P. Ovidii Nasonis Opera quæ supersunt. Tomus primus tertius

발행: 1762년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

301쪽

Gaudia Caesareae mentis pro parte virili Sunt mea : privati nil hahet illa domus. Gratia , Fama , tibi , per quam spectata triumphiao Incluso mediis est mihi pompa Getis. Indice te , didici, nuper visenda coisse

Innumeras gentes ad Ducis ora sui. Quaeque capit vastis immensum moenibus orbem , Hospitiis Romam vix habuisse Ioeum. 23 Tu mihi narrasti , com multis lucibus ante Fuderit assiduas nubilus Auster aquas , Lumine coelesti Solem fulsisse serenum Cum populi vultu conveniente die. Atque ita victorem , cum magno vocis honore ,3 o Bellica laudatis dona dedisse viris rClataque sumturum pictas insignia vestes , Tura prius sanctis imposui ficte focis et rIustitiamque sui caste placasse Parentis , Illo quae templum pectore semper habet. 33 Quaque ierit, selix adjectum plausibus omen.

Saxaque roratis erubuisse rosis. Protinus argento versos imitantia muros , Barbara cum victis oppida lata viris.

Fluminaque , & montes , & in altis pascua silvis , 4o Armaque cum telis in strue mixta suis. Deque triumphato , quod Sol incenderit , auro Aurea Romani tecta fuisse fori. i :Τotque tulisse duces captivis addita collis Vincula , paene hostes quot satis esse fuit. 43 Maxima pars horum vitam veniamque tulerunt: In quibus & belli summa caputque Bato. Cur ego posse negem minui mihi Numinis iram, Cum videam mites hostibus esse Deos Pertulit hue idem nobis , Germanice , rumor ,

Io Oppida sub titulo nominis iste tui.

Atque ea , te contra , nec muri mole , nec armis ,

Nec satis ingenio tuta fuisse loci.

302쪽

EPIST. Ex PONTO L. II.

Di tibi dent annos i a te nam cetera sumes ISint modo virtuti tempora longa tuae. Quod precor, eveniet e sunt quiddam oracula vatum. IINam Deus optanti prospera signa dedit. Te quoque victorem Tarpejas scandere in arces Laeta coronatis Roma videbit equis. Maturosque Pater nati spectabit honores , Gaudia percipiens , quae dedit ipse suis. 6o Iam nunc haec a me, juvenum belloque togaque Maxime , dicta tibi vaticinante nota. Hunc quoque carminibus reseram fortasse triumphum rSussiciet nostris si modo vita malis.

Imbuero Scythicas si non prius ipse sagittas , 63 Abstuleritque ferox hoc caput ense Getes. Quod si, me salvo, dabitur tibi laurea templis , Omina bis dices vera fuisse mea.

L L E domus vestrae primis venerator ab annis ,

Pulsus ad Euxini Naso sinistra freti ;Mittit ab indomitis hanc, Metalline , salutem , Quam solitus prassens est tibi ferre , Getis. Hei mihi l si lecto vultus tibi nomine non est , IQui fuit, & dubitas cetera perlegere lperlege , nec mecum pariter mea verba relega IUrbe licet vestra versibus esse meis. Non ego concepi, si Pelion Ossa tulisset, Clara mea tangi sidera posse manu. IciNec nos , Enceladi dementia castra secuti,

In rerum dominos movimus arma Deos.

Nec , quod Tydidae temeraria dextera fecit, Numina sunt telis ulla petita meis. N iv

303쪽

i I Eil mea culpa gravis , sed quae me perdere solum Aula sit, & nullum majus adorta nefas. Nil, nisi non sapiens , possum, timidusque , vocati: Hae e duo sunt animi nomina vera mei. Este quidem fateor , meritam post Caesaris iram , et o Dissicilem precibus te quoque jure meis. Quaeque tua est pietas in totum nomen Iuli, Te laedi , cum quis laeditur inde, putas. Sed licet arma seras , & vulnera tava mineris , Non tamen essicies , ut timeare mihi.

aue Puppis Achaemeniden Grajum Trojana recepit et Prosuit & Myso Pelias hasta duci.

Confugit interdum templi violator ad aram , Nec petere ostensi numinis horret opem. Dixerit hoc aliquis tutum non esse 9 fatemur to Sed non per placidas it mea puppis aquas. Tuta petant alii : Fortuna miserrima tuta est: Nam timor eventus deterioris ah est. Qui rapitur fatis , quid praeter fata requirat Saepe creat molles aspera spina rosas.

3 s Qui rapitur spumante salo , sua brachia cauti Porrigit, & spinas duraque saxa capit.

Accipitrem metuens , pennis trepidantibus ales Audet ad humanos sessa venire sinus. Nec se vicino dubitat committere tecto , o Quae fugit infestos territa cema cane S. Da , precor, accessum lacrymis, mitissime, nostris e Nec rigidam timidis vocibus obde forem. Verbaque nostra favens Romana ad Numina perser, Non tibi Tarpeio culta Tonante minus. 4s Mandatique mei legatus suscipe causam e Nulla meo quamvis nomine causa hona est. Iam prope depositus , certe jam frigidus aeger . Servatus per te , si modo server , ero. Nunc tua pro lapsis nitatur gratia rebus,

o Principis aeterni quam tibi praestat amor,

304쪽

Nunc tibi & eloquii nitor ille domesticus adsit , Quo poteras trepidis utilis esse reis. Vivit enim in vobis facundi lingua parentis δEt res heredem reperit illa suum. Hanc ego non , ut me defendere tentet, adoro et Non est confessi causa tuenda rei. Num tamen excuses erroris imagine factum , An nihil expediat tale movere , vide. Vulneris id genus est , quod cum sanabile non sit , Non contrectari tutius esse putem. 6o Lingua, fila et non est ultra narrabile quidquam. Posse velim cineres obruere ipse meos. Sic igitur , quasi me nullus deceperit error , Verba face , ut vita , quam dedit ipse , fruar. Cumque serenus erit, vultusque remiserit illos , 6sQui secum terras imperiumque movent ;Diguam ne me praedam sinat esse Getarum , Detque solum miserae mite , precare , fugae. Tempus adest aptum precibus et valet ipse , videtque Quas fecit vires , Roma , valere tuas. TOIncolumis.conjux sua pulvinaria servat IPromovet Ausonium filius imperium. praeterit ipse suos animo Germanicus annos , Nec vigor est Drusi nobilitate minor. Adde nurus , neptesque pias , natosque nepotum , TICeteraque Augustae membra valere domus :Adde triumphatos modo Poeonas , adde quieti s Subdita montanae brachia Dalmatiae.

Nec dedignata est, abjectis , Illyris , armis ,

Caesareum famulo vertice ferre pedem. . . , soipse super currum , placido spectabilis ore ,

Tempora Phoebea virgine nexa tulit. Quem pia vobiscum proles comitavit euntem , Digna parente suo, nominibusque datis. Fratribus assimilis ,. quos proxima templa tenentes , SI

Divus ab excelsa Iulius aede videt.

305쪽

298 P. OVIDIT NASONI s

Ηis Messallinus, quibus omnia cedere debent , Primum laetitiae non negat esse locum. Quicquid ab his superest , venit in certamen amoris I9o Hac hominum nulli parte secundus eris. Hunc colis ante diem , per quem decreta merenti Venit honoratis laurea digna comis. Felices t quibus hos licuit spectare triumphos , Et Ducis ore Deos aequiparante frui. 93 At mihi Sauromatae, pro Caesaris ore, videndi, Terraque pacis inops , undaque vincta gelu.Si tamen haec audis , & vox mea pervenit istuc δSit tua mutando gratia blanda Ioco. Hoc pater ille tuus , primo mihi cultus ab aevo, Ioo Si quid habet sensus umbra diserta, petit. Hoc petit & stater: quamvis fortasse veretur,

Servandi noceat ne tibi cura mei. Tota domus petit hoc e nec tu potes ipse negare, Et nos in turbae parte fuisse tuae. Io I Ingenii certe, quo nos male sensimus usos , Artibus exceptis , saepe probator eras. Nec mea , si tantum peccata novissima demas ,

Esse potest domui vita pudenda tuae. Sic igitur vestrae vigeant penetralia gentis , IIo Curaque sit Superis Caesaribusque tui. Mite, sed iratum merito mihi Numen , adora ἴΕximat ut Scythici me feritate loci. Dissicile est , fateor , sed tendit in ardua virtus et Et talis meriti gratia major erit. III Nec tamen aetnaeus vasto Polyphemus in antro Accipiet voces , Antiphatesve , tuas :Sed placidus facilisque Parens , veniaeque Paratus , Et qui fulmineo saepe sine igne tonat.

Qui , cum triste aliquid statuit, fit tristis & ipse :

Iao Cuique fere poenam sumere poena sua est. Victa tamen vitio est hujus clementia nostro IVenit di ad vires ira coacta sua a , .

306쪽

Qui quoniam patria toto sumus orbe remoti, Nec licet ante ipsos procubuisse Deos ;Quos colis , ad Superos haec fer mandata sacerdos I I 2IAdde sed & proprias in mea verba preces.

Sic tamen haec tenta , si non nocitura putabis. Ignoscas : timeo naufragus omne laetum.

EPISTOLA III.

A X I Μ E , qui claris nomen virtutibus aequas ,

Nec sinis ingenium nobilitate premi j Culte mihi, quid enim status hic a funere differt

Supremum vitae tempus adusque meae 2 Rem facis , affictum non aversatus amicum , IQua non est aevo rarior ulla tuo.

Turpe quidem dictu , sed, si modo vera fatemur , Vulgus amicitias utilitate probat. Cura, quid expediat, prior est, quam quid sit honestum :Εt cum Fortuna statque caditque fides. Io Nec iacita invenias multis e millibus unum , Virtutem pretium qui putet esse sui. Ipse decor recti , facti si praemia desint, Non movet, & gratis poenitet esse probum. Nil, nisi quod prodest , carum est : i, detrahe menti II Spem fructus avidae , nemo petendus erit. At reditus jam quisque suos amat, & sibi quid sit Utile , solicitis supputat articulis. Illud Amicitiae quondam venerabile numen Prostat , & in quaestu pro meretrice sedet. 2 Quo magis admiror, non, ut torrentibus undis, Communis vitii te quoque labe trahi. Diligitur nemo , nisi cui Fortuna secunda est: Quae , simul intonuit , proxima quaeque sugat.

307쪽

3oo P. OVIDIT NASONI s

a I En ego , non paucis quondam munitus amicis , Dum flavit velis aura secunda meis ;Ut sera nimboso tumuerunt aequora Vento ,

In mediis lacera puppe relinquor aquis. Cumque alii nolint etiam me nosse videri ,3 o Vix duo projecto tresve tulistis opem. Quorum tu princeps: nec enim comes esse , sed auctor, Nec petere exemplum , sed dare dignus eras. Te , nihil ex facto , nisi non peccasse , serentem, Sponte sua probitas officiumque juvant. 3I Iudice te , mercede carot, per seque petenda est Externis virtus incomitata bonis. Turpe putas abigi, quia sit miserandus , amicum; Quodque sit infelix , desinere esse tuum. Mitius est latio digitum supponere mento , 4o Mergere quam liquidis ora natantis aquis. Cerne , quid AEacides post mortem praestet amico et instar &. hanc vitam mortis habere puta. Pirithoum Theseus Stygias comitavit ad undas dA Stygiis quantum sors mea distat aquis l ue Adsuit insano juvenis Phoceus Orestae :Εt mea non minimum culpa suroris habet. Tu quoque magnorum laudes admitte virorum δUtque iacis , lapso , quam potes , affer opem. Si bene te novi; si, quod prius esse solebas , IO Nunc quoque es , atque animi non cecidere tui. Quo Fortuna magis saevit, magis ipse resistis :Utque decet, ne te vicerit illa , caves. Et bene uti pugnes , he ne pugnans efficit hostis: Sic eadem prodest causa , nocetque mihi.

Is Scilicet indignum , iuvenis rarissime , ducis

To fieri comitem stantis in orbe Deae. Firmus es ; & , quoniam non sunt ea , qualia Velles, Vela rogis quasne qualiacumque rAtiS. Quaeque ita coninissa est , ut jam casura putetur . 6o Restat adhuc humeris fulta ruina tuis.

308쪽

Ira quidem primo fuerat tua justa , nec ipso Lenior , offensus qui mihi jure fuit. Quique dolor pectus tetigisset Caesaris alti ,

Illum jurabas protinus esse tuum. Ut tamen audita est nostrae tibi cladis origo, 63 Diceris erratis ingemuisse meis. Tum tua me primum solari litera coepit ἔEt laesum flecti spem dare posse Deum. Movit amicitiae tum te constantia longae , Ante tuos ortus quae mihi coepta fuit. Io Et quod eras aliis famis , mihi natus amicus et Quodque ii hi in cunis oscula prima dedi. Quod , cum vestra domus teneris mihi semper ab annis Culta sit , esse vetus nunc tibi cogor onus. Ne tuus ille pater, Latiae facundia linguae , II Quae non inferior nobilitate suit,

Primus , ut auderem committere carmina Famae ,

Impulit ingenii dux fuit ille mei.

Nec , quo sit primum nobis a tempore cultus , Contendo fratrem posse referre tuum. 8OTe tam on ante omnes ita sum complexus , ut unus Quolibet in casu gratia nostra fores. Ultima me tecum vidit, maestisque cadentes Excepit lacrymas JEthalis Ilva genis. Cum tibi quaerenti , num verus nuncius esset, εἴ Attulerat cuIpae quem mala fama meae ἔIntor consessum dubie , dubesque negantem , Haerebam , pavidas dante timore notas e Exemploque nivis , quam solvit aquaticus Auster , Gutta per attonitas ibat oborta genas. 9ΟΗ igitur reserens ; & quod mea crimina primi Erroris venia posse latere vides ;Respieis antiquum lapsis in rebus amicum νεο montisque juvas vulnera nostra tuis.

Pro quibus optandi si nobis copia fiat , 9 Tam bene promerito commoda mille preceri

309쪽

3O a P. OVIDII NASONI s

Sed si sola mihi dentur tua vota I precabor, Ut tibi sit, salvo Caesare , salva parenS. Haec ego , cum faceres altaria pinguia ture , Ioo Te solitum memini prima rogare Deos.

EPISTOLA IV.

M. C C I P E colloquium gelido Nasonis ab Istro, Attice , judicio non dubitan de meo. Ecquid adhuc remanes memor infelicis amici Deterit an partes languida cura suas 3 Non ita Di tristes mihi sunt, ut credere possim,

Fasque putem jam te non meminisse mei. Ante meos oculos tua stat, tua semper imago est: Et videor vultus mente videre tuos. Seria multa mihi tecum collata recordor et Io Nec data jucundis tempora pauca jocis. Saepe citae longis viis sermonibus horae rSaepe fuit brevior , quam mea verba , dies. Saepe tuas factum venit modo carmen ad aureS

Et nova judicio subdita Musa tuo est. II Quod tu laudaras , populo placuisse putabam:

Hoc pretium curae dulce recentis erat. Utque meus lima rasus liber esset amici, Non semel admonitu facta litura tuo est. Nos sora viderunt pariter , nos porticus omnis , ao Nos via , nos junctis curva theatra locis. Denique tantus amor nobis , carissime , semper ,

Quantus in AEacide Nestorideque fuit. Non ego , si biberes securae pocula Lethes , Excidere haec credam pectore posse tuo. as Longa dies citius brumali sidere , noxque Tardior hiberna lolstitialis erit.

310쪽

EPIST. EX PONTO L. II. 3o 3

Nec Babylon aestum , nec frigora Pontus habebit, Calthaque Paestanas vincet odore rosas rQuam tibi nostrarum veniant oblivia rerum. Non ita pars fati candida nulla mei. 3o Ne tamen haec dici possit fiducia mendax , Stultaque credulitas nostra fuisse , cave tConstantique fide veterem tutare sodalem , Qua licet, & quantum non onerosus ero.

Cos Di TA disparibus numeris ego Naso Salano

Praeposita misi verba salute meo. Quae rata sit, cupio e rebusque ut comprobet Omen , Te precor a salvo possit , amice , legi. Candor , in hoc aevo res intermortua paenes IExigit , ut faciam talia vota , tuus.

Nam fuerim quamvis modico tibi cognitus usu , Diceris exsiliis ingemuita meis.1lissaque ab extremo legeres cum carmina Ponto , illa tuus iuvit qualiacumque favor. I Optastique brevem salvi mihi Caesaris iram ;Quod tamen optari', si sciat, ipse sinat. Moribus ista tuis tam mitia vota dedisti :Nec minus idcirco sunt ea grata mihi. Quoque magis moveare malis , doctissime , nostris, II Credibile est fieri conditione loci.

Vix hac invenias totum , mihi crede , per orbem , Quae minus Augusta Pace fruatur , humum. Tu tamen hic structos inter sera proelia versus Et legis , & lectos ore favente probas. ΣοIr genioque meo , vena quod paupere manat ,

Plaudis, & e rivo numina magna iacia.

SEARCH

MENU NAVIGATION