιτ τάων. I curari uni etiam Serva or creatura fuerit, rantummodo is Ei Deus, ars iraso vere malediction vid, declarando videlicet sibi placere, ut per creaturam solvatur. Et respondet Athanasius, Por rar etiam sine αὐί eni Christis ummodo is ui se sol vere maledicraonem Se sectare oporter, quid hominis uno. necubi ad orcuriam Dei confugere . Caeterum non Videtur huic sententia inhaerere Athanasius, quum post nonnulla subjungat Gu ma modum non suffemin v -
cati apeccato 'mari coitione, ni caro, quam iuri ad umst Verbum, esse secun um naturam caro human ira, que
aedificam ossi homo per restitutionem videlicet imaginis di-