장음표시 사용
21쪽
nci soluere aggreditur; ac primam his verbis refert scpytur totam salutem nostram singuinibo morti corpora christi tribuit, ergo in anima nihilpassu est. Certe sub scripturae nomine, omnes sic scripturae libri comprehenduntur,quare ne Isaias quidem exesuditur. At Danaeus quali aliud omnino argumentum,ac .loco a Bellai mino allatum numerat testimonium Isaiae Subdit enim Secundam Bellasmint rationem his verbis. Secunda Bellarmini ratio data, cap. I. enumerati es dolores, quos pro nostris peccatis chrisimpassus est at nunquam eum in animapassum esse, acproinde quod idem est ad inferos descendisse meminit. Quare manifeste apparet ex una , duas ab Danaeo rationes esse factas. quod, quam improbe, callide factum sit ratio ab eo tertio loco allata satis indicat. Eam enim, quam secundam Bellarminus numerat, quae dicitur ex circumstantiis passionis Christi, qui dubitare non potuit, utrum Patris indignationem incurrisset , ac vere damnatus esset, cum tam confidenter Caiphae in Concilio dixerit, Amodo videbitis filium hominis, Ne ac latroni Paradisum pollicitus st. Hanc inquam rationem. quasi Sirtem . aut scopulum aliquem praeterveetus , quia vel sola eius commemoratio, totam euertebat funditus Caluini, de Chri .sti ad inferos descensu blasphemiam , quam tamen tertio loco proferri par erat, in duas priore dissecta, hane inquam rationem silentio praetervectus eam tertiam Danaeus numerat, quae apud Bellarminum quoq; tertia est Tertia ratio,inquit,si Chrisu passus ese flet in anima pro nobis hoc debuispinai in figuris Christi Crucifixi. Quanquam ne hanc quidem rationem fideliter affert. 6. Sexta fraus superioris persimilis est. Nam quae ad probationem alicuius propositionis, aut confirmationem rationis afferuntur , ea interdum pro distinctis rationibus numerat. Vnde fit,ut,aut singulae per se, minus habeant roboris , cum coniunctae multum habeant, aut etiam alia omnia probare videantur, quam uod propositum es Exempla primo ex hoc ipso loco petentur; equo paulo ante loquebamur. Nam is Isaiae locus, si adprobationem propositionis illius suisset allatus, enumerataque estenta
lia scripturae testimonia . quae suppressit Danaeus; satis ostendisset in scripturis semper redemptionem nostram eorporalibus Christi eruciatibus tribui, Λ vero solus nussim sere vim habet. Neque
22쪽
qtie enim necesse est, si quid uno in loco scripturae omissum emconia tinuo excludi cum possit alio in loco ad illud quoque referri, demotio. Tertium, item illud Bellarmini argumentum, de quo
paulo antὸ dicebamus, Danaeus plancinuertit, ac Vim eius omnem in eo collocat, quod confirmationis tantum loco affertur a Bellarmino. Sic enim vir doctissimus eo loco. 3. Probatur, quia
si redempti essemu per infernales poenas christi , deberent figurae pra
esisse deberet etiam aliquod sacramentum extare in memoriam tan ei benefici , ut en Eucharistiari memoriam pastionis. Item Ecclesia deberet celebrare memoriam huius beneficij eelebrat memoriam Natalis Domini Passionis , Resurrectionis me. Item deberet depingi Christis in igne, in medio damnatorum, t pingi selet in eruce interduos latrones at nihiliale idemussieri, aut legimus inquamsactum si emto, et Ecclesiastemper fuit ingratissima. Igmentasunt, quae docet Caluinus. At Danaeus, quod de celebratione, memoria huius beneficij dicitur, plane praetermisit a pictura, & pictoribus orsus est, quod ultimo loco in confirmationem allatum erat; idiaque quasi integrum , atque absolutum argumentum Bellarmini commemorauit. Tertia ratio, inquit, col. O . l. A.si christu passius esset in animapro nobis, hoc debuit pingi in picturis Christi eruci
xi, reius erux σφλestapinguntur. Quod ubi subsannatione, risuque ditatuit quasi obiter a Bellarmino commemoratum , ac nullius ad rem propositam momenti cursim perstringit id, quod in eo argumento praecipuum, ac maximi ponderis est. Cum enim figuris . res multd minutiores adumbrauerit in veteri testamento Deus; cur tantam rem nulla plane figura significaries cur in sacramento corporis, Tanguinis sui mortis suae memoriam extare voluit eorum cruciatuum , quos maximos pro nobis pertulit, 'uibus, aut unis, aut maxime salutem nobis peperit, nullum satramentum reliquit Nimirum, quia solui haec non facile poterant, si serio proferrentur, eludenda artificio su
Sed in hoe genere, nihil illust Ius, eo quod in I. controu Iib. 2. ad cap. Iς Danaeus molitus est. Cum enim Bellarminus ita esset argumentatus Esdrae tempore legebantur scripturae populo En sua Hebraica, quam populus non callebat, ergo usus est antiquus a ces
23쪽
Ee lesiae Dei, ut sc iptura in conuentu populi, litterati ei lingua te
gatur, explicetur deinde vernacula lingua. Hac ratione argumentatus Bellarminus, duo deinde,quae in eo antecedente continebantur, probare aggressus est. Alterum,ab eo tempore, quo PopulusBabylonem abductus est, vulgarem linguae Hebraicae usum esse desis. se Alterum Hebraeos consuetudinem sacrae scripturae publice hebraico idiomate recitandae retinuisse. Prius probauit ex co, quod populus, postquam Babylone in Patriam rediit, non intelligebat scripturas, cum legerentur, sed indigebat interprete praetcrea,ex eo sermone, qui deinde apud Hebrios in Palestina viguit,vsq; ad Christi, apostolorum tempora, quem Syriacum fuisse ex eo colligit, qu od, quae verba ab Euangelistis narrantur dicta a Domino, vernaculo idio matri quaeque ab iis propria locorum vocabula memorantur, Syriaca plerumque non Hebraica sunt Quod signum est euidens, Syriacam tunc temporis fuisse vernaculam Hebraeorum linguam. Posterius ex eo probat, quod si vulgari, populi lingua, scripturas eo tempore legissent, eandem nunc quoq; consuetudinem, aut certe versionem illam retinuissent, qua tunc utebantur at in hodiernum usq; diem, Hebraica scripturae lect ione, uti Synagogas omnes certissimum est: neq; extat apud eos ulla memoria scripturae in conuentu populi alio idiomate recitatae. At Danaeus, duas hasce duarum illarum partium antecedentis probationes, quasi duas distinctas attulit rationes. Atq; ita intres partes una ratione disse-dta,non modo id assequutus est, ut prima ratio, quae plurimum hambet ponderis, fere nihili videretur; sed etiam, ut et rationes, quas ille secundam, ac tertiam numerat,hoc est,duae illae probationes, omnino inanes, futiles, atq; hominis stolidi argumentationes videantur. Secundum argumentum en, inquit, quaeiamsacrae scripturae partes, velatsex,adplurimum,paginae, πquaedam vocabula fiunt in sacra sicriptu ra exotica et exotica lingua edita, Ῥt partes Esdrae,pars Danielis, ergosa erasicriptura ignora illis lingua legebatur. In quo argumento praeter
quam quod sex illa paginas Eldrae, Maniciis de suo addidit Danaeus, cum Bellarminus non nisi quorundam vocabulorum meminerit; alienam etiam consequutionem suo ipse marte confinxit, quam propositioni illi Bellar minus nunquam subiecit Partis alterius probationem tertio loco sic profert Tertium argumentum. λιι hodiem die in variis orbis regionibus, o populis versantes, sacram stria plura lingua Hebraica recitant, ergo singuasi ibi ignota. Quod argumen
24쪽
Zis. I. Cap. II. artum, quid ad rem saciat, non appare diis illud ex eo colligi a Bellar-
rnino mentiatur;idem eoru exemplo abEcclesia debere seruari. Sed nemo est ita demens,ut ex Synagoge: huius temporis moribus,quicquam ad Ecclesiam transferat. Deniq;,ut manifeste fraudem deprehendas, illud indiciu sit ci argumentum id, quarto loco Danaeus numerat,quod secundu a Bellarinino numeratur. Probatur 2.inquit Bellarminus,ex Uu Apostolorum,oc. Vbi ex eo quod Apostoli non omnibus linguis,sed Graeca tantum,& si quibusdam credimus, aliquam etiam testamenti noui partem latina scripserunt, cum tamen apud omnes gentes praedicarint Euangelium colligit id, quod est propositum. At Danaeus. Quartum argumentum, inquit, ἰς postolitantum Gracescripserunt, .c. ita primo, in tria argumentadiducto quartus dem in locus seciundo clictui est. Septima fraus, qua freque latissime utitur ut cum argumenta Bellarmini profert, neq; eni in semper dissimulari, aut reticeri potisunt ea plerumq; deprauet,ita ut vel alia,planeq; sua, pro Bellarminianis arserat, vel tam deformata, ut vix quicquam habeant cum iis commutariquae Bellarminus pro sua sententia protulit.Cuius fraudis,unum,aut alterum exemplum satis erit. Controu. I.lib.2 ad can. .sub initium; quandam Bellarmini rationem ex eo capite his verbis refert. Quibusdam in locis nquit,sacraeseripturae latina ero difffert ab editione Graeca, C Apostolica ergo Graeca editio corrupta est, σApostolica vitio ὀ;qua ratione nihil ineptius fingi potest.Bellarminus
vero, postquam docuit maximam testamenti noui partem Graecὸ fuisse conscriptam versionem Graecam Euangeli secundum Matthaeum summa semper auctoritatis habitam in Ecclesia Alteram quaestionem de auctoritate Graecorum codicum se aggreditur. Iam ve=ὸ,inquit quod attinet ad auctoritatem, dubium esse nonpotest,quin editio Apostobca ummae sit auctoritatis ni ortasse constet esse corruptam. De quare ita sentiendum censeo, Ῥυupra de hebraica diximus, udelicet. Non esse Graecos codices corruptosgeneraliter , nee tamen eo fontespurismos,ut necessario quicquid ab eis dissenti corrigendum sit,dits Dexistimant Caluinus, Maior, semitius, eteri huius temporis Haeretici.Ex quibus obiter vides mendacium esse,quod Apostolicos ipsos sontes,aitDanaeus,ex Bellarmini sententia,ad latinam versionem esse corrigendos; cum contra Apostolicae editioni summam, Squidem sine controuersia, tribuat auctoritatem. Sed loqui eum
de Graec codicibus,qui, uti librariorum incuria,vel Haereticorum
25쪽
υ ot gaizonis vitio mendis aliquot ri spersi sunt; id quod planius etiam verbaBe larminissequentia facicnt si quis eius librum consulcre vesit. Quod autem spectat ad rationem Beslarmini, quia prior assertionis eius pars, ne ab aduersariis quidem improbatur, in ea probanda non magnopere laborat posterioris probationem sic aggrcditur Qtiodautri inquit,non sint bi hincorruptaGraca exemplaria; sed aliqui interdum errores irrepserint, saltem neglientia librariorum, e non sit tutum semper latina,ad Graeca corri ere aliquot exemplisplanumfer Exempla autem quatuor omnino profert. Primum,ex I. Corinth. Is ubi Latinus codex legit.Primus nomo de terra terrenus secundus homo de coelo coelestis quam lectionem , non ipsa modo verborum series, atque antithesis; sed Caluinus etiam Graecorum patronus
Codicum , magis probat, quam Graecam, quae legit Secundus
homo Dominus de coelo Alterum exemplum est exa Corinth. 7.
ubi enim nos habemus. Qui cum uxore est, sollicitus est quae sunt mundi, quomodo placeat uxori, diuisus est mulier innupta, virgo,cogitat quae Domini sunt.Graeci codices longe aliter habent, qui mutata interpunctione legunt, Diuisa est mulier innupta, divirgo.Nostram porro latinam lectionem puriore esse, probat Belia
luminus ex Hieronymo libro I. contra Iovinianumssit verὰ, siquis, sententiam consideret, multd probatiorem esse latinam, qua Grae, eam eius loci lectionem facile deprehendet. Tertium exemplum ex Rom. Ia. Nam ubi nos legimus, Domino seruientes, Graeci codices legunt tempori seruientes. Porrb, meliorem esse nostram, quam Grecorum codicum lectionem;probat auctoritatcorigenis,Chrysostomi hcophylacti, atque aliorum Graecorii Patrum, qui ita legerunt,ut nunc habent latini codices, Quartum deniq; exemplum est ex iis scripturae partibus, quas etiam aduersarij nostri veras stripturae partes esse,confitentur; quae in Graecis codicibus, plerumq; desiderantur, in latinis non item. Non ergo ex eo quod latini codicaes aliter legunt, quam Graeci, colligit Bellarminus nonnullam Graecorum deprauationem eodicum, ut Danae us calumniatur; sed ex eo,quod habent nonnullis in locis, quae, vel aduersariorum concessione, vel veterum testimonio,aliter legenda sunt, quam Graeci
Alierum huius,vel fraudis,vel mendacitatis exemplum ex eodem petatur capite in quo extremo Bellarminum ita ratiocinanis rem faciti In nonnullis Graecis eoicibus quae et immutata inueniuntur;
26쪽
ergo illa inueniuntur in omnibin codicibus. Cuiusmodi argumentum, in toto eo 7.cap. nullum plane est. Affert ille quidem in extremo capite exempla nonnullarum scripturae partium,quae in Graecis codicibus plerumq; desiderantur, ex iisque colligit, menda in Graecos
etiam codices irrcpsisso cum eam detruncationem earum partium mendum csta vel aduersarisnostri fateantur. Quare negat esseco sequens, Graecus codex ita habet, ergo omnino ita legendum est; nam, quemadmodum maxima pars Graecorum codicum in re tanta corrumpi potuit ita in rebus minoris momenti corrumpio
nes facile potuerunt. Adde, quod cum maior pars vitiata est, sim-oliciter dici possunt Graeci codices vitiati, quia paucioribus aduerisius plures non crederetur, nisi ex constanti latinorum codicum Getione, atque aliis eiusmodi coniecturis veriorcs ij esse conuinis
8. Octaua fraus ea est,quod cum Bclla inus,propositiones eas.
quas assumit,cum contra Haereticos ratiocinatur nisi notae, atque
conccssae sint,aut ratione probet,aut testimonio Patru, vel scripturarum optimus iste vir , probationes plerumque ita omittit, ut ne mentioncm quidem ullam illarum faciat. Vnde fit, ut, aut principium petere, aut ignotum probare peraeque ignotum vir dodissimus videatur Danaei scripta legentibus Nova exempla non afferam. ne longum faciam id, quod ex illo cap. allatum est paulbante sit satis. Ita argumentabatur Bellarminus. Nonnullis in locis Latini, quam Graeci codices emendatiores sunt; crgo non semper c Graecis corrigi Latinos neccse est, Probauit antecedens illud quatuor illis exemplis, quae vel aduersariorum consessione, vel Patrum testimonio clara sunt Danaeus totam eam rem ita in uouuit, ut probationem hanc, non modo non euerterit, sed ne pro tu terit quidem s. Non fraus octauar plane gemina est: non n unquam enim aintionem aliquam adiuersariorum aut testimonium, quod contra nos sacere videri potuit; attulit Bellarminus,& diluit: Danaeus, pro se, suisque ita eo argumento utitur, ut Bellarmini solutionem non modo non confutet . verum etiam supprimat; ut illud nunquam,
vel allatum, vel confutatum a Bellarmino suspicere. Exemplum huius Diu dis, quae non admodum est apud Danaeum infrequens, illud esto, quod controu. 2. lib. q. ad caput et illustre admodum est. Inso enim capite non mulio post medium, pro sua illa ignorantia,
27쪽
quam in anima Christi constituit cum magistro suo Caluino eum
multa protulisset addidit Hieronymi testimonium in haec verba: Idipsum 'ibi quoq; Hieronymus in casu I ω.Id, quod Bellar minus, in eo ipso, cap. expresse dissoluit. Neque obstat,inquit, quod Hierou mus in caput sti Isis dicit, unctionem Christi expletam anno eius trigemmo. Voluit enim Hierondimus dicere, Christum, quisuerat unctus in con-eeptionesua inuisibiliterfuisse,nctum in Baptismo visibiliter est manifestatam tuncfuisse exteriore signo unctionem, quam intus antea iam acciperat. At Danaeus Hieronymi testimonium, ex Bellarmini commentariis pro se mutuatus; ne aliena eruditione doctus esse vider tur,solutionem eius omnino reticuit. 1 o. Decima fraus,in Bellarmini ad Haereticorum argumentaresponsionibus reserendis refellendisq; posita, eaque multiplex est. Totidem enim fer capita complectitur quot supra Danaei fraudes numerauimus in Bellarmini rationibus dissoluendis. Nam plerumque, neque ea argumenta numerat, quiproponit soluenda Bellarminus, neq; solutiones ipsas Beslarmini, quas euertere conaturi prodire, ac pro se suam causam dicere patitur: cque aliam molliatur solutionis rationem, quam quod dictatorie damnat. Falsum ea, inlati,non intelligit Bellarminus Cincinnatum aliquem, aut Papitium Cursorem pro imperio rem agere diceres Possem singulas hasce fraudes exemplis,&quidem multis, confirmare; sed unico omnes exemplo, eoque luculentissimo comprobo Contro. I lib. 3 ad
cap.Io .responsiones Bellarmini confutat his verbis. In Aolutionibus contrariorum seu sententiae arg mentorum, quae a nostris afferuntur, tum ignorantiam siuamprodit, tum ineptiam Ignorantiam, dum Matthaei 23. io ignorat quomodo unus Christus dicatur doctor. Insolutione tertita gumentiis. 3. 3o nescit cur christus dicatst alieno testimonio non egere. Inseolutione quarti argumenti man. ιχ. . 6. erba pro rationemei, non intelligit,quia verbum Prophetamus, non repetit. In solutione octaui argu menti, I. Cor. 2. . II. Ocem, Omnia, non capit, cui significatio adpropU- eum argumentum restringituν Insblutione noni argimienti, ocem, Omnia,
non intelligit,restringit enim adsolos Oscopos Vbi tandem in his ver bis,argumenta Hereticorum,qui a Bellarmino soluuntur rubi pis argumentorum solutiones Θ ubi solutionum confutatione, sed Danaeum ita delectat ignorantia, ut prarier eam nihil fere sciat, aut loquatur.
Iam ad praeteritione interdum egregius dicendi magister
28쪽
utitur.Reliquas solutiones, inquit,omitto, quia nihili sunt. Ita controuersiae primae libri . caluas. claudit. Reliqua solutiones ita cluit,quas asser Bedarminus, toto hoc reliquo capitesunt non modo ineptae , sed Ialyae, er nihili, quam ob em eas omitto. Porro solutiones cum affert ne praeterire omnes nimis oratorie videatur aut deprauat, aut
mutat aduersariorum rationem, quae ea solutione diluitur, ut ne ad rem responso facere videatur. Habes posterioris exemplum I. controu. lib. . ad cap. Ir in ipso vestibulo Primam enim Haereticorum rationem, contra traditiones non scriptas, Bellarminus ita proponit Prima ratio est, quia Uidetur impossibile potuisse conseruari traditio. ne nonscriptas,complurima semper fuerint imperimenta obliuio, imperitia, negligentia,peruersitas, qui nunquam desunt in genere humano Ad
quam respondet potuisse conseruari imb vero impossibile fuisse
non conseruari; quia ea curat umbit praecipue non hominibus,
sed Deo; qui quemadmodum curam gerit Ecclesiae, ncq potest diuina prouidentia eam deserere; ita non potest permittere, ut ea inistereant, quae ad conseruationem Ecclesiae necessaria sunt. At Danaus. Insolutione,inouit,primae nostrorum rationis,paralogismus, i, quo plures interrogationes in nam confunduntur. Interrogatus, trum eiusmodi traditiones nonscriptae purae puta , quales primum institutae abhominibus earum auctoribus fuerant, construatae vitibi gentium inter homines extent. Respondet Deiprouidentia, Cypraeterprouidentiam conseruari
potuisse merum. agnum chaos intercedit, inter speposse s esse re ipsa: , et in Scholis loquuntur ab essepsis adesse, nulla edi cnsequutio Aduersarius, ex eo quod fieri non potest, ut conseruatae sint, argumentatur, aut nullas plane fuisse, aut nullas nunc esse traditiones. Bellar--
minus respondet nihil est cere, aduersarium quia potuerunt conseruari, imo non potuerunt perire; quia non potuit Ecclesiam suam Dei prouidentia deserere. Iste interrogationcm in co ponit V trum de facto conseruatisint,& responsonem tantum in eo,quod potuerunt conseruari, ut absurde respondisse vir doctissimus videatur. cq videt, ineptos suturos suis se magistros suos, si ita argu
mentati client. Non fuerunt conseruatae traditiones, ergono sunt.
Cui enim dubium csse potest,quin conseruatas eas asseratis, quiesse eas, nunc, ac semper fuisse in Ecclesia confirmat quare si ita argumentarentur, id acciperent pro comperto, quod in controuersia est. Certe ii nihil a tiarant aliud ad traditiones euertendas, nisiouod eas conseruatas in Ecclesia sine ulla ratione negant; non magna.
29쪽
magna dissicultate refellentur, eum nos, eodem iure confernatas asia si averimus. Prioris illius fraudis, quod nimirum deprauat, atqueinuertit
responsiones , ex 2 controuersia exemplum afferam, immania dia
modum Danaei mendacio luculentum Idque eo magis, quod improbitatem, ac malignitatem animi eius ex eo demonstrat quod disputanti contra Arianos Bellarmino calumniam struit. Vt non defendendi sui causa, sed Iardendi viri optimi studio luci Danaeum satis appareat. lib.et. eius controuersae, ad caput Io. kal. responsionem suandam Bellarmini summa stilicet integritate, ae de vir, ita reteri Capitem inquit,argumentiquartisolutio, quam asserteror-Fus Η, attifalla, aut obscura dum ait Filium etiam in diuinis generare posse σsi actu nongenerat, propterea quod non est opus ergo in Blio Dei potentiam constituit, quae ad actum reduci non potest, atquese Dei- eas in Christo non ea merus actu/. t Bellarmini verba in ea solutione haec sunt. Respondeo,generare, dicereperfectionem, sed minime eam de se Filio En enim in Filio omnispersectio activae generasionis , licet ipse inivageneratio in Filio non sis, quia non est opus. Quaero ergo ex Danaeo,activae generationis nomine, actumne generandi, an potentiam intelligat Nam si actum generandi eo nomine sgnifieari vult nihil aliud affirmabit Bellarminus, nisi esse in Filio perfectionem actus generandi, licet actus ipse generandi in eo non si, quia non est opus. Si autem potentiam mavult intelligere, illud unum assima at B larminus, non esse in Filio potentiam generandi, quia non est opus, licet in eo, si eius pernotio: quia tota perfectio personarum, ac relationum est ab euentia, quam omnes personae aeque habent. Ita, si quis bene consideret sex hoc unico capite, quod decimum notauimus fraudes, continentur.Quod ar gumenta, quae soluumur, non profert; quod solutiones rcticet ἐquod dictatorie confutat cum nihili eas,aut falsas esse dicat; quod praeterit; quod argumenta, quae soluuntur immutat quod solutiones ipsas deprauat quaru , si ad nouem illas priores, sex hasce posteriores adieceris, quindecim omnino conficientur. Quibus sextam decimam eam addere possimus; quod multas ad varia argumenta responsiones confundit,ac miscet ut scire plane neque-as,quid,aut Bellarminus,quamve probabiliter dixerit, aut Danaeus euertere moliatur Exemplum habes luculentum in I. controu. lib. 3 ad cap.2,circa snem Adquuntumsextum croctauum, inquit, nostrorum Digitia i Corale
30쪽
fleorum argumentum restondet ocos ''tur σPatrum citatos, non imis i. ter ripturae intelligenti acili raditur,m. Ita tres soluti
nes diuersorum argumentorum, unica, eaque ineptissima responiasione com prehendit.
n. Vndecimo loco illud numeretur,quod Daneus interdum prole auet orem aliquem citat,sed locum sublicet: vi nisi aut dedita οὐ pera totum perlegas, aut casu incidas m hi, quod citauit, diiudicare non possis, quam aut fideliter, aut ad rem verba, ae sententiam eius laudarit. Huius fraudis exemplum illud unum sit satis, quod ha-
tres controuersia I libro 3. cap. 8. initio Teste, inquit, etiam in Con-rilis Basileensi, Gersonet Teste magno isto Eccisia Romano Patrono Panormitano 1 et leo. is lateo,constentienter erbo Deisentienti,potiisus redendum E; qtiam toti alicui niuersali Concilio a verbo Deiseri, pro recedenti. Non disputo nunc de ipsa sententia; quaero, paucas ne pagellas Panormitanus . tam multorum voluminum scriptor edideries ut si forte dubitem, qua fide, locum hunc Danarus citauerit , fontem ipsum consul ere pomis Aut vero , tam leuis est operureorum Baliliense Concilium perlegere, vi,si foriclocum, aut finxerit,aut peruerterit, fraudem possim lacile deprehendere Ce te locum hunc,non fideliter admodum a Danato citari videtur mihi verisimillimum. Tais enim eertum, atque indubitatum apud omnes Catholicos semper fuit , non posse Concilium ineumenicum, legitime congregatum, acrite probatum, in explicandis fidei rebus errare ut hypothesis illa, non nisi, v la stulto,vel ab Haereti eo fieri potuisse videatur. Quanquam verissimum est , ii Conisellium a verbo Deo discederet, satius futurum unicuilibet rudi. atque idiotae ex verbo Dei sapienti, quam aberranti Concili
credere. M. Agmen hoc fraudum, ea claudat eo fortasse maior, quo recta, atque occulta magis:o, quod vix credas, per summae, atque exquisiti mimae fidei simulationem fallax. Cum enim est locus aliquis ex Bellarmino citandus, non adhibet diuisionem capitumω quae facillima est, atque in omnibus, omnium impressionum eo diei hus eadem sed columnarum numerum adnotat, Vt Iocum, quem citat, manu quodammodo, ac digito designare velle videatur Bella inus, inquit, columna, verbi gratia, ID. hoc, aut illud docet. Qua fraude, mendacia sua mirum in m