장음표시 사용
21쪽
tur; quod multis exemplis probarunt clarissi
que complures : quorum vel unus audiatur Geseerus: Hoc, inquit , plerumque eUenit , ut in mictos simul cum imperio mictoris linguis deri etare nec se victores existimant , aut rerum potitos , aut actionum humanarum dominos , nisi oe sermone etiam dominentur. At enim, inquies, non usquequaque hoc verum esse ; quod patet vel in Neapolitano hoc regno, quod tam frequenter ab exteris
bello captum est ; in Hispaniis, in quas
tamdiu ab Austriacis imperatum est , quae deinde Philippo V. Andegavensii Duci cesserunt; ac demum in Hetruria, quam anno MDCCXXXVI obtinuit Franciscus III. LO-taringiae Dux, ut interim de aliis sileam. Verum haec nihil obstant : neque enim victores in has provincias ullas colonias invexerunt , incolasque in suas regiones transtulere . Quod si accidisset , tunc sane subactae gentes victoris linguam certo excepissent; quod aliquot ex historia petitis exemplis juvat hic confirmare. Atque, ut RA a Grae.
22쪽
Graecis incipiam ; Phocenses in Massiliensem tractum Graecam linguam cum imperio intulerunt ; ut olim Romani pro Attica peregrinatione Massilioticam susceperint ad Graecas disciplinas addiscendas, ut refert Livius I). Alexander Macedo hoc studuisse in primis visus est , ut non minus imperii fines ,
quam Graecam linguam laxaret; ita ut, Hieronymo tectie, sermone Graeco omnis oriens lo. queretur sa). Quod adeo verum est, ut non modo Scythae , verum etiam Indi Graecum sermonem acceperint , quos quidem cum Tyanensi Apollonio Graece locutos accepimus. Quid de Romanis dicam, quorum quocumque invecta est dominatio , ibi etiam Latine loqui incolae didicerint 8 ineraque data es , ut imperi a civitas non solum iugum , verum etiam linguam suam domitis gentibus pacto frietatis imponeret : quae verba sunt
Augustini 3 . Atque in hujusmodi consilio
res adeo feliciter succedebat, ut ubicunque Romanorum diffundebatur imperium, illic ScLatinae vocis honor vigeret, & quadam desuetudine nativum n I ue aboleretur: ita quidem ut quaeratur hodie , qua tot provinciarum ,
quae iis olim paruerant, incolae lingua usi fuerint. Quod de Turdetanis , & iis praesertim, qui ad Baetim in Hispania incolunt,
23쪽
qui ad Baetin sunt, adeo Romanos mores assum pserunt, ut ne sui quidem fermonis memin
rini si . Ita Galli veteres expugnatis iis Graeaeiae provinciis, quae Galatia, sive Gallograecia dictae sunt, nomen ibi suum indiderunt, ac propriam linguam intulerunt aj. Sic Willelmus nobilis ille Angliae domitor linguam Veterem Gallorum in eam insulam adeo transtulit, ut Anglica, & Saxonica, quae tum vigebant, extinctae ferme fuerint, ut testatur Inguisus 3 , & Robertus Holkotus Dominicanus, qui vixit circa annum MCCCL. cujus haec sunt verba : Narranνhisoriae, quod cum millelmus Dux Normanis norum Regnum Angliae conquisivi ex , deILber it , quomodo Linguam Saxonicam posset destruere, o Angliam , ct Normanniam in idiomate concordarer ρο ideo ordinavit, quod nullus in curia Regis placitarer , nisi in Gallico, iterum quod pure quilibet ponendus ad literas, addisceret Gallicam , ct per Gallicam Latinam, quae duo usque hodie observantur. Atque ita sensim prorsus extincta fere lingua Anglicana. Qua de re exstat que-
24쪽
6 DE CHRIsTO HELLEN ISTA rela Henrici Huntindonensis I , Cui autem non comparet amorum caelestium , O horrorem terrestrium , si cogitet non solum Reges
eorum s Anglorum scilicet ), o Principes, populum deperiisse ; verum etiam sitim
pem omnem, er Linguam, mentionem simul defecisse P etsi de aliis mirum non esset , de Lingua tamen, quam unam inter ceteras Deus ab exordio Linguarum instituit, mirandum videtur . Ac demum , ut externa testimonia
praetermittam, mitto loqui de Parthis in . Persia ; Arabis in Carthagine; Turcis, Tartaris, Sclavonibus in Graecia; Hispanis, Gallis , Anglis in Americanis provinciis, quas occuparunt , ceterisque aliis : Hebraei ipsi , qui ante Babylonicam captivitatem Hebraice loquebantur, a Chaldans devicti, atque Babylonem translati Chaldaicum exceperunt idioma, ut omnibus liquet, oblito Hebraico antiquo faJ. Patet ergo, quod initio proposui, Populorum linguas mutari ab armis victricibus.
AE pilos Ptolemaei Lagi aevo Graece loquutos esse. O Uadringentis jam serme ante Lagum annis sub Psam miticho Rege lingua Graeca in AEgyptum induci coepit , quo quidem tempore illuc appulerunt Iones, Cares ad triginta millia. Cum enim Psam
25쪽
milichus iis adjutoribus hostes devicerit, adeo erga eos affectus est, ut non modo habitanda loca dederit circa Bubastin , & Pelusiacum ostium , sed etiam pueros AEgyptios iis commiserit Graeca lingua imbuendos. Praeterea, ut omnem ab iis regionibus barbariem abstergeret, politioresque Graecos mores inveheret, maximis eos beneficiis affecit; Graecosque alios non sane paucos, ut m proficiscerentur, illexit. Non multo post Amasis Rex, quippe qui studiosissimvet Graecorum fuit, illos e Pelusiaco ostio Memphin transtulit, & Naucratin; ex quo factum est, ut AEgyptii familiariter magis majorique studio
Graecis ex eo tempore uterentur. Qua de rescripsit Herodotus sua tempestate sI : Tουαν ὀά
sedes ab istis Graecis in AEgypto collocatas nos Graeci cum illis ita commixti res circa AEgyptum a mammiricho rege exorsis , oequae deinceps exstiterunt, omnia liquide cognissa habemus. Hi enim primi AEgnν- , qui A cII -
26쪽
alterius linguae essent, incoluerunt. Atque en quibus locis demigrarunt, ibi cI' vestigia navalium , cI domorum rudera ad meam usque aetatem ostendebantur . Ac ita sensim in AEgyptum illatus est K Dipσμος , qui tamen multo illic altiores radices egit, cum regionem illam Graecorum arma obtinuerunt . Nam cum Alexander AEgypto potitus est , urbemque ibi condidit, quam ab suo nomine Alexandriam nuncupavit, Graecasque cintonias eo deduxit , nova omnia constituit, ut narrat Strabo . Ex quo demum factum, ut AEgyptii Graecorum linguam , mores,& leges cum imperio subire coacti sint. Iam vero Alexandro Babylone e vivis erepto, cum Ptolemaeo Lago AEgyptus obvenerit, is, utpote Macedo natione, AEgyptiam linguam penitus oblitterare studuit , Graece duntaxat
AEgyptios loqui jussit : ut apposite dixerit
clarissimus Bochartus : Deinceps sub Ptol maeis Graecum sermonon in cira pio profundas
egisse radices si). Quidni enim si quoquo ex
inde oculos vertas, undecumque tibi Graeca monumenta occurrent . Ac sane si aevi illius scriptores evolvas , eorum, qui Graeca lingua non scripserit, invenies neminem.
Manetho Diospolitanus, Ptolemaeus ipse Soter , & Philadelphus, & Euergetes, & Plibloponius, Ammonius , Herodianus, Philo
27쪽
Iudaeus, Appion, & Alexandrini Apollonius, Didymus, Paullus, Cyrillus, Appianus, aliique paene innumerabiles Graece scripserun r. Iam quid de numis loquar Sane ex quo AEgyptus Graecis Regibus cessit, omnia numismata cum Graeca epigraphe cudi coeperunt . Non hic eorum indicem teXam , neque tamen nullum testimonii, atque exempli ergo proferam. Satis sit, quod ex clarissimo Vaillantio excerptum subjicio. Vides caput Ptolemaei Soteris diademate redimitum in cujus aversa parte aquila sul-mini insistens cum Graeca inscriptione : BA-
maei. Atque hunc morem deinceps insecuti alii AEgyptiorum Reges tenuerunt numos Graece inscribendi; quod abunde docent Patinus , Norisius, Spanhemius, aliique, qui hanc eruditionis partem ornandam sumpserunt,& praecipue clarissimus Valliantius, qui eximiam AEgyptiorum Regum historiam ad
eorumdem numismatum fidem accommoda
28쪽
tam in lucem emisit. Restat, ut de inscriptionibus, ceterisque id genus monumentis ivideamus. Ac cum multa sint, quae hic in exemplum adducere postim , age brevitatis causis a privo testimonio contenti simus. Id erit nobile illud monumentum Adulitanum Vulgo dictum, quod in Adule AEthiopum urbe
maritima Ptolemaeus Euergetes excitavit.
Hic δίφρον, sive sellam ad urbis ingressum dicavit Marti, in cujus polleriori parte imagines Herculis, ac nobilis ejus vi floriae insculptae erant. Hoc quidem adhuc visebatur imperante Iustino, quemadmodum docent Allatius , Thevenotus, aliique apud Fabritium si . Illud autem exornavit Grecis characteribus Ptolemaeus, cujus initium est:
Rex magnus Ptolemaeus filius Regis Ptolemaei, o Reginae Asnoes. Porro hinc perspicue apparet, propriam, ac Vernaculam AEgypti linguam non aliam tunc temporis fuisse , quam Graecam cum extra sui Regni fines non alia usos esse AEgyptios comperiamus . Atque deinceps factum est, ut multi AEgyptum peterent Graecae cum linguae , tum litteratum comparandae gratia : quemadmodum de Va
lentino testatur Epiphanius et ) . Sed
29쪽
quid hanc rem pluribus tuear , atque firmem , de qua nemini eruditorum , ac ne eorum quidem etiam , quos adversarios hac in controversa habemus, iumentem venit dubitare λ Adisis vel ipsum Salmasium in Funere linguae Hellenisticar: Ddioma Graecum fuit, inquit, in bria vulgo, AE pro usitatum I) : vel etiam Huetium , Waltonum , PetaVium, Stephanum, Cartheromachum , Emmium, aliosque . Sed hic solvendus remanet Simonii nodus, qui Κircherium secutus autumat in AEgypto, prae ter Graecam, etiam Copticae linguae locum sitisse. Fatetur ille quidem Ptolemaeum Regem Graecam linguam in AEgyptum intulisse; putat tamen antiquam AEgyptiorum linguam, quam Copticam esse dicit, extinctam nullo modo fuisse, ita ut AEgyptii tunc temporis & Coptice loquerentur, & Graece sa) . At Simonio perquam satisfecit ejus adversarius Isaacus Uossius his verbis : Fallitur P.
Simonius I cum ne nomen quidem Copticae lin. guae exstiterit , antequam Arabes potirenturAE nro. I a quin etiam satis testatur lingua , quae ex Grα , π Arabico consuta es 3). Hactenus Vossius , cujus sententiam operae pretium fuerit hoc loco allatis in medium
30쪽
, Ac primo animadvertendum est , Copti- cum idioma nihil aliud esse, quam Graecum corruptum, atque Arabo mixtum. Graecumajo; nam complura graeca vocabula retinuerunt Copti. Quin voces paene omnes E'λληνι χω redolent; ipsaeque adeo litterae quantum quidem ad nomen, figuras, & potestatem, si paucas excipias Graecanicae sunt omneS, ut hic in sequenti schemate licet animadver