장음표시 사용
41쪽
nis divinae eonsors factus disinae naturae, ut loquitur, re ., lanctus Petrus 'nisi cundam naruram ex Patre verami proprium ej- Verbum, quota iactum eis caro. enim demiam juxta Athanasium si g, αγοετο. miti
XXV. Basilius Magnus ad psalmi, juxta nume
s ominem nudum e hominem Deum Iebs Christim, ureriam ias reputiationem diare potes Deo pro noli, remίm Fulgentius de Incarnatione gratia cap. v I Stuni eni- fi lius, qui eis insinu Parru, o P aetern innaravitatem, uia ex aererno Patre Filius coaesernu haber, secundam natu rari nos mos cani homini raria cret, fomo in iniquiria flui cici ius tr m. nativisAIis exilus non careret igilius
42쪽
Ah, g libro, contra Eutychen Nisi, ruti m diris inror Deum nam homines, qui ira si r med in ur ex uiros frumisit, id eis uro
Deus sirpropter diet miraris, idem homo II propter Aman saris viaruriam, humana iuvim quemadmodum, concilienrur, non euis. Et quia reconcIbausA I acramentum immacul
lx agitabar sicrificium, ab hostia requirendas ora , quae ira media esset inter Deum se homines, ut es morti fisco Emforet cristariqucdhominis ab at o moriem revincerer per id, quod
XXVI. Anselmus duos scripsit libros ad modum
dialogi , titulo largumento , Cur eis homo Laborat ostendere , quod redemtio generis humani per inviolabilem Dei justitiam peragi non potucrit, ni sit Deus fieret homo δε pro hominibus suis faceret. Ad verba M. ih. . Chatami, Parer mi, nonpo est hic calix transire, is si am A., luvi, ut buno, rua, ita commentatur lion posuisse σθ'
Lib. i,c. io cem ira re nise baseret,Eum, dixi .ncn quia nonposse mortem vitares et em , sed quoniam mundum erat impos bile abrer a vari or indeclinabilire voleba pori a mortem pari, quia murmundus non salvaretur. Deinceps in hunc modum lo- Capri: quitur Peccatum, non punitur, inordinarum dimissi rur. - prviers non decet Deum ahquid injus aut norinare facere nonpert ne ad in libertatem ac bem n Iarem ac voluntatem, peccatorem, qui non si a Deo quod ab ubi honorem scilicet debitum ibo dientiam , t imirum dimit-c, is rere . Immiscet alicubi meum proposuisse ui de humana natura, quam hecit ne peccato , Mnerum velorum restiueret. Quod sane absque fundamento adseruit. Tandem c.p. i in hunc modum pronunciat Tene corri Jm , usa ne it factione, id est, sine debit solutionei uranea, nec Deus of
ve talem, qualem habebar antequam peccare servenare . O-
43쪽
steriore libro, quod priore docti erat, prosequitur. Nori
dem in epistolas sanciti Pauli, operibus Anselmi im
psim arguit, commentarios illos non esI Anselmi, sed potius, ut existimatur, HerVa i. XXVlI. Richardus de S. Victore scripsit ad Ben-hardum lare, alterassem de Verbo incarnato librum, in quo ostenit, ut hamet Hasemptio, necessarium fui ei um n- carnari iustam, persnam con ruento . a m λιθι C api te sane octavo his utitur verbis P. in eis profecto u scara
beari, quam creara plenam itaque homini, restauris Μ-nem omnino non ficerer cr ora, quae Drus non esser. - debι- iam mortem pro . bita fletere oporaueti Dis hoc omnino μι nis'turr nisi homo mortali o ju C qui morro Henrt ire, Eo esse obnoxius. V Itaqu humum redemtora persona addes risui V iactionem done fores, porrui ut esse verus Dem,
qu ad hoc e cerer ut si veru homo qui pro jure neces suini, merito siserer ita Richardus, qui de S. Victore appellatur,&Scotus fuit. XXIIX. ' γHον tamen ejus, monasterii prope moenia Parisiorum, in quo uterque vixerunt, abbas Hugo, in vicinia ex familia dynastarum Blanc ob urgensium oriundus, De sacramenta libro , parte IX, cap. xit stribit Veraci 'pro fremur, quo redemitonem genero humani etiam δε mouo Dere per cerepotuisset, et cisis et Sed e n fra
44쪽
mstrae ih mirari ron enientio uit, ut Demsem, reor, o homine mori, fratem hominu adsumens ad 'emiuae immorari stati hominem reformaret ut non E fida jax homo se ad sona
disp.-XXIX. Hau diu post Hugonem scrips: PetrusLombardus, episcopus Pariens in ejus Que ducttim , ut videtur, sequutus affirmat morim ominem liberanae ali- ωm, quamper mεrrem Chris, fuisse V ibilem Deo , His potestari conecta subjaceant seaenostrae miserrae nandae convensenti ν ω modum alium non se, nec esse opor ut . micon m ,
inquit, mentes no ras forum erigit, ab immortalitaris rarione liberas, quam quod tantino secis Dein, ut Dei Filaus, immutabilirerio tris in se munens quo erar, a nolis accrprem uo non rat, ignarus nostrum nire consortium, maia nostra moriendoperferreis aetera apud auctorem ipsum legi pote
XXX. Anselmum nihilominus sequitur Alexan-ὰer Halensis, qui, ut habet praefatio Summa ejus praefiga, primu ertur in libros Sentensiarumsri Pse, cor primm Trunci anu Vagisterii insignia adeptus; sive, ut loquitur Stephanus Brutifer , pr mu duector , fons se origo omni moaliorum doctorum quaestonariorum, tam in ordine Minorum quam Praed carorum; quam etiam in ca ruct OAegio omnium siculari-c , hic, inquam, Alexander , dictus quoque a suis Doctor irrefragabilis , Anselmum sequitur scribit
concedendum esse, quod hanc j si actionem requiri neces fas justitiae, ur fAE per Deum unitum humauae narurae, Suri Inaepa reiit, quaest. , membro VII.
XXXI. Thonias tamen Aquinas sub initium Temri ars tiberit , Virum necessarium ueris aereparationem, erritum.ni Verbum Delincarnari, o respondet a nem Aliquem AEliquid
45쪽
esse α' modo,per quo meliis es conet mensius perve nratur a finem. Primo modo incliti Deum incarnari non suun cesse m ά, parationem fumanae narurae DevienImperiuam omnipotentem irrurem poteras humanam naturam utris alia mcia reparare . Secundo Murem mori necessaraum fui Deum incarn/ri. Videtur ponere Thomas, quod Deus
nulla habita ratione veritatis vel justitiae, si absoluta sua potentia utatur, procedere possit. Sic Durandus in
Tertium, dist. xx, quaest. Ii S loquamur, at de eo quodat solutὶ Aeripstuit, cenaeum est, i isDein toruisset,si volu is er reparare fumanam natura ne u mari factione se repo, ranispersari factionem potuisse acceprare opus puri hominis, Adae innirentu vel aberiin innocenni quem creasser, loquendo depor nria ab olura: ne ut seri aliquo dictorum modorum aliqua
injustria 'non persuadet Durandus,justitiaee veritati suas partes fore intefras, si in eum,qui solennem lege sibi a suo creatore, cui semetipsum tantam suam felicit tiam debeat, positam, per inoboedientiam J contumaciam violaverit, juxta merita sua non animadvertaturi&poenae, quae constituta dictata fuit, gratia fiat latque ita a pacto, quale superius descripsimus, recedatur. Possunt quidem homines, quibus commis aestiolcstas ε admin ratio justitiae jupplicium commerito poenam condonare' impunitum dimittere, quia possunt deficere, justitiamque pacta insuper habere. Quale quid in Deum adcre summa absoluta ejus perlaetio non admittit, non magis, quam ut fallat, aut Deus csse desinat. Absoluta igituri ei potentia non est eo usque extendenda, ut absolutae ejus perfectioni deroget aut le
46쪽
opposita arridet opinio, qtiod si habenda sit ratio itisti
tiae, qua nos actiones divinas destitui posse negamus &redemtionis preciique justi pro redemtione exsist vendi non potuerit id aliter prastari, quam Lilio Dei ita carnem misso. Et distinguunt inter aberatronem , qua
excludat respectum ad justitiam legitimamque satisfactionem; redemno Q, quae includat. Sic Albertus Magnus in Tertium, dist. XX art. III Por is esse data jum. quamvisj uir aliis modus sibilis oberariMni nostrae, quo ramen altus modus, quo redimeremur , non fuit pon bicis. Et addes esspro hac sententia rationibus , tandem concludit Sin praejudicio loquendo concedo ea rationes, o non fuit ali modisposibilis nosrae redemtioni,n perprecorabs solutionem; nis redemri largepro liberatione accipia ur quia nomen nis duplex redemtio stlicerjure belli, si ira rea emissumus serv Iure Dabo erv cIoriam Christio solutione precii, o nonsu redemi is dabolo, quia absit ut Chri tu oblatin si id abolo pro no- sis, sed oblatus est Patri, o nos lurimum id crero Patris ob ante nos ad non infra umpur- sum, is tanra apparere in uno Vitra humibraris, M. Ommι- δε ficerer. Ipse Thomas in eamdem disti ei lonem Tertii , quaest. 1, art. v :
nis tantum, quia oberatio nonfuisse incia persolutionem prec, Lubet adjicere, quae apud eumdem eodem loco art. II
leguntur Phocursatisfactio esse condigna, oportebar quod haberer virtutem insinuam, quia eccarum pro quo Abar sci facZio, infinitarem quamdamia ebar ex ribus. Primo ex in
mrare ivinae majesaris, in quorum en fuerat per conre tum inoboedientiae quanro enim major eis in quempeccatur, υπ-
estgravior culpa . Secundo e bene, quia perpeccatum aufe-
47쪽
re ruri quo eis infinitum, iliceri e Dem c tu parricipario hom nes leari nempe ανπιλύτρω sive preci redemtionis, quod pro nobis Filius Dei obtulit, pietaestitum est, non modo ut a damnatione infinitar durationis eximeremur, sed etiam ut ad coelestem beatitudinem, quae itidem infinitae est durationis,&posita in fruitione Dei a rterni infiniti, admitteremur Terris ex ipsa IAra, quae r ps erat quae urim in nitatem quamdam habet, in quan-cu in eam iam postra in infinitum multipcicuri imo multo
magis multiplicantur peccata, pro quibus satisfactio exigitur L ctio aurempurae creaturae non potes haίere infinitam
e icaciam; ct ideo nusta crearura poterat re cienter saris crionem cere . Quin eo loco Summae, quem superius produximus , ita loquitur: Homo puru si e merti. 1isfacere non o era pro ors humanogeneret; Deus autems itfacere non debebat uni porreb it Deum es ominem es Jesum Christar D. Ex recentioribus , ut id quoque obiter moneamus, agnoscit Gregorius de Valentia, ut homo liberaretur non quomodocumque oodsimulfacien 'satis j itiae ae
vinae, ic omnino verum esse, quoenen potuerit homo a peccato
liberari, sper Chrsurris, Tomo iv,disp. I, qu. I, puncto Vis XXXIII. Neque vero videtur congruum esse summa sapientia divinae, si vel citra om nem satisfactionem, vel citra sufficientem genus humanum redimi potuisset, quod nihilominus ficio p oprio non peperct , se pro nobis norit omn/hu eum fra id r. Qui enim vel mediocriter prudens est, non profundit immensas opes&omnes suas factis tates ut id consequatur, quod aut nullis aut levibus impensis possit obtinere. Nos igitur in hoc, quod Deum fecisse id mus , potius acquiescamus δε ex ima mente animi devotissimas gratias agamus, quod volucri nos justificare perre emtione actam in Christo Iesu, IKc pro-
48쪽
sanguinei' stus, ad 'monstrandam usim suam moraea. Ioieti e ιλασμὰς propinariopropeccarisu ris , nec pro no sir forum, o orsum pro totius mu ndi I Oh. I, 2. Eript rhos mant s. a. Tu eu caritas Dei in nos, quo mitium uua unige- sum misit in munium, ut vivaminper L s. In hoc eo care eas, non quo nos inlexerimm Dexm, sed ub ipse dilexi nos .
Or misi Filium m , ut e per ropitiatio pro peccatis Ur Iob. IV, 9 Io lia hoc, inquam, quod faettim nobisique patefactum est, acquiescamus Q curiosas quastiones , quarum apud Scholasticos ingens est copia , missas faciam US. XXXIV. Ex harum censu est quoque ista , qua quaeritur , Num si Adam non peccasset, nihilominus bilius Dei incarnandus fuisset Timide afirmat Alensis, sicut ipse loquitur , ne praejudicio, Surn mae pari III, quaest. II, art ii membro xta I. Similiter Albertus Magnus in Tertii dist. XX art. iv, Lacerdum inquit, quod in hac quae ione stario incerta e se cruantum p Vm opinari, credo quo Filius De actu uisse homo, etiamsi numquam suf
date negat Thomas Aquinas Tertia, quaest. I ar III. Agnoscit, quosdam dicer quo etiam homo non peccasser, Dei FI in incarnarus fuisset, carne tamen nec passibili nec moi tali, ad complendum scilicet ornandum eximio
hoc modo vaniversiam; alios vero contraria madserere. rum, molliit , assertioni magis a sentiendum id fur LaenIλην, πή soci De et oluntar prcet en unisupra omne delirum crea Vrae nobis innot sicere nonpossint,nt quatenus in Sacr scriptura radu Iur, per quam ditina volunta nobis innotesc/r Ce
tum autem est , Sacram scripturam ubique inculcare, quod propter redemtionem salutem hominum Filius
49쪽
Dei in uita dum venerit nee Iibi ali Ana calassam
reddere. Hinc Bonaventura in Tertium, dist. I, artri I, quaest. II amnovum quam verus resumensum, ut de Humi descensu loquuntur, generis humum ue r. re an . Et divina eloquia nobur imam se proquam Incar uarion rationem ad gnara, ct hi eriam nobis .cendum praeterea, quae nota ex sacris es usi, clarent; os magu videra plerari sit consonum, quoάpraecipua Incarna atro δ' tiberario generis humam quam aliter sentire Post siqua subjungit Hic modo dicenaei etiam non via arur tu esse fabrilis sicut praecedens sive oppositus , seu ramen consonarretari dei in hoc, quod urorirarabu Sanctorum magis concoriar; or Deum magis honor scar enum incarnationis V erium magis commendar, se me Ium no rum ardentito, ammat. --PL enim excira devortonem an ae filiae , quo Deus t Acarnarina delendasceleransra, quam propter consummanis imoara averat. Haec ibi plura alia Bonaventura. XXXV. Sed ad Thomam revertamur, qui quo niam recte di cordate adseruit, quae sola Dei voluArare provenian supra omne ibi μm creaturae nobis imis fere,cuis posse,ns quatenus tra ncur in Sacra raptura propterea subjungemus nonnulla ex articulo, qui proxime subsequitur Cretam eis, IInquit, Christum Pen se In hunc muniatim
non iam addolendum ista peccarum, sod raductum es ori et litor Apsero. sed etiam ad de non m ommum peccatcrum, quae o modum pera irasor: non quo omnia doleamur quι ei propia defectum ominum, ut C r. V inhaerens sed quia ipse exhibuit, quo ussicien fuit ad ... cccia orum deletionem Tanto aurem, aua, rincipia ius ad lic inpeci artialerionem ChrIpus quan o Pu peccatum m in n. Et
addit per subtilitatem Scholasticam, qua sane superse dere optimum factu est, peccata actualia majora esse
50쪽
intensiud 'ula sint voluntaria i peccatum vero origi-
Date majus esse extensive, quod oro umgen manum i -- ciarur Magister ejus Albertus Magnus in Tertium dist. xx, art. 1 simplicitera diserte allirmat nos nigere ro- demtore non ro oririnali anrum,s doriam pro umiίu actuali,
M. Notanda etiam ibidem haec ejus verba: quodsi II iatoria o mgi riam Chrasti cum uescaris. Er-
ad Scholasticos prolapsi sumus, ungemus hac ipsa de re sententiam Henrici Gandavensis ex Quodlibet quinti
articulo decimo Dicendum inmiti, quod a io Christi me' rori aperur januamparadis, 'am Uit omne impedimentum inaroeundit um, se quoad Imped mensum nasurae per peccarumori inale, quoad impedimenrum personae erpeccarum ac uase. Er hoc on Ob quoad ficientrim quoad est caciam aure resso misy, qu sibi membra unita per sacramentum baptismi, ct in
XXXVI. Caeterum ita termissis quaestionibus diu veterum tum recentium Scholasticorum , quas inter multas non modo ocios ac vanas .insolubiles , sed etiam ridicula. absurdas esse constat , ad rem ipsam porro considerandam progressiemur. Certum est redemtum esse genus humanum morte Christi , utpote preci sulficiente, imo redundantes, S redemtum esse
a peccatis poenisque peccatorum, quibus tenebatur Obnoxium , nempe ab ira divina morte aeterna atque adeo pro eis Deo me nobis intentare aut inferre velit, satisfactum tum inimicissimus, recom Isiati sumin Deo ermor em illu rim Rom. v io IE an min suam pro nobis sal , a Iob. I 6 venti, urirer nimiam a promutri , Matth. XY, 8; sive nia λυτρον pro II im, II id. Atque adeo recto omi simus,4 Cor O;